20

Commentaria Cardinalis Cajetani.

I. EX D. AMBR. Separatione Deitatis. B. Intellecta quantum
ad protectionem à perfequentibus. §.Tunc nihil, &c. Cum hac enim
Ambr. veritate ftat fimul, quòd Deitas nunquam à carne eft feparata, fe-
paratione intellecta quantum ad unionem perfonalem. Ac fi D. Ambro-
fius dixerit. Ideò mortuus eft homo Chriftus, quia deitas fibi perfonali-
ter unita ab eo difceffit per fubtractionem auxilii à morte fubeunda. Non 80
enim cum (quod tamen potuiffet, fi voluiflet ) præfervavit ab illata mor-
te, licèt femper effet cum co realiter, & perfonaliter. Vide q. 18. ar. s.
6. ut intelligas meliùs dictum B. Auguftini in libro de gr. novi teftament,
adductum in textu hoc. Item, ut clariùs rectum fenfum datæ refponfio-

chro: ficut & fecundum animam defcendit in inferiores partes terræ per
hoc, quod anima ipfius defcendit ad lymbum SS.Patrum. Idem verò fuit,
qui defcendit, & qui afcendit: quia ubique Deus, tùm cum carne, tùm cum
anima. Achergo Apoftolus dixerit. Deitas, quæ cum Chrifto in cœlos
afcendente perfonaliter juncta fuit & carni, & animæ ejus conjunctis, fuit
etiam cum Chrifto defcendente five in fepulchrum, five in lymbum perfo
naliter juncta & carni, & animæ feparatis. Secundo habes: quomodò per
rationem, tanquam in radice, omninò evellas, interimafque impiiffimam
hærefim Præmonftra-

senfis Apoftate dicentis remanfit unita poft mortem, ut f. non ef-
(ut refert Prateolus. tit. fet alia hypoftafis Verbi Dei, & carnis
Antichriftiani) quòd Chrifti poft morte,ut Dama.* dicit in 3.1.
Chriftus co, quòd in
*Ii 1.ort.fi. cruce defperarit, fuit AD PRIMU Mergo dicendum,quod
17, cir.f. dänatus Legerat enim derelictio illa non eft referenda ad folu-
hic fceleftifsimus, Chri- tionem unionis perfonalis, fed ad hoc,
ftum dixiffe Matth, 27.
Eli, Eli, Lamma-faba- quòd Deus pater eum expofuit paffioni,
Etani, & ignorantiam unde derelinquere ibi non eft aliud,
fumma fummo fceleri quàm non protegere à perfequentibus.
de fuo conjunges verba
¶Vel dicit fe derelictu quantum ad illa
hæc ad defperantis fen-
sú torquere non erubuit. orationem,qua dixerat ; pater, fi fieri pot-
Sed quid mali non au- eft, tranfeat à me calix ifte, ut August.
deat, & non machinetur ★ exponit in lib. de Gratia novi Testam.
Apoftata Quippe qui
*In epift. fub tantorum malorum
Ad fecundum dicendum, quòd
130.6.6 funeftiffimo jugo venu- verbum Dei dicitur unitum carni me-
datus fit, qualia narran- diante anima, inquantum caro per ani-
tur 2.2.q. 12.art.1.2. Ó
mam pertinet ad humanam naturam,
Proverb. 6. Dixi ly quo-
modo per rationem, ta- quam filius Dei affumere intendebat: no
quam in radice evellas,

1. Refp.

10.in.3.

Comm.

10

20

30

&c. quoniã peccatum omne ab co funditus expellatur, neceffe eft, etia fola
ratione dictante: cum quo perfonaliter unita eft Deitas. Vide not. poft
prob. concluf. & dicta, citataque in refpon, ad primum. Tertiò habes: quo-
modò per rationem, tanquam per radicem firmiffimam,oftendas, hærefim
illam immanifsimam meritò damnari à dictis fuprà articulorum numero
119. Elucid, & in Veritatibus aureis fuper totam legem veterem, Levit.16.
conclufio, 10. ubi ad longu digniffimam feitu contra hæreticos,& ad cath-
olicorum cruditionem invenies. Item à Numer.21. per hoc, quòd ibi fer-
pens æneus figura Chrifti in patibulo crucis pofiti defignatur: id, quod ela-
rius intelliges effe verum, fi illud Joann. 3. Sicut Moyfes exaltavit ferpen-
tem,&c. præmiflæ figuræ conjunxeris. Nam ideò Chriftus patiens in cruce 40
vocatus eft æneus:quia erat futurus mirandæ,immò infuperabilis patietie.
Bonam verò patientiam opponi è diametro defperationi, quis nefciat? Vi-
de Veritates aureas,& cæt. Num.21.conclufio. fexta. Et à figuris ad figurata
validum fieri procefsum difce ex Concilio Hifpalenfi 2. quod recitatur in
eifdem Veritatibus aureis, Levit.octavo,concluf.fecunda. Item ab ipfo.cru-
cifixo per hoc, quòd expiraturus, paterni amoris, fiduciæque filialis me-
mor, ac plenus, dixit: Pater in manus tuas commendo fpiritum meum.
Luc.23. Item ab eodem Chrifto ad paffionem cante per hoc, quod dicit
Joan, 14. Venit princeps mundi hujus,& in me non habet quicquam! Sed,
ut cognofcat mundus, quia diligo patrem,, ficut mandatum dedit mihi pa-
ter, fic facio. Sienim diabolus in Chrifto tanta patiente non invenit quic-
quam, ideft, aliquod vel minimum peccatum; quomodò Chriftus defpera-
tionem, tàm grave peccatum, 2.2.quæft.20, art.3.& confequenter à diabo-
lo multam vifibile, prima quæftio. 57.ar. & cæt. cum quæfti.64. art. 1, in-
carrere unquam potuit? Et, fi Chriftus non tantùm facit patris mandatum,
fed etiam ficut, ideft co modo, quo pater voluit, & non pro aliquo folùm
tempore, fed etiam femper, facit, quæ placita funt ei. Joann.8. quomodò
defperationis vel minimam fcintillam,feu primum motum habere potuiffe

Itulus clarus.

