Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Cap. 1. Severi filius, Antiochenfibus fuo apud Patrem interventu jura vetufta reftituit. Et quidem adhuc Cap. 13. puer. Quod item Theodofius, à Macedonio 1.7. c.13. monacho inflexus, legem fuam caffarit, adfirmat in monaftica hiftoria Theodoretus. Etiam Flaviano Patriarchæ Zozomenus adfcribit. Quare à Libanio gentili Sophifta fuiffe mitigatum Principem Zozymus imponit.

L. 4.

A

ACTIO VIII.

D octavam Actionem, factam item feptimò Kalendas Novembres, clamarunt varii Epifcopi: Theodoretus Cyri Epifcopus modò anathematizet Neftorium. Neque enim de folis impugnatis Sancti Cyrilli Capitulis, fed & de dilecta atque defenfa Neftorii perfona erat apud multos fufpectus. Hinc in medium tranfiens repofuit: Et preces obtulit Diviniffimo ac piiffimo Im-, peratori, & libellos reverendiffimis Epifcopis agentibus locum reverendiffimi Archi-Epifcopi Leonis, etfi vobis videtur, legantur coram vobis, ut ficut

Alterum Juvenalis fundamentum fuit Sanctus
Jacobus Apoftolus, à quo Hierofolymæ fedem
effe verè Apoftolicam contenderat olim adversùs
Sanctum Hieronymum etiam Epifcopus Joan-
nes. Et hinc Patriarcha Maximus hifce fuis
interlocutionis verbis, Antiochenfium maxime
civitatis, fubtexuit has, Beati Petri. Oftende-
re voluit nullam Sedem effe verè Apoftolicam,
nifi in qua ipfe Sanctus Petrus Apoftolus uti Car-fapio cognofcatis. Exiftimavit rectam fuam fidem
dinalis Epifcopus fediffet.

Et quidem pacta ifta probarunt Legati Apoftolici, univerfa Synodus, & gloriofi judices, quorum Edictum fuprà adduxi. Verùm omnia, utpotè Nicænis Canonibus adverfa, Sanctus Leo caffavit. Attamen uti Epifcopi Conftantinopolitani tres autocephalas diœcefes, ita tres Palæftinas fub fuo jugo detinere perrexerunt Hierofolymitani, ea via de qua Liberatus CarCap. 13. thaginenfis: Licet Sedes Apoftolica nunc ufque con

tradicat, quod à Synodo firmatum eft, Imperatoris patrocinio permanet quodammodò. Quin temporis fucceffu etiam primam Phoeniciam & tertiam Arabiam reinvafit Hierofolymitanus, uti jam dixi ex Jacobo de Vitriaco. Reinvafam fuiffe & fecundam, eamque in duas Provincias divifam, Arabiam teftatur Guilielmus Archi-EpiI.14.C.12 fcopus Tyriorum. Et quidem ejus Prædeceffor Guilielmus, primus ibidem Latinus Epifcopus, ftatim ad Antiochenum Patriarchatum redire conatus eft, & de hujus proximo fucceffore Fulcherio, per Guilielmum Hierofolyma Patriarcham confecrato, & Archi-Epifcopali Pallio per Innocentium fecundum Pontificem infignito, fcribit laudatus Guilielmus: Reverfus ab Ecclefia Romana, mandatum accepit, ut quoufque delibera

abunde in his libellis aperiri. Verùm adverfantes
Epifcopi non fuere contenti, & denuò clama-
runt: Nihil relegt volumus, modò anathematiza
Neftorium. Norant Neftorianam luem effe Pela-
gianæ filiam ac fororem,norant ambas effe menda-
ciorum ac mentalium reftrictionum peritiffimas,
ejufdem artis fufpectum habuere Theodoretum,
ideòque difertè ac nominatim voluerunt ab illo
Neftorium anathematizari. Artificiofum falfi
fermonem effe verum mendacium docet in litteris
ad Ecclefiam Neo Cæfareenfem Sanctus Bafilius
Magnus. Eum præfertim in juramentis detesta-
tur etiam Zozymus, homo gentilis. Eamdem Epit. 57%
fuiffe Titi Livii, Julii Flori, Aurelii Victoris, . 5.
ac totius Romani Imperii vetuftam innocen-
tiam, poflit lucidè oftendit. Certè Paulum No-
tarium, quod infolubiles mendaciorum nodos
poffet reftringendos compingere, probrosè agno-
minatum fuille Paulum Catenam, teftatur ac pro-
bat Ammianus Marcellinus. Ejufmodi gentiles
furgent in Divino judicio, & condemnabunt
multos noftri temporis Chriftianos. Et utinam
duntaxat idiotas. Dico, Noftri temporis. Ere-
nim Burgundiæ campum, in quo Ludovici Pii
Imperatoris filii, Francorum Reges, reftrictio-
nibus mentalibus invicem deceperunt, ponentes

retur, utri duorum Patriarcharum perpetuò cede-publicæ calamitatis fundamentum, parentes no

