Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Epill, 1.
C. 3.

من

os, oculos, nares, aures. Hic enim fuit om-
nium Græcorum mos, de quo & Sanctus Cyril-
lus Hierofolymitanus Epifcopus in tertia cate-
chefi meminit, addens & pectus. Et Severus
Alexandrinus in libro de Baptifmo: Educit Ba-
ptizator Baptizatum è medio aquarum, & dat eum
fufceptori fuo, & ungit omnia membra ejus,
manus, pedes, & nares. Tum demum induitur
fuis veftimentis. Fontem enim baptizandus in-
trabat naturaliter nudus. Nos Latini baptizatis
cæremonialiter folum verticem, facramentali-
ter folam femper frontem chrifmate unximus;
baptizandis ex fimplici oleo etiam fcapulas &
pectus: Quomodo Hifpani & Galli converfos
hæreticos unxerint, huc ufque ignoro.

[ocr errors]

41.

duriffimæ olim fuerunt contentiones. Hifpania, quomodo Ecclefiæ fub cœlo omnes, ufa femper fuit mersione trina ufque ad ingreffum Gothorum Arianorum, eo Apoftolico ritu abutentium ad erroneè & impiè profitendam triplicem Divinitatis naturam. Hinc Catholici Hif pani, ad demonftrandam in ipfo fidei Sacramento rectam fuam fidem de unica Divinitate, unicam merfionem adfumpferunt. Manfit divifio ufque ad Richaredum Regem, quem per Sancti Hermenegildi fratris & Martyris merita illuminavit Deus, admifit verò in Ecclefiam Sanctus Leander Metropolita Hifpalenfis. Voluit hic à Gothis tunc deferi merfionem trinam, tanquam Arianifmi adhuc fufpectam, Hafce voces, Signaculum Spiritus fancti, qui- fcandalofam, & piorum oculorum offenfivam: dam apud Græcos fuiffe putant verbum feu for- noluerunt illi, dicentes non effe Arii aut Ariamam Chriftianæ Confirmationis. Crediderim norum commentum, fed Apoftolicum Canofalli. Etenim à Decentio Eugubino Epifcopo nem, à Romana etiam Ecclefia femper obferhocce latinorum verbum rogatus Innocentius vatum & retentum. Confultus Gregorius maprimus refpondit: Verba dicere non possum, ne Pontifex refpondit: De trina merfione ba. L.1.Epist, gnus magis prodere videar, quàm ad interrogata refptifmatis nibil refponderi veriùs poteft, quàm quòd pondere. Et infrà: Reliqua, quæ fcribi fas non ipfi fenfifiis: Quia in una fide nihil officit fandte erat, cùm adfueris, interrogati poterimus edicere. Ecclefiæ diverfa confuetudo Eleganter oftendit Quæ fecreti difciplina à Græcis femper religio- utrumque merfionis ritum effe legitimum, fafiflimè fuit cuftodita, etiam à Primatibus hujus cræque fignificationis myfterio aptum, trinam Synodi Epifcopis in fcriptis à fefe libris. Sub- merfionem mandat profcribi ex Hifpania & Goftantiale, fuo tempore apud Græcos ufitatum. thorum jam converforum ufu, dans caufam: Confirmationis verbum edifferit Severus Ale- Ne dum, quod faciebant, faciunt, noftrum se xandrinus: Tribus vicibus ait Epifcopus, Chrif morem viciffe glorientur. Verùm Gothi non pamate fanelo obfignatur talis N. in nomine Patris ruerunt, ipfofque inter atque Hifpanos crevit diffenfio, adeo ut quarta Toletana Synodus lamentetur in hæc verba : De Baptifmi Sacramento, propter quod in Hifpaniis quidam Sacerdotes trinam, quidam fimplam merfionem faciunt, à nonnullis fchifma effe confpicitur & unitas fidet fcindi videtur. Nam dum partes diverfæ in baptizandis quafi contrario modo agunt, alii alios non ba ptizatos effe contendunt. Gothi Hifpanos dixere non baptizatos. Neque mireris hoc. Etenim & Marcus, Ephefiorum Metropolita, eadem de caufa dixit nos Latinos non effe validè baptizatos. Quin immò Gregorius Proto Sycellus, orthodoxæ veritatis & Synodi Florentinæ defenfor eximius, illi refpondit in hæc verba: Esse porrò neceffariam trinam mersionem, patet. Nam & à Sanclis boc traditum eft, nempe ad fignificandam triduanam Domini fepulturam. Ita fanè traditum eft: Et Ritualia Latinorum ita obfervandum docent. Ad quæ verba Scholiaftes marginalis: Loquitur de neceffitate quadam confuetudinis, non autem abfoluta. At nefcio, an plenè ad mentem hominis Græci. Ut ut fit, poft longas Hifpanorum & Gothorum contentiones denuò ab utraque parte

