Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[merged small][ocr errors]

ta, fed gratis in ipfo conceptionis primo puncto, que confummatus eft, non ignoret, fimpliciorum ani

collatam unà cum omni alia intellectus, volun-
tatis, & cæterarum facultatum virtute & dignita,
te. Hæc enim cuncta funt ipfa Divinæ unionis &
unctionis gratia, qua Deum Deus unxit oleo la-
titiæ & exultationis omnigenæ in fupremum tra-
ducem, caput, & principium reformanda hu-

manæ creaturæ.

Solemni autem hæreticorum privilegio utitur rursùm Neftorius, dum Dominum Jefum dicit in Pontificem fuiffe confummatum ., Apoftoli locum Sanctus Cyrillus exponit longè aliter, Neftorium arguens infcitiæ & doli. Confuramatus eft quidem per paffiones Dominus nofter Jefus ChriAus: Ifte verò, Neftorius utique, licèt modum,

mos ad remotos quofdam cogitationum anfractus ab ducit, & profeciffe dicit in Sacerdotem, & in boc eum confummatum fuisse, quòd cùm factus eft, dici tur exinanitus,

Verè item Cyrillus arguit contradictionis Neftorium, utpotè qui omni dogmatis vento circumlatus modò hæc dicat, modò illa, & ædificata deftruens conftituat feipfum prævaricatorem. Deum namque Verbum nunc adfirmat, nunc negat Pontificem: Quia nempe hinc fidelem populum novis vocibus offendere timuit, iftinc agnofcere detrectavit veram naturarum in divina hypoftafi unionem, natamque indè communionem idiomatum,

S1

UNDECIMUM S. CYRILLI CAPITULUM.

[ocr errors]

S' quis ipfam Domini carnem vivificam, ipfiufque Verbi quod ex Patre eft, propriam effe negaverit, fed alterius cujufpiam ipfi Verbo fecundùm dignitatem tantùm conjuncti aut Divinam tantùm inhabitationem fortiti effe dixerit neque verò potiùs vivificam confeffus fuerit ut modò meminimus, eò quòd Verbi, quod omnia vivificat facta fit propria, anathema fit,

S'

,

,

UNDECIMUM NESTORII CAPITULUM.

quis unitam carnem ex naturæ propriæ poffibilitate vivificatricem effe dixerit ipfo Domino & Deo pronuntiante : SPIRITUS EST QUI VIVIFIC AT, CARO NIHIL PRODEST; anathema fit. Spiritus eft Deus, at non pronuntiatum eft. Si quis ergò Deum Verbum carnaliter fecundùm fubftantiam carnem factum effe dicat, hoc autem modo & fpecialiter cuftodit, & maximè in Domino Chrifto poft refurrectionem fuam difcipulis fuis dicente: PALPATE ET VIDETE QUIA SPIRITUS OSSA ET CARNEM NON HABET, SICUT VIDETIS ME HABERE ; anathema fit.

[ocr errors]

SCHOLION.

Oc Capitulum refpicit D. Cardinalis Stanislaus Hofius in doctiffima confeffione fidei Catholicæ: Non defunt, qui in Ephefino Cap. 41. Concilio fuiffe fcribunt decretum, ut fub fpecie panis tantùm à laicis Euchariftia fumeretur. Decretum autem illud fuiffe creditur propter abolendam Neftorii hærefim, qui fub fpecie panis carnem fine fanguine, fub fpecie vini fanguinem abfque carne contineri blafphemabat. Quod ipfum repetit in Fol. 105: dialogo de communione fub utraque fpecie, adferens ita fentire etiam quofdam Lutheranos, nominatim Urbanum Regium, addentem Ephefinum decretum abrogatum poftea à San

&tis Leone & Gelafio Romanis Pontificibus, reductumque populum ad antiquum utriufque fpeciei ufum, atque indè probantem fub una aut utraque fpecie Euchariftiam fumere effe adiaphorum, quod ex rationibus variis poffit vario tempore Ecclefia variare. Inter Ephefinum Concilium & Leonem Papam intercefiffe dicebat Urbanus Regius annos propè triginta totidem inter Leonem & Gelafium. Atque non folùm ad Leonis, verùm ad ipfa etiam ufque Gelafii tempora fic increbuerat ufus alterius tantùm fpeciei, ut ipfi quoque Sacerdotes facris operantes à Calice abftinerent: Quamobrem & populum Sanctus Leo Pontifex, Sacerdotes Gelafius admonere neceffe habuit, ut ad Calicis ufum redirent.

