379.

DE QUINTA SYNODO GENERALI.

ti in fuos ordines, atque tunc præfentes Epi- | fcopi dixere: Reverendiffimus facrorum cuftos vaforum iftius fanétiffime Ecclefiæ adferat ad confiderationem nobis & recitationem facra dypticha, in quibus fancta memoriæ Sacerdotum ipfius optima civitatis continentur vocabula. Ea mox protulit Joannes ejufdem Ecclefiæ Presbyter, & dixit: Secundùm jussionem veftræ San&itatis inter facra vafa, quæ à me fervantur, habentes dypticha illa protuli, & ad recitationem porrigo. Habeo autem

duos alios membranaceos quaterniones veteriores iftis, quæ nunc funt & recitantur, quos & ipfos protuli, ficut videtis, Ex quo liquet facras hafce tabulas ad facra vafa fpectaffe, & fuiffe quaterniones membranaceos, quales etiamnùm videmus in Sacriftiis difciplinatorum monafteriorum. Conftantinopolitanorum formam defcribit magnum Belgii Chronicon: In Ecclefia Sancti Laurentii prædicte civitatis erat columna tota marmorea, cooperta ad modum Scacorum, fic ordinata ut incipiendo à principio in uno Scaco poneretur nomen Imperatoris, &in fequenti nomen Patriarchæ, qui præfidebat. Prædixit verò Philofophus quidam nomine Leo, columne Scacis omnibus expletis perditum iri civitatem Conftantinopolitanam, & fic de facto accidit Quia præfidentibus Imperatore Conftantino,

Patriarcha Gregorio, quorum tempore capta fuit civitas à Turcis, facta fuit impletio ultimorum Scacorum columnæ. Imperator ille fuit Conftantinus Palæologus, Joannis, qui in Florentina Synodo adfuit, filius; Patriarcha erat Gregorius, eidem Synodo præfens, Proto-Syncellus, appellatus Gennadius fecundus: Nam & Patriarchæ Conftantinopolitani, imitati Romanos Pontifices in fua promotione nomen mutant, femper tamen retinentes initialem litteram nominis fui Baptifmalis.

Mopfueftena defunctorum Epifcoporum dy pticha ita habebant: Pro requiefcentibus Epifcopis, Protogene, Zozimo, Olympio, Cyrillo, Thoma, Baftiano Baftiano, Auxentio Palatino, Jacobo, Zozimo, Theodoro, Symeone. Quæftio erat, quifnam erant Cyrillus ille, ac ille Theodorus? Refpondit verò Martyrius Ecclefiæ Mopfueftenæ Presbyter, ætatis octuaginta, in iftius autem civitatis Clero habens annos plufquam fexaginta: Neque fcio, neque audivi, quod recitatus eft Theodorus olim factus iftius civitatis Epifcopus in facris dyptichis, fed audivi; quod Sanctus Cyrillus, Alexandrina magnæ civitatis Epifcopus, pro Theodoro taxatus eft in facris dyptichis, quibus infcripti funt defuncti fanctissimi Epifcopi, & ufque buc ipfe infcriptus eft, & prædicatur cum aliis Epifcopis; Epifcopum enim in noftra civitate nomine Cyrillum neque fcio, neque audivi factum. Qui autem nunc infertus eft Theodorus, ante tres annos obiit. Et de Galatia erat. Ægypti Alexandriam vocat civitatem magnam, diftinguens contra Alexandriam fecundæ Ciliciæ oppidum, cujus Epifcopus nomine Urbicius præfenti Synodo adfidebat. Quod ipfum de rafo Theodori, & fuffecto in ejus locum Cyrilli nomine alii decem Presbyteri, quinque Diaconi, & feptem decim honorati feniores laici funt atteftati, di centes ita fe audiffe à fuis majoribus, primamque originem & caufam ignorare. Ex quibus

181

fibi lectis conclufit quinta nostra Synodus: Suf-
ficit, quæ prolata & dicta funt Ecclefiafticam tradi-
tionem demonftrare, eò quod oportet hæreticos &poft
mortem anathematizari.

