idem Stephanus adfirmat. Quocircà reftitutum, licèt non pleniffimè, Theodoretum Collegam fuum Orientales Epifcopi uti noviter confecra tum Epifcopum honorarunt. Aft Ægyptii pursùm intercefferunt: Nolite eum dicere Epifcopum non eft Epifcopus. Impugnatorem Dei foras mittite: Judæum foras mittite. Cyrillum Theodoretus accufa favit. Cyrillum eiicimus, fi Theodoretum acceperi mus Canones iftum eiiciunt. Hunc Deus averfatur. Ita illum tractant ob damnata Sancti Cyrilli Capitula, eademque de caufa illum Ephefi dam narant. Adjunxit fe Bafilius in Rhodopes Provincia Epifcopus Trajanopolitanus: Et à nobis Theodoretus damnatus eft. Hæc omnia erant clandeftina & cuniculares Diofcori machinæ, ideòque Orientales Epifcopi reddiderunt: Orthodo xum Synodo, Seditiofos foras mitte, Homicidas fo ras mitte. Quare laffi, & graviora metuentes gloriofi judices funt cum ftomacho interlocuti : Acclamationes iftæ populares neque Epifcopos decent neque partes juvant, Patiamini univerforum fieri lecionem. Et iterùm Epifcopi Ægyptii: Unum eiicite, & omnes audimus. Pro pietate clamamus > Pro Catholica fide bæc dicimus. Ex quo fundamento & ifti & ipforum fucceffores, & omnis pofteà feciffet non defiit tamen anathematizare Capitula, Domnum Patriarcham fuum, proficifcentem ad Ephefinum latrocinium, calidif fimè obteftans & adjurans, ne ullo pacto aut colore in Capitula confentiret. Nihilominùs -Orientales, Pontici, Afiatici, & Thraces Epifcopi reddiderunt: Diofcorum homicidam fo ras mittite, Diofcort Ata quis ignorat? Facta eft dura inter Epifcopos contentio, ideòque gloriofi judices funt tandem interlocuti: Theodoretus reverendiffimus Episcopus, proprium recipiens locum à fanctiffimo Epifcopo inclytæ urbis Romæ, in locum nunc accufatoris ingreffus eft. Undè patiamini ca, quæ inchoata funt, finiri, ut ne aliqua confufio Auditorio fiat. Præjudicium enim ex persona reverendiffimi Theodoreti Epifcopi nulli generabitur, refervata videlicet poft hæc omni accufatione & vobis & illi, & quæ invicem exercere volueritis, quia rectam tenet fidem, maximè cùm & fine fcriptis appareat ei teftimonium catholicæ fidei perhibens reverendiffimus Epifcopus Antiochiæ magnæ civitatis. Non Demnus apud Ephefum degradatus, fed Maximus, ejus fucceffor. Theodoreti eruditio, eloquentia, Epifcopalis conftantia nullo egent tetimonio. Ea in Diofcorum agere horrebat factio latrocinalis. Hinc ejus Romanam reftitu-|Acephalorum grex, per multos annos non detionem fubreptionis arguit, excludere conata etiam à loco accufatoris: Etenim degradatum Epifcopum alterius Epifcopi accufandi jure difertè privat fextus Canon Conftantinopolitanus.manifeftè Neftorianum, priùs ad accufandi loErat quæftio multi examinis. Hinc mediam viam ingreffi gloriofi judices, Sancti Leonis de Theodoreto judicium, à Marciano Augufto & Maximo Antiochiæ Patriarcha comprobatum, partim funt executi, partim plenè difcutiendum in aliud tempus rejecere: Theodoretum, inquam, ab integro adhuc fuffragio & judicis loco fufpenderunt, admifere tamen ad facultatem accufandi. Et quidem falva etiam hujus executionis retractatione. Ftenim uti Santus Julius Papa fuum de reparato Athanafio per Sardicenfem, ita Sanctus Leo fuum de reftituto Theodoreto judicium permifit ac voluit per præfentem Synodum adversùs obre ptiones retractari, caffandum ex caufis legitimis aut firmandum. Hinc retractationem iftam fpondentibus & ftipulantibus gloriofiffimis