Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

595. 9. [DLXXI) (Isıd.) Armenii fidem Chri ti suscipiunt.

tus pater Benedictus et prius in loco qui Sublacu A dicitur, qui ab urbe Roma 40 mi.iaribus abest, et postea in castro Casiani, quod Aurum appellatur, magnæ vitæ meritis et apostolicis 377 virtutibus effulsit (P. D. 1, 26). [Sic sanctus Gregorius in dialogo, libro secundo capitulo 14. et 15. perhibet.]

585. 37. [DLXII] [Columcille egit cath Cali dremne (141).]

586. 38. [DLXIV] (P. D. 11, 23). Prescianus grammaticus apud Constantinopolim clarus (lib. Pont.). [Pelagius papa obit. 6 Non. Martii.] [Quod autem his temporibus vixit sanctus Gregorius, in libro ш dialogorum cap. 11. ipse ita perhibet: ‹ Vir quoque vitæ venerabilis Cherbonius Populonii episcopus magnam in diebus nostris sanctitatis suæ probationem dedit. Nam cum hospitalitatis studio valde esset intentus, quia milites in hospitio suo abscondit, ne occiderentur a Gothis, Totila perfidus rex Gothorum eum in loco nomine Merulis, ubi cum exercitu suo sedebat, immanissimo ursui, homines crudeliter manducanti, in medio coram omnibus deputavit. Ursus vero pedes episcopi ovili mansuetudine lambebat et reliqua.

Romanorum 50. Justinus minor regnavit annis 11, hoc est quasi usque Kal. Januarii in anno 563. post passionem Domini.

587. 1. [DLXV] Joannis papa 60. post Petrum annis 13. [Columcilli de Hibernia predicaturus in Britannia cum esset 42 annorum (142); predicavit vero postea 33 annis.]

588. 2. [DLXVI] (H. R.) Narsis patricius ad Italiam veniens, Totilam occidit, totamque Italiam ad rem publicam reduxit.

589. 3. [DLXVII] (BEDA.) Qui deinde per invidiam Romanorum, pro quibus multa contra Gothos laboravit, accusatur apud Justinum et conjugem ejus Sophiam, quod servitio premeret Italiam, recessit Neapolim Campaniæ, et Langobardos introduxit in Italiam.

590. 4. [DLXVIII] (ISID.) Lewigillus rex Gothorum quasdam Hispaniæ regiones sibi rebelles in potestatem regni sui superando redigit.

591. 5. [DLXIX] (BEDA.) Johannes papa æclesiam Philippi et Jacobi, quam predecessor ejus Pelagius cenerat, perficiens dedicavit.

[Cod. in marg., Ciclus 3. decennov. incipit

indictione 3.]

592. 6. [DLXX]

B

C

596. 10. [DLXXIV] Redemptus Ferentinæ civitatis episcopus clarus, ut in dialogo legitur (1, 38).

597. 11. [DLXXV] (P. D. 1, 11). Justinus imperator amentia obiit.

D

Romanorum 61. Tiberius Constantinus regnavit annis 7, usque in annum 561. post passionem Domini.

598.1. [DLXXVI] (BED.) Gregorius tunc apocrisarius in Constantinopolim, et post papa, in Job expositionem condit. [Johannes papa obiit 3. Id. Julii, eodem tempore quo Narsis obiit (lib. pont.).

599. 2. [DLXXVII] Benedictus papa 61. annis 4, mensibus 2.

600. 3. [DLXXVIII] (BEDA.) Gregorius Eutichium Constantinopolitanum episcopum Tiberio presente convicit, ita ut Tiberius librum Eutici de resurrectione destruens suis catholicis allegationibus, deliberaret flammis cremari debuisse. Scribebat autem id Eutichius, corpus nostrum in resurrectione im palpabile et ventis aerique subtilius esse futurum, contra illud dominicum: Palpate et videte, quia piritus carnem et ossa non habent, sicut me videtis habere (Luc. xxiv, 39). › (Greg. Dial. 111, 28). [Langobardi 15. anno ante dialogum 40 rusticos captivos occiderunt, quia immolaticia cum eis non manducaverunt, aliosque captivos decollaverunt, quoniam caput capræ cum eis non adoraverunt.]

601. 4. [DLXXIX] (BEDA). Gens Langobardorum, comitante fame et mortalitate, omnem rege Albuino invadit Italiam, ipsamque Romam vastatrix obsidet urbem.

