Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Epifcopus dixit. Baffianum uti fpoliatum cenfent reftituendum, & tunc in illum judicialiter agendum.

Ad Sancti Leonis Pontificis de Baffiano judicium denuò proclamavit Stephanus, repofuit verò Cecropius Epifcopus Sebaftopolitanus: Domine Stephane, cognofce quantùm poteft Flavianus beate memoria etiam poft mortem. Et ftatim cum Ecclefiæ Conftantinopolitana Clericis plures Epifcopi acclamarunt: Veritas fic habet. Omnes hæc ipfa dicimus. Flaviano æterna memoria. Orthodoxi æterna memoria. Flaviahus poft mortem vivit. Martyr, pro nobis oret. Flavianus poft mortem fidem expofuit. Flavianus hic eft: Orthodoxus bic eft. Flavianus nobifcum prædicat. Sanctus Flavianus Sancti Leonis adversùs Baffianum fententiam fuerat executus, Antecefforis fui Procli caffans judicium, atque ita adfcendendæ Ephefine cathedræ portam Stephano aperuerat: Quorum omnium oblitus ille Diofcoro adhæfit in Ephefino latrocinio, & Sanctum Flavianum, licet ex metu, tamen latrocinaliter damnavit. Erat loci Epifcopus; Diofcorum tractare debuerat, ficut Joannem Antiochiæ Patriarcham in Ephefino Concilio tractarat ejus prædeceffor Memnon, omnes claudens bafilicas etiam in die fancto Pentecoftes, & ipfum ac ejus Epifcopos ab illis potenter arcens. Hinc Stephano talionem à Sancto Flaviano reddi Cecropius & alii cum laudatis Clericis Epifcopi adfeverarunt. A San&tis enim cum Chrifto Domino regnantibus fuas quandoque injurias in vivos homines vindicari oftendi ad Synodum octavam.

Erat caufa perplexa, ideòque gloriofi judices ad plenam Synodum funt interlocuti: Omnibus examinatis de Baffiano & Stephano reverendissimis relectis etiam Canonibus, dicat fancta Synodas quid videatur. Plures Epifcopi refponderunt: Juftitia Baffianum vocat, regulæ teneant. Et rursùm laudati judices: Nobis quidem videtur neque Baffianum dignum exiftere, ut fit Ephefiorum Epifcopus, quoniam ex invafione violenta Epifcopatum fibimet vindicavit ; neque Stephanum, qui per conjurationes & tales adinventiones Epifcopatum fibimet acquifivit: Juftum verò effe ut eligatur alius, qui & fidem integrè fciat, & vita nofcatur ornatus, ut effe poffit Epifcopus. Totum autem fancto Concilio relinquimus, quatenùs fententiam, quæ in bac caufa fuerit vifa, depromat. Et plena Synodus acclamavit: Hæc jufta fententia eft. Hoc Dei judicium eft. Chriftus judicavit caufam. Canones & leges vos cuftoditis.

Verùm adversùm clamores illos intercefferunt Legati Apoftolici: Clarent que ab univerfo Concilio dicta funt. Quid de hac caufa five perfonis videatur,& noftrum & borum eft confirmare sententiam. Rem graviffimam voluere, non acclamationibus, fed diftincto fingulorum Epifcoporum fuffragio definitam. Quare fuffragium mox dixit Anatolius Conftantinopolitanus Epifcopus, glorioforum judicum fententiam probans, & addens: Baffianus & Stephanus dignitatem tantummodò Epifcopatus habeant & communionem, neceffariaque falaria, quæ à fanétiffima hac confequentur Ecclefia. Et rursùm adclamavit omnis Synodus: Chrift. Lupi Oper. Tom. II.

Hæc jufta fententia.

At ecce alia pro Baffiano interceffio ab Epifcoferemini noftri. Nos fupplicamus fancto Concilio, ut pis diœcefeos Afiatica, in genua proftratis: Mimifereatur filiorum noftrorum, ne fortè propter nos & peccata noftra moriantur, ut his clementia tribuatur,& nobis condonetur faltem Baffianus ad tollenda mala. Nam fi quifpiam hic fuerit ordinatus, & filii noftri moriuntur, & civitas deperit. Baffiano, quem vident jure non poffe defendi, fieri fupplicant difpenfationis gratiam, idque ex caufa publica & graviffima: Ad avertendam feditionem populi, ruinamque tantæ civitatis. Autocephala erat Ephefiorum Ecclefia, adeòque ejus Primas in ipfa fua civitate & fede erat à propria Synodo eligendus & confecrandus: Autocephalus Epifcopus ad nullius manum confecrandus accedit, ab omni Patriarchica poteftate eft exemptus, confecratur propria auctoritate, poftmodùm con. firmandus à folo Pontifice Romano. Et quo niam Conftantinopolitani Epifcopi, non folùm alios in ifta diœcefi Metropolitas, fed & ipfum Archi-Epifcopum confirmare confecrare, & fuæ Patriarchali poteftati fubjugare jam cœperant, dignitatis fuæ zelofus Ephefiorum populus mori malebat, & omnia ruere fursùm deorsùm, quam accipere Epifcopum Chalcedone confecratum.

