OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER DUODECIM PRIORA ECCLESIÆ SAECULA, juxtA EditioNEs AccuRATissim As, INTER SE CUMQUE N0NNUllis codicibUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DiliGENTER CAstigAtA; DissERtAtiONiBUs, coMMENtARiis LECTioNibUSQUE vARiANTiBUs coNTiNENTER illustrATA , oMNibUs operibus PosT AMplissiMAs EditioNEs QUae tribus Novissimis saeculis debeNTUR AbsolutAs - DETECTIS, AUCTA; INdicibus PARTicuLARiBUS ANALYTICIS, siNGUlos sivE towos, sive Auctores AlicujUS MOMENti subst: QUENTibus, DoNATA; capitulis iNtRA IpsUM textu M Rite dispositis, NECNON ET Titulis siNGULARUM PAGiNARUM MARGINEM supeRIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM S1GNIFICANTlBUS, ADORNATA ; opERibus cuM DUBIIS TUM APOCity Pliis, ALiQUA vERo AUCToRiTATE 1N ORD1NE AD TRA D1T10NEM ECCLES1AST1CAM P01.I.ENTIBUS. AMPLIFICATA ; duobus iNdicibus GENERAlibus locuplETATA : AltEito scilicET IRERUM, Quo coNsulto, QuiDQuid uNUSQUISQUE PATRUM IN Qt'oi» LIi;ET THEMA SCRiPsi:ftut UNO 1NTU1TU C0NSPICIATUR ; ALTERO SCIRlPTURAE SACRAE, Ex Qvo lectori coMpERiRE sit obviuM QUiNAM PATREs ET IN QUIBUS OPERUM SUORUM L0CIS SINGUL0S SINGUL0RUM LIBRORUM SCripturae te \ tuS c0MMENtAti SiNt. EDrtio AcctTATissIMA, CAETERISQUE oMNibUs fAcii.e ANtEpoxENDA, si PErpeNdANTUR : ciiARACTERUM NitiditAs CIIARTÆ QUALiTAs, 1NTEGRITAS TEXTUS, PEit FECTI0 CoRRECTI0NIS, OPERUM RECUS0RUM TUM VARIETAS Tuv NUMERUs, FoRMA volUMINUM PEitQU \ \1 C0MM0D A siBiQUE IN TOTO oPEIt IS DECURSU C0NSTANTER sixuulis, pr£tii ExiGUI'rAs, pit.EsEitTiMQUE istA coi.i.ECTio, UNA, METHODICA ET ciiRoNoloGiCA, sExCENT0RUM FRAGMENT0RUM opUscUi.oftUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPAttSottUM, PRiMUM AUTEM IN NosTitA i;ii;liothecA , Ex opERibUs Ad oMNEs ÆTATEs , Locos, LiNGUAs FoRMASQUE PERTiNENtibus, coADUNAToRUM. SERIES SECUNDA, IN QUA PRODEUNT PATREs, DOCTORES sCRiPTORESQUE ECCLESIÆ LATINAE pAtroLoGiA BiNA EDITIONE TYPIS MANDATA EST, ALIA NEMPE LATiNA, ALiA git AEco-LATINA. — v EN EUNT Mille FRANcis ducENTA volUM IN A EditioNis LATiNAE ; ocTiNGENtis Et MiLLE TRECENTA GRAECO-LATINAE. — MERE LATINA UNIVERSOS AUCTOR ES TUM OCCIDENTALES, TUV3 oraiENTAlES EQUIDEM AMPLECTITUR ; HI AUTEM, IN EA, SOLA VERsioNE LATINA DONANTUR. PATROLOGIÆ TOMUS CXXV I. HINCMARI RHEMENsis ArchiEpiscopi, JOANNIS VIII, MARTINI I, ADRIANI II, posti- IIINCMARI TOMUS POSTER HOR. — C AETERORUM TOMUS UNICUS. EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE EDITOREM, IN VIA DICTA D.AMI;OISE, PROPE PORTAM LUTETI.E PARISIORUM VULG0 D' ENFER NOMINATAM, SEU pETIT-MONTtv 0U(; E HINC MAIRI RHEMENSIS ARCHIEPISCOPI OPERA OMNIA, JUXTA EDITIONEM SIRMONDIANAM AD PRELUM REVOCATA. s. BeaTAiaii ABBATIS CASSINENSiS, HARMOTI SANGALLENsis ABBATis, s. REMBERTi HAMBU■•- §cripta vel seriptorum fragmenta quæ supersunt. ACCURANTE J.-P. MIGNE, bibliotrHf c ae cleai univeasae, CURSUUM COMPLETORUM IN SINGUL0S sCieNTIÆ EcclesiASTiCAE R A \1os EDITORE. EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE EDITOREM, 1852 (Operum continuatio.) Epistolæ. Col 9 Opuscula et episto, æ quæ spectant ad causam Hincmari Laudunensis. 279 JOANNES VIII PONTIFEX ROMANUS Epistolæ et decreta 651 Vita S. Anscharii archiepiscopi Hamburgensis, auctore S. Remberto. 1009 Historia translationis S. Vincentii martyris ex Š in Galliam. 1011 rDe translatione SS. MM. Georgii, Aurelii et Nathaliæ ex urbe Corduba Parisios. 