Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

¡ciliùs circumducendum & intricandum. At Photius refpondit Adii religiofiffimum Imperatorem, ut fedes Tyriorum sua jura adipisceretur. Quod autem vetuftum morem ftuduerit evertere Euftatius religiofiffimus Epifcopus, interrogentur Domini & fandiffmi Epifcopi. Ego enim à regulis non difcedo, nec volo typos Patrum evertere, fed poftulo ne illa jura evertantur. Ait non judicii accipiendi caufa, fed pro mera Canonum reparatrice obfervantia imploratum à fe Principem, & fe nequaquam fecundùm leges fed fecundùm Ecclefiafticas confuetudines & Canones velle judicari. Ad quod gloriofi judices: Sacratiffimo Domino orbis placuit, non juxta facras litteras aut pragmaticos typos res fanctiffimorum Epifcoporum procedere, fed

tius, atque obtinuit Biblon, Botryn, Tripolim, Orthofiadem, Arcas, & Antaradon. Erat res ardua, fine Patriarchæ Antiocheni beneplacito non attentanda, atque ideò Maximus, licèt non Synodo, tamen in Regia civitate præfens, inductus eft ad affentiendum & fubfcribendum. Ab Ephefino latrocinio ordinati Anatolius & Maximus ab Epifcopatu fufpenfi tunc hæ. rebant extra Romanæ Ecclefiæ communionem & gratiam, atque ita Chryfaphii cogitationibus in nullo præfumebant obviare. Obviavit Photius, avitam confuetudinem, Apoftolicofque & Nicænos Canones dicens fubverti non poffe à quavis Synodo, dictafque civitates pergens uti Metropolita quoad judicia & Epifcoporum confecrationes adminiftrare. Et hinc factum eft quod queri-juxta regulas à fanctis Patribus latas. Omni igitur tur Photius: A me Epifcoporum ordinatio in vacantibus iftarum civitatum cathedris facta eft, cùm juxta vetuftum ordinem qui de mea Provincia funt mibi adeffent, atque indè primum mihi absenti missa eft excommunicatio, & manfi excommunicatus centum viginti duos dies, & duos rursùm ordinavi Epifcopos. Eos depofuit Eustatius, Presbyterofque fecit. Quoufque vixit Theodofius, violentiæ huic, tamquam fynodali per fuum Patriarcham comprobato Decreto, parere compulfus fuit Photius, at poft ejus mortem preces mox obtulit Marciano Augufto, eafque Princeps, ad præfentem Synodum tranfmifit caufam Ecclefiafticam mandans, non fecundùm leges aut prag. maticas Sanctiones, fed fecundùm Canones de finiri.

[ocr errors]
[ocr errors]

à

Hinc ante omnia ad Synodum noftram ex glorioforum judicum interlocutione lectus fuit libellus ifte Photii, habens capita varia. Primò, dicit Tyriorum Ecclefiam & per immemorialem confuetudinem, & per Canones fuiffe totius Phæniciæ maritimæ femper metropolitanam cum plena quoad judicia & confecrationes potestate. Secundò, queritur de Euftatio Berytenfi Epifcopo, fuo fuffraganeo, quod quorumdam comprovincialium Collegarum favore adjutus Theodofio nuper Augufto impetrarit Refcriptum, quo mox fefe cœperit oftentare novum Phænicia Metropolitam. Tertiò, quod Synodicum, feu fynodale Anatolii Epifcopi Conftantinopolitani Decretum, acceptandum & fubfcribendum fibi miferit, recufanti minatus excommunicationem. Et hinc ex Regiæ juffionis metu compulfus fubfcripfit Photius, proteftatus omnia hæc adversari Canonibus, & nihil valere: Atque ideò caffari nunc fupplicat, & fuæ fedi avita privilegia reparari. Euftatii fundamentum fuiffe videntur hæc Refcripti verba: Utraque metropolis dignitate fimili perfruatur. Hinc non folum nomen, fed & metropoliticam poteftatem & Provinciæ civitates credidit fibi æqualiter cum Photio communicanda & dividenda.

ceffante è facris Pragmaticis definitione, Canones de
boc Capitulo editi legantur. Et univerfa Synodus:
Contra regulas nihil Pragmaticum tenebit. Regula
Patrum teneant. Quocircà à Patrum fuorum ve-
ftigiis plurimùm deviarunt recentiores Græci,
de quibus in Scholiis ad Photii Nomo-Canonem
Theodorus Balfamon: Scias, quod nonnulli dixe-
runt, idque in præfentia fandi noftri Imperatoris,
Canones non debere valere quando adverfantur legi-
bus, proptereà quod ante legum repurgationem illi
confcripti funt, atque ita Canones, qui cum legibus
non conveniunt, otiofos effe. Rectiùs ipfe Theo-
dorus: Canones majoris auctoritatis funt, quam
leges. Etenim in lege novella ad Petrum officio-
rum Magiftrum Juftinianus Auguftus facris Ca
nonibus legis auctoritatem donat, & fcribit:
Canones ut leges cuftodimus. Præfertim in re L. 131.
bus Ecclefiafticis, de quibus leges nihil valent
difponere.

