interrogatus effem, ne infereretur utique refpondif-1 Epift. 69. | fium Metropolita. Hi illic audierunt cantari illud Hæc omnia confirmat Magni Caroli Legatio in laudato colloquio cum Leone tertio Pontifice: Secundum hujus temporis qualitatem, imbecillitatem fratrum noftrorum charitate compatientes quærimus, in eo laboramus, ut quia Mundi finis appropinquat, in quo, ficut prædicta funt tempora periculofa, etiam ideo inter cætera maximè fratribus noftris prodesse valeamus. Quò ergo fideles in Domino in Sacramento fidei reddere ftudeamus, dig idcirco quia præfatum Symbolum à quibufdam ita cantari reperimus, & quod id Ecclefiafticæ congrue re fidei ficut fentimus, utique cognovimus, atque per hoc & nunc jam plurimos doctos, & fine fine ufque in finem fæculi de tanto myfterio, fi ita teneatur, in & Ex his etiam verbis difcimus varia. Primò, Quæftio eft quando, & qua occafione Franco- cantando tantos inftruere, quàm tacendo indoctos nunquam fcituri effent nifi cantaretur; fortasse no- Eifdem annis cœperunt quidam Græci circa fancti Spiritus Proceffionem contumaciter delirare, & ifta de re fcribit in Chronico Ado Archiepifcopus Viennenfis; Synodus magna Grani-Aquis congregatur anno Incarnationis Domini odlingentefi mo nono, in qua Synodo de Proceffione Spiritus fancti quæftio agitur, utrum ficut procedit à Patre, ita procedat à filio. Hanc quæftionem Joannes Monachus Hierofolymitanus moverat, cùm Regula & fodes Ecclefiaftica firmet Spiritum fandum à Patre & Filio procedere non creatum, non genitum, fed Pa tri & Filio coæternum & confubftantialem. Et Re gino Abbas fcribit ad eundem annum: ImperaFor de Ardenna Aquas reverfus mense Novembris Concilium de Proceffione Spiritus fancti habuit Quam quæftionem Joannes Monacbus quidam Hierofolymis primò commovit. Cujus definiende caufa Bernarius Epifcopus Wormatienfis, & Adalardus Abbas Monafterii Corbeja, Romam ad Leonem Papam miffi funt. Quis fuerit ifte Joannes Monachus, quo anno errorem fparferit Hierofolymis, & an ipfe, an quis ejus difcipulus illum detulerit in Franciam, ignoro. Interim oppreffis per Saracenos Orientalibus Ecclefiis grandes eleemofynas tunc mifit Magnus Carolus, & ifta occafione Græcorum Clerici, & Monachi venerunt frequentes in Franciam. Exiftimo hanc fuiffe primam cantandi in Francia Symboli originem, & hunc cantum non dumtaxat ad erudiendum fed etiam ad muniendum adverfus ifta venena imperitum populum fuiffe introductum. Certum eft non fuiffe factum, nifi poft mortem Santi Bonifacii. Quomodo enim ille in alienum à Romana, quam unicam plantare in Francia fuerat folemniter Romæ ad Corpus Sancti Petri profeffus, difciplina Ritum confenfiffet? Hæc interim novitas fuit inducta de confenfu Sedis Apoftolica. Verùm cum aliquo exceffu. Inductus enim fuit plenus Hifpanæ Ecclefiæ mos, cantans Symbolum cum famofo additamento. Nec fine fundamento. Ita enim cantari exegit hærefis iftius Græci Monachi. Et quoniam Alcuinus Flaccus, & magni Francorum alii Doctores potenter recalcitrabant, iftam Aquenfem Synodum celebrari voluit Imperator Carolus, Romamque legavit Bernarium Epifcopum, & Adalardum Abbatem, non ob iftius dogmatis, de quo nulla erat apud Latinos cefpitatio, fed ad iftius novi cantus quæftionem definiendam. Regino Abbas involutè loquitur. Forfan ex ftudio, ne Francia Ecclefiæ revelet contumaciam adverfus Romanam Ecclefiam. Hæc omnia lucent ex difceptatione Bernarii, & Adalardi cum Leone tertio Pontifice. Nec tum de dogmate, fed de folo additamenti cantu difceptarunt. Succeffit Felicis Urgellitani Epifcopi, ac Eligendi Primatis