602. 5. [DLXXX] (cf. lib. pont.). Denique cum, vastantibus omnia per circuitum Langobardis, famis habundaret, multa milia frumenti navibus Benedictus papa (143) ab Egipto dirigens, Romam sub studio misericordiæ relivavit.

695. 6. [DLXXXI] (ISID.) Gothi per Ermingildum, Levigildi regis filium, bifarie divisi, mutua cede vastantur. [Benedictus papa obiit 2. Kal. Agusti. (lib. pont.).]

604. 7. [DLXXXII] Pelagius 62. papa annis 10, mensibus 2. [Sanctus Gregorius papa in dialogo sic (iv, 26): ‹ In monasterio meo ante decennium Gerontius monachus, gravi infirmitate depressus, somniavit abbatos et clarissimos viros in meum monasterium de superioribus descendisse. Cui unus eorum ait: Ad hoc venimus ut de monasterio

593. 7. [DLXXI] Germanus Parisiorum episcopus Gregorii quosdam fratres in militiam mittamus. ›

obiit.

594. 8. [DLXXII] (P. D. 11, 13). Fortunatus poeta in Gallis clarus habetur.

377 reliqua a. 585. scripta sunt.

Ad quem alter ait: Scribe Marcellum, Valentinianum, Agnellum aliosque atque hunc Gerontium. › Qui ita obierunt. »]

VARIE LECTIONES.

NOTE.

[blocks in formation]

Romanorum 62 Mauricius regnavit sibus 4, hoc est usque Kal. Maii, in passionem Domini.

annis 21, men- A positus, primo ordine clerus, secundo abbates cum anno 592 post monachis, tertio abbatissæ cum suis, quarto infantes, quinto omnes laici, sexto viduæ, septimo conjugatæ feminæ.

605. 1. [DLXXXII] (P. D. 11, 20.) Pelagius papa sine jusione Mauricii ordinatus est, eo quod Langobardi Romam per circuitum obsiderent, ita ut nullus foris progredi posset.

606. 2. [DLXXXIV] (BEDA.) Sauei 378 a Levigillo rege obtentis 379 Gothis subjeciuntur.

607. 3. [DLXXXV] (BEDA.) Hirminigilldus 380, Levigilli Gothorum regis filius ob fidei catholicæ confessionem inexpugnabilem a patre Arriano regno privatus, in vinculis et in carcerem projectus est; ad extremum nocte sancta Dominicæ resurrectionis, securi in capite percussus, regnum celeste pro terreno rex et martyr possidere promeruit. Cujus frater Richardus, mox ut regnum post patrem accepit, omnem Gothorum cui preerat gentem, instante Leandro Hispalitano episcopo, qui et Hirminigildum docuerat, catholicam convertit ad fidem.

[Cod. in marg., Ciclus solis incipit.]

610. 6. [DLXXXVI] (P. D. 11, 20.) Pelagius papa Heli Aquiliensi episcopo, nolenti tria capitula Calchidonensis synodi suscipere, epistolam satis utilem misit, quam sanctus Gregorius adhuc diaconus conscripsit.

[Cod. in marg., Ciclus quartus decenn. ind. 7. incipit.]

611. 7. [DLXXXIX] (cf. P. D. IV, 49.) (Vita S. Columb.) Sanctus 381 pater Columbanus ex Hibernia insula Scotorum cum sancto Gallo aliisque probatis discipulis venit in Burgundiam, ibique, permittente Theodrico rege, monasterium quod Luxovium dicitur edificavit. Exinde a Brundichilda fugatus, Almaniam ingreditur, ubi sanctum Gallum reliquit. Ipse vero in Italiam transiens, monasterium quod Bovium dicitur edificavit; ubi multorum pater monachorum exstitit.

616. 12. [DXCIV] (ISID.) Avares contra Romanos d'imicantes, auro magis quam armis peluntur. [Gregorius in dialogo sic (1v, 55); 1 Ante hoc triennium in meo monasterio monachus nomine Justus et medicus ante obitum suum germano nomine Copioso, sibi etiam servienti, tres aureos occulte habere innotuit, quos super eum in sterculinio sepelire fecimus, › et reliqua. Eodem anno monachus cum a nobis fuisset sepultus, vocavit Johannem monachum, qui nobis abscedentibus apud sepulchrum permansit, et pallens et tremens nobis indicavit, et post dies 10 Bobiit.]

