Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

7.5.6.8.

Epifcopus, ideoque jure fuo Præfes. Errat
tamen Elias, & cum ipfo Theodoretus, Mar
ximum promotum à Timotheo: Sanctus nam-
que Gregorius in carmine de vita fua difertè
fcribit defignatum à Petro, Timothei Præcef-
fore, & ab ejus Epifcopis frumenta confueta
ad Regiam urbem deducentibus ordinatum. Hi
omninò, Petrus præfertim, merebantur dam-
nationem, abjectionemque ad laicos: At de
mortuo in Ecclefiæ pace, & jam judicato à
Deo, noluit Synodus judicare.

firmatum Meletio. Quoufque adfuit & præfuit
Gregorius, Romanos offendere Synodus no-
lens reliquit indecifam quæftionem, uti li-
quet ex Canone quinto, pasta inter Pauli-
num & Meletium inita aut concepta volens cu
ftodita.

Ab omnibus itaque fynodaliter damnata eft
ordinatio Maximi, ac Epifcopatus Gregorio
confirmatus, agente præfertim Meletio Patriare
cha Antiocheno, apud Theodofium Augu-
ftum, ob prædictum imperium, fummæ aucto-
ritatis, tantæque fanctitatis, ut ejus à Valente
Augufto ob fidem catholicam relegati effigiem
fuis annulis, poculis, lectis, portis, parieti-
bus, nomen verò cunctis paffim nafcentibus
imponerent Antiocheni, ita fefe, uti in illius
Panegyri fcribit Sanctus Joannes Cryfofto-
mus, de ejus abfentia confolantes. Ei adversùs
Paulinum femper adhæferant Gregorius & Ba-
filius, ideoque vicem ille reddens, à Bafilio in-
choatum Gregorii Epifcopatum conftanter in Sy-dignum
nodo defendit.

[ocr errors]

Cum fuis interim Egyptiis ac quibufdam Macedoniæ Epifcopis advenit Timotheus Patriarcha Alexandrinus, & Flaviani promotia. nem & Gregorii confirmationem acriter impugnans, offenfufque Gregorio ob tertium Canonem, quo Ecclefiæ Alexandrina Privilegium tranfcriptum fuerat in Conftantinopolitanam. In Flaviano non tantummodo Paulinum, aut fuam Alexandrinam ac omnem Ægyptiam, fed & ipfam Romanam ac omnem Occidentalem Ecclefiam, quæ Paulino femper communicarant, dixit injuria affectas; Gregorio autem, licèt Maximi Cynici dejectionem probaret, ab anteceffore tamen & fratre fuo Petro difcordare nolens objecit Nicænum & Sardicenfem de Epifcoporum translatione Canonem, aliudque non repofuit Gregorius, quàm illum non effe in ufu Ecclefiæ Orientalis. Refponfum fanè Gregorio non plenè Adversùs Flavianum Gregorius, Arabes, Cyprii, & Macedones, adversùs Gregorium omnes Eufebianam lepram olentes Epifcopi adhæferunt Timotheo, atque ita omnes variè divifi coeperunt more parùm Epifco pali ac fynodali turpiter mente & ore digladiari. Hinc fui caufa fcindi Ecclefiam nolens optimus Gregorius, non dumtaxat Conftantinopolitanum, fed &, in quem regredi poterat, Nazianzenum Epifcopatum fponte ceffit, abiitque in Cappadociam, ad litigantium Synodos deinceps non reverfurus. Quò alii tran quillè viverent, tanquam novus Jonas feipfum non in mare, fed in contemplativæ folitudinis tutiffimum portum retraxit, in pagi Arianze, ni paterno rure vitam monachi acturus, ut in catalogo fcribit Sanctus Hieronymus.

[ocr errors]

At ejus mors turbavit omnia, quam folemnif-
fimis exequiis & pompofa ad Ecclefiam Antio-
chenam translatione Auguftus Theodofius, ora-
tionibus encomiafticis honorarunt Sanctus Am-
phylochius Iconienfis Epifcopus, & Sanctus Gre-
gorius Nyffenus, inchoans: Auxit nobis mume-
Tum Apoftolorum novus Apoftolus, coaptatus in or
dinem Apoftolorum. Hinc agi cœptum de eligendo
fucceffore. Nazianzenus nullum eligendum cen-
fuit, fed plenum Epifcopatum confirmandum
Paulino, Ecclefiæ iftis diffidia tandem exftin-
guenda, faciendumque fatis toties jam repetitis
mandatis Ecclefiæ Romanæ. At fupra memorati
fordi illi, ab Eufebianis promoti, Epifcopi con-
ftantiffimè voluerunt Paulinum à Latinis ordina-
tum abjici, tanquam opprobrium Ecclefiæ
Orientalis, apud quam natus Chriftus Domi-
nus, ideoque Romana, de Petro & Paulo Apo-
ftolis glorianti, quoad nihil inferioris. Refum-
plere jam pridem damnatas nugas Conventicu-
li Philippopolitani, atque ita graviffimè of
fenfus Gregorius, non tantùm Synodo fed
& domo Epifcopali exceffit, oftendens fe ejufphemia, tanquam ex ore leonis, per mifericordi-
modi in Sancti Petri Privilegia injuriis neutiquam
communicare, nec talia blaterantibus velle effe
collegam.

