quod contra leges ab illis factum eft, diffolvatur,||civitatem profecta eft, & eis quidem, qui de bæreac Synodo, tamquam qui deliquerunt, fupplices accidant, & Neftorium, illiufque dogmata fcripto anathematizent. Quare etiam tunc Joannes Antiochenus fine Divinis permanfit.

Addit Cyrillus Relationem Comitis reducis. ad Principem. Turbata eft admodùm fancta Synodus, ubi accepit magnificentiffimum Comitem Joannem non omnia rectè retuliffe, adeò ut de noftro quoque exilio, qui illic funt, confilium inirent. Quafi fancta Synodus injuftam, nefariamque exauctorationem, quam Joannes, & qui cum ipfo agunt, hæ

fi accufabantur, præcepit, ut in civitatem venirent, facerdotio fungerentur, & ordinarent; nos verò, qui pro pietate tantum certamen fufcepimus, neque ingredi civitatem juffit, ut fidei periclitantis negotium ageremus, neque ad propria remigrare permifit, fed furnus Chalcedone triftes &gementes in Ecclefia, quæ exercetur fchifmate.

Hæc verba, Et ordinarent, exponit eadem Legatio in litteris ad fuos in Ephefo. Fama accepimus, quod ante octo dies, priufquam compareremus (en gloriam pientiffimi Regis ) dominus Ne

retici moliti funt, acceptaverit. En altera igitur fa-ftorius ab Ephefo dimiffus fit, ut eat, quo liberet. &ta eft à fancta Synodo Relatio. Exftat integra cum hac Epigraphe: Relatio fandte Synodi, qua Sacræ lecte per Joannem Sacrorum Comitem refpondetur. Sacra enim obreptionibus abundabat, fupponens Cyrillum & Memnonem, non à paucorum Neftorianorum ac Pelagianiftarum Factione, fed à plena orthodoxa Synodo damnatos. Erat media æftas, fcribitque Synodus ad Clerum Conftantinopolitanum. Necamur æftibus, cùm aeres fint graves, & penè quotidie aliquis fepeli tur, ità ut omnes pueri languentes ad propria remittantur. Quare utraque pars ex hifce periculis liberari fupplicavit, evocarique ad urbem Regiam, factum fuum defenfura; atque anxius Princeps, à Comite Joanne perfuafus, tandem indulfit. Orthodoxi orarunt evocari etiam Candidianum Comitem, dicturum caufam de vio lentiis & impofturis.

Factio legavit Joannem Antiochenfem, Joan. nem Damafcenum, Himerium Nicomedienfem, Paulum Emifenum, Macarium Laodicenfem, Apringium Chalcidenfem, Theodoretum Cyrenfem, & Helladium Epifcopum Ptolomaidis in Phoenicia maritima; orthodoxa Synodus poftulavit licentiam legandi Cyrilli, cujus rei ipfe caufam fcribit in libro Apologetico ad Principem. Cùm ex Ephefiorum civitate ad illuftrem illam urbem deveherentur ii, qui ad hoc à Sancta Synodo delecti funt, ut quæ ab illa acta fuerant, defenderent, ex illorum numero effe cupiebam: ut Majeftatem veftram viderem, & in veftra præfentia contra Epifcopum Antiochenum palàm oftenderem eum calumniatum effe. Verùm coactus eft manere in vinculis tamquam ob hærefim dejectus, ac propediem in Oafin deportandus. Quocircà Legati funt Arcadius Epifcopus & Philippus Presbyter, Romanæ Ecclefiæ Vicarii, Juvenalis Hierofolymitanus, Flavianus Philippenfis, Firmus Cæfareenfis Cappadocum, Theodotus Ancyranus, Acacius Melitinenfis Evoptius Epifcopus Ptolomaidis Pentapolitana.