Filii & Spiritus fandi. Videtur effe antiquiffimum: Etenim antiquiffimi Græcorum Patres hoc Sacramentum paffim vocant Sigillum, ac ejus impreffionem, obfignationem. Ungebant tribus vicibus, non membra fingula, fed folam frontem Ex quo colligas ejus folius unctionem fuiffe Sacramentum. Et quia iftius Canon præfens non meminit, liquet hanc hæreticorum reconciliatoriam unctionem fuiffe meram cæremoniam. Hinc illos etiam à Gallis & Hifpanis credo non in fronte fuiffe unctos.

Audiamus nunc Synodi mentem de refponfis
Sancti Bafilii ad Sancti Amphilochii quæftio-
nes. Probat, inquam, Synodus, & in Ca-
nonem redigit Romanum de Baptifmo dogma
& confuetudinem, ftatuens Arianos, Macedo
nianos, Sabbathianos, Novatianenses, Tef
faradecatitas, & Apollinaristas non poffe reba-
ptizari, quòd nempe in trium Divinarum per-
fonarum nomine juxta Evangelicam Regulam
effent baptizati: Definit id non ad disciplinam
folummodo, fed omninò ad dogma pertinere.
Hinc & Symbolo inferuit: Confiteor unum ba-
ptifma in remiffionem peccatorum. Id eft, Baptif-recurfum eft ad Sedem Apoftolicam, tandemque
ma, legitima Divini nominis invocatione fan-
&tificatum, ubicumque five intra five extra
Ecclefiam detur aut accipiatur, confiteor effe
unum, nec falva Evangelica lege poffe exufflari
aut iterari.

[merged small][merged small][ocr errors]

receptum Gregorii magni laudatum decretum,
his verbis: Quapropter quia de utroque Sacramen-
to, quod fit in fancto Baptismo, à tanto viro red-
dita eft ratio, quòd utrumque rectum, utrumque
irreprehenfibile in fanda Dei Ecclefia babeatur ; pro-
pter vitandum autem fchifmatis fcandalum, vel
hæretici dogmatis ufum, fimplam teneamus Baptif
mi merfionem, ne videantur apud nos, qui tertiò
mergunt, hæreticorum approbare adfertionem, dum
fequuntur & morem. Ita quievere omnes motus
& trina merfio intra Hifpanias manfit apud folos
Gothos in Ariana perfidia pertinaces.
X x
Et

[ocr errors]

C. S.

F. 721.

722.

Et hinc præfens Canon rectè damnat Eunomium, quod trinam merfionem in unicam mutarit. Nec enim ejufmodi Erronis fuit mutare L.6.c.26. ritum Apoftolicum. Hermias Zozomenus & quidam alii illum excufant, & Eutychio & Theophronio, ejus Presbyteris & difcipulis, attentatum adfcribunt; at credendum potiùs huic Canoni & Synodo, cui adftipulatur & Theodoretus. Hæc tamen audacia non fuit caufa, ob quam Canon Eunomii baptisma exufflat. L-6. c.26, Veram caufam edicit dictus Zozomenus: Quòd non in Trinitatem, fed in Chrifti mortem affereret baptizandum. Clariùs exponit Theodoretus in quarto libro hæreticarum fabularum: Eunomius fubvertit fandi Baptifmi ritum, à Domino & Apofolis traditum, & contrariam legem apertè tulit, dicens non oportere ter immergere eum, qui baptizatur, nec Trinitatem invocare, fed femel baptizare in mortem Domini. Quòd nempe Dominus, jutus pro injuftis, non nifi femel fit mortuus. Ejus merfionem fœdam, flagitiofam, à caftis auribus relegandam defcribit idem Theodoretus. Baptifma hoc exufflat etiam, qui huic Synodo adfuit, Sanctus Gregorius Nazianzenus, & Ca non quinquagefimus inter eos, qui vulgò dicuntur Apoftolorum,

