Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

C.30.

omnem fub cœlo Ecclefiam feducere à Chrifto ad fuum judaicum errorem: Ob Principem Neftorio faventem non fuit fine metu Cyrillus, ideoque fefe quafi ad martyrium parabat.

Neftorius itaque in Epifcopatus fui exor dio mox in Dioecefin Afiaticam legavit Antonium & Jacobum Ecclefiæ fuæ Presbyteros, omnem iftic Quartodecimanum ad Ecclefiæ fidem & communionem coacturos. Dedit illis & fidei profeffionem exigendam à redeuntibus, nequaquam illam, quam Novatianenfibus præfcripfit Nicænus Canon, non item Nicænum aut Conftantinopolitanum Symbolum, fed aliud novum, à fuis Presbyteris Photio & Anaftafio, totius hujus mali auctore, compofitum, in quo omne fuum virus expreffit, unaque memoratam fuperiùs blafphemiam in Spiritum fanctum, quòd nempe non à Filio, aut per Filium procedat, fed à folo Patre. Ipfum non folis redeuntibus hæreticis atque fchifmaticis, fed & gentilibus ad fidem venientibus tradi juffit contra omnium fub cœlo Ecclefiarum morem & legem, quæ Catechumenis femper tradidere Apoftolicum, Nicænum Conftantinopolitanum, atque ita & hos & illos fecit non veros Chriftianos, fed Semi Judæos Neftorianos. Hæc Ephefine Synodo datis libellis queftus eft, & medelam expoftulavit Charifius, Ecclefiæ Philadelphienfis in Lydia Presbyter atque economus, obtinuitque Canonem præfentem.

aut

Hic eft ille famofiffimus Canon, in quo Græci hodie fchifmatici caufam fuam principaliter fundant, & nequaquam fefe, fed nos Latinos dicunt effe fchifmaticos, Canonum prævaricatores, anathematizatos, quorum communio contagiofa fit in omnem, qui fefe ab ejusmodi hominibus, eorumque altaribus & Sacramentis non fepararit. Ajunt nos contra hujus Canonis præfcriptum addidiffe Nicæno Symbolo vocem, Filioque, ac proinde cum Romano noftro Papa & omnibus Epifcopis effe ab eodem Canone damnatos. Hic quippe Canon ab illo Sardicenfi , quem in fynodalibus ad

Ecclefiam Antiochenam litteris refert Sanctus Athanafius, differt longè plurimum: Ille novum dumtaxat condi Symbolum & deferi Nicænum, hic Nicæno quidquam addi aut demi vetat, etiam unicam folummodo vocem.

- Ita illum intellexit Joannes Patriarcha Antiochenus in litteris fynodalibus, per Paulum Epifcopum Emifenum miffis, quibus cum San&to Cyrillo ac ejus Synodo inivit pacem. Plenam de Domini incarnatione fidem, ipfamque vocem, Deipara, profitetur, attamen non 1.3.Conc. additamenti loco, fed confirmationis fpecie, fidei Ephefin. Nicænæ nihil adjiciens, quòd illa ad omnem pietatis cognitionem, omnifque hæretice prave doctrine depulfionem abundè fat effe fit ab hoc Canone declarata. Et Joanni per eundem PauJum refpondet Sanctus Cyrillus: Nullo modo patimur, ut ab aliquo fides illa, five fidei Symbolum concutiatur, quod à fanctis quondam Patri bus Nicænis editum eft. Neque enim aut nobis, aut ulli omninò alteri vel unam voculam ibi pofi tam immutare, aut unam etiam fyllabam præterire permittimus. Cyrillus Alexandrinus & Joannes ...Canones Conc.Ephef. Tom. I.

Cap.34.