Toletani Neftoriana Hærefis. Et quod adverfus ipfam plures Francorum Ecclefiæ cœperint cantare Conftantinopolitanum Symbolum fupra nobis dixit Walafridus Strabo . Et jure meri tò. Quod Nicænum Symbolum non tantùm contra Arianos, fed contra omnes eo ufque natas hærefes, fit decretum, ac defcriptum, teftantur Magnus Athanafius, & in Apologeticis pro eodem Athanafio libris Lucifer Calaritanus Epifcopus. Quod Neftorianam, quæ tunc fub aliorum errorum nominibus graffabatur, Hærefim fingulariter deftruxit, frequenter ac infigniter demonftrat Sanctus Cyrillus Patriarcha Alexandrinus. Quæ omnia funt omnino vera, etiam de Symbolo Conftantinopolitano. De hocce habet in fuo adverfum Græcorum Photianas calumnias opere Eneas Parifienfis Epifcopus: Fides Catholica, quam die Dominica decantat ad Miffam Univerfalis Galliarum Ecclefia. Floruit ille, & fcripfit fub Regno Caroli Calvi. Tunc ergo omnis Gallia Symbolum, & quidem cum additamento, folemniter ad Miffam decantabat. Difertè id Eneas adfirmat: cantabat in fola, & omni Dominica, ad morem Hifpanorum. Hæc tamen Æneæ verba: Univerfalis Galliarum Ecclefia, funt cum falis grano accipienda. Lucet ex Walterii Aurelianenfis Epifcopi Capitulari, cunctis iftius Parochia pagenfibus Ecclefiis mandante? Credo in unum Deum, apud omnes ad miffam decantetur. Edictum hoc altè clamat. Symbolum tunc in cunctis Pagis non fuiffe cantatum: quod nempe quidam ab avito more nollent recedere. Et Walterius fuit Æneæ Coœtaneus. Cantus tamen ille pedetentim ad omnes etiam pagos pervenit. Nec folummodo in Gallias, fed etiam in Germaniam, Longobardiam, ac omnem fuam Monarchiam Carolus Magnus, ac ejus pofteri hunc morem introduxerunt. Etenim Veronenfis in Longobardia Epifcopus Ratherius in Sy nodica ad fuum forenfem Clerum Epiftola mandat, ut omnes memoriter fciant tria fidei Chriftianæ Symbola: Symbolum Apoftolicum Symbolum Sancti Athanafii, & Symbolum quod cantatur ad Miffam. Quod ipfum repetit in fuo Romano Itinerario. Statim poft extin&tum Magni Caroli in Imperio genus fub Hugone Italiæ Rege vixit Ratherius nec ipfe illum cantum induxit in Italiam. Eum igitur illic invenit plantatum, aut ab ipfo Carolo, aut ab ejus filio Ludovico Pio, aut à nepote Lothario, aut à fecundo Ludovico hujus filio. Hi cuncti ftuduerunt fubjectas fibi Ecclefias cogere ad eundem per omnia ritum. Notanda funt Ratherii de Apoftolico Symbolo verba: Sicut in correctis Pfalteriis invenitur. Evincunt hodiernum, quo Conftantinopolitanum ad folam Miffam,Athanafianum ad primam,Apoftolicum Symbolum recitamus ad alia Divini Pfalterii feu Breviarii officia, morem effe fatis antiquum. Per Imperatoris Leonis Ifauri, qui omnem Illyricanam Diœcefim, ac omnes Italiæ ad Orientale tunc Imperium spectantes Provincias in Patriarchicam Conftantinopolitani Epifcopi poteftatem transcripfit, violentiam pleræque ifta Provinciæ admiferunt Græcorum Ritum in Divinis officiis: quædam ex integro, quædam mixtim. Quod enim etiam Neapolitana, Romæ vicina, Ecclefia nono Chrifti Domini fæculo habuerit duplicem Epifcopum, duplicem tam Regularem quàm fæcularem cum fuo Populo Clerum, duplicemque in Divinis officiis Ritum, Latinum utique & Græcum, habes in vita Sancti Athanafii Epifcopi Neapolitani. Proinde omnium iftarum Ecclefiarum Græcizantes fideles ad Miffam Græco ritu omnino decantabant Symbolum Et hæc eft vera ratio, cur ifti Italia Populi etiamnum hodie libenter græcizent. An & Latini tune Symbolum cantarent, ignoro. Existimo non cantaffe, nifi poft illic ftabilitum Francorum Imperium, poft expulfos Longobardos. Porrò