rere. Cap. II. — Ad querelas de una signi crucis formatione. 553 CAP. III. De operimento calicis inter sacrificandum. 553 555 RESPONSIO AD WALERANNI QUERELAS. 551 ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia CAP. I. Varietatem rituum cum unitate fidei coba- talenta. Et reliqua, 617 552 Homilia VI. In evangelium secundum Lucam : « Postquam impleti sunt dies purgationis ejus secundum legem Moysi, tulerunt illum in Jerusalem, ut sisterent eum Domino, sicut scriptum est in lege Domini: Quia omne masculinum adaperiens vulvam, sanctum Domino vocabitur. Et reliqua. 621 Homilia VII. In evangelium secundum Lucam : Ibant parentes ejus per omnes annos Jerusalem, în die solemni Pascha. Et cùm factus esset annorum duodecim, ascendentibus illis in Hierosolymam secundum consuetu→ dinem diei festi, consummatisque diebus cum redirent, remansit puer Jesus in Jerusalem: et non cognoverunt parentes ejus. » Et reliqua. 627 DE NUPTIIS CONSANGUINEORUM. CAP. I. Quæ sit ratio prohibitionis conjugiorum inter sanguine junctos. 557 557 CAP. II. Judaica quædam connubia cur inter cognatos permissa. CAP. III. 559 557 Ratio contrarii edicti in lege gratiæ. 558 CAP. IV. Alia ejusdem edicti ratio communis plerisque Judaicis inter cognatos connubiis, item vetitis. 558 CAP. V. Exponitur que sit turpitudo detegi vetita, ad rationis proposite intelligentiam.' CAP. VI. Conclu fitur ratio proposita et declarantur vetita inter quosdam sanguine junctos counubia ob reverentiam quam sibi invicem debent. 560 CAP. VII. Cur ca probibitio apud Christianos ad ulteiores gradus protendatur quam apud Judæos. DIALOGUS DE GRAMMATICO. 1 560 CAP. I. Au grammaticus sit substantia, an qualitas : proponuntur rationes in utrique partem. Rationes proposita contra redarguentem 561 CAP. H. Rationes proposite redarguuntur. 561 CAP. III. 562 firmantur. Homilia XI. In evangelium secundum Lucam; «Homo quidam fecit cœnam magam, el vocavit multos. Et misit servum suum hora cone dicere invitatis ut venirent; quia jam parata sunt omnia. Et coeperunt simul omues excusave. Primus dixit ei. Et reliquar651 565 567 568 - Grammaticus an sit prima, au secunda sub 569 CAP. XI. Hominem non esse grammaticum. 569 Homo et grammaticus, quam varie signifi cent sua significata. 570 CAP. XIII. De formali significatione vocis grammati 571 CAP. XIV. · Grammaticum esse significativum grammaticæ, sive significare scientiam grammaticam. 572 CAP. XV. Exemplo albi doctrina proposita explicatur. 574 CAP. XVI Quomodo grammaticus sit qualitas, CAP. XVII. De Aristotelis sensu in tractatu De categoriis. 575 574 CAP. XVIII. · Quod dialectici appellent voces nomine rerum quarum sunt significativæ. 576 CAP. XIX. Utrum grammaticus, cum designet habentem qualitatem, spectet ad categoriam, babere. 577 CAP. XX.-Quomodo ex significatis vocis albus non exsurgat unum. 379 CAP. XXI. Quod albus non significet aliquid habens albedinem; sed duntaxat significet habens albed nem. 580 LIBER DE VOLUNTATE DEL. 581 el miseria. 531 Meditatio II. 582 timorem. 722 Meditatio IV. Quomodo peccator excitet animam Suam ad corrigenda percata. Meditatio V. · Unde vivat anim?, et unde vivat caro: et de gloria bonæ animæ, et de infelicitate malæ animæ, quando exeunt de corpore 733 729 585 De divina voluntate, efficiente, approbante, CAP. IV. CAP. V. concedente, permittente. OFERUM PARS SECUNDA. HOMILIE ET EXHORTATIONES. Homilia prima. In illud Ecclesiastici : « In omnibus requiem quæsivi, et in hæreditate ejus morabor; tunc præcepit, et dixit mibi Creator omnium, et qui creavit me requievit in tabernaculo meo. 585 Homilia II. In evangelium secundum Matthæum. «Videns turbas Jesus ascendit in monter. Et cum sedisset, docebat discipulos suos dicens: Beati pauperes, etc. 595 Homilia III. In evangelium secundum Matthæum. « Jussit Jesus discipulos suos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, » etc. 597 -- Homilia IV. In evangelium secundum Matthæum : Post dies sex, assumpsit Jesus Petrum, et Jacobum et Joannem fratrem ejus et duxit illos in montem excelsum seorsum et