Patriarcha Antiochenus in Ephefina Synodo gra viter diffenferant, & dudum hic illum de Apollinarii, ille hunc de Neftorii lepra diffamarat, tandemque à Theodofio Augufto juffi funt in gratiam redire. Hinc alter alteri fuam de Dominica incarnatione fidem largiùs ex• pofuit, adverfis erroribus abjuratis. Neque id erat contra Canonem præfentem, qui ipfi fo lùm Symbolo quid inferi aut detrahi vetat: Extra illud à fufpectis catholicis, redeuntibus hæreticis, novis Epifcopis, aliifque id genus, fpecialem fidei profeffionem & profeffionis præfcriptam formulam exigere femper in Ecclefia licuit, femperque licebit, uti tradunt Sanctus Cyrillus in litteris ad Acacium Melitinæ Epifcopum, perpetuaque Ecclefiæ praxis, & in Florentina Synodo & Græci & Latini funt unanimiter profeffi. Nihilominus & in Cyrillum & in Joannem nata eft æmulorum calumnia, quòd pacis fuco palmarem Ephefinum Canonem ipfi auctores non tantùm prævaricati effent, fed & exufflaffent. Hifce convitiatoribus ambo occurrunt, oftendentes à fe neque conditum aut admiffum novum Symbolum, neque veteri Nicæno infertum ullum additamentum ; fed editam dumtaxat fatisfactoriam atque expurgatoriam fidei profeffionem, qua toti mundo demonftrarent sese ab omni huc ufque gravante fufpicione immunes. Elegantiffimè & largiffimè id profequitur Cyrillus in laudata & omninò videnda Epiftola ad Cap. 35.

Acacium Militinenfem.

[ocr errors]

من

Hinc patet, quid fibi velit Archimandrita atque Herefiarcha Eutyches, Ephefino latroeinio querens de Sancto Flaviano Epifcopo fuo Conftantinopolitano, ejufque Synodo, quæ ipfum de hærefi damnarat: Et cùm juffus Concil. effem per meipfum confeffionem fidei dicere, & Chalced. Act. 1. dixiffem fapere ficut trecenti decem & odo Patres, qui Nicea fanxerunt, & que in Ephefo fanda &que Synodus confirmavit, exigebat Flavianus me aliqua alia, præter quæ expofita funt in Nicea & Ephefo priùs, dicere: Ego verò timens prævaricari prolatam definitionem à fancta Synodo, quæ hic Dei voluntate priùs congregata eft, & ea, quæ definita erant de fide à fanctis Patribus, qui in Nicæa convenerant, rogabam innotefcere fando veftro Concilio. Eutycheti affiduè debuccinanti Nicænum Symbolum, & virus fuum verbis ejus coaptanti, fpecialem profeffionis & abjurationis formulam præfcripfit Flavianus, at verfutus hærefiarcha provocavit ad hunc Canonem, fanctumque Flavianum accufat de ejus prævaricatione.

Hinc & Diofcorus Patriarcha Alexandrinus, hærefiarchæ fautor, & latrocinii Præfes, eundem Canonem innovavit, Eutychetem damnatum abfolvit, Flavianum autem tanquam Canonis prævaricatorem damnavit. Innovando Canoni Thalaffius Cæfaræenfium in Cappadocia Primas ita eft fuffragatus: Tenere omninò neceffarium eft fine aliquo additamento aut detrimento Nicænam fidem, idque ob noftrum Canonem: Quia hæc fimiliter nocere folent Regulæ pietatis. Et Julianus Coenfis Epifcopus ac Sancti Leonis Papa Vicarius: Hec tenet Apoftolica Se. des. At verò Sancti Flaviani damnationi Hilarus Romanæ Ecclefiæ Diaconus & Legatus conD dd 2 ftan

Concil. Chalced. Act. 1.

[ocr errors]

ftantiffimè contradixit. Et jure merito. Flavianus enim antiquum Ecclefiæ morem fecutus fuerat, nequaquam Canonem noftrum prævaricatus, Quantus fuerit ejufdem Canonis rigor, lucide patet ex Synodo Chalcedonenfi. Cùm enim poft damnatos Diofcorum & Eutychetem, abfolutum verò Sanctum Flavianum, Magnificentiffimi ac Gloriofiffimi judices, Nicænum & Conftantinopolitanum Symbolum profeffi, urgerent Synodum ad tandem edendum læfæ fidei reftauratorium decretum, Reverendiffimi Epifcopi clamaverunt: Expofitionem alteram nemo fa fit; neque tentamus neque audemus exponere. Sufficiunt que expofita funt, alteram expofitionem non licet fieri. In fcriptis expofitionem non facimus . Regula eft, quæ prædicat fufficere, quæ funt expofita. Utique hæc noftra Regula Ephefina. Putabant Epifcopi à Gloriofiffimis judicibus aliud Symbolum, aut Nicæni additamentum poftu lari. Hinc item de jam concepto fidei decreto clamantibus quibufdam Epifcopis, Sancta Maria Theotocos fcribatur, in Symbolo fic addatur, nequaquam acquievit Synodus: quin immò hunc noftrum Canonem in ipfo fidei decreto ri gidiffimè innovavit.

