Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

politanus Canon: Orientis Epifcopi Orientem tan-
tùm gubernent. Et in Ephefinæ Synodi Actis
Joannis Patriarchæ Antiocheni factio frequenter
vocatur Synodus Ecclefiæ feu dioecefis Orienta-
lis. Etiam hæc vocis acceptio eft frequentiffima.
Porrò ifti Orientales Epifcopi Eutychianis blaf-
phemiis fuere conftanter adverfati, ideòque ob
ipforum nupera apud Ephefinam Synodum Acta
quafi de retento etiamnum Neftorio fufpectos an-
te Ægyptios, fibi Patriarchaliter fubjectos,
fubfcribere Diofcorus coegit. Ita Sancti Flavia-
ni damnatio, non ab æmulis, fed ab amicis
apud rerum ignaros vifa eft proceffiffe.

Eufe

Porrò in Sanctum Flavianum & Eufebium Dorylæenfem Epifcopum datam fententiam lucidiùs præ cæteris Epifcopis expreffit fuffragium Juve nalis Hierofolymitani. Sefe alienos à Sacerdotio &gradu Epifcopali monftrarunt Flavianus bius, qui conati funt addere & minuere aliquid de fancta fide, que in Nicea à fanclo Concilio expofita eft, quam & confirmavit fancla & univerfalis Synodus in hac Ephefina civitate pridem collecta. Quapropter juftum eft eos, qui audent aliquid addere fidei aut minuere, alienos effe à Sacerdotio, & maximè qui tantam fecerunt confufionem. Propter tertium Canonem, initaque nuper inter Sanctum Proclum & Domnum de illo pacta oderat Diofcorus etiam Synodi Conftantinopolitanæ ad Symbolum Nicænum facta additamenta: Et ipfa & omnem ipforum ufurpatorem dixit damnari ab Ephefina Synodo, iftoque fuco Flavianum & Eufebium degradavit. Ad Romanam, à qua confirmata additamenta, Ecclefiam appellavit Flavianus, aft retulit quod in Breviario fcribit Cap. 9 Liberatus: Flavianus & Eufebius cuftodie mancipantur. Et Romanum Martyrologium: Sanctus Flavianus Epifcopus, cùm fidem Catholicam Ephefi propugnaret, ab impia Diofcori factione pugnis & calcibus percuffus poft triduum moritur. Et antiquus Codex Vaticanus: Ducttur in exilium Flavianus, & apud Epypam, quæ eft Lydia civitas, feu fuperveniente feu ingefta morte defunctus eft. Relegatus fuit juxta Gratiani Augufti legem, quæ per Arcadium, & Honorium Auguftos in lege Theodofiani Codicis ad Adrianum Prætorio Præfectum laudata mandat degradatum Epifcopum ad centum à fua civitate millia depor

L.16. tit. 35.

tari.

aut

[ocr errors]

enim pœnam iftam in varios, licèt publicam quietem in nullo moventes, executus eft Sanctus Gregorius Magnus. Antiquam Ecclefiæ regulam Sanctus Leo Pontifex refcribit Ruftico Metropolita Narbonenfi: Alienum eft à confuetudine Ecclefiaftica, ut qui in Presbyterali honore Diaconi gradu fuerint confecrati, ii pro crimine aliquo fuo per manus impofitionem remedium accipiant pænitendi. Quod fine dubio ex Apoftolica traditione defcendit, fecundùm quod fcriptum eft: Sacerdos fi peccaverit, quis orabit pro eo? Undè hujufmodi lapfis privata eft expetenda feceffio, ubi illi fatisfaElio, fi fuerit digna, fit etiam fructuofa. Voces Ex Apoflolica traditione defcendit, refpiciunt folam pœnitentialem manum, quam lapfis Episcopis, Presbyteris, aut Diaconis imponi Apoftoli omninò noluerunt, ne tantis Sacramentis, uti in libris adversùs Parmenianum Sanctus Auguftinus fcribit, tantæ abjectionis & humilitatis injuria irrogaretur. Et hinc in Romana fua Synodo Melchiades Pontifex damnavit Donatum Epifcopum in Cafis nigris, quod confeffus effet Epifcopis lapfis pœnftentialem manum imposuisse, quod ab Ecclefia alienum eft. Porrò privatam iftam feceffionem Juftinianus Auguftus ex caufis voluit deinceps in monafteriis fieri, & Romana Ecclefia comprobavit.