dicendus eft? Numquid Deo patri placet defperatio, aut mandatum dedit ei
pater, ut defperaret? Vide,quantarum infaniarum, & palpabilium hærefum
tenebras nobis offundere conatur fermone illo fuo primo diabolico prædi-
&tus Apoftata. Quartò igitur habes: quòd illud Chrifti verbum Eli,
Eli: Lamma-fabactanì alio modo,quàm indoctus ille,ac inftabilis, fecunda
Petr.3. ad fuam ipfius perditionem depravabat, intelligendum eft. Pro qua
re fciendum eft: quòd Chriftus omnia,quæ de ipfo erant per prophetas di-
&a, in pafsione fua adimplere voluit (ut patet Matthei vigefimo, Luca de-
cimoctavo,& alibi in Eu-
autem ita, quòd anima fit quafi medium angeliftis) A propheta
ligans unita. Habet autem caro ab ani- aute in perfona Chrifti
ma, quòd pertineat ad humanam natu- Pfalm. 17. Dolores infer-
loquente dictum fuerat
ram,etiam poftquam anima feparatur ab ni circumdederunt me.
ea, inquantum. f. in carne mortua re- Neceffe igitur erat
manet ex divina ordinatione quidam or- verificaretur. Id, quod
hoc de Chrifto crucifixo
do* refurrectionis. & ideò non tollitur
unio divinitatis ad carnem.

ut

"nem.

fuit tunc, quando ipfe al. ad re
dolores inferni,pro qua-urrectio
Ad tertium dicendum, quòd anima to fine peccato licuit, in
habet vim vivificandi formaliter, & ideò, prophetatum erat per
femetipfo exprefsit: ut
ea præfente, & unita formaliter, neceffe ly dolores inferni ( ideft
eft corpus effe vivum. Divinitas autem his, qui funt in inferno,
fimiles/circumdederunt
non habet vim vivificandi formaliter,fed
me. Quid eft inter dolo-
effective: non enim poteft effe corporis res inferni Tanta à Deo
forma, & ideò non eft neceffe, quod, derelictio ut dixerit
manente unione divinitatis ad carnem,
Pfalm. 87. quorum non
caro fit viva, quia Deus non ex neceffi- ipfi de manu tua repuls
es memor ampliùs, &
tate agit, fed ex voluntate.
funt. Oportuit ergo tuc,
Chriftum dolore hunc

in feipfo exprimere dicendo. Eli, Eli Lamma-fabactani. Nec folùm hunc,fed
& cæteros; unde non in fingulari dolorem, fed in plurali dolores, Pfalm.17.
dixit. Occafione itaque hujus fcilicet Eli, &c. profequamur & breviter
alios. Quid eft in doloribus inferni? Maxima fitis, nec ad ipfam mitigan-
dam modica aquæ fubventio. Luc.16. Oportuit ergo tunc Chriftum di-
cere, fitio; & ad ejus fitim extinguendam nec guttulæ aqua refrigerium
invenite. Joan.19. Quid eft in doloribus inferni: Fletus, & ftridor dentium,
Matth.13 Cum clamore igitur valido, & lachrymis, Hebr.s.feipfum
Chriftus offerre debuit: ut ly fridor dentium exprimatur tunc per, cla-
morem validum, ficut ly fletus per lachrymas. Quid inter inferni dolores
adeft? Quod ligatis manibus, & pedibus, Matth.22, ibi torquentur. Opor-
fuit ergo Chriftum tunc manibus, & pedibus, quafi alligatis, clavorum
vinculo cruciari. Quid amplius dolorum in inferno reperitur? Tenebræ
exteriores, Matth.25. Opus ergo fuit: ut tunc, Sole obfcntato, tenebræ fic-
rent fuper univerfam terram, Luc.23. Sed quid adhuc in inferni doloribus
connumeratur? Mala focietas, fcilicet cum diabolo, & angelis cjus, Matth.
25. Neceffum ergo fuit: ut Chriftus tunc cum iniquis crucifigeretur, Inter
dolores inferni quid ulterius eft? Omnium membrorum omne fine ulla
confolatione tormentum (ut patet ex Addition. quæft. 97. ar:1.7. Elucid.)
Oportebat igitur, quòd Chriftus & in loco fetido crucifigeretur, quæstio.
46. ar.10. & omne paflionum genus fuftineret, ibid. ar.5.& dolorem ma-
ximum in his abfque ulla relevationis redundantia fentiret, ibidem art.6.7.
Ecce adimpletam prophetiam illius Pfalm.17.Adde quòd oportuit etiam
Chriftum, tanquam ex reverentiali obedientia folicitum ad obfervanda de
fe prænunciata à Pfalm.21. Deus Deus meus, quare me dereliquifti, cor-
refpondenter per feipfum dicere. Eli, Eli Lamma-fabactani. Numquid non
ergo vides: quòd oculus prædicti Apoftatae nequam eft: quia Chriftus bo-
nus eft? Matth.20. Quintò vides: quomodò ex iis benè penfatis, & appli
catis doctrina præfens Angelica, &c.

Commentaria Cardinalis Cajetani.

T
In corpore una conclufio, Caro Chrifti remanfit unita verbo Dei
poft mortem. Probatur ratione, & auctoritate. Ratio eft. Donum, quod
per gratiam Dei conceditur, numquã revocatur fine culpa: fed gratia unio
nis eft majus donum, & permanentius ex fua ratione, quàm gratia ado-
ptionis, quæ numquam perditur fine culpa, ergo.. Major probatur audouin
auctori
tate Apofto, Minor quoad primam partem comparationis: quia majus eft
effe Deum perfonaliter, quàm effe fanctum. Quoad fecundam verò, quia
unio perfonalis eft permanentior, quàm unio affectualis. Auctoritas eft
Damafceni.

Adverte hic, quòd, quia illa major. Nullum donum divinæ gratiæ
Nola ad perditur fine culpa, locum habet in donis permanentibus non aŭt in his
teligen, donis, quæ folùm confiftunt in quodam fieri, ut donum prophetiæ, vel
Berain. affiftentiæ, ut gratia miraculorum, quæ altero duorum modorum conce

189

3.dif. 21.q.

1.ar, 1.9.20

Es q.2 0.1.

$. cor. Es op.a.

cap. 116.5.

A opu.so cap. 1. fin. &

so

effe fanctum) manifeftè videre poterit, fententiam hanc effe veram. In cujus
fignum, cùm communicaffet fe Deus fecundum naturalem fimilitudinem
beneficio creationis; & pofteà fecundum fupernaturalem fimilitudinem
beneficio adoptionis (& hæc duo fuerunt communia angelo, & homini)
ad ultimum refervavit tamquam fummum, communicate fe perfonaliter,
& hoc foli homini. Et ex hoc homo conftitutus eft fupra angelos, ut Apo-
ftolus ad Hebr. probat.

