DE QUINTA SYNODO GENERALI,
Exponitur damnatio Origenis, occafio quintæ Synodi.
Rimum in tria Capitula hoftilem inful-ex populo apparuit, dicens hoc els pro eo, quod tum refert in Chronico Victor Epifcopus Tonnonenfis ad Joannis Gibbi Confulatum, id eft, annum Chrifti Domini quadringentefimum nonagefimum nonum, nonum Anaftafii Augufti. Anaftafius Imperator, Flaviano Antiocheno & Philoxeno Hierapolitano Prefulibus, Conftantinopolim Synodum congregat : Et contra Diodorum Tharfenfem, Theodorum Mopfueftenum cum fcriptis, Theodoretum Cyri, Ibam Edeffenum, Andream, Eucherium, Quirum, & Joannem Epifcopos, cæterofque alios, qui in Chrifto duas prædicabant naturas, duafque formas, & qui non confitentur UNUMDE TRINITATE CRUCIFIXUM; unà cum Leone Romano Epifcopo, & ejus tomo, atque Chalcedonenfi Synodo, inferre anathema perfuafit. Philoxenus eft profanus ille Xenajas, quem non baptizatum Severus Pfeudo-Patriarcha Antiochenus, meritò vocatus Organum diaboli, intrufit in cathedram Hierapolitanam, Metropoliticam Provinciæ Eufratefiæ. Ejufmodi fcelerata fax damnare cœpit non folummodò Theodorum, Theodoretum, & Ibam, quod Unum è Trinitate palum nollent confiteri, fed & eorum caufa Synodum Chalcedonenfem, dicentes eam, quæ hofce Neftorianos in Epifcopalem communionem admififfet, non poffe non effe Neftorianam.
Aft harum, quas rigidiffimis Edictis Martianus Auguftus ac ejus fucceffor Leo non potuerant compefcere, violentiarum pertæfa Divina Clementia cœpit circa hæc tempora Synodum miraculis tutari. Etenim ad Bafilii Venantii & Flavii Celeris Confulatum, Domini annum quingentefimum octavum, pergit Epifcopus Tonnonenfis. Populos Alexandrinos & totius Egypti, fimul pufillos & magnos, liberos & fervos, Clericos atque Monachos , præter peregrinos, immundi fpiritus occupant: Et humana locutione privati latrare cunctis
Anathema Synodo Chalcedonenfi dederint, eveniffe, comminatus nihil eos tale deinceps committere. Et ad Confulatum Anicii Probi & Flavii Clementi- ni, Domini annum quingentefimum decimum tertium, agens de primis auctoribus additamenti ad facrum trifagium. Dum Conftantinopoli ad fo- rum Conftantini id pfallentes ad majorem Ecclefiam pergunt, nubes ex improvifo cineres fuper eos pro pluvia emiferunt, totamque civitatem & Provinciam contexerunt. Quis nefciat Alexandrinorum pro Timotheo luro ac Petro Mogo, & Conftan- tinopolitanorum pro Acacio Epifcopo patrata impiiffima in-Deum & Synodum? Juftiffimas plagas acceperunt. Pergit Tonnonenfis ad Con- fulatum Agapeti feu potiùs Magni & Florentii, Domini annum quingentefimum decimum octa- vum. Anaftafius Imperator, Eutychianæ atque Acacianæ impietatis fautor contumax, palatium tonitruorum terrore fugatus, & corufcatio- nis jaculo percuffus, in cubiculo, quo abfconfus fue- rat moritur cum ignominia abfque confuetis exequiis ad tumulum ducitur. Eum Macedonius Conftantinopolitanus & Elias Hierofolymitanus Patriarchæ, iniquiffimè profcripti, ad Divinum tribunal evocarant. Succeffor pientiffimus Jufti- nus Auguftus mox Eutychianam ac Neftorianam hærefin, Acacianum fchifma, eorumque fequa- ces Epifcopos ejecit: Reftantes Schytarum mo- nachorum quæftiones compofuit, & quatuor generales Synodos facris Ecclefiarum tabulis in. fcripfit ejus hæres Juftinianus, atque ità omnia credebantur pacificata.