Exponuntur reliqua latrocinii

Acta.

Poft hæc etiam Epifcopos, Sancto Flaviano

in damnando Eutychete fynodaliter cooperatos, ad pœnas poftulavit Diofcorus, & primitùs Bafilium Ifauria Metropolitam, infignem Eutychetis exagitatorem, qui aut laudatam San&ti Flaviani Synoduin, dictumque iftic pro orthodoxa fide fuffragium damnare, aut ipfe cum eodem Sancto Flaviano damnari compulfus, vexam latrocinalem redemit hac feda palinodia: Confentio fidei fanctorum Patrum > qui in Nicea fuerunt, & qui in Ephefo iterùm eamdem confirmarunt. Eos verò, qui contraria fentiunt in aliquo, vel bis que in Nicæa, vel his quæ in Ephefo ordinata funt, averfor anathematizans dividentes poft unionem in duas naturas, vel fubfiftentias feu perfonas unum Dominum noftrum Jefum Chriftum, accufans reprehendens propriam vocem, quam de duabus naturis profeffus fum in Geftis habitis apud Regiam civitatem, & adoro unam naturam Deitatis

[ocr errors]

Imitatus eft Diofcorus factionem Eufebianam, de qua Sanctus Athanafius in prima Apologia ad Conftantium Auguftum : Cùm tua Humanitas non ultrà, quam extra civitatem, Provinciamve fuam Epifcopos amandari jufferit, isti præclari viri,|| Supra mandatum tuum temerarii, longiùs quam tres Provincias in loca deferta, infolita, horribilia, homines fenes & annofos Epifcopos ejecerunt. Etenim Gratiani lex non de quovis degradato Epi-unigeniti incarnati. Rei feriem aperuit poftmo. fcopo loquitur, fed de folo illo, qui aliquid contra cuftodiam vel quietem publicam moliri fuerit de prehenfus, rursùfque petere Sacerdotium, à quo videtur expulfus. Arcadii & Honorii legem, Gratianææ laudatricem, laudavit & Codici fuo inferuit etiam Juftinianus Auguftus, at relegationem in monafterialem cuftodiam mutavit, & ad omnes degradatos Epifcopos extendit. Hinc Cbrift. Lupi Oper. Tom. II.

dùm in Synodo Chalcedonenfi idem Bafilius: Non utor aliis teftibus. Per beatum Joannem Sebaftenfem Epifcopum, primæ Armeniæ Metropoli

tam

rogavi emendari interlocutionem meam, timens ac metuens Te reverendifimum Diofcorum. Magnam enim neceffitatem tunc impofuifti nobis. Conjurentur omnes, conjuretur Auxonius, Sebennitene in Ægypto civitatis Epifcopus, quia diHh cebam:

242

taxat hypoftafin unitas, induci hóminem folum modò Deiferum, committi antropolatriam, Deiferos Angelos homini Deifero mancipari omneque Chriftianum dogma fursùm deorsùm verti blateravit Apollinarius. Ita in libro de Domini Incarnatione teftatur Sanctus Athanafius, & in libello adversùs iftum Sanctus Gregorius Epifcopus Nyffenus. Hoc ipfum Eutyches & Diofcorus blaterarunt. Hinc ex metu illis confonuit Bafilius, dicens: Adoro unam naturam Deitatis Unigeniti incarnati. Peffima Apollinarii lepra fe fœdavit ultimò tandem & Domnus Patriarcha Antiochenus, cum Iba Edeffeno & aliis Differtatione fuprà enumeratis Epifcopis id circò degradatus.