Et hinc tamquam profanus ad laicæ poteftatis
violentiam refuga, & manifeftus Canonum præ-
varicator tractari metuens Euftatius, ante Cano-
num lectionem interceffit apud gloriofos judices:
Per veftigia veftra, quoniam calumniatus eft me Pho-
tius, quafi ftudio fecerim, obfecro fanctum & uni-
verfale Concilium fatisfactionem accipere, quod ni-
bil per me actum eft. Neque enim ita audax fuissem,
ut Patrum regulis adverfarer. Dixit Berytum be
nefico Principis motu profeciffe in metropoleos
nomen & honorem, poteftatem autem & civita-
tes fuiffe adfignatas à Synodo, confirmata omnia
per Maximum Patriarcham, atque ita nullum
hìc effe fuum crimen.

Erat perplexa facti fpecies, fubjectaque dubiis per gloriofos judices propofitis. Primum erat: An liceat ex facro Pragmatico aliena Ecclefiæ jura ab aliis Epifcopis averti? Secundum erat: Licueritne fanctiffimo Archt Epifcopo Anatolio, absenti reverendiffimo Epifcopo Photio excommunicationem mittere, ac jubere ut ei certæ Ecclefiæ in Provincia auferrentur ? Tertium erat: An Synodum appellare oporteat conventum Epifcoporum, qui in Regia civitate diverfantur? Ad primum refpondit univerfa Synodus: Non licet boc facere, eft præter regulas. Et talem poteftatem fibi non arrogabat Pragmaticum, Beryto dans nudum metropoleos nomen, difertèque vetans Tyri privilegia mutieffet nata ifta novitas, & quod non Synodo, lari. Ad fecundum Atticus Zelenfis in Helenofed Marciano Augufto Photius fupplicaffet, fpe- ponto Epifcopus refpondit: Abfentem nemo damrabat Eustatius ex legibus acturum, atque ita fa- | nat. Quod unanimi acclamatione omnes Epifco

Lecto libello gloriofi judices funt interlocuti : Quid ad hæc allegat reverendiffimus Epifcopus Berytiorum Euftatius? Et ipfe: Jubete Photium dicere, utrùm fecundùm Canones moveat, an fecundùm leges. Quod enim à pragmatico Principis Refcri

pto

pi

lio infigniti Latinorum Provinciales Epifcopi
quandoque perperam prætenderunt.

Refcripta diligentiùs

[ocr errors]
[ocr errors]

pi confirmarunt. Et hune unicum excufationis qui Epifcopi, oftendunt Euftatium nequidem à
fucum fcivit Anatolius prætexere. Photius quædam Tyrii Metropolitica poteftate fuiffe exemptum,
egit nullo more atque ordine. Hinc indignata Syno-quod nominales Græcorum Metropolitæ, & Pal-
dus, juxta regulas commota excommunicatio-
nem ei mifit. Repofuit verò Eunomius Nicome-
dienfis Epifcopus, Bythinia Metropolita: Non
eft Romanis confuetudo damnare aliquem hominem,
priufquam is, qui accufatur, præfentes habeat ac-
cufatores, locumque defenfionis accipiat ad diluenda
crimina. Ad tertium refpondit Tryphon Chii in
infularum Provincia Epifcopus: Synodus appella-
tur, & conveniunt Epifcopi, & laborantes aliqua
oppreffione fua jura nancifcuntur. Quod pluribus
confirmavit Anatolius, fefe expurgans adver
sùm illos, qui Synodos iftas arguebant novita-
tis. Earum auctoritatem alibi expofui. Poterant
de folis ad fuam diœcefin fpectantibus rebus judi
care. Quare fextum Nicænum Canonem, pere.
grina judicia vetantem potuerat Photius adduce-
re: Quid enim Thracica Synodo cum prima
Phænicia, Provincia diocefeos Orientalis? At
exceptioni peremptoriæ obicem pofuerat Maximi
Patriarchæ confenfus.

