SCHOLIIS, ET NOTIS ILLUSTRATI.

tiles, atque hæreticorum conventiculis præfecit | Antiftites.

Malum tandem ferpfit etiam ad nos. Nam apud Græcos Sanctus Gregorius Thaumaturgus Alexandrum Carbonarium, novellum è Philofopho Chriftianum, Ecclefiæ Comanenfi dedit Epifcopum, uti refert in illius encomio Sanctus Gregorius Nyffenus; eodem tempore apud Latinos Carthaginenfi Primatui impofitus eft Sanctus Cyprianus Neophytus, de quo Pontius Diaconus: Ille fuit primus, & puto folus exemplo, plus fide poffe, quàm tempore promoveri. Feliciffimus ejufdem Ecclefiæ Diaconus, & cum illo quinque Presbyteri, promotionem, ut Canoni Apoftolico adverfam, hoftiliffimè apud Romanam Ecclefiam impugnavere, & confirmari poftularunt Fortunatum Cypriano à fe fuperordinatum: verùm conjuratione illa damnata, Cyprianum fufcepit Sanctus Cornelius Pontifex, atque ita gratia in exemplum, exemplum degeneravit in frequentem abufum: etiam violatis catechumenorum legibus. Hac de caufa Sanctus Hieronymus ejufmodi Epifcopos in laudata fuperius Epiftola vocat momentaneos Sacerdotes. Etenim beri catechumenus, hodie Pontifex; heri in amphitheatro, hodie in Ecclefia; vefpere in circo, mane in altario; dudum fautor biftrionum, nunc virginum confecrator.

Abufui obviare cœpit quartus Canon Laodicenfis. De his, qui nuper illuminati funt baptif

|mate, quod eos in Sacerdotali non conveniat ordi-
237
ne promoveri. Eumque, quod non proficeret,
innovavit, & ad omnem Ecclefiam extendit hic
nofter Canon Nicænus. Statuit de folo Epifco-
po atque Presbytero, quod de illis folis etiam
Apoftolus ftatuerit; verùm & ad Diaconos poft-
modum extendit Siricius Pontifex, & fecunda
Arelatenfis Synodus, haud dubiè ex auctoritate
Sardicenfis, cujus decimus Canon fecundam
Neophytorum fpeciem facit irregularem etiam

ad Diaconatum.

Sed neque Nicænus Canon ubique profecit,
Omitto Eufebianæ factionis effrontem proterviam,
de qua videndus Sanctus Athanafius in fupra ad-
ducta Apologia; omitto item Sanctum Ambro-
fium, Eufebium in Cappadocia Cæfaræenfem, Ne-
&tarium Conftantinopolitanum, Synefium Cyre-
nenfem, aliofque id genus divino aut Ecclefiafti-
co judicio probatos ex Neophytis Epifcopos : Ad-
duco folas Hieronymi querelas in Libris contra Lio. c.8.
Pelagianos. Vult Apoftolus, ut non Neophytus
Epifcopus ordinetur, quod videmus noftris tempori-
bus pro fumma eligi juftitia. Nempe humanæ am-
bitionis iniquitas nullo unquam fræno potuit
coerceri.

Hæc Canonis verba, Si verò processu temporis
c. huc ufque promotos tangunt. Eos difpen-
fatoriè tolerant, dummodò aliàs irregularita-
tis obex non fubfit,

CANON III.

Nterdixit per omnia magna Synodus non Episcopo

I

, non Pref bytero, nec Diacono, nec alicui omninò, qui in clero est, licere fubintrodu&tam habere mulierem; nifi fortè aut matrem, aut fororem, aut amitam, vel eas tantùm perfonas, quæ fuspicionem effugiunt.

SCHOLION.