A laico populo Euchariftiam fub una aut utra

que

C. 5.

[ocr errors]

Smyrnenfes Epistola Theodoretus. Hinc San- I.3. Dial.
&to Cyrillo Neftorius improperat, quòd Domini-
cam carnem ex propriæ naturæ poffibilitate dicat
vivificatricem, & Deum Verbum carnaliter ver-
fum in carnem, aut certè ipfam à nobis Divini- Cyrill.

tatem manducari.

Apud

L.4.C.4.5.

que fpecie fumi fateor effe adiaphorum, at in | | phemaffe, fcribit ex Sancti Ignatii Martyris ad
cunctis reliquis dico Urbanum penitus inurbanè
falli. Quid fimile neque Neftorius docuit, ne-
que Synodus Ephefina definivit, Sancti Leo-
nis tempore ad unicam fpeciem non obftringe-
batur Romanus populus, Romani Sacerdotes
facrificantes à Calice non abftinebant: Ceffent,
ceffent fomnia ejufmodi de Ecclefia Romana.
Iftis diebus vel fub unico vel fub utroque ele-
mento liberè ex arbitrio & antiquo more com-
municabat Romanus populus, confiteorque à
Sancto Leone mutatum morem, adftrictumque
populum ad fpeciem utramque. Pontifex cau-
fam aperit in quarto fermone quadragefimali
dicens ad illum de repertis tum in urbe Mani-
chæis: Cùm ad tegendam infidelitatem fuam noftris
audeant intereffe myfteriis, ita in Sacramentorum
communione Se temperant, ut interdum tutiùs la-
teant. Ore indigno corpus Chrifti accipiunt, fan-
guinem autem redemptionis noftræ haurire omninò
declinant. Quod ideo veftram fcire volumus fan-
ditatem, ut vobis hujufmodi homines & his ma-
nifeftentur indiciis, & quorum deprehenfa fuerit
facrilega fimulatio, notati & proditi à Sanctorum
focietate, facerdotali auctoritate pellantur. Ma-
nichæi vinum effe errant natura malum, à malo
principio conditum, fel principum tenebrarum
ideoque illo etiam in Chriftiano Mysterio absti-
nent, flagitiofiffimam fuam Euchariftiam con.
ficientes in folo pane. Utuntur item famofo
Prifcillianiftarum arcano: Jura, perjura, fe-
cretum prodere noli. Religionem fuam occultant,
negant, alienam fimulant aliena altaria ac-
cedunt Romæ accedebant & noftra; verùm
intra illam populi partem, quæ fub fola panis
fpecie Euchariftiam fumebat. Hinc dolum &
dolofos detecturus Pontifex omnem populum
fuum ad utramque coegit fpeciem, ftatuens præ-
fumptionem juris & de jure, ut quicumque de-
inceps à calice abftinuiffet, haberetur pro Ma-
nichæo convicto & confeffo. Hæc eft vera origo
iftius decreti, quod poftmodum innovavit Ge-
lafius Pontifex ob necdum exftinctos Manichæ-
os. De quo latiùs, dum agemus adversùm Wi-
ckleffiftas.