[ocr errors]
[ocr errors]

,

ret interim ficuti & Prædeceffori ejus fuerat didum Hierofolymitano obediret , eamque dignitatem in Hierofolymitana obtineret Ecclefia quam ejus prædeceffores in Antiochena, quamdiu ei obedierunt, obtinuerunt. Certum eft autem, quod inter tredecim Archi Epifcopos, qui à diebus Apoftolorum fedi Antiochene fubditi fuerunt, Tyrenfis primum locum obtinuit, ita ut mortuo Patriarcha Antiocheno, Proto-Thronos Tyrenfis appellaretur. Ipfum oftendit ex fuperiùs adducta Provinciarum ac Epifcopatuum notitia, & ego fuo loco oftendi ad Synodum octavam. Et quidem Romana Ecclefia primam Phoeniciam manere perpetuum fub Patriarcha Hierofolymitano tandem fanxit, ac illic effe Proto-Thronum, de quo Decreto, uti Apoftolicis atque Nicænis Canonibus adverfo multùm queritur laudatus Guilielmus. Rei feriem accuratè exponit.

Chrift. Lupi Oper. Tom. II.

ftri notarunt de infamia, vocaruntque campum
mendaciorum. Et Hattonem Moguntiæ Epifco-
pum, à cujus mentali reftrictione deceptus Ru-
dolfus Comes, ut nequiffimè mendacem notant
cuncti Francorum Annales. Ipfum, nipotè qui
Reipublicæ commodo feciffet, quofdam excu-
fare conatos graviter arguit Otto Epifcopus Fri-
fingenfis. Et Sisbertum Toleti Archi-Epifco-
pum degradavit Sexta decima ibidem Synodus
ex ea fola caufa, quod in facta Domino Regi
profeffione mentaliter reftrinxiffet. Et Carolum
Magnum, per quem Thaflilo Bavariæ Dux,
quod jurans aliter in mente retinuiffet, damnatus
perjurii, laudant paflim antiqui Scriptores.
Sanctum Petrum Apoftolum, quod ancillæ
oftiaria de Chrifto Domino, quem Deum no-
rat, dixiffet, Non novi hominem, nefcio qui
olim à mendacio funt purgare conati: Eos am-
plè & eruditè in libris de Lotharii Regis divortio
revincit Hinemarus Metropolita Remenfis,
oftendens juratoria & quævis alia verba, non
Na
juxta

[merged small][ocr errors]
[ocr errors]

juxta tuam, fed juxta, ejus cui juras & loqueris,
fenfum intelligenda: Hanc effe Dei legem, &
lucidum jus humanæ focietatis. Perozas Perfa
rum Rex ab Euthalitis, feu albis Hunnis, pa-
cem nancifci nequiit, nifi ftipulatus eorum Re-
gem uti Dominum adorare. Acerba conditio.
Hinc confulti Magi refponderunt fapientia quadam
circumvenire inimicum oportere. Nam Perfis adora-
re tantùm folem effe legem, proptereà tempus in bac
re obfervandum, ut manè Regem Euthalitarum
conveniat, & ad ortum folis converfus eum adoret.
Hoc modo patrio more fervato, facti ignominiam eum
vitaturum. At iftam fapientiam meritò in libris
de bello Perfico ridet Procopius Cæfareenfis.
(4) H Longè magis ridendi,qui(4)Indorum aut Chinen-
funt, con fium neophytos fideles, ad patriorum idolorum
S. Sede adorationem Regia violentia compulfos per fi-
Apotol-multaneam nefcio ubi abfcondite Dominicæ
ca decre- Crucis adorationem funt conati ab idololatria
pro- excufare. Vides interim ejufmodi Theologa.
mulgavit.
Adnot. ftros nihil novi fomniaffe, fed ambulare in ve-
Norifiana teri circuitu gentilium errorum. Et hinc Theo.

