147 quod Alexandrina Ecclefia habuerit plures quàm | | infuper de Apoftolici Canonis prævaricatione per feptem Diaconos, adeòque non obfervarit quar- Tranfitum de Ecclefia ad Ecclefiam. Et adjunxit: numero fex, atque ita erant tunc in vivis novem-feruerit, quod fuæ cupiditatis atque ambitionis oculos decim. An nullus locus per alicujus mortem va carit, ignoro. Item ignoro quis fuerit confuetus iftjus Ecclefiæ numerus. Damnati Presbyteri erant item numero fex,qui cum ipfis feptemdecim. funt viginti tres. Porrò inter ipfos non reperitur Georgius Laodicenfis. Et hic omninò videtur ante Arii Damnationem fuiffe in Presbyterio, atque ita fuiffe vigefimus quartus. An hic fuerit confuetus numerus, non poffum edicere. Secundò difcimus, quod Alexandrina Cathedra habuerit etiam Pagenfes Parochias,atque in hoc non fuerit remulata Romanam. Romana enim, quò & ad Patriarchalem & ad Papalem follicitudinem effet expeditior, nullam unquam habuit Forensem Parochiam. Dumtaxat habuit quædam Suburbana Cœmeteria. Tertiò difcimus, quod omnes Mareotica Parochiæ fpectarunt immediatè ad Alexandrinam Cathedram. Hinc omnis ejus Clerus in Litteris, apud fecundam S. Athanafii Apologiam exftantibus ad Philagrium Augustalem profitetur fe Regione & Nomo fpectare ad Epifcopatum S. Athanafii. Et ipfe Athanafius addit iftic nunquam fuiffe Epifcopum, immò nec Chorepifcopum. Parochiæ illa quot fuerint, eft incertum. Datis ad Tyriam Synodum Literis quindecim Presbyteri & quindecim Diaconi fubfcribunt; Hifcè autem S. Alexandri Litteris fexdecim Presbyteri, ac totidem Diaconi. Nempè Tyriæ Synodi tempore fextam decimam Parochiam tenebat calumniator Ifchyras. Proinde videntur fuiffe fexdecim: Quævis videtur habuiffe fuum Presbyterum ac fuum Diaconum. Sanctus Athanafius in laudata Apologia affirmat fuiffe decem, & aliquandò plures. Quartò difcimus, quod præter iftas Mareoticas Parochias Alexandrina Cathedra nullas habuerit alias forenfes. Harum enim folarum Clerus fubfcripfit fancti Alexandri Litteris. Nempè quò vigilantiùs poffet adminiftrare curam Patriarchalem. Eft & alia quæftio: Quare S. Alexander in fuis Synodalibus atque Encyclicis litteris exprefferit nomen & crimina Eufebii Nicomedienfis Epifcopi? Ejus tranfitum è Berytensi Phænicum EccleTia ad Bithynorum Nicomedien fem Metropolim? Refpondeo Eufebium, utpote Collucianiftam, id eft, fub Luciano Antiochenæ Ecclefiæ olim Presbytero ac Doctore Condifcipulum, ftatim ab Ario dudum ante hanc Synodum fuiffe invocatum, & pertinaciter ei faviffe. Erat vir Regii fanguinis, ideoque potens verbo & opere. Erat & Sorex Palatinus. Hinc relicta Berytenfi tranfivit ad Regiæ Civitatis Cathedram. Etenim Imperator Diocletianus Nicomediæ ædificaverat Auguftum Palatium,atque ita iftic fixerat Sedem Orientalis Imperii. Et iftum Eufebium, utpote primò Orientalis, tunc Pontica Diœcefeos Epifcopum quem damnari, & auctoritate circumfcribi omninò oportebat, S. Alexander damnare non potuit: Hinc cenfuit ejus nomen inferendum laudatis Literis, atque ita hominis auctoritatem ligandam & abolendam. Hinc ipfum non dumtaxat de hæFetico Ariana Blafphemiæ patrocinio notavit, fed Differt. Prom. Tom. I. ad Nicomedienfis Ecclefiæ Epifcopatum obtinendum Lib. I. cap. 3. Sanctus Alexander Arium & ejus Congerro- ftatim cap. 3. 