Aft aliam longè & fuam & totius Ecclefiæ fi-
dem exponit laudator Pater in litteris ad Ne-
ftorium: Quin illud quoque non poffum hoc loco L.1.Conc.
non adjicere: Nempe dum unigeniti Filii Dei, boc Ephef.
eft, Jefu Chrifti mortem, & ex mortuis refurre- C.26.
&tionem annuntiamus, ejufdemque in cœlum assum-
ptionem confitemur, incruentum in Ecclefia Sacrifi-
cium nos celebrare, atque ad myfticas benedictiones
accedere, eaque ratione fanctificari, utpotè facræ
carnis pretiofi fanguinis Chrifti omnium noftrum
Salvatoris participes effecti. Neque enim illam ut
carnem communem accipimus: Abfit hoc. Neque
rurfum tanquam viri cujuspiam sanctificati, aut die
gnitatis tantùm æqualitate Verbo confociati, aut Di-
vinam inhabitationem fortitt, fed tanquam verè vi•
vificam, ipfiufque Verbi propriam. Nam cùm vita
fit ut Deus fecundùm naturam, fimul atque unum
quiddam cum ipfa fua carne effectum eft, mox vivifi-
candi virtutem illi contulit. Eodem fenfu Eucha-
riftiam vocat vivificam Domini carnem Sanctus
Dionyfius Alexandrinus Epifcopus in laudatis lit-
teris adversùs Paulum Samofaten fem. Et quidem
has Sancti Cyrilli litteras Ephefina, quinta, &
fexta Synodus, ac univerfa femper fub cœlo Ec-
clefia accepit in regulam: Quocirca videant Lu-
therani & Calviniftæ, quomodo à fe teneri die
cant fidem quatuor primarum Synodorum. Ne-
ftorius igitur, quomodo Dominum Jefum ac ejus
compofitam hypoftafim, ita quoque hujus arcani
Myfterii virtutem diffolvit, eumque errorem petit
hic anathematismus.

Neftorii igitur error fuit longè alius. Docuit in Euchariftia effe verum ac plenum Chriftum, at talem, qualem credebat natum è Virgine, crucifixum, mortuum, refufcitatum, & ad Patris dexteram exaltatum. Hominem purum & vulgarem, vulgaremque, & non vivificum ejus fanguinem & carnem. Error de Dominica incarnatione non poteft fe ad Euchariftiæ Sacramentum non extendere; Idem namque & unus eft utrobique Chriftus. Et hinc Paulus Samofatenus, de priori errans cum Neftorio, erravit & de fecundo, uti teftatur Sanctus Dionyfius Alexandrinus. Et Bafilidem, qui in Deo Verbo incarnato non veritatem, fed folam carnis fpeciem finxit, eodem modo de Euchariftia blaf

Adfumptum, inquam, hominem, tam in Euchariftia, quam in Patris dextera conftitutum, Neftorius Deum effe dixit per folam nobis communem gratiam Divinæ inhabitationis. Hæc eft illa ignobilis & per ipfum folum excogitata, aut veriùs ex inferno, ubi cum Ebione & fequacibus ejus fepulta fœtebat, in orbem Romanum revocata unio, quam meritò damnavit Sanctus Cyrillus ex Joanne Apoftolo, docente Deum Verbum non tantummodo habitaffe in nobis, fed & carnem factum. Voces, Habitavit in nobis, naturarum veritatem ac plenam fine confufione & mutilatione integritatem contra Valentinum, Apollinarium & Eutychetem; voces, Carofadum eft, contra Neftorium & ejus Symmystas important hypoftaticam unionem, uti jam dixi aliquoties cum Synodi Chalcedonenfis Relatione ad Principem. Hinc & Apoftolus Deum Verbum non quovis modo habitaffe dicit in homine adfumpto, fed corporaliter omnem Divinitatis ple- Epift. 57. nitudinem: De quo videatur Sancti Auguftini 9. 2, Epiftola ad Dardanum.

DUO

"

S1

DUODECIMUM S. CYRILLI CAPITULUM,

quis non confitetur Dei Verbum fecundùm carnem paffum, fecundùm carnem crucifixum •

[ocr errors]

mortemque fecundùm carnem gustasfe, & primogenitum tandem ex mortuis factum effe, quatenus videlicet vita eft, & vivificum ut Deus anathema fit.

