num, novum Paulum, novum David, Ful-
cheriam novam Helenam omnis Synodus accla
mavit. Et iteratis à Principe gratiarum actioni-
bus fauftas acclamationes denuò reddidit, fre-

in litteris ad Leonem Auguftum, poft Synodum
noftram exftantibus, Joannes Sebaftæ Epifco-
pus, primæ Armeniæ Metropolita; Judicamus
prolatam definitionem à fanéto Concilio Chalcedonenfi,
non ficut fidei Symbolum, fed ficut definitionem effequenfque anathema in Neftorium, Diofcorum
pofitam ad peremptionem Neftorianæ vefanie, & & Eutychetem.
exclufionem eorum, qui falutarem incarnationem
Domini nofiri Jefu Chrifti denegare nofcuntur. Lo-
quitur adversùm Eutychianiftas, qui inter Sym-catis, ad Leonem Pontificem Marcianus Augu-
bolum ac fidei definitionem non diftinguentes
arguebant noftram Synodum de factis ad Symbo-

lum additamentis.

ACTIO V I.

Et de hoc rerum felici fucceffu fcripfit, in litteris per Dominum Lucam Holftenium publi

ftus: Lætetur Sanctimonia tua victoria. Fidel bu- Ep. 18.
jus laurea omnipotenti Chrifto referenda eft, qui de
perfidis egit triumphum. Atque ideò ipfi intereffe
fandte Synodo feftinavimus, quamvis nos in aliis
locis expeditiones & necefsitates publice detinerent:
Itaque omnia pro votis atque oratione Religionis tuæ,
quæ fidei conveniunt, auctore Deo funt ordinata.
Totius orbis, qui fub Imperio noftro eft, reverendif-
fimis Epifcopis Chalcedonem convocatis, tractatu ba
bito, poft multa certamina vera fides obtinuit, &

ACtioni fexta, facta octavo Kalendas No- juxta foster as Sarderiais pu univerf adfenferunt

vembres, adfuit ipfe Marcianus Auguftus, nec non & Augufta Pulcheria, adeòque feptimam Synodum, quod cum filio Conftantino Irene Augufta adfuiffet, arguentes Francorum Epifcopi omninò deviarunt. A quibufdam Epifcopis, pecunias aut alia prava ftudia fectantibus, adhæfum fuiffe perfidiæ Eutychianæ, feductos in eamdem infelices populos, turbatamque Ecclefiam & Rempublicam quæftus eft Princeps, & hifce corrigendis fefe à primo Imperi exordio, licet per barbarorum incurfiones graviter adflicto, unicè ftuduiffe proteftatus adjunxit: Nos ad fidem confirmandam, non ad potentiam aliquam exercendam, excmplo religiofi Principis Confantini, Synodo intereffe voluimus, ne vel ulteriùs populi pravis fuafionibus feparentur. Ex Nicæno Symbolo & dogmatica Sancti Leonis Epiftola voluit fidem ftabiliri. Cui pietati omnes Epifcopi fauftiffima acclamarunt.

Exindè Ætius Ecclefiæ Conftantinopolitanæ Archi-Diaconus protulit fidei definitionem, adfeverans ab omni errore alienam, munitam virtute Divinarum Scripturarum, fanctorumque Patrum fententiæ conformem. Et ex Principis juffu eamdem ab omnibus fubfcribendam legit. Primi fubfcripferunt Legati Apoftolici in hunc modum: Vicarius Demini mei beatifsimi atque Apoftolici, univerfalis Ecclefiæ Papæ urbis Rome Leonis. Ita omni Synodo approbante fubfcripferunt. Et huc refpicit Sanctus Gregorius Magnus, dicens titulum, Univerfalis Epifcopus, Romanæ Ecclefiæ fuiffe oblatum per Chalcedonenfem Synodum, fed à Sancto Leone Pontifice non admiffum.

expofitioni, prout veritas poftulavit. Qua ex pro-
feflione denuò lucet Apoftolici fuffragii, in dog-
maticis ad Synodum litteris expreffi, confirma-
tionem effe palmare munus Synodi generalis.