148 ftatim in executionem miferit, ac Arium cum litanum. Etiam de fe-ipfo fcribit in Epiftola qua- Verùm hic oritur Quæftio, qua auctoritate fanctus Alexander in Arium & ejus Affeclas tulerit Sentantiam exilii? Etenim ifto tempore hæc Poteftas nondum erat Epifcopis. Privativè fpe&tabat ad Imperium. Etenim in Litteris ad Theophilum Alexandriæ Patriarcham de Joanne HieEpift.62. rofolyma Epifcopo fcribit sanctus Hieronymus : Joannes nuper nobis poftulavit & impetravit exilium.rit Monachus, pro dolor! Monachis & minatur & impetrat exilium: Et hoc Monachus, Apoftolicam Cathedram habere fe jactans. Quid opùs eft auctoritate publica, & Refcripti impendiis, & toto orbe difcurfibus? Tangat faltem digitulo, & ultro exibimus. Palam affirmat Joannem, licet fe Apoftolicæ Sedis Patriarcham jactitaret, non potuiffe profcribere, fed illi opus fuiffe Auctoritate publica ac Refcripti impendiis. Et inter Articulos, ex qui-periffet, pro eo atque eum ab Ecclefia profcribere debe- Ep.127. prædatus, & adjectis Principum minis egerit extra Patrium Solum. Non implorato Principum Refcripto, fed adjectis minis, utique dumtaxat confirmatoriis. Et ad iftius Theophili Nepotem, ac in Alexandrina Cathedra Succefforem, S. Cyrillum, de Martiniano Pelufienfis Ecclefiæ fcelerato Presbytero, qui Epifcopatus mercandi caufcribit fa accefferat Patriarchalem Metropolitn, S. Ifidorus Pelufiotes: Quod cum Sandlitas tua com- Lib. 2. bat, per Litteras comminata eft, atque affirmavit se bus S. Joannem Chryfoftomum damnavit Synodus ad Quarcum, fuit & hic: Quod Porphyrium Presbyterum Eutropio, ut in exilium pelleretur, tradiderit. Utique fine legitima caufa. Nempè Joan-||ptiaca Regione profcripturum & abdicaturum. nes, licet Regiæ Civitatis Epifcopus, non poterat relegare. Et de Hærefiarcha Audio fcribit S. Hæref. Epiphanius: Audius in Scythiam ab Imperatore rele79.C.14. gatus eft, quod populos paffim ab Ecclefiae obfequio re traberet, cum eo nomine effet ab Epifcopis ad Imperatorem delatus. Et per Jacobum Sirmondum vuigatus Euthychianæ Hiftoriæ, feu de geftis Acacii Conftantinopolitani Epifcopi Breviculus habet: Scripfit ad Papam Simplicium Timotheus Salophaciolus Alexandria Patriarcha, dicens Petrum Mogum, fibi fuper-intrufum adverfarium Hærefiarcham, olim in Diaconio effe damnatum, nunc etiam Chriftiana fociecate femotum, mandans per Efaiam Epifcopum, rogans, ut fcriberetur Imperatori Zenoni de Petro, qui latebat in Alexandrina Civitate, &infidiabatur Ecclefiæ, ut ad longinquum deportaretur exilium. Per fermè triennium fandte memoria Papa Simplicius non defiit fcribendo ad Acacium Conftantinopolitanum Epifcopum, ut age-. ret cum Imperatore, & fieret de Petro quod Timotheus Epifcopus poftulabat. Scriptum eft etiam Principi, fed nunquam indè refcriptum eft. Sancti Simplicii & ad Zenonem & ad Acacium Litteræ ex13. 