S'

[ocr errors]

DUODECIMUM NESTORII CAPITULUM.

non

SI quis confitens paffiones carnis, eas quoque tanquam Verbo Dei tribuit quas etiam carni, in qua factus eft, adhibuerit, difcernens dignitatem naturarum ; anathema fit,

,

SCHOLION,

Ro Tertullianus,

C. 29.

L. 232.
C. 48.

ce comprehenfum. Ajunt: Deus receffit ab eo. Quibus Parvitas noftra fic dicit: Nunquam Deus receffit ab homine, nifi quando dixit de cruce, DEUS MEUS QUARE ME

Pro Negotio facere videtur Terrains; DERELIQUISTI? Adeò tune viri etiam ca

[ocr errors]

tholici noluere Deum Verbum dici mortuum aut crucifixum. Accedit noftro tempore Melchior Canus, docens non quidem Divinam hypostasin, tamen gaudium beatificum, utpotè cum tantis cruciatibus incompatibilem, fuiffe paflionis tempore in homine adfumpto fufpen

fum.

dicens non Deum, fed Chriftum crucifixum
& mortuum prædicari ab Apoftolo, qui etiam
iftius locutionis duritiam atque offenfionem mi-
tigatam volens addiderit: Secundùm Scripturas .
Et Quintianus Afculanus Epifcopus Petro Cna-
pheo Patriarchæ Antiocheno mittit hunc ana-
thematifmum: Si quis confundit duas Chrifti na-
turas, dicens Deum passum carne, &non Chri- Refpondeo Sancti Cyrilli anathematismum
fium paffum carne, fecundum Apoftolum, anathe- effe longè juftiffimum. Ejus juftitiam exponit
ma fit. Et ad Liberium Pontificem Romanum eleganter Tertullianus in libro de carne Chrifti
fcribit Sanctus Athanafius: Adfumpta caro fuf- adversùs Marcionem, adferentem in Domino
penfa eft in cruce, non ipfe Deus Verbum: In fuiffe folam carnis fpeciem, non veritatem: Ref
illa omnes paffiones ut homo fuflinuit non ipfe. ponde interfector veritatis: Nonnè verè crucifixus
Ipfe enim eft Dei virtus. Et Anastasio Augusto eft Deus? Nonnè verè refufcitatus, ut verè cru-
volenti recipi hanc propofitionem, unus è Tri- cifixus? Falsò ergò ftatuit inter nos fcire Paulus tan-
nitate eft crucifixus, validiffimè reftiterunt Ana- tùm Jefum crucifixum: falsò fepultum ingeffit, fal
ftafius fecundus & Symmachus Romani Ponti- sò refufcitatum inculcavit. Falfa eft igitur fides
fices, imitati fuos Anteceffores Simplicium: noftra, phantafma eft totum, quod fperamus à
Felicem tertium, ac Gelafium, eamque abje-Chrifto. Sceleftiffime hominum, qui excufas inter-
cere tanquam Eutychianam. Nec ad Juftinia-fedores Dei. Nihil enim ab eis paffus eft Chriftus,
ni Comitis aut Juftini Augusti preces admittere
voluit Hormifda Pontifex, fecutus confilium
fuorum in Orientali Ecclefia Legatorum, judi-
cantium effe vocum novitatem quatuor Syno-
dis & omni ufque huc Ecclefiæ ignotam, fu-
perfluam, dolofam, variè fufpectam. At verò
unus ille è Trinitate erat Deus Verbum. Quæ
enim Divinitati repugnant, ne quidem per
idiomatum communionem poffunt de Deo præ-
dicari. Et hinc apud Photium in Bibliotheca
Stephanus Gobarus Ecclefiafticorum Problema-
tum collector, ponit & hoc Problema: Tem-
pore paffionis Deitas è corpore Chrifti difceffit, &
non difcefst ab anima, nec à corpore. Etenim &
de Pelagianis Neftorii in Hifpania præcurfori-
bus, & de femetipfis ad Capreolum Primatem
Carthaginenfem fcribunt Vitalis & Conftan-
tius, Epifcopi Hifpani orthodoxi, poftulantes
erudiri: Hominem purum dicunt pependisse in cru-

finibil verè eft passus. Parce unice (pei totius orbis . Quid deftruis neceffarium dedecus fidei? Quodcum que Deo indignum eft, mihi expedit. Salvus fum, fi non confundar de Domino meo: QUI MEI, inquit, CONFUSUS FUERIT, CONFUNDAR ET EGO EJUS. Alias non invenio materias confufionis, que me per contemptum ruboris probent benè impudentem, & fœliciter fultum. Crucifixus eft Dei filius: Non pudet, quia pudendum eft. Et mortuus eft Dei Filius: Prorsùs credibile, quia ineptum eft. Et fepultus refurrexit: Certum eft, quia impoffibile. Etiam ipfe Paulus Apoftolus non folùm Chriftum aut adfumptum hominem, fed & Dominum gloriæ prædicat crucifixum. Et de illo moriente exclamavit Centu rio: Verè Filius Dei erat ifte. Et tam Nicæna, quàm Conftantinopolitana fides profitetur ipfum Deum Verbum, genitum, non factum, confubftantialem Patri, per quem omnia facta funt,

pro

Cap. 5.