judicibus Legati Apoftolici non obftitere. Ita reddito Theodoreto Orientales & alii ipfis confentientes Epifcopi folenniter acclamarunt: Dignus, dignus. Exponit Nicetas Paphlago, agens de degradatione Sancti Ignatii Patriarcha Conftantinopolitani Procopius Hypo-Diaconus, ablato à Patriarcba Pallio, illud folenne proclamabat, INDIGNUS, uti degradato, Indignus, ita noviter confecrato Epifcopo folenniter olim acclamabatur, Dignus. Et huc in Romana Bonifacii fecundi Pontificis Synodo, publicata per Illuftriflimum Dominum Lucam Holftenium, refpexit Stephanus Lariffenus Epifcopus, Theffaliæ Metropolita, loquens de fua confecratione : -Probianus Demetriade civitatis Epifcopus titulos meæ laudis exercuit, exclamans ubique illud fodenne, Dignus. Ejus in Metropolita confecratione acclamatio erat honor fingularis, ideòque de illo cunctos fux Provinciæ Epifcopos certaffe fierunt impugnare præfentem Synodum, uti Ne ftorianorum communione pollutam, immò plenè Neftorianam, quæ Theodoretum, hominem cum, deindè ad fynodale fuffragium & plenam Epifcopi communionem admififfet. Tandem verò ad glorioforum judicum feriam juffionem cunctis quiefcentibus, Conftantinus facri Confi ftorii Secretarius in latrocinalium A&torum le&tione perrexit. Et cùm facram Divalem, qua Theodofius Auguftus Diofcoro, Juvenali Hierofolymitano ac Thalaffio Cæfareenfi Epifcopo Synodi Præfidentiam ac Primatum detulerat, legeret, Diofcorus locutus eft ad gloriofiffimos judices: Comperit veftra Clementia, quia non mihi foli facratiffimus nofter Imperator commifit judicium, fed & beatiffimo Juvenali, & fanctiffimo Epifcopo Thalassio au&oritatem Synodi dedit. Nos ergo judicavimus que judicata funt, confenfit nobis & univerfa Synodus. Quare in me folum ifta extenduntur, quando aucloritas ex æquo tribus data eft, & judicatis à nobis confenfit univerfa Synodus, & confeffa eft proprits vocibus, & fubfcripfit, & relatum eft piiffimo Imperatori Theodofio, & confirmavit omnia, quæ judicata funt à fancta & universalt Synodo, generali lege? Confirmatam à Principe Synodum ait retractari non poffe, aut fanè fefe folum non poffe agi reum, utpotè qui non folus, fed cum Juvenali ac Thalallio præfederit Synodo, & omni pari poteftate & confilio cum ipfis egerit. Addit omnem Synodum unanimi fuffragio ad fenfiffe. Et hinc Orientales Epifcopi intercefferunt: In damnationem beati Flaviani, & Eufebii Episcopi nullus voluntariè confenfit. Enunciavere myfterium, fu Barfu fte stes, gladios, milites, Parabalanos, mæ monachos, Comites, quibus eos violentarat Diofcorus, & addiderunt: Homicidam Diqfcorum foras mitte, Flavianum milites depofuerunt Et quoniam cum Epifcopis clamabant & Clerici, Epi Ep.62.c.4 Epifcopi Ægyptii repofuerunt: Clerici nunc qua-¡ re clamant? Synodus Epifcoporum eft, non Clericorum. Superfluos foras mittite. Qui fubfcripferunt, in medium veniant. Et ftatim in medium prodierunt Stephanus Ephefinus, & Theodorus Claudiopolitanus in Ifauria Epifcopus enarrantes illatas fibi violentias & Orientales cum fibi 'adhærentibus Epifcopi adclamarunt: Omnes eadem dicimus, bæc ita fe habent. Et Ægyptii: ChriAianus neminem timet,Catholicus neminem formidat. Ignis ponatur, & dicimus. Si bomines timerentur, martyres non fierent. Eos arguunt, quod ex metu, qui in Epifcopum nullus cadere debeat, fefe fuiffe prævaricatos proprio ore confiteantur. Ad. didit Diofcorus: Quia afferunt fe non audisse quæ judicata