C

614. 10. [DXCH] (P. D. 1, 23.) Hoc tempore 16 Kal. Novembris novum diluvium factum est, ut flumen Tiberis super muros urbis Romæ influeret; et alveum ejusdem flumenis, cum multa serpentium multitudine, draco miræ magnitudinis per urbem usque ad mare descendit. Quam inundationem pestilentia quæ D dicitur inguinaria statim secuta est, ut pauci de multitudine viverent, in qua primitus Pelagius papa obiit [8 Idus Februarii].

617. 13. DXCXV] (BEDA.) Gregorius papa anno Mauricii imperii 13, indictione 13, syno fum episcoporum 24 ad corpus beati Petri apostoli congregans de necessariis æclesiæ decernit 389. (GREG. D. 111, 30.) [Biennio ante dialogum æclesia Arrianorum juxta Romam in loco nomine Subura cum catholice consecraretur, introductis in eam sancti Sebastiani et sanctæ Agatha reliquiis, diabolus in figura porci per populum extra pertransivit. Post paucos autem dies nubes celitus descendens totam miro odore replevit æclesiam.]

618. 14. [DXCXV1] (P. D. iv, 18.) Cenobium sanct Benedicti abbatis a Langobardis noctu invaditur. Monachi Romam petierunt, codicem secum sanctæ regulæ et pondus panis ac mensuram vini defe

rentes.

619. 15. [DXCXvn] (cf. lib. pont.) Gregorius adjecit in missa Diesque nostros usque‹ grege numerari per.› [Sanctus Gregorius, quinquenn'o postquam alveum suum Tiberis flumen egressus est, et super muros urbis Romæ influeret, Dialogum compossuit, ipso teste in libro tertio, capite 19 (Dial. I, 19).] [Gregorius sic in dialogo (1, 16): Nuper quoque in parte Campaniæ vir valde venerabilis Martinus in monte Narsico solitariam vitam duxit. Hic catena sibi 383 ferrea pedem ligavit, camque saxo ex altera parte affixit, ne longius exiret. Quod vir viæ venerabilis Benedictus audiens, cujus memoriam superius feci, ei per discipulum suum mandare curavit : Si servus Dei es, non te teneat

catena ferri, sed catena Christi. Ad hanc vocem Martinus catenam solvit, et nunquam postmod m plus longitudine catena exibit. Redeptus Fere tinæ civitatis episcopus, qui ante hos fere 7 annos obiit, mihi adhuc in meo monasterio posito dixit quod tempore predecessoris mei Johannis papa Yuticius martyr, dum dormiret, juxta sepulchrum jus sili ait: Redempte vigilas? Cui respondeo: VARIE LECTIONES.

615. 11. [DxC] (P. D. 11, 24.) Gregorius 63 papa sedit annis 13, mensibus 6. Qui in hac tribulatione a cunclis electus; qui cum letaniam septiformem ordinavit, una hora, dum Deum deprecarentur, subito 80 obierunt. Septiformis autem letania ideo dicitur, quia in septem ordinibus populus erat

381

[ocr errors]

Vi

378 lege: Suevi. 379 lege: obtenti. 280 hæc a. 607-609 scripta sun!. a. 611-613 scripta. 389 deest 1? 2. hoc loco addit: Inter quæ etiam hæc In sancta Romana ecclesia, cui divina dispensatio, preesse me voluit, etc. quæ in codice i fol. 170, post addita sunt; v. supra p. 490. n. 42. 383 bis scriptum 1.

PATROL. CXLVII.

24

gilo. Et ait ter: Finis venit universæ carni. Mox Langobardi istam terram intrantes finem ei fecerunt.]

620. 16. [DXCXVII] (BEDA.) Idem, missis Britanniam Augustino, Mellito et Johanne aliisque pluribus cum eis monachis timentibus Deum, ad Christum Anglos convertit. (Columbanus obiit.]

621. 17. [DXCXIX] (BEDA.) Et quidem Edilbertus cum crededisset cum sua gente Cantuariorum cni preerat proximisque provinciis, etiam episcopum doctoremque suum Augustinum et ceteros antistites episcopali sede donabat. Porro gentes Anglorum ab Aquilone Humbri fluminis sub regibus Ælle et Edilfrido site necdum verbum vitæ audierant.

