Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors]

L.3. C.25.

gitus obfervant latinos. Eos fub Aimerico, tertio chenus eum & accufavit & damnavit tamquam

Canonum, Legum, & facrarum Juffionum præ-
varicatorem, utpotè qui fecundùm illa obligatus
ftare in reorum ordine judicandus, tyrannica po-
teftate invafiffet fupremum locum, ideòque læfif-

carius, queftus eft fefe, dum facras Juffiones &
litteras obfervari poftulat, fuiffe ab illo de Synodo
ejectum. Et quidem in reorum ordine ftare debuif-
fe videtur ex duplici Canone: Primò, tamquam
de Apollinarii lepra à Neftorio accufatus; deindè
tamquam Vicarius Pontificis Cœleftini, per Ne-
ftorii appellationem ex judice demutati in reum,
adeòque obligati ad Synodo dandas judicii fui ra-
tiones.

Latinorum Patriarcha Antiocheno eonverfos & ad
fidem & ad Ritum Romanum, fcribit etiam in
facri belli, cujus hic effectus, hiftoria Gulielmus
Metropolita Tyriorum. Eodem modo ad Haito-
nem, ex Armeniorum Rege fanctiffimum Mona-fet non folummodò Ecclefiafticam difciplinam,
chum, fcribit apud Clementem Galanum Grego- fed & Regiam Majeftatem. Etiam Comes Can
rius Sifenfis eorumdem Patriarcha: A Sancta Rodidianus, Principis ad Synodum Legatus & Vi-
mana Ecclefia, utique per manus Sancti Gregorii
magni, cum aliis latinis ritibus acceptam habemus
Mitram Epifcopalem. Quin immò Joannem Apo-
ftolum geftaffe Taλo in capite, id eft, laminam
1.5. C.23. feu tiaram auream, fcribit apud Eufebium Cæfa-
reenfem Polycrates Ephefiorum Primas in litteris
ad Papam Victorem. Etiam Sanctum Eufebium
Samofatenfem Epifcopum tiara Epifcopali ufum
L.11.C.21. Nicephorus Calixtus. Et antiquum Rituale Syro-
rum Jacobitarum & Eutychianorum fub titulo De
Ordinatione Epifcopi, Metropolitæ, & Patriarchæ,
habet hæc verba. Dat Patriarcha Cidarim uni ex
Epifcopis, & ponit eam fuper caput ordinandi. Et
infrà. Ponitque Cidarim feu Mitram fuper caput ejus.
Eutychiani funt per Diofcorum Patriarcham abor-
tus Ecclefiæ Alexandrinæ, atque ità ex illa fecum
& Mitram detulerunt. Addit in loco laudato Pho-
tius de Charto-Phylace Ecclefiæ Conftantinopoli-
tanæ. Oportet ejus caput tegi aurea tiara, quæ etiam
L.4.29 in Chartophylacio fita eft. Et Sylvefter Sguropulus
in hiftoria Concilii Florentini. Magni Scriniarii
auro redimitum caput. Nempè & magnus Charto-
phylax & magnus Scriniarius erant è quinque
iftius Ecclefiæ Exocatocelis feu Crucigeris, qui
omnes geftabant purpuream in vefte crucem, &
auream in capite tiaram, in fynodali confeffu ha-
bentes locum ante omnes Epifcopos, etiam Me-
tropolitas. Dictam tiaram ex albo linteo & auro
fuiffe adferit Codinus Curopalates. Ex quo vides
11.C.4. Prærogativas Dominis Romanæ Ecclefiæ Cardi-
nalibus datas non carere vetufto fundamento. Et-
iam quibufdam Latinis Epifcopis olim non fuiffe
Mitra privilegium teftatur magnum Belgii Chro-
nicon, Ecclefiæ Ultrajectenfi & Gidebaldo Epi-
fcopo affirmans priùs donatam à Calixto Papa
fecundo.