Hinc moti gloriofi judices rogarunt: Quoniam fecundùm voces fancti Concilii neque Bassianus neque Stephanus digni funt, qui in Ephefiorum civitate fint Epifcopi, Afiani autem Epifcopi hic reperti dicunt; Si hic ordinetur alter Epifcopus, Ephefiorum conturbari civitatem, dicat fancia Synodus, ubi volunt Canones Epifcopum Ephefine fanctiffimæ Ecclefiæ ordinari. Et varii Epifcopi clamarunt: In Provincia . Addidit Diogenes Cyzicenus Epifcopus, Hellefponticæ in Afiana diœcefi Provincia Metropolita: Confuetudo hoc habet. Si factus fuiffet Conftantinopoli Epifcopus, non hæc accidiffent. Illic enim Salgamarios ordinant, & ideò perturbatio fit. Dixit dignitatem istam Ephefinæ cathedræ potiùs ex confuetudine › quam ex Canone convenire, ideòque fine Ecclefiafticæ Hierarchie injuria poffe infringi. Et effe caufas: Quod nempe Ephefini Epifcopi in fuæ confecrationis die fint Salgamarii. Salgama funt pecuniæ, efculenta, veftes, aliaque ad humanam vitam facientia: Per Romanum Pontificem, Patriarchas, aliofque Primates Epifcopos per fuæ confecrationis diem fpargi confueta in plebem. Profufa nimiùm, quandoque fuere, plebejo fuffragio ab ambientibus Epifcopatum Clericis promiffa, fimoniaca, ideòque in fuo ad Joannem fecundum Pontificem Edicto, Bonifacii fecundi adversùs iftam Diofcori Anti-Papæ fimoniam Decreta confirmante, ftatuit Gothorum Rex Athalaricus: Patriarche per fuæ confecrationis diem in civitatibus fuis tenuiffimæ plebi non ampliùs quam quingentos folidos fe diftributuros effe cognofcant. Et addit caufam: Quia de Ecclefiaftico munere pauperibus potiùs eft confulendum. Etiam à Valentino Papa confecrato inftructum fuiffe ampliffimum convivium, Senatumque, plebem, & populum varia roga donatum adfirmat in ejus vita Anaftafius Cardinalis. Adria002

num

292

[ocr errors]

