INNOCENTIO XIIL

P. O. M

FR. THOMAS ANTONIUS PHILIPPINUS ORD, HEREM. S. AUGUSTINI

Bi primum, Beatiffime Pater, confilium, inivi edendi quacumque Chriftiani Lupi

fcripta lucubrationefque fupereffent, illico eafdem Sanctitati tua mittendas, nuncupandafque effe putavi, ea fpe ductus. illas tibi fore jucundiffimas, utpote qua, cum docta fint, tìm chriftiana pietati valdè fructuofa: Čertè unum illa fibi fnem

fta

ftatuunt, ut Conciliorum præcipuè Sanctitatem, dignitatemque, que à Romani Pontificis auctoritate disjuncta effe non poteft, incredibili eruditione, atque doctrina tueantur. Hujus autem generis fcripta ad Sanctitatem tuam potiffima quadam ratione pertinent; propterea quod cum Ecclefia res geftas continent, cujus univerfa & Caput, & Paftor es; tum quafi ornament a quadam funt, atque monimenta nobiliffima Gentis tua, unde tot Romani Pontifices profecti funt, qui magnam partem Hiftoria Ecclefiaftica compleant rebus à fe geftis. Ad id confilium accedebat voluntas mei erga S. T. cultus, atque pietatis officio aliquo declaranda. Poftremò hoc ipfum accepi fuiffe ipfius Chriftiani Lupi confilium, & voluntatem. Etenim antequam diem fuum obiret, illud mandavit, ut cùm fua proferrentur in lucem fcripta, ea Romano Pontifici, quod à fe fieri minimè poterat, nuncuparentur. Cùm igitur hac omnia mecum animo reputaviffem, Magiftrum univerfi Ordinis noftri confului. Is mirificè probavit confilium meum, fignificavitque ad officium ipfius Ordinis pertinere, aliqua obfervantia erga S. T. noftra indicia prout inter omnium gentium de tua virtute pradicationes eafdemque tam crebras, ac tàm honorificas, nemo noftras defi deraret. Verùm cùm omnia me ad tantam rem aggrediendam excitarent, una illa me cogitatio retardabat, pro qua verebar ut verecundè, prudenterque me facere exiftimares, qui mea humilitatis oblitus ad Tuam Sanctitatem, Majeftatemque accederem. Sed cùm demum Eminentiffimo Cardinali Tanara, in cujus clientela fum, & me, & rem ipfam commendaviffem, idem bono me animo effe juffit, illud admonens, nobiliffimi, ac Sanctiffimi Principis facilitatem, & altitudinem animi fummam effe: at que adeo que illius humanitas fuit, Sanctitatem tuam exoravit, ut mihi, quod vehementiffimè cupiebam, exequi liceret, teftarique omnibus quantum Sanctitatis tua cum laudi, tùm amplitudini fim addictus, ac planè deditus. Ad tuos igitur Sanctiffimos pedes provolutus, illud fupplex omnibus precibus rogo, atque oro, ut, quando majoribus officiis minimè poffum, in hoc levi munere aquo animo accipias, atque gratam habeas declarationem voluntatis mea.

mere,

Patavii IV. idus Martii MDCCXXIII.

VITA

EXIMII PATRIS MAGISTRİ,

CHRISTIANI LUPI

IPRENSIS.

In Alma Lovanienfi Univerfitate S.T. Doctoris, ac Profefforis Regii Primarii,

FR. JOSEPHO SABATINI, RAVENNATENSI,

Olim Bibliotheca Angelica in Urbe Præfecto.

N ea veteris Belgii Regione, quam J: Cæfaris ævo Pleomofii inhabitabant, nunc furgunt Ipre Flandricarum Urbs in primis Nobilis, Situ, & Opibus vali, da. Hanc Patriam habuit P. CHRISTIANUS LUPUS, cujus de Vita & Moribus, quæ nobis fuerint com perta, litteris mandare decrevimus. Licet enim ipfe Vitæ innocentiâ, & claris operibus mortalita tem fugerit; hoc tamen memoriæ Amici quafi debitum munus exfolvendum videbatur: quippè amari ab eo laboravi ; etfi non erat laborandum. Fuit enim cunctis obujus, & expofitus. Is ergo honeftâ LUPORUM familiâ, Ipris, quemadmodum dicebamus, natus eft, pridiè Idus Junii Anno poft Chriftum natum M. DC. XII. A teneris annis omnibus Difciplinis, quibus puerilis ætas informari folet, Parentes imbuendum curarunt Erat autem in puero, præter docilitatem ingenii, incredibilis memoria, ut non folùm celeriter arriperet, quæ tradebantur; fed & quæ accepiffet, firmiffimè fepiret. In parvulo etiam fumma cum oris modeftia candidiffimi mores exsplendescebant, quò fiebat, ut æqualibus omnibus juxtà effet fine. æmulatione chariffimus. Humaniores quas vocant Litteras, ficut & Rhetoricam haud poenitendis Schole Princeps didicit Magiftris.