14. ftant in ejus Regefto. At Petrus non fuit relegatus. Et quotquot olim Herefiarchę fuerunt deportati aut relegeti, fuerunt per auctoritatem Romani Imperii. Nam & Magnus Athanafius non à Tyria Synodo, fed ad ejus preces ab Imperatore Conftantino fuit miffus in Galliam. Ita habes in Apologeticis pro ipfo Litteris Alexandrine Synodi. Qua igitur auctoritate S. Alexander profcripfit Arium ac ejus Affeclas? Refpondeo, Alexandrig Antiftiti femper fuiffe fingularem circa hoc Poteftatem. Etenim de fcelerato Lucio, qui meritò appellatur fecundus Arius, & qui pro fancto Petro fecundò invafit Alexandrinam Cathedram, Orat.2; ac de Maximo Cynico, quem Heronem appel lat, fcribit fanctus Gregorius Nazianzenus: Quid Verùm his quædam obftant. Etenim Ruffino Presbytero, inflictum fibi à fcelerato Lucio exilium alleganti, repofuit S. Hieronymus: Que, Lib. 2. malum, exilia, quos ifte carceres nominat? Pudet cap. 1. me apertiffimi mendacii: Quafi exilia & carceres abfque Judicum Sententiis irrogentur : Difertè affirmat etiam Alexandriæ Patriarcham non potuiffe profcribere. Et Patriarcha Timotheus, quod Petrum Mogum ipfe non poffet profcribere, coactus fuit Sacrum Refcriptum implorare, ficut fuprà audivimus. Refpondeo hæc non concludere. Etenim fanctus Hieronymus ex nimio in Ruffinum impètu quandoque exceffit. Quod à Lucio Ruffi nus fuerit profcriptus, eft longè certiffimum. Quod enim Alexandriæ Patriarcha potueric profcribere, lucet etiam ex Actis Patriarchæ Diofcori. Adversùs hunc in exhibitis pleno Chalcedonenfi Concilio Libellis fcripfit Theodorus Alexandrinæ Ecclefiæ Diaconus: Diofcorus me Clericatu privavit, comminans & à magna Civitate fugare. Et ejufdem Ecclefiæ quis Diaconus: Ab Epifcopo Diofcoro aliquorum funt vaflata prædia, aliorum domus deftructæ, alii in exilium pulfi, quidam & ab Alexandrina magna Civitate, ficut de propria ejus Poffeffione, exclufi funt. Et ejufdem Ecclefiæ Presbyter Athanafius: A nominatissima Alexandria nos quadam intentione exclufit. Et infra: Et ab ipfo neque in Ecclefiis, neque in Monafteriis habitare permiffi fumus. Nempe violentus Diofcorus fuos exules excludebat etiam à gratia Ecclefiaftici Afyli. Canopus fplendidum Alexandriæ fuburbium fpectabat ad Monachos, ideoque gaudebat fingularibus Privilegiis, fingulari Afylo. Etiam inde Athanafium ejecit Diofcorus: Præcepit neque publicum Balneum exhiberi, neque dem venumdari, ad hoc unum refpiciens, quatenùs fub anguftia famis & non lavandi ille periret. Et illic, quod inde extrahere aut ejicere non auderet, interdixit aqua & igni. Addit in fuo Libello Alexandria Civis Sophronius: Reverendiffi mus Epifcopus Diofcorus omnia indevotè agens, arbitratusque se super omnes esse, neque Imperialia Decreta, neque magnificas concedit exequi Præfecone que rum rum Sententias, fuam magis Provinciam, quàm Im-| peratorum effe dicens. Hinc & Sacra Augufti Martiani Laureata projecit ex Alexandrina Civitate. Moleftè enim ferebat, eò quod omninò talis Orbis terra Dominus prædicaretur. Se-ipfum enim magis Ægyptiace Diœcefi imperare volebat. Temporalem fuæ Sedis in omni fua Diœcefi Poteftatem nolebat effe Romani Imperii Beneficium, ideoque palam rebellabat. Iftius Poteftatis