Populares de impetito per hæreticos dogmate
difputationes effe errori propagando efficaciffimas
docent varii eventus. Hac arte Arianam, Pela-
gianam, Monotheliticam, aliafque hærefes la-
tiffimùm ferpfiffe eft fuo loco oftenfum. Ita fer-
pferat item Eutychiana. Quare omnem de cætero
contentionis occafionem de fandæ fidei religione pe-
nitùs amputatam volens Auguftus Marcianus per-
rexit ad Synodum: Si quis Idiota, vel Militaris,
feu Clericus publicè de fide, turmam congregans,
fub obtentu difputationis tumultum fecerit, fciat
quia, fi quidem Idiota fit, ab urbe Regia expelletur,
Militaris verò & Clericus gradus fui periculum fufti-
nebunt,& pænis aliis fubjacebunt. Quod Edictumn
unanimi acclamatione Synodus comprobavit.
Et laudatus Auguftus confirmavit duplice lege
exftante poft noftram Synodum,quarum pofterior
habet hanc fubnotationem: Eodem exemplo fcri-
ptum eft Palladio, viro illuftri, Prætori Orientis ;
Valentiniano viro illuftri, Prætori Illyrici; Tatiano
viro illuftri Præfeco urbis ; Vincomalo viro illuftri,
Magiftro Officiorum, & Confuli defignato. Quocir-
ca lex ifta per omne Imperium fuit folenniter
promulgata. Difputationem iftam effe ait Chri-
ftianæ fidei manifeftam injuriam, utpotè quæ
Divinam veritatem, ac ejus confirmatrices ge-
neralium Synodorum definitiones vocet in du-
bium, Judæis ac gentilibus prodat noftra my-
fteria, fimplicem plebem inquietet, & damnatis
hærefibus præbeat refurgendi fpem ac fomenta.
Innovat fimiles adversùs quamvis hærefin leges
Valentiniani fecundi, Theodofii primi, Arca-
dii, Honorii, & Theodofii fecundi, exftantes

3.4.5"

Non ad exercendam potentiam, nec inferendam ulli Epifcopo violentiam adeffe fefe Synodo fuerat Princeps abundè conteftatus, eft tamen denuò interlocutus: Dicat fandta Synodus, fi fein fexto decimo libro codicis Theodofiani, quacundùm omnium fanctorum Epifcoporum expofitionem rum omnium una eft fententia de iftiufmodi dif- Tit.4.C. definitio nunc relecta, prolata eft. Et omnes Epi-putationibus: Et fidem Catholicam turbans, & po fcopi clamarunt: Omnes fic credimus. Una fides, una voluntas. Omnes idipfum fapimus. Omnes confentientes fubfcripfimus. Omnes orthodoxi fumus. Hec fides Patrum. Hec fides Apoftolorum. Hæc Fides orthodoxorum. Hec fides orbem terræ falvavit. Marcianum Auguftum effe novum Conftanti

pulum. Martiani leges etiam ad monachos,
'quin & ipforum Apocrifarios extenderunt Leo &
Anthemius Augufti in lege ad Zenonem Strate
gum, quam primo codicis fui libro inferuit Im-
perator Juftinianus. An publica de dogmate dif- Tit. 3.
putatio fit femper & ubique perniciofa, omnibus c.29.

que

L. 5.

ne Epiftola, fuo tempore exponenda.

que hæreticis, Ecclefiæ dogma in generali Sy-fcopi Nifseni de Hierofolymitana peregrinatio-
nodo definitum volentibus retractatum, abne-
ganda, inter Bafileenfem Synodum, quæ Bohe-
miæ Huffitas ad ejufmodi difputationem admife-
rat, atque Eugenium quartum Pontificem fuit
acriter agitatum, de quo videnda eft tertia Epi-
ftola fynodalis. Martiani lex damnat folas difpu
tationes publicas, & de folo dogmate per Syno-
dum noftram definito.