num fecundum, quod omnia fibi confecrato ||fius Imperator bujufcemodi Ordinationi cooperatus eft, & beate memoria Cyrillus Epifcopus Alexandrinus oblata à variis Xenia mox in pauperem plebem diViolenta & irregularia fuerant hæc omnia: Nam viferit Guilielmus Bibliothecarius laudat inter palmaria capitula, de quibus in Synodo ad Erant aurei & argentei nummi, veftes fericæ, Quercum accufatus fuit Sanctus Joannes Chryfocerei, cruces, Thymiamata, pigmenta, deliftomus, erat hic apud Photii Bibliothecam articatiora commercia. Talia quippe à Leone quar. calus: Quod aliorum invadat Provincias, ordinet» to urbem leoninam dedicante, ad fingulas Kalenque ibidem Epifcopos. Et hinc Epifcopi plures das à Sancto Gregorio Magno, & per fefta varia Philippo & Etio reddiderunt: Canones obtià Patriarcha Conftantinopolitano fuiffe donata & neant. Diogenes Cyzicenus, dicens autocepha donari confueta, fcribunt idem Anaftafius, Joliam ex confuetudine potiùs, quam per Canones L.2.c. 26. annes Diaconus, & Codinus Curopalates. Ad competere Ephefinæ Ecclefiæ, palàm errarat. Etenim omnes ejufmodi confuetudines firmavit fextus Canon Nicænus: Servetur antiqua confuetu do. Suis privilegia ferventur Ecclefiis. Et quidem Ephefia confuetudo à Sancto Timotheo, ideòque & à Sanctis Paulo & Joanne Apoftolis du cebat originem, atque ita erat Canon Apoftolicus. Uti enim Apoftolorum Decreta, ita & Gefta effe nobis agendi regulas adfirmat Sanctus Joannes Chryfoftomus in libris de cordis compun- L. 1. &tione. Nihilominus Ecclefiæ Conftantinopolitana Clerici noluerunt adquiefcere, & denuò dixerunt: Ea, que fanctorum Patrum centum quinquaginta funt, teneant; privilegia Conftanti nopoleos ne depereant. Ordinatio fecundùm morem ab Archi-Epifcopo noftro fiat. Ajunt etiam fe velle ut ferventur Canones: Tertius Synodi Conftan tinopolitana Canon, Regiæ civitatis Epifcopo tribuens fecundum in Ecclefia locum. Ad rem non erat. Iftum quippe Canonem femper reprobavit Romana Ecclefia, & nudum ille locum, nullum in aliena Provincia confecrandi jus dabat, Quia tamen Canonem probabat Orientalis Ecclefia, & quia Theodofius Auguftus adfirmaba tur hifce Epifcoporum Conftantinopolitanorum invafionibus femper fuiffe cooperatus, hæferunt gloriofi judices, interlocuti: Profpicimus quia hic deliberatione opus habet fanctum Concilium de ordinatione Epifcopatus Ephefinæ Ecclefiæ. Undè fi videcras hoc perfectius difponetur.

Epifcopi Aurelianenfis confecrationem fuiffe Epift. 53. apertos ac emiffos omnes carceres, habet in litteris ad Santionem ibidem Epifcopum Sanctus Ivo Carnutenfis. Ejufmodi rogam faciebat & Primas Ephefinus, ideòque dicitur Salgamarius, feu diftributor Salgamorum. Ejus populum, de illius apud Conftantinopolim confecratione indignantem, non ad Ecclefiæ autocephaliam aut alia privilegia, fed cupiditatis oculo ad ifta dumtaxat Salgama refpicere, atque ideò feditiones agere dixit Diogenes Cyzicenus, adjungens: Si Ephelinus Epifcopus femper faclus fuiffet Conftantinopoli, non hæc accidiffent. Fatetur ipfum femper ufque huc fuiffe Ephefi ordinatum, fed ob iftam rogam populi corruptricem non debuiffe ordinari, nec deinceps effe ordinandum. At Leontius Ma gnefianus Epifcopus generosè interceffit: A Sando Timotheo ufque nunc viginti feptem Epifcopi facti, omnes in Ephefo funt ordinati. Solus Bafilius violenter Conftantinopoli factus eft, & multæ cædes hinc ortæ funt. Et hæc eft caufa, cur defuncto Bafilio Baffianum, jam confecratum Epifcopum, arripuerit per vim Ephefinus populus, & per folum Olympium Theodofiopolitanum Epifcopum coegerit inthronizari: Cur item cæteri Afiatici Epiicopi ad hanc rem vocati non comparuerint. Nempe Epifcopum fuum deinceps apud Conftantinopolim confecrari, & Ecclefiæ fuæ autocephaliam graviùs lædi nolebat Ephefinus populus: Et quia Eligendi fui confecrationem metuebat Sacra per Patriarcham Conftantinopolitanum impetranda juffione fufpendendam, jam confecratum Baffianum elegit, & ftatim more antiquo inthronizavit. Dictum Patriarcham metuebant item Comprovinciales Epifcopi : Hinc folus Olympius comparuit, & quoniam folus inthronizare recufabat, fuit per populi vim compulfus. Eodem ex fundamento Conftantinopolim pofteà accedete debuit Baffianus, Sancto Proclo Patriarchæo Kalendas Novembres profiteri obedientiam, & inthronizationis confirmationem uti fubditus acceptare: Patriarchici in iftam Ecclefiam ac diœcefin juris poffeffionem, ex Bafilii confecratione obtentam, perire fibi Proclus noluit aut lædi. Et hinc Leontio Epifcopo repofuit Philippus Presbyter Ecclefiæ Conftantinopolitana: Sande memoria Joannes Chryfoftomus, Epifcopus Conftantinopolitanus, quindecim Epifcopos depofuit profectus in Afiam, & pro eis altos ordinavit. Et Memnon bic Conftantinopoli ordinatus eft. Addidit Etius ejufdem Ecclefiæ Archi Diaconus: Et Caftinus hic ordinatus eft. Heraclides & alii cum voluntate noftræ urbis ArchiEpifcopi funt ordinati. Bafilium fimiliter beatæ memorie Proclus ordinavit. Et beate memorie Theodo

re

tur

ACTIO XI I.