L. I.

tra quos

ta

De fola fubreptione cognovit Synodus, ipfaque purgata eft juftum judicium ampliffimè executa. Hic eft locus, in quo ad dictas & fcriptas adversùm Sancti Cyrilli Capitula calumnias recantandas potuerat Synodus Theodoretum cogere: Cur non coegerit, fuprà dixi ex Facundo Hermianenfi Epifcopo ac Leontio Scholaftico Byzantino. Nihilominùs Acephali non defierunt illum hinc infamare retenti in corde Neftorianifmi, & fpreta Synodi, utpotè ad quam cum farcafmo dixiffet: Salvete. Accufarunt & Synodum, quæ hominem Neftorianum, non plenè difcuffum, nec ad laudata Capitula, unicam Neftorianismi medelam, profitenda compulfum, ad plenam communionem ac fui fubfcriptionem fufcepiffet, At nugamenta funt, abundè in fuperioribus refutata ex laudatis Facundo & Leontio, nec non & ex Hypatio Ephefiorum Epifcopo addente; Chalcedonenfe Concilium circa Theodoretum diflri&iùs egit, quam Beatus Cyrillus. Beatus enim CJrillus contentus fuit in damnatione Nefiorii, & or. dinatione Beati Maximiani, qui pro illo in Regia ci vitate Epifcopus factus eft; Chalcedonenfe autem

matizaffet Neflorium & omnia dogmata ejus, & fcriptis inter Alla inferta fuiffent voces ejus, non fuit contentum fufcipere eum. Si Neftorius & Eutyches fi mili modo proprias hærefes anathematizaffent, omnibus modis etiam illi fucepti fuiffent à fandis Conciliis. Adeò malè noftra hic Synodus infufficientis difcuffionis accufatur.

doreto rectam fuam fidem ex multis probare per-
genti, reddiderunt iterùm Epifcopi: Clarè dicfandum Concilium, nifi fub præfentia fua anathe
anathema Neflorio & dogmatibus ejus; Anathema
Neflorio & amantibus eum. Et iterùm adversùs
adhuc tergiver fantem: Ifle hæreticus eft, Ifte Ne-
fiorianus eft, Hæreticum foras mitte. Etenim qui
veritatem, non nudam producere, fed verbo-
rum phaleris & fucis incruftare pergit mentem.
fuam, meritò mendax exiftimatur. Et hinc
tandem Theodoretus palàm edixit: Anathema
Neftorio, & ei qui non dicit Dei genitricem Virginem
Mariam, & qui in duos filios partitur unum filium
unigenitum. Ego autem & fidei definitioni fubfcripfi,

Epiftolæ fanctiffimi Archi-Epifcopi Domini Leo-
nis. Et fic fapio. Salvete.

Lucida hæc cum poftulato anathemate profef
fio fatisfecit gloriofis judicibus interlocutis:
Omnis jam dubitatio de Theodoreto reverendiffimo
Epifcopo eft foluta. Quippè & Neftorium coram no-
bis anathematizavit, & à fandlissimo Archi-Epifco-
po fenioris Roma Leone fufceptus eft, & definitio-
nem fidei à Religiofitate veftra prolatam libenter fu-
fcepit, & infuper Epiftolæ memorati fanctiffimi Ar-
chi-Epifcopi Leonis fubfcripfit. Deeft igitur, ut fen-
tentia proferatur à Reverentia vefira, ut Ecclefiam
fuam recipiat, ficut & fancliffimus Leo Archi-Epifco-
pus judicavit. Theodoretum enim ad fe ab Ephe
fini latrocinii fententia appellantem fufceperat,
ac fedi reddendum jufferat Sanctus Leo; aft va-
rii in hac Synodo Epifcopi occultum illi Nefto-
rianifmum, adeòque obreptionem impropera-
runt, coegeruntque ad purgativam cum jam di-
to anathemate profeffionem. Et hinc ipfa fa-
&ta, ifti iidem Epifcopi gloriofis judicibus accla-
marunt: Theodoretus dignus eft fede: Ecclefie or-
tbodoxum. Ecclefia Paftorem recipiat. Archi-Epi-
fcopo Leoni multos annos. Poft Deum Leo judicavit :
Theodoreto catholico Dodori reddatur Ecclefia. Quod
judicium Romani Legati & omnis Synodus com-
probarunt, atque ita Theodoretus eft in inte-
grum & canonicum Epifcopum plenè reforma-
tus. Qui Leonis de ipfo judicium fuiffe hic à
Synodo retractatum cenfent, palàm falluntur.