Laudatus Princeps infuper aliud à Synodo po-
ftulavit: Ad honorem fande Martyris Euphemiæ,
& veftræ pariter Sanctitatis, Chalcedonenfem civi
tatem, in qua fande fidei Concilium geftum eft,
metropolis privilegia habere fancimus, nomine tan-
tùm hanc honorantes, falva videlicet Nicomedien-
fium civitati propria dignitate. Tribuit ei ac ejus
Epifcopo folum metropoleos ac Metropolita no-
men, quod omnia facra Pragmatica, veros Me-
tropolitas erigentia, hæc ipfa noftra Synodus
jam fuprà caffaffet. Firmari id poftulat ad hono-
rem fanctæ Euphemiæ, Chalcedonenfium Patro-
næ, in cujus Bafilica fuerit Synodus omnis pera-
cta. Eam fuiffe extra muros Zozymus teftatur.
Et univerfa Synodus exclamavit: Juftum judi- L 5.
cium Imperatoris, digni fandla Martyre. Supplica-
mus, dimitte nos, Pie Imperator, dimitte nos .
Generalem Synodum extra Romanæ fedis man-
data nihil poffe, hocce teftimonio infigniter
docemur. Etenim de fola per Eutychetem &
Diofcorum læfa fide difquiri & definiri mandarát
Sanctus Leo Papa. Hoc officio perfuncti Patres
fieri fibi poftulant facultatem redeundi ad pro-
pria, fcientes deinceps fefe futuros, non au-
thenticam Synodum, fed humanum fine capite
conventum. Et hinc quinta Synodus, ipfamque
fecuta Romana Ecclefia rectè fentiunt Synodum
præfentem in hac Actione fuiffe finitam, omnia-
que poftmodùm gefta fuiffe, non fynodalia,
fed adunatorum Epifcoporum judicia privata.
Quod ipfum patet etiam ex Principis ad Synodi
preces Refponfo: Multùm quidem eftis itinere fati-
gati, laborem perferentes. Verùmtamen fuftinete
adhuc tres aut quatuor dies, & præfentibus noftris
magnificentiffimis Judicibus quæcumque vultis mo-
vete, competens adepturi auxilium. Nullus ve-

Eodem tempore inter Clericos translatio & negotia fæcularia, inter monachos graffabantur inquietudo, vagandi licentia, & nimia monafteriorum citra Epifcoporum licentiam multiplicatio, de qua Zozymus, homo gentilis, peffimus ofor Chriftianorum, præfertim monachorum: Monachi tam in urbibus, quam vicis populofa collegia complent hominibus innuptis, nec ad bellum nec ad alium Reipublicæ neceffarium ufum idoneis, nifi quod via quadam progressi ab eo tempore in hunc ufque diem magnam terræ partem ad se trans tulerint, & fub prætextu quafi cum pauperibus omnia communicent, omnes propè dixerim ad inopiam redegerint. Eft pagana calumnia, habens tamen quid veri. Nam avaritiam Clericis, Monachis, & generaliter cunctis continentiam profeffis effe ex fundamentis quafi naturalem, fcribit in libro de fancta Viduitate Sanctus Auguftinus. Eamdem in nobis graviter notavit Conftantinus Magnus, & erubefcenda lege compefcuit Valentinianus primus. Quidam è nobis obliti fuerant Apoftolicum Canonem: Eft autem quæftus magnus, pietas cum fufficientia. Adversum cuncta hæc Clericorum & Monachorum vitia tres Canones conceperat Martianus Auguftus, Synodoque obtulit in hæc verba. Quædam capitula funt, quæ ad honorem veftræ Reverentie vobis fervamus, de corum effe judicantes à vobis hæc regulariter potiùs firmari per Synodum, quam noftra lege fanciri. Et huc refpicit Facundus Epifcopus Hermianenfis,||frum, antequam perfecti termini ex omnibus profefcribens de laudato Principe: Vir temperans & L.12.C. 3. fuo contentus officio Ecclefiafticorum Canonum executor