aut

Verùm fuit conclufio infirma. Caufam dat Synodus Eliberina: Energumeni nomen ad altare cum oblatione non recitetur. Et de his, qui animo jam deficientes pœnitentiam accipiunt, & ante communionem, id eft, Sacramentalem reconciliationem moriuntur, fcribit ad Theodorum Fo- Ep.91.c.3. ro-Julienfem, & ad Rufticum Narbonemfem Ep.92.c... Epifcopum Sanctus Leo Magnus: Horum caufa Dei judicio refervanda eft, in cujus manu fuit, ut talium obitus ufque ad communionis remedium differetur. Nos autem, quibus viventibus non communicamus, mortuis communicare non poffumus. Eo in ipfo feu communionis feu pœnitentiæ gradu, in quo vivus fuerat & à nobis decefferat, quifque olim etiam mortuus habebatur, atque ita qui vis vus fuerat Flens, Audiens, Subftratus Confiftens, etiam defunctus uti talis tractabatur. At verò Consistentis quoniam fine oblatione communicabat, nomen ad altare recitari non poterat: Recitandi nominis & faciendæ oblationis Jus femper fuere connexa. Non folus adduaus Eliberinus Canon, fed & Sanctus Cypria nus in variis Epiftolis, in litteris ad Decentium Eugubinum Epifcopum Sanctus Pontifex Innocentius primus, aliique antiqui Patres femper connectunt. Recitatio nominis Recitatio nominis, non minus quam oblatio, erat pars plenæ & perfecta communionis. Quocirca ex rafo è facris Ecclefia dyptichis alicujus nomine nequaquam ejus anathematizatio aut degradatio, fed fola ad Confiftentiam dejectio, à myfteriorum celebratione fufpenfio, aut quæpiam alia laicæ feu Clericalis communionis mutilatio rectè inferebatur.

Dura fuit hæc in mortuos Difciplina, ideoque poftmodum mitigata. Etenim ftatuit quar ta Synodus Carthaginenfis: Penitentes, qui at. Cap. 79: tentè leges pænitentiæ exequuntur, fi cafu in itinere vel in mari mortui fuerunt, ubi eis fubveniri non poffit, memoria corum & orationibus & oblationibus commendetur. Hoc eft, recipiatur vivorum pro ipfis oblatio, celebretur pro ipfis facrificium & eorum nomen ad ipfum recitetur. Nota non cunctis, fed folis in mari aut alio itinere, ubi eis fubveniri non poterat, defunctis gratiam hanc fuiffe impenfam; & quidem folis poenitentiæ leges ftrenuè executis, cujus rei judicium Epifcopo deferebatur. De cunctis in pœnitentia ante acceptam abfolutionem defunctis ftatuit in fuo Capitulari ex undecima Toletana Synodo Ifaac Epifcopus Lingonenfis: Quamquam diver L. I. c. 14 fitas præceptorum de hoc capitulo babeatur, eorum tamen nobis fententia placuit, qui multiplici numero de bujufmodi bumanius decreverunt, ut & memoria talium in Ecclefiis commendetur, & oblatio pro corum dedicata fpiritibus accipiatur . Undè eidem fuo Pœnitentium Capitulari inferuit non folummodò jam adductum Carthaginenfem, fed & hunc ex quinto libro Capitulorum Caroli Magni defumptum Canonem: Placuit his, qui accepta pœnitentia ante reconciliationem migrant ad Deum, communicari, pro eo quod bonoraverint pœnitentiam. Eft duodecimus, at verbis parumper

182

immutatus, fecunda Arelatenfis Synodi Canon, difertè addens Oblatio illius recipiatur. Multò largior eft gratia fecundæ Synodi Aurelianenfis : Cap. 15, Oblationes defunctorum, qui in aliquo crimine fuerint interempti, recipi debere cenfemus, fi tamen non ipfi fibi mortem probentur propriis manibus intuliffe. Et hoc jure nos hodie vivimus. Attamen fui ipforum homicidis addimus etiam in duello cafos, & quovis in notorio mortali delicto exftinctos.