rantiæ Vitalis & Conftantii Epifcoporum. Stephanus Gobarus, impurus Tritheita, indignus eft, cui refpondeatur. Etiam adducta Melchioris Cani opinio olet peffimè in omni Ecclefia, de qua fuo loco.

pro nobis defcendiffe de cœlis, incarnatum effe,|| Neftorio in Hifpania præcurrentium, & igno
paffum, crucifixum, mortuum, fepultum. Eo-
dem modo omnes & Græci & Latini Patres lo-
quuntur. Hoc eft enim fcandalum crucis, ftul
titia noftræ prædicationis, & ftultum Dei, in qua
olim fremuerunt gentes & populi infultaverunt :
At inania meditati. Virtus enim Dei, omnef-
que thefauri fapientiæ & fcientiæ ejus latent in
fcandalo & ftultitia ifta. Eademque jam pridem
etiam in Regum frontibus fplendent, tanquam
unica gloria, & fapientia Chriftianorum. Pu-
deat Neftorium agere, licèt ex alio principio,
difcipulum Marcionis.

Quin exceffit Marcionis fcelus. Etenim non dumtaxat Deum crucifixum & mortuum, fed & Chriftum hominem negavit à femetipfo de morte fufcitatum: Sufcitatum dixit, quomodo & adfumptum in cœlum, à Deo Patre, Spiritu fancto, ipfoque Deo Verbo, at fecundùm hypoftafim divifo. Hinc addit Cyrillus: Primogenitum tandem ex mortuis factum, quatenus vita eft, & vivificum ut Deus. Loquitur cum ipfo Domino: Solvite templum hoc, & in tribus diebus reædificabo illud. Idem ille, qui Lazarum mortuum, feipfum fufcitavit occifum: Ho minem Deus, quia idem homo & Deus. Pulchrè Capreolus Epifcopus Carthaginenfis in litteris ad laudatos Vitalem & Conftantium Epifcopos Hifpanos: Cujus virtute & majefia te antiqua Sanctorum corpora vifa funt refurrexiffe, fi Deus inferos minimè vifitavit? Quis ille eft, qui petras fcindi, terram commoveri, folem obfcurari, velum templi in duas dividi partes effecit? Nonne bomo tantùm? Nonnè etiam Deus? Homo-Deus, qui fibi à feipfo datam refurrectionis gratiam, tanquam fœcunda reparationis noftræ radix & tradux, mox in fuos iftos fratres propagavit. Ergò ei nec in cruce, nec in morte, nec in fepulcbro, nec in inferis defuit Deus. Alioquin non eft Dominus glorie crucifixus. Nec cùm dixit ad Patrem, Quare me dereliquifti? Etenim hæc & talia veram hominis infirmitatem demonftrant nec ideò præfentiam Divinæ Majeftatis evacuant . Ita Capreolus refpondet & errori Pelagianorum

[ocr errors]