&

Utraque Legatio venit Chalcedonem, juffa iftic hærere. Schifmatica ftatim triumphum ante victoriam cecinit, ad fuos Ephefum fcribens litteras jactantia & mendacio pleniffimas, cui meritò data eft hæc Epigraphe: Epiftola Schifmaticorum intempeftivè de victoria gloriantium. Intra paucos enim dies mutata eft rerum facies, de qua ad Principem ipfa factiofa legatio in fecunda petitione. Vifum eft Majeftati veflræ, ut ad inquirenda dogmata inobedientes facris veftris juf fionibus, utique orthodoxi,compellerentur. Hæc ut fierent, nobis ex spectantibus, veftra Pietas in

Undè valdè doluimus: Quandoquidem verè ea, quæ illicitè & abfque judicio facta funt, jam robur habere videntur. Reverà habebant robur. Etenim meliora edoctus Thedofius orthodoxos Legatos ad Regiam vocavit urbem, ut ipfi ex antiquo Synodi generalis jure in hæretici à fe damnati locum ordinarent novum Epifcopum : Ordinarunt verò ejufdem Ecclefiæ ex monacho Presbyterum Maximianum. Eum à Synodo, id eft, fynodalibus Legatis ordinatum teftatur etiam Celeftinus Pontifex in Synodi confirmatione, addens fe, dùm illius capiti verba myftica dicerentur, omninò interfuiffe. Ex quo non vanè poffit conjici ab Arcadio Legato datam confecrationem, Hinc intelliges verba Theodoreti de Neftorio ad Alexandrum fuum Metropolitam. De Amico fciat Tua Sanditas, quod fi quando ejus faceremus mentionem vel apud pientiffimum Regem, vel apud illuftre Confiftorium, defectionis notabamur. Tantæ funt eorum, qui intrò funt, inimicitiæ. Et hoc eft moleftiffimum. Et verba Legatorum ad fuos in Ephefo. De pientissimo & fan&iffimo Epifcopo Neftorio fciat veftra Pietas, quod ftuduerimus quidem fermonem inferere, fed nunc non potuimus, eò quod omnes vel ad ipfum nomen hoftiliter afficiantur. Nihilominùs curæ nobis erit. Cæcus Theodoretus non defiit illum palàm prædicare. Porrò Ephefo ejectum abjiffe Antiochiam ad Joannis Patriarchæ protectionem & fuum Sancti Euprepii Monafterium, teftatur Evagrius Epiphanienfis.

Hæc item fecundæ Petitionis verba de civitate Chalcedonenfi, Quæ exercetur fchifmate, largè exponit Theodoretus in litteris ad Alexandrum fuum Metropolitam. Chalcedonenfis Epifcopus, Memnonem Ephefinum imitatus fchifmaticis claufit omnes Ecclefias, coegit vivere fine Divinis, adeòque inftruxit Principem, ut rogatus illis concedendam ab Epifcopo Ecclefiam, refponderit ut verus Ecclefiæ Filius: Ego Epifcopo præcipere non poffum. Ex Sancto Ambrofio norat Ecclefias ad Epifcopos, Palatia ad fefe pertinere. Et hinc ad Michaelem Auguftum rectè fcribit Nicolaus primus Pontifex facras olim juffiones fuiffe juffiones dumtaxat nomine, re ipfa folas preces. Quin immò dum Principi venienti è fuburbano Ruffiniano pro Ecclefia fupplicabant factiofi, populo orthodoxo fermè fuerunt lapidati. Caufam ipfi fcribunt ad fuos in Ephefo. Omnis populus Conftantinopolitanus jugiter ad nos venit, orans ut ftrenuè pro fide pugnemus. Erat populi fæx feducta à Neftorio, atque ejufmodi leprofis conventiculis civitatem fuam pollui nolebat Epifco

pus

à

pem inftitit deportari Hærefiarcham: Sola enim
tales homines decet folitude. At non obtinuit: Ne-
ftorium enim Antiochiæ ad quatuor annos, mu-
neribus & honoribus impartitum per multos.
permanfiffe fcribit Evagrius Epiphaniensis.

pus Chalcedonenfis. Quocircà coacti illi, & qui- || rus olerent eandem lepram, ideòque apud Princi-
dem ex magna conniventis Principis gratia, per-
manferunt in nefcio cujus domo privata fine obla-
tione & Scripturarum lectione, convenientes ad
folas preces & colloquia de fua religione, atque
ità evanuit omnis ante victoriam triumphus. Hac
de caufa Ecclefiam Chalcedonenfem dicit Theo-
doretus in fchifinate exerceri.