A&t. 3.

Porrò defuncti Theodori tempore apud Græcos omninò vigebat primævi Canonis rigor, atque ità nominis rafura illum Neftorianæ hærefeos aut de illa damnationis reddebat folummodò fufpectum, non convincebat. Hærefeos iftius domitor Sanctus Cyrillus, ejus in locum fuffectus, augebat fufpicionem: Sed folummodò augebat. Rafura tamen evincebat Theodorum in Ecclefiæ pace defunctum poft mortem fuifle vocatum in judicium, convictum delicti, & communione mutilatum. Etenim Cyrillus non nifi in pridem defuncti Theodori locum poteft fuiffe fuffectus'. Rectè verò Sanctus Athanafius ex retento conftanter & femper recitato nomine conclufit Antecefforem fuum Dionyfium nunquam fuiffe de hærefi damnatum aut graviter notatum: Quod illa infcriptio & recitatio fint infallibilis character perfecta ac plenæ

communionis.

CAPUT NONUM.

Elucidantur Acta quinta
generalis Synodi.

COLLATIO PRIMA.

Prima Collationis, face poft Bai Dcoin.

Rima Collationis, factæ poft Bafilii Con-
Chrifti

quingentefimo quarto, Vigilii Pontificis decimo
octavo, Juftiniani Augufti anno vigefimo fepti-
mo, præfederunt Eutychius Conftantinopolita-

yll$ 2
Apollinarius Alexandrinus, Domninus
Antiochenus, & Euftochii Patriarchæ Hiero-
folymitani legatio Stephanus Raphix, Georgius
Tiberiadis, & Damianus Epifcopus Zozufenus.
Synodum hanc fuiffe vigefimo feptimo Juftinia-
ni anno factam dixere ad fextam Synodum etiam
Legati Apoftolici, adeòque Onuphrius Panui-
(a) Vide nus, anno vigefimo fexto adfignans, (a) eft
lapfus. Memoratos Præfides regebat à Theodoro
Noris, fu Cæfareenfium in Cappadocia Archi-Epifcopo re-
pra ad
cap, 6.

Notam

&us idem Imperator Juftinianus, atque ad præ-
fentem Collationem intromitti mox poftulavit
vir spectabilis Theodorus Silentiarius, & ad Eu-
tychii Patriarchæ interlocutionem intromiffus
dixit: Piiffimus & Chriftianiffimus nofter Dominus
mifit me ad veftram Beatitudinem dare vobis piissi-
mam formam legendam ante veftram fanctam Syno-
dum. Eam continentes Divales litteras ad Domi-
ni Patriarchæ Antiocheni interlocutionem legit
Stephanus, Ecclefiæ Conftantinopolitana Dia-

conus, Notarius, atque Inftrumentarius, id
eft, Commentarienfis, Memorialis, aut fanè
Monitor, quorum officia defcribit antiqua noti-
tia ejufdem Ecclefiæ.