F. 148.

L..Conc,

Refpondeo & fateor Synodi Præfidentiam per Divales litteras fuiffe Cyrillo interdictam. Caufam ipfe aperit in litteris ad Clerum Conftantinopolitanum. Libellum fupplicem veftra opera ad me miffum, qui Imperatori contra Neftorium porrigen- Eph. c.12. dus effet, non fine noftra fententia, accepi & legi. Verùm quod prolixè in eum invehatur, hactenus fuppreffi, ne adversùm nos infurgens fe per nos hærefeos delatum apud Imperatorem cavilletur. Intereà proteftati fumus fore, ut inimicitiarum caufa pofthat judicium illius devitemus, præfentemque controverfiam, fi omninò importuni effe perrexerint, ad aliud forum transferamus. Synodi Præfidentiam ob fufpenfum appellatione Cœleftinum Pontificem ambiebat & fibi à Principe fpondebat Neftorius; at verò adversùs illum proteftatus fuit Sanctus Cyrillus, ideòque omnibus generaliter Metropolitis Auguftus impofuit. Epifcoporum Primatibus impofitam teftatur in littetis ad Marim Perfidis Epifcopum Ibas Metropolita Edeffenus. Erat contra Canones. Quis enim nefciat generalis Synodi Præfidentiam jure Divino effe Epifcopi Romani? Quis nefciat à Romano Epifcopo ad generalem Synodum appellari non poffe, nec divinam illius poteftatem attentato appellationis fuco fufpendi? Eufebianæ & Acacianæ funt præfumptiones iftæ, adversùm quas in litteris ad Dardaniæ Epifcopos, & in Commonito- Epift. 13. At his obftat facra Divalis, qua Cyrillus ad Sy- rio ad Fauftum Magiftrum fcribit Gelafius Ponti- Epift. 4. L. Conc. nodum fuit evocatus. Turbatam fidem mandat fex. Cundla per mundum novit Ecclefia, quod ad SeEph. c.31. difputari in utramque partem, & addit. Cui diju- dem Beati Petri Apoftoli de qualibet mundi parte Canodicandæ eos præfici oportet, qui Sacerdotiis ubique præ- nes appellari voluerint, ab illa autem nemo fit appelfident, id eft, omnes Metropolitas. Neminem lare permiffus. Neque cuiquam per eofdem Canovult dominari cæteris, omnium verò minimè Cy- nes de ejus licet judicare judicio, aut ipfum, nifi tillum, quem de Ecclefiis, imperio, domo Au- de ejus licentia, retractare. Abfit, ut data per gufta turbatis arguit, pergitque. Quamobrem & ipfam retractandi facultas ejus poteftatem fufpentuam quoque Reverentiam præfto adesse oportebit, ne- dat, aut ejus Epifcopum ex judice demutet in reum que priùs noftram amicitiam te recuperaturum confidas, vel accufatorem. Etenim Melchiadis Papa de Doquam omni turbatione & animorum ægritudine fedata natiftis fucceffor Sylvefter, & fuum de Sancto ad propofitarum quæftionum difcuffionem ultrò accurre- Athanafio judicium Julius Pontifex retractari perris. Hac enim ratione, quæ pro tuenda opinione acer- miferunt à Synodis Arelatenfi & Sardicenfi, cui bè & inconfultè abs te jam gefta funt, neque privato tamen utrique utriufque Pontificis Legati tamquam dolore perculfus, neque alicui præter decorum infeftus judices præsederunt. Neque aliud vel poftulare admififfe & quæ adhuc reliqua funt, legitimè tranfige- fuerunt aufi Donatifte & Eufebiani. Et hinc ad ve velle cenfeberis. Si quid autem fecùs vifum fuerit, quofdam Donatiftas de laudato Melchiadis judicio td nequaquam fuftinebimus. Cyrillus ergò erat extra fcribit Sanctus Auguftinus. Ecce, putemus, gratiam Principis, de vexato injuftè Neftorio fuf- Epifcopos, qui Romæ judicarunt, non bonos judices pectus, de pravo Capitulorum dogmate ab illo re-fuiffe: Reftabat adhuc plenarium Ecclefiæ univerfæ conventus, citatus ad Synodum tamquam reus: Concilium, ubi etiam cum ipfis judicibus caufa poffet Adeò remotus erat à Præfidentia & fupremi Judi-agitari, ut fi malè judicaffe convicti effent, eorum fencis dignitate. Et hinc Joannes Patriarcha Antio- tentiæ folverentur. Difertè dicit non dumtaxat Ro

manum

illos

Epift.162.

manum Epifcopum, fed & ejus affeffores in retra&tatorio judicio debere rursùm judices effe. Romanæ Ecclefiæ eft iftud privilegium, quod quifquis mutilare attentat, femetipfum in inferna demergit, Epift. 89 uti ad Provincia Viennenfis Epifcopos fcribit Sanaus Leo, & Neftorius fuo monftravit exemplo,

C. I.

L.1.Conc. Eph. c.32.

F. 448.

452.

C. 4.

dogmatibus & perfonis judicium iftic retractandum & reformandum. Hujus legationis caufa fcribit in Relatione ad Principem Synodus fuo confeffui adeffe omnem Africanam Ecclefiam : Omne item Illyricum, totumque Occidentem. Eodem jure fuprà laudatus Dalmatius Archimandrita populo Conftantinopolitano dixit Synodo adhærere fex millia Epifcoporum degentium fub fuis Metropolitis: Nempè per fimiles litteras aut legationes. Ex quibus liquet Synodum fuiffe veraciter œcumenicam.

F. 479.

475.