De altera autem excellentia, fcilicet, quoad permanentiam,manifeftu
clarè eft confiderantibus, quòd effe perfonale eft effe fubftantiale.Nam, cùm
dicitur: Jefus eft Dei filius, enunciatur fubftantia fecundum effe fubftantia-
le de fubftantia, cùm autem dicimur nos Dei filii, nunciatur accidens de
fubftantia mediante etiam accidente, fcilicet affectiva parte, in qua confum-
matur gratia adoptionis:quoniam nonnifi divina fruitione,ad quam ordi-
nata eft, confummatur. Quantò ergo ex propria ratione permanentius eft
effe, quàm operari, & effe fubftantiale,quàm accidentale, & effe fubftantia-
de divinum hypoftaticè, quàm efle accidentale divinum adoptivè: tantò per-
manentius divinæ gratia donum eft unio perfonalis carnis ad verbum Dei,
quàm gratia adoptionis filiorum Dei.

ditur, Hæc enim, quia non funt dona permanentia, perduntur, hoc eft,non
femper habentur abfque culpa ( ut patet ) & abfque Dei potentia. Et pro-
ptereà Auctor utens illa majore ex auctoritate Apoftoli fubfumpfit non po-70
fitivam (ut fubfumendum expeétabatur) fed comparativam refpectu doni
gratiæ adoptionis: quam conftat non ceffare fine culpa, & comparavit
illam, & quoad majoritatem fimpliciter, & quoad majoritatem fecundum
illud, quod requiritur ad propofitum, hoc eft, fecundam permanentiam,
ut hinc fcires, quòd major habet locum in hac materia: quia gratia unio
nis eft de genere donorum permanentium, & quòd multò magis habet lo-
cum in propofito: tùm, quia eft excellentius donum, quàm gratia ado-
ptionis: tùm, quia eft permanentius. Et de prima quidem excellentia, licèt à
quibufdam dubitetur, fi quis tamen libraverit rationem allatam (f. gratia u-
nionis conftituit unitum effe perfonaliter Deum: gratia autem adoptionis
conftituit esse sanctum, fed longè majus eft effe Deum perfonaliter, quàm 80 ma autem præfens carni & vivificat formaliter, & ex neceffitate naturæ,

Suar.9.50.4.3 ⋅ in cõm ̧

Medina q. 50. ar.3.

SUPER QUA. L.
ART. III.

ONCL. Verbum

CON

Dei

non eft fepara

tum in morte ab anima.

ARTICULUS

In refponfione ad tertium percipe, quòd Auctor refpondet, & ad com- Annotat.
parativa inter Deū,& animā in vivificando per hoc,quòd fecundum diverfa
caufarum genera utriq; convenit vivificare, ac per hoc cöparatio inefficax
eft, & fophifticè infert, & refpondet tacita qoni, profequendo modū vivifi-
candi effective convenientem Deo per hoc,quòd Deus non neceffitate natu-
ræ,fed voluntariè vivificat. Et intendit per hoc,quòd, licèt deitas perfonali-
ter fuerit præfens carni Chrifti poft mortem,& haberet maximam virtutem
vivificandi effectivè,non proptereà fequitur, quòd effectivè tunc vivificaret
carnem Chrifti, quia non vivificat naturali neceffitate,fed voluntariè, ani-

TERTIUS.

Utrum in morte Chrifti fuerit falta feparatio divinitatis ab anima.
D TERTIUM fic proceditur.
Videtur, quòd in morte Chrifti
fuerit facta feparatio divinitatis

PROB. 1. Quia anima immediatiùs unita eft Verbo,quàm corpus. ab anima.Dicit enim Dominus Joan. 10. q.6. ar.1.& Verbum non Nemo tollit animam meam à me, fed ego eft feparatum in morte pono eam, & iterùm fume eam. Non à corpore, art. 2.Secundò. Quia fymbolum fidei hoc demonstrat per ly Chriftus filius Dei defcendit ad inferos, ut de

* Refertur

artic.2. argument, contrà à fimili.

ris. Et in hoc fenfu cur

& iterùm fumere cam.

rata.

claratur in textu, & ex autem videtur, quòd corpus animam ponere poffit, cam à fe feparando, quia 1. DE MINORI. anima non fubjicitur poteftati corporis, Fonere poffit.. Potefta- fed potiùs è converfo, & fic videtur, q te fua.S.Sc.ipfius corpo- Chrifto, fecundum quòd eft verbum rit probatio iftius mi- Dei, conveniat animam fuam ponere : noris immediatè fub- hoc autem eft eam à fe feparare. ergo per juncta in argumento. mortem anima ejus fuit à divinitate fepaTune nihil,&c. Nam cũ hoc ftat: quòd corpus 2. Prætereà. Athanaf: * dicit: malein.d.a. Chrifti ex poteftate divinitatis,cui unitum eft, dictum, qui totum hominem, quem aẞupoffit ponere animam, pfit Dei filius, denuò aßumptum, vel libeEt in hoc fenfu intelli- ratum, tertia die à mortuis refurrexiffe non gitur illud Joan. 10. Ne- confitetur: fed non potuit totus homo mo tollit à me animam denuò affumi, nifi aliquandò fuerit totus meam, fed ego pono, &c. homo à verbo Dei feparatus: totus auCLUSIONIS. Ergo ali- tem homo componitur ex anima, & corquandò fuit, &c. B. Ne- pore. ergo aliquandò fuit facta feparatio gatur illatio. §.Procedit divinitatis & à corpore, & ab anima. enim ex præmiffis malè 3. Prætereà. Propter unionem ad bis illis Athanafius, &c. totú hominem filius Dei verè dicitur homo. Si ergo, foluta unione animæ, & HII DE ANTECED. corporis per mortem, verbum Dei reNon tamen verè dicitur manfit unitum animæ, fequeretur, quòd humana natura. §.Tunc verè dici potuiffet, filium Dei effe anima: ni hil, &c. Ex hoc enim hoc autem eft falfum, quia, cùm anima propter unionem verbi fit forma corporis, fequeretur, quòd verad utrumque eorum non fequitur (ut infert argu- bum Dei fuerit corporis forma, quod eft mentum) quòd Verbum, impoffibile. ergo in morte Chrifti anima fuit à verbo Dei feparata .

*1.3 arth. med,

11. ILLATIO CON

intellectis. Nam in ver

ut in tex.

Ferè dicitur homo. R.