Exufflat Canon nofter etiam baptifma Montaniftarum, in Phrygia præfertim graffantium. Caufam fupra audivimus à Sancto Bafilio. Eofdem rebaptizari mandat octavus Canon Laodi. cenfis, dicitque Gregorius Nazianzenus in tertia oratione de pace: Phrygum ne nunc quidem fopitus furor, non multùm à prifca initiandi ratione recedentium. Et Gregorius magnus ad Epifcopos Hiberos Hi verò hæretici, qui in Trinitatis noEpilt.61. mine minimè baptizantur, ficut funt Cataphryge, qui Spiritum fanctum perverfo fenfu effe quendam pravum hominem Montanum credunt, cùm ad fan dam Ecclefiam veniunt, baptizantur, quia Baptifmum non fuit, quod in errore pofiti in fandle Trinitatis nomine minimè fufceperunt. Hac de caufa Sanctus Hieronymus eos non adjungit illis, quos in dialogo contra Luciferianos teftatur à Romana Ecclefia non rebaptizari.

L. 9.

C. 8. 9.

C. 1.

Canon tandem exufflat & Baptifma Sabellianorum, quòd Patrem & Filium in unum confundant, adeoque non baptizent in nomine trium Perfonarum. Neque obeft Sanctus Hieronymus, in laudato dialogo adfeverans etiam Praxeam, Sabellii magiftrum, qui, tefte Tertulliano Patrem crucifixit, à Romana Ec

[ocr errors]

clefia non rebaptizari. Etenim Sabelliani fuere fimiles Photinianis feu Bonofianis, quos in fanctæ Trinitatis nomine non baptizare, ideoque à nobis rebaptizari fcribit in laudata Epiftola Gregorius magnus, utrumque verò de illis negat fecunda Synodus Arelatenfis. Error nempe fibi ipfi non cohærebat, diverfifque temporibus & locis habuit alios & alios errores & ritus. Eadem de caufa dixi Arianos fuiffe & non fuiffe rebaptizatos. At quæftio eft, quomodo Sanctus Hieronymus in dicto dialogo adfirmet Romæ non confuetos rebaptizari Ebionitas, Manichæos, Marcionitas, aliofque duplicis Divinitatis fabulones, quos fœdum & ridiculum baptifma habuiffe tradunt Sanctus Ireneus, & Sanctus Epiphanius? Refpondeo Hieronymum loqui eo ipfo fenfu, quo Sanctus Auguftinus in libris de Baptifmo contra Dona- L.3. C.15. tiftas. Si Evangelicis verbis, IN NOMINE PATRIS ET FILII ET SPIRITUS SANCTI, Marcion Baptifmum confecrabat, integrum erat Sacramentum, quamvis ejus fides fub eif dem verbis aliud opinantis, quàm catholica veritas docet, non effet integra, fed fabulofis falfitatibus inquinata. Nam fub eifdem verbis non folùm Marcion aut Valentinus, aut Arius, aut Eunomius fed ipfi carnales parvuli Ecclefiæ tot diverfitates opinionum fortaffe, quot homines numerarent. Nec Hieronymus, nec Auguftinus voluerunt difquirere baptifma fingulorum.

Hæc Canonis verba, Maximè qui ex Galatha rum regione veniunt illuftrat Sanctus Hieronymus, Synodo huic coævus, in præfatione ad librum fecundum Commentariorum fuper Epiftolam Sancti Pauli Apoftoli ad Galathas: Scit mecum, qui vidit Ancyram, Metropolim Galathie civitatem, quot nunc ufque fchifmatibus dilacerata fit, quot dogmatum varietatibus conftuprata. Omitto Cataphrygas, Ophitas, Borboritas,& Manichæos Nota enim hæc jam humanæ calamitatis vocabula funt. Quis unquam Passalorincitas Afcodrobos, Artotyritas, & cætera magis portenta, quàm nomina, in aliqua parte Romani orbis audivit ? Antique ftultitiæ ufque bodie manent veftigia. Stultitiæ nativæ, ex qua Galathas Apoftolus dixit ftultos & infenfatos. Eadem refpexit Sanctus Gregorius Nazianzenus in tertia oratione de pace: Galatharum amentia, impiis nominibus affluentium. Quæ omnia impia monftrorum nomina Canon meritò mandat rebaptizari.