Rectè Synodus Alexandrina in litteris ad omnes Epifcopos orthodoxos de Conciliabulo Tyrio. Præclari Eufebiani nomen Synodi fuis actis prætexunt, cùm res ipfa negotium imperatorium, non fynodale haberi debeat, quippè ubi Comes præfideat, & milites Epifcopos fub fatellitio cingant, & imperatoria Edicta, quos ipfi volunt, coire compellant. Si enim veluti Epifcopi fefe judices volebant effe, quid opus erat vel Comite, vel militibus, aut Edictis ad coeundum imperia-plus minùs ducentos fcribit Cyrillus ad Clerum & F. 381. libus? Etenim dictum Conciliabulum circumfcriptus ab Eufebianis Conftantinus Auguftus convo

carat

adfuturos Epifcopos defignarat, dederat Præfidem & formam procedendi, miferatque Comitem Edictorum fuorum executorem. Eodem jure noftra Ephefina Synodus Theodofii Augufti facras juffiones Canonibus adverfas, earumque executorem Comitem Candidianum rejecit, & in Præfidem admifit Sanctum Cyrillum, delegatum à Cœleftino Pontifice, volens de Neftorio fynodale, non imperatorium judicium celebrare. Quocircà Joannes Antiochenus nugas adducit, fua perfona indignas.

Porrò Theodofius Auguftus Synodo adeffe voluit omnes fub cælo Metropolitas Epifcopos, addito hoc ad fingulos mandato. Pietas tua nonnullos

› quos idoneos judicabit, fanctiffimos Provinciæ fuæ Epifcopos fimul fecum adducat, ità ut neque neceffarii fanctiffimis ejufdem Provinciæ Ecclefiis defint, neque ii rursùm, qui ad eam rem apti cenfebuntur, in facra Synodo defiderentur. Quocircà errat in fuis ad Principem Relationibus Joannes Antiochenus, dicens mandatum à Principe, ut quifque Metropolita duos dumtaxat adduceret Provinciales. Nempè Cyrillum & Memnonem Primatem Ephefinum, qui longè plures adduxerant, facere conatur etiam hujus facri mandati violatores.

Nullus omninò Provincialis Epifcopus aut à Principe aut à Papa invitatus fuit, nifi unicus Sanctus Auguftinus. Ejus præfentiam peculiari ratione fuiffe à Theodofio Augufto efflagitatam, fcribit ad Synodum Capreolus Carthaginenfis Archi-Epifcopus, & in Breviario pluribus refert Liberatus Diaconus ejufdem Ecclefiæ. Divales litteras, quod Auguftinum ab aliquot menfibus defunctum reperirent, auctoritate Primatiali aperuit laudatus Capreolus, volebatque omnem fuam convocare Dicecefim, & ex quavis Provincia quofdam Epifcopos mittere Ephesum; at effufa hoftium multitudo, & ingens ubique per Wandalos vaftatio, nec non & temporis anguftia impedierunt. Legavit tamen Baffulam, infigniter doctum Ecclefiæ fuæ Diaconum, cum excufationis litteris, fanctique Auguftini & totius Africæ fenfu de propofita quæftio& addidit. Si quid fortè novarum controverfiarum inciderit, id difcuffioni fubjiciatur, oportet; at verò fi quis olim dijudicata in difputationem vocari fi is fanè aliud nihil facere cenfebitur, quam de fi de, que backenùs valuit, ipfe dubitare. Addidit adversùm fuprà memoratos Ex-Epifcopos Pelagianos, quos ad indictam Ephefinam Synodum audierat exultaffe, fperantes Romanum de fuis

nat

[ocr errors]
[ocr errors]

Porrò corporaliter præfentes fuiffe paffim dicuntur Epifcopi ducenti: Numero rotundo. Etenim dato in Neftorium judicio adfuiffe circiter

populum fuum Alexandrinum. In libellis pro fe & Memnone Ephefino exhibitis Synodo adversùs Joannem Antiochenum adfirmat fuiffe fupra ducentos. Confentiunt variæ Synodales Relationes. Ad Principem adversùs eundem Joannem Relatio ait fuiffe ducentos & decem. At verò ipfi sententiæ fubfcripti leguntur foli centum nonaginta octo. Adjuncta fubnotatio omnia conciliat. Poftquàm bi omnes Neftorii depofitioni fubfcripfiffent, accefferunt alii Epifcopi ad fan&am Synodum, qui & ipfi quoque propofitæ damnationi fubfcripferunt. Epifcopi itaque, qui ipfum Neftorium depofuerunt, plures quam ducenti exftiterunt. Aliqui enim locum tenuerunt aliorum Epifcoporum, qui ad Ephefiorum Metropolim venire non potuerunt. Joannes Antiochenus Cyrillo adfuiffe dicit quinquaginta Ægyptios, Memnoni quadraginta Afiaticos, & è Pamphylia multos; fuiffe turbam imperitam, permixtos Meffalianos, Pelagianiftas, aliofque ob crimina depofitos & damnatos: Synodum faciendam ex paucis Epifcopis, à multis nihil fperandum, nifi turbas. Eft antiqua omnium hæreticorum & fchifmaticorum vox infana, blaterantium cum Montanifta Ter tulliano, quod Ecclefia non fit numerus Epifcoporum. At quomodò ex paucis Epifcopis fieri poffit generalis Synodus, eodem Tertulliano tefte, repræfentatio totius Chriftianitatis? Adfuerunt Juvenalis Hierofolymæ Epifcopus, Rufus Theffalonicenfis & Apoftolicæ Sedis in Illyrico Vicarius per Legatum Flavianum Philippenfem, Memnon Afiæ, Firmus Ponti Primas, aliique id genus multi, quos conftat non fuiffe turbam imperitam, Et quidem Flavianus Rufum vocat fuum Patrem : Ex quo vides etiam Achajam,licet Proconfularem, fubfuiffe vicibus Apoftolicis Theffalonicæ,