[ocr errors]

Synodalis ad Marcianum Auguftum Relatio meretur fcribi aureis litteris. Fusè agit adversùm illos, qui Sancti Leonis Papæ dogmaticam Epiftolam, nec non fuum fidei decretum de noftri Canonis prævaricatione calumniabantur. Aliud effe dicit novum Symbolum confcribere, aut Nicæno aliquid addere, aliud Nicænam fi dem contra novos infurgentium hæreticorum er rores fynodaliter aut papaliter extra Symbolum exponere Hoc femper fuiffe ac fore licitum, & à fe & Sancto Leone Papa factum, ideoque nullam effe vel fpeciem violati Canonis Ephefini. Legenda integra Relatio, verè dictata à Spiritu fancto.

Dicta Canonis mens liquidiffimè patet ex Leonis Papæ tertii geftis & refponfis ad Francos, contendentes de additamento vocis, Filioque. Græci olim fæpiùs à Romanæ Ecclefiæ communione fefe fegregarunt aut fuere fegregati, ejus tamen ritus aut dogmata erroris infamare vix fuere aufi ufque ad tempora Leonis Ifauri, Imperatoris Iconoclafta. Circa ejus tempora quifpiam Joannes Monachus Hierofolymitanus refumpfit Neftorii ac Theodoreti errorem de Spiritu fancto, addens Latinos, qui à Patre & Filio procedere dicerent, effe hæreticos. Quòd Pippinus Francorum Rex, ejuf que filius Carolus magnus iftarum regionum orthodoxis fub jugo Saraceno gementibus per eleemofynas ac alia fraternæ charitatis fubfidia communicarent, erroris fama contagiofa ferpfit in Franciam, factafque illic varias tunc Synodos in quibus de facris imaginibus ac fancti Spiri: tus proceffione cum Græcis difputatum fuit, teftantur Abbas Regino, Eginardus, Sigebertus Gemblacenfis, aliique rerum Francicarum Scriptores.

Hinc ergò quidam Francorum Epifcopi, ple

[ocr errors]

bem fuam adversùs venenum munientes perunt Symbolum Conftantinopolitanum publicè in Ecclefiis ad Miffarum folemnia cantare, & quidem cum additamento vocis, Filioque. Ri

tus novus, quòd fructum faceret, placuit & aliis Epifcopis, ipfique Domino Regi, qui novi tatem fua auctoritate inducere non aufi, impetra vere licentiam à laudato Pontifice Leone, ate que ita idem cantus fonare cœpit non tantùm in omni populari Ecclefia, fed & in Capella Pala tina. Verùm cantandi dumtaxat, pon addendi licentiam dederat Pontifex, graviter doluit & queftus eft de exceffu, dixitque Romæ ad Francorum Legatos, Jeffe Ambianenfem, Bernarium Epifcopum Wormatienfem, & Adalardum Abbatem Corbejenfem; Ego licentiam dedi cantandi non autem cantando aliquid addendi, minuendi, feu mutandi. Quod verò afferitis ideo vos ita cantare, quoniam alios in iftis partibus vobis priores audiftis cantasse, quid ad nos ? Nos enim id ipfum non cantamus, fed legimus, & legendo docemus, nec tamen legendo aut docendo addere quidpiam eidem Symbolo adferendo præfumimus. Quæ verò prædictis Symbolis fidei tantùm non congruentia deeffe cognofcimus non inferere præfumimus, fed locis temporibufque opportunis, quibus competit, miniftrare curamus. Affiduè inculcat Symbolo vel unam, licèt de medio ad falutem neceffario & ab omnibus etiam plebeis credendo, vocem inferere effe præfumptionem illicitam à Romanæ Ecclefiæ more & lege, noftra utique Ephefina, alienam: Ejufmodi puncta effe omninò tradenda populis, at extra Symbolum, quod à nemine tangi poffit, tanquam facrofanctum. Seriò Legatos hortatur ad attentati additamenti expunctionem, immò ad omiffionem cantandi Symboli, fi aliter illud expungi non poffit.