[ocr errors]

C

SYMBOLU M

Concilii Conftantinopolitani,

Redimus in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem coeli & terræ, vifibilium omnium & invifibilium conditorem. Et in unum Dominum Jefum Chriftum filium Dei unigenitum, ex Patre natum ante omnia fæcula, Deum de Deo, lumen de lumine Deum verum ex Deo vero; natum >

[ocr errors]

non

factum,

Serm. 59. C. 2.

C. 2.

,

factum, homoufion Patri, hoc eft, ejufdem cum Patre fubftantiæ, per quem omnia facta funt , quæ in cœlo, & quæ in terra. Qui propter nos homines, & propter noftram falutem defcendit de cœlis: & incarnatus eft ex Spiritu fancto ex Maria Virgine, & homo factus eft. Crucifixus etiam pro nobis fub Pontio Pilato paffus ac fepultus . Et tertia die refurrexit fecundùm Scripturas .~ Ascendit in cœlos fedet ad dexteram Dei Patris. Indè venturus eft cum gloria judicare vivos & mortuos ; cujus regni non erit finis. Credimus in

,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

,

[ocr errors]

Spiritum fanctum Dominum & vivificantem ex Patre procedentem, & cum Patre & Filio adorandum & conglorificandum : qui locutus eft per Prophetas. Et unam fanctam, Catholicam & Apostolicam Ecclefiam. Confitemur unum Baptisma in remiffionem peccatorum. Exfpectamus refurrectionem mortuorum ; & vitam futuri

fæculi Amen.

[ocr errors]

SCHOLION.

CREA
Credimus. Exponita pupularium

Redimus. Exponit apud Sanctum Augufti

num in fermonum popularium appendice Auctor incognitus: Vide, quòd Dominus nofter non nos jubet discutere divina judicia, fed credere; nec rationem requirere, fed fidem fimpliciter & immobiliter exhibere. Neque enim, quod voluere hæretici varii, ratio & intellectus fidem, fed rationem & intellectum fides præcedere debet, obtenebratum vitiatæ mentis oculum mundans, facienfque nos, de quibus in Evangelio Dominus: Beati mundo corde, quoniam ipfi Deum videbunt. Et Propheta Ifaias: Nifi credideritis non intelligetis. Ita ex Septuaginta quos cum Hebraica veritate folidè conciliat paffim Sanctus Auguftinus.

[ocr errors]
[ocr errors]

من

IN DEUM. Exponit idem Auctor: Non dicit, CREDO DEUM, vel CREDO DEO: Quamvis & hæc faluti necessaria fint. Aliud eft enim credere illi, aliud credere illum, aliud credere in illum. Credere illi eft credere vera effe, quæ loquitur ; credere illum, credere, quia ipfe eft Deus; credere Serm. 61. in illum, diligere illum. Et ipfe Auguftinus in fermone de verbis Domini: Multum intereft, utrum quifque credat ipfum effe Chriftum utrum credat in Chriftum. Nam ipfum effe Chriftum dæmones crediderunt. Ille enim credit in Chrifium, qui & fperat in Chriftum, & diligit Chrifum. Nam fi fidem habet fine spe & fine dile&ione, Chriftum effe credit, non in Chriftum credit. Qui ergò in Chriftum credit, credendo in Chriftum venit in eum Chriftus, & quodammodo unitur in eum, membrum in ejus corpore efficitur: Quod fieri non poteft, nifi fpes accedat & charitas. Nimium ergò errant, qui folo gehennarum metu credunt juftificari hominem, & è mundi corpore transferri in corpus Chrifti. Quifquis affectu faltem fuper omnia necdum diligit Deum, in ipfum necdum credit, ipfum Symboli caput folo verbo & lingua tenet, folis labiis honorat Deum, corde in alia diftracto. Credit Chriftum, fed odit incog.fer. Chriflum; Habet confeffionem fidei in timore pœne non in amore coronæ, ad inftar dæmoniorum: Nam & illa puniri timebant. Qui autem non credunt Chriftum, adhuc nec dæmones imitanCanones Conc.Conft. Tom I.

Auctor

59. C.2.

,

tur. Et quoniam amor nofter foli Deo adfigi poteft, in folum Deum credi poteft, juxta verbum Domini, quo fe æqualem Patri Deum definiit Creditis in Deum, & in me credite. Et verbum Apoftoli: Credenti in eum, qui juftificat impium.