F. 427.

Theodofius Auguftus adjunxit Candidianum Comitem Domefticorum. Domeftici porrò erant Palatina feu Prætorianæ militiæ pars nobilior, quam Gordianus Junior Auguftus inftituit, vocavitque Protectores Domefticos. Recentiores Græcorum Augufti, tefte Georgio Cedreno, Spatharios appellavere. Alii Equites, alii Pedites erant, ideòque & alius horum, alius iftorum Comes. Erat altum officium, Illuftris & Magnifici titulo infigne. Et hinc apud Græcorum Ecclefias natus videtur Domefticus Subdiaconorum, de quo Anaftafius Bibliothecarius in notis marginalibus ad Sy- A&t. 2. nodum octavam. Primum Subdiaconorum Græci DOMESTICUM vocant, quem Romani OBLATIONARIUM. Comitem, inquam, Candidianum Princeps in Synodo effe voluit fuum Vicarium & Legatum, Canonum & Ordinis cuftodem ?

eden

1.1.Conc. edendorum Decretorum executorem, donatum Ephefin. hac poteftate & mandatis. Candidianum præcla

C.35.

[ocr errors]

nus: Apræfinita die in piis & religiofis litteris præte F. 324
riere fexdecim dies. Evagrius Scholafticus Epipha-
nienfis præteriiffe dixit folos quindecim. Nempè
inceptæ Synodi diem unus includit, excludit al-
ter, adeòque indicta fuit illa in diem dictum.
Paucis ante indictionem menfibus obierat Sanctus
Auguftinus

riffimum religioforum Domefticorum Comitem ad facram
veftram Synodum abire jussimus, fed ca lege & condi-
tione, ut cum quæftionibus & controverfiis, quæ cir-
ta fidei dogmata incidunt, nihil quidquid commune ha-
beat: Nefas eft enim, qui fanctiffimorum Epifcopo-
rum catalogo adfcriptus non eft, illum Ecclefiafticis ne-
gotiis & confultationibus fefe immifcere. Ejus munus
erat Monachos & fæculares, ad Synodum quafi
ad fpectaculum confluentes, & quandoque turbis
Audentes, è civitate pellere; impedire Epifcopo-
rum in difputando lites, eis adversùs Patriarcha-
fum, & Primatum violentiam ftabilire dicendi &
fuffragandi libertatem, nullum Episcopum ante
decreta & definita omnia permittere abire è Sy-
nodo, ne quidem ad Comitatum, tandemque ef-
nocre, ut quam ciftiffimus finis omnibus impone-pot Pafchalem feftivitatem Neftorius cum ma-

ficere,

retur. Hinc addidit facra Divalis. Ne ullam omni-
nò aut Ecclefiafticam, aut aliam quamcumque contro-
verfiam, undecumque natam vel motam, que ad
propofitam fancti dogmatis confiderationem non perti-
neat, antè moveri finat Comes Candidianus, quam
eorum omnium, quæ nunc in quæftionem vocata funt,
ambiguitate foluta, ea, quæ ad veritatis investigatio-
nem faciunt, exactiffimo judicio difcutiantur, finemque
orthodoxa Religioni congruum fortiantur. Eodem fi-
ne etiam publica Ephefiorum tribunalia juffa funt
penitùs filere,

Adjunctus eft & Irenæus Comes, de quo Sacra.
Magnificentiffimus Comes Irenæus neque fanctissimæ ve-
fire Synodi Confiliis, neque his, quæ Eximio Legato
noftro Candidiano à nobis demandata funt, ullatenùs
communicare debet: ut qui folius amicitiæ caufa cum
piiffimo bujus celeberrima civitatis Epifcopo Neftorio
Ephefum profectus fit. Etiam Candidianus fuit Ne-
ftorio nimiùm amicus: Amborum pro illo in Sy-
nodo tragoedias ftatim edifferemus.

Synodi locus fuit Ephefina civitas, caput totius
Diœcefeos Afiatica. Rationem edicit Theodofius

F. 46o. Auguftus in litteris ad Patres miffis per Joannem
Comitem Sacrorum. Deputavimus Ephefiorum civi-
tatem, terra marique acceffu percommodam, ibique
diverfantibus neceffaria fuppeditantem affatim è nati-
vis apportatifque fructibus. At Domini Dei, in
cujus manu funt & vertuntur corda Regum, ra-
tio videtur fuiffe longè alia. Primatialis Ephefio-
rum Ecclefia MARIE DEIPARE erat confe-
crata, atque iftic ab ipfis etiam lapidibus voluit
ille blafphemam Neftorii linguam confundi. Quod
Memnon Ephefiorum Epifcopus orthodoxis Pa-
tribus magnam Ecclefiam aperuerit, idoneamque con-
feffus fedem ibidem præparaverit, fcribit ad Princi-
pem ipfe Neftorius. Quædam tamen Actiones ce-
lebratæ fuerunt in domo Epifcopali, ob fchifma
Joannis Antiocheni.