Poft receptum Theodoretum præfati Epifcopi rursùm clamarunt: Anathematizet & opbronius. Et iterùm: Et Joannes modò anathematizet. Acta fynodalia ajunt Sophronium fuifle Epifcopum Conftantienfem, annotatio marginalis Conftantinefem. Eodem modo civitatem iftam vocat marginalis annotatio ad primum Procopii librum de bello Perfico. Textus peflimè vocat Conftantinopolim. In fecundo de Juftiniani Augufti ædificiis libro ipfe Procopius vocat Conftantinam, Mefopotamiæ urbem, à laudato Juftiniano infigniter adversùm Perlas munitam, atque ornatam. Eam Provinciarum ac Epifcopatuum notitia, ex Guilielmo Tyri Epifcopo fuperiùs adducta, ponit in Ofhoena Provincia fub Metropolita Edeffeno. Plerique Mefopotamiæ, Eufratefiæ, ac aliarum Orientalium Provinciarum Epifcopi, quod aut ipfi aut ipforum anteceffores Joanni Antiocheno Patriarchæ adversùs Ephefinam Synodum & Sancti Cyrilli anathematifmos adfociati longa bella moviffent, erant de Neftorio fufpecti. Hinc igitur ille Sophronius, qui Domni Patriarche Synodo in Athanafii Parrhenfis Epifcopi caufa adfuit, nec non & Joannes Germanicienfis ad Eufratem Epifcopus, quod præ cæteris notati effent, fpecialiter abjurare coacti funt, & abjurarunt. Hinc rursùm nefcio qui Epifcopi: Amphilochius Sidenfis in Pamphy. lia Epifcopus modò Eutychetem, de quo ex caufis gravem fufpicionem incurrerat, anathematizet. Et ftatim ille: Anathema maledicto Eutychi, & qui ea, quæ ejus funt, fapiunt. Et tunc gloriofi judices Actionem concluferunt.

7

Cap.2.

A

ACTIO IX.

D nonam Actionem, factam item feptimo
Kalendas Novembres, fupplex loqui cœ-
mo

lem, & ab omni accufatione liberum Ibam reveren-
diffimum declaraverunt, fi propriam fententiam re-
cognofcunt, edicant. Berytenfis Synodi omnes
tres Epifcopi aderant, quorum Photius Tyrius
repofuit: Etiam, noftrum eft judicatum. Quod
ipfum profeffus eft Eustatius Berytenfis. Et hinc

pit Ibas Edeffenus Epifcopus, Metropolita Pro-rursùm Romani Legati ad omnem Synodum :

vinciæ Ofthoenæ, de qua in hiftoria monaftica
Theodoretus Regio, quæ olim Parthyæorum
nunc Ofrboenorum dicitur, pertinet versus occafum
quidem ad ripam ufque fluminis, cui nomen Eufra-
tes, ad orientem verò folem habet limitem Romani
Imperit. Excipit enim illam Affyria, que Perfici
Regni occidentalis eft terminus, quam pofteri Adiabe-
nen appellarunt. Cur Ofchoena dicta fuerit, edi-
cit in primo libro de bello Perfico Procopius Cæ-
farcenfis: Ofrhoes viri nomen eft, qui hic regnavit
fuperioribus temporibus, quando hi coloni Perfis fœ-
derati erant. Effe dicit partem Mefopotamiæ in
duas Provincias divife. Edeffam metropolim
fuiffe ampliffimam ac munitiffimam civitatem,
multis oftendit in fecundo libro. Effe antiquam
Rages, quò filium fuum ad Gabelum mifit San-
ctus Tobias, eft antiqua traditio. Poftrema in-
ter Orientales civitates cecidit in manus Sarace-
norum. Jacobus de Vitriaco effe dicit antiquam,
nobilem, egregiam civitatem, Medorum me-

Audivit veftra Beatitudo, quid contineat fanctiffimo
rum Epifcoporum Decretum; fimiliter & veftræ Pu-
ritati de ftatu Ibæ quid videatur,declarare dignemini.
At gloriofi judices intercefferunt: Subfequenti die
fuam fententiam fanctiffima Synodus faciet manife-
ftam.

[blocks in formation]

L1.c.31. tropolim, fuo tempore dictam Poafe. Flandren-facere verbum. Ad quæ omnes Epifcopi clama

runt: Malè fecerunt qui eum præter Canones dudùm
damnaverunt. Que adversùs abfentem facta funt,
vacuentur. Hæc omnes dicimus. Nullus condemnat
abfentem. Patricius Tyanenfis Epifcopus, fe-
cundæ Cappadocia Metropolita adjunxit: Pri-
dem relecta eft fententia corum, qui tunc judices fue-
runt deputati, & decreverunt eum Sacerdotem effe.
Omnes ergo corum definitioni confentimus, & eum
volumus effe Sacerdotem. Et omnes Orientales
Epifcopi acclamarunt: Juftum eft hoc Decretum.
At nefcio qui alii intercefferunt: Contradicitur.
Sunt accufarores ejus foris, & jubeantur ingredi.

fes noftri, terræ Sancta liberatores, omnem
Orientalem diœcefim divifere, aut divifam repe-l
rerunt in quatuor Principatus, Hierofolymita-
num, Antiochenum, Tripolitanum, ac Edes-
fenum, de quo idem Jacobus: Habebat tres Ar
chi-Epifcopos, Edeffenum, Hierapolitanum, & Co-
ricienfem, fub Patriarcha Antiocheno conftitutos.
Hierapolitanus eft caput Eufratelie Provinciæ,
extra Mefopotamiam, cis Eufraten. Ecclefia-
rum notitia, ex Guilielmo Tyrio fuperiùs ad-
ducta, Mefopotamiam dividit in quatuor Pro-
vincias, Edeffenam, Amidenam, Sergiopoli-
tanam, ac Theodofiopolitanam, cujus Metro-Neque enim folus Ibas, fed & plerique Orienta-
polita olim fuit Suffraganeus Edeffeni. Divifio-
Inis auctorem, caufam, tempus ignoro. Edeffa
Chrifti Domini tempore habebat Regem Agaba-
rum, imaginis non manu facta dono clariffi-
mum. Eam Trajanus Auguftus in Romanam
Provinciam redegit.

