num, novum Paulum, novum David, Ful- in litteris ad Leonem Auguftum, poft Synodum lum additamentis. ACTIO V I. Et de hoc rerum felici fucceffu fcripfit, in litteris per Dominum Lucam Holftenium publi ftus: Lætetur Sanctimonia tua victoria. Fidel bu- Ep. 18. ACtioni fexta, facta octavo Kalendas No- juxta foster as Sarderiais pu univerf adfenferunt vembres, adfuit ipfe Marcianus Auguftus, nec non & Augufta Pulcheria, adeòque feptimam Synodum, quod cum filio Conftantino Irene Augufta adfuiffet, arguentes Francorum Epifcopi omninò deviarunt. A quibufdam Epifcopis, pecunias aut alia prava ftudia fectantibus, adhæfum fuiffe perfidiæ Eutychianæ, feductos in eamdem infelices populos, turbatamque Ecclefiam & Rempublicam quæftus eft Princeps, & hifce corrigendis fefe à primo Imperi exordio, licet per barbarorum incurfiones graviter adflicto, unicè ftuduiffe proteftatus adjunxit: Nos ad fidem confirmandam, non ad potentiam aliquam exercendam, excmplo religiofi Principis Confantini, Synodo intereffe voluimus, ne vel ulteriùs populi pravis fuafionibus feparentur. Ex Nicæno Symbolo & dogmatica Sancti Leonis Epiftola voluit fidem ftabiliri. Cui pietati omnes Epifcopi fauftiffima acclamarunt. Exindè Ætius Ecclefiæ Conftantinopolitanæ Archi-Diaconus protulit fidei definitionem, adfeverans ab omni errore alienam, munitam virtute Divinarum Scripturarum, fanctorumque Patrum fententiæ conformem. Et ex Principis juffu eamdem ab omnibus fubfcribendam legit. Primi fubfcripferunt Legati Apoftolici in hunc modum: Vicarius Demini mei beatifsimi atque Apoftolici, univerfalis Ecclefiæ Papæ urbis Rome Leonis. Ita omni Synodo approbante fubfcripferunt. Et huc refpicit Sanctus Gregorius Magnus, dicens titulum, Univerfalis Epifcopus, Romanæ Ecclefiæ fuiffe oblatum per Chalcedonenfem Synodum, fed à Sancto Leone Pontifice non admiffum. expofitioni, prout veritas poftulavit. Qua ex pro- Populares de impetito per hæreticos dogmate 3.4.5" Non ad exercendam potentiam, nec inferendam ulli Epifcopo violentiam adeffe fefe Synodo fuerat Princeps abundè conteftatus, eft tamen denuò interlocutus: Dicat fandta Synodus, fi fein fexto decimo libro codicis Theodofiani, quacundùm omnium fanctorum Epifcoporum expofitionem rum omnium una eft fententia de iftiufmodi dif- Tit.4.C. definitio nunc relecta, prolata eft. Et omnes Epi-putationibus: Et fidem Catholicam turbans, & po fcopi clamarunt: Omnes fic credimus. Una fides, una voluntas. Omnes idipfum fapimus. Omnes confentientes fubfcripfimus. Omnes orthodoxi fumus. Hec fides Patrum. Hec fides Apoftolorum. Hæc Fides orthodoxorum. Hec fides orbem terræ falvavit. Marcianum Auguftum effe novum Conftanti pulum. Martiani leges etiam ad monachos, que L. 5. ne Epiftola, fuo tempore exponenda. que hæreticis, Ecclefiæ dogma in generali Sy-fcopi Nifseni de Hierofolymitana peregrinatio- Laudatus Princeps infuper aliud à Synodo po- Eodem tempore inter Clericos translatio & negotia fæcularia, inter monachos graffabantur inquietudo, vagandi licentia, & nimia monafteriorum citra Epifcoporum licentiam multiplicatio, de qua Zozymus, homo