Quid fit Pragmaticus typus, exponit in opere
de domus Augufte officiis Jacobus Gutherius
Pragmatica juffio feu fanélio non ad fingulorum pre- L.1.c.32.
ces fuper privatis negotiis profertur, fed tantùm ad
preces alicujus corporis, collegii civitatis vel
Provincia. Breviter Pragmaticæ fanctiones funt
Refcripta diligentiùs, diffufiufque tractata apud.
Principes in publicis negotiis cujufque Univerfitatis
vel Provinciæ, quæ inter generales leges numeran-
tur. Hinc Pragmatica paflim ex concurfatione, &
licèt non ex privata, tamen publica ambitione
fieri dixit Atticus Archi Epifcopus Nicopolita-
nus. Quamvis non ipfe Euftatius, certè ejus
populus Berytenfi civitati fupplicarat hanc digni-
tatem, ab ipfo haud dubiè inftigatus. Liquet
item ratio, cur hocce Theodofii Refcriptum fuo
generalium legum codici inferuerit Imperator
Juftinianus.

Reftabat quæftio de Epifcopis per Photium confecratis, & per Euftatium in Presbyteri gradum rejectis. Etenim in fuprà dictis civitatibus, fuæ metropoliticæ poteftati fubtractis, non defiit uti Metropolita Epifcopos confecrare Photius; at facro Pragmatico & fynodali Decreto fultus Euftatius, ipfos in Presbyteros regradavit. De his per gloriofos judices rogata Synodus refpondit: Epifcopos cos cenfemus: Juftum eft eos recipere Epifcopatum & civitatem, tamquam ordinatos à Metropolita. Ordinatio Patris Photii teneat. Quod judicium ratum effe poftulanti Sebaftiano Berrhæenfium in Thracia Epifcopo reddiderunt laudati judices. De his finaliter decernere ac defini

re,

fandte eft Synodi. Ex quo lucet hifce in gene-. rali Synodo judicibus nihil in Ecclefiafticas caufas fuiffe poteftatis. Et hinc datam fententiam cum Epifcopis Primatibus confirmarunt Legati Apoftolici, addentes: Epifcopum in gradum Presbyteri redigere, facrilegum eft. Si verò & caufa quædam jufta illos ab actu Epifcopatus amovet, nec Presbyteri locum retinere debent. Si autem citra aliquod crimen amott funt dignitate, ad Epifcopalem dignitatem revertantur. Regula hæc eft fuperiùs explanata. Quæ omnia & gloriofi judices am-. confirmarunt.

Hinc quartum Nicænum Canonem, qui unicum in quavis Provincia mandat effe Metropoli tam, & ab illo confecrari aut confirmari omnes Provinciales Epifcopos, legi poftulavit Photius, & ad glorioforum judicum interlocutionem legit Atticus Nicopolitanus Epifcopus, Metropolita veteris Epiri. Photium Canon infigniter adjuvabat Præfertim quod Phæniciam maritimam in duas Provincias Princeps non fecuiffet. Quare gloriofi judices poft denuò auditum de avita fuæ metropoleos in judicandis & confecrandis Epifcopis confuetudine Photium funt interlocuti: Sancta Synodus quid fibi videatur doceat, utrùm placeat juxta regulam fanétorum trecentorum decem &oco Patrum unum Metropolitam Epifcopum effe, qui in ordinationibus Epifcoporum in unaqua. que Provincie civitate poteftatem habeat, an duos, ita ut iis liceat feparatim in civitatibus ordinationes facere? Et univerfa Synodus refpondit: Unum juxta regulas fanctorum Patrum volumus effe Metropolitam. Petimus ut regule fandorum Patrum teneant. Atticus Nicopolitanus Epifcopus addidit: Trecentorum decem & odo Patrum regula unum vult Metropolitam in unaquaque Provincia Epifcopum effe, & fupplicamus ut etiam nunc virtus regularum in omnia & in omnes Provincias valeat, ceffantibuspliffimè omnibus Pragmaticis, quæ ex concurfatione &am Et hinc ad ipfos perrexit Cecropius Sebaftopobitione fiunt, quæque evertunt ca, quæ fpiritualiter litanus in prima Armenia Epifcopus: Ne Pote&fecundùn Deum à fanétis Patribus fancita funt.fias veftra accufationem & querimonias à quacumque Infigne elogium, quo Reges doceantur Ecclefia- perfona accipiat, & fatigetur, nevè nos conterafticis negotiis non mifceri. Et hinc gloriofi judimur petimus ut fine contradictione ceffent omnia. ces funt iterùm interlocuti: Juxta regulas trecen-1 Pragmatica, que in detrimentum Canonum à quitorum decem & octo fandorum Patrum, & juftam bufdam facta funt, in omni Provincia; Canones fententiam totius Synodi, Photius reverendiffimus autem per omnia teneant. Sic enim & fides cuflodiEpifcopus Tyriorum metropolis omnem poteftatem orunaquæque Ecclefia tutum ftatum habebit. dinandi in univerfis civitatibus prime Phænices Ac ne liceat aliquos præter Canones ordinare. Uti Provincie habebit; Euftatius verò reverendiffimus Tyriam Euftatius, ita alias Metropoles per facra Epifcopus è facro Pragmatico typo nihil amplius fibi Pragmatica mutilarant alii hinc indè Epifcopi.. vindicet, quam reliqui Epifcopi ejufdem Provinciæ . Cappadocia Cafareenfem Thyanenfis, AntioEt an his confentiat, fancta Synodus edoceat, Theochenam Hierofolymitanus & Cypriorum Con dofii legem habent ratam, Anatolii fynodale ftantienfis, ac tres autocephalas Primatiales Epidecretum exufflant; & omnis Synodus acela fcopus Conftantinopolitanus. Hafce violentias ravit: Hoc juftum judicium. Verba. Quam reli-eliminari & corrigi rogat Cecropius, fervarique

