42 gnus Athanafius hæreticorum Baptifma exfufflarit, fuo loco oftendetur. Nempè ipfe iftud ab Alexandro, hic ab Achilla,hic à Petro,hic à Theona, hic à Maximo, hic acceperat à Dionyfio. Proinde Petrus omnino videtur Meletii Baptifmum ex fufflaffe. Nec obeft, quod Meletius fuerit non Hæreticus, fed dumtaxat Schifmaticus. Erat enim ex Idololatra Schifmaticus, ideoque pejor omni hæretico. Sanctus Petrus cenfuit in ipfo obtinere hanc, à S. etiam Bafilio laudatam, Regulam: Qui abrupti funt, Laici effecti, nec Baptizandi, nec Ordinandi habent poteftatem, ut qui non possint amplius Spiritus fancti gratiam aliis quoque præbere, à qua ipfi exciderunt. Nec dubium eft, quin Arius, dum in Ecclefia fuit, fuerit ejufdem fententiæ. Dum ad hærefim defecit, egit & alium Vertumnum: Vertit fe ad Ecclefiæ Romanæ mores, & cæpit omnem Rebaptifmum damnare. versùs S. Cornelium Papam, ac omnem illi com- rum fequendo fufceptus eft, & Difcipuli ejus cum eo tholica. Quorum cum cognoviffet indifferentiam,exor- Aliam fub S. Petri Patriarchatu fuiffe de Bap-jectus eft ab Ecclefia Catholica, qui poftea quafi ve- Lib. I. cap. 6. Iftud Schifma extinxit Nicæna Synodus. Meletius iftic recantavit errorem, depofuit audaciam, & fe ipfum ac omnes à fe confecratos Epifcopos & Clericos tradidit Patriarchæ Alexandro, ac ejus Patriarchalem auctoritatem eft ampliffimè profeffus. Et quidem tam in Meletii Ordinatos, quàm in ipfum Meletium Synodus fuit clementior. Sic enim oportuit. Et hinc factum eft, quod fcribit Socrates: Qua de caufa arbitror Meletianos in Egypto ad hoc ufque tempus ab Ecclefia fuiffe propterea feparatos, quod Synodus omnem Meletio auctoritatem abftulit. Et in Ecclefiaftica hiftoria Theodoretus Nicænum de Meletio Decretum adducit, atque adjungit: At quamquam divinus ille Epifcoporum Lib. 1. Catus morbo, quo Meletius laborabat, hanc adhi- cap. 9. buit curationem,tamen ad hodiernum diem illius ftupiditatis Reliquiæ remanent, funtque in illis locis quædam Monachorum turbæ, quæ non fanæ adfentiuntur doctrine, fed vitæ rationem inanibus quibufdam Inftitutis informatam fequuntur, & insane Samaritanorum & Judæorum dementia fe addicunt. Et infra exponit S. Athanafii Patriarchalem promotionem, affirmat ipfam Arianis per omnia difplicuiffe, atque profequitur: Meletius ille, quem Nicæna Synodus abdicarat, tumultus & turbas in Thebaide ac vicina Egypto ciere non defiftebat. Proinde fictam ex vana retinendi Epifcopatus libidine egit pœnitentiam. Et quia vota non plenè fuccefferunt, non acquievit Synodali in fe Clementiæ, factam fanto Alexandro Profeffionem excuffit, & adversùs Patriarchalem Cathedram perrexit rebellare. Et nefcio quæ Monachorum turmæ præbuerunt ipsi fomenta. Etiam quidam Epifcopi. Eo tamen tempore inter ipfos & Arianos erat adhuc fortis inimicitia. Exiftimo contractam, aut certè stabilitam in Nicæna Synodo. Huic enim Meletiani obedierunt per omnia,Ariani funt contumaciffimè refragati,ideoque non potuerunt non effe inimici. De S. Athanafii promotione fcribit Hermias Zozomenus: Cæterum Ariani dicunt`, Cap.26. Lib. 2. cap. 16. quod quod Alexandro mortuo quinquaginta quatuor Epifcopi, qui partibus Alexandri & Meletii favebant, ex Thebaide & reliqua Ægypto in unum coacti