Romana, ac Latina omnis Ecclefia Epifco

pis, Presbyteris, atque Diaconis plenam femper continentiam impofuit, etiam ab uxoribus antea ductis. Eandem Ægypti atque Orientis fuiffe confuetudinem, teftatur Sanctus Hieronymus in Libro contra Vigilantium. Legem hanc & reliquis Græcorum Ecclefiis inferre conati funt in hac Synodo Legati Apoftolici; Verùm Sancti Paphnutii, Ægyptii Epifcopi interceffio impedivit, fecitque profcribi folam introductionem mulierum extranearum Scio Paphnutii interceffionem à quibusdam abjici ut fuppofititiam & græculum figmentum : At exiftimo, quod malè, ex gravibus rationibus ac teftimoniis. Re&è tamen Gregorius feptimus Pontifex, in Lati norum Clericorum facrilega matrimonia ftatu ens, illam damnavit: utpotè contrariam antiquæ puritati Latinæ.

Sed quid eft introductio, quid mulieres introducta? Ruffinus hunc Canonem è Græco Latinum reddens pro fubintroductas ponit extraneas?

eumque plures Gallorum atquè Hifpanorum Sy
nodi, quidamque alii funt fecuti. Nec penitus
malè. Extraneas enim mulieres Canon vetat in-
troduci, de quo quærimus, quod fit? Exftant
de illo numerofa antiquorum teftimonia, & quæ-
dam oportet adduci.

Tertullianus in Libro exhortatorio ad caftita- C. 12.
tem, nec non in Libro de monogamia, fecun- C. 16.
das nuptias damnat, virisque viduis paffim dicen-
tibus: Confors onerum eft necessaria, respondet:
Habe aliquam uxorem spiritalem, adfume de viduis
Ecclefiæ, fide pulchram, paupertate dotatam
ætate fignatam: Bonas nuptias feceris. Hujufmo-
di uxores etiam plures haberi, Deo gratum eft.

>

Apud Eufebium Cæfaræenfem Antiochena Sy-
nodus in Paulum Samo fatenfem, Patriarcham
Antiochenum, finodaliter dejectum, fcribit ad
Dionyfium Papam: Præterea quid eft, quod litteris L.7. C. 2.4.
prodamus adfcititias illius mulieres, quas fubin-
troductas Antiocheni appellant, & mulieres etiam
Presbyterorum ac Diaconorum fuorum, quorum non
hoc peccatum folum, fed alia propè insanabilia calli-
dè occultavit. Atque hoc pro certo habemus cogni-

tum

omnem ex animo ad carnes vicinas flecit amorem,
& flammam, aut flammæ triftissima figna reliquit.
Utique diabolus.

Sanctus Epiphanius de Hieracitis › nuptias damnantibus, hæc ait: Subfannantur autem perfecissimè propter eas, quas finguli babent fubintroduelas mulieres, de quibus gloriari folent fe habere

tum, non episcopum modò, fed facerdotium etiam univerfum populo omnium bonorum operum exemplar effe debere; fic illud minimè ignoramus permultos ab ifta mulierum in fuam focietatem adfcifcendarum oratione & modo, pietate penitus excidisse, alios autem venisse in suspicionem flagitii. Quam licèt aliquis hoc claret, eum nihil lascivia aut petulantia in illas admififfe; suspicio tamen, que ex ejufmo-ipfas ad minifterium. Et de falfa Encratitarum di re oriri folet fedulò cavenda fuisset, ne fortaffe alicui effet offenfioni, alios autem ad fe imitandum impelleret. Quo pacto enim alium reprebendere poteTat aut admonere, qui una repudiata, duas ætate florentes, & adfpectu perliberales ac venuftas fecum babuit? Quas fi quopiam iret, circumduxit una, idque delicias confectando, &c. De introductione Epist, 62. agit omninò etiam San&tus Cyprianus in Epiftola Synodali ad Pomponium Epifcopum, dicens, effe illicitas, fcandalofas, periculofas conjunctiones, Epifcopali interceffione dividendas, utpotè ex quibus videmus fieri graves multorum ruinas, corrumpique plurimas facras virgines.