Affiduis precibus fatigavere Principem, poftu lantes Cyrilli Capitula ut hæretica, ipfum & Memnonem haberi ut Hærefiarchas, fua in illos Acta firmari, & reftitui Neftorium ut iniquè damnatum. Hæc enim erant eorum mandata. Et omnis fpes à laico Principe. Nam dum ille Candidiani Comitis mendaci Relatione circumventus prima Synodo Acta facra juffione caffavit, Joannes Patriarcha orbem terrarum exclamavit beatum, cui contigerat talibus fubeffe fceptris. At longè aliter orthodoxa Synodus, & per Legatos, & per Clerum Conftantinopolitanum conteftans Principem, ne Chriftiana tempora fædaret Cyrilli & Memnonis, ob dogma orthodoxum ab hæreticis exauctoratum, martyriis, fed potiùs facræ Synodo avitam parentum obfervantiam, obedientiam, & executionem exhiberet. Quid Ecclefiafticis decretis laicus Princeps debeat, profitetur Juftinianus Auguftus in Edicto contra Anthymum Trapezuntium, Severum Antiochenum, Petrum Apameenfem Epifcopum, & Zoaram Pfeudo-Monachum, directo ad Mennam Patriarcham Conftantinopolitanum. Quoties Sacerdotum fententia quofdam indignos Sacerdotio de facris fedibus depofuit, toties imperium ejufdem fententiæ

ordinationis cum Sacerdotum auctoritate fuit. Orthodoxi igitur Legati rogavere Principem, ut Cyrillum Capitulis fuis coram fe adeffe, aut certè vinculis exemptum redire in fedem Epifcopalem fineret, Synodo, quam Romana & omnis Occidentalis Ecclefia probaffet, obfecutus.

cò

Tunc quammaximè vociferari perrexit Fa&tio, quod nuper ad Alexandrum fuum Metropolitam fcripferat Theodoretus: Judices ipfi omnes auro confidunt, & contendunt unam effe naturam Deitatis & humanitatis. Legenda ejufdem Epiftola ad Andream Samo fatenfem, ad Rufum Theffalonicenfem, & ad Joannem Antiochenum Epifcopum de morte Cyrilli. Damnatos fuos ferre nequiit in throno & minifterio Epifcopali, atque ità fperni quartum Canonem Antiochenum. Addit Liberatus Carthaginenfis. Et ità Joannes cum fuis Antiochiam profectus Cap. 6. eft, ubi colligens plurimos Epifcopos damnavit iterùm Cyrillum, cùm jam effet Alexandrie. Tunc item factum eft, quod in famofa Epiftola fcribit Ibas Metropolita Edeffenus. Remanfit Orientale Concilium non communicans Epifcopis, qui communicaverunt Cyrillo. Et ob hoc multa triftitia inter eos facta eft, & in contentione erant Epifcopi adversùs Epifcopos, & completum eft opere quod fcriptum eft: QUIA ERUNT INIMICI DOMESTICI EJUS. Ex hoc detractiones multe adversùm nos face funt Paganorum & hæreticorum. Non enim audebat aliquis de civitate ad civitatem, aut ad Provinciam de Provincia proficifci; fed tamquam inimicum fuum unufquifque proximum fuum perfequebatur.

Precibus Maximianus Conftantinopolitanus Epifcopus, juffionibus Pontifex Celeftinus affiduè inftabat auferri fcandalum, atque ità tandem Theodofius Auguftus per fpectabilem Tribunum & Notarium Ariftolaum Joanni Antiocheno mifit Sacram, qua Maximiani ordinationem & Neftorii damnationem recipi, ejufdem errores anathematizari, cum Cyrillo pacem iniri, aut certè Nicomediam, idque fine omni Epifcopo cum paucis ad neceffarium fervitium Clericis, ad ejus coram Principe colloquium accedi juffit, eum interim fufpendens ab omni Epifcoporum & Clericorum creatione & damnatione, donec perfecta unio confequatur. Non abfolutè evocatum Nicomediam, fed juffum duntaxat, ut vel corpore, vel faltem animi fententia coirent, affirmat libellus S. Cyrillo exhibitus à Paulo Epifcopo Emifeno, Legato Joannis. Aliter Liberatus Diaconus. Miffus eft Ariftolaus tribunus, Sacram Principis de