&c. ut in tex.

to,

*

fceno

anima

De re hac vide Com- Traff.

re, multò minùs feparatum est ab anima. fcripturis, & Dama. Unde, ficut de filio Dei prædicatur id, fuit feparata ab anima :quòd Deitas non quod convenit corpori ab anima fepara- Chrifti in morte. A f. effe fepultum, ita de eo in fymbolo Damafceno quidem, fedicitur, quòd defcendit ad inferos, quia cundum quòd eft in ar. anima ejus à corpore feparata defcendit cont. A fcripturis verò per hoc, quod dicitur ad inferos. Ephef.4. Quod autem ¶ADPRIMUM ergo dicendú, quòd afcendit, quid eft, nifi, 10 Aug. exponens illud verbum Jo. inqui- &c. ut in ar. 2. append. rit, cùm Chriftus fit verbum, anima pend. Alber, Magn. lib. 47. in 2. & caro, utrum ex eo, quòd eft verbum, 4. c. 22. fchol. Secundò poft mid. 4.c.22. ponat animam, an ex eo, quòd est anima, habes: quomodò per fom,9. an iterùm ex eo, quòd eft caro. Et dicit, rationem, tanquam in radice, omninò evelquòd, fi dixerimus, quòd verbum Dei ani- las, interimafque imradice, omninò evelmam pofuit,fequitur, quòd aliquandò ani- piiffima hærefim Premailla feparata est à verbo, quod eft falsu, monftratenfis Apoftamors enim corpus ab anima Separavit, à te, &c. ut in artic. 2. appen, ufque in finem. verbo aut animam feparatam eße no dico,fi Cæterùm fcito, quòd, però dixerimus, quòd ipfa fe anima ponat, quamvis illa hærefis adfequitur, quòd anima ipfa à fe feparata ibi, utà fortiori fieret ducta fit, & expugnata fit, quod est abfurdum. Relinquitur er- ejus damnatio; tamen go, quòd ipfa caro animam fuam ponit, ad hunc articulum di&iterùm eam fumit, non poteftate fua, rectiùs pertinet utrumfed poteftate verbi inhabitantis carne, quia, principaliter refpiciat ficut fuprà diftum eft, per mortem non eft feparata divinitas Verbi à carne.

20

30

IV. ANTECEDENS,
Anima, & corpus abin-
¶4. Prætereà. Anima, & corpus ab-
vicem feparata no funt invicem feparata non funt una hypofta-
una hypoftafis, fed dua. fis, fed duæ. Si igitur verbum Dei re-
R. Negatur in propofi- manfit unitum tàm corpori, quàm ani-
to. §. Loquendo fcilicet
de Chrifto. Na, ficut Da- mæ Chrifti, feparatis eis ab invicem per 40
mafc dicit in 3.1in mor- mortem Chrifti, videtur fequi, quòd
te Chrifti, feparata ani- verbum Dei, durante morte Chrifti, fue-
hypoftafis in duas hypo- rit duæ hypoftafes, quod eft inconve-
ftafes divifa, &c. ut in niens. non ergo poft mortem Chrifti re
manfit anima verbo unita.

ma á carne, non eft vna

textu.

T NOT. Pro faciliori captu, & formaliza

SED CONTRA eft, quod di tionis argumentorum cit Damafc. * in 3. lib. Etfi Christus morfid. c.27.in cum refponfis, & maxi- tuus eft, ut homo, & fanita ejus anima provenientis, vide 2.2.q. nitas tamen infeparabilis ab utrifque permæ utilitatis inde tibi ab incontaminato divifa est corpore, divi1. art.1. declarationem, poft argum, ante apped. manfit, ab anima dico, & corpore.

immediatè cu ibicitatis,

).

RESPONDEO dicendum, quòd anima unita eft verbo Dei immediatiùs & per priùs; quàm corpus, cùm corpus Vil pro S. artic. habes pri- unitum fit verbo Dei mediante anima, X EX mò: quomodò per ag.1.q. to effe infinuatum à Dei non fit feparatum in morte à corpoa.pra. in ratione oftendas, meri ut fuprà dictum eft. * Cùm ergo verbum

Eccl.

*

6.ar.1.

omnes partes ejus, quafi verbum Dei liquandò fuifle defperapartes humanæ naturæ depofuerit per tio in Chrifto, multò mortem, fed, quòd iteratò totalitas na- magis utique ex co, quòd ab anima nunqua turæ affumptę fit in refurrectione redinte- feparata eft divinitas, grata per iteratam unionem animæ, & non poterit aliquando cadere defperatio in icorporis.

¶Ad tertium dicendum, quòd verbum pfo. Perge igitur in illa appendice per tota. Dei propter unionem humanę naturæ Tertio vides: quomo-non dicitur humana natura, fed dicitur dò, &c. homo, quod eft habere humana naturam. Anima autem, & corpus funt partes effentiales humanæ naturæ, unde propter unionem verbi ad utrumque co Fum non fequitur, quòd verbum Dei fit anima, vel corpus, fed quòd fit habens animam, vel corpus. so¶Ad quartum dicendum, quòd, ficut Damafc. dicit* in 3. lib. quod in morte Chrifti eft feparata anima à carne, non eft fc 29, una hypoftafis in duas hypoftajes divifa, nam & corpus, & med. anima Chrifti fecundu idem ex principio in verbi hypoftafi habuerunt exiftentiam,& in morte invicem divifa,fingulum eorum măfit,unam hypoftafim verbi habens. Quare una verbi hypoftafis verbi,& anime,& corporis extitit hypoftafis,numquam enim neque anima, neq; corpus propriam habuerunt hypoftafim, præter Verbi hypoftafim. Una .n. femper verbi hypoftafis, & numquam

Commentaria Cardinalis Cajetani.

In corpore una conclufio, In morte Chrifti non fuit feparata dei-
tas ab anima: probatur dupliciter. Primò ratione Verbum Dei no est se-
paratum in morte à corpore, ergo multò minùs ab anima. Probatur feque-
la,quia anima unita eft Verbo immediatiùs, quàm corpus. Deindè aucto-
rit. Symboli. Quia defcendit ad inferos. Omnia clara funt ex fupradictis.
In refponfione ad primum adverte, quòd refponfio fecundum expo
fitionem Auguft. intelligit nomine animæ ipfam animæ fubftantiam fe-
cundum feipfam, & ideo veríatur inter anguftias diftinctionum. Planior 60
autem fenfus Euangelici textus eft, intelligere animæ nomine ipfam qui-
dem animam, non ut in fe quædam fubftantia eft, fed ut fubftantialiter
animat: fic enim anima formaliter fumitur, & abfque omni quæftione
liquet, quòd ipfe Dei filius, qui loquitur dicens, ego pono animam mea,

D. Alb.3.d.22.ar.1.
S.Pon.3.f.d.22.9.1.
Ricard.3.f.d.22.9.1.
Durand 3.f.d.22.9.1.

3.d 22 q.1. Medina q. 5o.ar.4.

4.1. &qu.

2.ar.&SUPER QUES. L.

• quol.3.art.

A.cor fi.

que-4.ar.1.