Theodorus, Cappadocia Presbyter, à Sancto
Bafilio de dimittenda fubintroducta muliere ad-
monitus, refpondit se hominem feptuagenarium,
liberum ab omni corporali perturbatione; repo-
fuit verò Bafilius: Neque enim credo eum, qui
feptuaginta annos natus eft, cum muliere animi po-
Bulatione commotum habitare; Nec tamquam prc-
pter aliquam turpem actionem, quæ facta fuerit,
Ratuimus ea, quæ ftatuimus; fed quia ab Apofto-
lo docii fumus fratri non effe ponendum fcandalum
vel offendiculum. Scimus autem quod rectè & fanè ||
fit ab aliquibus, erit aliis occafio ad peccatum. Ea
de caufa decrevimus Sanctorum Patrum conftitutio-
nem fequentes, ut à muliere fepareris. Sequentes
& exequentes hunc canonem Nicænum. Rectè
enim in illius Epiftolæ commentariis Theodorus
Balfamon: Introductitias vocat Synodi Nicene
Canon que introducuntur in ædes Sacratorum
hominum, qui uxores non duxerunt, & cum eis
cohabitant.

Sanctus Gregorius Nazianzenus in oratione in novam dominicam declamat ad facras virgines: Servam voluptatem ne fuffuremini, libertatem fugientes, ex eo quod cum illis habitetis qui viri quidem non funt, fed tamen viri. Uti enim facri viri fœminas, ita facræ virgines ac viduæ introducebant viros, eofque Gregorius fuadet fugiendos. Pergit in carmine continente præcepta virginum. Cùmque viros omnes tum nullos nifus illis effuge, quos induclitios de nomine dicunt. Namque duplex metus eft, fi te fiducia carnis efficit intrepidam: Quis enim confidere membris aufit, quæ teco femper clauduntur eodem ? Sacrum dedecoras Spanfum, qui te, tuamque mirificè affectat formam, nec fuftinet ullum rivalem adjungi. Et infra: Sæpè animis & mente pares collegit in unum, & lucis fpeciem præfetulit, atque decorum cognomentum Agapes fubiit: mox callidus

continentia. Inter mulieres reperiuntur, mulieres
undequaque decipiunt, cum mulieribus iter faciunt,
fimul cum illis vivunt, & illarum minifteria admit-
tunt Et de turpibus Origeniftis: Accufant
eos qui in Ecclefia dilectas appellatas, aliundè
fubintroductas, & cohabitantes fœminas habent,

cant,

Hæref. 679

63.

69.

S.Joannes Chryfoftomus proprium adversus hafce mulieres fermonem declamavit, eafque ita defcribit: Sunt quidam, qui puellas inuptas abfque nuptiis & concubitu ducentes domi perpetuò collo& ad fupremam ufque senectutem inclufas tenent, non propagandorum liberorum cauffa, neque cauffa libidinis. Quod factus Epifcopus hafce Agapetas mulieres facris clericis mox abftulerit, fcribit apud Photium in bibliotheca GeorL 46. gius Epifcopus Alexandrinus.

Omnium diftinctiffimè eafdem depinxit S.Hie-
ronymus. Ad Rufticum Monacum hæc fcribit de

ejus matre,vidua, religiofa. Hanc fufcipe ut paren- Epift.4.
tem, ama ut nutricem, venerare ut Sandam. Nec C.2.
aliorum imiteris exemplum, qui relinquunt fuas, &
alienas appetunt, quorum dedecus in propatulo eft,
fub nominibus pietatis quærentium suspecta confor-
tia. Novi ego quafdam, jam maturioris ætatis,
libertini generis adolefcentibus delectari, & filios
quærere Spirituales, paulatimque pudore fuperato
fica matrum nomina erumpere in licentiam mari-
talem. Videas nonnullos accinctis renibus pulla
tunica, barba prolixa, à mulieribus non posse di-
fcedere, fub eodem manere tedo, fimul inire convi-
via, ancillas juvenes habere in minifterio,
& præ-
ter vocabulum nuptiarum omnia effe Matrimonii.
Et in epiftola ad Gaudentium. Pudet dicere, Epift.12.
& tamen dicendum eft. Nobiles fœminæ, quæ no-
biliores habuere neglectui procos, vilissimæ conditio-
nis hominibus & fervulis copulantur, ac fub nomi-
ne religionis,
ne religionis, & umbra continentia interdum de-
ferunt viros Helene, fequuntur Alexandros
Menelaos pertimefcunt. Videntur hæc, plangun-
tur, & non vindicantur, quia multitudo peccantium
peccanti licentiam fubminiftrat.