[ocr errors]
[ocr errors]

At Franci non paruerunt. Quare indignatus Pontifex fecit, quod in ejus vita fcribit Anasta fius Bibliothecarius: Pro amore & cautela orthodoxa fidei fecit in Bafilica Sancti Petri fcuta argentea duo, fcripta utraque Symbolo, unum quidem litteris Grecis, & aliud Latinis, eaque po

I.

fuit ad latera Sancti Petri, fupremi Canonum L 3.Epift. cuftodis. Sanctus Petrus Damiani, & Petrus L. 1. Dift. Lombardus falluntur pofita fuiffe ad altare II! Sancti Pauli. Photius Ecclefiæ Conftantinopo litanæ pervafor, Georgius Corcyrenfis, aliique Græci fchifmatici Franços vocant hæreticos, Leonemque Pontificem laudant quafi fecum de Spiritus fancti proceffione fentientem. At imperitè aut malignè. Neque enim de dogmate, fed de folo ritu fuit quæftio inter Francos & Pontificem, nolentem fuo tempore vio lari Ephefinum Canonem, hactenus religiofiffimè à Romana & omni Latina Ecclefia cuftoditum. Argenteas illas tabulas effe voluit Ro manæ innocentiæ teftes, & Francicæ præfumptionis damnatrices. Dialogus Græci cum Latino de Azymis & proceffione Spiritus fancti addit de laudato Pontifice: Per univerfas Ec clefias Romæ fubjectas Græcè recitari & çum can. tu fanctum Symbolum præcepit. Auctoris incogniti de Latinorum à Græcis feparatione tractatus juffum id dicit à Benedicto tertio, Leonis quarti fucceffore, rurfum à Francis hæreticis vexato. At Græculi fuo more fingunt, & de fuo loquuntur.

Canonis mentem lucidè item demonftrant no ftrorum cum Græcis difputationes, factaque tandem

Seff. 4.

Seff. 8.

Lib. 1.

tandem unio in Synodo Florentina. Difpumos eft, in fine Symboli fignaculo contingentes,
tatum fuit, non tantùm an Spiritus fanctus à
Patre & Filio procederet, fed etiam an vox,
Filioque, licèt fancta & vera, Symbolo citra
noftri Canonis prævaricationem potuiffet inferi.
Marcus Ephefiorum Primas, hoftis nofter im-
placabilis, utramque quæftionem duxit æquè
principalem: Ob errorem de priore hæreticos,
ob temeritatem circa pofteriorem adferens nos à
præfente Canone damnatos.

Canonem eleganter exponit Beffarion Archi-
Epifcopus Nicænus: Eundem honorem fortitum
eft Symbolum, quem & divina Scriptura, Patribus
ipfis ita cenfentibus. Sacram Scripturam per to-
mos, epiftolas, tractatus, profeffiones expo-
nere licitum eft cuivis Epifcopo, at ejus corpori
velapicem unum aut jota inferere aut extrahere,
gravius eft peccato ariolandi. Eandem igitur
reverentiam Nicæno Symbolo fancivit Ephe-
fina Synodus, vocem, Deipara, adeo tunc ne-
ceffariam ftabiliens quidem in regulam, at Sym-
bolo, quod poterat non minùs quàm Conftanti-
nopolitana, non inferens, ne ipfa fuum Cano-
nem prævaricari aut parvipendere videretur.
Tantæ reverentiæ caufam adducit idem Beffa-
rion: Sacrum Symbolum in Ecclefia obtinet locum
principii, proximi poft Scripturam. Et in hoc
tandem confenfit utraque Ecclefia, latinaque
oftendit vocem, Filioque, effe apud fe legitima ||
& caufa & poteftate additam, ideoque immunem
à Marci Ephefii calumniis, de quibus omnibus
plura fuo loco.