ART. IV.

dua.

pofuit animam fuam, tollendo animationem illius: tollitur fiquidem animare per hoc ipfum, quòd anima feparatur à corpore, & iterum fumpfit cam, dùm iterùm junxit animam corpori: ponere enim animam formaliter (hoc eft, ut animam ) nihil aliud eft; quàm mori. Et in hoc fenfu pluriès invenitur nominata anima, ut eft illud. Paftor bonus animam fuam ponis pro ovibus fuis, & illud, qui odit animam fuam in hoc mundo, in vitam eternam custodit eam.

Tu autem, qui fermonis formalis non es capax,aut ad plebem loqueris, potes eandem fententiam fervando, gloffare animam, hoc eft vitam corporalem, fic enim filius Dei pofuit animam fuam, hoc eft vitam fuam, & iterùm fumpfit ea, & fimiliter. Paftor bonus ponit vitam fuam pro, &c. & fic de aliis. Hoc in idem redit, quia in ipfa animatione, in qua anima animat corpus, confiftit vita corporea cujufque hominis.

ARTICULUS QUART US.
Utrum Christus in triduo mortis fuerit homo.

i triduo mortis fuerit homo. 70 fierit effe homo.
Dicit.n. Aug.* in 1.de Trini-

tate. Talis erat illa fufceptio, qua Deum
Chriftum in triduo hominem faceret, & hominem Deum: fed

1.6. 19 op. CONCL. Dicere,

60.0.20 fin

*1.1 13. mortis hominem fuiffe,

cir. prin. 1. fimpliciter, & abfolutè loquendo, eft erroneum in fide, ideft, eft hærefis.

3.

*li.. ort.

PROB. Quia dicere aliquid, per quod tollitur veritas mortis Chrifti, eft error contra fidem ( ut patet ex articu lis fidei, atque ex epift. fyno. Cyrilli)& ad veritatem mortis homi

nis pertinet, quòd per mortem definat effe ho

2. Præt. Phil. * dicit in 9. Ethic. quòd unufquifque homo eft fuus intelletus; unde & poft mortem animam Pe- 1 MINOR. Illa fufce

mo, ut patet.

ם

1.9.c.4

ante med

ptio non ceffavit per tes

mortem. B. Unio tame adinvicem carnis, & animæ fufceptarum cef

favit

uris, & Dama :quod Deitas non

eparata ab anima

fti in morte. alcosuidem, fe um posted in ar. A is verò

quod diciar

f. 4. Quid autem die, quid es wif

tin 47.2. append hac vide Com Alber. Mag 2. (chol. Secund

5: quomodo em, tanquam omnino d

interimalgun na hærefim Pr

Fratengs A

cut in ari

ufque in f

um feito, vis illa hazi fit, & expug ta fortior

amnation mc articula& spertinet cum delen

paliter m. Dico her #peres e

eft facerdos ratione 3. Præt. Omnis facerdos eft homo:
characteris facerdotalis fed in illo triduo mortis Chriftus fuit fa-
impreffi in anima fua. cerdos : aliter enim non verum effet,
S. Tunc, &c. Ad hoc quod dicitur in Pfal.109. Tu es facerdos
enim, quòd Chriftus in
triduo verè dicatur fa- in æternum. ergo Christus in illo triduo
cerdos, fufficit, quòd in fuit homo.
anima fua feparata à

dotalis character. Quan

SED CONTRA. Remoto fuperio-
corpore remançat facer- ri, removetur inferius: fed vivum, five
dò ergo ipfe habet ani- animatum eft fuperius ad animal, & ad
mam conjunctam cor- hominem ; nam animal eft fubftantia
pori, tunc eft & facer- animata fenfibilis; fed in illo triduo mor-
dos, & homo: quandò tis corpus Chrifti non fuit vivum, nc
autem habet animam
disjunctam à corpore, que animatum. ergo non fuit homo.
tunc eft facerdos, non
tamen homo. Nec mi-

Lum. Non enim eadem

ratione aliquis dicitur
effe homo: qua dici

cũ

RESPONDEO dicendum, quòd,
Chriftum d verè fuiffe mortuum, eft ar-
ticulus fidei: unde afferere omne illud
per quod tollitur veritas mortis Christi,
tur effe facerdos: quoniã eft error contra fidem. Propter quod in
dicitur homo ratione
conjunctionis animæ cu epift. fynodali * Cyrilli dicitur: fi quis
Habetur corpore: dicitur facer- non confitetur Dei verbum passum carne,
in conc. dos ratione characteris & crucifixum carne, & quòd mortem gu-
ique Epb.c. 13. facerdotalis in anima, fi- ftavit carne, anathema fit. Pertinet au-
ve fit conjuncta, five fit
feparata,exiftentis. Uni- tem ad veritatem mortis hominis, vel
verfaliùs ergo cũ dicatur animalis, quòd per mortem definat effe
quis effe facerdos, quàm homo, vel animal ; mors.n.hominis, vel
elle homo: non licèt in- animalis provenit ex feparatione animę
ferre fic quod tamen fa-
cit argumentum) Chri- que complet rationem animalis, vel ho-
ftus in triduo mortis ve- minis, & ideò dicere Chriftum in triduo
rè fuit facerdos, ergo in mortis hominem fuiffe, fimpliciter, & ab-
illo triduo verè fuit ho- folutè loquendo, erroneum eft.

b anima

terit al

Hefperatio
Erge igituria

dice per un vides: qua

tiales h

10

20

dominetur. Adde illud Job 14. Homo, cùm mortuus fuerit, ubi quæfo est?
Ex his .n. fimul junctis_patet intentum. Apoftolus namque dicit, Chri-
ftum verè effe mortuu; Job autem, tamquam manifeftum ex modo in-
terrogandi relinquit, quòd homo mortuus non eft homo. Cùm (in-
quit mortuus fuerit, ubi quæfo eft? Ideft patet, quòd ampliùs non eft
homo. Conftat verò, quòd Chriftus manfit mortuus in triduo, quan-
doquidem anima à cor-
pore feparata pro tem-
pore illo femper fuit, ut

75.48.4.