[ocr errors]

Perftitere illi, feceruntque, quod fcribunt ad
Damafum Pontificem Ecclefia vetuftiffime,
:
verè Apoftolica Antiochie reverendiffimum &
Deo dilecliffimum Flavianum Epifcopi illius Pro-
vincia Diaecefeas Orientalis in unum conve-
nientes, tota illa Ecclefia, uti Canon poftulat,
Suffragante & velut uno ore virum honorificè
collaudante , Epifcopum ordinarunt. Quæ qui-
dem ordinatio communi concilii confenfu approba-
ta eft. Ita non erubuerunt palam imponere.
Etenim Ægyptios, Arabes, & Cyprios Roma-
næ Ecclefiæ & Paulino conftanter fuiffe fidos,
teftantur Socrates & Zozomenus. Errat Socra-
tes Epifcopatum Antiochenum à Synodo con-

Hinc novi motus de Regiæ civitatis Epifcopatu, appetito à multis. Accepit tandem Nectarius, nobilis Tharfenfis, Theodofio Augufto ab Epifcopo fuo Diodoro commendatus, de quo ad Damafum Pontificem litteræ fynodales: Ecclefie Conftantinopolitana, recens, ut ita dicam, ædificatæ, quamque ex bæreticorum blaf

am Dei nuper eripuimus, reverendiffimum, Deo-
que dilectiffimum Nectarium in Concilio generali,
communi omnium confenfu, præfente Theodofia
Imperatore religiofiffimo, totius denique Cleri, to-
tiufque civitatis fuffragiis, Epifcopum conftituimus .
Solus Gregorius Nazianzenus Ecclefiam Con
ftantinopolitanam eripueret ex Arianorum fauci,
bus, & quafi novam plantarat, cui certè hanc
cum Epifcopatu laudem non oportuit fubre-
ptam.

Huc refpicit Sanctus Ambrofius, de feipfo
ex Neophyto in Epifcopum electo fcribens ad Epift. 25,
Ecclefiam Vercellenfem: Ordinationem meam
Epifcopi Occidentales judicio, Orientales etiam
exemplo probarunt. Nam & Nectarius fuit è ca-
techumeno electus, ideoque illi à laudato Dio-
doro datus Cyriacus, Adanorum Epifcopus,

eum

Epift.6.

Epift.5.

L.7. C.11.

eum in Epifcopali officio eruditurus. Eadem
via fuam è laico promotionem juftificare cona-
tus eft Photius, refpondit verò Nicolaus primus
Pontifex, Ambrofium, non instinctu homi-
num, fed divina vocatione per miraculorum
prodigia electum, Nectarium verò ob magnam
neceffitatem,
eò quòd in fan&a Conftantinopoli
tana Ecclefia nullus Clericorum reperiri poterat,
qui peffimæ hærefeos nimbofa caligine non foret impe-
ditus. In litteris ad Michaelem Auguftum, fa-
&tum id ait à fecunda Synodo fulta per Sedis Apo-
ftolicæ auctoritatem, id eft, fubfecutam difpen-
fatoriam confirmationem.

De qua quidquid fit, Romanæ ac toti Occidentali Ecclefiæ difplicuit graviffimè Flaviani promotio, utpotè facta ad Paulini injuriam, & novas miferias Antiochenæ Ecclefiæ totiufque Orientis. Nam & hanc ipfam Synodum graviter fuiffe fciffam fcribit Zozomenus, adeo ut exulceratis animis, nullaque ad Romanam Ecclefiam facta relatione, ab invicem Epifcopi difcefferint. Hoc ipfo anno facta Synodus Aquileenfis Gratiano, Valentiniano, ac Theodofio Auguftis gratulatur 'de confirmata per hanc Synodum Nicæna fide, ejectifque per leges imperiales hæreticis de Bafilicis; graviter verò dolet crebras inter ipfos catholicos Epifcopos diffenfiones & impacatas difcordias, nec non Timotheo Alexandrino Epifcopo, ac Paulino Antiocheno, antiquis amicis & communionis fociis, inlatam injuriam : Paulino promoti Flaviani, Timotheo injuriam tertii Canonis, contra fextum Nicænum & Apoftolicum humiliantis Ecclefiam Alexandrinam. Duriora haud dubiè fcripfit Damafus Pontifex, atque ita factum eft, quod refert ZozoL. 7. C.11. menus Ut de hifce rebus cognofceretur, fcripfere tum Damafus Pontifex tum Gratianus Imperator, in Occidentem convocantes Epifcopos Orientales. Omnem Synodum, factorum rationes reddituram, nec non & ipfum cum Flaviano Paulinum, uti difertè teftatur Flaviani Encomiaftes Theodoretus, Romam ad fuam Synodum Damafus evocavit, idque in annum proximè fequentem.