Romana Ecclefia, licèt tunc necdum cantaret Symbolum, ejus tamen cantandi paffim dabat facultatem. Hanc uti Francis dedit, ita & Moravis, atque Bohemis. Etenim de ipforum Archiepifcopo Sancto Methodio fcripfit ad eorumdem Principem Sfeuto pulchrum: Hunc Methodium Venerabilem Archiepifcopum veftrum interrogavimus coram pofitis fratribus Epifcopis, fi ortodoxæ fidei Symbolum ita crederet, & inter facra Epift.: 410 Missarum folemnia caneret, ficut Sanctam Romanam Ecclefiam tenere, & in Sanctis Sex Univerfalibus Synodis à Sanctis Patribus, fecundum Evangelicam Chrifti Dei noftri auctoritatem, promulgatum atque traditum conftat. Ille autem profeffus eft fe juxta Evangelicam & Apoftolicam doctrinam, ficuti Sanda Romana Ecclefia docet, & à Patribus traditum eft, tenere & pfallere. Hæc omnia probavit Joannes Pontifex, & una cum Methodii Epifcopatu firmavit. Notanda funt verba Sicut Sanctam Romanam Ecclefiam tenere conftat. Non additur, Et pfallere: quia fcilicet ufque tunc Romana Ecclefia Symbolum non cantabat. San tus Methodius erat ex illis Epifcopis, qui in famofa de Bulgarorum Provinciis lite fuerat adverfus Conftantinopolitanam Romanæ Ecclefiæ, atque ita vel fponte deferuerat Bulgariam, vel à Sancto Ignatio Patriarcha Constantinopolitano fuerat ejectus. Hinc cum Sancto Cyrillo Monaco cœpit prædicare Moravis, ac Bohemis, ex Barbaris fecit Chriftianos, Græco more cantavit illis Symbolum ad Miffam, Divina officia celebravit in lingua Sclavonica, atque ita Romanæ Ecclefiæ fe reddidit fufpectum, Evocatus purgawit fua Acta, atque ita Joannes octavus probavit Symboli cantum, dummodo tamen cantaretur, ficuti illud tenebat Romana Ecclefia: hoc eft,fine facto per Hifpanos & Francos additamento. Vicinam Bavariam tunc poffidebant Franci : hinc Pontifex timuit, ne Methodius additamentum inde mutuaretur. Reftat quæftio, quando Romana Ecclefia folemnem Symboli in Sacrificio cantum admiferit? Incognitus & Schifmaticus libri de Latinæ & Græcæ Ecclefiæ feparatione Auctor fcribit additamentum fuiffe à Francis Hæreticis injectum Symbolo, ab illis valde vexatam Ecclefiam, adverfum illos argentea fcuta per Leonem tertium erecta, & adjungit de Benedicto tertio: Poft Leonem bunc Benedictus videns & ipfe à prædictis affligi maximis incommodis, Populum Gręcè & Latinè cantari Symbolum conftituit. Præterea ad quatuor Patriarchas dedit litteras, ne impofterum Romanos Pontifices admitterent, nifi prius ab eisdem accepta Sacri Symboli profeffione, quemadmodum Sand & Oecumenica Synodi tradiderunt. Utique fine additamento; ac hominem erra re, ac Latinarum rerum effe imperitum evincit vel fola Joannis octavi jam laudata Epiftola. Veritatem nobis exponit in libro de quibufdam Cap. 2. ad miffam fpectantibus Venerabilis Augienfium Abbas Berno: Romani Symbolum poft Evangelium ufque ad hæc tempora Dive memoria Henrici Imperatoris nullo modo cecinerunt. Sed ab eodem interrogati, cur ita agerent, me coram adfiftente audivi eos bujufmodi refponfum reddere, videlicet quod Romana Ecclefia non fuisset aliquando ulla hærefeos face infecta, fed fecundum Sancti Petri doctrinam in Catholica fide permaneret inconcuffa, & ideo magis his neceffarium effe illud Symbolum fæpius cantando frequentare, qui aliquando ulla hærefi potuerunt maculari. At Dominus Imperator non antea defiit , quam omnium confenfu Domino Benedicto Apoftolico perfuafit, ut ad publicam Missam illud decantarent. Sed utrum hanc confuetudinem fervaverit adbuc affirmare non poffumus, quia certum non tenemus. Perfuafit ipfum non ad fingulas reci tari, fed ad folas