Theffalonicenfis Ex quo videtur Theffalonicenfis fuiffe, non Vicarius, fed ordinarius Primas. Refpondeo hæc omnia, in quibus huc ufque fumus miferè hallucinati, lucidè aperiri à Ro mana Bonifacii fecundi Pontificis Synodo de caufa Stephani Lariffeni Epifcopi, Theffalorum Metropolita, adversùs Epiphanium Epifcopum Conftantinopolitanum. Ecclefiafticæ antiquitatis eruditio Eminentiffimo D. Francifco Cardi eo evocavit Alaricum Gothum, qui armis illudfolymitani matum. " ftenii opera produxit Synodum è vaticana Bibliotheca in ufum publicum, fummè eft obligata. Hac igitur in Synodo habemus duas Epiftolas, quibus Sancto Acholio Theffalonicenfi Epifcopo, ad primam Synodum Conftantinopolitanam cum fuis Illyrici Epifcopis profecturo, Sanctus Damafus Pontifex dat inftructiones Epift. 1. 2. varias, mandatque nullas deinceps permitti Epifcoporum translationes: Quòd nempe ipforum confirmatio ad illum, ut Sedis Apoftolicæ iftic Vicarium, fpectaret. Et ad ejus fuc cefforem Anyfium fcribit Damafi fucceffor Siricius: Litteras dedimus, ut nulla ltcentia effet fine confenfu tuo Epifcopos in Illyrico ordinare. Ad eun- Epift.3. At multa obfunt. Etenim Theodoretus, dem fcribit Siricii poft Anaftafium fucceffor InLS17 Ecclefiaftica hierarchie peritiffimus, de Theo- nocentius: Tibi Prædeceffores mei Epifcopi, Da- Epist.4. dofio feniori agens, dicit Theffalonicam, licèt mafus, Siricius, Anaftafius, ita detulerunt, ut Sanctitati Macedoniæ fubjectam urbem, utpotè fecundæ omnia, quæ in illis partibus gererentur, dumtaxat Macedoniæ metropolim præeffe tuæ traderent cognofcenda. Eandem poteftatem omnibus gentibus fpectantibus ad Præto- illi çonfirmat. Eadem impartit Anyfii fuccefforium Illyricianum Laudat ejus Ecclefiafti- rem Rufum, exprimens quas illi fubjicit Proram Præfecturam, proindeque dicit Bonifacio vincias Achajam, Theffaliam, Epirum ve Pontifice longè vetuftiorem. Neque verum Daciam Cretam terem, Epirum novam, eft, quod alicubi Dom. Petrus de Marca vult mediterraneam, Daciam Ripenfem, Mafiam, Theodoretum ad fui temporis ftatum refpe- Prævalim, & Dardaniam. Imitari fe dicit fuos siffe. Et Nicolaus primus Pontifex, Patriar- Anteceffores, qui etiam Acholio & Anyfio dichicas Romanæ Ecclefiæ diccefes à Leone Ifau- gnitatem iftam delegarunt. Eandem illi delero invafas enumerans, ac à Michaele Augu- gat Innocentii poft Zozymum fucceffor BoniEpift.. Ao repetens, fo repetens, difertè adfirmat Illyrici Pro- facius, & adjungit: Sollicitudinem tuam minorem Epist.8. vincias femper fpectaffe ad Romanum Patriarcha-facere nova, quæ vires habere non poffunt, tentatum, & à San&i Damafi ufque ad Hormifdæ Pontificis tempora per Vicarium Theffalonicenfem fuiffe directas. Quod ipfum in litteris, BulEpit.98. gariam repetentibus, ad Sanctum Ignatium Conftantinopoleos Patriarcham, fcribit Joannes Pontifex octavus. Et Sanctus Leo magnus hafce vices, uti Anaftafio Epifcopo à fefe, ita ejus Prædecefforibus à fuis Prædecefforibus dicit fuiffe delegatas: At verò à Bonifacii Pontificis tempore nullum Anaftafius Præcefforem habuerat, nifi folum Rufum, ideoque ut Sanctus Leo verum fcribat, Primatus hic debet effe antiquior. Nec defunt argumenta, quæ fuadeant Bonifacio effe pofteriorem. Etenim in Actis Ephefinæ Synodi poft litteras, quibus Celeftinus Pontifex ad dictam Synodum invitarat Joannem Antiochie Patriacham, habetur hæc fubnotatio: Hac eadem Epiflola fcripta fuit Juvenali Hierofolymitano, Rufo Theffalonicenfi, & Flaviano Philippenfi, Epifcopis per Orientem, à pari. Philippenfis eft omninò Metropolita Illyricianus: Si ergo cum Theffalonicenfi fit à pari, nulla huic in illum fuit poteftas. Et in Synodi Chalcedonenfis A&tis refertur Eutyches appellaffe à Sancto Flaviano ad Concilium Epifcopi Romani, Alexandrini, Hiero menta non debent. Non eft enim cedendum eorum Quarti argumenti folutionem haurio ex Ter- Cap. 36. Epift. 