Dictis noftris quædam poffunt opponi. Et-
enim Ruffinus Presbyter in Symboli expofitio-
ne fcribit ad Laurentium Epifcopum, quòd
omnes penè Orientales Ecclefiæ mutarint ca-
put ipfius Apoftolici Symboli, dicentes, non
Credo in Deum Patrem, fed Credo in unum
Deum Patrem. Item, Et in unum Jefum Chri-
ftum: Originale namque Symbolum non habuit
vocem, unum. Ad voces, Deum Patrem omnipo.
tentem, quædam Ecclefiæ addiderunt voces, Im-
paffibilem ac invifibilem, de quibus idem Ruffinus:
Sciendum, quòd duo ifti fermones in Ecclefiæ Romanæ
Symbolo non habentur. Conftat autem apud nos addi-
tos, bærefeos caufa, Sabellii illius profectò, quæ à
noftris Patripaffiana appellatur, id eft
› quæ &
Patrem ipfum vel ex Virgine natum dicit & vifibilem
factum effe, vel paffum affirmat in carne. Ut ergò
excluderetur talis impietas de Patre, videntur hæc
addidiffe Majores. Et in libris invectivarum in
Sanctum Hieronymum fcribit de Ecclefia Aqui-
lejenfi: Cum omnes Ecclefiæ ita Sacramentum Sym
boli tradant, ut poftquam dixerint, PECCATO.
RUM REMISSIONEM, addant, CARNIS
RESURRECTIONEM, fanda Aquilejenfis Ec-
clefia addit unius pronominis fyllabam, & pro eo,
quod cæteri dicunt, CARNIS RESURRECTIO-
NEM, nos dicimus, HUJUS CARNIS RE-
SURRECTIONEM: Quò fcilicet frontem, ut

&

carnis bujus videlicet, quam contingimus, refur-
rectionem fatentes, omnem adversùm nos venena-
tæ linguæ calumniaṇdi aditum præftruamus. Ita
oftendit Ecclefiam Aquilejenfem, adeoque & fe
illius ex fancto fonte filium, effe remotiffimos ab
Origenis deliramentis de carnis refurrectione.
Aperit & antiquum morem, morisque caufam,
ex qua olim fideles ad undecimum Apoftolici
Symboli articulum folebant crucis fignaculo
frontem infignire.

Clerus item Conftantinopolitanus in libello
conteftatorio adversùs Neftorium Epifcopum
fuum, exftante inter acta Synodi Ephefinæ,
fcribit de Ecclefia Antiochena: la non alium

L.I. C.13.

alium Filium agnofcit Semperque agnovit,
fed unum eundemque. Nam inter cætera ita con-
cionatur: DEUM VERUM DE DEO VE-
RO, CONSUBSTANTIALEM PATRI,
PER QUEM SÆCULA CONSTITUTA,
ET OMNIA FACTA SUNT. Nicæno igitur
Symbolo addit voces, Per quem fæcula conftitue
ta. Omifit verò vocem, De cœlis, legitque fim-
pliciter, Defcendit. Plura ejufmodi additamenta
adduxi fupra ad Symbolum Conftantinopolita-
num. Et Eutychianis Ægyptiorum Epifcopis,
adversùm facta per Synodum Conftantinopolita-
nam additamenta declamantibus, refpondit in
Synodo Chalcedonenfi Diogenes orthodoxus
Epifcopus Cyzicenus,ea effe contra Macedonium
atque Apollinarium facta, & omninò licuiffe.
Et adversùs ipfum Hærefiarcham Eutychem,
qui in Ephefino latrocinio hunc noftrum Cano
nem Ephefinum urferat adversùs Sanctum Flavia-
num Epifcopum fuum Conftantinopolitanum,
refpondit Eufebius Epifcopus Doryleenfis: Men- Act.1.
titus eft: Non eft talis definitio, non eft regula hoc
præcipiens. Hunc noftrum Canonem dicit effe
fuppofititium & fictum. Quod Eufebii dictum in
Florentina Synodo adduxit etiam D. Cardinalis
Julianus..