funt vel difpofita, fed fimpliciter in oblata pura charta fubfcripfiffe, maximè quidem non oportuit eos fubfcribere, quibus fatisfacium non erat de bis, quæ dixit Synodus, quia de fide erat fermo, Sed quia caufantur in oblata pura charta subscripsisse interlocutiones eorum quis ordinarit fupplico dicere cos, præcipiat Magnificentia veftra. Eos arguit, quod fateantur, & quidem in re dogmatica, fefe in pura charta ex metu fubfcripfiffe. Reverà enim alieniffimum id eft à conftantia Epifcopali. Addit eos mentiri, iftudque liquere ex ipforum interlocutionibus, feu verbalibus fuffragiis: Utpotè qui nihil fubfcripferint, nifi quod priùs verbali fuffragio firmaffent. Produci hæc fuffragia Diofcorus poftulabat. Verùm pergi in Actorum lectione voluerunt gloriofi judices, & Conftantinus Secretarius perrexit. Cùm legeret Ephefi primo Diofcorum, fectndo loco fediffe Julianum Coenfem Epifcopum, Sancti Leonis Pontificis Vicarium ac Legatum, Orientales Epifcopi clamarunt: Ejectus eft, nullus fufcepit nomen Leonis. Et hoc reverà fuit palmare Diofcori crimen. Cùm legeretur Sanctus Flavianus poft Juvenalem Hierofolyma & Domnum Antiochiæ Patriarcham fediffe, iterùm clamarunt iidem Epifcopi: Flavianus ut damņa. tus ingreffus eft. Hæc manifefta calumnia. Conftantinopolitanum Epifcopum quare quintum pofuerunt? Et Sanctus Pafchafinus Lilybeti Epifcopus, ac Sancti Leonis Papæ Vicarius & Legatus: Ecce nost, Deo volente, Dominum Anatolium, Flaviani fuccefforem, primum babemus; hi quintum pofuerunt beatum Flavianum. Et Diogenes Cyzicenus Epifcopus, Hellefponti Metropolita : Quoniam vos regulas fcitis, utique tertium Canonem Conftantinopolitanum. Verùm neque Pafchafinus, neque Orientales Epifcopi illum folum refpexerunt. Quomodò enim Romanæ Ecclefiæ doctiffimus Legatus ex Canone per eamdem Ecclefiam reprobato judicaret? Refpexerunt nupera inter Sanctum Proclum & Domnum Antiochenum de ifto Canone pacta, quæ Pafchafinus, etiam Canone non fubfiftente, exiftimavit rata & fervandat. Quod ejus judicium caffavit poftea Sanctus Leo Pontifex, uti fuo loco oftendi ex ejus litteris ad Maximum, Domni fuccefforem. Ventum eft ad interceffionem, qua Hilarus Romanæ Ecclefiæ Diaconus & Legatus dogmaticas Sancti Leonis ad Synodum litteras poftularat legi, atque tunc Etius Ecclefiæ Conftanti ¡nopolitana Archi-Diaconus eft interfatus: Neque fufcepta eft Epiftola sanctissimi Episcopi Leonis, neque lecta eft. Et Epifcopi Orientales: Non eft nobis lecta. Et rursùm laudatus Archi-Diaconus: Septies juravit toram omnibus facere eam recitari, &non eft leta. Et pejeravit. Et Theodorus Claudiopolitanus in Ifauria Epifcopus: Quia juravit, omnes fcimus; & quia non eft lecta, confitemur. Erat res momentofiffima, ideòque ad Diofcorum, Juvenalem, ac Thalaffium, latrocinii Primates, dixere gloriofi judices: Reverendissimi Epifcopi, quibus auctoritas tunc eorum, quæ agebantur, ab imperiali data eft Clementia, dicant pro qua re Epiftola sandissimi Archi-Epifcopi Leonis non eft recitata, præfertim præcedente interlocutione, ubi eam jussum eft recitari. Refpondit Diofcorus: Gefta demonfirant, quia fecundò interlocutus fum recitari Epiftolam reverendissimi Epifcopi Romani. Et rogatus, ob quam caufam poft tuam interlocutionem lectio Epiftole non eft facta: aliud nefciens repofuit: Interrogentur & alii Epifcopi, quibus fuerat & causa commissa, cujus rei gratia non eft recitata. Interrogari petiit Thalaffium