S'1 CAPITULUM IV. , quis dicit fecundùm gratiam, vel fecundùm operationem, vel fecundùm dignitatem, vel fecundùm æqualitatem honoris vel fecundùm auctoritatem, aut relationem, aut affectum, aut virtutem, unitionem Dei Verbi ad hominem factam effe, vel fecundùm bonam voluntatem , quafi quod placuit Deo Verbo homo eo quod benè vifum eft ei de ipfo, ficut Theodorus infaniens dicit, vel fecundùm homonymiam, per quam Neftoriani Deum Verbum Filium & Chriftum vocantes, & hominem feparatim Chriftum & Filium nominantes, & duas perfonas evidenter dicentes, per folam nominationem & honorem, & dignitatem, & adorationem, unam perfonam unam perfonam, & unum Filium & unum Chriftum confingunt dicere; Sed non confitentur unitatem Dei Verbi ad carnem animatam anima rationabili, & intellectuali fecundùm compofitionem, five fecundùm fubfiftentiam factam effe, ficut sancti Patres docuerunt, & ideò unam ejus fubfiftentiam compositam, qui eft Dominus nofter Jefus Chriftus, unus de fancta Trinitate talis anathema fit. Cùm enim multis modis unitas intelligitur, qui impietatem Apollinarii, & Eutychetis fequuntur, interemptionem eorum, quæ convenerunt, colentes, unitionem fecundùm confufionem dicunt: Theodori autem & Neftorii fequaces, divifione gaudentes, affectualem unitatem introducunt. Sancta Dei Ecclefia utriufque perfidiæ impietatem rejiciens, unitionem Dei Verbi ad carnem fecundùm compofitionem confitetur, quod eft fecundùm fubfiftentiam. Unitio enim per compositionem in mysterio Christi non folùm inconfusè ea, quæ convenerunt, confervat, fed nec divifionem suscipit. R SCHOLION. Ectè Capitulum dicit naturarum in Domino unionem effe fecundùm compofitionem, 1. xentio ac ejus affeclis, nec non de nefcio quo bris de fide Sanctus Joannes Damafcenus. Com- L.3.C. 3. re bomo, aut ex quatuor clementis corpus; fed ex CA 3 CAPITULUM V. S' quis unam fubfiftentiam Domini noftri Jefu Chrifti, ne intelligit, tamquam fufcipientem plurimarum fubfiftentiarum fignificationem,. & per hoc introducere conatur in myfterio Chrifti duas fubfiftentias, feu duas perfonas, & duarum perfonarum, quas introducit, unam per-. fonam dicit fecundùm dignitatem & honorem & adorationem, ficut, Theodorus, & Neftorius infanientes confcripferunt, & calumniatur San&am Chalcedonenfem Synodum tamquam, fecundùm iftum impium intelle&um, unius fubfiftentiæ utentem vocabulo, fed non confitetur Dei Verbum carni fecundùm fubfiftentiam unitum effe, & propter hoc, unam ejus fubfiftentiam, feu unam perfonam, & fic & fanctum Chalcedonenfe Concilium unam fubfiftentiam Domini noftri Jefu Chrifti confeffum effe, talis anathema fit. Nec enim adjectionem perfonæ vel fubfiftentiæ fufcepit Sancta Trinitas ex incarnato uno de fancta Trinitate Deo Verbo, . S CAPITULUM VI. quis abufivè & non verè Dei Genitricem dicit fanctam gloriofam femper Virginem Mariam, vel fecundùm relationem, quafi homine puro nato, fed non Deo Verbo incarnato & nato ex ipfa, referenda autem, ficut illi dicunt, hominis nativitate ad Deum Verbum, co quod cum homine erat nafcente, & calumniatur fan&tam Chalcedonenfem Synodum tamquam fecundùm iftum impium intellectum, quem Theodorus execrandus adinvenit, Dei Genitricem Virginem dicentem, vel qui hominis genitricem vocat, aut Christotocon, id eft, Christi Genitricem, tamquam fi Chriftus Deus non effet, & non propriè & verè Dei Genitricem ipfam confitetur, eo quod ipfe, qui ante fæcula ex patre natus eft Deus Verbum, in ultimis diebus ex ipfa incarnatus, & natus eft, & fic piè & fan&tam Chalcedonenfem Synodum Dei Genitricem cam effe confeffam, talis anathema fit. Senatores Epiftola ità habet, Juftinianus Impe Apoftolicis vel Patrum exemplis evidenter often- eft ad negandam DEIPARE vocem, non CHRISTIPARAM, fed à potiori DEIPARAM appellamus. Ad quæ verba rectè in Florentina Synodi adversùs Marcum Ephefiorum Epifcopum Apologia ait Gregorius Proto-Syncellus: Vides F. 718. agnofci quidem ab illo nomen CHRISTIPARÆ, fed non ufurpari, non quod Virgo CHRISTIPARA non fit, fed quod non vocetur. Quod Neftorius voce Chriftipara primus abuti cœperit, teftatur etiam Theodorus Hierofolyma Patriarcha in litteris ad feptimam Synodum, ibidem lectis & comprobatis: Neftorius vocem, quæ facra Virgo DEI GENITRIX appellatur, maledictus abjurans, CHRISTOTOCON hanc vocari nequifque Conftantinopolitanum fuiffe in factiones difimè fanxit. Et Sanctus Cyrillus in litteris ad Valerianum Metropolitam Iconienfem: Orientales Epifcopi confeffs funt, quia Dei genitrix fit fanda Virgo, & non addiderunt, quia CHRISTI GENITRIX fit, ficut inquiunt, qui Neftorii infelices refpuendas opiniatiunculas curant. A&t. 3. L.1.C. 4. C. 20. Epift.3. Attamen Ephefina Synodus vocem Chriftipara vifum, & adverfis in Ecclefia acclamationibus ne, illam quoque vocem, judicatam à Sandis Sacrilegam, ut facrilegam missam facere, nec judicium tuum illorum judicio firmiùs ducere, nec pati, ut fuum judicium pluribus occafionem offendiculi præbeat. Ejufmodi tamen offenfivas, & fcandalofas, idque ad folum quandoque tempus, voces nolim ego dicere facrilegas. Dico, Ad folum quandoque tempus. Etenim vocem, Chriftipara, hodiè ufurpamus liberrimè: Quod liberata fit à dolofo Neftoriani veneni periculo. ut per hoc fignificet differentiam naturarum, in quibus inconfusè ineffabilis unitio facta eft, neque Deo Verbo in carnis naturam tranfmutato, neque carne in Verbi naturam transducta ( manet enim utrumque hoc quod eft natura, etiam facta unitate fecundùm fubfiftentiam ) fed pro divifione per partem, talem excipit vocem in Myfterio Chrifti, vel numerum naturarum confitendo in eodem Domino noftro Jefu Chrifto, Deo Verbo incarnato, non intellectu tantummodò differentiam excipit earum, ex quibus & compofitus eft, non interemptam propter unitatem (unus enim ex utraque, & per unum utraque ) fed in hoc numero utitur ut feparatim unaquaque natura fuam habente fubfiftentiam, talis anathema fit. S1 , CAPITULUM VIIL , , quis ex duabus naturis Deitatis & humanitatis confitens unitatem factam effe, vel unam naturam D Dei Verbi incarnatam dicens, non fic ea excipit ficut Patres docuerunt quod ex divina natura & humana unitione fecundùm fubfiftentiam facta unus Chriftus effectus eft, fed ex talibus vocibus unam naturam five fubftantiam Deitatis & carnis Chrifti introducere conatur talis anathema fit. Secundùm fubfiftentiam enim dicentes unigenitum Deum Verbum carni unitum esse, non confusionem aliquam naturarum in fe invicem factam esse dicimus, fed magis permanente utraque hoc quod eft, unitum effe carni Deum Verbum intelligimus. Propter quod & unus est Christus, Deus & homo, idem ipfe consubftantialis Patri fecundùm Deitatem, & confubftantialis