DE QUINTA SYNODO GENERALI.
genis excerpta, volentes agere apud Imperatorem, ut Origenes damnaretur cum illis Capitulis. Igitur Pelagius, æmulus exiftens Theodoro Cæfareæ Cap- padocia Epifcopo, volens ei nocere, eò quod effet Origenis defenfor, unà cum Menna Archi-Epifcopo Conftantinopolitano flagitabat à Principe, ut juberet fieri, quod illi monachi fupplicabant, ut Origenes damnaretur, ipfaque Capitula talia docentia. An- nuit Imperator facillimè, gaudens fe de talibus rebus judicium ferre. Jubente eo dicla eft in Orige- nem&illa Capitula Anathematis damnatio, quam fubfcribentes unà cum Menna Archi-Epifcopo apud Conftantinopolim reperti, deindè directa eft Vigilio Romano Epifcopo, Zoilo Alexandrino Efremio Antiocheno, Petro Hierofolymitano. Quibus eam accipientibus & fubfcribentibus, Origenes damnatus eft mortuus, qui vivens olim fuerat antè damnatus`. Plurimos Palestine monachos fuiffe hoc tempore ex Origene leprofos teftatur etiam Cyrillus mo- nachus in vita Sancti Euthymii, Sancti Quiria ci, & Sancti Sabba Abbatum, à quorum poftre- mo per Petrum Hierofolyma Patriarcham ad Comitatum Legato ait rogatum fuiffe Principem in hæc verba. Origenis dogmata conturbant Eccle- fias. Et ideò à Tua Potentia magnum adhibendum eft ftudium, ut tantùm malum procul expellas. Hæc fi feceris, in Deo confido fore, ut mox dives fequa tur remuneratio, Romaque univerfa & Carthago cernentur rursùs parte tui imperii. Pergit Cyril- lus. Ut magnus pollicitus eft Sabbas, Africa univer- Ja & Roma ejus accefferunt imperio. Jure itaque Juftinianus in Origenis damnationem propen- debat.
Facta eft damnatio ante quintam Synodum à Menna Patriarcha & Pelagio Diacono in Synodo ex Epifcopis ob negotia propria in Regia civitate repertis, qualium Synodorum mos & dignitas funt abundè fuperiùs elucidata. Et quoniam Romani Pontificis ac reliquorum Patriarcharum confirmatio acceffit, damnationi nihil defuit ad irretractabilem auctoritatem. Ejufdem confirmatricem legem Juftiniani, directam ad Mennam Patriarcham, publicavit D. Cardinalis Baronius. Verè nihilominùs addit Cyrillus monachus. Poft hæc cùm fandta & Oecumenica quinta Synodus congregata fuiffet Byzantii, Origenes & impia de præexiflentia & reftitutione dogmata gene rali fuerunt fubjecta anathemati. Et Sanctus Sophronius Hierofolyma Patriarcha in litteris ad Sergium Patriarcham Conftantinopolitanum, lectis & probatis à Synodo fexta, poft quatuor primas Synodos profitetur & quintam, addens de A. 11. ipfa. Perimit ac in interitum projicit principaliter Origenem infanum & omnes ejus pompofas fomnolentias, & plena multæ impietatis commenta: Evagrii quoque & Didymi cum co dogmata, nec non & fabulofa deliramenta. Et Conftantinus quartus Auguftus in Edicto fextæ Synodi confirmatorio. Sufcipimus quoque & quæ in temporibus Juftiniani Divæ memoriæ in noftra felicissima civitate congrega ta eft Synodus contra Dei impugnatores Origenem videlicet, Didymum & Evagrium. Et plena feptima Synodus in fermone acclamatório ad Principes. Etiam Origenis, & Evagrii, & Didymi fabulas anathematizamus, ficuti & Conftantinopoli congregatum quintum Concilium egiffe dignofcitur. Et
Pfeudo Synodus fatrocinalis contra facras ima- gines. Quæ Conftantinopoli convenit Synodus fub Juftiniano Dive recordationis, anathematizavit Origenem, Evagrium, Didymum cum paganis con- fcriptis eorum. Ex quibus patet labi nuperum Apologum, aufum fcribere Origenem à quinta Synodo minimè fuiffe damnatum. Damnatus eft non obftante Domitiani in prima Galatia An- L.4.C.4. cyrenfis Epifcopi Metropolitani ad Vigilium Pontificem provocatione & Apologia, relata à Facundo Hermianenfi.