ac Juvenalem. At gloriofi judices non acquieverunt, iterùm interlocuti In primo loco ipfe refponde. Et rursùm adfeveranti, Secundò interlocutus fum recenferi eam, reddidit Eufebius Dorylæenfis : Mentitur. Quod nempe Diofcorus legendam Epiftolam fola lingua, non mente juffiffet. Etiam Juvenalis nihil competentis rationis dare potuit, & rogatus Thalaffius hoc unum reddidit: Neque probibui, neque tantam auctoritatem habebam, ut ego folus possem difponere fieri lectio nem. Ephefinum Canonem de non addendo ad Symbolum Nicænum firmari, & facta per Synodum Conftantinopolitanam additamenta dolosè damnari curarat Diofcorus, & Acta latrocinalia adfirmant ab omni Synodo fuiffe adclamatum, Si quis innovat, anathema fit. Quæ dum legerentur, Orientales & alii plures Epifcopi intercefferunt: Ifta non diximus. Ifta quis dixit? Et Theodorus Claudiopolitanus apud Ifauros Epifcopus: Deducat Diofcorus Notarios. Eliciens enim omnium Notarios, fuos fecit fcribere. Veniant Notarii, & dicant, fi ifta fcripta funt, aut nobis præfentibus lecta funt, aut fi quis cognovit & fubfcripfit. Quare habita eft quæftio, An iftud violentiæ & falfi crimen Diofcorus reverà commififfet. Et quidem Juvenalis Hierofolymæ, ac Thalaffius Cæfareæ, ac Erafiftratus Corinthiorum Epifcopus fafli funt fuos ex fynodali more Notarios excepiffe. At longè aliter Stephanus Epifcopus Ephefiorum: Excipiebant, inquit, Notarii mei, Julianus, qui nunc eft Epifcopus Lebedi, & Crispinus Diaconus, venerunt Notarii Epifcopi Diofcori, & deleverunt tabulas eorum, & digitos eorum penè fre gerunt, volentes tollere & thecas corum. Et neque corum Actorum exemplaria accepi, neque novi de cætero quid actum fit. Quæ omnia etiam Acacius Ariarathiæ in fecunda Armenia Epifcopus confirmavit. Etiam adversùm factas tunc Diofcoro, tamquam fidei & regularum cuftodi, acclamationes interceffit Theodorus Claudiopolitanus ; Hac nullus dixit. Fidei libellus latrocinio ab Eutychete exhibi tus tus laudabat jam dictum Ephefinum Canonem, Ep.1. c. 5. C. 17. paniæ, Piceni & Thufciæ Epifcopos diftin- 34 pridem recefferimus, adeò ut facrofanéta Tri dentina Synodo fidei anathematisinos Canc nes; morum autem regulas appellet Decreta reformationis. Secuta eft hanc regulam: Moribus antiquis, præfentibus utere verbis. Antiquus eft ifte receffus: Nam & Photius Sanctorum Bafilii & Gregorii, aliorumque Patrum decretalia Con. ftituta Canonibus adnumerat, & adfiduè Canones appellat. At quæftio eft, unde Eufebius Dorylaenfis Epifcopus negarit Ephefi editam fuiffe iftam etiam definitionem? Aliud nefcio, quam mancum illi codicem fuiffe. Et hinc definitionem iftam effe omninò admittendam dixit Diogenes Metropolita Cyzicenus, arguens tamen Eutychetis libellum de omiffis & abjectis Synodi Conftantinopolitana ad Nicenum Symbolum additamentis: Ea dixit ab il lo abiici ex Valentini & Apollinaris fpiritu, per additamenta ifta damnato, ideòque adversùs eadem huc ufque rebelli. Dixit ab Eutychete res fufcitatam Apollinaris hærefin, ideòque & additamenta ista, per Ephefinam Synodum nullatenùs damnata, refutari. Verùm Egyptii Epifcopi, ab Eutychete & Diofcoro leprofi, interceffere: Nemo fufcipit adjectionem, nemo diminutionem. Que in Nicea conflituta funt, teneant, Catholicus Imperater hoc juffit. Etenim & Theodofius Auguftus ab Ephelina, & ejus fucceffor Marcianus à noftra Synodo juflerant Eutychianas lites ex Nicæno Symbolo definiri. Quod à