gentilis, peffimus ofor Chriftianorum, præfertim monachorum: Monachi tam in urbibus, quam vicis populofa collegia complent hominibus innuptis, nec ad bellum nec ad alium Reipublicæ neceffarium ufum idoneis, nifi quod via quadam progressi ab eo tempore in hunc ufque diem magnam terræ partem ad se trans tulerint, & fub prætextu quafi cum pauperibus omnia communicent, omnes propè dixerim ad inopiam redegerint. Eft pagana calumnia, habens tamen quid veri. Nam avaritiam Clericis, Monachis, & generaliter cunctis continentiam profeffis effe ex fundamentis quafi naturalem, fcribit in libro de fancta Viduitate Sanctus Auguftinus. Eamdem in nobis graviter notavit Conftantinus Magnus, & erubefcenda lege compefcuit Valentinianus primus. Quidam è nobis obliti fuerant Apoftolicum Canonem: Eft autem quæftus magnus, pietas cum fufficientia. Adversum cuncta hæc Clericorum & Monachorum vitia tres Canones conceperat Martianus Auguftus, Synodoque obtulit in hæc verba. Quædam capitula funt, quæ ad honorem veftræ Reverentie vobis fervamus, de corum effe judicantes à vobis hæc regulariter potiùs firmari per Synodum, quam noftra lege fanciri. Et huc refpicit Facundus Epifcopus Hermianenfis,||frum, antequam perfecti termini ex omnibus profefcribens de laudato Principe: Vir temperans & L.12.C. 3. fuo contentus officio Ecclefiafticorum Canonum executor C. 53° effe voluit, non conditor. Etenim novos conftituere Canones non nifi multis & in unum congregatis primi ordinis Sacerdotibus licet. Dictos Canones legit Synodo Beronicianus facri Confiftorii Secretarius, ac Anatolio Epifcopo Conftantinopolitano tradidit fynodaliter difcutiendos. Fuere poftmo dùm difcuffi, probati, factique Canones tertius, quartus, & vigefimus, fuprà abundè explanati. Quartum, per quem vagandi licentia in Monachis frænatur, innovat in fui codicis ad Joannem Prætorio Præfectum lege Imperator Juftinianus, adversùm nefcio quos garrientes ad quoddam dumtaxat tempus fuiffe fancitum. Richardum Sancti Medardi Abbatem, qui in Ecclefia per fanguinis effufionem violata fine Epifcopali reconciliatione celebrare præfumpferat, ex ipfo Epift.72. graviffimè increpat Sanctus Fulbertus Epifcopus Cap. 26. Carnutenfis. Monachorum Apoftafiam ab eodem Cap. 5. vetari adferunt Synodus Triburienfis, & fub Joanne duodecimo Pontifice Augustana. Interdici illis etiam facras peregrinationes fcribit in libro de imaginum cultu Jonas Epifcopus Aurelianenfis. Quam maximè de Monachis verum eft: Qui multùm peregrinantur, rarò fanctificantur. Et de illis præfertim loquitur Sancti Gregorii Epi rantur, à fando Concilio difcedat. Fatetur Princeps finitam Synodum, verùm ad dirimendas quafdam fibi delatas Epifcoporum quæftiones vult Patres adhuc per paucos dies in unum ma nere. A ACTIO VII. D feptimam Actionem, factam feptimo Kalendas Novembres , loqui cœperunt gloriofi judices: Divinissimus & piiffimus Dominus nofter Imperator rogatus à Maximo & Juvenale fanctiffimis Epifcopis, præcepit nos agnofcere de motis inter eos capitulis: Undè convenientes prædidi fanctiffimi viri certa ad invicem inter fe non fcripto