communicarint inter fe de Epifcopo creando, & dato jurejurando communibus fuffragii confenferint de uno eligendo, qui Ecclefiæ Alexandrinæ gubernacula fufciperet, fed feptem eorum, violato jurejurando, contra omnium voluntatem, clam Athanafium Epifcopum ordinaffe, & propter eam caufam multos tum ex Populo, tum ex Clero Egypti vitaffe ejus Communionem. Defumpfit hęc Zozomenus ex Alexandrina Synodo, ac ejus pro Athanafio Apolegiticis literis: Eufebiani ajunt poft obitum Epifcopi Alexandri, cum pauciffimi effent, qui Athanafii mentionem facerent, sex aut feptem Epifcopos Clanculum & in loco obfcuro eum in Præfulem elegiffe. Et infrà: Prorfus ejufdem vanitatis funt cum fuperioribus,quę nunc fingunt,fuiffe,fcilicet in Athanafii introitu feditiones, lucus, Populorum lamentationes, indignè ferentium illius creationem. Quin aliquot Meletiani, hoc eft, aliquot à Meletio ad Matrem Catholicam reverfi ac per Nicænam Synodum reconciliati Epifcopi ad S. Athanafii creationem concurrerint, vix eft dubitandum. At quod foli ipforum pauci illum creaverint, eft impudentiffima fabula. Hinc interim lucet, quod Ariani ufque tunc fuerint Meletianis inimiciffimi. Etiam Meletianis adverfus Patriarchalem Cathedram adhuc rebellantibus. Nam & hos invafit ifta Ariana calumnia. Inimicitia duravit ufque ad mortem Meletii. Hic enim Arianam hærefim perpetuò & conftanter fuit averfatus, adeoque & omnem Arianam Communionem.Novum Alexandrię Patriarcham Athanafium Eufebius Nicomedienfis Epifcopus, Bithyniæ Metropolita, & Arianæ factionis fignifer, variis modis urgere cæpit & premere, ut Nicææ damnatum Arium, quem rectè jam sentire afferebat,reponeret in Communionem & gradum. Verùm hi, licet validi, venti pulfarunt Domum ædificatam in firmiffima Petra. Pergit Hermias Lib. 2. Zozomenus: Dum hæc geruntur, contentio inter cap. 20. Ægyptios ab initio concitata longiùs manare cœpit. Nam quamquam in Nicæna Synodo Ariana Hærefis prorfus condemnata fuit, & Meletiani conditionibus illis, quas fupra memoravimus, in Ecclefiam recepti, & Meletius Alexandro in Ægyptum reverfo Ecclefias, quas inique occupasset, reddidit, ipfeque in Lyco ætatem degit, tamen non multò poft, cum erat è vita migraturus, unum è suis familiaribus Joannem contrà Decretum Nicæni Concilii in fuum locum fuffecit, ficque Ecclefias denuò conturbandi auctor & caufa extitit. Ariani autem, cum Meletianos cernerent novas res moliri, ipfi quoque Ecclefias turbare cœperunt. Nam uti in ejufmodi tumultibus folet evenire, alii laudabant Arii opinionem, alii ducebant æquum, ut à Meletio ordinati Sacerdotes præeffent Ecclefiis, ipforumque partibus fe addicebant, & quamquam Ariani ac Meletiani ante inter se dissentissent, tamen cum viderent multitudinem ad partes Sacerdotum Catholica Ecclefie deflectere, eam rapere in invidiam, amicitiæ fœdera jungere inter fe, commune odium in Clerum Alexandrinum fufcipere, promifcuè illis, contrà quos difceptabant, crimina inferre, Jefe mutuò defendere ftuduerunt. Ufque eò, ut progrediente tempore Ariani, licet cum Meletianis de Ecclefiarum Primatu decertarent, à plerifque Meletiani nominarentur, fed tamen eandem, quam Arius, de Differt. Proam. Tom. I. Deo opinionem tenere non defifterent. Et quamvis utrique