C. 53°

effe voluit, non conditor. Etenim novos conftituere Canones non nifi multis & in unum congregatis primi ordinis Sacerdotibus licet. Dictos Canones legit Synodo Beronicianus facri Confiftorii Secretarius, ac Anatolio Epifcopo Conftantinopolitano tradidit fynodaliter difcutiendos. Fuere poftmo dùm difcuffi, probati, factique Canones tertius, quartus, & vigefimus, fuprà abundè explanati. Quartum, per quem vagandi licentia in Monachis frænatur, innovat in fui codicis ad Joannem Prætorio Præfectum lege Imperator Juftinianus, adversùm nefcio quos garrientes ad quoddam dumtaxat tempus fuiffe fancitum. Richardum Sancti Medardi Abbatem, qui in Ecclefia per fanguinis effufionem violata fine Epifcopali reconciliatione celebrare præfumpferat, ex ipfo Epift.72. graviffimè increpat Sanctus Fulbertus Epifcopus Cap. 26. Carnutenfis. Monachorum Apoftafiam ab eodem Cap. 5. vetari adferunt Synodus Triburienfis, & fub Joanne duodecimo Pontifice Augustana. Interdici illis etiam facras peregrinationes fcribit in libro de imaginum cultu Jonas Epifcopus Aurelianenfis. Quam maximè de Monachis verum eft: Qui multùm peregrinantur, rarò fanctificantur. Et de illis præfertim loquitur Sancti Gregorii Epi

rantur, à fando Concilio difcedat. Fatetur Princeps finitam Synodum, verùm ad dirimendas quafdam fibi delatas Epifcoporum quæftiones vult Patres adhuc per paucos dies in unum ma

nere.

A

ACTIO VII.

D feptimam Actionem, factam feptimo Kalendas Novembres , loqui cœperunt gloriofi judices: Divinissimus & piiffimus Dominus nofter Imperator rogatus à Maximo & Juvenale fanctiffimis Epifcopis, præcepit nos agnofcere de motis inter eos capitulis: Undè convenientes prædidi fanctiffimi viri certa ad invicem inter fe non fcripto conftituerunt, & videntur ex consensu juflè disposita. Hæc igitur neceffarium judicavimus etiam coram fancta Synodo ununquemque corum edocere, quatenùs & ex noftro Decreto, & ex veftra fententia, quæ fuerint, placita, confirmentur. Rem edixit Maximus Patriarcha Antiochenus: Placuit mibi ›

reverendiffimo Hierofolymæ Epifcopo Juvenali poft multam contentionem per confenfum, ut fedes

Cap. 9.

Cap. 7.

Cip-14

quidem Antiochenfium maxime civitatis beati Petri | babeat duas Phænicias & Arabiam, fedes autem Hierofolymarum habeat tres Palæftinas. Et rogamus ex Decreto Magnificentiæ vefira & fandi Concilii hæc ex Scripto confirmari .

Effe non fimplex Metropolita, fed plurimum provinciarum Patriarcha Apoftolicæ Sedis Epi1copus, ac Ecclefiæ etiam Antiochena Exarchus effe prætenderat in Ephefina Synodo Juvenalis, at retufus fuerat ab Apoftolicis Legatis, etiam Sancto Cyrillo. Nihilominùs fpem & machinas non depofuit Liquet ex ejus apud Sanctum Proclum Epifcopum Conftantinopolitanum Attentatis, quorum caufa à dicti Procli commupione fefe divertere parabat Canonum Nicænorum zelofiffimus cuftos Gennadius Archi Mandrita. Res tandem fucceffum habuit in Ephefino latrocinio, & magnis iftic Juvenalis apud Diofcorum meritis à Chryfaphio Eunucho elicuit Pragmaticam fanctionem, trium Palaftinarum, Arabiæ, & duarum Phoeniciarum in fuum jus Patriarchicum tranfcriptricem. At ecce novus obex. Quarta hujus Synodi Actio, de expreffo Principis Marciani ad fenfu, à Photio Tyriorum Metropolita adversùs irregularem Euftatii Bery. tenfis Epifcopi ambitum commota, omnia ejuf modi facra Pragmatica, adeòque & omnes Juve nalis machinas caffavit. Hinc alia ille iniit confilia: Uti Sanctus Proclus & Maximi Antecef for Domnus non ita pridem ftipulati fuerant de tertio Canone Conftantinopolitano & Epifcopi Conftantinopolitani proximo poft Romanum Primatu, ita Maximum induxit Juvenalis ad ftipulandum de dictis Provinciis, & hæc fua pacta petierunt ambo per Synodum cofirmari.