habetur ex Cöcilio La-* In lib. 2.
teranenfi fub Innocent, de faër, 1.
III. de fumma Trinitat, Parc q
& fid. Cathol. cap. fir-
feros, refurrexis à mor-
miter. Defcendit ad in-
uis, & afcendit in ca-

quidem verba erronea, fed fenfum erro-
ris non habentes in fide, ficut Hugo de
Sancto Vict. qui ea ratione dixit Chri-
ftum in triduo mortis fuiffe hominem,
quia dicebat animã effe hominem, quod
tamen eft falfum, ut in prima parte often-
fum eft. * Magifter etiam Sententiarum
in 22.dift.* 3.lib. pofuit, quòd Chriftus lum: Sed defcendit in "lib.3.fent.
in triduo mortis fuit homo alia ratione, anima, & refurrexit in dift.22. §. 1.
carne, afcenditque pa-
quia credidit, quòd unio animæ, & carnis riter in utroque. Hæc
nó effet de ratione hominis,fed fufficeret ibi: mortuus, inquam,
ad hoc, quòd aliquid fit homo, quòd ha- manfit in triduo. ergo
beat animam humanam, & corpus, five fecundü fcripturas etia
conftat, quòd pro toto
conjuncta, five non conjuncta: quod illo tempore non fuit
etiam patet effe falfum ex his, que homo.A Concilio auté
dicta funt in 1. parte, & ex his, quæ fuprà Viennenfi fub Clemente
dicta funt circa modum unionis.
AD PRIMUM ergo dicendum,
quòd verbum Dei fufcepit animam, &
carnem unitam, & ideò illa fufceptio fe-
cit Deum hominem, & hominem Deum:
non autem ceffavit illa fufceptio per
feparationem verbi ab anima, vel à
carne, ceffavit tamen unio carnis,

30

sa

confequentia (ut patet in poft prædicamentis)in textu cùm vides charactere
facerdotalem infinuari effe in anima Chrifti,non intelligas,quòd character
ifte fit ibi fub ratione characteris (ficuti eft in anima aliorum facerdotum) 60
fed intelligas, quòd ibi eft character fub ratione originis totius facerdotii(ut
etiam contextus confiderantibus innuit.)Ratio, quòd non fit ibi fub ratione
characteris, eft,quia character,ut character, dicit quid participative habitu.
Unde S.Doctor dicit in q.63, art. 3. corp.fin. characteres facramentales ni-
bil aliud funt, quam quædam participationes facerdotii Chrifti ab ipfo de.
rivate. Hæc ibi. Cùm igitur character in Chrifto non dicat quid particu
larizatum, fed quid fontale totius poteftatis facramentorum, fequitur: quòd
in Chrifto non fit character, ut character, ideft fub ratione characteris, fed
modo tantùm prædicto. Ut autem hæc meliùs teneas, tanquam à D. Tho.
perfecta, vide quid fimile in Chrifto de aureola in Addit, qu.96.art,8.

X articulo habes primò: quomodò per rationem oftendas, meritò à

Uill pros. E fcripturis, & Concil, effe infinuatum : quòd Chriftus in triduo mor

Comment

28.

tis defiit effe homo. A fcripturis quidem per hoc, quod dicitur Rom.14.
In hoc Chriftus mortuus eft, & refurrexit, ut & vivorum, & mortuorum

*

&

Ad fecundum dicendum, quòd homo dicitur efle fuus intellectus,non quia intelle&tus fit totus homo; fed quia intellectus eft principalior pars hominis, in quo virtualiter confiftit tota difpofitio hominis: ficut fi rector civitatis dicatur tota civitas, quia in eo confiftit tota difpofitio civitatis.

¶ Ad tertium dicendum, quòd effe facerdotem, convenit homini ratione animæ, in qua eft ordinis character: un de per mortem homo non perdit ordiné facerdotalem, & multò minùs Chriftus, qui eft totius facerdotii origo.

foratione effet omninò
mortuus. Verba autem
Concilii funt hæc : Dei

Verbum, emiffo jam fpi-
ritu, perforari lancea
fuftinuit latus fuum, ut
exinde profluétibus un-
dis aque, & fanguinis,
formaretur unica,& im-
maculata, ac virgo, fan-
Eta mater Ecclefia, co-
niux Christi. Sicut de la-
tere primi hominis fopo-
rati Eva fibi in conju-
gium eft formata. Ut fic
certe figure primi,& ve-
teris Ade, qui fecundum
Apoftoli eft forma futu-
ri,in noftro noviffimo A-
dam,ideft Chrifto veritas
refpoderet.Hec eft,inquã,
veritas illius pregrandis

aquile vallata teftimonio,quam propheta vidit Ezechiel animalibus ceteris Euangelicis tranfvolantem, beati Joannis videlicet Apoftoli, & Euangeliste, qui facramenti hujus rem geftam narrans, & ordinem in Euangelio fuo,dicit. Ad Jefum autem cùm veniffent,ut viderunt eum jam mortuum, cille fcit, quia vera dicit, ut & vos credatis. Nos igitur ad tàm præcla rum teftimonium, ac fanctorum patrum, & doctorum communem fcientiam, Apoftolicæ confiderationis: ad quam dumtaxat hec declarare pertinet, aciem convertentes, facro approbante Concilio, declaramus, predictum Apoftolum, & Euangelistam Joannem rectum in premissis facte rei ordinem tenuiffe, narrando, quòd, Chrifto jam mortuo, unus militum lancea latus ejus aperuit. Hæc ibi. Quæ ideò etiam fufiùs, quàm illi noftro propofito infinuando fuffeciffet, adduxi: ut hinc clarè videas,damnatam effe hærefim cujufdam Petri Joannis dicentis (ut refert Directorium inquifitorum 7o 2.par.)quòd Chriftus fuftinuit vulnus lancea, cùm adhuc effet vivus. Hoc autem dicens ad Euangelium beati Joannis præmiffum refpondebat, quòd Apoftolus ipfe narravit ibi factum, fed non ordinem facti: quoniam per quandam figuram, puta recapitulationem hoc dixit. Cæterùm ad propo fitum illud primum juvabit videre Compendi. Alb.Mag. lib.4.c.22. fchol. Secundò vides: quomodò ex iis benè penfatis,& applicatis doctrina præfens Angelica viciffim declaretur, atque confirmetur.

Commentaria Cardinalis Cajetani.

N titulo Chriftus fignificat perfonam divini Verbi fecundum eam difpo

Ifitionem, quam de facto habebat in triduo illo, fcilicet, quòd erat u-
nita animæ,& corpori Chrifti feparatis abinvicem.

In corpore tria fiunt. Primò refpondetur quæfito una conclufione
Dicere Chriftum in triduo mortis hominem fuiffe,fimpliciter, & abfolute
loquendo, erroneum eft. Probatur. Ad veritatem mortis hominis, vel
animalis pertinet, quòd definat effe homo, vel animal, ergo dicere
Chriftum in triduo mortis hominem, & cætera. Antecedens probatur :

Medina q. 50. art.5.

SUPER QU. L.
ART. V.

ONCL. 1. Corpus
Chrifti vivumus

3.44 ad 1. mortuum fuit fimplici

& quol.4.9.

ter,

ideft, abfolutè,

idem numero.