[blocks in formation]

632. 7. [Dcx] (P. D. iv, 37.) Iste ol tinnit a Foca ut in veteri fano quod Pantheum vocabatur, e. a Domitiano imperatore constructum, ecclesiam omnium sanctorum consecrari, ubi omnium deorum cultus agebatur.

633. 8. [Dcx1] (1bid.) Persæ contra rem publicam gravissima bella gerentes, multas Romanorum provincias, et ipsam Hierosolim: m auferunt, et

622. 18. [DC] (BEDA.) Gregorius 18° a no Mauricii, in actione 4, scribens Augustino, co em B destruentes ecclesias, sancta quoque profanantes, modo Lundon æ quoque et Eboraci episcopis, acceplo a sede apostolica pallio metropolitanos esse debere decernit. In vita Gregorii sic (vi, 63) : Apostolos ad missam cautandam nihil aliud legimus nisi tantum orationem Dominicam. ›

625. 21. [DC] (P. D. iv, 27.) Mauricius imperator cum filiis suis, Theo osio, Tiberio et Constantino, a Foca, qui fuit strator Prisci patricii, occiditur. Si sanctus pater abbas Benedictus, sicut sui scribunt (144), 12 Kal. Aprilis sabbato sancto pascha obiit, in hoc anno videtur obisse. Nisi enim in anno 96 aute istum annum, obitus ejus ita non habetur; qui tunc, si natus, valde parvus fuit; in hoc autem anno ætatis suæ plus minusve 90 obisse posset.

Romanorum 63 Focas regnavit annis 8, usque Kal. Maii, in anno 600 post passionem Domini.

626. 1. [DCIV] Imago Foca 7 Kalend. Maii, indictione 7, Romam delata est, sicut in vita sancti Gregorii legitur (iv, 20); et postquam a dero et senatu acclamatum est eis in basilica Juli, jusu sancti Gregorii in basilica sancti Cesarii Lateranensi palatio constituto ponitur.

627. 2. [Dcv] (cf. I. pont.) Sanctus Gregorius papa obiit 4 Idus Martii, ind ctione 8.

628. 3. [DCVI] Sabinianus 64 papa anno 1, mensibus 10.

[Cod. in marg., Ciclus decenn. 4 explicit indictione 11.]

629. 4. [Dcvn] (l. pont.) [Sabinianus papa obiit 6 Kal. Martii.] (ISID.) [Preterini et Benedicti per Orientem vel Egiptam civile bellum faciunt, ac sese mutua cede prosternunt.}

630. 5. [DCVш] (cf. I. pont.) Bonifatius 65 395 papa mensibus 10. Hic impetravit a Foca cæsare, ut sedes apostolica Romana caput esset æclesiæ, cum antea Constantinopolis primam se omnium ser bo bat (1. pont.). [Hic constituit in ecclesia beati Petri, cum episcopis 72, presbiteris 33, diaconibus et omni

C

inter ornamenta sanctorum vel communium locorum etiam vexillum Dominicæ crucis abducunt. Heraclins, qui Africam regebat, Focam vita privavit.

Romanorum 64 Heraclius regnavit annis 27, hoc est usque Kal. Mai in anno 627 post passionem Domini.

634. 1. [DCX] (BEDA) Anastasius 387 Persa monachus, postea nobiliter pro Christo passus. Qui natus in Perside, magicas a patre artes puer discebat. Sed ubi a captivis christianis nomen Christi salvatoris acceperat, in euin mox toto animo conversus. [Bonifatius papa obiit 8 Kal. Junii.] {lib. pont.)

657. 4. [DCXV] Deusdedit, qui et Theodatus, 67 papa annis 4.

638. 5. [Dcxvi] (BEDA) Anastasins 388 vero, relicta Perside, Caicedoniam Hierapolimque, Christum querens, ac deinde Hierosolimam petit; ubi baptizafus & ab eadem urbe miliario, monasterium abbatis Anastasi intravit, in quo 7 ammis regulariter vixit. Qui cum Cesariam Palæstinæ orationis gratia venisset, captus a Persis et multa dìu verbera inter carceres et vincula a Marzabana duce perpessus, fandem mittitur Persidem ad regem eorum Chosronem, a quo tertio per intervalla temporis verberatus, ad extremum una suspensus manu per tres horas diei, sic quidem decollatus, cum aliis 70 martyrium complevit. Mox tunica ejus indutus D quidam demoniacus curatus est. Interea superveniens cum exercitu Heraclius princeps, superatis Persis, christianos qui erant captivati reduxit gaudentes. Reliquiæ beati martiris Anastasii primo monasterium suum, deinde Romam advectæ, venerantur in monasterio beati Pauli apostoli, quod dicitur ad Aquas Salvias.