sebam: Noll Domine, noli folvere totius mundi opi-
nionem, Eamdem fœdam palinodiam cecinit San-
&us Seleucus Amafenus Epifcopus, Helenopon-
ti Metropolita, indubièque & alii omnes ad
Sancti Flaviani Synodum cooperati Epifcopi,
quorum nullum videmus à latrocinio fuiffe dam-
natum. Excipe tamen Julianum Coenfem, cu-
jus conftantiam & Apoftolicas vices reveritus
Diofcorus non fuit aufus de palinodia tentare.
Palinodia totius mundi fidem reverà folvebat:
Etenim naturam & hypoftafin in Deo confun-
dit, quod eft palmare fundamentum gentilifmi,
judaifmi, hærefeofque Sabellianæ, Ariane,
Apollinarifticæ, Neftorianæ, atque Eutychia-in
næ. A nobis, qui Domini naturas, non iden-
gificatas aut confufas dicimus, fed in unam dum

AP

APPENDIX

Ad Synodum Chalcedonenfem,
exponens fingulas ejus
Actiones.

A

ACTIO

Ctio prima facta fuit confulatu Marciani Augufti, octavo Idus Octobres, Chrifti Domini quadringentefimo quinquagefimo primo, Sancti Leonis Pontificis duodecimo, Valentiniani tertii Augufti vigefimo fexto, & collega Marciani anno primo, in civitate Chalcedonenfi Provinciæ Bythiniæ, in Ecclefia cathedrali fanctæ Martyris Eufemiæ. Ecclefiæ magnificam formam, & quotidiana fanctæ Virginis miracula, effluentis præfertim ex ejus facris reliquiis adfidui unguenti admirandam virtutem defcribit Evagrius Epiphanienfis. Videri poffit Cardinalis Cæfar Baronius in Notis Romani Martyrologii ad diem fextum decimum Novembris. Acta fynodalia magnificentiffimum Senatum nominant ante Epifcopos, etiam Pa triarchas, quin & Sedis Apoftolicæ Legatos, ideòque illum Synodo præfediffe garriunt Ecclefiafticæ dignitatis hoftes. At vacuum fuiffe ilJum Romano Imperio delatum honorem oftendit laudatus Evagrius, dicens Synodo adfuiffe Legatos Romanos, & omnes Patriarchas, addenfque : Quorum numero adjundli erant Senatores primarii.

Synodum ac Senatum alloqui cœpit Sanctus Pafchafinus Lilybeti in Sicilia Epifcopus, Sancti Leonis Pontificis Vicarius & Legatus, unà cum Lucentio Efculano apud Apulos Epifcopo, & Bonifacio Romanæ Ecclefiæ Presbytero, fuis in Legatione collegis, ftans in medio: Beatif fimi atque Apoftolici viri, Papæ urbis Rome, que eft caput omnium Ecclefiarum, præcepta habemus præ manibus, quibus præcipere dignatus eft ejus Apoftolatus ut Diofcorus Alexandrinorum Archi Epifcopus non fedeat in Concilio, fed audiendus in tromittatur. Hoc nos obfervare neceffe eft. Si ergo præcipit veftra Magnificentia, aut ille egrediatur. Chrift. Lupi Oper. Tom. II.

[ocr errors]

I.

aut nos eximus. Synodi præfidentiam, Romana Ecclefiæ debitam invaserat, ejufdem Ecclefiæ, uti per Eutychetis appellationem ex judice in accufatricem aut ream demutatæ, Legatos in accufantium aut reorum locum dejecerat, & Apoftolicam Sedem in communem Patriarcharum ordinem Eufebiano fpiritu redigere tentarat in Ephefino latrocinio Diofcorus. Hinc prima Ro manorum Legatorum vox, per omnem Synodum comprobata, fuit de eadem Sede Apoftolica: Quæ eft caput omnium Ecclefiarum. Quod ipfum quoufque profiteantur Lutherani & Cal vinistæ, quatuor primorum Chriftianorum fæculorum & quatuor primorum generalium Conciliorum fidem à fe teneri mendaciter glorian

tur.