conftituerunt, & videntur ex consensu juflè disposita. Hæc igitur neceffarium judicavimus etiam coram fancta Synodo ununquemque corum edocere, quatenùs & ex noftro Decreto, & ex veftra fententia, quæ fuerint, placita, confirmentur. Rem edixit Maximus Patriarcha Antiochenus: Placuit mibi › reverendiffimo Hierofolymæ Epifcopo Juvenali poft multam contentionem per confenfum, ut fedes Cap. 9. Cap. 7. Cip-14 quidem Antiochenfium maxime civitatis beati Petri | babeat duas Phænicias & Arabiam, fedes autem Hierofolymarum habeat tres Palæftinas. Et rogamus ex Decreto Magnificentiæ vefira & fandi Concilii hæc ex Scripto confirmari . Effe non fimplex Metropolita, fed plurimum provinciarum Patriarcha Apoftolicæ Sedis Epi1copus, ac Ecclefiæ etiam Antiochena Exarchus effe prætenderat in Ephefina Synodo Juvenalis, at retufus fuerat ab Apoftolicis Legatis, etiam Sancto Cyrillo. Nihilominùs fpem & machinas non depofuit Liquet ex ejus apud Sanctum Proclum Epifcopum Conftantinopolitanum Attentatis, quorum caufa à dicti Procli commupione fefe divertere parabat Canonum Nicænorum zelofiffimus cuftos Gennadius Archi Mandrita. Res tandem fucceffum habuit in Ephefino latrocinio, & magnis iftic Juvenalis apud Diofcorum meritis à Chryfaphio Eunucho elicuit Pragmaticam fanctionem, trium Palaftinarum, Arabiæ, & duarum Phoeniciarum in fuum jus Patriarchicum tranfcriptricem. At ecce novus obex. Quarta hujus Synodi Actio, de expreffo Principis Marciani ad fenfu, à Photio Tyriorum Metropolita adversùs irregularem Euftatii Bery. tenfis Epifcopi ambitum commota, omnia ejuf modi facra Pragmatica, adeòque & omnes Juve nalis machinas caffavit. Hinc alia ille iniit confilia: Uti Sanctus Proclus & Maximi Antecef for Domnus non ita pridem ftipulati fuerant de tertio Canone Conftantinopolitano & Epifcopi Conftantinopolitani proximo poft Romanum Primatu, ita Maximum induxit Juvenalis ad ftipulandum de dictis Provinciis, & hæc fua pacta petierunt ambo per Synodum cofirmari. L.4. C.41. tiochenfes ita odio habuit, ut Syriam à Phænice fe- Etiam Paleftinam fuiffe olim unicam fub Tur- : du C. Theod. 429. Ad 89. materia fcripfit Epiftolas ad Eulogium Cæfareen- not. Nor. N C. 16. fte Matthæi commentariis Presbyter Hierony, logii ac Joannis, qui in Diofpolitana Synodo tuum notitia adfcribit viginti fuffraganeos, ac damnarunt Pelagium, in libris adversùs Julia- Sebaftenfem Epifcopum immediatè fupponit Pa num meminit etiam Sanctus Auguftinus. Ter1.1. c.5.7. tio loco ponit Ammonianum, quem existimo triarcha Hierofolymitano. Nazareth viliffimum viculum, omnemque Galilæam fuiffe, viliffimam fuiffe Theodofii in fede Schytopolitana fuccef regionem Sanctus Joannes Chryfoftomus in Hoforem. Palæstinam, quafi unicam Provinciam, miliis fuper Sanctum Matthæum teftatur. Hinc Epift. 