Repetita damnationis caufam edicit Evagrius Epiphanienfis. Euftochius Macarii de Origene fufpecti, ideòque fede pulfi, poft Petrum, da- ta à Menna Patriarcha & Pelagio Diacono in Origenem fententiæ approbatorem, in fede Hie- rofolymitana Succeffor, Ubi illi Ubi illi, qui Origenis L.4.c.37. dogmata tuebantur, cùm aliis in locis, tùm maximè in nova Laura invalefcerent, omne fludium eò con- tulit, ut eos expelleret. Qui ad novam profectus Lauram, omnes indè ejecit, & tamquam commu- nem perniciem longè fugavit. Illi in varia loca dif- perfi multos in fuam pellexerunt opinionem. Adver- sùm hofce Gyrovagos exiftimat à quinta Synodo refumptam caufam Origenis & damnationem in- novatam. At certum eft labi. Longè enim aliter fcribit Cyrillus monachus in vita Sancti Sabbæ. Cum Deo confervandus Imperator mififfet Hierofoly mam ea, quæ in Synodo gefta funt, & omnes Epi- fcopi Palatine mapu & ore confirmassent & roboraf- fent, præter Alexandrum Abilæum, qui ob hoc ab Epifcopatu projectus, & Byzantii à terræ motu abforptus eft, quidam Novi-Laurenfes à catholica fe fepararunt communione: At verò Patriarcha Eufo- chius diverfis modis eos aggreffus per octo menfes ad- monitionem fecit circa illos, & precibus fuis cùm non valuiffet eis perfuadere, quò Ecclefiæ catholicæ com- municarent, Imperialibus jussionibus ufus per Ana ftafium Ducem à nova illos Laura projecit, Provin- ciamque totam ab eorum peftilentia liberavit. Non ergò ante, fed poft Synodum facta eft ifta perfe- cutio. Et hæc Cyrilli monachi verba, quæ de- F. 397. funt apud Laurentium Surium, habes in prima Actione feptimæ Synodi. Codex D. Cardinalis Baronii legebat, Eutychius: At omninò, Eu- fochius, eft legendum .
Porrò Synodi noftræ adversùs Origenem Acta latent, aut interierunt: Interpolata haud dubiè per damnatos Origeniftas. Nam feptimam quoque & octavam Actionem fuiffe à Monothelitis vitiatam oftenderunt in fexta Synodo Legati Sedis Apoftolicæ, dixeruntque Gloriofiffimi Judices: Sed & in fuperiùs pofita tertia Actione, relegeretur primus liber geftorum quinti Concilii, inventi funt additi tres falfi quaterniones. Mennæ Patriarchæ Conftantinopolitani ad Vigilium Papam, & hujus ad Juftinianum Auguftum ac ejus conjugem Theodoram litteras fuæ impietatis confirmatrices dictis Actionibus infarcinarant Monothelitæ, fueruntque per fextam Synodum de impoftura convicti & puniti. Acta integra ad Theodelindam Longobardorum Reginam mifit Gregorius Magnus, ad fextam Synodum deportavere Legati Agathonis Papæ, variaque eorum exemplaria, latina & græca, in plures libros digefta, habebat tunc Ecclefia Conftantinopo
litana. E cunctis in Origenem Actis hodiè habe- mus folùm undecimum Anathematifmum feu Canonem & Juftiniani, Origenem denuò damnari poftulantis, ad Synodum litteras apud Georgium Cedrenum. Et quidem dictus Ana- thematifmus præcedit Anathematismos contra tria Capitula. Item Sanctus Sophronius in litte- ris ad Sergium Conftantinopolitanum, ubi di- xerat à quinta Synodo damnatum cum Evagrio & Didymo Origenem, pergit: Poft quos & Mop- fueftenum evellit Theodorum, fcripta quoque Theodo- zeti, & Epiftolam Iba. Eodem modo loquuntur in locis fuprà adductis Conftantinus quartus & fe- ptima Synodus: Atque ità errat Nicephorus Ca- lixtus volens tria Capitula ante Origenem da-