originem, modum, ac limites fuo loco exponam. Ex his interim lucet profcribendi Auctoritatem fuiffe aliquam ejus portionem. Et adductus Palladii locus ipfam omninò confirmat. Etenim Theophilum arguit, quod totius Ægyptiaca Diœcefeos Pontifex proprios Monachos accufarit apud Augustalem Præfectum, & per ipfum poftularit expelli. Eum accufat quod femet-ipfum ex Judice in Accufatorem degradarit. Etiam Timothei Factum his non adverfatur. Etenim Petro Mogo favebat Auguftus Zeno, & honorabat ut Patriarcham; hinc ille hunc fine iftius Refcripto non fuit aufus invadere. De Præfati Theophili in quofdam Monachos odio fcribit laudatus Palladius: Theophilus fumptis ab accufatoribus in confpectu Ecclefiæ Libellis ingreditur ad Auguftalem, & contra Monachos ex perfona propria proponit accufationem Egyptia Diœcefis Pontifex, qui & Libellos calumniæ confcripferat, oratque ut militari manu viri illi tota Egypto pellerentur. Quod nempe ipfe non poffet expellere. Secunda Synodus Sancti Alexandri. Ecundam fancti Alexandri Synodum laudat in fecunda Apologia S. Athanafius, fcribens de Georgio illius Presbytero, qui poftmodò in Fol.567 prima Syria fuit Epifcopus Laodicenfis: Numquid non de Georgio probatum fuit, eum ab Ordine fui Sacerdotii à Beato Alexandro rejectum fuiffe? Et infra fcribit de Synodo Sardicenfi: Theodorum Heraclæenfem, Narciffum Neroniadis, Acacium Cæfaræenfem, Stephanum Antiochenum, UrfaFol.595 cium Singidunenfem, Valentem Murfienfem, Menophantem Ephefinum, ac Georgium Laodicenfem Epifcopum, per metum huc ab Oriente non audentem venire, fed tamen à Beato Alexandro depofitum, tùm quia ifte & cæteri illi Sectatores funt Arianice Rabiei, tùm ob reatum criminum omnes Sacro-fancta Synodus communi calculo exauctoratos omninò ab Epifcopatus Fol.683 officio fubmovet. Et in Libro de Ariminenfi & Seleucienfi Synodo: Georgius, qui nunc Laodicee eft, & per id tempus Presbyter Alexandriæ erat, & Antiochiæ commorabatur, ita ad Alexandrum Epifcopum fcripfit. Ex ejus Apologetica pro Ario ad Alexandrum Epiftola adducit quædam fcelerata verba & concludit: Ipfe porrò Georgius ab Alexandro ob alia quædam crimina, fed potiffimùm tamen ob impietatem rejectus eft, cum effet illius Presbyter. Et Fol. 116 in prima contra Arianos Oratione: Georgius, qui nunc Laodicea agit, cum antea ab ordine Presbyterorum revulfus effet, poftmodum impietatis commendatione Epifcopus appellatus. Prior Synodus, quæ Arium damnavit cum undecim ex Alexandrino Clero Congerronibus, nullam facit memoriam hujus Georgii, adeoque tunc necdum fectabatur Arium Alioquin enim omninò fuiffet & ipfe damnatus. Proinde poftmodo fetari cœpit, ad من eoque damnatus eft pofteriùs. Erquin Synodaliter id fuerit factum, non eft dubitandum. Quænam ejus crimina fuerint, ignoratur. Existimo hominem ad evadendum horum Judicium, declinasse ad Arium, atque ita præfertim ob impietatem, cujus omnia germina ftatim exfcindere maturavit fanctus Alexander, fuiffe damnatum. Et ut profundam fcelerati hominis impietatem videas, volo ex ejus Epiftola adductum à fancto Athanafio Fragmentum adducere: Conquereris