folemnes Miffas cantari. Imperator Henricus Sanctus perfuafit Benedicto Octavo Pontifici, in die fuæ Auguftæ Coronationis, Domini anno poft millefimum decimo quarto. Et exinde Romana Ecclefia conftanter cantavit Symbolum. Ac tantùm fingulis Dominicis, & quibusdam festivis diebus recitare cœpit etiam ad privatas Miffas. Etenim Bernoni Coætaneus, qui Romanæ Ecclefiæ præfertim Ritus exponit, Guido Abbas Micrologus fcribit in libro de Ecclefiafticis obfervationibus: Credo in unum, juxta Canones, in omni Dominica & in omnibus Dominicis folemnitatibus, item in feftis Sandæ Mariæ, & Apoftolorum, & Sanctæ Crucis,&o omnium Sanctorum, & dedicationis, decet cantari, nec immeritò, nam & de iis fingulis in eodem Symbolo aliqua reperitur commemoratio. Hinc difcimus primò, quod nefcio quis inter Benedictum octavum, & Gregorium feptimum, Pontifex de cantando Symbolo ediderit generalem canonem. Secundò, quod illud cantari jufferit. Tertiò, quod id jufferit in omnibus feftivitatibus, quorum in Symbolo eft aliqua memoria. Decretum Fidei, feu Symbolum. Uncta generalium Synodorum de fide adver Cluse graffantem hærefim decreta titu Epift. 77. lare fidei Symbola apud antiquos non fuit infuetum. Etenim in litteris ad Anatolium Conftantinopolitanum Epifcopum fcripfit de Attico Prefbytero,ab Eutychianifmi fufpicionibus purgando, Sanctus Leo Pontifex: Chalcedonenfis Symboli de fide definitionem profiteatur. Et in Constantinopolitana Synodo ad Joannem fecundum Patriarcham, & Imperatorem Juftinum primum exclamavit omnis Conftantinopolitanus populus, Symbolum Chalcedonenfe modo prædica. Acta ex- Cap: 3. tant in Synodo Menna Patriarche. De Chalcedonenfis Synodi Epifcopis ad Imperatorem Conftantinum quartum fcripfit etiam Manfuetus Archiepifcopus Mediolanenfis: Sancti Patres in confilio conftituti fidei fundamina ftatuentes, Splendidiffimo fermone & elegantia urbanæ fcientiæ Symbolum ortodoxa fidel confecerunt, retro Patrum veftigia fequentes, tam Sandi Nicani Concilii, quàm Conftantinopolitani sea Ephefini primi, quorum Sanctionibus Dei Ecclefia toto orbe decoratur. Adfirmat ab omnibus iftis quatuor Synodis conditum Symbolum. Et ad Lectam Imperatoris Heraclii Eothefim dixit in fua Synodo Sergius Patriarcha Conftantinopolitanus: Hæc funt Patrum dogmata, hæc Sanctorum quinque Conciliorum Symbola. Exftant verba in Lateranenfi Synodo Sancti Martini Pontificis. Et titulus non caret fundamento. Etenim Symbolum eft nobis Latinis collatio: At verò generalis Synodi de fide decretum eft collatio omnium Epifcopalium fuffragiorum. Attamen fingularis nequaquam vulgata fuit ifta Titulatio,& folum Apoftolicum, Nicenum, Athanafianum & Conftãtinopolitanum Symbolum propriè, & paffim dicuntur Symbola, quia nempe fidei Symbolum effe debet non quævis, fed in brevem totius fidei compendia riam Regulam, & in paucis verbis comprehen fam fam Chriftianitatis tefferam fafta collatio, quam | | Pando veftræ Potentiæ, quid de Sando Chalcedo habemus in folis laudatis Symbolis. Hinc de antiquis Ecclefiæ Patribus, ac ipforum Synodis in exclamatorio ad Imperatorem Martianum fermone dixit Chalcedonenfe Concilium: Hanc pro Symbolo defenfionem contra eos qui calumniam tentaverunt fruere, protulerunt non aliud nobis ad confeffionem proferentes Signaculum fidei, fed quod malè ab hoftibus corruptum fuerat inftaurantes Agunt adverfum damnatos à fe Eutychianiftas qui ipfos de novo Symbolo edito, adeoque de violato Ephefino Canone criminabantur. Ajunt à fe non novum editum, fed Nicænum Symbolum dumtaxat expofitum, ac stabilitum, ex an tiquo Synodorum