Chryfaphio Eunucho circumventus Theodofius innoxiè jufferat, Eutyches & Diofcorus in pravum, Apollinarii fenfum detorferunt. Et hire repofuerunt Epifcopi Orientales: Hæc Eutyches dixit. Adverfus illum Sanctus Proteries Alexandriæ poft Diofcorum Archi-Epifcopus laudata addita menta inferuit profeffioni confecrandorum Epifcoporum. Eutychetis libellus anathema dicebat Manichæo, Valentino, Apollinari, Neftorio, cuntis hæreticis, etiam illis, qui Domini carnem garriunt de cœlo veniffe. De quo Valentiniano errore erat Eutyches non modicè infamatus. Hinc illum Ephefi rogarat Diogenes Cyzicenus Epicopus: Unde ergo cft caro Domini? Dic. Quæ cùm ad præfentem Synodum legerentur, momentofiffimam hanc quæftionem fuiffe fine difcuffione à Diofcoro dimiffam queftus eft Bafilius Metropolita Seleucienfis. At repofuit Diofcorus: Re Ec-1 Aliam Canonis effentialem qualitatem adducit Pelagius fecundus Pontifex in litteris ad Eliam Archi-Epifcopum Aquilejenfem: Omnes novimus, quod in generali Synodo nunquam Canones, nifi peractis definitionibus fidei, nifi perfeclis fyno-ligiofiffimus Epifcopus Bafilius reprehendit in Geftis dalibus geflis habeantur, ut fervato ordine cùm priùs Synodus ad fidem corda ædificet, hinc per regulas Canonum mores Ecclefie aclufque componat. Ita laudatus Facundus fynodalia de Chriftiana fide Conftituta à Canonibus diftinguit. Et ipfa præfens Synodus fuum de fide Decretum appellavit, non Canonem, fed Definitionem. Proinde Canon feu Regula eft de moribus, Definitio de fide. Et hinc de Eutychetis libello rectè dixit Diofcorus: Numquid habet, Quia, Regula eft? Non eft regula. Aliud regula, aliud definitio. Reyerà enim Ephefinum Decretum eft de fide, non de moribus, & illud à fuis Canonibus etiam ipfa Synodus diftinxit. Hodie tamen paflìm vocamus Canonem, quod ab antiquo loquendi rigore, & adducto Canonis & definitionis difcrimine jam vocem fuam, dicens, Quia fic non dixi, fed false fer ptum eft. Si verò Eutyches præt er dogmata clefie fapit, non folùm pœna dignus eft, fed & igne, Egò verò fidei Catholicæ & Apoftolicæ folicitudinem gero, & non alicujus hominis. Ad ipfam namque Divis nitatem mentem intentam habeo, & ad perfonam non attendo, neque pro quolibet cur9, nifi pro mea anima & recla fide. Ait Bafilii, ut pote proprium in Conftantinopolitana Sancti Flaviani Synodo datum fuffragium pravaricati apud Ephefum, teflimonium effe fide indignum, additque nihil ific à fefe actum pro Eutychete, fed omnia pro folo Deo & ejus Evangelica doctrina. Et hinc nata eft occafio difceptandi, an Bafilius fuum fuffragium fuiffet reverà prævaricatus? Diofcorus conftanter adferuit. Et omninò lectas 7 in dicta Sancti Flaviani Synodo Sancti Cyrillilit teras probarat Bafilius, & adjunxerat à se adorari Dominum noftrum Jefum Chriftum in duabus, etiam poft adunationem, naturis; at verò Ephefi vocem iftam reprehendens & recantans dixerat: Adoro unam naturam Deitatis unigeniti inhumanati. Quare aliud nefcivit, quam recantare recantationem, allegare Diofcori violentias per milites & monachos, & non mentis, fed folius infirma carnis lapfum deprecari. Etiam à gloriofiffimis judicibus rogatus, cur catholicè fentiens in San&i Flaviani damnationem fubfcripfiffet, repofuit. In judicium centum viginti aut triginta Epifcoporum traditus neceffitatem habui parere his, quæ ab illis ordinabantur. Ad quæ fubfannans, & ex proprio illum ore judicans Diofcorus: Erubefcens