de Fol.683 Ario, cum dicit, erat, quando non erat Filius. Certè Efaias filius fuit Amos, & Amos priùs fuit, quàm gigneretur Efaias. Neque Efaias prius erat, fed poftea fubftitit. Ita Antiochia Alexandriam fcripfit ad S. Alexandrum, jam damnatus & profcriptus. Athanafius adducit & Fragmentum ex alia ejufdem Epiftola ad Congerrones Arianos: Quid expoftulatis cum Alexandro Papa, fermocinante ex Patre effe Filium? Immò ne vos quidem reformidare debetis, Filium dicere ex Deo effe. Nam fi Apoftolus fcripfit cuncta ex Deo esse, & certum eft, cuncta ex non Entibus ad effentiam producta & facta esse, Filiuraque creaturam effe, & unum ex rebus conditis, rectè ad eum modum dici poteft Filium ex Deo esse, quemadmodum omnia ex Deo effe dicuntur. Omnes paffim Hæretici funt dolofi lupi in ovium veftibus. Orthodoxas Ecclefiæ voces admittunt, probant, profitentur: Verùm fcelerata eorum mens ipfas reftringit, & fub eis occultat fua Senfa venenofa. Hac arte non valuit Arius. Etenim per ipfam potuiffet S. Alexandrum fallere, & evadere Damnationis infamiam. Fuit impietatem revelata facie profeffus. At verò pofteriores Ariani fue runt iftarum futelarum peritiffimi; docti ab hoc Georgio. Etenim S. Athanafius adducto Epistolę Fragmento fubnectit Ex hoc homine didicerunt Ariani fimulanter agnofcere hoc Dictum; Ex Deo effe, &Verba quidem pronuntiare, fed tamen ut animo malè fentiant. Eadem arte tentarunt Nicęnam Synodum circumfcribere. Verùm hæc ad ipfos intra veritatis Septa circumfcribendos fuo Symbolo inferuit varias voces, præfertim vocem, Confubftantiale. Iftam Epiftolam fceleratus Georgius, non ad Arium, aut jam damnatos fuos Congerrones fcripfit, fed ad illos qui etiamnum tunc degebant intrà Communionem Alexandrinæ Ecclefiæ, & quos S. Alexander, nifi profiterentur Deum Verbum effe ex Deo Patre, minabatur ad Arium profcribere. Et optimus Epifcopus intelligebat de Exiftentia ex Deo Patre per Generationem. Hinc illis ifta Vulpes dolofa fuafit, ut profiterentur illa verba; Verùm ipfa de exiftentia per Creationem intelligerent, atque ita & damnationis moleftiam ac infamiam evaderent, & Arianas blafphemias cuftodirent integras. Ex quibus lucet,quod neque Arii & primorum Congerronum, nec item hujus cum Congerronibus Georgii damnatio Alexandrinam Ecclefiam liberaverit ab horrendis hifcè blafphemiis. Et quidem quod Georgius, & in Impietate, & in Damnatione, licet nominare nequeam, Congerrones habuerit, videtur non effe dubitandum. : Hac item in Synodo poffit damnatus fuiffe Piftus, qui Arii & damnatorum Congerronum ad fanctum Alexandum Epiftolæ fubfcripfit hoc modo: Piftus qui Alexandriae ab Arianis collocatus eft. Ejufdem Pifti ampliffima eft memoria in Litte ris fancti Julii Papæ ad Antiochenam Eufebianæ Epift.3. factionis Synodum: Id ipfum quoque ex Macario Presbytero, & Martyrio & Hefychio Diaconis didicimus, qui, antequam Judicio fe fifterent Athanafii Presbyteri, Auctores nobis fuere, ut fcriberemus Alexandriam cuidam Pifto, quo tempore etiam-dum Athanafius Epifcopus Alexandria verfabatur. Hunc autem Piftum Athanafii Presbyteri fupervenientes docuerunt