In unum Deum. Evertit non tantùm Arianos fed & Marcionitas, Encratitas, Manichæos, aliofque duplicis Divinitatis fabulones, adversùs quorum filios Prifcillianiftas, hac Synodo posteriores, dixit, Symbolum exponens, prima Synodus Toletana: Si quis dixerit vel crediderit alium Deum effe prifcæ legis, alium Evangeliorum, anathema fit.

Omnipotentem. Damnat gentile dogma Origenis, errantis finitam effe Dei potentiam, nec laudis prætextu circumfcriptionem ejus tollendam Deum tanta feciffe, quanta fub manu comprehendere & continere poterat ; tantam materiam, quantam poterat adminiftrare & ornare Infinita enim complecti eft impoffibile. De quo videndum Refcriptum Juftiniani Augufti ad Mennam Patriarcham Conftantinopoli

tanum.

Damnat & Hermogenem, aliofque increa tæ, ex qua operetur Deus, materiæ blaterones. Quod namque increatum,, & non Deus eft, Deo alienum eft: qui ex alieno operari, & ab ipfo in opere fuo debet adjuvari, neutiquam eft omnipotentes, uti variè in libro contra dictum Erronem demonftrat Tertullianus. Non C.S.9. 15. eft omnipotens, fi non & hoc potens, ex nihilo omnia perficere.

Factorem cœli & terre. Hafce voces Nicæno Symbolo fuperaddidit ex Apoftolico hæc Synodus, haud dubiè contra fupra memoratas Galatiæ peftes, præfertim Borboritas, id eft, cænofos ob nimiam nefandorum myfteriorum turpitudinem, quos Gnofticos, & duplicis Divinitatis fabulones fuiffe, adeoque & de Deo Creatore erraffe, teftatur in libro de hærefibus Sanctus Auguftinus.

Visibilium omnium. Non perfectorum tantùm, fed & minutiffimorum ufque ad mufcam & culicem, de quibus rectè Tertullianus in libro de anima Deum recogites tantùm artificem in moXx 2 dicis,

C. 6.

C. 10.

dicis , quantùm & in maximis. De iftis vocibus in fexta feffione Synodi Florentina dixit ad Marcum Ephefium Andreas Rhodiorum ArchiEpifcopus latinus: In Symbolo primæ non dicebatur, vifibilium omnium & invifibilium; & tamen fecunde Synodi Patres addiderunt. Ex quo fonte hauferit, nefcio: Certè nullum Symboli Nicæni fine iftis vocibus codicem licuit huc ufque videre.

Et invifibilum. Denuo impetit duplicis Divi nitatis fabulones, nugantes Angelos & animos noftros effe increatos, utpotè partes, effluxiones aut irradiationes fubftantiæ Divinæ, adversùm quos laudata Synodus Toletana Si quis dixerit animam humanam esse Dei portionem vel Dei fubftantiam, anathema fit.

Et in unum Dominum Jefum Chriftum. Exponit Afclepas Trallenfis Epifcopus in litteris ad Petrum Fullonem Epifcopum Antiochenum, duos Dei filios dogmatizantem: Hæc impietas in tempore Pauli Samofateni renovata invaluit, fandle memorie Patres in Conftantinopoli congregati, licèt ipfum non invenerint tamen dogma ipfius condemnarunt, hoc eft, non sapere duos filios Ideo unum filium in ipforum diffinitione confeffi funt. Verius eft, quòd excutiant Apollinarii hoc tempore graffantis, & diftinctas perfe&tafque Domini noftri Jefu Chrifti naturas mutilantis & confundentis, in nos calumnias, de quibus Gregorius Nazianzenus in litteris ad 2. Cledonium Presbyterum: Nos accufant, quafi duas naturas diftinctas (meliùs, Divifas, vertiffet Jacobus Biblius) aut inter fe pugnantes Epift. 1. invebamus , atque excellentem & admirabilem

Epi.

unionem dividamus: Atque hac illecebra vulgus pertrahunt. Latiùs in ejus vita edifferit Gregorius Presbyter. Hinc amoliende calumniæ caufa, prædicari ubique juffit idem Gregorius; Si quis duos filios, alterum ex Deo & Patre, alterum ex matre

,

non autem unum atque eundem induxerit is ab ea filiorum adoptionem excidat, quæ rectè credentibus promiffa eft. Et Damafus PonEpift. 1. tifex Paulino Antiocheno Epifcopo mandat, ut

Seff. 7.