Sacra Divalis profitebatur ac edicebat varia.
Primò, dicit avitam Romani Imperii pietatem
effe, ut orthodoxam fidem & Ecclefiarum pa-
cem Auguftus Princeps defendat, procuret, &
ab Erronibus læfam reftauret per generalem Sy
nodum, uti adversùs Arium, Macedonium,
Apollinarium, Neftorium, Eutycheten fecerunt
per Nicænam, Conftantinopolitanam, Ephe-
finam, & Chalcedonenfem Synodum Augufti
Conftantinus, Theodofius primus, Theodo-
fius fecundus, & Marcianus. Laudatas Syno-
dos illi coegere, earum judicata legibus con-
firmarunt, & illis rebelles hæreticos compule
runt ad obedientiam, aut everterunt. Et hocce
reverà eft officium Chriftiani Principis. Iftos fefe
imitari Juftinianus profitetur. Profitetur mox.
à fufcepto Imperio unicum fibi fuiffe votum &
conatum pacificare Occidentis & Orientis Eccle-
fias, longo Acaciano fchifmate, & horrendis
Neftorianorum ac Eutychianiftarum adversùs Sy
nodum Chalcedonenfem turbulentiis laceratam,
& addit: Fecimus prædicari eamdem fanctam Syno-
dum cum tribus aliis fanctis Conciliis in Dei Ecclefiis.
Quod ipfum in libellis Agapeto Pontifici adver-
sùs Antymum fedis Conftantinopolitanæ invafo
rem exhibitis, & in Synodo Conftantinopolitana
fub Menna Patriarcha lectis, adfirmant Epifco-
pi Orientales: Imperator nofter, tamquam Chrifti A&t. 1.
difcipulus approbatam animam habens, ftatuit qua-
tuor fandtas Synodos in Divinis ac Sacris initiationi-
bus magna voce prædicari, quæ fortificant corda fi-
delium, bæreticorum compungunt, Sperans
eos, qui errore ex fimplicitate fubducti funt, conver
ti. Uti ad Francis fuis, ex priorum Epifcopo-
rum & Regum Merovingiorum focordia nimiùm
rudibus, reddendam neceffariorum fidei myfte-
riorum firmam notitiam Carolus Magnus cantari
Symbolum, ità ad eliminandam omnem, ex Ne-
ftorianorum ac Eutychianorum turbulentia na-
tam, fidelis populi de Synodo Chalcedonenfi
fufpicionem, omnes quatuor generales Synodos
folenniter ad Miffarum Sacrificia recitari juffit
Auguftus Juftinianus. Opus laude veraciter di-
gnum. Hinc enim quatuor illa Concilia, quod
frequenter prædicat Sanctus Gregorius Magnus,
tamquam quatuor Dei Evangelia cœpit novo mo-
do omnis fub cœlo Ecclefia venerari. Etenim ve
nerationem effe avitam & antiquiffimam, folam-
que infcriptionem ac recitationem novam, quam
novi fcandali & diffenfionis perperàm accufant
Eutychianifta infigniter in Collatione Conftanti-
nopolitana cum Epifcopis Severianis demonftra-
vit Hypatius Archi-Epifcopus Ephefiorum. Il-
lam tamen Juftino Augufto adfcribit in litteris ad
Hormifdam Pontificem Epiphanius Patriarcha
Conftantinopolitanus: Quatuor Conciliorum pro Pɔft Ep.
fide conflantia prædicatur, & hoc ipfum omnibus fa
crorum dyptichorum recitatione manifeftum eft. Eo ;.
autem tempore necdùm Juftinianus, fed adhuc Ju-
ftinus regnabat. Et orthodoxorum monacho-
rum ad Joannem fecundum Patriarcham, Epi-
phanii Antecefforem, adverfus Acacianum schif

ma

72.

Relat

A&t. 8.

Juftinianus quatuor Generales Synodos cum
cunctis fuis definitionibus, & omaes Ecclefiæ
Patres cum fuis dogmatibus, Athanafium, Hi-
larium, Bafilium', Gregorium Nazianzenum,
Gregorium Nyffenum, Theophilum, Joannem
Chryfoftomum, Cyrillum, Auguftinum, Pro-
clum, & Sanctum Leonem. Affeverat fe rectis
animi paffibus gradi in hoc negotio, credereque
non poffe tria ifta impiiffima Capitula per Syno-
dum Chalcedonenfem fuiffe probata. Præfertim
profani Theodori perfonam & dogmata, de qui-
bus profequitur: Hortamur vos confiderare ea, quæ
à Theodoro impiè tam in aliis, quam in Judaico
Symbolo, quod & Ephefi & Chalcedone prolatum
anathematizatum eft ab utraque Synodo, cum bis qui
ità fapuerunt aut fapiunt. Adjungit eorumdem
Scriptorum caufa Theodorum peffimè notari à
plerifque fanctis Patribus, & de propriæ Ecclefiæ
dyptichis fuiffe ejectum. At loquitur fine com-
petenti teftimonio. Etenim Judaicum iftud