L.4. C.41.

tiochenfes ita odio habuit, ut Syriam à Phænice fe-
parare voluerit, ne tot civitatum metropolis Antio-
chia diceretur. Phoeniciam unà cum Syria ac Me-
fopotamia, Tigrani Armeniorum Regi, uti
Sextus Rufus & Ammianus Marcellinus refe. L.14.C.26
runt, fubtractam, Pompejus in Provinciam re-
degit, divifit verò ab eadem Syria, & Tyrum
in ipfa exaltavit Adrianus. Etiamnum Sancti
Athanafii, & Tyrii adversùs ipfum Conciliabu-
li tempore fuiffe unicam Provinciam, adfirmare
videtur in Conftantini vita Eufebius Cæfareenfis.
Et hinc Magnus Damafci Epifcopus Synodo Ni-
cænæ poft Æneam Ptolomenfem fubfcripfit,
utpotè necdum Metropolita, fed adhuc fub Ty-
rio Provincialis. Poft Paulum Sidonienfem fub-
fcripfit Synodo Conftantinopolitanæ etiam Phi-
lippus Damafcenus. At verò Joannem Dama-
fcenum Epifcopum fuiffe Metropolitam liquet
ex Actis Concilii Ephefini. Nempe inter hanc
& iftam Synodum Phoenicia in primam & fecun-
dam, feu in maritimam ac Libanefiam divifa
fuit: Verofimiliter per Theodofium Auguftum.
Ita conjicio ex fuprà adductis Zozymi de ipso
querelis.

Etiam Paleftinam fuiffe olim unicam fub Tur-
ri Stratonis, quam Vefpafianus Auguftus Cæfa-
ream appellarit, metropoli Provinciam, tradit
Juftinianus Auguftus, in lege novella ad Joan-
nem Præfectum Orientalium Prætoriorum. Ve-
rùm de verfa in Cæfaream Stratonis-Turri aliter L. 10 3.
& rectiùs Ammianus Marcellinus: Cæfaream ad
honorem Octaviani Principis exædificavit Herodes.
Quod ipfum liquet ex Sancto Luca in Actis. Sy.
riam illam, quæ Palæftina dicitur, & Judæam à L.14.C.26
Claudio Augufto cœptam redigi in Provinciam
tandemque à Vefpafiano redactam fcribunt Aure- C. 9. 10.
Phoeniciam à palmarum, quas Græci Phœni- lius Victor, & in quinto hiftoriarum libro Cor- C. 79.
ces vocant, copia dictam fcribit in primo libro nelius Tacitus. Addit in fecundo libro: Difcef
de bello Perfico Procopius Cæfareenfis. Ejus fere Mucianus Antiochiam, Vefpafianus adhuc mi-
vetuftum fub Jofue Principatu ftatum exponit in litum Dux Cæfaream. Illa Syriæ, bec Judae
libris de bello Wandalico: Tunc univerfa regio caput eft. Ex quo liquet Palæftinam mox per
maritima à Sidone ufque in Ægypti fines Phoenicia Vefpafianum fuiffe à Syria divifam, ac etiam Ta-
eft appellata. Quibus unus jam dudum imperabat, citi tempore unicam fuiffe Provinciam. Fuiffe
uti omnes teftantur, qui antiquam Phonicum fcri- videtur etiam tempore Ammiani Marcellini, qui
pfere bifloriam. Aliter longè Tertullianus in li- fub Theodofio Magno floruit, fcribentis: Ulti
bro adversùm Judæos, dicens fuiffe Arabiæ par ma Syriarum eft Palaftina. Quare Synodi Nicænæ L.14.c.26
tem: Damafcus Arabie olim deputabatur, ante- Acta, quibus Macarius Hierofolymitanus primo
quam tranfcripta effet in Syro-Phæniciam ex diftin inter Palaftinos Epifcopos, dumtaxat quinto
&ione Syriarum. Et de Syriæ ab Arabia diftinctæ fubfcripfit Eufebius Cæfareenfis, funt palàm vi-
ftatu fcribit ad quintum decimum Sancti Elaiæ tiata. At verò idem Imperator Theodofius in le-
caput Sanctus Hieronymus Damafcus Regalis ge (a) ad Joannem facrarum largitionum Comi-
(a) Eft
quondam civitas fuit, & in omni Syria tenuit Prin- tem, exftante in codice Juftinianæo, memorat Theod.
cipatum. Necdum florebant Antiochia, Laodicea, duas Palæstinas, atque ita ipfe videtur provin- Jun 1.ult.
Apamea, quas urbes poft Alexandrum & Mace- ciam primus divififfe. Sanctus Joannes Chryfo. de Judeis
donum Imperium auctas effe cognovimus. Loquitur ftomus, fub ejus filio Arcadio Epifcopus Con-
ex laudato Propheta Caput Syria Damafcus.ftantinopolitanus, tres eodem tenore de eadem
Græcorum Rex Antiochus Rablata in Antio-
chiam exaltavit, omnefque fibi fubditas gentes,
etiam Judæos, in grande beneficium fcripfit An-
tiochenos; quod Antiochia effe totius Regni ca-
put & metropolis. Ita manfit ufque ad Adria-
num Auguftum & Paulum Tyrium, de quo
Svidas Paulus Tyrius orator fuit temporibus Phi-
lonis Biblii, qui fub Adriano Imperatore, cùm le-
gatum egiffet, Metropolim Tyrum fecit. Et in
Adriani vita Alius Spartianus: Adrianus An-