tur,

[ocr errors]

clau

claufulam fexti Canonis Nicæni: Suis privilegia | | detur ufque ad Valentem Auguftum, qui ex ha-
ferventur Ecclefis. Et gloriofiffimi judices refpon-
derunt: Si tota fanctissima Synodus consentit petitioni
Cecropil Epifcopi, doceat. Et omnis Synodus ac-
clamavit: Omnes eadem dicimus. Univerfa Prag-
matica ceffabunt. Regulee teneant. Et hoc à nobis
fiat. Et gloriofi judices: Ex fententia fanctæ Sy-
nodi in aliis quoque omnibus Provinciis regula te-
neant. Et iterùm: De quibus interlocutio facta eft,
effectul mandabuntur. At ille dies. Græcis nun-
quam illuxit.

[ocr errors]

retico Sancti Bafilii odio Cappadociam fecuit, & illi adverfarium fufcitavit Metropolitam Thyanenfem. Quo hæc tendere poffent confideravit tunc Ecclefia, & iftam Auguftis Principibus indultam ufque huc poteftatem caftravit, immờ exftinxit. Indulferat ob paganorum præfertim Principum reverentiam: Ne Romanæ Reipubli cæ formam improbare videretur aut fpernere. Scio Provincia Honoriadi, ex Bythiniæ & Paphlagoniæ partibus difmembratis per Theodofium Auguftum in Honorii filii honorem conflatæ, fuum etiam mox emerfiffe Metropolitam Epifcopum Plures ille, in quibus mox novi apparuerunt Metropolita, Provincias divifit. Ex caufis Ecclefia diffimulavit. Adverfam regulam quis ediderit, ignoro: Propagarunt San&us Bafilius Magnus & Sanctus Pontifex Innocentius primus, noftraque tandem Synodus ad omnem Ecclefiam extendit. Et hinc Juftinianus Auguftus, dum varias Provincias in aliam civilem formam tranfpofuit, tranfponere non præfumpfit antiqua jura Epifcoporum Metropolitarum. Quare Græci fchifmatici, omnem Ecclefiafticarum metropoleon, Provinciarum, fedium, diœcefeon mutandarum poteftatem permittentes Principi, à Patrum veftigiis longiffimè deviarunt.

ACTIO V.