Actionem duodecimam

factam tergloriofi judices funt locuti Solicitudo neceffaria Reipublicæ negligitur, nobis propter fidem fando Concilio adeò frequenter adeffe à Divino Apice juffis. Quia erga diu nos à neceffariis Reipublicæ abduci non eft possi bile, velocem quæftionibus finem imponere feftinantes, primo ordine dicere fanctam Synodum petimus, fi quid ampliùs deliberavit de fanctiffima Ephefiorum Ecclefia, utrùm alium ei Epifcopum oporteat ordinari, an certè Bassianum reverendissimum Epifcopum recipere, ac Stephanum reverendissimum Episcopum effe. Omnia enim, quæ ad eos pertinent, hefterno die fufficienter examinata nofcuntur. Refpondit Anatolius Conftantinopolitanus Epifcopus, denuò decernens Neutrum borum effe illius civitatis Epifco

Epifcopum, fed alium debere ordinari, eò quod præter Canones fibimet Epifcopatum ufurparint; habere autem eos & dignitatem Epifcopatus, & à Janda pafcendos Ecclefia. Quod ipfum Legati Romani judicarunt. At aliud cenfuit Julianus Coenfis Epifcopus, Sancti etiam Leonis, licet non ad Synodum, tamen ad Marcianum Auguftum & Orientalem Ecclefiam Legatus: Non debent ambo projici .

Hinc iterùm gloriofi judices, litibus hifce Jaffati: Quoniam fæpè nobis interloquentibus, & pofcentibus proferri fententiam de Epifcopatu fancte Ecclefiæ in Ephefo conftitutæ, perfecta refponfio ab omnibus non eft data, venerabile & immaculatum Evangelium in medio proferatur. Viderunt ex adfectu & humano die rem agi, ideòque illum ab ipfo Domino noftro Jefu Chrifto, per facrofanctum Evangelii codicem repræsentato, cenfuerunt eliminandum. Productus eft igitur codex ille, & tunc iterum laudati judices: Similem petitionem fancta Synodo rursùm offerimus, propofitis fandis Evangeliis adbortantes, vos neque duorum quempiam lædere, fifortè quifquam eorum dignus eft Epifcopatum obtinere; neque memoratam Ecclefiam, fi alteruter indignus eft, fed fecundùm Dcum, & fecundùm quod dignum eft atque decens,

,

utile fance Ecclefia, quæ funt vifa decernere, Anatolius & Romani Legati perftitere in fuo fuffragio, eofque Epifcopi plurimi funt fecuti . Perftitit & in fuo Julianus, cum hoc tamen additamento; Secundùm regulas quidem neuter esse debet, per clementiam verò Synodus Afiana eligat quis debeat effe. Quod ipfum placuit Maximo Patriarchæ Antiocheno: Abfque regulis ambo Epifcopatum obtinuerunt. Quis autem eorum dignus eft effe in civitate per clementiam à fancliffimis Provinciæ Epifcopis eft dicendum. A folius Provinciæ, non à totius diœcefeos Epifcopis id judicandum cenfuit Diogenes Cyzicenus. Ex quo dubium manet, an à folis fuæ Provinciæ, an à totius diœcefeos Epifcopis eligi confuerit Primas Ephefinus. Attamen cum Juliano & Maximo etiam Diogenes cenfuit, non novum fieri Epifcopum, fed alterum ex difpenfatoria clementia relinquendum: Utique ne ordinationem invaderet præfens Anatolius, fuorum Antecefforum in illam Ecclefiam violentias firmaturus, denuò que turbaturus grandem illam civitatem.

Attamen major Synodi pars Romanis Lega tis ac Anatolio adhæfit, ideòque gloriofi judices concluferunt: Placet fando Concilio interlocutio Dei amantissimi Epifcopi Anatolii, & reverendiffimi Epifcopi Pafchafini, obtinentis locum Romanæ Apoftolicæ Sedis, qua declaratum eft ambos effe quidem removendos, tamquam præter regulas fa dos, alterum verò ordirari debere, prædictos autem habere Epifcopi dignitatem, & à fandissima Ephefina Ecclefia nutriendos. Et omnis Synodus acclamavit: Hæc pia interlocutio, bæc fecundùm regulas eft. Exclamationem gloriofi judices acceperunt pro fententia, & pronuntiarunt. Sententia taxavit annuam Stephano & Baffiano, nutrimenti & confolationis gratia, dandam penfionem, nempe fingulis annis folidos aureos ducentos. Et rursùm Synodus adclamavit: Hæc jufta fen

tentia, hæc pia forma, hæc fe habent. Et hinc patet verum effe, quod in litteris ad Francorum Legatos, Conftantinopolim proficifcentes ad Auguftum Juftinianum, fcribit Italia Clerus: Græci Epifcopi habent divites & opulentas Ecclefias.