fuam controverfiam ab fefe mutuò difceptari judicari recufarent, tamen contra omnium opinionem in communis fimultatis contra Orthodoxos foctetate non inviti confenferunt, fingulique ipforum expectarunt fe facilè, quæ fibi in optatis erant, consecuturos. Tempore autem procedente Meletiani habitum Ariani dogmatis ex difputatione cum illis habita nacti, eadem cum Arianis de Deo fentire cœperunt. Hinc res Ariane ad priorem tumultum funt denuò devoluta. Ex hifce verbis addifcimus plura. Primò, quod Meletius Nicea Alexandriam redux Synodalia Decreta obediens in plenam executionem miferit, & fua omnia fubmiferit S. Patriarchæ Alexandro. Secundò, quod Alexandria abierit Lycopolim, & aliquo tempore iftic quietus vixerit. Tertiò, quod per nefcio quos in boni operis pœnitentiam tranfverfus refumpferit rebellionem & Schifma, atque ita fuum congerronem Joannem creavit fibi fuccefforem. Nempè ne per ejus mortem Schifmatica rebellio deficeret ac moreretur. An ipfum confecraverit Epifcopum, an dumtaxat elegerit ac defignaverit, non poffum certus affirmare. Quidquid fecerit, fecit contrà Apoftolicos Canones, ac præfertim contra Nicænum de ipfo Decretum, & contra propriam profeffionem. Quartò difci mus, quod Meletiani Arianos & ipforum errorem diù fuerint conftanter averfati. Quintò,quód vice verfa Ariani fuerint deteftati Meletianam rebellionem. Nam Pfeudo-Patriarchæ Gregorius, Georgius, ac Lucius, licet nequiffimè Ariani ef fent, fuæ tamen Cathedræ dignitatem funt zelofiffimè tutati. Sextò difcimus, quod ambo hi turbines pari typho laborarint, & alter ab altero corrigi noluerit, aut judicari. Septimò, quod Herodem ac Pilatum egerint adversùs CHRISTUM Dominum: Quod licet effent jurati hoftes ad invicem, fimul tamen confpiraverint adversùs Catholicam Ecclefiam, & non amicitiam aut communionem iniverint, fed confufionem & conjurationem. Octavò, quod in ifta confufione Ariani fuerint fortiores, & Meletianos tandem feduxerint in fuam blafphemiam. Nonò, quod iftam conjurationem non ipfe Meletius iniverit, fed ejus fucceffor Joannes. Decimò, quod ifta conjuratio ipfos feduxerit in horrenda facinora. Que omnia confirmat ex propriorum oculorum teftimonio, ac ex propria experientia S. Athanafius. In fecunda Apologia hæc fcribit: Interea dum hæc utique fua adverfus Alexandrinam Cathedram fchifmatica facinora, ageret Meletius, etiam Ariana hærefis emerfit. Ceterum Nicæna in Synodo anathemate damnata eft, & Ariani rejecti funt. Meletiani autem aliquo modo recepti funt: Neque neceffum eft ut ejus rei caufam dicam. Necdum quinque menfes præterierant, cum beatus Alexander mortem obiit. Meletiani autem, quos & quietos &gratos effe oportuit, quod aliquo faltem modo recepti effent, more canum non obliti vomitus fui, rurfum Ecclefias perturbare cœperunt. Eufebius igitur, Nicomedienfis Epifcopus, propugnator Ariane Hærefeos, ad illos literas dat,per quas promiffis focietatem & amicitiam clanculum init, ac fibi invicem rebus agendis tempus conftituunt. Qua-propter primùm ad nos literas hortatorias fcribit de Ario recipiendo, fed ita ut fine Scripto minaretur, Scriptis autemfpeciem rogantis F 2 præfe 44 præfeferret. Verùm ubi illi refponfum effet, Hærefosfcopus, cum aliis quibufdam, qui