L. 257.

L7. C.10.

[ocr errors]

Addit tandem apud Photium in Bibliotheca Auctor incognitus caufam Sancti Pauli, Epifcopi Conftantinopolitani, ab Eufebianorum. calumniis abfoluti per Synodum Sardicenfem, & per eofdem Eufebianos apud Cappadocia Cucufum ftrangulati, fuiffe denuò probatam, ejufque corpus gloriosè translatum Conftantinopolim, adeo ut omnis Synodus obviam illi procefferit ufque Chalcedonem : Idque cum pompofo lumine & cantu, quibus Sanctorum reliquias Ecclefia femper honoravit. Conditum in Ecclesia Pacis, per Macedonium Hærefiarcham ac ejus perfecutorem exftructa, quæ indè Sancti Pauli dici coeperit, ac Sancti Pauli Apoftoli ab errante plebe exiftimetur fcribit Hermias Zozomenus.

Canones Conc.Conft. Tom.I.

[ocr errors]

CAPUT QUARTUM.

De Canonibus & auctoritate bujus Synodi.

PRin

in quem Canones? Ratio dubitandi eft
Rima quæftio eft, an Synodus hæc edide-
rit feptem

Dionyfii Exigui ac Symeonis Logothetæ aucto-
ritas, quorum prior folos tres, pofterior folos
sex codici fuo infcripfit. Et apud Gratianum ex
Cardinali Anfe:mo legimus de hujus Synodi
Epifcopis: Condemnata Macedonii hærefi, ftatue- Dist. 16.
runt Canones tres, quorum maximè auctor fuit c.10.
Nectarius Epifcopus Conftantinopolitanus.

Quod ipfum in Annalibus habet Hermannus A. 381.
Contractus. Et ipfa Synodus, Damafo Ponti-
fici referens acta fua diftinctè omnia, refert fo-
lum primum Canonem de confirmata Nicæna
fide, & fecundum de adminiftrationibus feu
hierarchicis Privilegiis Ecclefiarum. Refpon-
deo tamen effe feptem. Etenim ipfa Synodus
Theodofio Augufto refert fe non tantùm de fi-
de ftatuiffe, fed & varios edidiffe Canones ad
rectè ordinandum Ecclefiæ ftatum & difcipli-
nam. Singulos noftros feptem habent Photius
in Nomo-Canone, Arfenius monachus in fy-
nopfi Canonum, Alexius Ariftinus, ac præ-
fertim Codex Canonum Ecclefiæ univerfæ, le-
&tus & probatus in Synodo Chalcedonenfi. Et
Nicolaus primus Pontifex, in litteris ad Mi-
chaelem Auguftum, adducit Canonem fextum.

Symeon Logotheta, nefcio qua de caufa, feptimum, Dionyfius Exiguus tres pofteriores omittit, fciens à Romana, in qua degebat Ecclefia improbari. Eumque & Cardinalis Anfelmus, & Hermannus Contractus fequuntur. Ea dem de caufa Synodus folos duos Damafo Pontifici retulit: Increpata enim retulit irato, ideoque prudentiffimè tacuit ea omnia, ex quibus norat acriùs irritandum. Et quatuor priores à fe adductos Dionyfius Exiguus contrahit ad tres quomodo Alexius Ariftinus ex feptem facit octo, feptimo divifo in duos. Porrò Canonum horum præcipuum auctorem fuiffe Netarium, eft error manifeftus. Certum eft conditos fub Gregorio Nazianzeno ante Timothei Alexandrini adventum & Nectarii Episcopalem provectionem.