Et Stephanus & Baffianus fententiæ acquieverunt, addidit tamen pofterior: Quæ miht abrepta funt jubete reftitui. Et gloriofi judices: Si quid Baffiano reverendissimo Episcopo ex rebus ille competentibus direptum eft, five à Stephano reverendiffimo Epifcopo, five ab altis quibufcumque per fonis, hoc ei poft judiciales probationes ab his qui abftulerunt, vel caufa læfionis fuerunt, reflituetur. Ita Stephani & Baffiani, non Ephefini Primatus & autocephaliæ quæftio fuit finita. Eam per feptimum decimum & vigefimum octavum Canonem definivic Actio decima quinta, & fexta decima confirmavit, Ephefinam Ecclefiam autocephalia exuens, fubjugans Ecclefiæ Conftantinopolitanæ, & ejus Epifcopum ab hujus Patriarcha mandans confecrari, Definiendi fundamentum edicit Relatio fynodalis ad Sanctum Leonem Papam : Eam confuetudinem, quæ ex longo jam tempore permanfit, quam habuit Conftantinopolitanorum sanda Dei Ecclefia, ad ordinan dum Metropolitanos Provinciarum, tam Afiane, quam Pontice & Thracica, & nunc fynodali Decreto firmavimus, non tam fedi Conftantinopolitanæ aliquid præftantes, quam metropolitanis urbibus quietem congruam providentes, eò quod frequenter EpiScopis vitam finientibus multæ turbæ nafcuntur, Clericis ac populis, qui per eafdem funt civitates, abfque Rectore remanentibus Ecclefiafticum ordinem confundentibus. Quod nec veftram latuit Sanctitatem, maximè propter Ephefior, quorum caufa fæpè moleftia affecti fuiftis. Etenim adversùs Baffianum à Sancto Proclo confirmatum quidam nuper Romam appellarant, omnemque ejus Epifcopatum impetrarant caffari. Erat Relatio falfa Ephefii quippè non ex novi Epifcopi electione, fed propter ejus Constantinopoli factam confecrationem aut petitam confirmationem fuerant tumultuati, atque ita tumultus hos Decretum iftud non fiftebat, fed provocabat. Et etiam ex hac caufa fuit à Sancto Leone reprobatum. Stephani infolentiis debemus Ca. nonem decimum octavum vetantem conjurationes.

,

ACTIO

I

294

ACTIO XIII

[ocr errors]

nem Anaftafius adduxit. Ita Laudunenfem Ecclefiam, quam ex parochia Remenfis oppido civitatem & ex Plebania Epifcopalem cathedram fecerat Sanctus Remigius, Ecclefiæ Remenfi non folo metropolitico jure, fed & fpeciali originis debito fubeffe, utramque effe ac femper manere quafi eamdem Ecclefiam, ac Laudunenfem Epifcopum effe Remenfis quafi Chorepifcopum prætendit Hincmarus Remenfis Metropolita, probans ex fimili ob fimilem caufam dependentia Ecclefiæ Fuffalenfis ab Hipponenfi. At iftud in Fuffalam jus nunquam prætendit Sanctus Auguftinus, nec in facris Canonibus habet fun