Arianum effe, ac co nomine & ab Alexandro tur Epifcopus, nifi per plenam propria Provin ac. Synodo Nicæna reum factum, gradufque Ordinis fui à quodam Secundo, quem Magna Synodus ut Ariamum rejecerat, accepisse. His verò nec Martyrii quidem Sodales contradicebant, neque Piftum à Secundo fuiffe conftitutum negabant. Videtis igitur vel ex bat caufa, qui potiùs in culpa habendi fint; nof-Scopus verfabatur. Affirmat hæc fuiffe tentata anne, qui perfuaderi non potuimus ut Ariano Pifto Litteras fcriberemus; an illi qui mihi confilium dedere, ut contempto Magno Concilio, ad impios Hæreticos, veluti ad pios homines, littteras darem? Certè Macarius Presbyter, cum Legatus ab Eufebio Nicomedienfi Epifcopo, venerat, ubi audivit Athanafit Presbyteros Pifto obfiftere, nofque ejus præfentiam non admittere, unà cum Martyrio Hefychio, quamvis gravi valetudine, de nocte profectus eft ut non inconcinnè divinaremus eum impatientia refutati Pisti fugam arripuiffe. Impoffibile enim eft Secundi Ordinationem utpote Ariani, vim ullam in Catholica Ecclefia.babe-qui inter Alexandrinæ Ecclefiæ Diaconos tertius ve. Id enim verè ad Synodi, & ad Epifcoporum, qui in Synodo fuere, contumeliam vergeret, fi que illi tanto ftudio & cura, veluti Deo præfente, egiffent, à nobis ur vana, futiliaque abroga rentur. te primum fancti Athanafii exilium. Cur Antio- fubfcripfit Encyclicis S. Alexandri Litteris ad- Ad Hæ- Dionyfius Petavius in eruditis ad fanctum Epi-fit, cenfent effe illum, qui poftmodò datis pro fancto Athanafio ad Tyriam Synodum Litteris 68. c.6. Epiftola Julii Papæ, quam Apologiæ fecundæ Atha- Verùm his potenter obftat ipfe Epiphanius. Theone ac illius Achille nulla eft authentica hunc proximè Alexandro fucceffiffe. Et Epipha- | ille in Arlum & ejus Congerrones fuerit ufus nius hic ipfum Theonæ, illic affirmat ipfum fucceffiffe Achillæ. Item affirmat Alexandrinam EcHæref. clefiam fuiffe tunc divifam in duos Epifcopos. 68.c.5. Præterea affirmat Meletium ante Alexandrum E fancto Alexandro fcribit Hermias Zozomenus: At verò cum multa Concilia de bac hærefi Ariana, celebrata fuiffent, &c. Eorum cap. 15. Numerum, Tempus, Acta, diftinctè ignoramus. Interim in horum uno damnatus omninò fuit & Colluthus, de quo S. Patriarcha Alexander fcribit ad S. Alexandrum Epifcopum Conftantinopolitanum: Arius & Achillas, conjuratione nuper facta, Colluthi ambitionem, multò quàm ille dete multa patientia,& variis modis ftuduerit reduce- Quædam Orientales circà Arium riùs emulati funt. Nam hic quidem bos ipfos culpans DE damnato per S. Alexandrum, ac profcri peffimi confilii fui prætextum invenit. Ifti verò illum queftui habere Chriftum cernentes, non amplius Ecclefiæ fubjici fe paffi funt; fed fpeluncis latronum fibi conftructis affiduos in his Conventus agunt, noctes diefque Chrifto & nobis maledicè obtrectantes. Eadem de re fcribit fanctus Epiphanius: Harum, 69.c.2. Patriarchalium Alexandriæ Ecclefiarum, unam Hæref. alii Collutbus adminiftrabat,aliam Carponas, aliam Sarmatas; fed & Arius ifte unam regebat. Cùm autem finguli commiffum fibi Populum per ftatos & folemnes