Indicta fuit Synodus Theodofii Junioris tertio decimo, & Valentiniani tertii Augufti confulatu tertio, Domini quadringentefimo trigefimo, Celeftini Pontificis quarto, Neftorii Epifcopi anno fecundo. Sacra Principum tractoria data eft decimo tertio Kalendas Decembres, traxitque ad anni fequentis, habentis Confules Baffum & Antiochum, Pafchale feftum die decimo nono Aprilis, diem Pentecoftes, feptimum menfis Junii. Etenim inchoata fuit Synodus decimo Kalendas Julias, dixitque tunc Memnon Epifcopus Ephefi

CAPUT TERTIUM.

Acta Synodi de Neftorii dogmate
perfona,

Ontinuò, inquit Liberatus Carthaginenfis,

Cap-5.

xima multitudine venit Ephefum, & invenit plurimos
Epifcopos collectos. Fuiffe pópuli, utique Irenæum
Comitem fequentis, multitudinem, qua terribi
lem adverfariis fe oftentavit, Socrates teftatur. .7. c.33
Suo item tempore adfuit Cyrillus, turbatiffimo
mari adgreffus iter, & cum illo per viam pericu-
losè luctatus; pro reparando dogmate etiam para-
tus ad moriendum, uti fcribit in libro Apologeti-
co ad Principem. Adfuerunt & alii fuprà memo-
rati Primates Epifcopi: unus defuit Joannes An-
tiochenus.

Synodus ftatim in ipfo exordio divifa fuit in
duas communiones. Modica Neftorio, major &
fanior pars adhæfit Cyrillo, præfertim verò Me-
mnon Ephefinus, à factione Neftoriana paffim di-
&us Cyrilli Satelles. Sacrofanctum Pentecoftes
diem ne in eadem quidem Ecclefia fuftinuerunt ce-
lebrare: Orthodoxis in DFIPARE magna &
primatiali relictis, Neftoriani occupare tentarunt
Bafilicam Sancti Joannis Evangelifta; at intercef
fit, tanquam loci Ordinarius, laudatus Memnon,
de quo poftmodùm apud Joannem Antiochenum
factio eft quefta. Sanclas Ecclefias, fandtafque Mar- F. 393.
tyrum ædes, ac fanctam quoque Joannis Apoftoli Bafi-
licam præclufit, & ne facrum quidem Pentecoftes diem
religiofiffimis Epifcopis celebrare permifit, extrema com-
minatus, nifi confufo eorum concilio fe adjungerent.
Nec fibi orare iftic permiffum, queritur factio in
Relatione ad Senatum Conftantinopolitanum.
Addit in Relatione ad Principem Neftorius etiam
reis illuc confugientibus negatum afylum. Fecif
fe hæc, & civitatem turbis impleviffe accufatus
fuit Memnon per collectam multitudinem agre- F. 399.
ftiuni Afiaticorum, Satellitium nautarum Ægy-
ptiorum. Tractabat eos tamquam fchifmaticos,
palàmque pollutos contagiofa communione Ne-
ftorii hæretici profeffi, utpotè qui in ipfo Synodi
loco cum Epifcopis difputans quotidie antiquum
virus vomeret, & coram Theodoro Ancyræ atque
Acacio Melitine Archi-Epifcopis orthodoxis
Chriftum Dominum & benedictam Matrem cjus
impudentiffimè blafphemaffet. Et hinc etiam non
otiofus Cyrillus deflorationes quafdam librorum Ne- Liberat.
ftorii faciebat, eum perturbare, id eft, in Synodo c. 5.
de hærefi convincere volens: Erat enim, ut dicitur,
ejus inimicus. Immò cum patiebatur inimicum ca-
lumniofiffimum.