Adductus adversùm nos Tertulliani locus jam fupra eft expofitus. Et quis non laudet pru dentiam Apoftoli, qui omnibus, gentilibus præfertim, omnia factus, quandoque etiam fuas de noftræ fidei arcanis voces ita temperavit, ut molliter ducenda ad fidei lumen cæca gentilitas fufpicari defineret immortalem & mortuum Chriftianorum Deum effe novum quempiam Cretenfium Jovem, aut nefcio quod monftrum hetroclytum, quale fuo tempore productum ab illis in fcenam & ludibrium publicum fcribit in libro Apologetico Tertullianus. Eandem pru, dentiam æmulatur Quintianus Epifcopus: Scribit enim adversùm Synufiaftas Eutychianos, Deum Verbum cum carne in unam naturam confundentes, immò in carnem verfum delirantes, quod proinde, non minùs quàm anima noftra, in carne & à carne patiente pateretur. Eadem de caufa adversùm eorum parentes & magiftros Apollinariftas ita loquitur Sanctus Athanafius. Ejufmodi plures Patrum locutiones adducit & eleganter exponit Facundus Hermianenfis, Ob eafdem dolofiffimas Eutychianorum technas dudum Romana Ecclefia averfata eft laudatam propofitionem, Unus è Trinitate eft crucifixus. Tandem tamen ad Juftiniani Augufti preces & propter Sancti Auguftini auctoritatem admifit Joannes Papa fecundus. Probavit & hanc, Deus eft mortuus , idque ob auctoritatem præfentis Anathematifmi. Ejus fucceffor Agapetus, Hypatius Ephefinus Epifcopus in collatione Conftantinopolitana cum Severianis, & quinta generalis Synodus confirmarunt. Quæ omnia evertunt Neftorium, qui hanc propofitionem, Deus eft mortuus, credit verificari non poffe fine Apollinarii errore feu confufione naturarum .

H

CANON

De non alterando Symbolo Nicano.

,

Is igitur perlectis, ftatuit fancta Synodus alteram fidem nemini licere aut confcribere, aut componere, præter definitam à fanctis Patribus qui in Nicæa cum Spiritu fan&to congregati fuerunt. Qui verò aufi fuerint aut componere fidem alteram, aut proferre vel offerre converti volentibus in agnitionem veritatis, five ex Gentilitate five ex Judaismo, five ex qualicumque hærefi, hos quidem fi funt Epifcopi aut Clerici, alienos effe Epifcopos ab Episcopatu & Clericos à Clericatu decrevit : fi verò laici fuerint, anathemati fubjici.

,

[ocr errors]

,

Canones Conc. Ephef. Tom.I.

Ddd

Si

1

L.5.c.8.

, quæ

Simili etiam modo fi qui inventi fuerint vel Epifcopi vel Clerici vel laici, five fentire, five docere ea quæ continentur in oblata expofitione à Charifio Presbytero de unigeniti Filii Dei incarnatione, five fcelerata & perverfa Neftorii dogmata & fubnexa funt fubjaceant fententiæ fanctæ hujus & univerfalis Synodi : ut videlicet Epifcopus quidem removeatur ab epifcopatu, & fit depofitus; Clericus verò fimiliter excidat à clericatu : Si verò laicus quis fit fit, & ipfe anathematizetur ficut fuperiùs dictum est.

?

SCHOLION.

>

Secundo Ecclefin loco da Epifcopi Com

Canonem fecundæ Synodi, Epifcopi Conftantinopolitani nequaquam fuere contenti: Animo namque ambitiofo quid locus fine Synodo & Diœcefi? Patriarchalium Dioecefeon invafio erat difficilis ex caufa varia: Hinc in trium Autocephalorum Primatum, Thracici, Afiatici, & Pontici, vicinas & vaftas Provincias oculos ftatim conjecit Nectarius Epifcopus, atque hinc Socrates accepit occafionem errandi de fecundo Canone Conftantinopolitano: Nedario ampla illa civitas Conftantinopolis, & tota Thracia forte obvenit. Quod ab Epifcopis Conftantinopolitanis videbat per rapinam fieri, exiftimavit à Canone acceptum. Eadem de caufa Gerontium, è criminofo fuo Diacono Nicomedienfem in Pontica Dioecefi Epifcopum ac By thyniæ Metropolitam, ordinatum ab Helladio Zozom. Cæfaræenfium in Cappadocia Epifcopo & Pon1.8. c. 6. ticorum Primate, ejici ab eodem Nectario poftulavit Sanctus Ambrofius: Quòd nempè Dicecefim illam videret ab illo potiùs, quàm ab Helladio adminiftrari. Et quidem Ambrofio conatus eft fatisfacere Nectarius, verùm non potuit, quòd Helladius fines fuos generosè tutaretur. Eodem jure à Marino Arianorum Conftantinopoli Epifcopo invafam Dioecefim Afiaticam, ac in ipfa Metropoli Ephefo ordinatum Agapium, Socrates teftatur.