:

du

C. Theod.
A. Chrifti

429. Ad

89.

materia fcripfit Epiftolas ad Eulogium Cæfareen- not. Nor.
fem, Joannem Hierofolymitanum, ac Theo- Ep.87.8 8.
dofium Schytopolitanum Epifcopos, omnes pa
làm Metropolitas, atque ita liquet Palæstinam
in tres Provincias fuiffe divifam: Cæfareenfem,
Schytopolitanam, ac Hierofolymitanam, paf-
as
fim dictam falutarem. Quod Cæfareenfis femper
prima manferit, liquet ex adductis Patrum tefti-
moniis, laudataque lege Juftiniani, eam ornan
tis fede & dignitate Proconfulari. Dictorum Eu-

N

C. 16.

fte Matthæi commentariis Presbyter Hierony,
mus: Nazareth eft oppidum Galilae, Caphar- Cap. 17.
naum urbi fubjacens. Hinc admiranda & prædi-
canda humilitas noftri Domini, qui pro nobis di-
gnatus eft effe Nazarenus. Eam Patres noftri,
terræ fanctæ liberatores, duxere extollendam di-
gnitate Archi-Epifcopali. Pridem tamen fuiffe
Epifcopatum, Hierofolymitani fuffraganeum,
laudata notitia docet.