Nter Eunomium Nicomedienfem Epifcoac inter pum, Bithyniæ Metropolitam Anaftafium Nicænum Epifcopum, in eadem Provincia Metropolitam nominalem, erat antiqua lis de poteftate metropolitica, quoniam Anaftafius fecare Provinciam, ac fefe in verum unius partis Metropolitam exaltare tentarat. Hinc Marciano Augufto preces obtulit Euno mius, queftus Ecclefiæ fuæ avita privilegia,damentum. Nicænos Canones, antiquam confuetudinem, Ecclefiafticafque imperiales formas infringi ab Anaftafio, & rogans caufam fuam judicari per Synodum præfentem. Has preces legi fibi juffit Actio decima tertia,facta tertiò Kalendas Novembres, eifque auditis gloriofi judices dixere: Quid ad hæc reverendiffimus Anaftafius allegat? Et Anaftafius: Accufavit me, quafi ego aliquas novitates introduxiem, aut violentiam fecerim. Unum ex bis, que dicit, oftendat. Ego autem contrarium monftraturus fum, quoniam abripuit Parochias meas, & multa, quæ non eft confuetudo facere Nicomedienfem, fecit in me, & paffus fum ubique, &paffus fum ubique, fupplicans Archi-Epifcopo, Patriarchæ Conftantinopolitano, & jura mea examinari depofcens fecundùm antiquitatem & regulas. Nec enim ego aliquid ampliùs volo.

Quæftio erat de civitate Bafilonopolitana, quæ olim, ficut Tacteus & Doris, Nicænæ parochiæ oppidum fuerat, à Juliano Augufto exaltata in civitatem, atque ita cœperat habere Epifcopum, de qua re ita Anaftafius: Imperator Julianus, aut nefcio quis ante eum, Bafilonopolim fecit civitatem, & fumens ex Nicea Curiales ibi conftituit, & confuetudo ex tunc hacienùs obfervatur. Et fi fortè defuerit in Bafilonopoli Curialis, de Nicea mittitur ibi, & rursùs de Bafilonopoli transfertur in Niceam. Quæ cum priùs fuiffet regio, poheà civitas effecta eft. Ex illo perfpicuum eft ab Epifcopo Nicæno fuisse ibidem Epifcopum ordinatum & femel & fecundò. Et funt Epifiola beati Joannis Epifcopi Conftantinopolitani ad Nicænum Epifcout iret & emendaret Ecclefiam, tamquam pum, fibimet competentem. Habeo litteras ad beatæ mememorie Proclum. Oftendo ego, quot à Nicea ordinati funt, & oftendat Eunomius quoque quot à Nicomedia funt ordinati. Solo nomine Metropolitam fatetur fe Anaftafius, ex bino tamen fundamento fpectare ad fe ait Bafilonopolim. Primò quod Julianus Auguftus ipfam ex oppido civitatem faciens voluerit femper dependere à Nicæa quoad Curiam & Curiales, iftamque formam admiferit etiam Ecclefia; Nam primus ejus & fecundus Epifcopus fuere confecrati à Nicæno. Secundò, quod iftum ipfum probarit etiam Sanctus Joannes Chryfoftomus Patriarcha Conftantinopolitanus is in litteris etiamnum exftantibus ad Proclum Epifcopum Nicænum. Nempe à gloriofis judicibus rogatus, Quomodò monftrare promitteret Bafilonopolis Ecclefiam fub Nicea effe, utrùm fecundùm Canones, an ex aliqua confuetudine, confuetudi

[ocr errors]

Et hinc Anaftafio Eunomius repofuit: Non poteft oftendere Anaftafius Ordinationem fe fecisse; quod etfi femel fecit per fubreptionem, fecundùm Canones nequaquam mihi præjudicare poteft. Canonibus ait à confuetudine non poffe derogari, ideòque ex his, non ex ifta quæftionem definiendam. Et Anaftafio reponenti, Non ego, fed Deceffor meus fecit, reddidit: Semel fecit, an frequenter? Si femel fecit, per fubreptionem; vel contigit fortè, ut tunc non haberet Epifcopum metropolis Nicomedia,&indiguit à Nicæno fieri: Hinc nullum mihi præjudicium fecundùm regulas generatur. Poffim enim ego monflrare multos à Nicomedia ordinatos; tu verò nefcio fi poffis vel unum oftendere. Adfeverat etiam confuetudinem Anaftafio non fuffragari. Et reverà Anaftafius folum primum Bafilonopolis Epifcopum oftendere potuit fuiffe à Nicæno confecratum. Notanda funt hæc Euno⚫ mii verba: Indiguit à Nicæno fieri. Ajunt Nicæ num fuiffe Bithyniæ Proto-Thronum, ideòque Ecclefiæ Nicomedienfis vacantis vifitatorem & Vicarium, & quidem, uti in aliis hinc inde fuit Provinciis, cum poteftate Epifcopos Provinciales confecrandi.