Ephefinam interim viam carpebat cum fuis

L. 1. Con. Eph. c.36.

F. 375. 428.

F. 369.

F. 428.

F. 375.

Epifcopis Joannes Patriarcha Antiochenus, & ab omnibus exfpectatus hæc fcripfit ad Cyrillum Tandem poft multas exantlatas itineris moleftias, SanEitatis tuæ precibus adjutus, præ foribus fum. Nam triginta totos dies (tot enim fpacii intercapedo poftulat) iter ufque facio, nihil quidquam quietis mihi prorsùs indulgens: Multis interim religiofiffimis Epifcopis ob itineris difficultatem graviter afflictis, neque paucis quoque jumentis ob continuum profecutionis laborem exftinctis. Decimo fexto poft Pentecoften die Ephefum advenerunt Alexander Apameenfis fe. cundæ Syriæ, & Alexander Hierapolitanus Provincia Eufratefiæ Epifcopi Metropolitæ, Synodo de nimiis Joannis eorum Patriarchæ cunctationibus querenti dicentes: Mandavit nobis, ut Pietati veftræ indicemus, ne Synodum prorogetis, fi ipfum ampliùs tardare contigerit, fed potiùs, quod opus eft facto, id fiat. Non fuiffe mentitos oftendit in libro ad Principem Apologetico Sanctus Cyrillus ex firma deinceps amicitia inter illos & Joannem. Hunc etiam fibi ufque huc fuiffe amicum & benevolum ibidem teftatur. Undè & biduo ante inchoatum confeffum illi refcripfit, quod univerfa Synodus ejus adventum præftolaretur. Vera tardationis caufa latet in obfcuro. Evagrius Epiphanienfis ftudiofam illi apologiam texit; fuum de illa fenfum edicit Synodus in Relatione ad Celesti num Papam. Certò conftabat Joannem detrectare confeffum: vel quod amicitiæ, quæ illi cum Neftorio intercedebat, indulgeret, vel quod is Ecclefiæ fuæ fuit Clericus, vel etiam quod quorumdam pro illo deprecationibus morem gereret. Neftorium, fuum Presbyterum & fub Theodoro Mopfueftienfi condifcipulum, ad Epifcopatum Conftantinopolitanum ftrenuè Joannes commendarat, ideòque de illius hærefi, fuperbia, tyrannide, neceffaria damnatione, turbatifque per ipfum Ecclefia & Republica nolebat publicè perfundi jufto pudore, uti ad quofdam de Clero Conftantinopolitano fcribit Sanctus Cyrillus.

Dudùm tranfierat dies Synodo præfixus, multi F. 324. Epifcopi in ægritudinem inciderant, nonnulli etiam

Rationem conjicio ex litteris Celeftini Pontificis ad hanc Cyrilli quæftionem, propofitam paucis, ante Synodum diebus. Utrùm fancta Synodus recipere debeat bominem à fe prædicata damnantem; an quia induciarum tempus emenfum eft, fententia dudùm lata perduret? Induciarum tempus erant decem dies Neftorio ad palinodiam à Romana Ecclefia præfixi. Apoftolicus Vicarius in Synodo futurus Cyrillus rogat, nùm Neftorius, fi ad mentem redeat, fit dignandus gratia, recipiendufque non tantùm in communionem, fed & in gradum Epifcopalem Servanda illi videbatur antiqua Regula, folos feductos aut circumfcriptos Epifcopos & Clericos reddens gradui, ipfo erroris auctore inter laicos relicto: ità puniendus videbatur homo in Sedem Apoftolicam contumax, Plenè tamen reftituendum Pontifex refcripfit, idque in gratiam Principis, palàm hominem diligentis. Hinc illum ante omnia vocandum, & modo quovis tentandum etiam Synodo Theodotus perfuafit.

[ocr errors]

Porrò in libello ad Nicolaum primum Pontificem miffo dicit Sanctus Ignatius Patriarcha Conftantinopolitanus Lex eft, ut citatus à Synodo Epifcopus per duos Epifcopos vocetur, & hoc iterùm ac tertiò. Tribus ergò vicibus etiam per quatuor Epifcopos ad Synodum peremptoriè citatus fuit Neftorius, prima vice refpondens: Mecum deliberabo, & fi quidem venire me oportuerit, veniam. Altera non fecit fui copiam, per Florentium Candidiani Comitis Tribunum appellans ad adventum Joannis Antiocheni. Citationis tertiæ eventum edicit Joannes Epifcopus Ephefti unus è Synodi Legatis. Diu, multumque præftolati ne fub umbra quidem ab illius Satellitibus confiftere permiffi fumus, immò infolenter & impudenter hùc illùcque nos impellentes vix tantillum loci concedebant, ubi pedem fecurè figeremus. Sed neque ullo humano refponfo nos dignabantur. Omnes fuos tùm Legatos rediif fe militum contumelia & conviciis oneratos queritur Synodus in Relatione ad Principem. Neftorii namque Satellites erant Comitis Candidiani milites, armati fuftibus, veftibulo adhibiti cufto des, ne quis è Synodo ad illum ingrederetur. Ejus Clerici erant militum focii & rectores. Et huc refpicit Celeftinus Pontifex in litteris ad Clerum & populum Conftantinopolitanum: Quis petitorem Synodi crederet Synodo abfuturum? Etiam

extremum diem clauferant, ex tædio quidam di-
fcefferant, reliqui ætate confecti, aut inopia pressi
clamabant Joannem ftudio abeffe, ideòque in-
choandam Synodum, præfertim poft auditos duos
memoratos Alexandros Metropolitas. Quocircà
decimò Kalendas Julias primam Actionem inchoa-
vit Cyrillus, & ad Juvenalis Epifcopi Hierofoly-quarta vocatione hominem honorandum, utpotè

mitani interlocutionem lectæ primùm funt Sacræ Divales ad Synodum, quod fint veluti fax quædam præfcribens formam & ordinem gerendorum. Legit ipfe Comes Candidianus, invitus tamen & coactus, cum Epifcopis Neftorianis ob Joannis Antiocheni abfentiam proteftatus non inchoandam Synodum, volenfque Cyrillum ftare inter reos. Hæc erat paratura ad turbas inter ipfum & Joannem pro Neftorio jam pridem conceptas. Quod à Sacra ad Canones procla ma rent Epifcopi exivit ille de Synodo, poftmodùmque queftus eft fe fuiffe expulfum .