Seff. 7.

Seff.12.

etiam ab ipfis Apollinariftis ad Ecclefiam venientibus aut redeuntibus curet eundem articuJum anathematizari. Hifce veftigiis infiftit noftrum Symbolum,

Ex Patre natum ante omnia fæcula. Hæc non funt in Symbolo Nicæno. Per noftram Synodum addita rectè in Florentina Synodo advertit laudatus Epifcopus Rhodiorum utique contra Marcellum Ancyranum, ejufque difcipulum Fotinum, Syrmienfem Epifcopum, delirantes Divinum Verbum non æternum & fubftantiale fed nefcio quid temporale & prolatitium effe, quòd primam origenem acceperit in Virginis utero & homine Chrifto.

[ocr errors]

Deum de Deo. Etiam hæc addita Rhodius adfirmat. At certum eft labi. Nullus Nicæni Symboli authenticus codex illis caret. Illum corrigit D. Cardinalis Julianus, dicens ad Græcos: Nos differentiam quandam habemus inter libros noftros & veftros: Nam Conftantinopolitano Symbolo, quod poftea Ephefi & Chalcedone recitatum eft, non habetur vox illa, DEUM DE DEO. Opus igitur hoc eft videre in codicibus authenticis. Et in alia Seffione: Domine Præful Ephefie,

bas voces, DEUM DE DEO, non habetis, at nos habemus: utique in Symbolo Conftantinopolitano. Etiamnum hodie generalia Concilia, per Paulum quintum Pontificem typis va ticanis vulgata, in Ephefinis & Chalcedonenfi bus actis referunt Symbolum Conftantinopo litanum fine iftis vocibus. Hafce, Deum verum de Deo vero, quòd illas includant, Græci crediderunt fufficere; nos Latini Nicænæ Synodi verbis Spiritu fancto conditis, & totius mundi reverentia confecratis, judicavimus nihil poffe fuperflui ineffe.

Deum verum de Deo vero. Etiam hæc verba Rhodius vult in Symbolo Nicæno non fuifle Sibi ipfi adverfus, ubi dicit de Sancto Agathone Papa, fcribente ad Synodum fextam: Agatho Pontifex addit Nicæno Symbolo, & quædam demit. Dicit enim de Filio, FILIUM EJUS UNIGENITUM; non dicit, ET IN UNUM DOMINUM JESUM CHRISTUM FILIUM EJUS UNIGENITUM. Deinde dicit, ANTE OMNIA SECULA EX IPSO NATUM. Tollit illa, DEUM VERUM DE DEO VERO, LUMEN DE LUMINE, GENITUM NON FACTUM. Interferit, TAM QUÆ IN CELO, QUAM QUÆ IN TERRA: Quod nec in noftro nec in veftro Symbolo babetur. Voces hæ, Deum verum de Deo vero, ut per Sanctum Agathonem potuerint fubtrahi, debent Nicæno Symbolo infuiffe. Neutrum ille recitat Symbolum, fed ex utroque quædam definitioni fuæ confona defumit.

Qui defcendit de cœlis. De hifce verbis denuo ad Marcum Ephefiorum Epifcopum dixit in Florentina Synodo D.Cardinalis Julianus Cæfarinus: Nos differentiam quandam habemus inter Self. libros noftros & veftros: Nam in Conftantinopolitano Symbolo, quod poftea Ephefi & Chalcedone recitatum eft, non habetur vox illa, DE CŒLIS. Et codex ab illo prolatus carebat illis vocibus, habebatque annotationem marginalem: Vides, ut Græci dicant, DE CŒLIS. Ifidoro tamen Ruthenorum Metropolita roganti, An non & vos, utique in publico Ecclefiæ cantu, dicitis, DE CŒLIS, refpondit: Maximè. Eadem differentia eft in ipfo Nicæno Symbolo. Etenim Nicænæ Synodi açta residua, exemplaria ex Alexandrinis & Conftantinopolitanis archivis miffa ad Aurelium Epifcopum Carthaginenfem fem, Symbolum in fexta Ephefinæ Synodi actione lectum, nec non & à Socrate relatum, habent fimpliciter, Defcendit; at verò lectum in Synodo Chalcedonenfi, & quod fuis ad Jovinianum & Leonem Auguftos litteris inferuerunt Sanctus Athanafius & Sanctus Leo magnus, habent, Defcendit de cœlis. Aliud nefcio, quàm quòd ad laudatum Cardinalem dixit laudatus Ifidorus: Undè fit orta hæc differentia, ne fcimus.