Ephefini latrocinii Acta caffans Sanctus Leo Diofcorum, Thalaffium Cæfareenfem, Bafi lium Seleucienfem, Euftatium Berytenfem, & alios fædiùs iftic lapfos Epifcopos à Pontificali officio & communione fufpenderat, ipforum nomina vetans ad facrificium recitari, attamen non degradarat: Hinc Sanctus Pafchafinus Dioscorum adhuc vocat Archi-Epifcopum Alexan- Epift. 40. drinorum. Eumdem vult non ut judicem adfidere Synodo, fed ftare ut accufatorem & reum, de fuo in San&tum Flavianum & alios illuftres Epifcopos latrocinali judicio daturum rationes, quoniam ifti ab illo ad Sedem Apoftolicam provocaffent. Ita fubordinatum judicem, præfertim qui hoftili animo latrocinaliter judicaffe accufatur, tractari reverà mandant & Ecclefiæ Canones & Imperii leges. Sanctus Pafchafinus, utpotè Siculus Epifcopus, omninò græcè norat, latinè tamen femper loquitur ad Synodum, habetque interpretem Beronicianum, facri Confi ftorii Secretarium: Ob alibi expofitam dignitatem & morem Ecclefiæ Romanæ. Lilybeti in Hh 2 Sicilia

L. 5.

244

Sicilia fitum multis exponit in libris de bello
Wandalico Procopius Cæfareenfis,

fcoro Epifcopo Alexandriæ Magne civitatis, adi-
mus veftram Pietatem, fupplicantes juftitiam pro-
mereri. Quibus ex verbis rerum ab Epifcopis ma-
lè geftarum correctionem fpectare ad Reges,
eamque antiquam Romani Imperii praxim effe
hodiernæ ab abufu appellationi fimilem conatur
oftendere in Sacerdotii ac Imperii concordia Pe-
trus de Marca Archi-Epifcopus Parifienfis. Ro-
mani, inquit, Principes injuriam illatam in judi- Lg. C. L
clis Canonicis per Canonum violationem Decretis fuis
refarciebant, fi quis querelam fuam ad eos deferret.
Cut rei ex officio incumbebant, non folùm quod Ca
nonum cuftodia illis commiffa effet, fed etiam quod
omnium, & præcipuè Clericorum, patrocinium,
publice tranquillitatis cura ad eos fpectaret. Exi-
miè id doceri ait ex adducto Eufebii libello, &
pergit: Patet Eufebium fiducia patrocinii ductum
quod Marcianus Sacerdotibus oppressis præftare tene-
batur, ad eum accessisse, ut Principis auctoritate jus
fuum confequi poffet, ob ea quæ contra Canones ge-
erant Ephefi,

Pafchafini poftulationi repofuit gloriofiffimus Senatus: Quid Specialiter ingeritur Diofcoro reverendiffimo Epifcopo? Et Pafchafinus: Cùm intromiffus fuerit, neceffe eft ut illi objiciatur. Et rursùm viris magnificentiffimis inftantibus, Apoftolici de Diofcoro mandati caufam aperuit Lucentius Efculanus Epifcopus, & Romanus Legatus: Judicii fui necesse eft eum dare rationem, quia cùm perfonam judicandi non baberet, præfumpfit, & Synodum aufus eft facere fine auctoritate Sedis Apoftolicæ, quod nunquam licuit, nunquam factum eft. Duas adducit caufas. Primò, quod ab ejus latrocinali judicio Sanctus Flavianus & alii Epifcopi ad San&um Leonem, & indicendam ab ipfo Synodum appellaffent, ideoque ille ex judice tranfiiffet in reum & accufatorem, Se cundò, quod generalis Synodi invafiffet præfidentiam, exclufis & in accufantium & reorum ordinem abjectis Legatis Apoftolicis ob Eutyfta chianæ appellationis fucum : Quod nunquam licuit, aut fuit factum. Addidit Sanctus Pafchafinus; Nos contra præcepta beatiffimi atque Aposto lici Papæ, gubernatoris Sedis Apoftolicæ, venire non poffumus, nec contra Ecclefiafticas regulas, vel contra Patrum inflituta. Ex quo vides generales Synodos Romani Epifcopi mandatis femper fuiffe fubditas ac directas. Et hinc tandem de judicis throno defcendere, ftare inter reos, ac de fuis apud Ephefum Actis dare rationes Diofcorus eft juffus.