nec

Et in Epiftola ad Euftochium: Pudet dicere, Epift. 21. pro nefas: trifte, fed verum eft. Unde in Eccle- c. 5. fias Agapetarum peftis introiit? unde fine nuptiis aliud nomen uxorum? Immò unde novum concubinarum genus? Plus inferam, undè meretrices univire? Eadem domo uno cubiculo, fæpè uno tenentur

lectulo;& fufpiciofos nos vocant, fi aliquid extimemus. Frater fororem virginem deferit, cælibem fpernit virgo germanum, fratrem quærit extraneum: Et cùm in eodem propofito effe fe fimulent, quærunt alienorum fpirituale consortium, ut domi habeant carnale commercium.

Legenda eft integra Epiftola quadragefima feptima, ubi hofce Agapetos vocat Præfules Clericos, à facris foeminis affumptos vel ob hofpiti folitudinem, vel ob cuftodiendas facultatulas: vocat maritos portentofos, qui regant familiam, emant

quidquid de publico necessarium eft, difpenfatores Agapetas vocat fœminas adoptivas, quafi in loco
dominos, parafitos, impoftores, hæredipetas.filiæ, fororis, aut matris.
Nam & contra eos prodiit illa Valentiniani Au-
gufti lex, Ecclefiæ infamis & damnofa.

Et in Libris contra Jovinianum forores mulie. L. 1. c.14. res, ab Apoftolis circumductas, negat fuiffe uxores, fed alias mulieres, quæ juxta morem Judaicum Magiftris de fua fubftantia miniftrabant, ficut legimus ipfi quoque Domino facitatum. Quod

L.4. C.27.

L.T. tit. 3.

in veteri Lege de Sunamitide illa fcribitur, quæ folita fit Elifeum recipere, & ponere et menfam, panem, & candelabrum.

Et in Commentariis Sancti Matthæi EvangeliAx: Confuetudinis Judaicæ fuit, nec ducebatur in culpam more gentis antiquo, ut mulieres de fubftantia fua vidum atque, veftitum præceptoribus miniArarent. Hoc quia fcandalum facere poterat in nationibus, Paulus abjeciffe fe memorat.

Eafdem Agapetas,feu dilectas fœminas,in Codileg. 19. ce Juftiniani defcribit Lex Honorii & Theodofii.

Eum, qui probabilem fæculo disciplinam agit, de-
colorari confortio fororiæ appellationis non debet.
Quicumque igitur cujufcumque gradus Sacerdotio ful-
ciuntur, vel clericatus bonore cenfentur, extranea
rum fibi mulierum interdicia confortia cognofcant.

Primi Concilii Bracharenfis Canon quintus de-
cimus, adductus à Martino Bracharenfi, hafce

Quocirca fubintroductæ mulieres fuerunt res judaicæ originis, ab Apoftolis traducta in Ecclefiam, primitus quidem bona, ideoque com? mendata à Tertulliano; poftmodum verò per humanam infirmitatem demutata in pestem, honeftis Agapes feu dilectionis, Agapetarum feu dilectarum, nec non fororum, matrum, filiarum vocabulis fucatam; factaque fcandalofa, periculofa, offenfiva piarum aurium, & oculorum, atque ideò à Paulo fpeciali gentium Apoftolo nunquam ufitata. Et quidem Judæi habuere folas fubintroductas mulieres, nos autem etiam fubintroductos viros.