Deinceps à Principe non erigi novas folius no minis metropoles nequaquam Cecropius petiit, aut Synodus noftra ftatuit. Etenim hac ipfa in Synodo Marcianus Augustus in ejufmodi honorem evexit civitatem Chalcedonenfem. Et eam poteftatem difertè ac generaliter duodecimus noftræ Synodi Canon Principi adfcribit. Cecropius ergò facra Pragmatica poftulavit duplici deinceps effectu & virtute privari. Primò ut eidem civiliter non divife Provinciæ imponere non queant duas reales Ecclefiafticas metropoles, feu duas metropoliticas poteftates. Secundò, ut iftud ipfum non poffint etiam per civilem Provinciæ divifionem. Et jure merito. Etenim primum quarto Nicæno Canoni palàm repugnat, ipfumque Ecclefia nunquam toleravit. Quod etiam fecundum excufferit ante præfentem Synodum, dixi in locis pluribus, & monftravi. Oportet tempora diftingui. Primis Ecclefiæ fæculis Patres noftri oppofitum omninò admiserunt. Etenim Phæniciæ, Syria, Palestine, Ponti, Galatiæ, Galatiæ, Cilicia per varios Auguftos facta divifio Damafcenum, Apameenfem, Schytopolitanum, Neo-Cæfareenfem, Peffinuntis ac Anazarbi Epifcopos mox exaltavit in Metro- Uinte Actioni, facta undecimo Kalendas politas. Sanctum Gregorium Thaumaturgum, Novembres, ad gloriofiffimorum judicum. primum Neo-Cæfareæ Episcopum, cujus fuccef'interlocutionem Afclepiades Ecclefiæ fores à Cæfareenfi in Cappadocia Epifcopo, to- Conftantinopolitana Diaconus prælegit concetius Pontica dioecefeos Primate, fuerunt ordina- ptam fidei definitionem, de qua Synodalium ti, ordinatum fuiffe à Sancto Phadimo Amafeno Actorum Digeftor, Eam Epifcopis non placuit Epifcopo, fcribit in illius vita Sanctus Grego- Geftis inferere. Primus contra eam interceffit rius Nyffenus: Quod nempe Pontum necdum Joannes Germanicienfis ad Eufratem Epifcopus: ad matris Helena & Polemonis Regis perpetuam Non bene babet definitio, fed debet integrè fiert. memoriam Conftantinus Magnus in Helenopon- At verò præter Romanos Legatos & aliquot tum ac Pontum Polemoniacum divififfet, adeò- Orientales Epifcopos cæteri clamarunt: Definitio que Amafenus Epifcopus totius Provinciæ tunc omnibus placet. Hac fides Patrum. Qui præter effet Metropolita. Ab ifta priùs divifione cœpit ifta fapit, bæreticus eft. Qui aliter fapit, anathema Neo-Cafareenfis, utpotè novus Metropolita,fit. Neftorianos mitte foras. Hac definitio omnibus per Cæfarcenfem confecrari. Etiam Lycaoniæ àplacet. Sanda Maria Theotocos fcribatur: In SynaPifidia divifa ftatim fuiffe fuum Metropolitam Iconienfem fcribit ad Sanctum Eufebium Samo. fatenfem Epifcopum Sanctus Bafilius Magnus. Epift. 8. Eadem forma viguit & in Occidente. Belgica noftræ divifio Remenfem exaltavit Ecclefiam, & matri Treverenfi fecit fororem germanam. Lugdunenfis Provincia fuit olim vaftiffima: Ejus in quatuor fectioni metropoliticam fuam poteftatem debent Epifcopi Turonenfis Rothomagenfis, ac Senonenfis. Ex illo fundamento Gregorius feptimus Lugdunenfem quatuor iftarum Provinciarum juffit effe Primatem: Quod nempe omnes earum Epifcopi olim iftius fuffraganei fuiffent. Mauritaniarum, & Byzacii à Numidia per Conftantinum facta divifio multiplicavit etiam in Africa Primates. Ita fuiffe viChrift.Lupi Oper. Tom.II.

[ocr errors]

མ་

bolo fic addatur. Facta eft dura contentio. Ejus caufam audi à gloriofis judicibus: Diofcorus dicebat propter hoc fe damnaffe Flavianum, quia DUAS NATURAS ajebat effe; definitio autem, EX DUABUS NATURIS babet. Et iterùm: Diofcorus dicebat, QUOD EX DUABUS NATURIS EST, fufcipio, duas non fufcipio; San&iffimus autem Archi-Epifcopus Leo DUAS NATURAS dicit effe in Chrifto unitas, uno unigenito Filla, Salvatore noftro. Quem igitur fequimini? Sandiffimum Leonem, aut Diofcorum? Vocem, Duas naturas, apud Eutychianiftas de Neftorianifmo fufpectam omittebat, vocem verò, Ex duabus naturis, uti apud Neftorianos, ita & apud Orthodoxos de Eutychete & Diofcoro fufpectam canonizabat definitio, atque ita infigniter

M m

gniter de illa digladiati funt Epifcopi, alter alterum accufantes de Neftorio & Eutychete. Et hac occafione Anatolius Conftantinopolitanus Epifcopus emifit hanc infelicem, alibi fatis explanatam interlocutionem. Propter fidem non eft damnatus Diofcorus, fed quia excommunicationem fecit Domino Archi-Epifcopo Leoni, & tertiò vocatus eft, & non venit, & ideò damnatus eft. Vocem, Ex duabus naturis, licèt à Diofcoro ufitatam, conatur oftendere non effe fcabiofam, ideòque non productam fidei definitionem, eò quod Diofcorus non fuerit hæreticus, neque ob hærefim à præfenti Synodo damnatus. Quo in judicio certum eft Anatolium ex Diofcori amore fuiffe lapfum & circumfcriptum.