80

quia mors confiftit in feparatione animæ, quæ complet rationem hominis,
& animalis. Confequentia probatur, quia afferere omne illud, per quod tol-
litur veritas mortis Chrifti, eft error contra fidem: quod probatur, quia
articulus fidei eft de morte Chrifti, & auctoritate Cyrilli. Secundò dici-
tur, quòd poteft dici, Chriftum in triduo fuiffe hominem mortuum. Et
in promptu ratio eft, quia ly mortuus eft conditio diminuens, ficut ly pi-
tus, aut lapideus. tertiò excufantur Hugo, & Magifter Sententiarum, O-
mnia clara funt ex antedictis.

QUIN
QUINTUS

ARTICULUS
Utrum fuerit idem numero corpus Chrifti viventis, & mortui.
DQUINTUM fic proceditur.
Videtur, quòd non fuerit idem
numero corpus Chrifti vivetis,

PROB. Quia corpus Chrifti vivum, ac mortuum fuit idem fup- 90

& mortui. Chriftus enim verè mortuus
fuit, ficut & alii homines moriuntur: fed
corpus cujufcumque alterius hominis,

PROB. Primò, quia vita eft aliquid de essentia

pofito (ut patet ar.2.3.)&
aliquid dicitur effe fim-
pliciter idem numero,
quod eft idem fuppofito.
CONCL. 2. Cor-

pus Chrifti mortuum,&
vivum non fuit fimplici-
ideft, totaliter,
idem numero.
corporis viventis ( cùm

ter

fit

1

*21.5. met. $e. 13.5.3.

nima,tex.9.

fit prædicatum effentiale & confequenter vivum corpus, ac mortuum differunt per ali

ratur in tex.

ut. R. Quantum ad fc

corpore: non autem

ficut & aliorum, crat

7. Met. non autem tenet in hoc

conclufionibus.
II. EX PHILOS. Que-

*Cired tum illorum fubfiftat

pus

cùm mors

tum in Chrifto dicunt effe æternum, per ly Tu credis in filium Dei?
Refpondit ille, & dixit.
totaliter idem, cùm vita fit aliquid de Quis eft, Domine, ne
effentia corporis viventis, eft enim præ- xit ei Jesus. Et vidifti
credam in eum. Et di-
dicatum effentiale, non accidentale: un-
eum, & qui loquitur
de confequens eft, quòd corpus, quod tecum, ipfe eft. Joan.
definit effe vivum, non totaliter idem 9. Nam ly filius dicit
remancat: fi autem diceretur, quòd cor- fuppofitum, q. 35. art.
1.2. ly quis, ly qui lo-
pus Chrifti mortuum totaliter idem re- quitur, ly ipfe eft; di-
maneret, fequeretur, quòd non effet cunt fuppofitum, ut pa-
corruptum, corruptione dico d mortis, tet. Item ly credis in
filium, ly credam in D.sos.
eft hærefis Gajanitarum, ut Ifidor.* dicit,
& habetur in Decretis * 24.9.
connotant fup- Ifid. 8 ett-

do

eum

mo.c.s.

.Et Dam. pofitum divinum,ideft, × In Decre.

a

quòd eft verus Deus.

249.3.cap. Quida au

*Dam.li.3.

c.18.inprin

quid de effentia exiftens. non eft fimpliciter idem numero morSecundò, quia ad contrarium cóclufionis hu- tuum, & vivum, quia differunt effentiali jus fequeretur hærefis differentia. ergo neq; corpus Christi est Gajaniarum, ut decla- fimpliciter idem numero mortuú, & vivú. 2. Prætereà. Secundum Philofoph. 1. DE MAJORI. Sic in 5.Metaph.* Quæcunque funt diverfa speparationem animæ à cie, funt etiam diverfa numero: fed cor- 10 Chrifti vivum, & mortuum fuit quantum ad remanen diverfum fpecie, quia non dicitur ocutiam ejufdem fuppofiti. 5. Hoc eft. Similitudo lus, aut caro mortui, nifi æquivocè, ut illa tenet in hoc, quòd patet per Philofoph. in fecundo de Anima, corpus Chrifti mortuu, 7 Met. * ergo corpus Chrifti non fuit dicit * in 3. lib. quòd corruptionis nomen duo fignificat, uno modo feparationem a Quandoquidem credere qui? *.de & feparatum ab apima, fimpliciter idem numero vivú,& mortuű. in aliquem, non pot-sem bæreti 3. Prætereà. Mors eft corruptio que nime à corpore, & alia hujufmodi, alio eft dici de creatura, fed cià ined. 4.45.fom. alio, quòd corpus Chri- dam: fed illud, quod corrumpitur cor- modo perfectam diffolutionem in elementa. folùm de creatore, 2.z. fti, ficut cæterorum, ruptione fubftantiali, poftquam corru 20 ergo incorruptibile dicere corpus Domini 9. 1. ar. 9. argum. & perdiderit idem numero refp. quint. In prædictis fuppofitum, quod ha- ptum eft, jam non eft: quia corruptio fecundum Julianum, & Gajanum, fecun- ergo verbis Euangelifta bebat, dum viveret. eft mutatio de effe in non effe. Corpus dum primum corruptionis modum ante re- fentit, quòd in ChriTunc, &c. ut patet ex ergo Chrifti, poftquam mortuum fuit, furrectionem, est impium: quia corpus fto, qui tunc cæco illunon remanfit idem numero, minato loquebatur, eft Christi non effet confubstantiale nobis, nec in veritate mortuum eßet, nec fecundum ideft, quòd illius hufuppofitum divinum cumque funt diverfa fit fubftantialis corruptio. fpecie, funt diverfa et- ¶SED CONTRA eft, quod A- veritatem falvati effemus, fecundo autě mo- manitatis vifa eft foiam num. B. Si fuppofi- thanaf. dicit in* Epiftola ad Epictetum: lùm unum invifibile corpus Chrifti fuit incorruptum. fuppofitum, quod eft me, illius, folùm in una natura, S. In circumcifo corpore, & portato, & man 30 AD PRIMUM ergo dicendum, quòd Deus verus. Confequéincipit.Ego Tunc, &c. Nam fup- ducante, laborante, & in ligno affixo, corpus mortuum cujufcunque alterius ter ergo implicitè manipofitum, feu hypoftafis erat impaffibile, & incorporeum Dei verbū, hominis non remanet unitum alicui hy- feftat, quòd illud fupVerbi Dei fubfiftit in hoc erat in fepulchro pofitum: fed corpus poftafi permanenti, ficut corpus Chrifti pofitum in Chrifto remortuum. Et ideò corpus mortuum cu- five corpus Chrifti mormanet femper idem', III. ILLATIO CON- Chrifti vivum fuit circumcifum, & in li CLUS.Corpus ergo Chrijufcumque alterius hominis d non eft i- tuum fuerit, five vi- D. 40+ fti, &c. &. Negatur il- tuum fuit pofitum in fepulchro, ergo hoc fii, &c. R. Negatur - gno affixum, corpus autem Chrifti mordem fimpliciter, fed fecundum quid, vum quoniam Deus quia eft idem fecundum materiam, non mutabilis, prima, queex mala intelligentia idem corpus, quod fuit vivum, fuit etpremiffaru,ut applicatur iam mortuum. autem idem fecundum formam. Corpus ftione nona, articulo 1. autem Chrifti remanet idem fimpliciter & æternus, prima, quepropter identitate fuppofiti,ut dictü eft.* ftione 10. articulo 2. 3. corp. Ad fecundum dicendum, quòd,quia idem numero, non feAliquid autem dicitur in idem numero dicitur aliquid fecundum cundum animam actu fuppofitum, idem autem fpecie eft idem corpori conjunctam fecundum formam, ubicumque fuppo- cundum fuppofitum. vel feparatam, fed fefitum fubfiftit in una fola natura, opor- Ac fi ergo Euangelifta tet, quòd, fublata unitate fpeciei, aufe- fcholafticè in propofito ratur unitas numeralis: fed hypoftafis per verba illa dixerit. Suppofitum Chrifti eft verbi Dei fubfiftit in duabus naturis, & upp, ideo corpus Deus, & ideò, quamvis in Chrifto non remaneat Chrifti, five moriatur, corpus idem fecundum fpeciem humanæ five vivat, eft idem nunaturæ, remanet tamen idem numero mero. Valent prædicta, & in favorem quæftionis fecunda artic. fecundi. Item questionis quarte articuli fecun di. Item queftionis 16. articuli 12. Item queftionis 25, articuli pri