ma publica in Ecclefia adclamatio & poftulatio |
habuit hoc tertium Capitulum : Ut pro majori
Scripturarum auctoramento quatuor Synodi ponantur
in facris dyptichis. Et ejufdem Joannis Conftan-
tinopolitana Synodus repofuit: Quoniam honefta
petitio eft, dignum judicavimus juxta exclamationes
populi, & acclamationem Veftræ Beatitudinis, &
fecundùm porrectum libellum à venerabilibus Archi
Mandritis & Monachis, ipfas Synodos in dyptichis
prædicari. Rei series largè refertur in Actis Syno-
di fub Menna Patriarcha, tandem concludenti-
bus: Et poft lectionem fandi Evangelit ex more fa-
cra Catechumenorum Missa finita, & januis poft
cofdem Catechumenos & Poenitentes ejectos,
claufis, ac fancta lectione juxta confuetudinem lecta,
tempore dyptichorum cucurrit omnis multitudo cum
magno filentio circùmcircà altare, & audiebant. Et
cùm folùm le&tæ fuissent à Diacono appellationes fan-
Elarum quatuor Synodorum, voce magna univerfi
clamaverunt: GLORIA TIBI DOMINE. Uti
folet & lecto Evangelio acclamari. Et hinc di-Symbolum eft ufque huc incerti auctoris.
fcimus Miffæ locum, quo apud Græcos facra dy- Quartò, Divales litteræ inquiri mandant, an
pticha recitabantur. Proinde hanc Synodorumin Ecclefia pace defunctus Epifcopus ob
infcriptionem & recitationem Monachi à Joanne ta post ejus mortem crimina, maximè hærefin,
Patriarcha poftularunt, Joannes ac ejus Synodus
inftituerunt, pro Ecclefia Conftantinopolitana
confirmavit Juftinus Auguftus, ejus fucceffor &
nepos Juftinianus ad omnes Orientis Ecclefias
extendit, atque ita jufto titulo boni operis laudem
uterque fibi adfcripfit. Videatur apud Lauren-
tium Surium vita Sancti Sabba Abbatis.

Secundò, adducta Divales litteræ in Theodori Mopfueftienfis Epifcopi perfonam & dogmata, in Theodoreti Cyrenfis Epifcopi adversùm duodecim Sancti Cyrilli anathematismos fcripta, ac in Iba Edeffeni Metropolitæ famofam ad Marim Perfidis Antiftitem Epiftolam graviter & acerbè invehuntur, addentes tria hæc Capitula à quibufdam defendi ea intentione, ut Deus verbum non dicatur homo factus, & fancta virgo non prædicetur Deipara, atque ita evertatur Chalcedonenfis Synodus, & virus Neftorianum stabiliatur.

Tertiò dicunt eadem tria Capitula effe jam pridem non folùm à quatuor Græcorum Patriarchis, fed etiam à Vigilio Romanorum Pontifice & verbis & fcriptis anathematizata. Iftic hærebat nodus. Etenim fine Romano Epifcopo nihil definiri poteft: Sine ipfo factus Epifcoporum Conventus nequaquam Chriftiana Synodus effe poffit, fed fchifmatica confpiratio, & factio feu parafynagoga. Hinc addunt litteræ Vigi lium in eadem fententia femper perftitiffe, probantque ex ejus actis in Rufticum nepotem fuum, & Sebaftianum Romanæ Ecclefiæ Ex-Diaconos Cardinales, degradatos ea de caufa, quod Apoftolicum tria Capitula condemnans judicatum, prius laudatum & probatum, improbaffent, & ad Capitulorum Defenfores adversùs proprium Pontificem apoftataffent.