61. in libris de geftis Pelagii laudat idem Augufti- dixit Nathanael: A Nazareth poteft aliquid boni Homil. nus, & in litteris adversùs Joannem Hierofoly-effe? Et Judai: Interroga & vide, quoniam Promæ Epifcopum Sanctus Hieronymus, conftan-pheta à Galilæa non furgit, Et in Sancti Evangeliter adfeverans Hierofolymitanum Epifcopum effe omninò fuffraganeum unici per omnem Palæstinam Metropolitæ Cæfareenfis: Quod nempe ex civili Provinciarum divifione nollent refultare Ecclefiafticam præfertim in Palæftina multiplicationem, utpotè adverfam fexto & feptimo Canoni Nicæno. Quod enim multiplicationi ifti adverfa regula ex tunc vigeret apud Romanam Ep.18.c.3. Ecclefiam, lucet ex Epiftola fancti Papæ Innocentii primi ad Alexandrum Patriarcham Antiochenum. Verùm per omnes ubique Provincias non nifi fucceffive potuit obtinere. Et forsàn ad exaltandam Hierofolymæ Ecclefiam, & exftinguendas, quas adversùs Acacium Lufcum Cæfarea Metropolitam coeperat Sanctus Cyrillus, de metropolitico jure lites fecerit divifionem iftam Theodofius: Nam & Synodi Conftantinopoli-rari Eliæ Epifcopus, effe totius Palestine Protanæ ad Sanctum Damafum Pontificem Relatio dictum Cyrillum palàm agnofcit Metropolitam, atque ita & ejus fucceffor Joannes perrexit fe in dignitate ifta oftentare. Car, 52, 1.14.012 Secundæ Palæftinæ urbs mater fuit omninò Schytopolis, habens & Epifcopum Metropolitanum. Difertè id teftatur Sanctus Sophroniust Patriarcha Hierofolymitanus in prato spirituali: Schytopolis fecunda eft Palæstina Metropolis. Et Synodalibus Joannis Patriarchæ Hierofolymitani ad Joannem fecundum Conftantinopolitanum adversùs Severum Antiochenum litteris, in Synodo Conftantinopolitana fub Menna Patriarcha lectis & probatis, poft dictum Patriarcham ante omnes trium Palæftinarum Epifcopos fubfcribunt Joannes Cæfareenfis & Theodofius Schytopolitanus. Et laudatæ ibidem Petri Pa triarchæ adversùs Anthymum Trapezuntinum fententiæ primi fubfcribunt Elias Cæfareenfis & laudatus Theodofius: Quod nempe effent Metropolitæ. Et antiqua Provinciarum ac Epifcopatuum notitia, ex Antiochenæ ac Hierofoly mitanæ Ecclefiarum archivis, per Guilielmum Tyriorum Archi-Epifcopum producta, fecundam Hierofolymitanæ fedi fubjectam metropo lim dicit effe Schytopolim, novem Suffraganeis præfectam. Quocirca illos, qui Sebaften feu Samariam exiftimant effe fecundæ Paleftinæ metropolim, certum eft deviare. Adftipulatur JaCap.55 cobus de Vitriaco: Archi Epifcopus Cæfarcenfis unum folum fubjectum habet fuffraganeum, Epifcopum videlicet Sebaftenfem. Et in capite fequenti: Fuit quondam Sedes Archi-Epifcopalis in urbe Scbytopoli, quæ hodie dicitur Bethfan, inter montes Gelboe & Jordanis fluvium in campeftribus fita. Quondam tertiæ Palęflinæ & totius Galilææ metropolis exftitit, fed propter dignitatem loci, & Dominice conceptionis reverentiam translatus eft Archi· Epifcopatus ad civitatem Nazarenam. Cæfareenfi Metropolita laudata Provinciarum ac Epifcopa Et hinc nafcitur quæftio alia, Cur Sanctus Joannes Chryfoftomus & Sanctus Auguftinus Joannem Hierofolymæ, quæ quoad nullas res fuit fecunda Palestine Metropolis, Epifcopum ponant fecundo loco inter Cæfareenfem & Schytopolitanum? Refpondeo eos refpexiffe ad feptimum Canonem Nicænum, à quo jubetur hono to-Thronus, proximus Cæfareenfi Metropolita. Arabiam Romanis acquifivit, ac in Provin non L. I.C.56. Cap. 2. L.7, c.19. L14.C.27. |Anatolium Patricium: Quod fi propterea indi- Ep. 79. gnantur nonnulli, quod Phanices Ecclefiarum ruinam lugemus, fciat Magnitudo veftra non posse nos non dolere, cum Judæorum cornu in altum erectum, Chriftianos in lacrymis luctuque cernimus, etiamfi ad ultimas oras tranfmittant, Et in litteris ad Eutrechium Præfectum: In luctu verfantur Ecclefiæ Epift. 