logii ac Joannis, qui in Diofpolitana Synodo tuum notitia adfcribit viginti fuffraganeos, ac damnarunt Pelagium, in libris adversùs Julia- Sebaftenfem Epifcopum immediatè fupponit Pa num meminit etiam Sanctus Auguftinus. Ter1.1. c.5.7. tio loco ponit Ammonianum, quem existimo triarcha Hierofolymitano. Nazareth viliffimum viculum, omnemque Galilæam fuiffe, viliffimam fuiffe Theodofii in fede Schytopolitana fuccef regionem Sanctus Joannes Chryfoftomus in Hoforem. Palæstinam, quafi unicam Provinciam, miliis fuper Sanctum Matthæum teftatur. Hinc Epift. 61. in libris de geftis Pelagii laudat idem Augufti- dixit Nathanael: A Nazareth poteft aliquid boni Homil. nus, & in litteris adversùs Joannem Hierofoly-effe? Et Judai: Interroga & vide, quoniam Promæ Epifcopum Sanctus Hieronymus, conftan-pheta à Galilæa non furgit, Et in Sancti Evangeliter adfeverans Hierofolymitanum Epifcopum effe omninò fuffraganeum unici per omnem Palæstinam Metropolitæ Cæfareenfis: Quod nempe ex civili Provinciarum divifione nollent refultare Ecclefiafticam præfertim in Palæftina multiplicationem, utpotè adverfam fexto & feptimo Canoni Nicæno. Quod enim multiplicationi ifti adverfa regula ex tunc vigeret apud Romanam Ep.18.c.3. Ecclefiam, lucet ex Epiftola fancti Papæ Innocentii primi ad Alexandrum Patriarcham Antiochenum. Verùm per omnes ubique Provincias non nifi fucceffive potuit obtinere. Et forsàn ad exaltandam Hierofolymæ Ecclefiam, & exftinguendas, quas adversùs Acacium Lufcum Cæfarea Metropolitam coeperat Sanctus Cyrillus, de metropolitico jure lites fecerit divifionem iftam Theodofius: Nam & Synodi Conftantinopoli-rari Eliæ Epifcopus, effe totius Palestine Protanæ ad Sanctum Damafum Pontificem Relatio dictum Cyrillum palàm agnofcit Metropolitam, atque ita & ejus fucceffor Joannes perrexit fe in dignitate ifta oftentare.

Car, 52,

1.14.012

Secundæ Palæftinæ urbs mater fuit omninò Schytopolis, habens & Epifcopum Metropolitanum. Difertè id teftatur Sanctus Sophroniust Patriarcha Hierofolymitanus in prato spirituali: Schytopolis fecunda eft Palæstina Metropolis. Et Synodalibus Joannis Patriarchæ Hierofolymitani ad Joannem fecundum Conftantinopolitanum adversùs Severum Antiochenum litteris, in Synodo Conftantinopolitana fub Menna Patriarcha lectis & probatis, poft dictum Patriarcham ante omnes trium Palæftinarum Epifcopos fubfcribunt Joannes Cæfareenfis & Theodofius Schytopolitanus. Et laudatæ ibidem Petri Pa triarchæ adversùs Anthymum Trapezuntinum fententiæ primi fubfcribunt Elias Cæfareenfis & laudatus Theodofius: Quod nempe effent Metropolitæ. Et antiqua Provinciarum ac Epifcopatuum notitia, ex Antiochenæ ac Hierofoly mitanæ Ecclefiarum archivis, per Guilielmum Tyriorum Archi-Epifcopum producta, fecundam Hierofolymitanæ fedi fubjectam metropo lim dicit effe Schytopolim, novem Suffraganeis præfectam. Quocirca illos, qui Sebaften feu Samariam exiftimant effe fecundæ Paleftinæ metropolim, certum eft deviare. Adftipulatur JaCap.55 cobus de Vitriaco: Archi Epifcopus Cæfarcenfis unum folum fubjectum habet fuffraganeum, Epifcopum videlicet Sebaftenfem. Et in capite fequenti: Fuit quondam Sedes Archi-Epifcopalis in urbe Scbytopoli, quæ hodie dicitur Bethfan, inter montes Gelboe & Jordanis fluvium in campeftribus fita. Quondam tertiæ Palęflinæ & totius Galilææ metropolis exftitit, fed propter dignitatem loci, & Dominice conceptionis reverentiam translatus eft Archi· Epifcopatus ad civitatem Nazarenam. Cæfareenfi Metropolita laudata Provinciarum ac Epifcopa

Et hinc nafcitur quæftio alia, Cur Sanctus Joannes Chryfoftomus & Sanctus Auguftinus Joannem Hierofolymæ, quæ quoad nullas res fuit fecunda Palestine Metropolis, Epifcopum ponant fecundo loco inter Cæfareenfem & Schytopolitanum? Refpondeo eos refpexiffe ad feptimum Canonem Nicænum, à quo jubetur hono

to-Thronus, proximus Cæfareenfi Metropolita.
Sanctus Auguftinus, Romanam fecutus Eccle-
fiam, ipfum non agnovit Metropolitam; San-
&us autem Chryfoftomus, fecutus Synodum
Conftantinopolitanam, agnovit ut talem, etiam
facta Provinciæ divifione judicavit fervandum
Nicænum Canonem, ideòque Elienfem, licet
tertiæ dumtaxat quoad res civiles Provinciæ Me-
tropolitam, debere effe fecundum. Necdum
enim ut Patriarcha agnofcebatur.