transfiguratus est ante eos. » Ete. 602 fiomilia V. In Evangelium secundum Matthæum : « Dixit Dominus Jesus discipulis suis parabolam hanc: Assimilatum est regnum cœlorum homini regi, qui voluit rationem ponere eum servis suis. Et cum cœpisset rationem - Meditatio VI. Ad roborandum spiritum ne desperemus; quia si veram pœnitentiam agimus, veram misericordiam sine dubio de omnibus peccatis nostris invenie mus. 736 Oratio XXIII. Ad Christum. Oratio XXIV. Ad Christum. Pro inimicis. Oratio XXV. Ad Christum. Cum sacerdos multum timet ne officium altaris, quod gerit, magis et noceat quam proficiat; et quod consilium de hac re capiat. 910 Oratio XXVI. Ad Christusa. Cum sacerdos diligenter contemplatur quam misericorditer Redemptor noster naturam nostri limi unde nos fecit, pro nobis suscepit. 913 Oratio XXVII. Ad Christum. Cum sacerdos corpus Christi et sanguinem in manibus tenet, tenensque du'citer ecordatur quos dolores in cruce pro nobis passus est. Pro amicis. 996 Oratio LXXV. Prælati ad quemcunque sanctum ecclesie suæ patronum. 1012 908 DE PACE ET CONCORDIA. 1015 CAP. I. Quomodo cum proximo pacein servare debe mus. 1015 917 CAP. V. De spirituali scientia. 1033 'Oratio XXVIII. Ad Christum. -Facienda a sacerdote ante consecrationem corporis hristi. 919 ORATIO dicenda ante perceptionem corporis et san guinis Domini, 1035 Oratio. XXIX. - Facienda a sacerdote ante missam. Monitum in sancti Anselmi versus. 1035 EPIST. VIII. Ad Herluinum. Exhortatio ad sæculi EPIST. XII. - - - EP ST. XI. Ad eumdem. Rodulfum erigit, quem - - - EPIST. XVI. Ad Avesgotum. Causatur impedi EPIST. XVII. Ad Guillelmum et Rogerium. - Sua- - 1084 - Ad Gondulfum. - - 1686 1086 nem. -- - EPIST. XXV. Ad Henricum. - Isti Mauritium mona- 1089 Ad Albertum. - - 1089 - - EPIST. XXX. Ad Arnulfum. Consulit non eligere - 1102 potis sancto profectu, et de capitis dolore quo laborabat. 1102 - Quod non scribat ob aphorismos cum glossis. 1107 EPIST. XXXVI. - Ad Albertum. - - Refert gratias de - Se amici absentiam 1144 Gratias refert, et de propose quæstionis solutione se excusat. 1145 EPIST. LXXVII. Ad Adalam. Ut ipsa militi veterano militiæ vacationem impetrat a filio suo. 1146 LIBER secundus, epistolas continens quas scripsit Anselmus, cum abbas Beccensis agerel. 1147 EPIST. 1. Ad Lanfrancum. De ejus in Beccenses eleemosyna gratias agit; et Beccensis coenobii penuriam exponit. -- 1147 EPIST. II. Ad Lanfrancum. Referuntur gratiæ ob liberalitatem, et speciatim pro auro quod ad coulicieudum calicem miserat. 1149 EPIST. 11. Ad Gondulfum. Illi quantumvis episcopo familiarem amicitiam protestatur; et Beccensis monachos quod in Angliam mittit, ei commendat. 1150 EPIST. IV. -- Ad Balduinum. —Commendatissimos Beccenses monachos in Angliam navigantes ejus curæ ac re gimini committit. 1151 EPIST. V.. Ipsi eosdem Beccenses 1152 EPIST. VI. Anselmi e Ricardi ad Ricardum et Rohaidim. De beneficiis gratias agit et Beccenses quos ejus instantia in Angliam mitt ejus providentia dimittit. 1152 commendat Ad Ilenricum. EPIST. VII. Ad Ricardum et monachos Beccenses. Ut Beccenses in Angliam delati religiose vivant, et Henricus camerarius ab ebrietate prohibeatur. 1153 EPIST. VIII. Ad Mauritium. De monacho diutius morante in curia. Et de malo; an aliquid sit. 1155 EPIST. IX. Ad monachos Beccenses. - De prospero sui in Angliam adventu; quem et domina Evæ vult nunLiari. 1158 EPIST. X. Ad Rodulfum. Lælatur de. fo ad religiosam vitam converso. EPIST. XI. Ad Hugonem. De quibusdam Anselmi opusculis ab archiepiscopo requisitis. Et quod nomen abbatis in titulo operum suoruni præfixerit ut æquivocatio nem excluderei. 58 1159 EPIST. XII. Ad Helinandum. Hortatur ut perseveret et diaboli variis tentationibus quas describit, constanter resistat. 1160 EPIST. XIII. Ad Lanfrancum. Ad eum mittit Gistebertum, quem ut brevi remittat precatur. 1163 EPIST. XIV. Ad monachos Beccenses. - Ut monachus, qui invito abbate Parisiis propter studia in monasterio S Maglorii morabatur, ad suum monasterium redeat. 1163 EPIST. XV. - Ad Fulconem. - Exorat ut mitius agatur cum apostata monacho pœnitente. 