Subintroductio erat contractus innominatus, inter folas facras perfonas iniri folitus, adoptioni aut arrogationi fimilis, quo quis adfcifceba tur in fpiritualem patrem, matrem, filium, filiam, fratrem, fororem, atque ita, uti loquis tur fecunda Turonenfis Synodus in adfcifcentis familia ftabiliebatur. Hunc ergo contractum Ca non nofter iniri vetat à Clericis, nifi cum ma, tre, forore, amita, aliifque perfonis liberis ab omni fcandalo, periculo, piarumque aurium, & oculorum offendiculo.

tit. 7%

E

CA ANON IV,

Pifcopum convenit maximè quidem ab omnibus, qui funt in
Provincia, Epifcopis ordinari. Si autem hoc difficile fuerit
aut propter inftantem neceffitatem
neceffitatem, aut propter
propter itineris lon-
gitudinem; tribus tamen omnimodis in idipfum convenien、
tibus, & absentibus quoque pari modo decernentibus, & per fcripta
confentientibus tunc ordinatio celebretur. Firmitas autem eorum
quæ geruntur per unamquamque Provinciam Metropolitano tribuatur
Epifcopo.

HUD

SCHOLION,

eorum,

doretum Petrus Alexandriæ Epifcopus, Sancti
Athanafii fucceffor, in Epiftola ad omnes Or
thodoxos, dicens: Sacros Ecclefiæ Canones præ-
fcribere, ut Epifcopatus detur confenfu Epifcopo
rum, in unum convenientium, fuffragiis cleri, &
populi poftulatione. Et Synodus Conftantinopo-
litana ad Damafum Pontificem fçribit Flavianum
Antiochenum Epifcopum electum ab Epifcopis
illius Provinciæ, tota Ecclefia fuffragante, utt
Canon poftulat. Utique Canon nofter Nicænus.
Etenim vetus lex obtinuit, & Sandorum P4-
trum in Nicæno Concilio decifio, ut fingularum Pro-
vinciarum Antiftites una cum finitimis, modo illis
ita vifum fuerit, Epifcopis, miniftros ad Ecclefia-
rum commodum in fuis ipforum provinciis ordinent,
Hoc eft, & eligant & confecrent: voce enim,
Xerpoto, quæ eft in textu græco, certum eft hic,
Χειροτονια,
quomodo & alibi, actum utrumque fignificari, L5. c. 23.
Eodem modo Canonem exponit Theodoretus
à Paulino Antiocheno Epifcopo, qui Evagrium
fuccefforem folus elegerat, & ordinarat, dicens,

Une Canonem egregiè exponit Joannes
Scholafticus, Ecclefiæ Antiochena Pref-
byter, ac deindè in Eutychii per Juftinianum
Auguftum iniquè dejecti locum Patriarcha Con-
ftantinopolitanus, in collectione Canonum di-
vifa in quinquaginta titulos, laudata à Nicolao
primo Pontifice in Epiftola ad Photium Eccle-
fiæ Conftantinopolitanæ intrufum. Eum ponit
Epift. 1 fub hoc titulo: Oportere Epifcopum tum à Metro-
politano, tum etiam ab omnibus ejufdem Provinciæ
Epifcopis ordinari, vel præfentibus ipfis, vel fcri-
pto confentientibus, ac non multitudini permittere
Epifcoporum electiones facere. Ab illo ait inno-
vari atque ad omnem Ecclefiam extendi duode-
cimum ac decimum tertium Canonem Laodicen-
fem: Ut Epifcopi Metropolitanorum, & eorum qui
funt circumcirca, Epifcoporum judicio conftituan-
tur. Turbis non effe permittendum eorum, qui
funt in Sacerdotio conftituendi, electiones facere.
L.4. C.20.
Eodem modo Canonem exponit apud Theo-plures fimul Canones violatos, Nempe vigefimum

tertium

cuiquam duas effe fubjectas. Atque exinde decidit litem pro præfato Hilario contra Patroclum Arelatenfis Ecelefiæ Epifcopum, ejufque prætenfum Primatum. Eodem refpicit actio tertia decima Synodi Chalcedonenfis, Bythiniæ Metropoliticam poteftatem ex integro adfcribens Cathedræ Nicomedienfi, Nicænæ autem folum Metropolitæ vacuum nomen, quoniam Canones, utique hic nofter, ftatuant eidem Provinciæ effe non poffe duos cum poteftate Metropolitas.