Ecclefia Diacono amulus, cegnofcens Origenem ab ipfo & Menna Patriarcha fuiffe damnatum, do- lore damnationis ejus, ad Ecclefia conturbationem damnationem molitus eft in Theodorum Mopfue- fenum, eò quod Theodorus multa opuscula edidisset in Origenem, oxofufque & accufabilis haberetur ab Origeniftis, & maximè quod Synodus Chalcedonen fis laudes ejus fufceperat in tribus Epiftolis. Con- fonat Facundus Hermianenfis ità alloquens Ju- ftinianum Auguftum. Quia per inftantiam Tuæ Religionis profani dogmatis iterata damnatio eft, L.1.C.2. hinc ejus fectatores exarferunt adversùs Ecclefiam, quærentes eam quacumque poffent immiffione turba re. Et hoc totum publicam notitiam non effugit. Præfertim cùm & Domitianus Ancyrenfis civitatis Epifcopus Provinciæ primæ Galatiæ, qui fuit ipfius Origeniane bærefis manifeftus affertor, per libel- lum, quem ad beatiffimum Papam Vigilium fcripfit, Deo extorquente confeffus eft, quod ejus complices Origeniani, cùm viderent fe non poffe proprium dogma defendere, neque fibi quidquam fpei de con- fidlu reftare, ad ultionem eorum, quæ contra Ort- genem gefa fant, bec Ecclefie fcandala commove- runt. Quod ipfum, cum quadam tamen varie. L.4. C.37. tate, fcribit Evagrius Epiphanienfis.
Damnata funt ejus non folummodò fcelerata dogmata, fed & mortua perfona, quam etiam vivam fuiffe damnatam verè Liberatus Carthagi- nenfis affirmat. Confirmat apud Gennadium Maf- filienfem in Catalogo virorum illuftrium Theo- philus Alexandrinus Epifcopus, damnans in fua Synodo Origenem, Ac fimul edocens non à fe eum primum, fed & ab antiquis Patribus, & ma- ximè Heracla Patriarcha Alexandrino fuiffe & à Presbyterio ejectum, & de Ecclefia pulfum, & de civitate fugatum. Etiam à Demetrio Epifcopo id factum oftendit Photius in Bibliotheca. Et in libris contra Ruffinum Sanctus Hieronymus adducit Origenis Epiftolam, qua Demetrium Jacerat, & in totius orbis Epifcopos & Clericos invehitur, tamquam iniquè ab Ecclefiis excom- municatus. Excommunicationis fuit varia cau- fa. Unam principalem adducit laudatus Hiero- nymus in litteris ad Pammachium & Oceanum. Ipfe Origenes in Epiftola, quam fcribit ad Fabia- num, Romane Ecclefiæ Epifcopum, pœnitentiam agit, cur talia fcripferit, & caufam temeritatis in Ambrofium refert, quod fecretò edita in publicum protulerit. Ambrofius erat vir nobilis ac opulen- tus, Origenis, per quem à Marcione conver- fus ad Ecclefiam, literarios labores juvans fuis facultatibus. Aliam caufam adducit Juftinianus Auguftus in lege Origeniana damnationis con- firmatrice ad Mennam Patriarcham. Origenes poft atroces doctrinæ fuæ in Deum blafphemias in ipfo martyrii articulo Chriftum abnegavit, cultam- que à Paganis Deorum multitudinem, quam ipfe inducit, adoravit: Atque ità Dei providentia fa- dum eft, ne in Ecclefia pro martyre acciperetur, atque indè gregi Chrifti inferretur aliquid detrimen- ti. Pergit Sanctus. Hieronymus in libris contra Ruffinum. Totus orbis, utique ob dictas cau- Las, in Origenis odia exarfit. Et in alio libro. Omnis tam Orientis quàm Occidentis Catholicorum Synodus pari fententia & fpiritu illum bæreticum denunciat. Eum cum Neftorio Eutychete, Diofcoro, aliifque Hærefiarchis in inferno ar- dentem vidit & hofpiti fuo Theophani often-fiæ catholicæ focietati, gaudente universali Ecclefia, Cap. 26. dit Quiriacus monachus, uti refert Sancti So- phronii pratum fpirituale. Quare ejus Apolo- gum agere eft Ethiopem lavare.