Ab illis, totius Synodi auctoritate donandis Epifcopis rogavere fieri pacificum fine clamoribus congreffum, & fidei definitionem, fi non corrigi, certè poliri. Ex diœcefi Orientali fex, ex aliis tres dumtaxat rogant adeffe Epifcopos, quod illa Patriarchalis effet, & præ cæteris fufpecta de Neftorianifmo. Verùm definitionis Patroni reddiderunt: Omnibus definitio placuit. Hinc turbidis Epifcoporum in invicem clamoribus laffati judices ad Martianum Auguftum, confultationis gratia, legarunt Beronianicum facri Confiftorii Secretarium, per quem funt hæc relata: Præcepit Diviniffimus ac piiffimus Dominus nofter Imperator, ut vel, ficut placuit gloriofiffimis judicibus, fex reverendiffimos Episcopos ab Orientali regione, tres ex Pontica, & tres ab Afiana, & tres à Thracenfi, tres ab Illyrico, præfentibus etiam fanciffimo Archi-Epifcopo Anatolio, & reverendissimis Romanis

convenientibus in Oratorio fanctiffima Martyris, de fide rectè & irreprenfibiliter conftituatur, quibus omnes confentiant, & nihil dubium relinquatur. Vel fi nobis boc non placet, finguli fidem fuam ma nifeftam conftituant per fuum Metropolitam, ut nulla

Attamen voces ifta funt reverà orthodoxæ, omnemque irrependi rimam arctiffimè pręcludunt impietati Neftorianæ. Et hinc plurimi Epifcopi denuò clamarunt pro definitione: Neftorianos foras mitte. Inimicos Dei mitte foras. Heri definitio omnibus placuit. Petimus ut definitio fubfcribatur coram Evangeliis. Qui non fubfcribit definitioni, bæreticus eft, utique Neftorianus. Spiritus fane &us definitionem dicavit. Definitio orthodoxa eft.fimiliter dubietas vel discordia relinquatur. Si autem Altera definitio non fit. Definitioni nihil deeft. Etiam Eufebius Dorylai Epifcopus, Eutychetis & Diofcori calidiffimus adverfator, exclamavit, Alia definitio non fit. Verùm Legati Apoftolici fumma cum auctoritate intercefferunt: Si non confentiunt Epiftolæ Apoftolici & beatiffimi viri Papa Leonis, jubete nobis Refcripta dari, ut revertamur,

ibi Synodus celebretur. Etenim Epiftola, à cujus dogmate, phrafi, mandatis Legati non poterant recedere, difertiffimè duas in Domino naturas profitebatur, ideòque & gloriofiffimi judices funt interlocuti: Epiftolam fandissimi Leonis fufcipitis? Ad quæ patroni definitionis: Etiam fufcipimus, &fubfcripfimus. Et iterùm judices : Ergò que in ea inferuntur, inferantur definitioni. Et dicti patroni: Epiftolam definitio firmavit. Archi-Epifcopus Leo, ut credimus, credit. Defi nitio habet omnia. Leo eadem dixit, quæ & Cyrillus: Celeftinus, quæ Cyrillus dixit, firmavit, Xixtus firmavit, que Cyrillus dixit. Unum Baptifma, unus Dominus, una fides. Tolle fraudem à definitione. Sancti Cyrilli, Chriftum Dominum ex duabus effe naturis frequenter afferentis, adversùs Neftorium Scripta dicunt à Celeftino primo, & Xixto tertio, Romanis Pontificibus, à quibus Sanctus Leo difcordare non poffit, effe confir mata, proindèque illis conformem effe & definitionem. Synodales de fide definitiones dicunt effe authenticas credendi & loquendi regulas, nullis æquivocantium hæreticorum fraudibus poffe patere, ideòque adversùm graffantes Neftorianos fcribendum effe, Ex duabus naturis, non Duas naturas. Et Legati Apoftolici aliud non potuerunt evincere.

Quare magnifici judices funt rursùs interlocuti: Si placet, ab Orientalibus Epifcopis fex, & ab Afiana Regione tres, & ab Illyrico tres, & à Pontica tres,& à Thracia tres, præfentibus etiam fanctissimo Archi-Epifcopo Anatolio, & reverendissimis Romanis conveniamus intrò in Oratorio sandi e Martyris Eufemiæ, & omnibus ab eifdem confequenter requifitis, quæ placuerint de fancta fide, manifefta nobis fiunt

neque boc veftra velit Sandlitas, cognofcite quia in partibus Occidentalibus habet fieri Synodas, eò quod Religiofitas veftra hic noluit de vera & orthodoxa fide indubitanter definire. Eos Princeps terruit de Romana evocatione, quia rei Epifcopi nihil unquam poft Deum magis timuerunt. At neque fic contentio ceffavit.Etenim definitionis Patroni denuò clamarunt: Aut definitio perfiftat, aut difcedimus Et magnum hujus Synodi lumen Cecropius in prima Armenia Epifcopus Sebaftopolitanus: Petimus recitari definitionem, & ii, qui contradicunt & non fubfcribunt, ipfi ambulent, quia nos confentimus benè decretis, & in nullo contradicimus. Et Epifcopi Illyriciani: Qui contradicunt,manifefti fiant. Qui contradicunt, Neftoriani funt. Qut contradicunt, Romam ambulent.