Quoniam utile per inutile non vitiatur, ex Sacræ præfcripto volebat Cyrillus abfque Neftorio inchoare difcuffionem fidei, producens fuas ex ejus libris deflorationes; verùm Theodotus Ancyræ Epifcopus ac Prima Galatiæ Metropolita interceffit, fuadens evocari & adeffe Erronem. Chrift. Lupi Oper. Tom. II.

Principi charum Regiæ civitatis Epifcopum, cenfebat Juvenalis Hierofolymitanus; at dicta in Epifcopos militaris injuria impedivit.

Et hinc oritur quæftio, quomodò Neftorius ab ipfa Synodo ufque ad latam in ipfum depofitionis fententiam affiduè vocetur religiofiffimus,reverendiffimus,piiffimus Epifcopus. Exindè fanè quidam exiftimant appellationi à Romana fententia ad generalem Synod um interjectæ ab ipfo hic Ephefino Concilio permitti & adfcribi effectum fufpenfivum. Etenim præfixarum à Celestino Pontifice induciarum tempus jam dudum effluxerat, adeòque non nifi appellationis beneficio poterat Neftorius effe Epifcopus.

Quæftio hæc eft quafi ea ipfa, quam ftatim audivimus Celeftino Pontifici propofitam à San&to Cyrillo, Neftorium non ampliùs Epifcopum, fed hominem vocante, idque ob lapfum tempus B in

L.1.C.19.

.

"

L. 9. Ep. 41.

induciarum. Eadem de caufa judicavit non vo
candum ad difcuffionem dogmatis, utpotè jam
Ex Epifcopum, in quem depofitionis fententia
non ferenda erat, fed dumtaxat confirmanda.
Fateor tamen illi appellanti datum fuiffe effectum
fufpenfivum, nequaquàm per Canones, fed ob
violentos affectus circumfcripti Theodofii Augu-
fti. Sacras juffiones Canonibus adverfas femper
fprevit atque exfufflavit Ecclefia, attamen cum
moderamine, ex quo Sanctus Gregorius magnus
fcribit ad Anatolium Diaconum Ecclefiæ Con-
ftantinopolitana. Quod piiffimus Imperator fecerit,
fi canonicum eft, fequimur ; fi verò canonicum non eft,
in quantum fine peccato noftro valemus, portamus.

Tandem ergò fine Neftorio ad dogmatis dif quifitionem proceffit Synodus, & poft Nicænum Symbolum, generalem fidei Regulam, Celeftini Pontificis nec non Sanéti Cyrilli de præfenti quæftione litteras lectas unanimi fuffragio comprobavit, tamquam laudato Symbolo per omnia conformes: Etiam Epiftolam duodecim CapituL. 1. C. 4. lorum. Celeftinum fuiffe virum illuftrem, ejusque Epiftolam penitùs Divinam teftatur Evagrius Epiphanienfis. Lectæ funt etiam Neftorii litteræ & Capitula, exclamaruntque omnes fimul Epifcopi. Quicumque Neftorium non anathematizat, anathema fit. Omnes Neftorii Epiftolam & dogmata anathematizamus: Omnes hæreticum Neftorium anathematizamus. Omnes eos, qui cum Neftorio communicant, anathematizamus.

fe regulam & gloriam veritatis.

Lecta itaque funt varia variorum Patrum de controverfo dogmate teftimonia. Lectæ item & illis collatæ fchedæ ex Neftorii libris defloratæ,exclamavitque ad lectionis medium laudatus Flavia nus. Horrenda & blafphema funt Neftorii dicta, neque aures noftræ hifce ampliùs inquinari ferunt. Quare tandem lata eft in illum hæc fententia. Cùm præter cætera impiissimus Neftorius neque noftræ citationi parere, neque fanctiffimos religiofiffimofque Epifcopos à nobis deftinatos admittere voluerit, non potuimus ad eorum, quæ impiè docuit, examinationem animum non adjungere. Deprehendentes itàque partim ex litteris commentariifque ipfius hic publicè lectis; partim è fermonibus, quos nuperrimè in hac Ephefiorum Metropoli habuit, quique teftimoniis comperti funt, illum impiè fentire & prædicare: Coachi per facros Canones & Epiftolam fanctissimi Patris noAri&Comminiftri Celeftini, Romanæ Ecclefiæ Epifcopi, lacrymis fubindè perfufi, ad hanc lugubrem contra eum fententiam neceffariò venimus. Igitur Dominus nofter Jefus Chriftus, quem fuis ille blafphemis vocibus impetivit, per fanctiffimam hanc Synodum eundem Neftorium Epifcopali dignitate priva•. ab univerfo Sacerdotum confortio & cætu alienum effe definit. Celeftinum Papam Synodus vocat fuum Patrem, per cujus litteras juffa & coacta fuerit ità judicare: atque ità, illi profitetur fe fubeffe.