Rectè verò Conftantinopolitana Synodus dicit & veterem Ecclefiæ legem, & Nicæni Concilii decifionem habere, ut Epifcopus à Collegis Comprovincialibus eligatur. Antiquam enim, ab Apoftolis præfcriptam, electionis formam pandit nobis Sanctus Cyprianus in litteris ad Ecclefias Legionenfem atque Afturicenfem. Pro- Epift.64. pter quod diligenter de traditione divina & Apoflolica obfervatione obfervandum eft & tenendum, quod apud nos quoque fere per Provincias univerfas tenetur, ut ad ordinationes ritè celebran das, ad eam Plebem, cui Præpofitus ordinatur Epifcopi ejufdem Provinciæ proximi quique conveEpifcopus deligatur Plebe præfente, que fingulorum vitam pleniffimè novit, & unius cujufque actum de ejus conversatione perfpexit Quod &apud nos factum videmus. Venire id dicit ex traditione Divina, id eft, Lege Mofaica, cujus plures ritus Apoftoli in Ecclefiam traduxerunt.

clefias volumus innotefcat, ut nullus fibi ipfe aliqua
blanditus illudat.

Sanctus Hieronymus. Epifcopatus, & Presbyte
ratus funt jure Divino diftincti omninò Ordines;
verùm primis illis Ecclefiæ exordiis nemo dumta-

Tertiò addidit, ut ultimum de quovis fuffra-
gio judicium peti oporteat ab Epifcopo Metropo-xat in Presbyterum, fed omnis Presbyter com
litano. Unde is apud Græcos, uti in Libro de
facris ordinationibus afferit Symeon Archi-
epifcopus Theffalonicenfis, electionibus nun-
quam aderat; aderat, & quidem fine fuffragio,
quifpiam ejus clericus paffim Carthophylax, in-
fpecturus,& relaturusomnem electionis fucceffum,
ut ille tam de fraternitatis, quàm de Epifcopo-
rum fuffragio poffet liberè judicare.

Exiftimant quidam Plebem à Canone fuiffe privatam omni fuffragio. At malè. Nimis manifeftum eft & apud Orientis, & apud Occidentis Ecclefias etiam poftea Plebem poftulaffe, & fuffragatam, idque ex præfcripto Canonum, & contra eorumdem præfcriptum frequenter ufque ad effufum fanguinem tumultuatam. Et hinc Gregorius Nazianzenus, in defuncti Patris encomio, ftultam, & temerariam plebem optat excludi ab electionibus, eafque committi folis Clericis, & Monachis, fic enim nunquam Ecclefiis malè effet. Quod votum tandem recepit, ac in Canonem redegit Ecclefia, atque adeò adversùs populares electiones, & turbas reducere conantes Luteranos, & Calviniftas rectè ftatuit Tridentina Seff. 23. Synodus: Si quis dixerit Ordines ab Epifcopis col

c. 3.

latos fine populi, & poteftatis fæcularis confenfu
irritos effe, anathema fit. Longa eft hæc res,
variis fæculis paffa mutationes varias, alibi enu-
cleandas,

APPENDIX.

An Epifcopi Confecratio facta ab uno
Epifcopo fit valida?

A

Paucis annis quidem ab uno Epifcopo per Apoftolicæ Sedis juffionem confecratus Epifcopus apud nos ordinavit, non tantùm Pref byteros, ac omnium graduum Clericos plurimos, fed & quofdam Epifcopos aliis duobus adfiftens, atque ita apud multos de hifce Ordinationibus natus eft fcrupulus, exiftimantes Epifcopum de jure Divino ordinari debere à tribus, in quo Sedes Apoftolica non poffit difpenfare. Eft fcrupulus palam injuriofus dicta Sedi, confuetæ non ab heri aut nudius tertius, fed ab ipfis Apoftolorum temporibus uti ifta poteftate. Nam & Ferrandus Fulgentius, Ecclefiæ Carthaginenfis Diaconus, antiquus Canonum collector, ex Synodo Zellenfi, & Siricii Pontificis fanétionibus adducit hunc Canonem: Ut unus Epifcopus Epifcopum non ordinet, excepta Ecclefia Romana .