[ocr errors]

Secunda quæftio eft, an tertius Canon de Sedis Conftantinopolitanæ fecundo in Ecclefia loco fit reverà editus ab hac Synodo? Quidam omninò negant, quidam fatentur editum, at in fecundo fequentis anni conventu à paucis Epifcopis, adversùs Romanam evocationem auxilia quærentibus, atque ita hoc adulante Canone ementibus Nectarii Epifcopi & per ipfum Theodofii Augufti favorem. Etenim primus Synodi conventus, dicto Principi acta fua referens, nullam ejus Canonis facit memoriam. Et Anatolius Conftantinopolitanus Epifcopus Epift.ss. ad Leonem Pontificem ftatim à Synodo Chalcedonenfi, id eft, anno Chrifti quadringentefimo quinquagefimo primo, fcripfit Canonem hunc editum ab annis fexaginta; & anno fequenti, Herculano Confule, ad Pulcheriam Auguftam ipfe Sanctus Leo effe annos ferè feZ z

xa

Antiocheno præponit, utique ex præfcripto hujus Canonis,

xaginta, adeoque, editus effe non poteft à Sy- ftantinopolitanum Epifcopum etiam Flaviano nodi primo conventu, à quo ufque ad Marcia-A ni Augufti, & Clodii Adelphii, fub quibus facta Chalcedonenfis Synodus, funt feptuagin ta ad Herculani verò & Afparati, fub quibus fcripfit Sanctus Leo, Confulatum funt anni feptuaginta & unus. Et Codex Canonum Ecclefiæ Conftantinopolitanæ, ex quo in Synodo Chalcedonenfi fuit recitatus tertius Canon, fic habet: Hec conftituerunt Epifcopi, qui in Confantinopoli in Dei gratia convenerunt ex diverfis Provinciis, fecundùm evocationem Dei amantissimi Principis Theodofii, fub Nectario Epifcopo Conftantinopolitano. At verò Nectarius non præfedit, nifi fecundo conventui.

[ocr errors]

Refpondeo tamen Canonem omninò editum à plena hac Synodo. Etenim jam fupra à Chalcedonenfi & fexta Synodo audivimus Concilio huic priùs Gregorium Nazianzenum, deinde Nectarium præfediffe, quod de feipfo difertè fcribit in carmine de vita fua ipfe etiam Gregorius Præfediffe autem non potuit nifi hujus Canonis vigore tanquam fecundus Ecclefiæ Epifcopus, adeoque Romano etiam per Legatos abfente primus Aquilejenfis, hoc ipfo anno ante fecundum conventum facta, Synodus non queritur tantùm Paulino Antiocheno Epifcopo, fed & Timotheo Alexandrino factam injuriam utique per hunc Canonem, conditum ipfo absente. Eundem omninò attendit in oratione de Epifcopis, hujus Synodi increpatoria, Gregorius Nazianzenus: Valete, infolentes eftote, Patriar chatus per fortes inter vos diftribuite, magnus hic vobis mundus cedat, de locis aliis in alia migrate, hos dejicite, illos attollite. Nimirum hæc jucunda | funt vobis: Pergite. Vetufti omnes Canonum collectores & codices, etiam Dionyfius Exiguus & codex Ecclefiæ univerfæ, eum agnofcunt ut verum Synodi fœtum: Agnoverunt & in Synodo Chalcedonenfi Legati Sedis Apoftolicæ, ac poft illam ipfe Sanctus Leo Pontifex, utpotè eum arguens non de fuppofitione, fed de folo defectu Romanæ relationis & confirmationis. Antiqua omnium horum feptem Canonum Epigraphe, quam relationi ad Principem creditur ipfa Synodus adpofuiffe, fic habet: Hæc decreverunt & ftatuerunt Epifcopi, qui Gratia Dei ex diverfis Provinciis Conftantinopoli convenerunt vocati à Theodofio gloriofiffimo Imperatore. Secundus fequentis anni conventus, in relatione ad Damafum Pontificem, difertè fatetur fe non effe generalem Synodum, recteque fcribit Facundus L.12.c.3. Hermianenfis: Novos conftituere Canones non licet,

nifi multis & in unum congregatis primi Ordinis Sacerdotibus. Quod paucorum ille Epifcoporum conventus Damafum Pontificem, quem offenfum norat & omni ftudio placare fategit, hujus Canonis attentato magis irritare præfumpferit, nequaquam eft fimile vero.

Nec obfunt argumenta in contrarium. Ad primum dico Canonem in fynodali ad Theodofium Relatione fuiffe omninò expreffum hifce verbis: Certos Canones ftatuimus, quæ omnia buic noftro fcripto subjecimus. Quin immò nec fecundus conventus apud Damafum Pontificem de illo plenè tacuit. Etenim Nectarium Con

Ad fecundum nefcio aliud, quàm numeros effe vitiatos, & pro fexaginta legendum feptua ginta. Haud credo me loqui fine fundamento. Etenim non de folo hoc ipfo, fed de cunctis feptem hujus Synodi Canonibus dixit in fexta decima Actione Chalcedonenfis Synodi Lucentius Efculanus Epifcopus, aç Sancti Leonis Papæ Legatus, adversùm Epifcopatus Conftantinopolitani exaltatores; In fynodicis Canonibus non babentur, quæ dicunt ante octuaginta prope annos conftituta fuiffe. Quem numerum etiam exiftimo vitiatum. Nam ab Eucherio & Evagrio, fub quibus noftra Conftantinopolitana, ufque ad Marcianum Auguftum Confulem, fub quo facta Synodus Chalcedonenfis, funt præcisè anni feptuaginta, qui verè dici nequeant ferè octuaginta.