[ocr errors]

من

Eleganter refpondet Facundus Epifcopus Hermianenfis: Prædicatoribus veritatis, quafi bobus. de quibus dicitur, BOUI TRITURANTI OS NON INFRÆNABIS, nonnumquam contra ftimulum calcitrantibus videtur Ecclefia, cujus ill vectores Doctorefque, velut antiqui teftamenti domum per Philiftinorum boves remiffa atca, nutare; fed non eft Oza officii continere, Præcedit illam fuus David, qui deducit exultans: Ipfe manu fortis invifibiliter eam regit, per quos cam regi conAituit. Et ideò nutare quidem poteft, cadere munquam poteft, Nibil igitur Oza, laice Princeps, babes, quod fimulatione piæ folicitudinis excuferis, quia Divino Judicio pro temeritate percuteris. Dum fynodalia five de dogmate, five de perfonis judicia impingunt in regulam, reverà boves calcitrant, & arca titubat; verùm ad alios EpifcoRomanum præfertim, nullo pacto ad lai

pos,

Mox tunc intravit zelofiffimus Eutychetis accufator Eufebius Dorylaenfis Epifcopus, ejulans & clamans: Per falutem vos Dominorum univerfi mundi, jubete preces meas legi, ficut placuit piiffimo Imperatori. Læfus fum à Diofcoro: Lafa eft fides. Occifus eft Sanctus Flavianus Epifco pus Lacrymis impleor. Simul mecum ab eo inju fè damnatus, Jubete preces meas perlegi. Excum Principem fpectat ipfam continere. Nulla quo liquet per Principis falutem adjurandi morem fuiffe tunc adeò folennem, ut magnus ille Epifcopus Eufebius ampliffimam hanc Synodum ita adjurarit, Quandoque fiebat tacto Principis capite, iftudque juramentum nullo cafu aut caufa potuiffe folvi Zozymus adfirmat. Eufebii preces fufcepit & legit Beronicianus facri Confiftorii Secretarius, quarum hæc epigraphe Amatoribus Chrifti Imperatoribus no ftris ab Eufebio humillimo Epifcopo Dorylæi, faciente verba pro fe, & pro orthodoxa fide, & fanda memoriæ quondam Flaviano, Epifcopo Conftantinopolitanæ civitatis. Quocircà exiftimavit Eufebius defunctorum Epifcoporum caufas poffe fy-lentis manibus elapfus Sanctus Achanafius Ronodaliter tractari & definiri, atque ita auctoritatem hanc pro fe adducere quinta Synodus potuiflet,

Preces habuere hoc exordium: Intentio & propofitum eft Clementiæ veftræ, univerfis quidem fibi fubditis providere, & manum porrigere omnibus injuftè oppreffis, præcipuè tamen fungentibus Sacerdotio, in hoc Divinitati placentes, à qua vobis im-\ perare donatum eft. Ergo quoniam multa & dira,

contra omnem confequentiam fides quæ in Chriflum eft, & nos perpeffi fumus à reverendiffimo Dio

hic excufat piæ folicitudinis fimulatio; eft Oza temeritas Divino Judicio percuffa. Et iftiufmodi rationibus atque exemplis edoctum fuiffe, ne imperii fibi commiffi decorem alieni officii ufur patione fædaret, Marcianum Auguftum adfir mat idem Facundus. Eufebius Dorylai Epifcopus aliud non fecit, quam quod fefe ab Eufebiana factione ejectum feciffe fcribit in Apologia ad Conftantium Auguftum Sanctus Athanafius: Profectus fum Alexandria, non ad caftra fratris tul Conftantis, aut alium quempiam, fed Romam dumtaxat, me meaque Ecclefie commendaturus. Eufebianæ factionis & militum illi famulantium vio