Adversùm quæ gloriofi judices: Disfcorus dicebat, QUOD EX DUABUS NATURIS EST SUSCIPIO, DUAS NON SUSCIPIO; fanctiffimus autem Archi-Epifcopus Leo duas naturas effe dixit in Chrifto unitas inconfusè,inconvertibiliter, ac indivifibiliter. Quem igitur fequimini? Sandiffmum Leonem, an Diofcorum? Et Adverfarii definitionis Ut Leo, fic credimus. Qui contradicunt, Eutychianifta funt. Leo rectè expofuit. Ex quo vides utramque partem fuiffe orthodoxam, & non de fenfu contendiffe, fed de folis fyllabis ac fententia, quam etiam effe irreprenfibilem, & nos in ipfa concordes, feriò ac meritò Apoftolus mandat. Et hinc rursùm laudati judices: Ergo addite definitiont, Secundùm judicium fan. &tiffimi Patris noftri Leonis, DUAS esse NATU. RAS in Chrifto inconvertibiliter, infeparabiliter, ac inconfusè. Fidei definitionem ex ipfis Romani Epifcopi verbis formari volunt: Etenim palmare generalis Synodi officium eft Romani Pontificis de propofita quæftione fuffragium, dogmaticis ad fe per Vicarios Legatos tranfmiffis litteris expreffum, confirmare, & illi adjuncta mandata dare executioni.

[ocr errors][merged small][ocr errors]

ca præfentis definitionis exemplaria, habentia Ex duabus naturis, certum eft effe vitiata. Natum eft vitium ex textu Græco: Ex vicinitate præpofitionum, **, &, ". Addidit Hypatius & caufam, ex qua Sancti Cyrilli ad Acacium Melitinenfem, ad Valerianum Iconienfem, ad Succeffum Dio-Cafareenfem Epifcopum, atque ad Eulogium Presbyterum Conftantinopolitanum de caufa Neftoriana litteras noluerit confirmare Synodus præfens; Quod nempe voces, Una natura Dei Verbi incarnata, vocibus, Due naturæ, præferant, & non folis Eutychianiftis, fed & Euftatio Berytenfi Epifcopo præbuiffent in Ephefino latrocinio occafionem labendi & fomenta. Eas neque damnandas, neque ut fynodica, id eft, uti à generali Synodo in fidei regulam provectas, fufcipiendas, fed difpenfato

ut cum Apoftolicis Legatis & Anatolio Constantinopolitano pauci quidam Epifcopi doctiores ex omni diœcefi convenirent, definitionem revifuri ac limaturi. Et ex dioecefi Orientali convenerunt Maximus Patriarcha Antiochenus, Juvenalis Hierofolymitanus, Theodorus Tarfenfis in prima Cilicia, Cyrus Anazarbi in Cilicia fecunda, Conftantinus Boftrenfis in Arabia, & 'Theodorus Claudiopolitanus in Ifauria Epifcopus; ex Pontica Thalaffius Cæfareenfis in prima Cappadocia, & Eufebius Ancyranus in prima Galatia; ex Afiana Diogenes Cyzicenus in Hellefponto, Leontius Magnefianus in Afia, Florentius Sardenfis in Lydia, & Eufebius Dorylæenfis in Phrygia falutari; ex Thracica Francion Philippopolitanus in Thracia, Sebaftianus ibidem Berrhæenfis, & Bafilius in Hæmimontis Provincia Trajanopolitanus; ex Illyrico Quin-riè dumtaxat tolerandas ait Hypatius, quod fuptillus Heracleenfis in Macedonia, Zozon Philippenfis in Macedonia prima, & Atticus in veteri Epiro Epifcopus Nicopolitanus. Hi definitionem poliverunt. Voces, ex duabus naturis, utpotè licet orthodoxas, multis Epifcopis gratiffimas, & adversùs Neftorium validiffimas, quia tamen ab Eutychete & Diofcoro ufitatas, expunxerunt, addideruntque difertam profeffionem duarum fine confufione & converfione naturarum, juxta duas Sancti Cyrilli litteras, & dogmaticam Epiftolam Sancti Leonis. Expunctam fuiffe vocem, Ex duabus naturis, & hanc, In duabus naturis, fuffectam, fuprà nobis dixit Leontius Byzantinus. Quod ipfum in collatione Conftantinopolitana cum Severianis Epifcopis teftatur Hypatius Archi-Epifcopus Ephefinus, additque eamdem caufam: Satisfactio Beati Flaviani, manu ejus perfcripta, EX DUABUS confitetur Dominum noftrum Jefum Chriftum, & ta men EX DUABUS ei dicenti NATURIS non pepercit bonus ille Diofcorus. Proptereà itaque cognofcens fanctum Chalcedonenfe Concilium, quia nibil ita recreat eos, qui cum Eutyche adverfantur orthodoxe duarum naturarum confessioni, nifi confufa