nobis idem ipfe fecundùm humanitatem, æqualiter enim & eos, qui per partem dividunt vel incidunt, & eos, qui confundunt divinæ difpenfationis Myfterium Chrifti, reiicit & anathematizat Dei Ecclefia. S1 CAPITULUM IX. quis in duabus naturis adorari dicit Chriftum, ex quo duas adorationes introducunt feparatim Deo Verbo & feparatim homini; vel fi quis ad interemptionem vel ad confufionem Deitatis & humanitatis, unam naturam five fubftantiam eorum, quæ convenerunt, introducens, fic Chriftum adorat, fed non una adoratione Deum Verbum incarnatum cum propria ipfius carne adorat, ficut ab initio Dei Ecclefiæ traditum eft, talis anathema fit. SCHO Cap. 22. f. 333. I. 230. H SCHOLION. Afce voces, Chriftus eft una Dei Verbi natura incarnata, Sanctus Athanafius induxit in Ecclefiam, uti affiduè dixerunt non tantùm in Ephefino latrocinio Eutyches, Diofcorus, eorumque Symmifta, fed etiam variis in locis Sanctus Cyrillus, & jam adductus Theorianus. Est vox, uti in Tharfenfi apud Clementem Galanum Synodo dixit Gregorius Armeniorum Primas, æquivoca, lanaque ovina ad tegendos etiam lupos apta, ideòque eas ftatim arripuere omnes tres Apollinariftarum claffes, de quibus apud Photium in Bibliotheca San&tus Eulogius Patriarcha Alexandrinus. Nam Guna verbi natura incarnata diceretur ab iis, qui putant inanimatam carnem adfumptam, & qui ex coeuntium permixtione naturam adsumptam blafphemant, & qui naturam verbi in carnem mutatam infaniunt. Eorum veftigia fecutus eft Eutyches cum omni fuo grege. Etenim in Ephefino latrocinio palmare Euftatii Berytenfis Epifcopi fundamentum fuere hæc verba Sancti Cyrilli: Non oportet intelligere duas naturas, fed unam naturam Dei verbi incarnatam. Et Orientalibus Epifcopis adversùm illa in Synodo Chalcedonenfi clamantibus, Ifta Eutyches dicit, ifta Diofcorus dicit, repofuit producto ipfo Sancti Cyrilli codice: Si malè dixi, ecce codex; Liber Cyrilli anathematizetur, & anathematizer. Et ipfe Diofcorus. Manifeftè ideò damnatus eft Flavianus, quoniam poft adunationem dixit duas naturas: Ego autem teftimonia habeo fandlorum Patrum Athanafii, Gregorii, Cyrilli in multis locis, quia non oportet dicere poft adunationem duas naturas fed unam naturam Dei Verbi incarnatam. Ego cum Patribus elicior. Ego defendo Patrum dogmata : Non tranfgredior in aliquo. Et horum teftimonia non fimpliciter atque tranfitoriè, fed in libris habeo. Et Epifcopi Severiani in collatione Conftantinopolita na. Beatus Cyrillus, & beatus Athanafius, Alexandrinæ civitatis Epifcopi, Felix etiam & Julius Romanæ Ecclefiæ, Gregorius quin etiam mirabilium factor, Dionyfius Areopagita unam naturam Dei Verbi, utique incarnatam, decernunt poft unitionem. Hinc Duarum naturarum vocem, à Syno-|| do Chalcedonenfi canonizatam, dixere effe novam, peregrinam, noxiam Et hinc varii orthodoxi dictam Sancti Athanafii propofitionem fuerunt abominati, adeò ut in laudata Collatione Hypatius Ephefiorum Epifcopus cuncta à Severianis adducta Patrum teftimonia adfeveret fpuria, fictaque per Apolli nariftas, addens de præfenti propofitione: Arius & Apollinarius unam naturam Dei Verbi incarnatam noviter protulerunt, ut creatam & paffibilem ipfam Divinam Verbi naturam introducerent. Adftipulatur Leontius Scholafticus, addens primùm è catholicis Doctoribus ea uti coepiffe Sanctum Cyrillum, ideòque apud Orientalis