640. 7. [Dcxvm] (lib. pont.) Papa Deusdedit constituit secundam missam in clero. Eodem tempore factus est terre motus major, mense Augusto, inVARIÆ LECTIONES.'

384 hæc a. 622-624 scripta sunt. 385 LXIV. 1? 386 hæc a. 638 648 scripta sunt.

NOTÆ

386 LXV. 1? 387 hæc a. 634

(144) Vit m S. Mauri indicare videtur; cf. Mabillon, Acta I, p. CXII.

[blocks in formation]

dictione 6. Post hec secuta est clades in populo, A E quibus Pirrus his temporibus sub Theodoro papa

id est percussio scabiarum, ita ut nullus poterat nortuum suum cognoscere; et obiit 6 Id. Nov. papa Deusdedit.]

641. 8. [DCXIX] Bonifatius 68 papa sedit annis 5.

645. 12. [DCXXm] (lib. pont.) [Bonifatius obiit 8 Kal. Novembris. Hic constituit ut nullus trachatur de æclesia.]

646. 13. [DCXXIV] Honorius 69 papa annis 12. [cod. in marg. Ciclus decenn. 6 incipit indict. 15.]

649. 16. [DCXXVI] (BEDA.) Anno 389 Heracli 16. indictione 15, Eduinus rex Anglorum in Brittania Transhumbranæ gentis ad aquilonem, predicante Paulino episcopo, quem misit de Cantia archiepiscopus Justus, verbum salutis cum gente sua susce- B pit. Anno autem 11 regni sui, adventus vero Anglorum in Brittaniam plus minus anno 230, hoc gessit. Ipse autem dedit Paulino sedem episcop.tus Eburaci. Cui regi in auspicium venturæ fidei et regni cœlestis potestas terrena crevit; totam enim Brittaniam primus omnium Anglorum sub se subjecit.

390

654. 21. [DCXXX] (Beda.) Eo tempore errorem 14 annorum in observatione paschæ apud Scottos exortum, Honorius papa per epistolam re darguit; sedet Johannes, qui successori ejus Severino successit, idem arguebat. Cum enim adhuc esset electus in pontificatum, pro eodem pascha eis scribit. Johannes quoque et pro Pelagiana heresi, quæ apud eos reviviscebat, scripsit.

657. 24. [DCXXXv] (lib. pont.) [Honorius papa biit 4 Id. Octobris; et cessavit episcopatus anno 1, niensibus 7, diebus 17.]

Severinus 70 papa anno uno. [Severinus papa obiit 4 Nonas Augusti.] (lib. pont.)

658. 25. [DCXXXVI] Joannes 71 papa anno 1, mensibus 10.

659. 26. [DCXXXVI] (ISID.) Judei in Hispania christiani efficiuntur. Sisibutus enim, Gothorum gloriosissimus rex, plurimas in Hispania Romanas provincias et Romanæ militiæ urbes sibi bellando subjecit, et Judeos sui regni subditos ad fidem Christi convertit.

C

Romam veniens ex Africa, ficta, ut post apparul, penitentia obtulit eidem papæ, presente cuncto clero et populo, libellum cum sua subscriptione, in quo condemnarentur omnia quæ a se vel a decessoribus suis scripta vel acta sunt contra catholicam fidem. Unde et benigne susceptus est ab eo quasi regi pontifex civitatis. Sed quia reversus domum repetijt errorem domesticam, memoratus papa Theodorus, advocatis cunctis sacerdotibus et clero in æclesiam beati Petri apostoli, condemnavit eum sub vinculo anathematis.

662. 2. [DCXL] His temporibus Hisidorus lispaniensis episcopus clarus habetur.

Romanorum 66 Constantinus, filius Heracli, regnavit mensibus 6, quasi usque Kalend. Novembris cnno 629 post passionem.