Ad tertium refponderi poffet adductam Epigraphen non effe authenticam Eft enim illa ipfa, quam actis ad Principem relatis ab ipfa Synodo jam dixi appofitam, & cui quis Epifco patus Conftantinopolitani ac ipfius Nectarii palpo Græcus adjunxerit voces, Sub Nectario Epifcopo Conftantinopolitano. Fateor tamen & Nectarium præfediffe, nempe poft Gregorii abdicationem fpontaneam ftatim à fua inthronizatione: Nihilominus non fub ipfo conditus eft Canon, fed fub Gregorio, quem ejus vigore præfediffe jam item dixi. Verùm femper Græci, agentes de hac Synodo, maluerunt Nectarium, quàm Gregorium laudare, undè & ille, qui Synodi fubfcriptiones aut finxit aut variè vitiavit, Nectarium ut Præfidem, Gregorium adfcribit ut Epifcopum dumtaxat Nazianzenum: Et Meletium ut Epifcopum Antiochenum, quo vivo conftat non Nectarium, fed Gregorium fuiffe Præfidem & Epifcopum Conftantinopoli

tanum.

Tertia quæftio eft, an hujus Synodi Symbo lum, fit per Sedem Apoftolicam confirmatum? Pro parte negativa facit decretum Synodi Şardicenfis, relatum à Sancto Athanafio in litteris fynodalibus ad Ecclefiam Antiochenam, & fanciens nihil ulteriùs de fide fcribi, cunctos deinceps effe contentos fide Nicæna, utpotè plenè integra, neque edendum aliud Symbolum, ne illis, quibus libido eft femper nova ftatuere, occafio fuppeditaretur, ut iterum atque iterum de fide definiant. At verò hoc Symbolum Nicæno plura addidit, adeoque à Romana Ecclefia, Sardicenfium Canonum tenaciffima, non poteft fuiffe confirmatum.

Hinc adversùs ejus additamenta in Synodo Act, 11 Chalcedonenfi clamarunt Epifcopi Ægyptii : Nemo fufcipit adjectionem, nemo diminutionem: Quæ in Nicea conftituta funt, teneant. Catholicus Imperator hoc juffit. Et iterum: Adjectionem nullus fufcipit Teneant, que Patrum funt; teneant, que in Nicea conftituta funt; teneant, quæ de Spiritu fanéto funt. Catholicus Imperator hoc juffit. Ex folo, quomodo per Divales ad Synodum litter teras Auguftus Marcianus jufferat Nicæno Symbolo volunt definiri de Eutychetis quæftionibus › nequaquam ex Conftantinopolitano

[ocr errors]

utpotè

utpotè quod addiderit, quòd Sardicense decre-
tum fpreverit, adeoque nullius fit auctoritatis.
Hi ipfi Epifcopi in litteris poft Synodum Chal-
cedonenfem exftantibus fcribunt ad Leonem

eandem fidem ipfi quoque confirmarunt. Et infrà:
Decernimus fervari & ea, quæ apud Conftantinopo-
lim à fan&iffimis centum quinquaginta Patribus de-
creta funt ad expellendas quidem hærefes, quæ co
tempore germinaverant, & ad confirmationem ejus-
dem catholicæ & Apoftolicæ noftræ fidei. Et Perga-
mius, Antiochiæ Epifcopus ac Pifidiæ Metropo-
lita, in litteris fynodalibus ad Leonem Augu-
ftum, exftantibus poft Synodum Chalcedonen-
fem, laudat & profitetur, non tantummodo
Nicænos, fed & Sanctissimos centum quinquaginta Epist. 41.
Patres, qui infirmitati languoris Macedonit, fan-
&i Spiritus Divinitatem negantis, falutaris auxilii
medicinam obtulerunt, apertè firmitatem rectæ fidei
docentes, Divinitatem unitatis infeparabiliter
adorandum. Voces, Apertè docentes, tangunt
fupra expofitam difpenfationem Sancti Bafilii.
Felix tertius in litteris ad Petrum Fullonem