Refpondeo hæc omnia additamenta facta fuif-
fe ante hunc noftrum Canonem, ideoque nobis
non adverfari. Nofter namque Canon primus
additamenta interdixit; tantamque fanxit re-
verentiam Symbolo Nicæno. Eufebio autem
Doryleenfi refpondit in Synodo Chalcedonenfi
Diofcorus Patriarcha Alexandrinus: Quatuor A&t. 1.
Codices funt, qui eam definitionem continent. Quod
definierunt Episcopi
definierunt Epifcopi, non eft definitio? Nunquid
babet

[ocr errors]

, quia regula eft? Non eft regula. Aliud
eft regula aliud definitio. Accufa quinque S5-
nodicos codices. Et ego habeo, & ille, & ille ha-
bent; proferant omnes codices. Mutilum ergò co-
dicem habuit Eufebius: Forfan ex caufa tali, Epift.50.
ex quali Canones Chalcedonenfes fuiffe Cappa-
docibus ignotos fcribit ad Leonem Auguftum
in litteris poft Synodum Chalcedonenfem exftan-
tibus Alypius Primas Cæfaræenfis.

EPHE

[ocr errors]

chronius Heracleopolis, Eutherius Tyanenfium, Meletius Neocæfarienfis, Theodoretus Cyri, Apringius Chalcidis, Macarius Laodicea magnæ, Zofys Esbuntis, Salluftius Coryci Cilicia, Hefychius Castabalæ Cilicia, Valentinus Mutloblacæ, Eustachius Parnaffi, Philippus Theodofiopolis, Daniel, & Dexianus, & Julianus, & Cyrillus, & Olympius, & Diogenes, & Palladius, Theophanes Philadelphia Tarianus Augufte, Aurelius Irenopolitanus Mufæus Aradi, Helladius Ptolemaidis Hi nullam omninò Ecclefiafticæ communionis facultatem habentes, ut ex auctoritate facerdotali cuiquam nocere, vel prodeffe poffint, propterea quod etiam, quidam ex ipfis funt depofiti, cum primis Neftorii, & Celeftii fequi fententias manifeftè ex eo funt deprehenfi, quòd Neftorium nobifcum condemnare noluerunt: quos fancta Synodus communi decreto ab omni Ecclefiaftica communione alienos effe ftatuit & omnem facerdotii efficaciam illis ademit, per quam aliquibus vel nocere, vel prodeffe poterant,

[ocr errors]
[ocr errors]

,

SCHOLION.

Oannes Patriarcha Antiochenus, non caufæ, fed perfonæ Neftorianæ fautor, feriùs venit ad Synodum, comitatus non tantùm fuæ Dicecefeos Epifcopis, fed & quibufdam latinis Pelagianis, per Celeftinum Pontificem è fede fua & toto Occidente ejectis, & ab his feductus egit varia tanto Epifcopo indigna. Neftorianæ caufæ & perfonæ damnatione canonicè à Synodo factam fprevit, Sancti Cyrilli capitula de Apollinarij hærefi damnavit, confirmari permifit errorem Pelagianum, Sanctum Cyrillum & fit errorem Pelagianum, Sanétum Cyrillum & Memnonem Ephefiorum Epifcopum abjecit ad laicos, juffitque carcerari à Joanne Sacrarum largitionum Comite, novis Celeftini Pontifi

cis ad hæc diffidia componenda Legatis noluit. parere, fed nemine falutato ad propria rediit cum fuis Epifcopis, facturus pejora per omnem fuum Patriarchatum. Quæ prævidens, & hofce jam non Epifcopos, fed in ferociffimam rabiem actos orthodoxi gregis lupos exarmare & dentibus truncare volens fancta Synodus, chriftiana communione privavit, addiditque Canones fequentes. Ad hoc Prooemium alludunt Mọnachi Orientales in libellis fuis exhibitis Agapeto Papæ & Juftiniano Principi, lectifque in Synodo Conftantinopolitana fub Menna Patriarcha, quibus Anthymum, Severum, Petrum, Zoaram, Acephalorum Principes, & orthodoxorum crudeles perfecutores, rogant nudari dignitate & efficacia Epifcopali.

Q

CANON PRIMUS.