15, prima Macedoniæ. Philippenfium civitas fub Jornandes, decem & octo. Refpondeo hæc, fi tempora diftinguas, facilè conciliari. Etenim Auguftorum de Illyrico litem diremit tandem Theodofius Junior, filiam Eudoxiam, uti Jornandes fcribit, Valentiniano tertio dans ea lege, ut potior Illyrici pars, nempè duodecim per Nicolaum Pontificem enumerata Provinciæ, manerent imperio Orientali, Occidentali fex reliqua. Tunc nata eft diftinctio Orientalis & Occidentalis Illyrici, & hujus Provinciæ adjectæ Prætorio Italiæ. Pen nicenfis præerat Dioecefi integræ; facta pace & taxat Metropolitano, fubeffe noluit, imitatus Ad quintum refpondet Innocentius tertius in litteris ad Archi-Epifcopum Theffalonicenfem : In definitione quondam fidei orthodoxa Joannes Thef1.3. Epif. falonicenfis Antiftes primus poft Apoftolica Sedis Legatos, & quatuor Patriarchas, fic legitur fubfcriPfiffe: Joannes mifericordia Dei Epifcopus Theffalo 38. Altera quæftio eft; cur Nicolaus Pontifex من fire Patria, Archi-Epifcopum habere femper fub , quæ nicenfis, & vicarius Apoftolicæ Sedis Roma Lega-dinarium, qualem & Lugdunenfi poftmodum Epift. 12, primus tentavit Paulus Epifcopus, idcircò deje 13. Ecclefiæ in quatuor Lugdunenfes Provincias de at Reftant duæ quæftiones. Prima eft, an hic fpecialem gratiam indulgendam duxerit Hofius: CA S CANO N XVII. Uggerente fratre noftro Olympio, hoc quoque placuit ; ut fi quis Epifcopus vim paffus, injuftè ejectus fit, vel propter fcientiam, vel propter Catholicæ Ecclefiæ confeffionem, vel propter veritatis defenfionem, et fugiens periculum, innocens execrationi fubjectus in aliam urbem venerit, ne prohibeatur illic tamdiu agere, donec revertatur, vel à facta fibi injuria poffit liberationem invenire. Durum enim eft, atque adeò graviffimum, eum, qui injuftam ejectionem paffus eft, à nobis non fufcipi. Is enim debet à nobis plurima humanitate et benignitate excipi, SCHOLION, Pifcopos è Nicæna Synodo ad propria rede fiafticis fuftentationibus libenter fufcipite: Now Epift.76. untes Conftantinus Auguftus ad pacem lix & Galliæ Epifcopos Sanctus Bafilius, ut gre Henricum primum Angliæ Regem impiè relega G CANON XVIII. ? Audentius Epifcopus dixit: Scis frater Aetie, quòd tunc, cùm CANON ΧΙΧ. Ofius Epifcopus dixit: Mex mediocritatis hæc eft fententia; quia quieti & patientes effe debemus & perennem in omnes habere mifericordiam, eos, qui femel in Clerum Ecclefiafticum ab aliquibus fratribus noftris promoti funt fi nolint redire ad eas, ad quas nominati funt, Ecclefias, deinceps non admitti: Eutychia nam Act.10. neque Mu num autem ne Epifcopi quidem fibi nomen ufurpare; fed SCHOLION. Imilis lis fuit poftmodum inter Stephanum Si Bañianum de Epifcopatu Ephefino, & Baffianum de Epifcopatu Ephefino, quos & ambos, quòd non nifi mutuis vitiis ordinationem fuam defenderent, dejecit Synodus Chalcedonenfis, annua tamen pensione ex Ecclefiæ bonis, & Epifcopi nomine donatos. Mufæus & Eutychianus, quibus laica dumtaxat communio pro gratia dari permittitur, debent graviùs exceffiffe. Contendiffe videntur de Epifcopatu Theffalonicenfi: Etius enim, dejectorum probabiliter fucceffor, Synodo fub fcribit ut illius Ecclefiæ Epifcopus. At