more. Eodem modo adverfum eafdem calumnias purgant novum Sancti Leonis Pontificis. Oftendunt fimiles à magno Athanafio, Sancto Gregorio Nazianzeno, Santo Cyrillo, Sancto Proclo, Joanne Antiochiæ Patriarcha, ac aliis Patribus adverfum varios hæreticos prodiiffe Epiftolas, & concludunt : Non igitur nobis admirandi Romane Urbis Præfu lis epiftolam, velut innovationis offendiculum, feu novum contra Canones attentatum & Vulgatum Symbolum criminentur. Etiam fidei profeffio, quam ad pacificandas poft exortam in Ephefino Concilio difcordiam Ecclefias edidit dicti Patriarchæ Joannis Synodus, à Neftorianis fuit paffa eamdem criminationem: Et ipfum eodem modo in Epift. 35. litteris ad Acacium Melitinæ fecundæ Armeniæ من nenfi Concilio fentire dignofcor. Hoc etenim nullatenus à veritate discordat, quoniam fidem traditam à Sanctis Beatifque trecentis decem & odo Patribus firmavit, non dogma aliud introduxit, non alterum Symbolum, non vanam expofitionem. Adfirmat varia. Primò, quod Nicænum Symbolum fit commune totius Ecclefiæ, in quo omnes Orientales baptizent, & baptizentur. Secundò, quod alterius Symboli editio fit grave fcandalum, feu peccatum: Eft enim prævaricatio Ephefini Canonis. Tertiò, quod nec magnus Leo, nec Chalcedonenfis Synodus iftud fcandalum commiferint ut pote qui non notum fidei fignaculum, Mathema, aut Symbolum, fed folummodo novam Nicæni, feu Conftantinopolitani fignaculi expofitionem produxerunt. Nam neque laudatus Pontifex fuam epiftolam, neque laudata Synodus fuam definitionem ad Populum direxit, nec ab ipfo memoriter addifci illam, aut in illa baptizari fanxit, fed uterque illas direxit ad folos Epifcopos, ut iftis novis expofitionibus tamquam novis fcutis, adverfum novas Eutychianorum blafphemias uterentur, atque pugnarent. Quartò docunt, quod & magnus Leo, & cuncti Chalcedonenfis Synodi Patres libentiffimè iftud palam profitebuntur, atque ita fe apud fcandalizatos pufillos expurgabunt. Proinde licet in quovis Synodali fidei decreto reperiatur aliquid de Symbolis effentia, hæc tamen tota non reperitur, nifi in Symbolis Apoftolico, Nicæno, Athanafiano, & Conftantinopolitano. Metropolitam purgat Sanctus Cyrillus. Et adverfus Eutychianorum, qui & Chalcedonenfem Synodum, & laudatam magni Leonis Epiftolam convitiari pergebant, nugas ad Leonem Epift. 43. Imperatorem refcripfit cum fua Synodo Epiphanius Pergenfis Epifcopus Pamphylia Metropolita unus è Chalcedonenfis Concilii Patribus. Adfirmat fe cum fuis Epifcopis baptizatum & baptizare in Nicæno Symbolo, ipfum ab omnibus coli & prædicari, omnes in ipfo velle mori, & profequitur: Non ergo Eutychianifta mentem fimplicium fubvertentes, bæc dicant: Nos enim & Nicænam Synodum debito honore veneramur, Chalcedonenfem quoque fufcipimus veluti fcutum eam contra hæreticos exponentes, & non mathema fidei exiftentem, non enim ad Popolum à Papa Leone, & à Sando Chalcedonenfi Concilio fcripta eft, ut ex hoc debeant fcandalum fuftinere, fed tantum modo Sacerdotibus, ut habeant quo poffint repugnare contrariis; duarum namque naturarum feu fubAantiarum unitatem in uno Chrifto declaratam invenimus à pluribus apud nos confiftentibus Sandis & Religiofiffimis Patribus, & nequaquam velut mathema aut Symbolum his qui baptizantur, hoc tra dimus, fed ad bella hoftium refervamus. Si vero propter medelam eorum, qui per fimplicitatem fcan-Synodalis univerfæ Egyptiace Diœcefis ad Jodalizati nofcuntur, placuerit veftræ Potentiæ San&iffimo Leoni Romanæ Civitatis Epifcopo, nec non aliorum pariter Sanditati, propter iftorum condefcenfionem, quatenus idem