hujus Confilii fue rant participes. Qui cum ad Imperatorem veniffent, &adire vellent, pulfi ac rejecti funt. Nam Palatini audito Meletianorum nomine, quid hoc fibi vellet, ignorantes, adire Principem minimè permiferunt. Inter bac Paphnutius, Joannes, & ceteri, Con tes, cum Eufebio Nicomedia Epifcopo familiaritatem contrabunt, eique rem omnem aperiunt. Noverant enim hunc apud Imperatorem valere plurimùm autoritate & gratia. Pe bunc itaque conciliari fe Imperatori, ac perduci poftularunt. Qui cum prolixè bis omnia facturum fe recepiffet, ut & de illorum caufa ad Imperatorem referret, & id quod petebant impetraret, viciffim hoc ab illis poftulat, Arium in Communionem reciperent, qui fictam ac fimulatam pœnitentiam præ-fe-tulerat. Quod ubi Spo ut inventores veritati infeftos, & damnatos ab Univerfi Orbis Concilio, minimè recipiendos effe, Cafarem beate memorie Conftantium inducit, ut mibi cum minis fcriberet, ea nos expectare debere, quæ & nunc & antea paffi fumus, nifi Arium reciperem. Ex quibus verbis aliqua iterum addifcimus. Primò,ftantinopoli ac Nicomedia longiorem moram trahenquod & Ariani & Meletiani Hæreticum & fchif maticum furorem numquam depofuerint, mente tamen claufum continuerint per quinque à Concilio menfes ufque ad fancti Alexandri mortem, & tunc iterum permiferint liberum ebullire. Quod tamen de Arianis eft cum aliquo moderamine intelligendum. Quod enim hi etiam fan&tum Patriarcham Alexandrum follicitarint ad reddendam Ario Communionem, difertè teftatur Alexandrina Synodus. Nempè fupplicarunt fine violentia. Secundò difcimus, quod ad novas Me-pondiffent, eos ad Imperatorem adducit Eufebius, letianorum turbas Ariani fuerint gavifi, & ipfos fuæ Factioni fint conati adjungere. Sic etiam tumultuantes in Africa Donatiftas ftuduerunt fibi fociare. Lucet ex Synodali epiftola Philippo-politani Conventus, ac quibufdam locis fancti Auguftini. Et fermè cunctis, licet inimiciffimis, Hæreticis confuetum eft uniri adverfus Matrem Catholicam, & conjurare. Tertiò difcimus, quod ad ftabiliendam hanc conjurationem Ariani Meletianis locum condixerint. Quartò, quod ambo convenerint ad locum, & conjurationem firmaverint. Quintò, quod hæc Ariani egerint, ut novum & adhuc juvenem Alexandria Patriarcham Athanafium cogerent ad Arium reparandum.Sex-funt, & plerique falfa Arii doctrina contaminati, tò, quod hujus conjurationis auctor fuerit Eufe exponitque quid illis negotii fit. Ac poftremò Meletianis permissum ex eo tempore, ut privatim fine ulla cujufpiam moleftia convenire poffent. Utinam Meletiani ifti, qui exactissimam juftitiæ ac veritatis rationem profeffi fuerant, cum iis qui lapfi erant, poft pænitentiam habere Communionem, quàm cum Arianis maluiffent. Contigit enim illis, quod eft in Proverbio, ut qui fumum evitant, incidant in ignem. Neque enim confiftere Arius, aut fiduciam habere ullam potuiffet, nifi eam effet occafionem nactus, quæ peffimam inter illos ad bodiernum ufque diem concordiam devinxit. Siquidem Meletiani, finceri quondam ac fidei tenaciffimi, cum Arianis commixti à recta Fide boc tempore degenerarunt. Nonnulli ve bius Nicomedienfis Epifcopus, vetuftus & perti-rò, etfi conftanter in ea perfeverarint, ob illam ta men cum Ario & Arianis