80. Phanices, pariterque in luctu quæ in Palestina funt. Et infrà: Licet decies millies indignentur, quod Phenices damna defleo, id ego facere non definam quamdiu hæc video. Mibi enim formidabile folum eft Divinum Judicium. Scriptæ funt hæ litteræ poft Ephefinum latrocinium, in quo Juvenalis rapi na fuit confirmata, atque ita facra Pragmatica videntur latrocinale Decretum dumtaxat confirmaffe. Dolebant porrò Phænices & Palæstine Ecclefiæ, quod contra Apoftolicos atque Nicanos Canones nollent à nativo Antiocheni in ambitiofum Ælienfis Epifcopi Patriarchatum feu potiùs fervitutem transferri. Ecclefiam Antiochenam uti germanus filius adjuvit Theodoretus, verùm fuit juffus filere uti apud Ephefum degradatus homo, nifi vellet Oafin deportari. Hinc dicit Judæos, id eft, latrocinii Ephefini fequa ces Epifcopos effe in lætitia, in luctu & lacrymis Chriftianos. Erat per omnem Antiochiæ Patriarchatum miferanda rerum facies: Eam utcumque folaturus Maximus Patriarcha iniit cum Juvenali jam memoratum pactum, à Synodo noftra confirmandum. non inter Metropolitas, fed dumtaxat inter Pro- | vinciales Epifcopos noftræ Synodo fubfcripfit. Et olim ejus verus Metropolita Boftrenfis novemdecim habuit Suffraganeos. Etenim illic etiam in pagis fuiffe Epifcopos teftatur difertè Hermias Zozomenus. Caufam edicit Ammianus Marcellinus: Arabia caftris oppleta eft & validis caftellis, quæ ad repellendos gentium vicinarum excurfus follicitudo pervigil veterum per opportunos faltus erexit & cautos. Hæc quoque civitates babet inter oppida quædam ingentes: Boftram, Gerafam, atque Philadelphiam. Iftis in oppidis & caftris antiqui Patres noftri Epifcopos pofuere. Nota Petræ, cujus tamen Epifcopus Afterius adfuit Sardicenfi Synodo, nullam mentionem fieri, & Gerafam tunc fuiffe fecundam Provinciæ civitatem. Quare Philadelphia non nifi poft Ammiani tempora fuit exaltata. Exaltatam credo à Theodofio Augufto per Provincia divifionem, fed quam Ecclefia quoad fuas res ex caufis non recepit. Et hinc Sanctus Hieronymus rectè dicit Philadelphiam effe fecundam Arabia civitatem poft Bofram, feu fecundæ, felicis paffim dicta, Arabiæ metropolim: Aft civilem, non Ecclefiafticam adminiftrationem refpexit. Divifionem tandem recepit & Ecclefia, atque ita Philadelphienfis Epifcopus ex nominali in verum cum poteftate Metropolitam profecit. Acceffit & tertia quoad utrafque res Arabia, à Petra Metropoli dicta Petræa, quam omninò fuif fe tertiam Arabiam Chriftianus Adrichomius in defcriptione terræ fanctæ oftendit. Ei fuiffe unicum Suffraganeum, monachorum Epifcopum, adfirmat & Matthæus Parifienfis. Quare Jacobus de Vitriaco, ajens effe fecundam Arabiam, L. 14.2.12 poffit videri lapfus. Aliter in opere de bello facro Guilielmus Archi-Epifcopus