(BEDA.) Pirri successor Paulus non tantum vesara doctrina, sicut decessores ejus, sed et aperta persecutione catholicos cruciat; apocrisiarios sanctæ ecclesiæ Romanæ, qui ad ejus correctionem missi fuerant, partim carceribus, partim exiliis, partim verberibus afficiens. Sed et altare eorum in domo Placidiae sacratum in venerabili oraculo subvertens diripuit, prohibens eos ibidem missas celebrare. Unde et ipse, sicut precessores illius, ab apostolica sede justa depositionis ultione damnatus est.

Romanorum 67 Constantinus, filius Constantini, regnavit annis 28, usque in annum 657 post passio

nem.

663. 1. [DCXLI] (BEDA.) Ific 91 deceptus a Paulo, sicut Heraclius avus ejus a Sergio predicto episcopo; exposuit enim iste typum contra catholicam fidem; nec unam nec duas voluntates aut operationes in Christo diffiniens esse credendas, quasi nihil velle vel operari credendus sit Christus.

666. 4. [DCXLIV] (cf. I. pont.) Theodorus papa obiit 2 Idus Maii.

[Cod. in marg., Ciclus solis incipit.] 667, 5. [DCXLV] Martinus 73 papa annis 6, men sibús 2.

668. 6. [DCXLVI] [cod. in marg., Ciclus 7 decenn. incipit indict. 4.]

669 7. [DCXLVII] (BEDA.) Martinus 392 vero papa

660. 27. [DCXXXVIII] (lib. pont.) [Joannes papa D propter predictam heresim congregavit Romæ sinoobiit 4 Idus Octobris.] (P. D. IV, 51.) Heraclius Constantiopolim obiit.

Romanorum 65 Heraclonas, filius Heracli, cum Martina regnavit annis 2, usque in annum 629 post passionem.

661. 1. [DCXXXIX] (BEDA.) Theodorus 72 papa annis 6, mensibus 6. Cyrus Alexandriæ, Sergius et Pirrus regiæ urbis episcopi, acefalorum heresim instaurantes, unam operationem in Christo divinitatis et humanitatis, unam voluntatem dogmatizant.

dum 105 episcoporum; in qua sinodo damnavit sub anathemate Circum, Sergium, Pirrum et Paulum, hereticos præfatos episcopos. Facta est autem synodus præfata anno imperii Constantini 9°. mense Octobrio, indictione 7. (cf. l. pont.) Et post hæc missus ab imperatore Theodorus exarchus, tulit Martinum papam de eclesia Constantiniana, perduxitque eum Constantinopolim, et inde religatus Cersonam Liciæ provinciæ, ibidemque 4 Idus Novembris obiit; et multis virtutum signis refulget.

[blocks in formation]

673. 11. [DCL] Eugenius 74 papa annis 2, men- A sibus 10.

674. 12. [DCLII] (cf. 1. pont.) Eugenius papa obiit Nonis Januari.

697. 7. [DCLXXV] Agatho papa 78 post Petrum annis 2, mensibus 7.

698. 8. [DCLXXVI] (BEDA.) Agatho papa, ex ro. gatu Constantini, Heracli et Tiberii principum

675 13. [DCLI] Vitalianus 75 papa annis 14, piisimorum, misit in regiam urbem legatos suos, mensibus 6.

· 676. 14. [DCLIV] (BEDA.) Constantinus princeps, Vitaliano papa nuper ordinato, misit beato Petro apostolo evangelia aurea, gemmis albis miræ magnitudinis in circuitu ornata.

682. 20. [DCLX] (BEDA.) Ipse 293 vero post aliquot 391 annos venit Romam, [5 die mensis Juli, feria 4, indict. 6].

683. 21. [DCLX1] Tunc ** obtulit [dominico die] super altare sancti Petri pallium auro textile.

681. 22. [DCLXII] Et 993 toto exercitu cum cæreis

æclesiam intravit.

685. 23. [DCLXIII] Hoe 9 vero factum est per indictionem 6, anno 23 imperii Constantini principis.

686. 24. [DCLXIV] Sequente *** anno facta est eclipsis solis, quam ætas nostra meminit, quasi hora 10 diei 5 Non. Mai. [Beda.]

687. 25. [DCLXV].

[Cod. in marg., Ciclus decenn. octavus incipit in

dict. 8.]