Uoniam autem oportebat & abfentes à fancta Synodo, morantesque in urbibus & provinciis ob aliquod impedimentum, five ecclefiafticum five corporeum, non ignorare quæ de ipfis funt conftituta; fignificamus Sanctitati veftræ ac Dilectioni, ut fi quifpiam Metropolita Provinciæ, derelicta fan&ta & œcumenica Synodo, aut acceffit ad illorum defectionis confeffum, aut accedet in posterum, five cum Celestio sensit aut sentiet, ipse nihil ampliùs poterit agere adversùs Provinciæ Epifcopos, ut qui jam indè à Synodo totius Ecclefiafticæ communionis expers fit factus & prorfus inutilis, fed & ipfis Epifcopis illius Provinciæ, circumque vicinis Metropolitis recta fentientibus, fubjacebit, ut omninò dejectus fit à fede Epifcopatus.

CANON

S

CANON II

,

qui autem Provinciales Episcopi à fan&a Synodo abfuerunt, & deficientibus adhæferunt aut adhærere tentaverint vel etiam poftquam fubfcripferunt Neftorii depofitioni, rursùs ad defectionis confenfum recurrerunt: Iftos placuit fanctæ Synodo penitus alienos effe à facerdotio, & à gradu cecidiffe.

1

SCHOLION.

potest, omnium caput & lumen,
& lumen, Romanus.
Metropolitam, nullumque generaliter fupe
riorem poffe judicari à fubditis, ftatuit fextus
Canon Nicænus: vetat & quævis judicia pere-

Eneralis Synodus folet effe unanime judi-
cium omnium trium Patriarcharum: Atgrina. Hic Canon exceptionem facit aut often-

verò in hac Synodo Joannes Antiochenus fchif
ma fecit jam dictum, eratque domum redux
Epifcopos fuos, qui non adfuerant, omnem-
que Synodi auctoritatem omni conatu & arte
circumfcripturus. Huic malo Canon ifte uter-
que occurrit. Et jure merito. Rectè enim in
octava Synodo dixit Bafilius Auguftus, ex unius
Patriarchæ iniquitate aut lapfu non vitiari Sy-
nodum, dummodò firmus fter qui labi non

dit, dum eft caufa criminalis de læfa fide;
Tunc enim Metropolita à fubditis Epifcopis,
& vicinis Metropolitis orthodoxis poteft omni-
nò judicari & damnari. Ita in quinta fua Sy-
nodo dixit Symmachus Pontifex effe antiquum
Romanæ Ecclefiæ Canonem, ut Epifcopus
fubdito non poffit criminaliter accufari: Nif
tamen à reda fide exorbitaverit.

S

[ocr errors]

CANON III.

(I qui verò Clerici in fingulis urbibus aut regionibus à Nestorio & cum eo confpirantibus, facerdotio prohibiti funt quòd rectè fentirent; juftum putavimus hos quoque proprium gradum recipere In fumma autem Clericos orthodoxæ & œcumenicæ Synodo confentientes jubemus eis, qui defecerunt aut defecturi funt, Epifcopis nullo pacto aut ratione fubjectos effe debere.

S

CANON IV.

,

qui autem Clericorum defecerint & aufi fuerint vel priva-
tim vel publicè, quæ funt Neftorii aut Celeftii, fapere, fan-
citum eft à fancta Synodo, iftos quoque depofitos effe.

SCHOLION.

oftendunt illum delirare antiquas & damnatas
nugas Pauli Samofatenfis. Fuiffe etiam civita-
te ejectos teftatur Sanctus Celeftinus Pontifex

Conftantinopolitanæ Eccléfice Clericos, no- in litteris ad Neftorium, & addit: Letamur eos L.1.Conc.

vis Neftorii Epifcopi fui prædicationibus refiftentes, fuiffe ab illo excommunicatos, degradatos, peffimè tractatos, oftendit eorum libellus conteftatorius,, per quem toti mundo Canones Conc. Ephef. Tom. I.

præmium confeffionis acquirere, fed dolemus quòd Ephes.
Epifcopo perfequente. Undè illos ab omni ejuf. c. 18.
modi, non fententia aut vinculo, fed contu
melia & convicio liberat, accipit que in fuam
Eee

com

« VorigeDoorgaan »