bomines prævaricatus es quod bonum eft, & fidem sprevisti ?. Ita illum ait Episcopatu ex propria confeffione indignum. Quare & ipfe, & omnes ejus College Orientales, necnon & Thalaffius Cæfareenfis, Eufebius Ancyranus, ac Euftatius Berytenfis clamarunt fupplices una voce: Omnes peccavimus, omnes veniam poftulamus . | Flavianum præter omnem Canonum confequentiam Ex Conftantinopolitanæ fub Sancto Flaviano Eufebium Dorylæenfem, Eutychetis accufa torem, uti officio perfunctum, à profequendo judicio appellationis retractatorio excluferat Diofcorus, onus iftud injectum volens Sancto Flaviano. Quæ dum Chalcedone legerentur, Eufebius eft interlocutus: Accufatus à me Eutyches, dans libellos in fancla Synodo, commemoravit quia accufator ipfius fum. Quo autem modo, cùm fanctæ memoriæ Flavianus, qui judicabatur, poftulavit me accufatorem ingredi, & Confequentia & regulis ita volentibus, prohibitus fum ingredi, rogo perquiri. Et Diofcorus, Juvenalis, ac Thalaffius, latrocinii Primates, à gloriofis judicibus rogati caufam, nequiverunt aliud, quam crimen in Comitem Elpidium & facram Juffionem referre, dicentes: venerandus Comes Elpidius jussit eum non ingredi, confirmans quia imperator jusferat. Quare uti regularum & confequentiæ tranfgreffores, qui facram juffionem Canonibus adverfam admififfent, fuere graviter culpati. Ex quo rursùm vides facras ejufmodi juffiones effe nullius momenti. Iftud Diofcori factum rectè damnavit in libro de Sectis etiam Leontius Scholafticus Byzanti-gati: Qua ratione Eutychen, bis contraria dicen nus. tem, in communionem fufcepiftis, Flavianum verà Lecta fuit & devia interlocutio, qua Eustatius Addidit verò fuperbus Diofcorus: Quoniam culpatis me, ficut qui tranfgreffus fum regulas, quæ nunc cuftodiuntur regula, ut Theodoretus ingrederetur? Ejus eminentem fcientiam & generofam mentem horrebat. Refponderunt gloriofi Judices: Theodoretus Epifcopus ut accufator ingreffus eft, ficut ex voce ejus audiftis. Et roganti, Qua-intelligere duas naturas, fed unam Dei verbi incarmobrem in ordine Epifcopi fedet, denuò reddiderunt: Et Epifcopus Eufebius, & Epifcopus Theodoretus in ordine accufantium fedent, ficut & vos in loco corum, qui accufantur, fedetis. Nullam cavilli anfam adversùs Synodum Diofcorus abire permifit. Quæftio eft, quænam fit illa Confequentia, toties in his & aliis Synodorum Actis laudata, paffim regulis adjuncta, & à qua frequentiffimè quid dicitur fieri aut non fieri Confequenter? Relpondeo effe illam, de qua noftræ Synodi Relatio ad Sanctum Leonem Papam: Diofcorus Beatum Chrift. Lupi Oper. Tom. II. natam. Ad quæ Orientales Epifcopi exclama- li Orien 250 Orientem & Occidentem transmissa eft, qua afferit à | verò Sanctus Pafchafinus, Romanæ Ecclefiæ Vi Patrum traditione, fententiam, qua illum ab gnans, & dicens poft adunationem duas naturas. Et revera hæc propofitio Chriftus eft una natura Ventum eft ad Sancti Flaviani de recitatis SanAi Cyrilli Epiftolis judicium, quo duas in Domino naturas & ipfe fuerat profeffus, & gloriofi Judices funt interlocuti: Quod dicunt reverendiffi mi Epifcopi? Itanè exponens fidem fanctæ memoriæ Flavianus orthodoxam & catholicam religionem falvavit, an erravit in ea? Hæc eft enim profeffio, cujus caufa illum uti hæreticum Neftorianum damnavit latrocinium Ephefinum. Refpondit Col. 7 Propofitionem iftam, Chriftus eft una natura locum ex oratione de Domini Incarnatione addu- bum Cap. 8. |