pofitionis aut falfationis fufpicione laborent, & adverfentur fynodicis recle fidei Cyrilli Epiftolis, in quibus duarum naturarum apertè decrevit confefsionem. Ubi exiftimo Hypatium labi. Falfatas enim aut fuppofitas Epiftolas fine fundamento fufpicatur. Et hafce propofitiones, Dominus eft una natura Dei Verbi incarnata, & Dominus eft due nature, non adverfari invicem eft fuo loco oftenfum. Oftenfum item eft, cur Synodus canonizari noluerit Epiftolam duodecim Capitulo

rum.

Etiam uti Nicænum, ita & Conftantinopolitanum Symbolum, integrè fibi infertum canonizat definitio, addens: Sufficeret quidem ad plenam cognitionem & confirmationem pietatis hoc fapiens & falutare Divinæ gratiæ Symbolum; de Patre enim & Filio & Spiritu fando perfectionem docet, at Domini noftri inhumanationem fideliter accipientibus, feu ad devia errantis fuæ mentis phantafmata non detorquentibus, repræfentat. Ita loquitur ex Sardicenfi Decreto, vetante confcribi fidem aut definitionem aliam à Nicæna. Addit fe à novis novorum hæreticorum in Chriftianum dogma infultibus compelli ad quædam lucidiùs & largiùs exponenda. Exponit: Et tandem Ephefinum Canonem de nulla ad Symbolum vel vocula addenda innovat, hæc verba, Sapiens hoc &falutare Divine gratiæ Symbolum, omninò intelligens de Conftantinopolitano. Ita ipfum adversùs Eutychianiftas canonizat, ac Ephefinum Canonem de iplo, non de folo Nicæno declarat intelligendum. Et hæc eft ratio, cur pluribus Epifcopis, vocem Deipara Symbolo adversùm Neftorianos inferi poftulantibus inftantiffimè, acquiefcere noluerit noftra Synodus, inferens fuæ dumtaxat definitioni. Inferere omninò potuerat : At innovatum à fe Canonem noluit vel in fpeciem lædere. Et huc fpectat longa illa in profphonetico ad Marcianum Auguftum fermone apolo

commixta, & imaginaria vel Manichæa unius nature confeffio, explanativam potiùs vocem præpo. fuit, ut IN DUABUS NATURIS, unam perfonam & unam fubfiftentiam confiteretur. Voces, Ex duabus naturis, adeò funt orthodoxæ, ut eas in fuæ adversùs Eutychen Synodi ad Theodofium Auguftum Relatione ufitarit, & manu propria fubfcripferit etiam Sanctus Flavianus. Quia tamen ipfas in fui erroris palmare fundamentum adfumpfit & Diofcorus, & quia dogmatico fuo tomo Sanctus Leo non inferuerat, noftra item Synodus noluit expreffim in fua definitione canonizare. Aliam caufam adducit dictus Leontius: Quod vox ifta imperfecta effet, nullam refutationem babens dogmatum Eutychis, fed id folum compleElens quod utrifque probatur. Dico, Exprefsim.gia, ampliffimè exemplis oftendens, femper non Fuiffe enim implicitè canonizatam & Hypatius teftatur & Leontius. Et probat ille: Beati Flaviani reclam fidem collaudans Synodus Chalcedonenfis, omnia, quæ ab eo dicta funt, confirmavit. Exprefsè confirmavit dogmaticum Sancti Leonis tomum, ideòque & omnia Sancti Flaviani in Eutychen fynodalia dicta, utpotè quæ tomus ille confirmabat. Quare Latina quædam & GræChrift. Lupi Oper. Tom.II.

folùm generalibus aut provincialibus Synodis, aut Romanæ Ecclefiæ Pontificibus, fed & aliis quibufque Epifcopis licuiffe Chriftianam fidem adversùm hæreticas verborum novitates aliis quam Symboli vocibus elucidare, concedereque, licet non novum in dies Symbolum, tamen novas quotidie fidei definitiones. Elegantiffimam apologiam infigni compendio exhiber M m 2

in

« VorigeDoorgaan »