At verò Theodorus, inquit Liberatus DiacoCap. 23. nus, Cæfarea Cappadocia Epifcopus, dilectus familiaris Principum, feda Acephalus, Origeis autem defenfor acerrimus, & Pelagio Romanæ
Theodorum Cæfareæ in Cappadocia Archi Epifcopum fuiffe Principum familiarem ac dileatum verè afferit Liberatus. Erat forex palatinus, unus eorum Epifcoporum, quos unà cum Juftiniano in multam quotidiè noctem de Ecclefiæ & Reipublicæ cauffis lucubraffe fcribit Procopius Cæfareenfis. Undè & in ejus poftmodùm damnatione ait Vigilius Pontifex: Tu Theodor re, bactenus ab ordinationis tuæ tempore, unius anni fpacio in Ecclefia, cujus gubernacula fufcepe ras, non passus es refidere. Licet fecta Acephalus, non tantùm Theodore Auguftæ, fed & Juftiniano erat acceptus: Juftiniani enim & Theodore in religione difcordiam fuiffe dolofam, ad utriufque partis fequaces captandos compofitam, Evagrius fufpicatur. Pergit LiPergit Li Cap. 24. beratus. Theodori Mopfuelteni damnationem Thcodorus Cappadox tali machinatione perfecit. Scribente Principe contra Acephalos in defenfionem Sj nodi Chalcedonenfis, accedens idem Theodorus unà cum fuis fatellitibus, qui fub nomine catholico Acephalis ftudebant, cum Theodore Augufte favore Imperatori fuggeffit fcribendi laborem non eum debere pati, quando compendio posit Acephalos omnes ad fuam communionem adducere. Siquidem illi quit, hoc offenduntur in Synodo Chalcedonenfi, quod laudes fufcepit Theodori Mopfuefteni Epifcopi, Epifolamque 1be, quæ per omnia Neftoriana effe cognofcitur, Synodus ipfa judicio fuo pronunciaverit orthodoxam. Qui Theodorus fi cum dicis fuis & bac Epiftola anathematizetur, tamquam retractata Synodus atque purgata fufcipietur ab eis per omnia, & in omnibus, &fine Pietatis veftræ labore Eccle
Clementie vere laus erit fempiterna. Hæc au- diens Imperator, & dolum doloforum minimè per- Spiciens, fuggeftionem corum libenter accepit, & boc fe facere promptissimè respondit: Confonat Fa cundus Hermianenfis. Origeniftarum fungens fa L.1.C 2. tellitio Eutychiana perfidia ea, quæ per fe contra Chalcedonenfe Concilium nequidquam fæpè tentave.
ximo Seleucienfi Epifcopo difcipulus, Poly- chronii Apameenfis chronii Apameenfis Epifcopi frater, Neftorii hærefiarchæ magifter, vir longè doctiffimus,. admirandum & miferandum univerfæ fub colo Ecclefiæ mortuus exhibuit fpectaculum. De ipfo, quafi de Chriftianitatis fundamento, est fciffis in factiones Epifcopis difceptatum. Ad- verfarii adduxerunt plura accufationis capita. Primum ex Hefychii Presbyteri Hierofolymita- ni Ecclefiaftica hiftoria defumptum eft, quod Ecclefiæ Antiochena Clericatum carnali libidine victus adolefcens apoftata deferuerit, & per fodalem Joannem Chryfoftomum ad fola carnis meliora reductus Tharfum primæ Cilicia Metro- polim migrarit, atque indè tandem, occultato mentis veneno profecerit in Epifcopum Mo- pfueftienfem, Arguitur dolofe hypocrifeos,tranf- lationis ac indifpenfabilis irregularitatis: Fi- delem namque adolescentem carne lapfum anti- quus Ecclefiæ Canon à facro ordine perpetuò ac indifpenfabiliter excludebat.