Sanctissimus Vir litteris fuis declaret, quia non eft Symbolum neque Mathema epiftola, quæ tunc ab eo ad Sanctæ memoriæ nofrum Archiepifcopum Flavianum dire&a eft, quod à Santo Concilio dictum eft, fed hæretice pravitatis potius increpatio. Etiam Julianus Coenfis Epifcopus, Sancti Leonis apud Orientalem Ecclefiam Legatus, fcripfit ad eundem Principem: Nicænum Symbolum, licet ad occultanda Chriftianitatis arcana fpectaret, varii Patres fuis fcriptis integrum indiderunt, compulfi à con vincendis Hæreticis, Sanctus Athanafius in litteris ad Imperatorem Jovinianum, in litteris ad Antiochenam Ecclefiam, & in litteris ad Eu- hom. 72. Epift. 60. ftathium Sebaftenfem primæ Armenia Metropo cap. 11. litam Magnus Bafilius, in Panario Sanctus Epiphanius, Sanctus Cyrillus Patriarcha Alexan- Epift. 1. drinus in litteris ad fuos Monachos, in litteris ad Epift. 15. Neftorium Hærefiarcham, & in libro ejufdem Symboli expofitorio, Hermias Zozomenus in hiftoria Ecclefiaftica, in libro de Synodis San&us Hilarius Pictavienfis Epifcopus, in libro, quo etiam Regibus in Divinam Majeftatem delinquentibus non parcendum ab Epifcopali auctoritaté demonftrat, fcripto ad Imperatorem Conftantium adhuc Catechumenum, Lucifer Calaritanus Archiepifcopus, in pœnitentiali ad Liberium Pontificem Epiftola, Ariani hiftriones Urfatius & Valens, ac in litteris ad Imperatorem Leonem Magnus Papa Leo. Etiam Epift. 97. apud Ecclefiafticam Theodoreti hiftoriam extat Epift.46. من vinianum Imperatorem Epiftola, in qua refer- rum cap.1. Metropolitam etiam Magnus Bafilius adfirmat à rum definitionum, & Actionum. In Ephefino, Epik. 83. Epift. 78. Lib. 4. Tractatu de fide, quem Ruffinus Presbyter Lati- epift. 99. Nec admireris hoc; etenim non folam Arianam, fed omnes omnino, & præfentes & futuras, circa Divinæ Majeftatis fubftantiam, aut circa Divini verbi inhumanationem hærefes proftravit, & præfocavit illud Symbolum. Ita teftatur in litteris ad Maximum Philofophum SanЯus Athanafius: Vincant, & robur fuum habeant que Nicee Patrum confeffionibus conftituta funt Recta enim fides eft, & quæ fufficiat exterere omne's impias hærefes, & præcipuè Arianam. Agit in Neftorii præcurfores, qui etiam tunc blaterabant Mediatorem effe purum hominem. Ir epiftola ad Antiochenam Ecclefiam demonftra: Sabellii, Arii, Macedonii, Photini, Apolli narii, ac omnium Erronum hærefes damnari à noftro Symbolo. Et in litteris ad Epictetum Corinthi Epifcopum fcribit: Fides, que Nicea à Patribus fecundùm facras fcripturas tradita, &' confeffionibus confirmata eft, fatis mihi & efficax vi·· detur ad omnem impietatem evertendam, & pieta·· tem ejus, quæ in Chrifto eft, fidei conftituendam Et infra: Nicæna Synodus omnium hærefum profi gatrix, ac imprimis Ariane, Tropheum habenda eft. Agit in Apollinarii blafphemias Nicæna Synodo pofteriores, affirmatque ipfas omnino everti per noftrum Symbolum. Et in libro de Ariminenfi, & Seleucienfi Synodis: Nicænum Concilium adverfus Arianam cæterafque hærefes fatis valet, quas per fanam fidem condemnavit. Et confirmat ex totius Ariminenfis Concilii ad Imperatorem Conftantium Relatione: Nicena fides eft fola boftis &interfectrix Ariane bærefeos, per quam non illa fola, fed & reliquæ hærefes fublatæ funt. Et in Epiftola ad Africanos Epifcopos fcribit: Nicæna Synodus revera tropheum, & columna eft, ubi omnes hærefes infcriptæ oftentui funt ac triumpbantur. In litteris ad Euftathium Sebaftenfem Differt.de Symb.Ap.& Nic.T.I. defcripta eft. Et in libro de vitanda hæreticorum Lib. 1. Et hinc in erudito contra Eutychianiftas libro vit, |