HOOKE (Lucius-Josephus), è Nathaniele. Hooke, celebri historico, Dublinii in libernia natus anno 1716, juvenis in Galliam migravit ut studiorum curriculum decurreret. Seminarium Parisiense S. Nicolai à Carduello primùm ingressus est, ibique litteris tùm profanis, tùm sacris indulsit, donec licentiæ laureâ et tandem doctoris sorbonici infulà 1736 exornatus est. Quatuor ab hinc annis clarissimæ huic facultati professor accessit, decembrisque die duodevicesima 1750 præses fuit congressûs in quo de Prades famosiorem thesim suam propugnavit. Ex hac circumstantiâ tam simplici, quæ nihil nisi summam Hooke doctrinam significare videbatur, defluxit quidquid molestiarum vitam ejus postea exagitavit. Licet subscriptionem thesi incautè datam, re maturiùs perpensâ, retractaverit, cathedrà theologicâ destitutus est maii die tertiâ 1752. Duobus post annis, cùin de Prades ipse in gratiam esset regressus, Hooke, ut loco doctoris Lefebvre, professoris sorbonici munus obiret, sese competitorem tulit Francisci Petitjean cui toto corde favebat archiepiscopus Parisiensis. Vicit Hooke uno suffragio; inde autem novæ exagitationes ipsi allatæ, quæ sæpius in scandalum cesserunt. Hinc enim colluctatio Sorbonam inter et archiepiscopum exorta, cui civilis potestas sese inféliciter miscuit. Quidquid id est, in professoris munere stetit auctor noster; cùmque commisSionem instituit Sorbona libri dicti Emile examinandi causâ, deputatorum unus, censuram

contexit egregiam, quæ collegarum consiliis paulisper immutata, summo omnium plausu prodiit (1). Cathedram theologicam, ex quâ tot hauserat labores, ultrò abdicavit anno 1765, ut hebraici sermonis lectiones publicas in Sorbonâ daret. Haud multò post bibliothecæ Mazarinææ conservator nominatus est; quo ex munere detrusus anno 1791, ob denegatum jusjurandum quod civicum nuncupabant, secessit in oppidulum vulgò dictum Saint-Cloud, ubi duodecimâ aprilis die anno 1796, ætatis vero 80, piè obiit. Quantùmlibet exercita fuerit Hooke vita, nemo diffitetur eum bonæ intentionis semper fuisse, et si lugendam rem excipias in quâ nimiâ erravit deceptus præcipitatione, ingenii acumine æquè ac solidâ admodùm doctrinâ præstans apparebit. Nullius judicio magis confidit Sorbona; nulli quæstiones theologicas gravioris momenti commisit enucleandas.

Præter Religionis naturalis el revelata principia, Parisiis primùm prodiêre 1754, et iterùm 1774 cum novis dissertationibus, operà D. Brewer benedictini Angli, quem sibi amicum familiarem Hooke habuerat, ejusdem supersunt opera sequentia: 1° Mémoires du maréchal de Berwick, 2 vol. in-12, Paris, 1778; 2o Ex anglico sermone in gallicum versio operis quod pater Nathaniel Hooke de Rebus veteris Romæ scripserat, 3 vol. in-12, Paris, 1774.