L.ID. C.3.

mam acceffit & Julium Pontificem, fuam à Ty. rio conventu appellationem profecuturus, fuitque tandem à Romana quinquaginta Epifcoporum Synodo, Eufebianos in contumaciam damnante, abfolutus de criminationibus, ac in Sedem remiffus. Verùm, quod Orientalis Imperii Auguftus Conftantius profeffum factionis fatellitem ageret, difficilis, immò impoffibilis erat executio. Hinc igitur Conftantem Auguftum adiit Athanafius, rogans permitti Sardicensem Synodum, quæ Romanum de fe judicium con

fir

L.4.C.3

Ejus libellum, & conformem facram Divalem fecuti gloriofiffimi judices jufferunt ante omnia recitari Acta Ephefini latrocinii. Nam & iftud ipfum Diofcorus poftulabat. Verùm non perftitit. Etenim fibi de Actis iftis peffimè confcius interceffit poftmodùm in ipfo lectionis exor

firmaret, atque ita cogeret Conftantium ad per-
mittendam & Augufto brachio juvandam illius
executionem. Ità Ephefini Jatrocinii carcere
elapfus Eufebius, fuam & Sancti Flaviani appel-
lationem profecuturus fugit Romam, fuitque
per Sanctum Leonem Papam abfolutus & reftitu-
tus. Verùm fententiæ rebellabant omnes Diofco-dio, proclamans ad vetuftam generalium Syno-
rum fequentes Epifcopi, nec non & latrocinii
confirmator, Theodofius Auguftus, ideòque ad
meliorem ejus fuccefforem Marcianum mox ac-
reffit Eufebius, expoftulans permitti, quam à
Theodofio toties fruftra petierat Sanctus Leo,
novam Synodum, quæ Romanum de fe judicium
confirmaret atque exequeretur. Nequaquam igi-
tur ab Ephefini latrocinii abufu ad Principem
appellabat, aut fynodalis judicii correctionem

dorum regulam: Supplico per veftram Magnificentiam, inprimis quæ de fide funt examinari· Est antiquiffima Patrum regula, de qua ad Eufebium Conftantii Augufti Eunuchum uti Sanctus Athanafius refert in Epiftola ad Solitarios, dixit Liberius Pontifex Fiat Ecclefiaftica Synodus ubi ante omnia Ecclefiaftica fides afferatur, ac deinde judicium de Athanafio fiat. Non enim fas eft priùs quæftionem de factis alicujus, quam de fido

ab ipfo flagitabat Eufebius, fed meram Theodo-religionis baberi. Primùm enim omnis difcordia fi
fianæ violentiæ amotionem, & Augufti brachii
pro Romano judicio laicum auxilium, quod
dum ab Ecclefia rogatus aut juffus Princeps im-
pendit, remotiffimus eft ab Ozæ temeritate.

[ocr errors]

at

Eufebii libellus habebat duo præfertim capita. Primò, dicit ab Ephefino Diofcori latrocinio omnem mundum effe perturbationibus & fcandalis repletum: Diofcorum antiquum Occultum Eutychianæ impietatis fautorem jam effe detectum, Ephefi per pecunia emptas feditioforum turmas egiffe omnia, damnaffe fidem Catholicam, fefe, ac Sanctum Flavianum, firmaffe Eutychetis blafphemias, jam pridem à Patribus damnatas. Secundò, hæc omnia patere afferit ex ipfis latrocinii Actis, ideòque illa ad Synodum legi fupplicat, ex illis judicari Diofcorum, & concludit: Provoluti precamur veftram Clementiam, ut præcipiatis reverendiffi mum Epifcopum Diofcorum refpondere de bis, quæ à nobis ingeruntur, facrum & venerabile veftrum mandatum dirigentes fance & univerfali Synodo religiofiffimorum Epifcoporum, quò possit inter nos