Tyriorum; Philadelphienfem feu felicem Arabiam dividit in duas Ecclefiafticas Provincias, priori dans duodecim Suffraganeos, ejufque metropolim di cens effe Rabbath Moabitarum, quam fuo tempore vocatam fuiffe Areopolim fcribit in Sancti Cap. 3. Sophonlæ commentariis Presbyter Hieronymus. Pofterioris metropolim dicit effe Becerram, eique fubdit triginta quinque Suffraganeos, quos inter eft & Philadelphienfis. At verò Crac, Caracæ, feu Petræ Episcopum, uti & Epifco pum Pharanitanum, ponit inter Suffraganeos Patriarchæ Hierofolymitani. Ita oftendit ex antiqua jam laudata Provinciarum ac Epifcopatuum notitia. Quare Arabia variam mutationem fubiit, cujus auctorem, occafionem, tempus ignoro. Sed & ifta notitia eft cum judicio legenda: Planum eft non effe vetuftiffimam. Rufticanos ac pagenfes Arabiæ Epifcopos exftinxiffe poffint Flandri noftri, terræ fanctæ liberatores, de quibus Jacobus de Vitriaco; Multæ aliæ civitates in L. 1. C.58, terra promiffionis, quæ licet ante tempora Latinorum proprios haberent Epifcopos Syrianorum & Græcorum, Latini tamen propter multitudinem & paupertatem eorum, ne dignitas Epifcopalis vilipenderetur, plures Ecclefias cathedrales & civitates uni Cathedrali fubjecerunt. Ita & tertia Arabia ad unum Suffraganeum decrevit. A.1099 De harum Provinciarum per Juvenalem invafione fcribit Theodoretus Cyri Epifcopus ad Juvenalis fundamentum fuiffe videtur, quod poft Arabiam & Phoeniciam per Adrianum Auguftum à Syria divifas Antiochia manfiffet hujus folius civile caput, idque in pœnam frequentis in Auguftum Principem delicti. Eam enim, quod multa pro Avidio Caffio tyranno dixiffet, nec videre voluit, Syriam tranfiens, Marcus Antoninus Philofophus Imperator, privavit fpetaculis, conventibus publicis, omni concionum genere, graviffimoque preffit Edicto, uti videre eft apud Julium Capitolinum. Cur fpectaculis privarit, edicit in libris de bello Perfico Procopius Cæfareenfis: Antiocheno populo aliud nibil, quam fefta & delicia, funt cure, & in Theatris Cap. 25. continua contentio. Et de Severo Augufto fcribit Ælius Spartianus: Antiochenfibus tratior fuit, quod & adminiftrantem fe in Oriente riferant, & Pefcennium Nigrum tyrannum etiam viðłu juverant. Denique multa els ademit. Antiochenfes enim fuiffe natura dicaces, & cum-irriforia urbanitate etiam in Principem contumeliofos teftantur Zozymus, Socrates, ac Nicephorus Calixtus. Ex 4 L.3. c.15. hocce vitio etiam in Theodofii Magni vectigales L.10.C.27 leges involarunt, fcribitque de iftare in Eccle L.5.c.19. fiaftica hiftoria Theodoretus: Imperator graviter commotus omnia privilegia urbi illi ademit, & principatum Laodiceæ, vicinæ civitati, tribuit. Quippe iftud Antiochenos ægerrimè laturos exiftimavit. Nam Laodicenfes ab antiquis jam temporibus adversùm Antiochenos gravi invidia exarferant. Hæc Antiochenfium delicta, quibus Domni Patriarchæ per Ephefinum latrocinium degradati pertinax in Sancti Cyrilli capitula odium acceffit, videntur fuiffe primum Juvenalis fundamentum. At frivolum. Etenim de Severi Augufti lege fcribit Ælius Spartianus: Antoninus Caracallus, Se L. |