Ad noftram itaque Synodum Ibas Metropolita: Injuftitiam ab Eutyche & falfa figmenta perpef fus, abfens à quadraginta manfionibus & condem

les Epifcopi de Neftorio fufpecti erant, apud
Egyptios præfertim & Afiaticos: Refidua hæc
erant difcordiarum in Synodo Ephefina. Et
hinc gloriofi judices funt interlocuti: Ingredian-
tur qui Ibam reverendifsimum Epifcopum accufare
volunt. Et mox ingreffi funt Theophilus, Eu-
frafius, Abrahamius, & Antiochus, Edeffenæ
Ecclefiæ Diaconi, & pro cunctis Theophilus eft
locutus: Rogamus, quæ fuper Iba in Beryto gefta

natus, huc adveni impetrare clementiam, & adii||funt, relegi, ut addifcatis quia juftè damnaius eft.

Et gloriofi judices: Accufaturus Ibam reverendiffe-
mum Epifcopum advenifti, an tamquam pro fide cer-
taturus Gefta relegi cupis? Accufaturus enim de-
bet fe ad talionem infcribere. Hinc Theophilus :
Accufatores manifefti funt, & hic non funt: Ego
Diaconus fum, & fcio violentiam civitatis. Et fi
accufo, & teftes non adfunt, denegat. Omnis Edefsa

facrum & immortalem Verticem, & juffit veftram
Magnificentiam cum fancta hac & univerfali Synodo,
que adversùm me funt gefta perquirere. Sefe per
trium Epifcoporum à Principe Theodofio fingu-
lariter delegatorum Berytenfem Synodum à
quorumdam fuorum Clericorum calumniis abfo-
lutum, & totius fui Cleri teftimonio innoxium,
queftus eft fuiffe damnatum ab Ephefino latroci-diligebat Ibam, parata illum & armis tueri ad-
nio per artes Eutychetis, & quidem abfentem

versùm calumniatores. Hinc ab Ephefino latro-
longiffimè & inauditum, ideòque recitari & in- cinio degradatum per viginti carceres à Chryfa-
novari rogavit Berytenfem fententiam, & latrophio Eunucho mutari curarunt Diofcorus & Eu-
cinale de fe judicium vacuari. Erat æqua poftu-tyches: Quò ubinam effet, nefciret populus
latio, ideòque Berytenfia Acta recitari jufferunt
Legati Romani, & poft lecta funt interlocuti :
Sanctiffimi Epifcopi, qui Decreto proprio inculpabi-
Chrift. Lupi Oper. Tom. II.

Edeffe. Hinc item accufare non audet Theo-
philus, folùm poftulat articulos apud Synodum
Beryfentem productos rursùm difcuti, & ex
Nn 2
illis

[ocr errors]

C

illis ipfum judicari. Ad quæ gloriofi judices: ||funt. Ad plenam fui & caufæ inftructionem ve

Scriptas probationes de aliqua re præftare potes?
Et Theophilus: Habeo monimenta, quæ fuper
eo gefta funt in Beryto, & quæ in Ephefo. Ecce &
Domnus Thalafsius novit: Ipfe, qui fufcepit rela-
tiones, adeft. Interrogetur ipfe, ob quam caufam
damnationem fecit. Et Domnus Eufebius adeft,

,

luerunt etiam legi Acta in Ibam à latrocinio Ephefino. Utinam fuiffent lecta. Ita non periiffent, & Ecclefiafticæ eruditioni multum hodie lucis darent. Verùm Legati Apoftolici meritò ac generosè intercefferunt: Synodus proferri non poteft, in qua illa nefaria delicta relecta funt,

ob boc ad lectionem videntur effe fuperflua ea, quæ ibi ada funt. Si ergò & à beatiffimo & Apoftolico Romanæ urbis Epifcopo omnia, quæ ibi gefta funt, vana funt habita, claret quia & fanctiffimus Epi

novit. Ephefini latrocinii fententiam licet de abfente, quia tamen ex articulis coram Berytenfi Synodo productis & probatis factam, adfeveravit legitimam; iftudque Thalaffii Primatis Cæfareenfis, & Eufebii Metropolita Ancyra-fcopus Antiochene civitatis extra hæc eft, quem poft ni, qui Diofcoro Ibam damnanti fuerant fingula