4

,

Jugum Domini ab Adolefcentia portans, decimmo quinto ætatis anno rerum humanarum pertaæfus, Auguftiniane Familiæ adfcribi voluit. Ac per hunc modum, caftis in Coenobio Iprenfi Religiofæ perfectionis rudimentis, Continentiæ, Obedientiæ, & Paupertatis Legibus folemni ritu fefe obftrinxit. Mox majorum juffu feveriora ftudia aggreffus eft, fed eâ animi contentione , ut nemo plus ingenio fuo imperaverit, nemo minùs genio fuo indulferit. Jungebantur noctibus dies & fine intervallo fibi inftabat, nec anteâ definebat, nifi jam penè defcciffet. Unde Condifcipulos omnes, multos verò & alios brevi intervallo Doctrinâ & Religiosâ vitâ anteivit. Qua de caufa, vix exa&o ftudiorum curriculo, à fuperioribus in celebri Colonienfi Cœnobio, Philofophiæ aliis tradendæ adolescentulus fermè Præpofitus fuit. Et verò impofiti fibi muneris tam egregiè partes implevit, ut non modò apud rudem & tunicatum Populum, fed etiam apud Doctos, & Togatos Viros magnum fibi nomen inde comparaverit. Satis conftat Fabium Chifium tunc temporis ad Tractum Rheni cum potestate Legati Romanae Sedis Apocrifiarium, de hinc ob egregia in Rempublicam. Chriftianam merita Ampliffimum Cardinalem, nec multò poft Alexandri VII. nomine in Solio Petri collocatum; LUPI doctrinâ, & difputandi fubtilitate captum, magni illum deinceps femper feciffe, quod fuis locis à nobis memorabitur. Programmata Philosophie: Libellum de Ovo animato : Apologias, pro anima Ovi & Eremitici fui Ordinis Primogenitura, non fine ingenii fui altitudine tunc edidit adeversus Marpurgenfem Academiam, & quemdam Regularem Canonie cum contrariis Scripitis ipfi refpondere, invitis licet mufis CO

,

nantes.

,

ve

Inter hæc , Patres, qui Provinciam Belgicam adminiftrabant, infignes LUPI in ftudiis profectus cùm fecum ipfi reputaffent, haud vifum eft præclaram hanc animam, atque omnium capacem, intra Philofophiæ fepta amplius continere fed ad liberiorem ftudiorum campum illam evocare. Lovanium igitur ad primam Theologiæ Cathedram fui Ordinis moderandam LUPUM miferunt. Hic verò ille non è Diale&orum dumetis, fed ex Antiquorum Monimentis luti Sanctis, Auguftifquè fontibus, liquidam & incorruptam divinarum rerum fcientiam Auditoribus tradere cœpit. Jure quis mirabitur quà ratione homo docendi munere occupatus, tantæ rei perficiendæ fufficere potuerit, quandò Sacrarum Litterarum Codices, Synodorum Decreta, ac Patrum Volumina diurnà verfari manu fimul atque noAturnà necefsè fit: Magis mirabitur quod variis multifque diftri&us Officiis, immortalia illa ediderit Oracula, quæ tanquam totius Eruditionis Ecclefiafticæ Thefaurus femper mirabitur Antiquitas colet Pofteritas Mille clypei pendent ex illis, quibus à Forenfibus poflit defendi LUPIS Sedes Apoftolica. Sed erat illi acre ingenium, incredibile ftudium fumma vigilantia & memoria fupra fidem lætiffiNullus penè liber fuit, nullus Author , quem ipfe non legcrit ; non ut plerique, tanquam aliud agens, fed perquam accuratiffimè. Aperto enim Codice ( fic enim ille ftudebat ) à capite

ma .

ad