vat, per ipfos latenter aggressa eft, qui nobis non videbantur in hac parte effe suspecti. Nec tamen &illi magnam Synodum palàm reprehendere præ- fumpferunt: Magis autem fub quadam fpecie defen- fionis, quam commendabat fallax eorum promiffio, vobur ejus infirmare conati funt. Jactabant enim, quod omnes Eutychiani, qui decretis ejus offendun-à tur, communicarent Ecclefia, fi Theodori Mop- fuefteni perfona & libri, Ibæ Epiftola, & quæ- dam Theodoreti fcripta damnarentur, Circa Circa hæc tria ajebant circumfcriptam Synodum, ideo- que purgandam. Erat dolus nequiffimus, Sy- nodi, quod nullis huc ufque graffationibus aut Anaftafii Augufti minis potuerat, retractatio- nem, adeòque plenam exauctorationem, fub inimica defenfionis fuco per Juftiniani Princi- pis pietatem impetraturus. Ità exiftimabant & ipfi cum Origeniftis Eutychianiftæ, & omnes Catholici illi, quotquot pro tribus Capitulis fchifma fecerunt. Exiftimabant Romanam Ec- clefiam, Capitulorum damnationem compro- bando, factam effe Synodi Chalcedonenfis da- mnatricem, ac fibi Divinitùs delegatæ in Syno- dalia conftituta cuftodiæ prævaricatricem. Va- na item erat Eutychianorum promiffio: Roma- ni enim dogmatis fimulatores in Ecclefiam in- ducere eft confufionem facere, non commu- nionem.
Hæc Liberati verba, Theodora Augufta favo ve, exponit victor Tonnonenfis ad annum fecundum poft Confulatum Bafilii. Theodore fadione Augufte, quæ occulta Synodi Chalcedonenfis nunquam deftitit effe inimica, Sylverius Romanus Epifcopus exilio mittitur, & pro eo Vigilius ordinatur, à quo memorata Augufta, priùfquam ordinavetur, occulto chirographo elicuit, ut Papa effectus in profcriptione Synodi Chalcedonenfis tria Capitula condemnaret. Non itaque, ut multi errant, Romanæ & Chalcedonenfis fidei prævaricationem, fed folam trium Capitulorum, in quorum facto dicebatur erraffe Synodus, damnationem præfumpfit à futuro Romano Epifcopo ftipulari dolofa & hæretica mulier, ità gradatim & ad dogma tentandum viam factura. Addit Tonnonenfis. Horum exordia malorum generalis orbis terrarum mortalitas fequitur, & inguinum percussione major pars populorum necatur. Plurimis tùm calamitatibus Divina Juftitia peccatrices hominum animas & corpora percuffit.
Secundum ac præcipuum accufationis caput eft in hifce verbis relatis à Facundo Hermianen- L.2.C.2. fi. Theodorus Neftorii magifter fuit, majore autem, quam ille, impietate blafphemavit, & omnia ejus adverfus Chriftum dicta diaboli tranfgrediuntur infaniam. Evenit Theodoro, quod de Marcello Ancyræ Epifcopo Fotini Syrmienfis Epifcopi magiftro fcribit Sulpitius Severus: Marcellum gravabat, quod Fotinus auditor ejus fuisse in adolefcentia videbatur. Rectè enim Hieronymus Cap.4. in Epiftola ad Ctesiphontem : Magiftrorum filentia profert rabies difcipulorum. Quin immò errores fuos non filuerat Theodorus: Quod enim Antiochiæ in populari fermone blaterarit Sacram Virginem non effe Deiparam, & à tumultuante fideli ad blafphemiam populo coactus fuerit ad folennem palinodiam, fatetur Joannes Patriar cha Antiochenus in litteris ad Neftorium exftantibus in prima parte Synodi Ephefinæ. Adver sùm graffantes Arianos atque Apollinariftas, tefte laudato Joanne, decem millia libros confcripfit Theodorus, atque ità verè illi contigit, quod falsò Gennadius Maffilienfis, homo SemiPelagianus, imponit Sancto Auguftino: Ex multiloquio non effugies peccatum. Divinæ incarna tionis Sacramentum, dum Apollinarifticam confufionem nimis fugit, divifionis Neftoriana bla fphemia inhonoravit, more ftultorum, qui dum vitant vitia, in contraria currunt. Ei quinta Synodus imponit judaicum fymbolum ad Cha rify Philadelphienfis in Lydia Presbyteri delationem damnatum ab Ephefina Synodo, ac infuper fexaginta articulos, quos in fuo Conftituto Vigilius Pontifex fatetur effe hæreticos, præfertim Neftorianos. Et hinc poft damnatos atque exuftos Neftorii libros fcribit de Neftoria. Cap. 10. nis Liberatus Carthaginenfis: Cœperunt Theodori proferre volumina, transferre in varias linguas dicereque nova non fapuisse Neftorium, fed antiquorum Patrum profecutum fuiffe doctrinam.