bec beatiffimus Epifcopus, in propria communione fu

[ocr errors]

riter cooperati, auctoritate & teftimonio confir-fcepit. Neceffarium eft enim, ut rursùs eumdem
mavit. At Eufebius excepit: Ego relationem non
fufcepi; dum autem in Ephefo relegeretur, audivi.
Et eft verfuum charta multorum, & multorum ho-
minum depofitiones habens. Si autem babet moni-
menta, tamquam ad petitionem gefta ejus eft pro.
bare. Ego enim cum multitudine auditor fui. Exce-
pic & Thalaffius: Cùm omnibus audiebamus. Et à
gloriofis judicibus ambo rogati, Aderat tunc reve-
vendiffimus bas in veflra audientia, faffi funt:
Non aderat. Quare omnes Orientales & Pontici
Epifcopi exclamarunt: Abfektem nullus abiicit.
Et hinc ad Berytenfem Synodum rediit Theo-
philus, rogans de articulis iftic adversùs Ibam
productis Veritas in bac fancla Synodo demonftre-
tur. Demonftravit ipfam Euftatius Berytenfis
Epifcopus, alter iftius Synodi Præfes: Introdu-
xerunt tres, & fex, & duodecim teftes propter di-
&ionem , quam dixit Ibas, NON INVIDEO
CHRISTO FACTO DEO. Hic eft Photius
Epifcopus, alter Præfes ejufdem Synodi; propo-
natur ei Evangelium, & coram illo profiteatur. Et
hinc omnem rei feriem enarravit Photius, adfe-
verans Ibam ab accufatoribus non fuiffe convi-
&tum, fed fynodaliter abfolutum, & conclufit:
Fecimus eos amicos; fancta munera in Epifcopio rur-
sùs communicaverunt invicem Presbyteri accufato-
res, & ipfe.

tranquilliffimum Principem adeamus, quatenùs illud
Concilium facra & pia lege neque nominari præcipiat,
Hæc illuftrat partim, partim obfcurat quintæ Sy-
nodi fexta collatio: Chalcedonenfis fancta Syno-
dus Domnum Antiochiæ Epifcopum, eò quod fcripfit
debere taceri duodecim capitula fandte memorie Cy-
rilli, & poft mortem condemnavit, cùm confirmaf-
fet condemnationem ejus, & fufcepiffet Maximi ordi-
nationem. Dico, Partim obfcurat: Quod enim
Domnus noftræ Synodi tempore fuerit mortuus,
atque ita poft mortem condemnatus, ftatim lu-
cebit effe falfum. Falfum item eft, quod ob re-
reprobata Sancti Cyrilli capitula fuerit à Sancto
Leone & præfenti Synodo damnatus: Damnatus
fuit, quod in Sancti Flaviani damnationem fuif-
fet Diofcoro fateiles in Ephefino latrocinio, &
ftabiliende Eutychianæ perfidiæ, contra pro-
priam confcientiam & Fatriarchalis officii debi-
tum ex metu cooperatus. Ejus opera ad perficien-
das fuas in Deum machinas ufus fuit dolofus
Diofcorus, adversùs impio fatellitio perfunctum
quæfivit aut crimina aut criminum prætextus,
ob impugnata Sancti Cyrilli capitula damnavit ut
Neftorianum, ejufque in fedem intrufit Maxi-
mum monachum, Diaconum & Archi-Mandri-
tam. Quæ omnia, dum latrocinii A&ta difcutit,
Sanctus Leo confiderans, vidit Domno compe-
tere vetuftam paræmiam: Per que quis peccat,
per hæc & punitur. Vidit illi à Deo per impias
Diofcori manus redditum effe juftum talionem,
ideòque hunc, difpenfatoriè purgata promotione
Maximi, confirmavit. Ex quo infigniter lucet
fuprema Romani Epifcopi in Synodos generales
auctoritas, qua poffit probare unum, alterum
ipfarum Decretum damnare. Hinc Romani Le-
gati adversùs glorioforum judicum interlocutio-
nem intercefferunt, adfirmantes Ephefinum la-
trocinium effe lectu ac Synodi nomine indignum,
caffatum à Leone Pontifice, & caffationem laico
Marciani Augufti brachio firmatam. Brachium
violentiam fum perpeffus. Soli quatuor Presby- iftud, fi quidem latrocinii pergat celebrari me-
teri, Samuel, Cyrus, Eulogius, & Maras ac- moria, minati funt denuò implorandum. Iba
cufarant, reliquus ampliffimæ Edeffæ Clerus Ibam caufam ex folis Actis Berytenfibus, & propriis
innocentem fuerat proteftatus publico ad Syno- ejus adftantis allegationibus voluere judicatam.
dum Berytenfem directo inftrumento: Ipfum Quæ omnia Anatolius Conftantinopolitanus
etiam legi poftulavit Ibas, legitque facri Confi-Epifcopus, & reliqua Synodus comprobarunt.
ftorii Secretarius Beronicianus.