Hinc ille motus utramque legationem audivit
quinquies, adunare conatus: At caffo labore.
Pertinaciam enim fuam factiofa legatio fcribit ad
fuos in Ephefo. Quintò acceffus nobis contigit. Et
multùm de hæreticis Capitulis difceptavimus. Ju-
ravimus fepiùs pientiffimo Regi, quod impoffibile fit
nobis communicare his, qui diverfa fentiunt, fi non
dùm exploferint Capitula; & quod Cyrillus, etiamfi
rejecerit Capitula, à nobis fufcipiendus non fit,
quod tam impiæ hærefeos Hærefiarches factus fit. Pa-
ri animo pro Capitulis ftetere Legati orthodoxi.
Eos inter Acacius Melitinenfis Epifcopus non
tantùm Capitula, fed & fuam, ob quam fciderat
veftem Princeps, propofitionem, Deitas eft paf-ferens Joanni & Cyrillo, in qua comminatus eß utris-
fa, purgavit, atque ità illuminatus tandem Au-
guftus Synodo paruit, fecitque, quod factiofi
fcribunt ad fuos in Ephefo. Placuit pientiffimo Re-
gi poft multas adhortationes, ut finguli ad propria
redeamus: Adhæc ut & Ægyptius & Memnon Ephe.
fius in fuis locis maneant. Sic enim poterit Ægyptius
omnes excæcare muneribus fuis. Sic ut ille quidem,
cùm innumera fecerit mala, ad thronum fuum redeat,
ifte vir innocens vix ad fuam manfionem dimittatur.
Pro magna enim gratia Neftorium in Sancti Eu
prepii monafterio manere Theodofius indulfit.
Celeftinus autem Pontifex omninò improbavit,
quod Antiochenæ Ecclefiæ & Epifcopus & Cle-

que Nicomediam exilium, nifi pacem haberent ad in-
vicem. Ad Joannem emolliendum etiam Sancto
Symeone Stylita & Acacio Berrheenfi Epifcopo
ufus eft Theodofius, juffitque hæc omnia nequa-
quam fua auctoritate, fed tamquam executor de-
creti Apoftolici, quo Celeftinus Papa Joannem
Patriarcham ità urgeri mandavit, contumaci mi-
natus parem cum Neftorio damnationem. Papa-
lis Epiftola data eft idibus Martiis, fub Confu- Epift. 11.
latu Ætii & Valerii, proximo post Synodum
anno, paucis feptimanis ante mortem Pontifi
cis, utpotè defuncti octavo idus Apriles: Erat-
que tum Synodus dudum foluta. Eodem Con-
fule

fcopum. Exindè prodiit occafio plurimis fuprà
adductis calumniis, radixque novarum conten-
tionum. Quinimmò Neftoriani ubique ebuc-
cinavere admiffam à Cyrillo Orientalium profef
fionem effe fuum ipfiffimum dogma, fecumque

fule & die datis ad Principem & Maximianum
Neftorii fuccefforem Epiftolis apponitur in Epi-
graphe Poft Synodum. Ad Synodum igitur
poft Synodum fcripta eft Epiftola, quod dicti
Maximiani, octavo Kalendas Novembres confe-
crati, Epifcopatum confirmet ad ejus Relatio-jam & Cyrillum fentire. Sub ejus nomine fin-
nem, quam etiam folutam noluit Pontifex pri-
vare honore refponfi.

xerunt Epiftolam pœnitentiæ de fuis apud Ephe-
fum Actis, quin & fcriptam quafi à Philippo
Romanæ Ecclefiæ Presbytero, ac ad Ephefinam
Synodum Legato, Epiftolam ex nomine Xixti
tertii Pontificis, dolentis Neftorii depofitio-
nem, eique auxilium quærentis. Effe mendacia
oftendit in laudatis ad Acacium Melitinenfem

pitulorum per Orientales acceptatio hifce malis
nullam irrependi rimam hiare permififfet.