LS. C. 22.

Lib. 59.

L. 8. c.6.

Nectario fucceffit Sanctus Joannes Chryfoftomus, quem in Synodo ad Quercum, relata à Photio in Bibliotheca, non fine fundamento accufavit Ifaacius Monachus, quòd aliorum invaderet Provincias, ordinaretque ibidem Epifcopos. Hermias Zozomenus ait etiam ab aliis accu fatum, quòd rerum novandarum primus auclor exftitiffet in Ecclefiis, & ordinationum confuetudinem præter leges patrias invertiffet. Etenim Gerontium Nicomedienfem, quem Nectarius non potuerat, ejecit ipfe, ejufque in locum ordinavit Panfophium. Ea eft caufa, cur illum in exilium abeuntem per Cappadociam Helladius Primas non tanquam afflictum fratrem frater compatiens, fed palam crudeliter tractarit: Tractayit ut violentum fuæ Dioecefeos & Primatialis poteftatis invaforem. Etiam omnem Afiam vifitavit Joannes, varios iftic dejecit & ordinavit Epifcopos in ipfa Metropoli Ephefina dejecit Antoninum impofuitque fuis ordinatum manibus Heraclidem, fuum Diaconum. Sedi Heracleenfi, Thracum primatiali, ordinavit fuum

[blocks in formation]

Joanni poft paucos Arfacii dies fucceffit Atticus, de quo Socrates: Mortuo Cyzicenorum Epifcopo Metropolita Hellefponti in Dioecefl L.7.c.28. Afiatica, Sifinnius poft Atticum Conftantinopolitanus Epifcopus Procium Cyzici Epifcopum defignat. Quem ad illam urbem profecturum antevertunt Cyziceni, Dalmatiumque Monachum Epifcopum ordinant. Hoc ab illis factum eft, neglecta illa lege, quæ jubet, ne quis Epifcopus defignetur abfque fententia & auctoritate Epifcopi Conftanti nopolitani. Legem autem propterea neglexerunt quòd Attico foli, uti illi putabant, nominatim authoritatem illam concederet. Atticus ergò trium Diœcefeon primatialem Poteftatem fedi fuæ per Sanctum Joannem affertam lege imperiali fibi manuteneri impetravit, atque ita evafit contradictiones plurimas, è quibus Joanni natæ fuerant tot calamitates. Quod eadem via omnem Illyricianam Dioecefim tentarit in fe transcribere, dixi fuperiùs ad fextum decimum Canonem Sardicenfem.

L.7. C.31•

29.

L.6.C.17.

Ei poft optimum Syfinnium fucceffit nofter Neftorius, ex Ecclefia Antiochena vocatus, cujus minimus digitus erat groffior dorfo cujuf vis fui Antecefforis. Etenim, ut Socrates fcribit, ftatim fe trium Dioecefeon Patriarcham oftentans Macedonianos in Hellefponto, Novatianenfes Quartodecimanos in Lydia, Caria, omnique Afia tractavit crudeliffimè, imitari volens fuum collegam & conclericum Antiochenum Sanctum Joannem Chryfoftomum, à quo item dictarum Provinciarum Quartodecimanos fuiffe de Bafilicis ejectos teftatur idem Scriptor. De Neftorii fuperbia & ufurpata poteftate fcribit ad Sanctum Celeftinum Pontificem Sanctus Cyrillus: Faftu tumens, infidiifque ac fedis potentia L.1.Conc. fretus, effecturum fe arbitratur, ut & nos ipfi Ephef. & reliqui omnes fuæ fententiæ fubfcribamus Et C.14 in litteris ad Clerum Conftantinopolitanum: Rerum noftrarum judicem fore fe fperat. A Ro. Cap. 12. mano Celestini Pontificis adversùs fe ac errorem fuum judicio appellarat, generalem Synodum à Theodofio Augufto impetrarat, atque ita Pontificis auctoritate fufpenfa fperarat tanquam fecundus Ecclefiæ Epifcopus & trium Diœcefeon Patriarcha effe Synodi, non præfes, fed tyrannus, agere ex arbitrio in Cyrillum & ejus fibi adverfantes collegas, atque ita

omnem

« VorigeDoorgaan »