Fateor ergo atque profiteor effe omninò morem, & Canonem Apoftolicum, ut Epifcopus à cunctis fuis Comprovincialibus, aut ad minus eorum tribus ordinetur. Etenim teftatur Apoftolus, Timotheum quidem à fe ordinatum, attamen per impofitas manus Presbyterii, id eft, plurium Presbyterorum, feu Epifcoporum. Apoftolicis enim temporibus inter Epifcopos, & PresbyteLos nullum fuiffe difcrimen affeverat frequenter Canones Conc.Nic.Tom I.

pletè in Epifcopum ordinabatur, qui mos dudum
perfeveravit in quibufdam Ecclefiis, præfertim
Alexandrina. Hunc effe Hieronymi fenfum
facilè, & lucidè poffit oftendi: Poffit oftendi eif
dem Ecclefiæ initiis Epifcopos paffim confecra-
tos à tribus, quos inter principalis confecrator
erat Patriarcha, Primas, aut Metropolita.

Nihilominus & ipfi Apoftoli, & eorum pro-
ximi fucceffores, frequenter etiam foli, Epifcopos
confecrarunt. Etenim Tito Cretenfium Metro-
politæ mandat Apoftolus, ut per civitates confti-
tuat Presbyteros, id eft, ut ipfe ftatim fubdit,
Epifcopos, utique folus, quoniam post abitum
Zenæ & Apollo, quos ftatim Nicopolim evoca-
bat, nullum penitus collegam in omni infula
Titus erat habiturus. Quod ipfum alios quoque
gentium primos Doctores feciffe, ac ob eandem
Collegarum carentiam facere debuiffe, referunt
fidi Ecclefiaftici Annales. Reddita per Conftan-
tinum Ecclefiis pax excludit hanc neceffitatem,
adeoque & eandem licentiam exclufit primùm
Arelatenfis Synodus, deinde Nicæna, volue-
runtque juxtà Apoftolicam Regulam deinceps
Epifcopum, ad minus à tribus, ordinari.

non

Nequaquam tamen datam ab uno, aut duobus ordinationem declararunt irritam, aut iteran, dam. Nullo modo. De futuro dumtaxat ftatuunt, profcribentes confuetam huc ufque variorum Epifcoporum ufurpationem; de factis Ordinationibus omninò nihil: Ratas relinquunt & inconcuffas. Quod ipfum liquet ex ratione motiva Nicæni Canonis, adducta per Innocentium primum in litteris ad Victricium Epifcopum Rothomagenfem: Ne unus Epifcopus ordinare præfumat, ne furtivum beneficium præftitum videatur. Inhibetur ejufmodi ordinatio quia irrita, fed quia obnoxia, aut certè fufpecta furtivæ clandeftinitatis. Rationem hanc eleganter & largius exponit Gregorius Magnus in litteris ad Sanctum Auguftinum Anglorum Epifcopum, qui intra Angliam nullos habens orthodoxos Collegas proponit Pontifici hanc quæftionem: Peto, fi longinquitas itineris magna interja- Quat.8. cet, ut Epifcopi facilè non poffint convenire, an debeat fine aliorum Epifcoporum præfentia Epifcopus ordinari? Dubitabat, num ordinationi adftituros Collegas advocari oporteret è Gallia. Ref pondit verò Pontifex: Et quidem in Anglorum Ecclefia, in qua adhuc folus Epifcopus inveniris, ordinare Epifcopum non aliter, nifi fine Epifcopis potes. Nam quando de Galliis Epifcopi venient, illi in ordinationem Epifcopi tefies tibi affiftent. Sed fraternitatem tuam ita volumus in Anglia Epi fcopos ordinare, ut ipfi tibi Epifcopi longo interval lo minimè disjungantur, quatenus nulla fit neceffi tas, ut in ordinatione alicujus Epifcopi convenire non poffint. Patrorum quoque aliquorum præfentia valdè eft utilis ut facillimè debeant convenire . Cùm igitur, Deo auctore, ita fuerint Epifcopi etiam in propinquis fibi locis ordinati, per omnia Epifcoporum ordinatio fine aggregatis tribus, vel quatuor Epifcopis fieri non debet, Nam in ipfis rebus fpiritualibus, ut fapienter & maturè difpo нь

nan