Tertium accufationis caput profert Juftinianus Auguftus in litteris ad hanc præfentem Sy nodum. Confiderate, que de Theodoro & ejus blafphemiis fandi Patres confcripferunt, & Anteceffores veftri promulgaverunt, nec non & quæ Ec• clefia
clefiafticarum biftoriarum Scriptores de eo expofue- 1 Armenios tomo
Armenios tomo quædam Capitula ferebatur etiam Theodorum, ex cujus libris illa excerpta erant, velle damnare. Has, inquam, Theodori laudatrices Epiftolas probavit Chalce- donenfis Synodus, ideòque Theodori damnatio
runt. Ex his enim omnibus cognofcetis, quod ab illo tempore condemnatus eft tam ipfe, quàm blaSphemie ejus à fanctis Patribus, & quod propter | iftas fuperioribus temporibus deletum eft nomen ejus Credidit Juftinianus eum non tantùm à Sancto Cyrillo, fed & à Sancto Leone Pontifice, quidem in ipfa Ephefinæ Synodi confirmatione, tamquam Neftorii magiftrum fuiffe notatum, fcriptumque à Sancto Proclo ad Armenios, ut ejus Capitula judaicæ impietatis plena, etiam præfixo auctoris nomine, fub anathemate damnarentur. Per Joannem Anazarbi Epifcopum,|
è facris Dypticbis Ecclefiæ, cujus fuit Epifcopus. ab ejus defenforibus credita eft effe ipfarum Epi
ftolarum injuria, & Synodi prævaricatio, at- que ità illi, pro Theodoro non quafi pro Theo- doro, fed quafi pro ipfa Synodo ac omnium ge- neralium Synodorum irretractabili auctoritate pugnaverunt. Legendus Facundus Hermianen- fis Epifcopus, plenus Theodori laudibus, &
Theodorum à Sancto Leone fuiffe culpatum,
fecundæ Cilicia Metropolitam, fieri juffit Syno- oftendit effe mendacium; à Sancto Cyrillo fate. 3.2. dori nomen rafum effet de Ecclefiæ Mopfuefte- fequenda dicit hæc verba Joannis Antiocheni in
dum, inquifituram, An, cur, & quando Theo
næ facris tabulis ? Refponfumque eft rafum à tempore immemoriali, ejus loco infcriptum nomen Sancti Cyrilli, caufam & modum ignorari. Et hinc à quibufdam creditus eft numquam | fuiffe infcriptus, fed vivus fuiffe damnatus.
tur reprehenfum, at non damnatum, ideòque
litteris ad 'Theodofium Auguftum. Si quidquam, L8.c.s. Sancte Imperator, obfcurum aliquis inveniri dicat in Theodori vel aliorum libris, retractari neceffarium non eft. Quorum enim vita in Sacerdotio & Minifte rio optimum habuit finem, his prælatam gloriam de- dicamur, & non ex illis eos judicamus, de quibus
clefiæ Diaconus Cardinalis dixit ad Vigilium aliqui atrociter nos accufant. Fatetur Theodorum Pontificem: Non folum nomen & fcripta Theodort debere damnari, fed & ipfum territorium pofitus eft; & quod fi ossa ejus evulsa quifquam de fepultura eiiceret, & cum eodem territorio incende- ret, gratanter acciperet.