tum,

Geftorum diem, ordinem, finem fcribit San&tus Cyrillus ad Clerum & populum fuum Alexandrinum: Scitote fanctam Synodum in magna civitatis Ephefi Ecclefia, quæ appellatur DEIPARA MARIA, vigefima octava menfis Pauni fuiffe fadam. Cùm autem totus dies infumptus ibidem effet, tandem damnatum blafphemum Neftorium, nec ad

Acceffit Theodotus, Ancyræ Epifcopus & primæ Galatia Metropolita, teftans fibi in ipfa Ephefina civitate palàm coram multis Epifcopis dictum à difceptante Neftorio: Ego bimeftrem aut trimeftrem Deum non appellavero. Acacius Melitinæ Epifcopus & fecundæ Armeniæ Metropolita depofuit fe partim à Neftorio, partim ab ejus Epi-fanctam Synodum audentem accedere, depofitionis fen fcopis audiffe tria. Primò, Deum Verbum non effe incarnatum, aut certè Patrem & Spiritum fanctum incarnatos unà cum ipfo: Unam namque fine aliis perfonam incarnari non poffe, fuit unum è palmaribus Neftorii fundamentis. Secundò, Alium effe Filium, qui mortem fubjit, alium Dei Verbum. Tertiò, Judæos non in Deum, fed in hominem impios exftitiffe.

Hinc interlocutus eft Flavianus Metropolita Philippenfis, Vicariufque Rufi Archi-Epifcopi Theffalonicenfis. Confequens eft, ut beatorum Patrum noftrorum fententiæ ad præfens inftitutum facientes in medium proferantur, prolat æque & lecte in acta referantur. Neque enim Synodorum eft novas dogmatum revelationes à Deo accipere, fed Prophetis ac Apoftolis olim factas per adfiftentem Sanctum Jefu Chrifti Spiritum interpretari, idque ex illis, ad quos in Timotheo dixit Apoftolus: Depofitum cuflodi. Utique Divinum Chriftiani dogmatis depofitum, Apoftolis à Chrifto, Chrifto traditum à Deo, quod eidem Apostoli tradidere proximis fibi Epifcopis etiam ad nos & noftros ad ufque fæculi finem fucceffores fub fidis figillis traducendum. Hinc dogmaticam fuam. Epiftolam adversùs Eutychianorum criminationes defendens Sanétus Leo magnus fufficere duxit O at.dog- hoc verbum: A Sandorum Patrum confeffione non mat.c.3. receffi. Et ad Græcos fuos in Florentina Synodo

veriffinè dixit Beffarion Metropolita Nicænus
Conciliis generalibus Sanctos Patres femper fuif-

tentiæ fubjecimus, & ab Epifcopatus gradu amovimus . Epifcopi autem, qui convenimus, ducenti circiter eramus, plùs, minùs. Univerfus verò civitatis populus à primo diel ortu ufque ad vefperam fan&te Synodi judicium præfiolabatur. Ut autem auditum eft, illum blafphemiarum auctorem fua dignitate privatum effe, omnes una voce fanctam Synodum laudare, Deumque glorificare cœperunt, quoniam fidei hoftis cecidiffet. Neque his contenti nos quoque, ubi primùm ex Ecclefia egreffi fuimus, cum facibus & tædis ufque ad diverforium deduxerunt. Erat enim vefpera. Multa paffim lætitia, multa etiam luminaria accenfa, ità ut nonnulle quoque mulieres, thuribula geflantes, antecederent nos. Fuiffe diem vigefimam octavam menfis Pauni juxta Alexandri nos, fcribit etiam in litteris ad Clerum Conftantinopolitanum.

[ocr errors]

F. 381.

Altero die fententia fuit Neftorio infinuata per litteras fynodales, quarum hæc Epigraphe: Sancta Synodus Neftorio, novo Jude. Reverà novus Judas. Etenim & Judas Chriftum Dominum, quod fe Deum & Dei Filium diceret, tamquam hominem blafphemum Judæis vendidit, primuf que, tefte Theophylacto Bulgarorum Archi-Epifcopo, tremendum Euchariftiæ Myfterium enunciavit, ipfam à Domino acceptam vivificam buccellam foras prolatam exfibilans, quod eam ille credi vellet effe fuam carnem. Litterarum hic fuit textus. Agnofce te propter impias prædicationes adversùs Canones contumaciam, vigefimo fe

tuas,

« VorigeDoorgaan »