uti

præfatum Diofcorum audire. Ephefinum de Flaviano & Eufebio Pfeudo-judicium, Leonis Pontificis caffatione fpreta, confirmarat à Chryfaphio Eunucho circumductus Auguftus Theodofius, & ad confirmationem iftam pertinacif fimè proclamabat Diofcorus, Eufebiano fpiritu blaterans fynodalia Orientalis Ecclefiæ judicia caffari, immò & retractari non poffe à Romana Ecclefia; quin & in Sanctum Leonem, iftius Canonis prævaricatorem, poftea aufus eft latrare convicium excommunicationis. Hinc igitur, non à laudato Pontifice, fed à Marciano Augufto fupplicavit Eufebius contumacem ac rebellem Diofcorum fifti Synodo, & cogi ad refpondendum. Quocircà rursùm labitur Dominus Petrus de Marca: Imperatores Romani à Sacerdotibus interpellati dare judices poterant, fed Clericos, qui de negotits Ecclefiafticis fententiam ferrent. Adducit præfentem Eufebii conclufionem, & pergit: Inde etiam manavit, quod Eufebius Dorylei Epifcopus non antè cum Diofcoro congredi voluerit in Concilio Chalcedonenfi, & adversùs eum inftituere accufationem, quam libello à Mar ciano contendiffet, ut cognitionem illam Concilio demandaret. Luce meridiana clarius eft Eufebium de tali imperii jure ne vel fomniaffe.

dei refcindenda eft, & tum quæftionem de negotiis fieri oportet. Nam & Dominus nofter Jefus Chriftus non priùs fanabat ægrotos, quam ubi oftendiffent &prolocuti fuiffent, quam fidem in ipfum haberent. Hac à Domino didicimus. At repofuit Diofcoro Senatus: Adversùs accufationem te convenit respondere. Ergò fuftine Actorum lectionem fieri quod, & ipfe poftulafti. Hocce enim judicium erat appellatæ caufæ retractatorium, ideòque ipfa ante omnia, & quidem ex Actis, præfertim de partium voto, poterat difcuti & definiri. Nam & Sardicenfis Synodus priùs Sancti Athanafii & aliorum Epifcoporum appellatam caufam finivit, exinde fidem confirmavit.

Quocircà Conftantinus, facri Confiftorii Secretarius, legere coepit Acta latrocinalia, & dum venit ad facram Divalem, qua Theodoretum Cyrenfem Epifcopum Theodofius Augustus jufferat effe fola fuæ Ecclefiæ communione contentum, nec adeffe Ephefino Concilio, gloriofi judices dixere: Ingrediatur reverendissimus Episcopus Theodoretus, ut fit particeps Synodi, quia & reftituit ei Epifcopatum sanctissimus Archi-Epifcopus Leo, & piffimus Imperator fanxit eum adeffe fancta Synodo. Ab Ephefina latrocinalis in fe damnationis fententia Romam appellarat, & iftuc cum accufatoribus ac damnatoribus fuis certaturus evocari poftularat Theodoretus, fueratque per Sanctum Leonem Pontificem fuo Epifcopatui ac pleno honori reftitutus. Et judicium iftud mandavit executioni Martianus Augustus, ideòque Theodoretum, uti canonicum, & integrum Epifcopum, jufferat præfenti Synodo cum pleno fuffragio adfidere. Verùm Egyptii, Illyriciani, ac Palæftini Epifcopi intercefferunt: Miseremini. Fides perit. Iftum Canones ejiciunt. Hunc foras mittite: Magiftrum Neftorii foras mittite. Repofuerunt Orientales, Afiatici, Pontici, & Thraces Nos Theodoreti damnationem in Ephefino latrocinio in pura charta fubfcripfimus, cæfi fumus, & ita fubfcripfimus. Ex quo liquet latrocinales Diofcori violentias non in folam Sancti Flaviani damnationem proceffiffe. Etiam ipfe Diofcorus eft interlocutus: Cyrillus cur ejicitur, qui ab ifto eft anathematizatus? Et reve rà non fola duodecim Sancti Cyrilli Capitula, fed & perfonam anathematizarat in Ephefino Concilio Theodoretus; & licèt cum illo pacem

pofteà

« VorigeDoorgaan »