688. 26. [DCLXVI] (BEDA.) Theodorus archiepiscopus et Adrianus abbas, vir æque doctissimus, a Vitaliano missi Brittaniam, plurimas æclesias Anglorum doctrinæ æclesiasticæ fruge fecundarunt.

689. 27. [DCLXVII} (l. pont.) Cum itaque Constantinus obtulit pallium, mansit in Roma dies 12. Jude indictione 7 Siciliam ingressus, in qua mansit usque indictionem 12.

690. 28. [dclxvm] (l. pont.) In qua indictione in Sicilia a suis [15 die mensis Julii] in balneo occissus est. Et non longe post Vitalianus papa obiit (6 Kal. Februarii].

Romanorum 68 Constantinus, filius Constantini superioris, regnavit annis 17, usque in annum 674 post passionem.

691. 1. [DCLXIX] (l. pont.) Adeodatus 76 papa post Petrum annis 4, mensibus 2 [obijt 6 Kal. Jul.).

392. 2. [DCLXX] (BEDA.) Sarraceni Siciliam invadunt; qui 95, preda nimia secum ablata mox Alexandriam redeunt.

694. 4.

[ocr errors]

B

in quibus erat Johannes, Romanæ æclesie tunc diaconus, non longe post episcopus, pro adunatione facienda sanctarum Dei ecclesiarum. Qui* beni« gnissime suscepti a reverentissimo fidei catholicæ defensore Constantino jussi sunt, remissis disputationiLus phisolophicis, pacifico conloquio de fide vera perquirere, data eis de bibliotheca Constantinopolitana eunctis antiquorum Patrum quos petebant libellis. Adfuerunt autem et episcopi centum quinquaginta, presidente Georgio patriarcha regiæ urbis et Antiochiæ Machario. Et convicti sunt, qui unam voluntatem et operationem astruebant in Christo, fallsasse Patrum catholicorum dicta perplurima. Finito autem conflictu, Georgius correctus est, Macharius vero cum suis sequacibus simul et precessoribus, Cyro, Sergio, Honorio, Pirro, Paulo et Petro, anathematizatus, et in locum ejus Theophanius ablas de Sicilia Antiochiæ episcopus factus. Tantaque gratia legatos catholicæ pacis comitata est, ut Johannes Portuensis episcopus, qui unus erat ex ipsis, dominica octavarum paschæ missas publicas in acle. sia sanctæ Sophiæ coram principe et patriarcha Latine celebraret. Hæc est sexta sinodus universalis Constantinopoli celebrata, et Greco sermone conscripta, temporibus Agathonis papæ, exsequente ac residente piissimo principe Constantino intra palatium suum, simulque legatis apostolicæ sedis et episcopis 150 residentibus. Prima enim universalis sinodus in Nicea congregata est contra Arrium 318 Patrum, temporibus Silvestri papæ, sub Constantino Magno. Secunda in Constantinopolim 150 Patrum, contra Macedonium et Eudoxium, temporibus Damasi papæ et Gratiani principis, quando Nectarius eidem urbi est ordinatus episcopus. Tertia in Epheso 200 Patrum, contra Nestorium Augustæ urbis episcopum, sub Theodosio Magno principe et papa Cælestino. Quarta in Calcedone Patrum 630, sub Leone papa, temporibus Marciani imperato is. Quinta item in Constantinopoli, temporibus Vigili D papæ, sub Justiniano principe, contra Theodorum

C

et omnes hereticos. "Sexta hæc.

[Agatho papa obiit 4 Idus Januarii.] (l. pont.) [Tempore Agathonis papæ, indictione 8, luna

DCLXX] hic Constantinus princeps eclipsin pertulit die 18 mensis Jun.] sexfam synodum instituit.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

In margine hæc leguntur (l. pont.) : Qui in urbem regiam, id est Constantinopolim, ingredientes, die 10 mensis Novembris, indictione 9a, die 18 mensis Novembr., die dominico, ad processionem imperatoris Constantini honorifice vocati sunt. Die 17 autem mensis Februarii, die dominico, interrogattus est patriarcha Gregorius de fide catholica. fol. 154, in superiori margine hæc leguntur

VARIE LECTIONES.

- 686) diversis annis scripta conjungenda esse patet.

[blocks in formation]
« VorigeDoorgaan »