Et incarnatus eft de Spiritu fando ex Maria Virgine. Hafce voces Nicæno Symbolo ex Apoftolico addidit hoc noftrum. Rationem dat Diogenes Cyzicenus Epifcopus, adversùs Eutychetem, de Nicæno ubique buccinantem, de Conftantinopolitano autem Symbolo altif fimè filentem dicens ad Synodum Chalcedo

nenfem:

[ocr errors]
[ocr errors]

Seff. 5.

nenfem: Dolosè præpofuit Synodum fanctorum Pa-
trum, quæ in Nicæa facta eft. Accepit namque
additamenta à fanctis Patribus noftris propter per-
verfum intellectum Apollinaris, Valentini, & Ma-
cedonii, & qui eis fimiles funt. Et additum eft in
Symbolo fanctorum Patrum: QUI DESCEN-
DIT, ET INCARNATUS EST DE SPI-
RITU SANCTO EX MARIA VIRGINE.
Hoc namque prætermifit Eutyches, tanquam Apol-
linarifta. Nam etiam Apollinaris fufcepit fanctam
Synodum, quæ in Nicea facta, fecundùm pro-
priam perverfitatem intelligens verba; effugit DE
SPIRITU SANCTO ET MARIA VIRGI-||
NE, ut ne omninò unionem carnis confiteretur.
Etenim fancti Patres, qui in Nicea convenerunt,
QUOD INCARNATUS EST dixerunt;
Sandi autem Patres, qui poft ipfos fuerunt, ex-
planaverunt, dicentes, DE SPIRITU SAN-
CTO EX MARIA VIRGINE. Synodalis ad
Martianum Auguftum Relatio ait voces illas
additas contra illos, quibus diabolus perfuafit
negare carnalem Dei nativitatem ex Virgine,
Dei-Genitricis vocabulum ab ejus generatione
fubripere, profanis fermonibus prædicare Divi-
nitatem convertibilem atque paffibilem, negare
animæ noftræ medicinam, atque eam fine in-
telligentia in Salvatore adferere : Qui palam
funt Apollinariftæ. Et Marcus Ephefiorum Me-
tropolita in Synodo Florentina: Secunda Syno-
dus explanavit Symbolum prioris, de Incarna
tione Dei verbi propter hærefim Apollinarii addens
voci illi, INCARNATUS, illud, DE SPI-
RITU SANCTO EX MARIA VIRGINE:
Hoc enim non habetur in Symbolo primæ.

Apollinaris quippe reforbuit atque revomuit fordes Valentini, de quibus Sanctus Auguftinus in libro de hærefibus: Confingit Valentinus Chriftum à Patre miffum, fpiritale vel cælefe corpus fecum attulisse, nihilque adfumpfiffe de Virgine Maria, fed per illam, tanquam per rivum aut per fiftulam, fine ulla carne de ipfa adfumpta tranfiffe. Apollinarii fenfum exponit Gregorius Nazianzenus in litteris ad Nectarium Epifcopum Conftantinopolitanum : Affirmat Apollinaris nequaquam adventitiam effe carnem ilIam ob nature noftræ transformationem ab unigenito filio fecundùm difpenfationem adfumptam, verùm carnalem illam naturam in filio jam indè à principio fuiffe. Domini carnem effe dixit cœleftem, antefæcularem, Divinæ ejus effentia naturaliter infitam, aut de ipfa factam, probans ex Apoftolo dicente Adamum primum hominem de terra terrenum, Chriftum verò fecundum fuiffe de coelo cœleftem. Probavit & ex Symbolo Nicæno, definiente Chriftum Patri confubftantialem, utique non tantummodo fecundùm Deitatem, fed & fecundùm carnem. Quam blafphemiam exhorrens Sanctus Athana. fius exclamat in litteris ad Epictetum Epifcopum Corinthi: Quis infernus ifta evomuit? Et Gregorius Nazianzenus in litteris ad Cledonium Epift.1. Presbyterum: Si quis carnem è cælo defcendiffe, Si quis carnem è cœlo defcendiffe, ac non binc&è nobis effe dixerit, anathema fit. Si quis Sanctam Mariam Deiparam non credit, extra Divinitatem eft. Si quis Chriftum per Virginem, tanquam per canalem decurriffe & defluxif fe, ac non in ea divino modo, quia abfque viri

opera, bumano, quia procreationis lege, forma
tum effe dixerit, in fimili impietate verfatur. Hæc
novi erroris corrigendi ftudio juffit ubique prædi-
cari. Porrò illud, Secundus bomo de cœlo cœleftis,
& ejufmodi teftimonia alia, propter cœleftem
unionem dici exiftimandum eft.