Joannes Patriarcha, Acacii Berrheenfis Epifcopi fuafu, duxit obediendum. Nicomediam, & quidem fine Patriarchali comitatu, adire nolens, advocatæ fuæ Synodo perfuafit damnari cum fuis blafphemiis Neftorium, probarique ordinationem Maximiani. Quod namque blafphe-litteris Cyrillus, & addit: Xixtus fan&tiffimus Epimum & incorrigibilem Erronem fuerit jam pri- fcopus fcripfit confona fandte Synodo, omnia illius gedem pertæfus, palàmque dixerit deportandum,fta confirmavit, & nobifcum fentit. Attamen Ca1.1. c.7. teftatur Evagrius Epiphanienfis. Faciendæ unionis Legatum Alexandriam mifit Paulum Emisenum Epifcopum, volens ipfe, fcribit ad AcaL.3.Conc. cium Melitinenfem Sanctus Cyrillus, PræfcribeEph. c.35. re pacis leges, & aboleri omnia, quæ vel Epiftolis vel tomis, vel libris evulgaveram, tenerique folam fidem Nicænam. Refponfum fuum fcribit idem Cyrillus ad Donatum Nicopolitanum EpiCap. 38. fcopum, veteris Epiri Metropolitam. Meminit Sanctitas Tua nuper Ephefi quoque ejufmodi ab illis propofitas conditiones. Ego ad hæc refcripfi rem illos poftulare, quæ fieri planè non poffit, eò quod quæcumque fcripfimus, rectè fcripferimus, nihilque ex eis negare nos poffe. Poft plures tandem ultrò citroque litteras fublatum eft fcandalum, ftabilita Ecclefiarum pax, Paulus Emifenus ut gratus hofpes admiffus ad celebranda & populo impartienda Divina, Cyrillus folemnem illam pacis Epiftolam fcripfit, cujus exordium, letentur cæli & exultet terra, unionis decreto in Synodo Florentina præfixit etiam Eugenius quartus. Quæ omnia Xixtus tertius Papa cum gaudio confirmavit.

Pergit Cyrillus in litteris ad Donatum Nicopolitanum. Sciat & hoc quoque Tua Sanctitas religiofiffimum Epifcopum Paulum initio plurimùm inAitiffe Helladii Tharfenfis, Eutherii Thyanenfis, Himerti Nicomedienfis, & Dorothei Metropolita Marcianopolitani caufa, obnixèque rogaffe, ut que contra ipfos decreta erant, abrogarentur. Affirmabat enim pacem Ecclefiarum aliter perfici non poffe, nifi id quoque fuiffet adjectum. Ego verò refpondebam rem ipfum modis omnibus impoffibilem conari, eò quod nos iftud nunquam effemus permiffuri. Manferunt itaque in eodem fchifmate, in quo nunc etiam perfeverant, neque ulla eorum in conditionibus de pace Ecclefiarum propofitis facia eft mentio. Dorothei crimen notum eft, reliqui haud dubiè & ipfi & Neftorio pertinaces adhæ ferunt. Eadem de caufa Theodofius Auguftus è Metropolitana Tyriorum cathedra extrufit Irenæum, Cyri nuper defuncti fuccefforem, pro quo Theodoretus fcripfit vanam Apologiam.

Capitula tamen acceptari Cyrillus non exegit. De Maximiano Conftantinopolitano Epifcopo, ac ejus Synodo falli credo Liberatum Carthaginenfem. Eam enim rei impoffibilis poftulationem fibi à folo Joanne Antiocheno ac ejus Synodo factam fcribit difertè Cyrillus ad Acacium Melitinæ, & Donatum Nicopoleos Epi

Et hæc eft caufa, cur ex Antiocheno Sancti Euprepii Monafterio ejectum Neftorium, nudumque & inopem, deportari jufferit Auguftus Theodofius, ejus bona Ecclefiæ Conftantinopolitanæ, libros igni,fequaces addicens cunctis hæreticorum poenis. Sacrum Edictum, Ifidoro Prætoriorum Præfecto directum, mandat hominem deportari Petras; Evagrius autem Epiphanienfis ait deportatum Oafin Lybiæ, veram calamitatis domum, ad quam à Conftantio Augufto profcribi etiam Sanctum Athanafium curavit nequam Factic Enfebiana. Nempè exilii locum ob novam femper in blafphemia pertinaciam fæpè Neftorius mutavit. Exftat lex vetans, ne quis præter Auguftalem Præfectum, aut Ægypti Ducem deportet in Oafin, nec ultra fex menfes aut certè annum iftic quis detineatur: Ob infignes loci miferias. Antiochia exportandus dixiffe fertur: Sacra Virgo Liberat. dicatur DEIPARA, & ea, quæ fecerunt triftitiam, conquiefcant. At fidem nullibi invenit. Ejus apud Oafin afflictiones refert laudatus Evagrius. At carum utilitatem ille perdidit, utpotè eorum unus, ad quos in libris de Dei civitate Sanctus Auguftinus: Miferrimi facti eftis, & pessimi permanfiftis. Lingua in faniem verfa mortuus eft, tefte Georgio Cedreno, blafphemans: Hactenus nobis perfuafum non eft Mariam effe Dei genitricem, Ità raptus in fempiternum carcerem blafphemiæ & gehennæ.