Conventiculi Philippopolitani, variè tamen mutila & vitiofa, fynodalis Epiftola Epifcopum Theffalonicenfem Synodo præfentem fuiffe dicit nomine Joannem. Quidquid fit, è dejectis Episcopis modò hic, modò ille videtur in Sede prævaluiffe, atque ita ordinati ab eis Clericis, perfecutio. nis metu, fugiffe fucceffivè ad alias Ecclefias: Synodus, paci ftudens, omnes admittit in accepto gradu, dummodò redeant ad titulum fuæ ordinationis. Hunc Canonem attendit Nicolaus primus Pontifex, reftituens Remenfes Clericos ab Ebbone, dubio Epifcopo, or. dinatos. G re, CANON XX. & quæ Deo & Audentius Episcopus dixit: Hæc falutariter & congruè definita, & noftræ Sacerdotum dignitati convenienter hominibus placuerunt, potentiam & vires fuas obtinere non poterunt, nifi etiam metus editas fententias confecutus fuerit. Ipfi enim fcimus, fæpè propter paucorum impudentiam, divinum & in primis venerandum Sacerdotii nomen in damnationem incurriffe. Si quis ergò præter ea, quæ omnibus vifa funt, aufus fuerit, ftudens faftui magis & arrogantiæ fervire quàm Deo placere, aliquid aliud agere; fciat jam fe criminis reum, ac defenfioni obnoxium constitue& Episcopatus honorem ac dignitatem amittere. Omnes responderunt: Decet, & placet nobis hæc fententia. Porrò autem hoc quoque illinc erit maximè notum & comprobatum fi unufquifque veftrum, qui eftis in tranfitu feu canali conftituti Epifcopi, cùm viderit Epifcopum, quærat caufam adventus, & quò pergat ; et fi eum quidem in caftra proficifcentem invenerit , quærat conditiones, quæ fuperiùs propofitæ funt ; et fi evocatus veniat, ei abeunti nihil impedimenti fiat Sin autem oftentationis gratia, quemadmodum vestræ Dilectioni fuperiùs dictum eft, vel propter aliquorum poftulata in caftra feftinat; nec litteris ejus fubfcribat, nec cum Omnes dixerunt: Hoc quoque decernatur. SCHOLION. nec cum eo communicet. hoc Canone Gaudentius Epifcopus frænare co natur. Canalis erat Regia ad Comitatum via, per A Factione Eufebiana fuiffe (pretos & concul- cujus metas, uti in vita Conftantini fcribit Eu catos quofvis Ecclefiæ Canones Julius Pontifex & San&us Athanafius affiduè lamentantur. Omnem Canonum obfervantiam & Ecclefiæ difciplinam ab ipfa peffumdatam, apud Italiæ & Epift. 69. Galliæ Epifcopos queritur Sanctus Bafilius. Præfumptionem hanc fuiffe præcipuum factionis fundamentum fcribit Theodoretus. Eam :Canones Conc.Sard. Tom.I. 70. febius, erant equi public ad iter celeriter confi- L.3.C.6. 314 atque Præfectos, exftantibus poft Synodum Ty riam. Erat itaque munus non ignobile. Quoad Epifcopos Comitatum petentes Canon imponit per Synodi Tyri legatos Epifcopos apud Mareo-Iri Alexandrini & Mareotici ad didos Legatos ten facienda Conftantinus Auguftus unà cum Philagrio, Egypti Præfecto, & Anthonino. commeatuum Præfecto Centenario, adeffe voJuit etiam Palladium Ducenarium Palati-Epifcopis in canali habitantibus. num, fuum Curiofum, uti liquet ex litteris Cle L.I.C.a. Epift. 126. DISSERTATIO DE SYNODO SARDICENSI C CAPUT PRIMUM. Exponitur occafio Synodi Sardicenfes. Halcedonenfis Synodi ad Marcianum Auguftum Relatio Sardicenfem Synodum conveniffe dicit adversùm reliquias Arii. Finita enim atque dimiffa Nicæna Synodo, Arianæ perfonæ atque hærefeos caufam fufceperunt duo Eufebii, alter Nicomedienfium, alter Cæfaræenfium in Palæ ftina Epifcopus, à Sancto Hieronymo in libris contra Ruffinum meritò dictus Signifer Ariana falionis. Tentavere tria: Arianæ perfidiæ everfivam vocem, Confubftantiale, tamquam no vam, facris litteris ignotam, & Sabellianifmi. fufpectam