Chrifto. Nam corru- ¶ RESPONDEO dicendum, quòd 40 ptio, & mors non competit Chrifto ratione hoc, quod dico fimpliciter, poteft accipi fuppofiti (ut putat argu- dupliciter, uno modo, fecundum quòd mentum) fecundu quòd fimpliciter idem eft, quod abfolutè, fic in fuppofito, &c. ut in * lib. Top. tex. Ex quo dic, quòd ut fimpliciter dicitur, quod nullo addiin fi. illius, debebat fic fieri illatio. to, dicitur, ut Phil.* dicit. Et hoc moErgo corpus Chrifti, do corpus Chrifti mortuum, & vivum fimpoftquam mortuu fuit, pliciter fuit idem numero. dicitur enim alinon remanfit idem fpe- quid effe idem numero fimpliciter, quia cie. Id, quod utique eft fuppofito idem. Corpus autem Chrifti vivum, & mortuum fuit fuppofito idem, quia non habuit aliam hypoftafim vivum, & mortuum, præter hypoftaLeill,pro 5. X art. habes primò: fim verbi Dei, ut fuprà dictum eft,& Equomodò per ratio hoc modo loquitur Athan. * in auctoritaa-1, bujus nem oftendas, & rectè te inducta.alio modo fimpliciter idem eft, in argum. infinuatum à fcripturis, quod omninò, vel totaliter, & fic cor& Athanafio, quòd pus Chrifti mortuum, & vivum non fuit 60 corpus Chrifti vivum, fimpliciter idem numero, quia non fuit

Eccl.

9.

fed cont

S.

verum eft, ut in ad fe

cundum.

verus eft omninò im

Ad tertium dicendum, quòd corr uptio, & mors non competit Chrifto ratione fuppofiti, fecundum quod attenditur unitas, fed ratione naturæ, fecundum quá invenitur differentia mortis, & vitæ. mi, cum Elucid. Et in

damnationem hærefum inibi recitatarum. Secundò vides: quomodò, ex iis benè penfatis, & applicatis, &c.

Commentaria Cardinalis Cajetani.

¶ In corpore ponitur una diftin&tio bimembris cum conclufionibus Comment: duabus juxta numerum membrorum. Distinctio eft: fimpliciter fumitur duabus fignificationibus, vel, ut fignificat nullo addito, vel, ut fignificat totaliter. Prima conclufio eft. fumendo fimpliciter primo modo: Cor pus Christi vivum, & mortuum fuit idem numero fimpliciter. Probatur quia fuit idem fuppofitaliter, & fic loquitur Ath. Secunda conclufio eft, fumendo fimpliciter fecundo modo, corpus Chrifti vivum, & mortuum non fuit idem numero fimpliciter. Probatur primo, quia vita eft de effentia cor- 70 poris viventis, quia eft prædicatum effentiale, & non accidentale. Probatur fecundò ex oppofito, quia, fi diceretur remanfifle totaliter idem, fequeretur, quòd non effet corruptum corruptione mortis, quod eft hærefis Gajanitarum. Et ad hoc afferuntur auctoritates.

manfit cum illamet corporeitatis forma, quam priùs habebat, & pro-
ptereà corpus Chrifti, inquantum corpus, ramanfit totaliter idem nume-
FO, & dicere hoc, nulla eft hærefis. Et ad Philofophiam declinandum
effet, fi hoc effet difcutiendum. Hanc fiquidem viam tenet Scotus, qui
addit aliud manifeftè alienum à philofophia, f, quòd fuit corruptio tunc
fine generatione, corruptus quippe fuit homo feparatione animæ à corpo-
re, & nihil genitum eft. Contra hos non loquitur litera, quæ de unitate
numerali corporis Chrifti vivi, & mortui tractat, & veritatem per fe no-
tam tradit. Nam,fi corpus Chrifti remanfiffet omninò idem, quod priùs,
oporteret, quod remanfiffet vivum eadem vita, alioquin, aut vita nihil
aliud fuiflet, nifi accidens; aut non totaliter remanfiffet idem, deficiente
aliqua ejus fubftantia, f. vita. Quocirca Scotus corpus Chrifti tenet omni-
nò idem, quatenùs eft corpus, & non quatenùs erat vivum. Auctor au-
tem aliam formam genitam in Chrifti corpore tenet, f. formam cadaveris,
per quam erat corpus, quia naturalis ordo habet, ut femper corruptio u-
nius fit generatio alterius, immò priùs natura intenditur generatio, quàm
corruptio. Et unam tantùm in compofito formam juxta peripateticam
doctrinam benè perfectam novimus.

ARTICULUS SEX TUS.
Utrum mors Christi aliquid operata fit ad noftram falutem.

SUPER QUES. L.DSEXTUм fic proceditur.Vi-
WAVE detur, quòd mors Chrifti ni-
1. Mors hil operata fit ad noftrá falu-
Chrifti; prout eft
in fieri, eft caufa falutis noftræ, fecundum quòd ejus paffio eft.

CONCL.