Etiam damnatos Pelagianos tunc à fe ablegavit Joannes Antiochenus. Defperatus ac confilii inops Julianus Romam venit ad Xixti tertii pedes, implorans Sancti Apoftoli Petri mifericor diam quafi pœnitens. Verùm Sanctus Leo magnus, Ecclefiæ Romanæ tunc Archi-Diaconus ficta judicavit omnia, ideòque divinæ per ipfum hoftiliter nimiùm impetitæ gratiæ januam claudendam, penitùfque abjiciendum turbulentum hominem perfuafit, uti in Chronico fcribit Sanctus Profper, ac ex illo Hermannus Contractus. Abjiffe ad Siculos dicitur infœlix Ex-Epifcopus, & ad fuftentandam miferabilem vitam prima litte rarum rudimenta pueros docuiffe ufque ad mortem, quafi alter Dionyfius Corinthi.

CA

c. 6.

F. 279.

CAPUT SEPTIMUM.

Exponuntur reliqua Synodi Acta.

A

quam confirmatam à Romana Ecclefia, haud du
biè fuafu & opera ejufdem Leonis.

Epift.144.

Quomodò autem obedierit Juvenalis, docet
Sancti Cyrilli ad Gennadium Ecclefiæ Conftanti-
nopolitana Presbyterum & Archimandritam Epi-
ftola, cujus fragmentum recitant Sanctus Ivo Car-
notenfis Epifcopus,& in Decreto Gratianus Mo-
nachus. Difpenfationes rerum nonnunquam cogunt
parùm quidem à debito foras exire, ut majus aliquid
lucrari faciant. Sicut enim ii, qui mare navigant, 1.quæft.7.
tempeftate urgente, navique periclitante anxiati, c.16.
quædam exonerant, ut cætera falva permaneant;
ità & nos, cùm non habemus falvandorum omnium
negotiorum certitudinem, defpicimus ex eis quædam,
ne cæterorum patiamur difpendia. Et hæc fcribo co-

Liam Synodi hujus decifionem refert Sanctus
Leo Pontifex in litteris ad Maximum Pa-
triarcham Antiochenum. Subrependi occafiones non
prætermittit ambitio, & quoties ob incurrentes cau-
fas generalis congregatio facia fuerit Sacerdotum,
difficile eft, ut cupiditas improborum non aliquid fu-
pra menfuram fuam moliatur appetere. Sicut etiam
in Ephefina Synodo, quæ impium Neftorium cum fuo
dogmate perculit, Juvenalis Epifcopus ad obtinen-
dum Palestine Provinciæ Principatum credidit fegnofcens, quod Pietas Tua triftetur in fanctiffimum
poffe fufficere, & infolentes aufus per commentitia
fcripta firmare. Quod fanctæ memorie Cyrillus Ale-
xandrinus Epifcopus meritò perhorrefcens fcriptis

Proclum Epifcopum, eò quod admiferit in commu-
nionem Alienfium Hegumenum, quem Ecclefiæ leges
Palæftinæ Præpofitum non noverunt. Igitur ne re-

fuis mibi, Romanæ Ecclefiæ tunc Archi Diaco-fugiat Pietas Tua fandissimi Procli Epifcopi commu-
no, quid prædicta cupiditas aufa fit, indicavit,

nionem. Una enim cura mihi fuit & Sanctitati ejus:
Et difpenfationis modus nulli difplicet fapientum.
Hegumeni feu Epifcopi Juvenalis, quod tres Pa-
læftinas ex Ephefine Synodi decreto contumax
nollet reftituere Patriarchæ Antiocheno, refuta-
tam priùs communionem tandem admifit Proclus
Conftantinopolitanus Epifcopus Maximiani
fucceffor; verùm Gennadius Archimandrita tulit
adeò indignè, ut ejus communionem refutarit,
tamquam polluti à Juvenale prævaricatore, ac per
ipfum Sanctum Cyrillum decreti Ephefini aucto-
rem debuerit ad illam reduci. A Juvenale, quem
verfatilem vertumnum fuiffe docent acta in latro-
cinio Ephefino novos Ecclefiæ motus metue-
bant Cyrillus & Proclus, ideòque cenfuerunt
ejus contumacem ambitum difpenfatoriè toleran-
dum, de quo in dies crefcente Synodi Chalcedo-
nenfis judicium infrà edicemus.