Epift.24. Auguftum: Suggerimus nos trecentorum decem &
octo Sanctorum Patrum, qui in Nicana civitate col-
lecti, & per fanctum Spiritum funt locuti, Symbo-
lum atque fidem tenere & cuftodire, & neque aug-
mentum aliquod, nec`imminutionem recipere. Ea
namque, quæ à fancto Spiritu dicla atque confcri-
pta funt, fas non eft aliquo modo retractari, nec
augmentum aliquod, nec imminutionem eis inferre.
Et infrà: Quia veftra Pietas imperavit, quemad.
modum de Synodis fapiamus, noftram fententiam
facimus manifeftam, quoniam communicat Ecclefia
Synodis in Ephefo celebratis, Synodum verò centum
quinquaginta nefcimus. Hi funt Epifcopi, de
quibus in Florentinæ Synodi adversùs Marci
Ephefii calumnias apologia fcribit Jofephus Epi-Epifcopum Antiochenum, & Zenonem Au-
fcopus Methonenfis: De Synodo centum quinqua-guftum, excogitatum à dicto Petro Trifagii
ginta Patrum Egyptii quidam, ne fi facta quidem
fuerit, fcire voluerunt.

F. 751.

F. 677.

Addit idem Jofephus Symboli additamentum, Filioque, factum poft hanc Synodum à Damaso Pontifice, probatque hiftorica auctoritate Georgii Ariftini: Ergò præfens Symbolum à Damafo non confirmatum fuit, fed correctum.

[ocr errors]

additamentum damnat, quòd repugnet Syno-
dis Nicænæ & Conftantinopolitanæ : Nempe
fecundo Symboli Conftantinopolitani articu-
lo uti fcribit Antheon Epifcopus Arfenoi-
tes. Gelafius Pontifex, in Romana Synodo
authenticas Scripturas enumerans, post Cano-
nicas adducit & Synodum hanc
, tanquam
Regulam Ecclefiæ Romanæ. Pœnitentiæ li-

Præterea liber Pontificalis ait de Hilaro Papa: Confirmavit tres Synodos, Nicænam, Ephe-bellus, quem Græcis ex Acaciano fchifmate finam, & Chalcedonenfem. Etiam ejus fucceffor Epift. 5. Simplicius in litteris ad Acacium Epifcopum

Epift.2.

L.6.Epift

31.

[merged small][ocr errors]

Conftantinopolitanum, Felix tertius ad Zeno-
nem Auguftum, ac ejus fecunda Synodus in
litteris ad Bythiniæ & civitatis Conftantinopo-
litanæ Clerum, prædicant folas, ut à Sede Ro-
mana probatas, Nicænam, Ephefinam, &
Chalcedonenfem.

Accedit Gregorius magnus in litteris ad Eu-
logium Alexandrinum & Anaftafium Patriar-
cham Antiochenum: Romana Ecclefia Canones
illius Synodi non accipit in hoc autem eandem
Synodum accipit, quod eft per eam contra Ma-
cedonium definitum: Reliquas verò hærefes, quæ
illic memorate funt, ab aliis jam Patribus damna-
tas reprobat. At verò ejus Synodi Symbolum non
tantummodo contra Macedonium, fed & con-
tra Apollinarium varia definit: Pro hac igitur
parte acceptum tunc non fuit ab Ecclefia Ro-

mana.

Refpondeo tamen ipfum totum fuiffe à Damafo Pontifice & omni femper etiam latina Ecclefia approbatum. Etenim in Synodo Chalcedonenfi Sedis Apoftolicæ Legati tomum Sancti Leonis Papæ definivere orthodoxum, atque adversùm Eutychianiftas ab omnibus recipiendum, quòd effet conformis Symbolo Nicæno & Conftantinopolitano, nec non & litteris Sanati Cyrilli Alexandrini Epifcopi, factifque per ipfum decretis Ephefinis. Eamque definitionem plena Synodus confirmavit. Addit in fidei decreto, per Sanctum Leonem quoad omnia confirmato Inenarrabilem Patrum renovavimus fi dem, Symbolum trecentorum decem & octo omnibus prædicantes. Et eos, qui hanc veluti tefferam pietatis acceperunt, ut proprios Patres etiam adfcribimus, eos nimirum, qui poftea in magna Conftantinopolt congregati funt centum & quinquaginta, & Canones Conc.Conft. Tom I.