circumfcribere, fuo tempore profcripturi; zelofioribus & doctioribus Epifcopis, quos potentes hoftes Nicza fenferant, criminationis, de Sabellianifmo præfertim, talionem reddere, abjicereque ad laicos; Ecclefiam & Rempublicam implere motibus cofque tranfcribere in dictos Epifcopos, hac arte in Principis odium deducendos; invadere, in quibus Ecclefiafticæ poteftatis nervus, Sedes Patriarchales ac Regiæ urbis Epifcopatum, atque ita fternere viam ad læfum errorem plenè tandem reftaurandum. Oderant præfertim Euftathium Antiochenum, contra Arium, ut inquit Sanctus Hieronymus, tubam clariffimam, & Athanafium Alexandrinum, Alexandri, feptimo poft Synodum menfe defuncti, ex divina revelatione fuccefforem, non tantùm ob res Nicææ actas, fed etiam quòd novellus Epifcopus ad nullas preces vellet Arium fuo cardini røddere. Vivo Conftantino, licèt hærefis hofte infenfiffimo, firmiffimoque cuftode Nicænæ fidei, obtinuere duo: Sancti Euftathii, tamquam hominis Sabelliani, flagitiofi, facinorofi turbulenti, ab Antiochena; à Tyria autem Synodo dejectionem Sancti Athanafii, tamquam pluribus & majoribus maculofi, quæ licèt non crederet Princeps, Epifcopum tamen, quidquid Sanctus Antonius intercederet, ut inquietum averfatus eft, ablegavitque in Galliam, ratus abfentiam ejus fore inter Epifcopos fibulam pacis. Fecit circumventus: hujus tamen erroris caufa, illum in Sanctorum tabulas recipere nunquam voluit Ecclefia Romana, Correxit mo riens, teftamento, quod adftante & fruftrà re nitente Eufebio Nicomedienfi conditum adferit L.1.c.3 Theodoretus Athanafium mandans revocari & reftitui, quod filii, non Conftantinus tantùm, fed & Conftantius, ampliffimè funt executi, edicentes grandem hunc exulem, non ut damnatum aut profcriptum, fed ut æmulæ fa&tionis trucidare quærentis manibus fubtractum, in Gallia, tamquam honorifico afylo, egiffe. Ita ille gloriofus in Sedem & minifterium rediit Tyria fententia, in qua nihil Canonis aut fynodalis juftitiæ cuftodium, non refciffa per aliam Synodum, fed contempta. Ita enim tractandas hujufmodi contumelias & convicia potiùs, quàm fententias, dixit in Synodo Ephefina Acacius A&t. 4 Epifcopus Melitinenfis. Quin immò ad fentene f. 416 tiam non fuiffe proceffum à Synodo Tyria quidquid Zozomenus dicat, fcribit Julius Pontifex ad Factionem Eufebianam. Eodem fermè tempore moritur Sanctus Ale xander Conftantinopolitanus Epifcopus, fucceditque Paulus, orthodoxus, juvenis, animo plenus, Athanafio dignus in paffionibus Colle ga. Quæ omnia iniquiffimis oculis adfpiciens Eufebius Nicomedienfis per ficta & morum & electionis Epifcopalis vitia Paulum extrufit; per AmiConftantii, cujus verfatilem mentem per tam Conftantiam ac ejus à facris domefticis Presbyterum Arianum jam sibi affixerat, potestatem feipfum intrufit; Arianus, quòd Arii in fœtidis locis nuper à Deo percuffi nomen peffimè fœcteret apud omnes, dici noluit; horrendiores perfidiæ blafphemias aut temperavit, aut fucavit; Nicæna Sinodi factus eft inimicus & defenfor, quafi quæ rectum de fide fenfiffet, lapfa tamen circa vocem Confubftantiale; fefe caput & ducem oftentavit novæ Sectæ & factionis, ex ejus nomine dicta Eufebiana; cœpit & tanti Epifcopatus & capti Principis poteftate, tamquam duobus cornibus indomitus taurus, & Ecclefiam & Rempublicam concutere & ventilare. Ante omnia ventilare Athanafium, Principi jam invifum ex novis criminationibus, verùm non probatis. Quare fiftendum duxit in ejus re ditu ad Sedem & functionem Epifcopalem, Etenim quomodo, juxta Apoftolum, nemo |