folicita prece multùm popofcit, ut nulla illicitis conatibus præberetur affenfio. Addit Orientalium Epifcoporum prima petitio ad Principem missa è civitate Chalcedonenfi. E nobis quidam à pientiffi mo Juvenali Hierofolymitanorum Epifcopo olim ordi nati filuimus, quamvis pro Canonibus certandum ffet, ne videremur gloriæ noftræ caufa dolere. Et nunc quoque illius ftudia & praftigias tales per Pha 1. 1. nicem fecundam & Arabiam non ignoramus. Juvenalis, uti fcribit Evagrius Epiphanienfis, è Primatiali Ephefiorum Metropoli Hierofolymam translatus, primæ Palæftinæ jure Metropolitico, per Cyrillum & Joannem Anteceffores invafo, nequaquam fuit contentus: Decem Afiaticæ Diœcefeos Provinciis dominari folitus tres Palæ ftinas eripuit Patriarchæ Antiocheno, novum fe iftic Patriarcham oftentans, tentanfque etiam Arabiam & duas Phoenicias, & quidem per præ ftigias & fcripta commentitia. Horum unum mifcuit fuæ fuperiùs laudatæ pro Sede Apoftolica interlocutioni Oportebat Joannem Reverendissimum Antiochiæ Epifcopum confeftim accurrere ad Apoftoli cam Sedem magne Romæ nobifcum confidentem, & obedientiam ac honorem deferre Apoftolico fanctæ Dei Ecclefie Hierofolymorum, apud quem maximè mos eft ex Apoftolico ordine atque traditione, ut ipfa fedes Antiochena dirigatur & apud eum judicetur. Etiam Joannes Hierofolyma Antiftes fefe Epifcopum Apoftolicum, fuamque Sedem jactabat Apoftolicam; aft ab illa judicandam aut dirigendam fedem Antiochenam fabula eft folius Juvenalis, omninò digna nomine præftigiarum, remittendaque, quo & Joannem remifit Sanctus Hieronymus, ad fextum & feptimum Canonem Nicenum. Juvenalis, inquam, Joannem Antiochenum videns extra Synodi & Sedis Apoftolicæ gratiam, damnatum à Sancto Cyrillo, ac inauditum à Rhegino Cypriorum Metropolita excuf fum, iftaque Provincia mutilatum, mutilareli, id eft, folum fidei decretum. voluit & tribus Palæftinis in fedem fuam tranfcribendis. At Sanctus Cyrillus aliud effe fciens delicta Antiftitum, aliud jura fedium, retudit ambitum, ufus confilio & auxilio Sancti Leonis, ex tunc tenaciffimi Canonum Nicænorum. Etiam Autocephaliam Rhegino datam jam dixi nun

171. 214.

Quæftio eft, an ex Actis fynodalibus aliud nihil caffarit Romana Ecclefia? Rationem dubitandi dat S. Gregorius Magnus in litteris ad Narfen Comitem. Ephefinam Synodum perfcrutantes, de L.5.Ep.14. | Adelphio & Saba, & cæteris aliis, qui illic dicuntur effe damnati, omninò nihil invenimus. Et exiftimamus, quia ficut Chalcedonenfis Synodus in uno loco ab Ecclefia Conftantinopolitana cft falfata, fic aliquid in Ephefina Synodo factum eft. Sola & omnia à fe confirmata generalium Synodorum acta Archivis fuis inferere folet Romana Ecclefia: Quocircà decretum de Meffalianis, quod in illis Gregorius non reperit, certum eft non fuiffe confirmatum. Et Codex Canonum Ecclefiæ univerfæ folos fex Ephefinos Canones cum decretis de non alterando Nicæno Symbolo & de Ecclefia Cypriorum continet, nihil de Meffalianis. Quin immò vetus, à Dionyfio Exiguo collectus, Codex Canonum Ecclefiæ Romanæ nihil penitùs habet ex Ephesinis conftitutionibus, nifi folam ad inftar appendicis Epiftolam duodecim Capitulorum S. Cyril

Refpondeo per Romanam Ecclefiam confirmata fuiffe duodecim Cyrilli Capitula, Canonem de Symbolo, & Acta contra Pelagianos. Abundè id liquet ex huc ufque dictis. Reliqua fibi ipfis relicta funt, quomodò dixi fuprà de Actis Synodi Conftantinopolitana. Romana namque Eccle.