focietatem in cœno illo ac fordibus bæferunt. Et hæc fuit mutue inter Meletianos & Arianos conjunctionis occafio. S. Alexandri Conftantinopolitani Epifcopi pro Nicænis Decretis conftantiam, & hinc fœdam Arii mortem narrat Epiphanius, atque adjungit: Secundùm hæc ab Arii Difcipulis fraudulenta illa contra Ec nax Arii Patronus. Septimò, quod hac conjura- Hæref. Hac de re audiamus fanctum Epiphanium. Per xander nullum alium fibi fuffici præter Athanafium mandaffet, Meletius Egypti Epifcopus occafionem nactus, Theonam quemdam fubftituit. Hifcè in verbis Epiphanius multifariàm labitur. Primò, quod Meletius fuerit Confeffor. Secundò, quod ejus fucceffor Joannes fuerit Vir infigniter venerabilis. Tertiò, quod Meletiani fuerint profeffi exactiffimam rationem veritatis ac juftitiæ. Quartò, quod finceri fuerint, & fidei tenaciffimi, Longè alia ftatim audiemus à fancto Athanafio. Quintò, Epiphanius errat, quod Meletiani Lapfis in perfecutione noluerint communicare poft pœnitentiam. Ipfe nobis fupra dixit, quod illis Meletius non abfolutè negari, fed dumtaxat differri Commnnionem voluerit. Quod & ipfum deviat, Nec hac de re unquam ille difceptavit cum fancto Patriarcha Petro. Ex iftis interim Epiphanii verbis lapfus forfitan fuit etiam fanctus Auguftinus, Sextus Lapfus eft, quod fanctus Alexandriæ Patriarcha Alexander poft Meletii mortem cœperit in Meletianos vehementior agere. Et fibi ipfi Epi phanius phanius cohæret. Etenim fui oblitus fcribit, quod in defuncti Alexandri Sedem Meletius intruferit Theonam. Et hic eft feptimus error. Certum enim eft, quod Alexandro proximè fuccefferit Athanifius. Igitur vivo Alexandro Meletius tacuit, tenuitque virus claufum in pectore. Et non nifi poft ejus mortem cœpit denuò vomere. Octavus error eft, quod illius fucceffor Joannes à Magno Conftantino obtinuerit licentiam Schifmatici Conventiculi, & erigendi Altaris contra Altare. Quomodo id Princeps contra Nicęnam Synodum indulfiffet? Nulla eft iftius authentica memoria, nullum fidum teftimonium. Epiphanius ifta nimiùm credulus haufit ex nefcio quibus Commentis Meletianorum. Etiam Joannes videtur tunc non abiiffe Conftantinopolim, nec relata per Epiphanium via conjuraffe cum Nicomedienfi Eufebio. Jam quippe à S. Athanasio audivimus, quod non Eufebium Meletiani, fed Meletianos Eufebius follicitaverit, feduxerit, ac ipfis fixerit cerrum firmanda conjurationi locum. Hic videtur non fuiffe Regia civitas. Secretis & vilibus latibulis gaudere folent fimilia commercia. Arianorum cùm Meletianis Conjurationem memorat, & omnibus fidelibus fugiendam inculcat etiam in prima contra Arianos Oratione S. Athanafius, & de ambobus profequitur: Qui cum antea inter fe contentiofi effent, nunc Herodes & Pontius in blafphemias adverfus CHRISTUM consentiunt. Quapropter meritò quis eos exofos habeat, quod cum de privatis rebus inter fe fimultates gerant, odio tamen ac inimicitia communi adverfus veritatem conSpirent, & in impietate adverfus Dominum fœdera conglutinent, fefeque mutuò amplexentur, Securi quidvis & facere & pati, modò id, quod femel animo conceperint, tueantur. Meletiani quidem ambitione, ut rebus præfint, tum infano avaritiæ ftudio; Ariani verò fua ipforum impietate ultrò incitantur, ut