redituris præfcripfit Hormifda Pontifex, inter
cætera profitebatur quatuor Synodos, Nica-
nam, Conftantinopolitanam, Ephefinam, &
Chalcedonenfem, earumque acta, de confir-
matione fidei. Eafdem eodem modo in quinta
Synodo per Romanam Ecclefiam probata pro-
feffi funt Epifcopi omnes: Sufcipio fanclas qua-
tuor Synodos, & quæ ab ipfis de una eademque fide
definita funt. Juftinianum Auguftum, quòd qua-
tuor prima Concilia, tanquam plenè quoad
fidem authentica, jufferit facris Ecclefiæ tabulis
inferi, & ad facrofancta noftra mysteria reci-
tari, plurimùm laudavit Romana Ecclefia, af-
fiduaque Sancti Gregorii magni vox eft, Qua-
tuor prima Concilia veneramur, tanquam quatuor
Dei Evangelia: Eorum verò fecundum eft hoc-
ce noftrum. Eam non primus ipfe protulit,
fed à cunctis fuis poft Damafum antecefforibus
accepit, confirmavit in Synodo Lateranenfi
Martinus primus, in fermone ad Principem ac-
clamatorio fexta Synodus, ac femper Ecclefia
univerfa. Nam & Romani Pontificis antiqua
profeffio ex Romanæ Ecclefiæ Diurno relata
per Gratianum, fpondet octo generalia Concilia
ufque ad unum apicem immutilata fervare, & pa-
ri honore & veneratione digna babere,
prædicaverunt & ftatuerunt, modis omnibus fequi
prædicare, quæque condemnaverunt, ore & cor-
de condemnare.

من

que

Epift.35.

Dift. 16. c. 8.

Ad primum pro adverfa parte argumentum
fateor à Synodo Sardicenfi vetitum Nicæni
Symboli additamentum, attamen non quod-
vis, fed quale continebant tabellæ per quofdam
iftic Epifcopos propofitæ, & à Synodo repro-
batæ, de quibus, reprobatas tamen ignorans,
Hermias Zozomenus: Ediderunt Patres Sardi- L.3. c.11.
cenfes aliam fidei formulam, pluribus quidem
verbis fcriptam, quàm quæ in Concilio Nicano
Zz 2
edita

[ocr errors][ocr errors]

Act. 1.

A&t. J.

edita fuiffet, fed tamen eandem complectentem
fententiam, & verbis non multum ab illa difere
pantem. Iftæ, inquam, tabellæ erant non idem
auctius, fed aliud prolixius ac penitus novum
fidei Symbolum: Et hocce folum additamenti
genus profcripfit Sardicenfis Synodus, volens
Nicæni Symboli voces, utpotè divinitùs infpira-
tas, effe facrofanctas, à nulla Synodo quafi in-
fufficientes deferi, atque Eufebianorum, nova
quotidie Symbola abortientium, temeritatem
nullo à nobis firmari exemplo. Nicæna Synodus,
inquit in Heronis encomio Gregorius Nazianze-
nus, certis finibus & verbis Divinitatis doctrinam
circumfcripfit. Poft plurimos humanæ diligen
tiæ labores apta tandem ad nodofiffimos Aria-
næ perfidiæ & verfutiæ dolos circumfcribendos
vocabula Synodo infpiravit Deus, ideoque jure
merito ea à nemine deferi fanxit Synodus Sar-
dicenfis. At verò hæc noftra illis plenè reten-
tis quædam dumtaxat nova infixit adversùm no-
vos Macedonii & Apollinarii errores, quod
omninò licuiffe afferuit in Synodo Chalce-
donenfi Diogenes Epifcopus Cyzicenus. Quod
ipfum in fupra adducto fidei decreto laudata
Synodus confirmat. Novarum vocum adver-
șùs novos errores additamenta primus inter-
dixit Canon Ephefinus, uti in Florentina Sy-
nodo & Latini & Græci fuerunt ore uno professi

lam Chalcedonenfem, fed & hanc noftram Sy-
nodum femper fuerunt deteftati, accufantes de
additamento, proclamantefque ad folius Nice-
næ Symbolum, quod folam præfertim Filii
Divinitatem, non ejus incarnati Sacramentum
certis finibus & verbis circumfcripferat, adeo-
que iftorum expofitionibus dolofis faciliùs pa-
tebat. Hinc adversùm eos fcribit ad Leonem
Auguftum Evopcius Cyzici Epifcopus, aç Me-
tropolita Hellefponti: Dixerunt fanctam quidem Epift.47.
Synodum in Nicea factam fe fufcipere, fe-
cundùm eorum expofitionem credere; centum quin-
quaginta verò Reverendiffimorum Epifcoporum Con-
cilium penitus ignorare. Unde bujufmodi fenfus
oftendit, quòd contrarii cultores fint fanctorum
Epifcoporum, qui in toto orbe confiftunt. Nam fi
Concilium contra hærefes refpuunt, quale eft & fub
Nectario fancta memoriæ in maxima civitate Re-
gia ex diverfis Provinciis congregatum, palam eft
quoniam illas hærefes prohibere nolint, fed eas po-
tiùs amplectantur, quas fanctiffimi Patres bec
piè conftituentes anathemati fubdiderunt. Dici er-
go poffit de hoc noftro Symbolo, quod de San-
to Auguftino Sanctus Hieronymus: Catholi- Epit.25,
ci te conditorem antique rursùm fidei venerantur,
&, quod fignum majoris gloriæ eft, hæretici de-
| teftantur.