Verùm à fuo judicato refilierat etiam ipse Vigilius, & à Juftiniano firmam tandem harum contentionum definitionem rogatus noluerat adeffe huic Synodo, promiserat tamen fcripto mentem: fuam aperire. Hinc pergunt litteræ Divales : Adbortamur etiam vos de bis difceptare. Profitetur

comper

poffit damnari. Verum fibi ipfis non cohærent.
Nam quod Synodaliter inquiri mandant, ut de-
finitum poffe fieri adferunt, eamque effe doctri-
nam & praxim fanctorum Patrumn, qui non folùm
viventes bæreticos condemnaverunt, fed & poft mor-
tem anathematizarunt, ficut eos, qui iniuftè condem-
nati funt, revocaverunt poft mortem, & in facris
dyptichis fcripferunt, quod factum eft in Joanne &
Flaviano Epifcopis Conftantinopolitanis. Quod
quidam Patres doceant occultos in vita hæreticos
poffe damnari poft mortem, verum eft; quod
aliquos damnarint nullo exemplo oftendere
poffit Juftinianus. Quofdam tamen, quoniam
alia damnandi, alia abfolvendi eft ratio, iniquè
in vita damnatos poft mortem omninò abfolve-

runt.

Quintò, Divales litteræ difcuti mandant etiam Theodoreti Cyrenfis Epifcopi fcripta adversùm duodecim anathematifmos Sancti Cyrilli; item famofam Epiftolam Ibæ Epifcopi Edeffeni, accufatam de variis. Primò, quod Deum Verbum neget factum hominem. Secundò, quod fanctam Virginem inficietur Deiparam. Tertiò, quod damnet Ephefinam Synodum, tamquam quæ fine quæftione & judicio Neftorium degradarit. Quartò, quod Sanctum Cyrillum ac ejus duodecim Capitula calumnietur effe hæretica. Quintò, quod Neftorium & Theodorum, eorumque impietates probet ac laudet. Hæc cum Synodo Chalcedonenfi conferri, & an confonent definiri mandat Juftinianus.

Poft lectas hafce litteras Theodorus Silentiarius, utpotè officio perfunctus, à Stephano Raphiæ Epifcopo, Euftochii Patriarchæ Hierofolymitani Vicario & Legato, è Synodo dimiffus eft, ac Stephanus Ecclefiæ Conftantinopolitana Diaconus ac Notarius legere juffus quafdam Vigilii Pontificis & aliorum Patriarcharum de hac re litteras, primùmque legit Epiftolam Eutychii Patriarchæ Conftantinopolitani ad laudatum Pontificem, qua profitetur quatuor generalium Synodorum fidem & legitimas definitiones,

to fem per authoritatis apice apud omnes Patriarchas & generales Synodos fuit primatus Epifcopi Romani. Repofuit verò Vigilius fe propter corporis infirmitatem non poffe ad hanc petitionem refpondere, in poftero autem die pollicitus eft manife| ftare quod ei de tali conventu placuerit. Et Patriarcha: Oportet igitur præfentem differre diem. Norant enim fefe fine Romano Epifcopo non Synodum, fed conciliabulum facturos. Quod noffe, & quintam hanc Synodum diligenter evolvere debuerat etiam Conventus Bafileenfis.

Exindè idem Stephanus Diaconus legit ad hafce Eutychii litteras & preces Refponfum Vigilii Pontificis probantis ejus fidem & zelum, optantis Apoftolico officio citra ullam paternarum traditionum prævaricationem fungi in scabrofa hac contentione, & addentis: Annuimus, ut de tribus Capitulis, facto regulari conventu, collationem habeamus. Data erat Epiftola hoc ipfo inchoate Synodi anno, octavo Idus Januarias. At mentem interim ex caufis mutarat Vigilius,tiam, & offerre prissimo Domino, ideò enim & inChalcedonem fugerat ad fanctæ Euphemiæ corpus, (a) affectus podagra & variis per Juftiniani Augufti violentiam illatis calamitatibus, fefe iftic quafi in afylo clauferat, & fieri Synodum nolebat.