Theophilus non acquievit, & non ad Bery-
tenfem de Iba fententiam, fed ad productos illic
articulos, & integra Synodi Acta proclamavit,
poftulans recitari. Et per Conftantinum Magi-
ftrianum, facri Confiftorii Adjutorem fuere re-
citata. Recitata fuit & famofa ad Marim Perfidis

Epifcopum Epiftola, præcipuus offenfionis la-
pis, & unica ad Synodum noftram mentio de
nomine & laudibus Theodori Epifcopi Mopfue-
fteni. Quibus lectis, Ibas ad gloriofos judices
eft interfatus: Jubeat veftra Clementia relegi &a
litteras Clericorum Edeffenorum, ut cognofcatis,
quia & ab his, quæ mihi illata funt, alienus exifto,

Quare rursùm gloriofi judices: Quod placet et Adversùs illud nefcio quas exceptiones movit de Iba reverendiffimo Epifcopo, fancta Synodus doTheophilus, fed quas gloriofi judices cenfuere ceat. Et Apoftolici Legati: Relectis chartis agnofrivolas, interlocuti: Ea, que lecta funt, cla- vimus ex fententia reverendiffimorum Epifcoporum rent. Ut autem nihil defit juftè judicare debentibus, Ibam innoxium approbari. Relecia enim ejus Epirelegantur quæ in Ephefo de Iba reverendiffimo geftaflola, agnovimus eum effe orthodoxum. Et hinc de

finianum. Thalaffius Cæfareæ Epifcopus apertè oftendit in fua interlocutione, quod nunquam fufcepiffet Ibam, nifi pollicitus effet anathematizare ea, que ab accufatoribus ejus in Scriptis adversùs eum depofita funt. Certùm verò eft, quod accufatores Ibe Epiftolam protulerint in ejus accufationem. Hæc Juvenalis & Thalaffii fuffragia queritur à trium Capitulorum defenforibus in pravum fenfum detorqueri.

Eunomius Nicomedienfis Epifcopus, Bithynorum Metropolita eft de Iba ac Epiftola ejus hunc in modum fuffragatus: Jam quidem ex iis , innoxius approbatus eft reve

[ocr errors]
[ocr errors]

cernimus & honorem Epifcopatus, & Ecclefiam, à qua iniuftè & abfens expulfus eft, ei reftituendam. De fanctiffimo igitur Epifcopo Nonno, qui pro eo paulò ante fallus eft, exiftimationis erit venerabilis Epifcopi Antiochenæ Ecclefiæ, quid oporteat de co fatui. Ibam non folummodò degradarat Ephefinum latrocinium, fed & aliud Epifcopum in ejus fedem ordinari jufferat, ac ordinatus fuit Nonnus. Et hinc nova quæftio. Etenim vivo & illegitimo dejecto Patri fuo fuperordinatus Epifcopus eft intrufus, ac iftiufmodi omnes irreparabi liter ad laicos reiicit Synodus Sardicenfis. Ve rùm Nonnus videtur fuiffe ab Ephefina iniquitateque relecta funt innoxius, & non per ambitum, fed per obe- rendiffimus Ibas dientiam fuperordinatus. Hinc illum difpenfatoIn quibus etenim dicendo malè culpare vifus eft beatiffimum Cyrillum, in poftremis riè Patriarchæ beneplacito gloriofiffimi judices rectè confeffus, illa in quibus culpaverat refutavit. cenfuerunt dimittendum. Et Anatolius Conftan- Undè & ego anathematizantem eum Neftorium & Eutinopolitanus Epifcopus confirmavit. Etiam Pa- tychen, & impia eorum dogmata, & confentientem triarcha Maximus, addens de Ibæ Epiftola: Or- iis, quæ à fanctiffimo Epifcopo Leone fcripta funt, thodoxa ejus declarata eft dictatio. Et de Nonno: Nonnus Det amantiffimus Epifcopus, qui pro lba factus eft, maneat in eadem Epifcopatus dignitate, quoad fimul cum Dei amantiffimis Epifcopis diœcefis mea de illo deliberem. Ei Epifcopi nomen & dignitatem relinquit, cum fua Synodo opportunè de ipfo definiturus juxta Canonem de Epifcopis ad aliquam Ecclefiam confecratis, & ab ipfa non receptis. Vides interim famofam Ibæ Epifto'am à Legatis Romanis, Anatolio Conftantinopolitano, & Maximo Patriarcha Antiocheno fuiffe judicatam orthodoxam.