[ocr errors]

Ad tertium refpondeo falli & Gregorium Ariftinum & Jofephum Methonenfem. Ejufmodi correctionis nemo antiquus meminit. Pro ejus, inquam, additamenti antiquitate admodum laboravit in Florentina Synodo D. Car

Ad fecundum refpondeo Epifcopos illos &
in Synodo Chalcedonenfi clamantes, & poft
illam fcribentes ad Leonem Auguftum, fuiffe
nequiffimos ac turbulentiffimos Eutychianiftas,
quorum aut propriis calcibus, aut certè confi-dinalis Julianus, ejus tamen primam originem
liis barbaricè periit Sanctus Flavianus Conftanti
nopolitanus Epifcopus, ac in ipfo etiam gentili-
bus facrofancto baptifterio Sanctus Proterius Ale-
xandrinus, poft mortem exuftus in cineres,
fparfufque in ventos. Profitentur enim fefe com-
municare Synodis in Ephefo factis id eft,didere, ignorarunt factum iftud Damafi: Igno-
non foli vero Ephefino Concilio, fed & Ephe-
fino latrocinio, in quo laudatus Flavianus, no-
vus Abel, Epifcopus ab Epifcopo, tanquam
à fratre frater, fuit trucidatus. Adversùm illos

Mace

adfcribere nefcit, nifi Synodo feptimæ, cujus
protulit vetuftiffimum codicem habentem in
Symbolo per ipfam probato: Qui ex Patre Fi-
lioque procedit. Etiam Francorum Epifcopi,
dum Caroli magni tempore vocem Filioque ad-

ravit & Ecclefia Romana. Ejus fanè Damafo
nulla fuit neceffitas, nulla occafio: Primus
namque de Spiritus fancti ex Patre & Filio pro-
ceffione difputator & Erro fuit dudum pofte-

ut in Florentina Synodo rectè dixit Andreas Se T. 7.
Metropolita Rhodiorum, Errorem continent
& hæc verba Me.honenfis: Dogma hoc non eft
novum, cùm ufque à fecunda Synodo fit, & can-
tetur in Romana Ecclefia. Quo enim iftic tem-
pore Symbolum Conftantinopolitanum, & qui-
dem fine additamento cantari cœperit, dixi
fuprà in notis ad Symbolum Nicænum.

[ocr errors]

in Synodo Chalcedonenfi clamaverunt Orien[rior Neftorius, aut ejus fautor Theodore:us, tales Epifcopi orthodoxi: Hac Eutyches dixit. Eutyches enim in fua Ephefino latrocinio exhibita fide folam Nicænam & Ephefinam Synodum profeffus fuerat, Conftantinopolitana penitus omiffa. Hinc in ipfum ad Synodum Chalcedonenfem dixit fupra laudatus Epifcopus Cyzicenus: Delosè præpofuit Synodum fanctorum Patrum, que in Nicea facta eft. Accepit namque additamenta à fandis Patribus propter perverfum intelle&um Apollinarii, & Valentini, donii, & qui eis fimiles funt. Et additum eft in Symbolo fanctorum Patrum: QUI DESCEN DIT, ET INCARNATUS EST DE SPIRITU SANCTO EX MARIA VIRGINE. Hoc namque prætermifit Eutyches, ficut Apollinarifa. Nam etiam Apollinaris fufcipit fanctam Synodum, quæ in Nicea facta eft, fecundùm propriam perverfitatem intelligens. Rectè ad Leonem Auguftum in laudatis fynodalibus litteris fcribit Seleucus, Epifcopus Amafenus & Metropolita Helenoponti: Novimus, quia omnes hæretici fan Epift. 53. Elas Synodos, eorum malas fectas deftruentes, accufant. Hac ergo de caufa Eutychianiftæ non fo

Ad quartum refpondeo à libro Pontificali
& adductis Romanis Pontificibus quidem non
exprimi, attamen non prætermitti hanc no-
ftram Synodum, utpotè intellectam fub Nice-
na. Quis nefciat aliud effe Nicænum Symbo-
lum, aliud Conftantinopolitanum? Utrumque
tamen pro eodem habet Ecclefia, & qui Con-
ftantinopolitanum ad myfteria utimus, uti nos
dicimus Nicæno. Caufam dat in Synodo Floren
tina Marcus Ephefius: Statutum fuit ab Ephefine
Synodi Patribus, nulli deinceps patere licentiam
immutandi quovis modo Symbolum Nicænum, quod
idem eft dicere ac Conftantinopolitanum: virtu-
te enim continetur in illo, amboque pro uno funt
babita
ut poflea planum fiet. Nervose often-

[ocr errors]
« VorigeDoorgaan »