(a) Ex fubfcriptione Conftituti_colligitur tempore Synodi Vigilium fuiffe in Conftantinopolitana civitate unde Lupus lapfus eft fcribens Pontificem poft datas ad Eutychium litteras menfe Januario iterum Chalcedonem fe recepiffe, ubique tempore Synodi moratum. Noris in differt. de V. Synodo cap. VII.

capitulorum litem, verùm conformiter ad qua-: tuor priores generales Synodos, præfertim Chalcedonenfem. Capitulorum patroni adfirmabant. illa probata per Chalcedonenfem Synodum, fine, ejus injuria retractari non poffe, longè minùs damnari, & à Theodoro Cappadoce circumfcri

liæ, Africæ ac Illyrici Epifcopos omnes fpectantes ad Occidentalem Ecclefiam feu Patriarchatum Romanum. Ex quo lucet nuperos Epiphanii Patriarchæ Conftantinopolitani ad invadendam Illyricianam diœcefin conatus à Bonifacio fecundo Pontifice fuiffe plenè retufos, & exfufflatos. Quales verò effent ifti,jptum Principem degeneraffe in manifeftum ejus Africæ præfertim Epifcopi, fuprà audivimus à Cleri Italici litteris, & omninò optimè norat Vigilius, atque ita meritò noluit in Synodum

confentire.

prævaricatorem. Adversùm iftos voluere glorioli Judices caufam ex Chalcedonenfi Synodo judicari, addideruntque Juftinianum effe ejufdem, uti & aliarum trium, zelofiffimum cuftodem, utpote qui omnes quatuor facris Ecclefiæ dyptichis inferi & prædicari fecit, quod ante imperium Divinitus ei datum in fanéta Ecclefia non procedebat.

Poft eorum egreffum Græci Epifcopi judicarunt obediendum Principi, faciendam Synodum fine Pontifice, advocandos tamen ipfi adhærentes Romani Patriarchatus Epifcopos, Primafium ex Africanæ dicecefeos Provincia Byzacena,

Illyriciana. Fuere invitati per Theodorum Lymiron, Anatolium Cymæ, & Diogenianum Epifcopum Zozopolitanum nec non Ammonium, Petrum, & Theodorum, Ecclefiæ Conftantinopolitana Presbyteros ac Defenfores ; verùm Primafius Epifcopus Adrumentinus refpondit: Papa non præfente, non venio. Et Sabinianus Epifcopus Zyparenus: Venire non poffum, eò quod præfiò non eft Archi-Epifcopus meus Benenatus. Et Projectus Epifcopus Naizitanus: Archi-Epifcopum Benenatum accedo; & ad eum, feu juxta eum, refpondeo. Eodem modo refpondit Paulus Epifcopus fecundæ Juftinianæ. Et Synodus ad ifta fibi relata: De Primafio fecundùm Ecclefiafticam traditionem opportuno tempore que oportet difponantur; Sabiniano autem, & Paulo,