hujufmodi confpirationibus mutuò invicem animi fui pravitatem promoveant. Hanc conjurationem exaggerat, ac pergit de ejus origine & fcopo: Caterùm ex iis, quæ nunc fecerunt, clara jam in reliquum tempus documenta data funt, eos non alia de caufa tùm contra nos tùm contrà reliquos Epifcopos Orthodoxos jam ab initio infidias tetendiffe, nifi ut impietatis fuæ hærefim propagarent. Ecce enim quod olim ftruebat Eufebius, nunc tandem committitur: Dederunt enim operam, ut Ecclefiæ nobis abriperentur. Et Epifcopos unà cum Presbyteris, Communionem cum ipfis non ufurpantes, pro ut collibitum fuit, in exilium profligarunt, Populofque qui ipfis adversabantur,ab Ecclefiis excluferunt, eafque Arianis, ante tot annos condemnatis, regendas tradiderunt, ut confociata fecum Meletianorum hypocrifi, tutò possent tetrafuæ impietatis verba evomere. Et infrà, Cum à nobis, ut omnes noviftis,per Eufebium cum fuis poAulatum effet,ut vel ageremus ac fuftineremus eandem perfonam impietatis,vel expectaremus eorum infidias, noluimus illis ut Suffragatores affidere, fed potius illorum infectationem præ-optavimus, quàm Judę mores imitari. Ergò feceruut quod fibi collibitum fuit. Et quod minis denuntiaverant, opere compleverunt. Ac Jefabeli fimiles, dolofos fibi Meletianos conciliarunt. Affirmat Nicomedienfem Eufebium fuiffe hujus fceleratæ Unionis Architectum. Omni cum fua Factione Eufebius novellum Epifcopum Athanafium poftulavit, ut dolofæ pœnitentiæ fimulato 45 rem Arium Gradui redderet, ac plenæ Communioni. Erant preces armatæ minis publicæ hoftilitatis. Et non impetrarunt. Hinc Eufebius eft venatus artes, quibus & Athanafium, & omnes illi Communicantes in Egypto Epifcopos Sede exturbaret, intruderet fuos factiofos, atque ita damnatum cum fua herefi Arium faceret adverfus Nicænam Synodum triumphare. Quò ut pertingeret, fociandos fibi duxit Meletianos, peritiffimos criminationum confutores, qui fuam hanc artem adverfum tres Alevandriæ Patriarchas jam nervosè oftendiffent. Obtinendæ Unionis fpem faciebant novi motus, quibus & non ita pridem ipfe Meletius, & jam ejus fucceffor Joannes Patriarchalem Cathedram, adeoque & ejus In-Sefforem Athanafium oderant & arietabant. Et hæc conjuratio non fuit fine fructu. Etenim vetuftas Meletianorum calumnias edifferit Alexandrina Synodus, atque adjungit: Meletianorum calumniæ, antea inefficaces, nunc tandem fucceffum habuerunt, ex quo Eufebianos in Arianæ impietatis gratiam Socios & Patronos adepti funt, pro qua tuenda, uti in multos alios Epifcopos, ita quoque in Athanafium confpirationes faciunt. Imperatoris Constantii Notarium Paulum, quod omnia fecreta fcrutari, & infolubiles calumniofarum delationum technas fciret compingere, appellatum fuiffe Paulum Catenam, fcribit Ammianus Lib. 14. Marcellinus. Eandem ob artem à Nicomedienfi cap. 12. Eufebio fuerunt dilecti ac electi Meletiani. Et certè omnia in fanctum Athanafium ficta & confuta mendacia fuerunt iftorum opus. Et quidem Eufebius conjurationis leges exactè fervavit. Athanafium, à quo fuerat paffus ipfe repulfam, ante calumnias cenfuit fortiori manu pulfandum. Sacram, qua circumfcriptus Imperator Conftantius dolosè pœnitentem Arium voluit in fui gradus Communionem reddi, juffionem