Ex adverfa etiam parte defenfores animofissi- mi Theodoro non defuerunt. Eum dixere lau- datum & probatum in variis magnorum Epifco- porum Epiftolis admiffis & canonizatis à fancta Synodo Chalcedonenfi. Etenim Ibæ Edeffeni Metropolitæ ad Marim Perfam Epiftola priùs per Berytenfem, deindè per Chalcedonenfem Synodum in judicio contradictorio difcuffa & probata arguit Rabulam Ecclefiæ Edeffenæ ty- rannum potiùs, quàm Epifcopum, quod fidei occafione laceraret non vivos tantummodò, fed & in Domino mortuos, eofque inter beatum Theodorum, veritatis Prædicatorem & Docto- rem Ecclefiæ, qui in vita fua cæcidit hæreticos, & poft mortem fpiritualia arma in fuis opufculis Ecclefiæ dereliquit. Et Joannes Patriarcha An- tiochenus in litteris ad Sanctum Proclum Epi- fcopum Conftantinopolitanum, ejus ad Arme- nios tomi confirmatoriis, laudatifque & proba. tis à Synodo Chalcedonenfi in Relatione feu al- locutione ad Principem Martianum, beatum Theodorum mirè extollit, tamquam præftantif fimum Orientalium Ecclefiarum per quadraginta
liberè locutum, & excerpta ex ipfius libris Ca- pitula quoad vocis fonum effe Neftoriana; at fenfu per ipfum intento affeverat orthodoxa, Lo- cutiones varias longè liberiores oftendit reperiri in Sanctis Gregorio Thaumaturgo, Dionyfio Alexandrino, Euftatio Antiocheno, Athana- fio, Amphilochio Iconienfi, Gregorio Nyffe- no, Joanne Chryfoftomo, Cyrillo Alexandri no: Quos abfit, ut de hærefi vel accufemus. Theodoro vult impendi illud Chriftianæ chari- tatis officium > quod Gregorio Thaumaturgo Sanctus Bafilius, & Dionyfio Alexandrino San- &tus Athanafius impendit, ejus dicta duriora co- gens ad metas fenfus orthodoxi. Quin immò ab omni Ecclefia laudari ait Sanctum Hilarium Pi- &tavienfem, quod eam benevolentiam præftiterit etiam Synodis Seleucienfi atque Syrmienfi, con- venticulis Eufebianis. Ità fanè Theodorum tra- ctavit in fuo Conftituto Vigilius Pontifex: Et Sanctus Auguftinus Juliano Pelagianistæ, quo- rumdam Patrum verba Originali peccato in fpe- ciem adverfa obiicienti, refpondit: Vobis nec- dum litigantibus liberè loquebantur.
Alterum pro Theodoro fundamentum erat, quod Epifcopus in pacifica Ecclefiæ communio- ne mortuus nequidem de hærefi poffet poft mor- tem judicari & damnari. Ejufmodi judicium huc ufque non viderat Ecclefia. Hinc Evagrius Epi-
quinque & ampliùs annos Magiftrum, Theodo-phanienfis primam præfentis Synodi quæftionem
fio Augufto feniori chariffimum, à Flaviano Patriarcha Antiocheno in facris dogmatibus enutritum, graviterque queritur illum à nefcio quibus, volentibus conturbare Ecclefias, ca- lumniis gravari. Addit ab illis teri veftigia Apol-damnatus: Ut Ecclefiæ adverfarii, inquit Libe- Cap. 24. linarii, qui Eutychianiftarum parens etiam de duobus Dei filiis, feu Neftoriana Chrifti Do- mini divifione admirabilem & divulgatiffimum Theodorum eft criminatus. Et laudatus Proclus in litteris ad dictum Joannem canonizatis item à Synodo Chalcedonenfi. Quando ego fcripfi Tue Sanctitati oportere Theodorum anathemati fubdi ? Purgat fe à rumore, quo ob damnata in fuo ad
fuiffe dicit, Sitne mortuis anathema denuncian L. 4. c. 37. dum, an non? Eadem de caufa Origenis nego- tium aftutè tractatum fuit ante tria Capitula, damnatufque mortuus, qui vivus fuerat antè
ratus Carthaginenfis,fibi aditum referarent ad dam- nandos etiam in Ecclefiæ pace defunctos. Quæfita funt undequaque argumenta, quæ Theodorum oftenderent mortuum extra Ecclefia pacem: At aliud evicerunt vel fola Ecclefiæ Mopfueftienfis dypticha, habentia in ejus loco nomen Sancti Cyrilli.Ejus proindè nomen fuerat omninò infcri- ptum, at pofteà nefcio à quo aut quare erafum.
« VorigeDoorgaan » |