Ad fecundum Anaftafii fundamentum, ex Sancti Joannis Chryfoftomi auctoritate defumptum, Eunomius etiam refpondit : Quia Anaftafius excommunicavit Clericos Bafilonopolis mihi fubjectos fubjectos, poffim oftendere. Teftem voco fanctiffi mum magnę Conftantinopolis Archi-Epifcopum, qui fufcepit eos, & reddidit eis communionem. Et Anaftafio reponenti, Non verè dicit, denuò reddidit: Do Epiftolam Demni Archi-Epifcopi, ubi reddidit eis communionem, & ubi refcripfit tibi, quod preter Canones fecifti. Oftendo Decreta Bafilopolitanorum, ubi rogaverunt de Epifcopo. Oftende tu, ubi rogaverint Nicænum, ut eis faceret Episcopum. Clerici Bafilonopolitani ob nefcio quam caufam ab Anaftafio excommunicati provocarant ad Sanctum Proclum Patriarcham Conftantinopo litanum, fuerantque ab illo abfoluti, increpatus autem Anaftafius, tamquam qui in alienam & non fubjectam Ecclefiam latrans iftud convicium, peregrinum judicium attentaffet, ac deliquiffet in fextum Canonem Nicænum. Ex hifce Sancti Procli litteris lucere, quod Bafilonopolim Nicæx nunquam fubjeciffent Patriarchæ Conftantinopolitani, adferuit Eunomius, flagitans Anastasium cogi ad ipfas producendas. Addidit Epifcopalis electionis Decretum ab Ecclefia Bafilonopolitana vacante nunquam ad Nicænum,

Nicænum, fed ad Nicomedienfem Epifcopum femper fuiffe huc ufque directum, & Electi confirmationem & confecrationem ab hocce folo femper poftulatam, adeòque ipfum effe ejus privativè Metropolitam ·

civitatis veftræ, quæ olim fuerat, confuetudo prifca fervetur. Neque enim honoris adjectio Nicanorum civitatis jus veftrum lædere poterit, cùm augeatur dignitas Nicomedienfium civitatis, quando illa, que fecundo loco eft, metropolis nomine vocatur. Adversùm Nicænos, ex Valentis indulto philacteria dilatantes, apud Valentinianum interceffere Nicomedienfes, ac impetrarunt legem, quæ iftorum metropoliticum privilegium declaravit effe dumtaxat nominale. Et utraque lex folis civilibus rebus ftatuit, nequaquam Ecclefiafticis.

Ad quæ rursùm Anaftafius: Jubete me probare paululùm. Obtuli libellos Archi-Epifcopo Conftantinopolitano, qui fuit, rogans eum ut vocaret Domnum Eunomium Epifcopum, & audiret inter jura noftra. Dedit litteras ad me & ad eum, fcribens ambobus, ac dicens: Nullus veftum introducat aliquam novitatem, fed confiftite in rebus antiquis. Ego enim novi, quomodo debeam metropoles honorare. Et habeo hujufmodi litteras, & ego & ipfe. Accepi ego tales litteras: Sciunt hoc & Notarii. Dicant alii. Venerunt Bafilonopolitani Clerici, adeuntes me adversùs Epifcopum fuum. Ego cufto diens mandata Epifcopi, dixi: Non vos fufcipio, fed ite ad Archi-Epifcopum, & fi mihi jufferit, audiam. Et relinquentes illi & me & ipfum, venerunt ad San&itatem Domni Eunomii: Dederunt ei libellum adversùs Epifcopum fuum. Mifit ipfe repentè præfentans, feu evocans, Epifcopum Bafilono-politanus Epifcopus, veteris Epiri Metropolita polis: Confugit Epifcopus ad me. Epifcopus ad Nicænum, Clerici confugerunt ad Metropolitam Nicomedienfem: Hic illum, ifte hos excommunicavit uti contumaces, atque hinc nata eft præfens lis de jure metropolitico in civitatem Bafilonopolitanam.

Hinc gloriofi judiees funt interlocuti: Nulle ex his Divine litteræ de Epifcopatu loquuntur, utræ• que enim honorem tribuunt metropolitants urbibus. Sacræ autem littere Valentis, que Nicænæ civitati tribuerunt metropoliticum jus, præcipiunt ab aliis civitatibus nihil auferri: Et adducta fandorum Patrum Nicæna regula de uno Metropolita in unaquaque Provincia decernit. Quid igitur de hac re Conci lio fando videtur? Et Synodus clamavit: Canones teneant, Canonibus fatisfiat. Atticus Nico