obtinuit: Etiam excuffam ab Athanafio. Hanc Athanafius adducit in fecunda Apologia, atque profequitur : Tum demùm tempus obveniffe arbitratus Efebius, quod cum Meletianis conftituerat, literas ad eos fcribit, ut ea de nobis fcelera fingerent, & fama Spargerent, quibus fe adverfus Petrum, Achillam, & Alexandrum exacuerant. Ut fibi confuetam Pauli Catena officium ftrenuè exequerentur. Sed cum plurima captantibus nihil reperiretur, ex Eufebianorum fententia tale crimen per Ifionem, Eudemonem Callinicum de ordinariis linteis ementiuntur, quafi ego Canonem iftiufmodi tributi induxerim Ægyptiis, ac omnium primus exegerim. Ifion Atribienfis, Eudemon Taneos, Callinicus erat Epifcopus Pelufii. Homines per Meletium intrufi, reconciliati per Nicænam Synodum, & ad Schifmatis, vomitum denuò relapfi. Hofcè fuiffe primos Athanafii calumniatores teftatur antiqua ejus vita, addens Eudemonem malitia opulentum, Callini cum omnibus fuiffe malitia fuperiorem. Ifta igitur fuit prima calumnia, Secunda fuit Sacer Calix in Mareotica Ischyra Presbyteri Ecclefia fractus per Macarium Athanafii Presbyterum, & everfum Altare. Omne arcanum edicit in fecunda Apologia ipfe Athanafius: Mareotes eft Regio quædam Alexandrina, ubi Meletius quondam Schifma inducere non potuit. Cum igitur ibi Ecclefiæ certis in locis effent, & Presbyteri Synaxes in Ecclefia celebrarent, populusquè inquiete ele+, 46 effet, Ifchyras quidam, ut nequaquam Clericus, ita moribus improbiffimus, conatus eft fui Pagi Incolas decipere, jactans fefe Clericum effe. Id ubi refciviffet ejus loci Presbyter, mihi tum Ecclefias perluftranti renuntiavit. Ego igitur illum ipfum cum Macario Presbytero ablego ad Ifchyram accerfendum. Quem cum morbo decumbentem in cubiculo inveniffent, Patri injunxerunt, ut filio denuntiet, nè tale quid, quod de co ferebatur, tentaret. Ille autem, ubi à morbo furrexiffet, & ab amicis, atque adeò ipfius Patre coerceretur, ad Meletianos confugit, qui rè cum Eufebianis communicata, iftiufmodi calumniam compofuerunt: Calicem à Macario fractum, Arsenium autem Epifcopum effe à me interfectum. Hic denuò labitur fanctus Epiphanius. Affirmat Mareotidis Hæref. 68. c.6. Ecclefias fuiffe vifitatas ab Athanafio, atque adjungit: Fortè igitur congregatis Meletianis, Diaconus quidam ex Athanafit Comitatu cum quibufdam de populo, ut fama eft, irrumpens candelam confregit, unde jurgium & pugna conflata. Hinc adverfus Athanafium occulta molitiones, fraudesque concitate, accufantibus Meletianis & calumniantibus, & ficta quædam objicientibus; Arianis verò adlaborantibus, communicantibus confilia, propter infitam invidiam in Orthodoxam fidem. Addit Candelam fuiffe Sacrum quoddam Vas, quod nonnulli ita appellaverunt. Labitur primò, quod Macarius fuerit dumtaxat Diaconus. Secundò, quod cum Meletianis pugnaverit, & Calicem reverà fregerit. Tertiò, quod iftic fuerint Meletiani. Ex horum Libris ifta haufit nimiùm crédulus. Eft omninò credendum fancto Athanafio. rectè fcribit Gregorium, quem in S. Athanafii من Quantum ex Eufebianorum confortio profecerint in perverfis moribus Meletiani, audire poffis à dicta Alexandrina Synodo. Eofdem in Epiftola ad fuos Monachos infigniter depingit S. Athanafius. Imperatorem