1027 Ex typis MIGNE, au Petit-Montrouge. ()PERUM HINCMARI ('()NTINUATII), (©pistolae. I. Excusant cur ad conventum Rhemensem venire non potuerunt. Litteras dominationis vestræ quique nostrum habuimus, quibus jussistis ut vobis vii Kalendas Decembris Rhemis occurreremus, quatenus ibi nobiscum et cum cæteris fidelibus vestris de restauratione sanctæ Ecclesiæ, et de statu ac solute populi Christiani, tractaretis. Sed nos ad placitum illud occurrere non potuimus, et propter incommoditatem et brevitatem temporis, et propter inconvenientiam loci; et, quod est lugubrius, propter confusionem tumultus exorti. Sed et divinis legibus, quas et vos observaturos cum vestris fratribus nobis denuntiastis, cautum esse dignoscitur, quia sicut nec archiepiscopi sine coepiscopi, ita nec coepiscopi sine archiepiscoporum consensu vel jussu, nisi quae ad proprias pertinent parochias, debent præsumere, et in tam angusto tempore archiepiscoporum litteras non valuimus de conventu habere. Quapropter noverit vestra sublimitas quia mandatum vestrum nostra non contempsit humilitas; sed, sicut longe est ante nos dictum, qui jubet impossibile, facit se contemptibilem. II. Queruntur quod eorum monitis et consiliis hactenus non paruerit. Sed et tractatum de restauratione sanctæ Ecclesiae, et statu ac salute populi christiani, quod nunc vos vobiscum habere velle dicitis, justius et rationahilius illud haberi potuisset, si nostris, quin potius divinis consiliis et observationibus atque obtestationibtis superno respectu obtemperare voluissetis; quia non nostra scripsimus, mandavimus, diximus, sed quae, dictante charitate, quæ Deus est, in litteris sacris invenimus, et quæ naturæ insita recognosciinus. Cæterum quæ contra illa quæ scripsimus, mandavimus, diximus, acta sunt vel aguntur, naturalis legis morbus et vitium etiam a minus sapientibus esse dignoscitur. Qua de re prudens quisque resia Hincmar, archevêque de Reims; Immon, évêque A piscat, et sapiat quam granditer Deus oflenditur quando in sic grandibus et apertis non ignoranter peccatur. Unde scriptum est : Descendant in infer num vivcntes (Psal. liv). ld est, labantur in peccatum scientes. Quae divina permissione merito mundi pa tientis, propter communia peccata nostra, pastorum scilicet et gregum, propter delicta regis et regni, eveniunt sicut scriptum est : Immissiones per ange. los malos, viam fecit Dominus semitæ iræ suæ (Psal. Lxxvii). Tamen, sicut Weritas protestatur, uon cri* sine ultione vindictæ nec ipsi virga furoris Domini. Sic legimus, sic audivimus, sic vidimus, et pro certo sic cito videbimus : quoniam licet peccatores simus, seil poenitentes, et in divina clementia fortiter confidentes, ministerium sacrum operante Spiritu sancto suscepimus, sine quo sacra non ministramus, et nobis dictum a Veritate veraciter scimus : Non ros estis qui loquimini, sed Spiritus Patris restri qui loquitur in vobis (Matth. x). III. Quod sæpius illum ad ineundam cum fratre concordiam hortati sunt. Et licet dominatio vestra melius noverit de quibus scriptis, mandalis et dictis dicamus, tamen non ab re est si etiam et nos illa ad memoriam vestram reducamus. Primo quidem per Hildegarium c, venerabilem episcopum, scriptis et dictis; secundo per AEneam d, honorabilem episcopum, litteris et verbis; item per AEneam verbis, deinde per Plincmarum Rhemensem et Wenilonem Rothomagensem episcopos; iterum per eosdem, cum aliis quos ipsi vocastis, ea quæ saluti fuerunt congrua sufficienter audistis, quando sicut et aiite petivimus, ut frater vester et omnes fideles illius ante vestram fideliumque vestrorumi præsentiam in rationes loco et tempore congruo venissemus, et quæ male gesta forent, vestro consilio et auxilio cum Dei adjutorio fuerint emendata. Pro quibus omnibus dictis non obaudientibus valde timemus quod dicitur : Si sermonem meum servaverunt, et vestrum servabunt (Joan. xv), et reliqua quæ Dominus comminatur. Et si illa non sunt exaudita, putari potest et nec ista, quæ vos dicitis apud nos velle quærere et audire, exaudienlur. Videturque quibusdam, ut sicut Dominus, quando quæsivit ficus in ficulnea cui maledixit, cum non esset, teste Evanp gelio, tempus ficorum, aliud voluerit significare; ita et in hoc citato et incongruo conventt), remota do b 0m attribue cette lettre à Hincmar de Reims. |