[ocr errors]
[ocr errors]

addidit: Regula Nicæna ita præcipit, ut in una quaque Provincia Metropolitanus habeat poteftatem &ipfe conftituat omnes, qui in ea Provincia funt: Epifcopus. Et hic eft fenfus regula. Nicomedienfis autem Epifcopos, quia jam pridem hæc metropolis eft, debet omnes Epifcopos, qui in eadem Provincia funt, ordinare. Ait per adductas leges Bithyniam non dividi in duas Provincias, ideòque omnem iftic metropoliticam poteftatem ex quarto Nicæno Canone effe Nicomedienfis. Et omnis Synodus acclamavit: Hæc omnes volumus, hæc ubique teneant. Bithynia erat Pontica diœcefeos Provincia, ideòque Joannes Sebaftenus in prima Armenia, Conftantinus Melitinenfis in Armenia fecunda, Patricius Thyanenfis in Cappadocia fecunda, Petrus Gangrenfis in Paphlagonia Metropolita, ac reliqui in Ponto Epifcopi per dictum Joannem adjunxerunt: Canones unum. fciunt Metropolitam antiquiorem, & manifeftum est tamen in Bithy-quoniam religiofiffimo Epifcopo Nicomedia ordinatio

Porrò iftud Patriarchæ Conftantinopolitani, quidquam ab utroque Metropolita innovari vetantis, Refcriptum oftendit adductam à Nicæno confuetudinem, fundatamque in ipfa poffeffionem fuiffe infirmam & caducam, ideòque gloriofi judices funt interlocuti: Canones legantur. Et ftatim Beronicianus facri Confiftorii Secretarius legit quartum Canonem Nicænum, ftatuentem, ut confecrandorum Epifcoporum & aliorum in quavis Provincia gerendorum confirmatio & fuprema poteftas fit penes folum Metropolitam. Ad quæ Anaftafius: Confentio Canoni. Si non fui Metropolitanus, nec ego illic habeo partem. Dixit fe, licet non totius Bithyniæ, tamen in Bithynia effe Metropolitam, proindeque & fibi effe debere aliquam metropoliticæ poteftatis partem, feu poteftatem metropoliticam in aliquas Provinciæ civitates.

Dependebat id ex menfura & modo datæ ipfi dignitatis metropoliticæ. Hinc ad ipfum gloriofi judices: Oftende quemadmodùm jura Metropolitani babes. Et ipfe: Supplico legi legem Valentis Augufti, qua ille Nicænis, ob ejus ad imperium exaltationem publica gaudia celebrantibus, allegantibus civitatem fuam jam olim ab Auguftis Principibus fuiffe nominatam metropolim, fupplicantibufque dignitatem hanc fibi fieri firmam ac immobilem, atque etiam augeri, adnuerat in hæc verba: Permaneat in perpetuum ifta confuetudo & civitas veftra fit metropolitana, confuetudine tamen in proceffu Bithyniæ judicis permanente. Nullus enim aufert aliquid aliorum. Qua lege lecta, repofuit Eunomius: Rogo vefram Magnificeħtiam, ut jubeatis legi legem Valentiniani Augufti, conceffam poftmodùm Nicomedienfibus, cujus hic tenor: Circa privilegia

[ocr errors]

nes competunt, & quia adducæ etiam leges nomine
metropolis foluminodò bonorarunt Nicænam civita-
tem, & præponitur reliquis Epifcopis Provincie fo-
lummodò. Et Synodus adclamavit: Regulariter
docuerunt, omnes hæc dicimus.

At ecce nova interceffio ab Etio Ecclefiæ
Conftantinopolitana Archi-Diacono: Suggeri-
mus veftræ Magnificentiæ, rogantes ut nullum præ-
judicium fanctiffimæ Sedi fiat ex his, quæ nunc in-
terlocutoriè dicta funt à fanctiffimis Epifcopis Euno-
mio & Anaftafio, aut que de iis conftituta funt.
Sanctiffima enim Conftantinopolitana fedes aut ordi-
nationem ipfa facit in Bafilonopoli cum reliquis, aut
eam permittit fieri, ficut litteris, quæ veniunt vel
venerunt, oftendere poffumus. Et rogamus ut Epi-
fole proponantur. Legitimi Patriarchæ jus eft
non folos fue diœcefis Metropolitas, fed &
Provinciales Epifcopos, vicinos quidem propriis
manibus, remotiores autem prævio fuæ confir-
mationis Decreto promovere & confecrare: Li-
quet ex litteris Innocentii primi Pontificis ad
Alexandrum Patriarcham Antiochenum. Iftud

[ocr errors]
« VorigeDoorgaan »