Conftantium, qui Orthodoxos expellebat Epifcopos, ac intrudebat Arianos, demonftrat fervire Anti-Chrifto, & ipfi ad devaftandam Ecclefiam venturo aperire portas, atque profequitur: Qui ab Alexandro, & antè Alexandrum ab Achilla, & ante Achillam ab ipfo ufque Petro fenes Epifcopi fuerunt, eliminantur; illi contra, quos affecla Militum in Epifcopos nominaverunt, introducuntur neminem interim alium nominantes, quam qui polliceantur fe idem cum ipfis fentire, que conditio facillima eft Meletianis. Nam plerique eorum, vel potiùs omnes funt educati impiè, neque cognitam habent fanam in CHRISTO Fidem, aut quid omninò fit Chriftianismus, aut quas nos Chriftiani habeamus Scripturas. Eorum enim aliqui ab Idolis, aliqui ex Curia, aut ex fummis Magiftratibus prodeuntes, ob miferam immunitatem & Præfecturam perfuafis Meletianis, Minoribus fuis, ad hoc dignitatis, etiam antequam Cathechifmo imbuerentur, evecti funt, aut fi in fpeciem videantur Cathechifmo imbuti, quæ quæfo ratio Cathechifmi apud Meletianos? Imò fine omni fpeciè hac pervolarunt, & ftatim quafi pueri accepto nomine Epifcopi appellati funt, & propterea quia tales erant, rem pro nihilo babuerunt, neque inter pietatem ac impietatem effe ullum difcrimen arbitrati, promptè certè &quàm citiffimè Ariani ex Meletianis funt fadli. Quod fi pofteà aliud quidpiam Imperator jusserit, in id quoque rurfum fe promptiffimè immutabunt. Si quidem piæ Religionis ignorantiæ facilè eos ad Con Tertia adverfus fanctum Athanafium calumnia fuit Arfenii trucidatio, & ipfi ad magicas artes abfciffa manus. Etiam de hac errat Epiphanius: Et de aliis criminibus accufarunt in-primis Arfenium quemdam Mareotidis Presbyterum ab Athanafio pulfatum, cujus manum ab Athanafii fautore Populo, five ipfo-met potius Athanafio præcifam, quam etiam ad Comitatum in arcula delatam oftentabant. Etenim Arfenius non fuit Mareotidis Presbyter, fed Epifcopus Hypfelitarum. Et quidem omnis. hujus Sycophantiæ Hiftrionem atque autorem fuiffe Meletii fuccefforem Joannem teftatur in fe-fuetam, & quam ab initio didicerunt, vecordiam decunda fua Apologia ipfe Athanafius. Et probat ex Pinnes apud Antinoo-politanos Schifmatici Presbyteri, & feditiofi ibidem Monachi Paphnutii ad ipfum literis, in quibus hi profitentur fe ipfi in occultando & tranfportando Arfenio fideliter quidem,at infeliciter ferviiffe.Eundem Joannem fuiffe calumniæ de fracto Calice autorem fcribit in cadem Apologia S. Athanafius. Et probat autoritate Alexandrini Concilii, afferentis Joannem inter Meletianos effe principem calumniatorum. Et hoc ipfum ille, dum pœnitens ab Athanafio fuit admiffus in fui gradus Communionem, eft apertè confeffus. Ibidem habes, quod Ifchyras fuerit ab Eufebianis motus, itemque à Meletianis. Nempè ifti illum ad hos inftruendos miferant. Et ipfum Joannes Epifcopus direxit. At non reftè. Ei folam calumniandi voluntatem impreffit, non docuit artem. Etenim Ifchyras nunc ipfum Athanafium, nunc ejus Presbyterum Macarium incufavit de fracto Calice. Ignoravit regulam: Oportet mendacem effe fui memorem. Pluribus infuper calumniis arietarunt optimum Athanafium. Iftius conjurationis caufa S. Epiphanius træ ut Ariane ducit, & pro nihilo illis eft omni vento & flatu circum- : Non |