Conventus publicè docerent, diffenfiones in vulgus Sparferunt. Itaque alit ad Arium adhæferant,alii ad Colluthum, alii Carpone, alii Sarmatæ partes tuebantur. Et cum in fua quifque Ecclefia alius aliud interpretando proponeret, alii Colluthianos, Arianos fefe nominabant. Quippè & Colluthus quædam falfa ac depravata docuit. Sed ejus Secta diuturna non fuit; Statimque dissipata eft. Hinc difcimus plura. Primò, quod licet effent plures Hærefeon Doctores; tamen non fuerunt nifi due Hærefes: Ariana & Colluthiana. Etenim Carponas & Sarmatas docuerunt cum Ario, & cum ipfo funt damnati in eadem Synodo. Eadem in Secta & conjuratione fuit damnatus Achillas. Quare hic poft S. Alexandri mortem non poffit à Catholica Alexandrię Ecclefia fuiffe electus in Patriarcham. Secundò difcimus, quod Ariani ifti fuerint inter fe conjurati. Tertiò, quod Colluthus fuas videatur ineptias incæpiffe ante Arium. Hic enim illum fuit æmulatus. At forfan folummodò videtur. Quartò, quod palmare Colluthi crimen fuerit ambitio: Invafio Alexandrini Epifcopatus. Et hinc liquet, quod Alexandrina Ecclefia ante Arium fuerit divifa in duos Epifcopos. Quintò difcimus, quod Colluthus Arianos culparit, & ex ipfis fumpferit prætextum fui peffimi Confilii. Hæc S. Alexandri verba funt obfcuriora. Quod pto Ario fcribit S. Epiphanius: Arius Ale- Hæref.xandria fugiens in Paleftinam abiit. Ibi fingulos Epi- 69.C.4fcopos adire, ac prenfare, adularique cœpit, quò plures fibi fuffragatores adjungeret. Ex his quidam illum receperunt, alii verò repulerunt. Hanc Orientalium Epifcoporum difcordiam Alexander providerat, ideoque fuis Encyclicis, per quas Arii damnationem denunciavit, Literis inferuit: Veftram Pietatem fecimus certiorem, Chariffimi & honoratiffimi Fratres, qui eftis nobifcum in Ecclefia Minifterio conjuncti, ut fi fortè quidam ex illis temeritate impulfi, ad vos venire non vereantur, ne eos admittatis, nevè Eufebio Nicomedienfi Epifcopo, vel alteri cuipiam, qui eorum caufsa ad vos fcribat, omninò attendatis. Nam par eft: ut Nos, qui fumus Chriftiani, omnes qui contra Chriftum loquuntur, animoque funt ab eo alienati,, tanquam Dei hoftes, &animorum corruptores devitemus, neque id genus hominibus, ficut præcepit Beatus Joannes, vel Ave dicamus, ne quando illorum peccatis communicemus. Alexander prævidit Eufebium non ceffaturum ab Ariane Blafphemiæ patrocinio, ideoque omninò futurum, ut Arius ad ipfum, confugeret. Et rectum Alexandria ad Bithynos iter eft per Orientalem Diœcefim. Damnatus olim à Patriarcha Demetrio Origenes etiam apud hujus Epifcopos invenerat fomenta: Hinc Alexander eadem timuit in Arium. Proinde ejus Epifcopos cenfuit muniendos. Verùm procax Arii lingua fuit potentior. Hæc iftis Literis fuperveniens, quofdam. ift-hic Antiftites circumfcripfit & feduxit. Audiamus rem à Socrate Cum Alexander Lib. 1. ejufmodi Literas ad Epifcopos passim in fingulis Cip. 3. Civitatibus fcripfiffet, latiùs propterea ferpebat malum, quod hi qui erant de illis Literis certiores facti, contentionis & difcordia incendiis inter fe conflagrare cœperunt; Nam alii Literis fuffragari, |