Arabiam Romanis acquifivit, ac in Provin
ciam redegit Trajanus Auguftus, ejusque unicæ
metropolim fuiffe Boftrenfem civitatem, eft fu-
prà oftenfum. Adverfatur in libris de bello Per-
fico Procopius Cæfareenfis: Arabiæ Regia civitas
eft Petra. Et Jacobus de Vitriaco: Quartus Me-
tropolitanus, Patriarchæ Hierofolymitano fubje-
aus, eft Petracenfis, unum folum habens fuffraga-
neum, Epifcopum græcum in monte Sinal, Eccle-
fia beatæ Virginis Catharinæ, & monachis ejufdem
monafterii Præfectum. Exiftimo fuiffe Epifco-
pum Pharan, fuccefforem Theodori Pharanita-
ni, Monothelitæ famofiffimi, de cujus Epifco-
patu & Actis dixi abundè ad Synodum fextam.
Eft autem Petra civitas munitiffima, que vulgari
nomine bodie dicitur Crac, & Petra deferti, ultra
Jordanem in finibus Moab in montefublimi fita, fe-
cunda Arabia metropolis. Duas fuiffe Arabias
probant etiam Acta præfentis Synodi, cui non
folùm Conftantinus Boftrenfis, fed & Eulogius
Philadelphienfis Epifcopus fubfcripfit uti Metro-
polita. Et Philadelphiam fuiffe Arabia fecundæ
metropolim teftatur in Sophonie Prophetæ com-
mentariis Sanctus Hieronymus. Adfirmo tamen
unicam olim fuiffe. Hinc enim præfens Synodi
noftræ Actio accuratè diftinguens duas Phoeni-
nicias ac tres Palestinas, uniçam folam memo-
rat Arabiam. Et Philadelphienfem Epifcopum
fuiffe folo nomine & vacuo honore Metropoli-
tam fuprà oftendi. Hinc laudatus Eulogius,

non

L. I.C.56.

Cap. 2.

|Anatolium Patricium: Quod fi propterea indi- Ep. 79. gnantur nonnulli, quod Phanices Ecclefiarum ruinam lugemus, fciat Magnitudo veftra non posse nos non dolere, cum Judæorum cornu in altum erectum, Chriftianos in lacrymis luctuque cernimus, etiamfi ad ultimas oras tranfmittant, Et in litteris ad Eutrechium Præfectum: In luctu verfantur Ecclefiæ Epift. 80. Phanices, pariterque in luctu quæ in Palestina funt. Et infrà: Licet decies millies indignentur, quod Phenices damna defleo, id ego facere non definam quamdiu hæc video. Mibi enim formidabile folum eft Divinum Judicium. Scriptæ funt hæ litteræ poft Ephefinum latrocinium, in quo Juvenalis rapi na fuit confirmata, atque ita facra Pragmatica videntur latrocinale Decretum dumtaxat confirmaffe. Dolebant porrò Phænices & Palæstine Ecclefiæ, quod contra Apoftolicos atque Nicanos Canones nollent à nativo Antiocheni in ambitiofum Ælienfis Epifcopi Patriarchatum feu potiùs fervitutem transferri. Ecclefiam Antiochenam uti germanus filius adjuvit Theodoretus, verùm fuit juffus filere uti apud Ephefum degradatus homo, nifi vellet Oafin deportari. Hinc dicit Judæos, id eft, latrocinii Ephefini fequa ces Epifcopos effe in lætitia, in luctu & lacrymis Chriftianos. Erat per omnem Antiochiæ Patriarchatum miferanda rerum facies: Eam utcumque folaturus Maximus Patriarcha iniit cum Juvenali jam memoratum pactum, à Synodo noftra confirmandum.