At Juvenalis Hierofolymitani Epifcopi fuffragium non plenè confonat: Qui convertuntur, bos Scriptura Divina fufcipi mandat. Quapropter & eos, qui ab hæreticis revertuntur, fufcipimus. Undè æquum effe cenfeo, ut reverendiffimus Ibas clementiam impetret, quia fenex eft, & ut habeat Epifcopatus gradum orthodoxus exiftens. Videtur Ibam ac ejus Epiftolam, non ut innoxium & orthodoxam fufcipere, fed ut pœnitentem, & ab Epiftolæ iniquitate correctum. Etenim in prima Ephefina Synodo Juvenalis Sancto Cyrillo, Ibas Joanni Antiocheno Patriarchæ adhæferat, ideòque apud Juvenalem femper fuerat de Neftorio fufpectus. Et iftud fuffragium placuit etiam Thalaffio Cæfareenfium Primati, admittenti Ibam in honores priftinos, quod per Synodum Berytenfem fuiffet jam pridem admiffus, & præfertim quod ibidem anathematizaturum fe illa, quæ accufatores depofuerant, promififfet, ac etiamnum promitteret. Quod ipfum & alii Epifcopi judicarunt .

Et hinc quinta Synodus & Juftinianus Imperator rectè dixerunt Ibæ Epiftolam ab omni Cha cedonenfi Synodo nullatenùs fuiffe probatam : Quoniam privata aliquot Epifcoporum in Syno dis fuffragia nequaquam funt judicium fynodale. Quin immò in fexta quinta Synodi collatione Theodorus Cappadocia Primas ex adductis Juvenalis & Thalaffii fuffragiis firmum accepit adversùs Ibæ Epiftolam fundamentum: Juvenalis Hierofolymitana civitatis Epifcopus ut de hærefi agentem pænitentiam Ibam, veniam & clementiam, maximè propter fene&utem, meruisse interlocutus efi fecundùm Ecclefiæ traditionem : Juxta Canonem adductum à Sancto Athanafio in Epiftola ad Ruf

buic univerfali Concilio, dignum effe Epifcopatu decerno. Quod fuffragium trium capitulorum defenfores magnis laudibus extulerunt. Ab illo dixerunt fubtiliter purgari Epiftolam, tamquam quæ in fui exordio adversùs Sancti Cyrilli perfonam & capitula, Synodumque Ephefinam quatur dumtaxat recitativè, at verò in fine ifta omnia adfertivè refutet & damnet, atque ita femetipfam fanet & emundet. Repofuit verò in laudata fexta collatione Theodorus Cæfareenfis: Quomodò præfumunt Iba defenfores calumniari interlocutionem Eunomit, quafi partem quidem condemnantem Epiftolæ, partem autem comprobantem, oum tota Epiftola impietatis plena fit? Oftendere conatur Epiftolæ pofteriora effe nequiora prioribus, integram ab ipfo Iba fuiffe in Synodo Berytenfi anathematizatam, tandemque concludit folam unius partis nequitiam omninò fufficere ad totius Epiftolæ damnationem.

Etiam Joannis Sebafteni in prima Armenia Seleuci in Helenoponto Amafeni, Constantini Melitinenfis in Armenia fecunda, Patritii Tyanenfis in fecunda Cappadocia, ac Petri Gangrenfis in Paphlagonia Metropolitæ, nec non Atarbii Trapezuntini Epifcopi, agentis vices Dorothei Neo-Cæfareenfis in Ponto Polemoniaco Metropolitæ, & aliorum illis adftipulantium Epifcoporum fuffragia fuerunt ambigua, Ibæ Epifcopatum quafi mifericorditer reftituentia, quod omnia fibi objecta negaffet in Synodo Berytenfi, & quod ibidem anathematizaffet Neftorium, & modò in omnia præfentis Synodi etiam adversùs eumdem Neftorium Decreta confentiret. Et illis omnes omninò Epifcopi acclamarunt: Neftorium Ibas modò anathematizet, Eutychen & dogmata ejus modò anathematizet. Et ille omninò obedivit, folenniter locutus ad plenam Synodum: Et jam in Scripto anathematizavi Neftorium, ejufque dogma, & nunc eum anathematizo decies millies. Quod enim femel fit ex animo, fi fiat decies millies, non contriftat. Anathema & ipfi Neftorio, & Eutychi, G unam dicenti naturam. Et omnem eum, qui non fapit ficut hæc fancta Synodus, anathematizo. Ita receptus fuit in Epifcopatum. Quibus omnibus Theodorus Cappadox in dicta fexta collatione adversùs Ibam fuit potenter afus. Ex articulis in

Synodo

« VorigeDoorgaan »