Quapropter altero die, feptimo mensis Maii, ad illum Juftinianus Auguftus legavit Liberium. patricium, Petrum patricium & magistrum officiorum, Patricium patricium, Conftantinum Quæftorem facri Palatii, Bellifarium, Cethegium, Rufticum, & cum illis varios Metropolitas ac Provinciales Epifcopos, ex fua Augufta parte fupplicaturos, ut conveniret ad Synodum, & tractaret de tribus capitulis, his qui volunt fidu-Sabinianum, Projectum, & Paulum ex diœcefi ciam, id eft id eft, plenam libertatem habentibus contradicendi, ut per communem confenfum omnium finem fufciperet caufa trium Capitulorum. Eidem calendis Maii ipfum cum eifdem precibus accef ferant; verùm Pontifex perftitit immobilis, & plurimis de hoc motis poftulavit inducias accipere, ut folus refpondeat. Norat qualiter jam à Juftiniano | tractatus fuerat, & qualiter foret in Synodo tra&tandus. Et ad illum Legati: Solus quidem fepiùs in fcriptis condemnafi ifta tria capitula, piissimus autem Dominus in communi vult Te unà cum aliis convenire, & fic de bis judicium fieri. De induciis verò & per alios fuggefit tua Beatitudo piiffimo Domino,& refpondit ejus Majeftas, quod fi quidem conveniatis cum beatiffimis Patriarchis, & religiofiffimis Epifcopis, fecundùm quod inter vos vifum eft, debentes tractare & communiter de tribus capitulis difponere, præbeo non folùm quantas nunc dicitis inducias, fed etiam longiores; fin autem per femetipfum tua Beatitudo vult fuam manifeftare voluntatem, neceffe eft nos etiam ab his, qui propter hoc vocati funt religiofiffimi Sacerdotes, & tantum tempus hic commorati funt, fynodicè difcere, quam de his habent voluntatem. Nos autem non poffumus Dei Ecclefiam ulterius in tanta confufione relinquere, maximè hæreticis calumniantibus ejus Sacerdotes, tamquam Neflorii fequaces: Utique ob tria capitula necdùm ab illis damnata Verùm etiam tunc Vigilius perftitit, & iterum promifit folus facere, & tranfmittere piiffimo Principi. Et merito: Etenim ante omnem Epifcoporum conventum, ante invocatum Spiritum fanctum, jam à Theodoro Cappadocia Archi-Epifcopo inftructus Ju-fum vos flagitare dixiflis, filium noftrum Romanæ ftinianus norat quid effet in Synodo facturus, ideoque talem conventum Vigilius averfabatur. Secunda igitur Collatio, facta octavo Idus facta octavo Idus Majas, audivit hafce duas ad Vigilium legatio-fus, faltem viginti dies pro noftri corporis imbecillita

nes, & gloriofiffimi judices concluferunt: Nos hoc, quod juffi fumus à piissimo Imperatore, implevimus, & imus ad facrum ejus Palatium, in ejus obfequium permanfuri. Vos autem Dei timorem præ oculis habentes, celerem finem caufæ imponere dignamini, convenientem bis, quæ à fanctis quatuor Conciliis de una eademque fide definita funt. Mandant Epifcopis, ut fine Vigilio, citra rationem. refragante, faciant Synodum, finiantque trium Chrift. Lupi Oper. Tom. II

Projedo, reverendiffimis Epifcopis, licebit, fecundùm quod petierunt, ad Benenatum religiofiffimum Epifcopum accedere, qui communicat nobis, & confentit his, que ab hac Synodo aguntur, ficut oftendunt ea, quæ fæpius fcripfit & fecit: Et quod Pho-' cas, religiofiffimus Epifcopus, fub ejus diœcefi conftitutus, præfiò eft huic fando Concilio, & vices ejus agit. Et hæc quidem fic ordinentur. Incongruum autem Sacerdotibus effe putantes protrahere dandum à nobis refponfum Chriftianiffimo Imperatori, Deo juvante, futuro die convenientes que oportet agemus. Phocas ille erat Epifcopus Stalienfis.

Tunc item factum eft,quod in fuo de tribus Capitulis Conftituto fcribit Vigilius Pontifex ad Principem Juftinianum: Ad fratres & Coepifcopos noftros, quibus fimiliter de eadem caufa Refpon

Ecclefiæ Cardinalem Diaconum Pelagium cum bujufmodi mandato direximus, dicentes: Ut quia conAitutus Collationis faciende modus fuerat prætermif

te, quam norunt, noftrum deberent definitum de tribus Capitulis fuftinere Refponfum, antiquum & regularem cuftodientes ordinem, ut ante noftra, id eft, Sedis Apoftolicæ, cui per Dei gratiam præfidemus promulgationem fententiæ quidquam proferre tentarent, undè fcandali rurfus, que fopita fuerat, oriri poffet occafio. Prætermitti conftitutum collationis faciendæ modum veraciter eft queftus Pontifex Eam enim in fcriptis, & à pari LatinoАа

rum