Hafce voces, Natum ex Maria Virgine fecun
dùm Scripturas, tanquam omni fideli notifi-
mam tefferam affiduè in laudata Epiftola incul-
cat Sanctus Athanafius. Etiam Tertullianus in
libro de Carne Chrifti dicens adversùs Valenti-
num: Qualis eft tortuofitas veftra, ut ipfam EX
fyllabam, præpofitionis officio adfcriptam, auferre
quæratis, & alia magis uti? Per Virginem dicitur
natum, non ex Virgine. Variè oftendit dicere
femper Scripturas Ex Virgine, & Valentinianæ
locutionis fpeciem in ipfis non reperiri. Qui-
dam Apoftolicum Symbolum exiftimant fuisse
verbum breviffimum, ex errorum nafcentium
caufa auctum fucceffivè à viris Apoftolicis,
adeoque hafce yoces adjectas adversùs Valenti-
num Quidquid de priori fit, de pofteriori
errant. Etenim Apoftolicum Symbolum strictis-
fimo compendio referens in libro de velandis
Virginibus Tertullianus difertè dicit: Natum
ex Virgine Maria. Eoque omninò refpexit San-
&tus Athanafius. Adversùs Valentinum per
Apoftolos locutus eft fpiritus ille, qui & per
Prophetas. Etiam adversùs Ebionem, qui Do-
minum natum blafphemat de concubitu Jofe-
phi. Quomodo hæc Nicæni, Ex Patre natum,
verum, plenum, Patri confubftantialem Deum
Filium; ita hæc noftri & Apoftolici Symboli
verba, Ex Maria Virgine, important, uti in
ipfo fidei decreto ait Synodus Chalcedonenfis,
verum, plenum, confubftantialem filium ho-
minem ex matre.

[ocr errors]
[ocr errors]

L. I. C. 7.

Epift. 1.

Hinc additum, De Spiritu fando. Nam Va- Tertull. I.
lentinus carnem noftram Domino abftulit, quòd de carne
oporteret fimilem noftri carnem fimiliter nafci, non Christi.
de Spiritu, nec de Deo, fed de viri voluntate. C.15.
Virginis conceptum & partum impoffibilem
ex viro & fœmina ortum credidit contagio ob
noxium, adeoque indignum Deo. Hoc ipfum
de Apollinario Sanctus Hieronymus in libris
contra Pelagianos, & Damafus Pontifex fcribit
in litteris ad Paulinum Epifcopum Antioche
num: Sicut confitentes Dominum humanum corpus
fufcepiffe, non ftatim ei & bumanas vitiorum ad-
jungimus paffiones; ita & dicentes eum fufcepiffe
&hominis animam & fenfum, non ftatim dicimus
&cogitationum eum bumanarum fubjacuiffe pecca-
to. Humanam carnem fine folemni noftræ ori-
ginis contagio, humanam mentem fine folemni
fpiritus bello non poffe fufcipi cæcutivit argu
tus Apollinarius, atque ita excidit ipfo capite
Symboli, quo credere fe profitebatur in Deum
Patrem omnipotentem. Adversùs eum hæc Sy-
nodus verbis, Ex Virgine Maria, adjunxit ver- Nazianz.
ba, De Spiritu fando. Spiritus namque fanctus Epift. 1.ad
Cledon.
à maculante libidinis ardore obumbratam Vir-
ginem fœcundavit abfque viri opera, prolifque
corpus & animam Divini verbi perfonæ infixit:
Quod tamen ejus pater non fit, oftendit in En-
chyridio Sanctus Auguftinus.

Et bomo factus eft. Effe incarnatum, & inhu-
manatum feu factum hominem, nequaquam
funt

[ocr errors][ocr errors]
« VorigeDoorgaan »