Diœcefis Epifcopos de Apollinarii fcabie fuiffe dudùm & graviter fufpectum. Propofitionem fanè dicti Epifcopi nec in inita cum Sancto Cyrillo pace voluerunt recipere, caufamque in litteris ad ilChrift. Lupi Oper. Tom.II. lum edicit Succeffus Dio Cæfareenfis in Ifauria Epifcopus. Si poft unionem una intelligitur natura Verbi incarnata, confequitur omninò, ut ipfum in fua natura paffum effe dicamus. Si una eft natura Verbi incarnata, omninò neceffe eft dicere permixtionem, confufionemque factam fuisse, imminuta quodammodò in ipfo atque fubtracta hominis natura. Voces illas ab Eutychiana fcabie credit non poffe purgari. Et hinc eas afferentem Diofcorum, licèt proteftaretur, Neque confufionem dicimus, neque converfionem, anathema dicenti confufionem, commixtionem, aut converfionem, damnavit Chalcedonenfis Synodus, fprevitque & hanc proteftationem Euftatii Berytenfis Epifcopi : Qui dicit naturam ad negationem carnis Chrifti, anathema fit. Quid per feipfas ipfæ voces vellent, non quid illi in eis mente reftringerent, Synodus attendit. Quin & in Ephefina Synodo ipfe Sancus Cyrillus, licet Præfes admodùm potens, adfertam illam à fe toties propofitionem nec femel laudavit, longè minùs in fidei regulam promovit. Eandem in Petro Fullone Pfeudo-Patriarcha Antiocheno damnavit Felix tertius Pontifex, ac ejus Romana Synodus. Et apud Photium in Bibliotheca laudatus Sanctus Eulogius ait fe ejus caufà fuiffe graviter reprehenfum à Domitiano Epifcopo Melitinenfi. Epift.35. Habuit tamen propofitio etiam validos defenfores. Etenim ad Acacium Domitiani Prædecefforem fcribit Sanctus Cyrillus in litteris exftantibus in tertio libro Synodi Ephefinæ. Unam verbi naturam effe certiffimum eft; fed eam incarnatam & inhumanatam novimus. Et in litteris ad Eulogium, fuum Presbyterum & in Regia civitate Apocrifarium: Nos unam Dei naturam incar- Epift.37. natam dicimus. Et in Litteris ad Succeffum Diocæfareæ in Ifauria Epifcopum voces illas ab omni Apollinariftici erroris fufpicione & periculo operofiffimè expurgat. Et Sanctus Flavianus Conftantinopolitanus Epifcopus in litteris ad Theodofium Auguftum: Unam Verbi Dei naturam, incarnatam tamen inhumanatam dicere non negamus. Et Epiphanius Pergenfis Epifcopus ac Pamphylia Metropolita in litteris ad Leonem Auguftum exftantibus poft Synodum Chalcedo. nenfem. Nihil differt, five duarum naturarum uni- Epift.43. tas inconfufa dicatur, five ex duabus eodem modo referatur: Sed neque fi una dicatur verbi natura, inferatur autem incarnata, aliud quid fignificat, fed idem honeftiori fermone declarat. Nam & invenimus hoc fæpiùs dixiffe fanctos Patres. Et Sanctus Maximus Abbas & Martyr in difputatione cum Pyrrho Patriarcha Conftantinopolitano. Si ea tantùm confiteri oportet, quæ à Synodo dicta funt nec unam Dei Verbi naturam incarnatam, quæ totam pietatem Myfterii complectitur, dicere oportet: Quia non eft dicta fynodicè, id eft, per nullam Synodum, quomodò vox, Confubftantiale, aut vox, Unio fecundùm Hypoftafin, in univerfalem Ecclefiam introducta, præcepta, aut confirmata. Præfens namque Capitulum eam folummodo exponit ac permittit. Suo tamen modo confirmatam oftendit idem Doctor: Quinta Synodus decrevit, ut amplecteremur omnia fcripta fanctorum Athanafii, Bafilii, Gregorii Nazianzeni, & aliorum. At verò hi omnes utuntur dicta voce. Et T in |