1164 EPIST. XVI. Ad Gislebertum. Gratulatur ad abbatiæ Westmonasteriensis regimen assump o. 1165 EPIST. XVII. - Ad Hugonem. Mulandos esse titulos duorum opusculorum, quorum unum Monologium, alierum Proslogion vult inscribi. EPIST. XXII. Ad Hugonem. Suggerit ei monita quibus erudiat sæculares qui ipsum adeunt. 1171 EPIST. XXII. - Ad Petrum. Quod clericus priusqum stabilitatem libere promiserit, non potest invitus ab abbate detineri. Quodque in eo monasterio manere debet in quo prius petitionem et votum monachi fecit. 1173 EPIST. XXIV. Ad Idam. - Illi magnas gratias agit de beneficiis in se ac reliquos sui gratia collatis. 1174 EPIST. XXV. - Ad Guillelmuin. Ut si diligat Ansel1175 mu, veniat Beccum, et sæculum fugiat. EPIST. XXVI. Ad monachos Beccenses. Eos hotatur ut absente cœnobiarcha vivant integerrime et eis 1176 suæ in Anglia moræ causas reddit. EPIST. XXVII.—Ad Robertum. nasterio suo absque causa et ipso absente discesserat, eo 1179 revertatur. EPIST. XXVIII. Ad Haymouem et Raynaldum monachos. Ut Becci cucullam induant, qui e longinquo illuc veneraut Anselmi convisendi ergo, eos vehementer hortatur. 1179 EPIST. XXIX. Ut quantocius mundum relinquat. 1181 EPIST. XXX. Ad Walchelmum. Quod monachum ad tempus datum non possit retinere in ito abbate qui eum repetit. Et intercedit pro Gi·leberto. Ad Henricum. 1182 Ejus EPIST. XXXI. Gregorii papæ ad Aus Imum precibus se et ecclesiam commendat, et ei præcipi nt justitiam faciat cuidam converso suo. 1183 EPIST. XXXII. Urbani I ad Anselmum. Ut episcopo rerum ecclesiasticarum imperitiori adsit. Ut non differat sedem apostolicam visitare, et ad eam mittere quae Hubertus subdiaconus ejus legatus collegerat ex censu B. Petri. 1184 EPIST. XXXIII. Anselmi ad Urbanum. - Exponit duram quam Belvacensis episcopus et a clericis et a laicis persecutionem. Et postulat sedis apostolicæ priviPro suo monasterio contra episcopalein dominatio 1184 EPIST. XXXIV. Ad Urbanum. - Timet ne episcopus lam gravibus ærumnis obruatur; cumque optat episcopatu absolvi. 1186 EPIST. XXXV. - Ad Joannem. De falsa et impia assertione cujusdam qui tres personas in Deo dicebat esse 1187 EPIST. XXXVI. - AdGislebertum. - Landat vitæ ab abbate institutæ rationem. Fratrem quem in claustrum reduxerat ei dimittit. 1188 EPIST. XXXVII. Ad Idam.- Quod debet niti ad profectum qui cupit defectum vitare. 1188 EPIST. XXXVIII. - Ad Robertum. Peccare statuens et divinitus impeditus, si postea lætetur se non peccasse, reus nou est ac si crimen ipsum commisisset a Deo de1189 EPIST. XXXIX. Ad Lambertum. Hunc nobilem virum ad vitam monasticam hortatur. 1190 EPIST. XL. - Ad Ermengardam. Ipsa, consentiente viro, voveral continentiam: sed cum vir monachus vellet fieri, ipsa non vult: unde eam precatur Anselmus ut an1191 EPIST. XLI. Ad Fulconem. De Roscelino._qui Lanfrancum et Anselmum secum sentire dicebat in Deo esse tres res, et vere dici posse tres deos. 1192 EPIST. XLII. Ad Lanfrancum. Quod contra voluntatem consiliumque sui prælati in abbatem assumi consentire nusquam debuerit: cumque non intraverit per obedientiam nullatenus sit ab ipso benedicendus. 1194 EPIST. XLII!. Ad Wandregisilium. - Afflictos in tribulatione consolatur. Et quod nusquam consenserit ut Lanfrancus eorum abbas fieret. 1196 EPIST. XLIV. - Ad Gislebertum. Quod ipse molestissima febre correptus fuerit, dum Cadomo Beccum rediret: quæ tamen diffugit, cum de petendo ab eis orationum succursu meditaretur. 1199 EPIST. XLV. Ad Ilenricum. Exorat pro monacho refuga, cui est in votis redire ad ovile, et pecuniam mutuani solvere. 1260 Exorat pro eodem 1202 EPIST. XLVII. Ad Gislebertum. De febre qua cor reptus fuit et de qua supra in epist. 44 scribit. 1203 EPIST. XLVIII. Ad Gualterum. Laicum recenter conversum in spiritu lenitatis instruendum esse. 1204 EPIST. XLIX. Ad Girardum. Ut Beccensis quidam monachus ab ecclesiæ S. Ulmari regimine excusetur, ue Jupi agnum devorent et leones ovem. 120 reluga. FINIS TOMI CENTESIMI QUINQUAGESIMI OCTAVI. Ex typis MIGNE, au Petit- Montrouge, |