Epift.131. Seff. 25. Quocirca hæc Canonis verba: Per propinquos | Et hinc in Florentina Synodo Græcis poftu- |fiæ fuæ Privilegia, utique auctoritatem evocandì Aurelii Carthaginenfis Epifcopi fundamen- H re, CANON VI Ofius Epifcopus dixit: Si contigerit in una Provincia, in qua funt plurimi Epifcopi, unum Epifcopum conventui non intereffe, & ille per quandam negligentiam nolit conveni& Epifcoporum inftitutioni, & electioni affentiri, congregata autem populi multitudo fuadeat, & inftet, ut fiat inftitutio Epifcopi, qui ab eis poftulatur; oportet illum priùs, qui non adfuerit, Epifcopum admoneri per litteras Primatis Provinciæ, nempè Epifcopi Metropolitani, quòd rogat populus fibi Paftorem dari ; & exiftimo rectè habere hunc quoque exfpectari, ut adfit. Si autem litteris rogatus non adfuerit, ac `ne refcripferit quidem; populi voluntati fatisfiat. Oportet autem ex vicina quoque Provincia accerfi Epifcopos ad Metropolitani Epifcopi inftitutionem. Non licere autem fimpliciter Epifcopum conftituere in aliquo pago vel parva urbe cui vel unus Presbyter fufficit. Non neceffe eft enim illic Epifcopum conftitui, ne Epifcopi nomen & auctoritas vilipendatur. Sed Provincia ( ut priùs dixi) Epifcopi debent in iis urbibus Epifcopos conftituere, ubi etiam priùs Epifcopi fuerunt Si autem inveniatur urbs aliqua tam populofa, ut ipfa Epifcopatu digna judicetur, accipiat. An hoc omnibus placet? Refponderunt omnes Placet. Canones Conc.Sard. Tom.I. PP ALIA " cautè legendi, utpotè Semi-Pelagianifmo & va raonem. Pontifices Imperatoris Theodofii animum contra L·5.C.23. Romam proficifci jubet. At Flavianus refpon- Et quoniam Romanæ non tantùm appella-admirabilis tionis, fed & evocationis poteftas eft fole meri diano clarior, vide, quid fomniet à Nicolao Pontifice convictus & confufus Hincmarus. PræEpift.17, mittit hanc profeffionem: Dignum & juftum eft, ut, quemcumque Epifcopum Romanus Pontifex ad fe Romam venire mandaverit, fi infirmitas, vel gravior quæcumque neceffitas, vel impoffibilitas, ficut facri præfigunt Canones eum non detinuerit, ad illum venire ftudeat, multo magis etiam is, quem pro querela ad fe quocumque modo claman tem præfentiæ fuæ judicat exhibendum. Verùm fubdit: Juxta Sardicense Concilium summus primæ fandle Sedis Romane Pontifex pro examinis renovatione ad fe reclamantem & confugientem cum fua clamatione dejectum provincialem Epifcopum non ftatim fingularitate privilegit, & auctoritatis fuæ reftituit, fed remittens cum ad Provinciam, ubi caufa patrata eft, & in qua, juxta Carthaginenfes Canones, jura legis Romanæ, caufa pɔteft diligenter inquiri, & quòd non fit difficile tefles producere, veritas inveniri, aut finitimis Epifcopis dignatur fcribere, aut è latere fuo mittit, qui habentes ejus auctoritatem cum Epifcopis judicent, & diligenter caufam inquifitam definiant, aut dignatur credere Epifcopos fufficere, ut negotio terminum poffint imponere. Ait appellantem Epifcopum poffe Romam evocari à Pontifice, verùm ut ipfum folummodò audiat, retractandi judicii caufa remittendum ad propria; quod eft verfatilis Hincmari more, uti dixit Nicolaus Pontifex chamaleontem agere, & folemniter nugari. Etenim hæc ipfa Sardicenfis Synodus, in litteras ad Julium Pontificem, Eufebianos graviter arguit, atque à fe damnatos dicit, quòd Ro mam ad reddendas fui in Athanafium, & alios appellantes Epifcopos judicii rationes venire noluerunt: Et in litteris ad omnes fub cœlo Epifcopos ait,eorum fycophantiam ex eo jam dudum patuiffe, quòd Romam accerfiti non ftiterint fe judicio, acceffiffent enim, fi fui & actorum fuorum fiduciam habuiffent. Hæc, inquam, Synodus præfenti Canone confirmat à Theodoreto laudatum antiquum Ecclefiæ Canonem, quem fecutus Julius Pontifex, non tantùm Athanafii & aliorum Epifcoporum appellationes fufcepit, fed & eorum damnatores evocavit, reddituros fui judicii rationem. Et hac poteftate femper, nemine contradicente, ufa fuit Sedes Apoftolica. Quòd quofvis Epifcopos, Clericos, Laicos Patriarchatui fuo fubjectos evocare poffit, nec ipfi Eufebiani dubitarunt: Omnium in Occidente Ecclefiarum archiva funt plena ejufmodi exemplis. Quoad Patriarchatus alios exemplum infigne eft Flavianus, Patriarcha Antiochenus, ob fchifma iftius Ecclefiæ Euftatianum , evocatus Romam, de quo illius Encomiaftes Theodoretus: Romani Hanc poteftatem plurimorum exemplum nunquam interrupta ferie, in Orientales Ecclefias Romana exercuit ufque ad tempora San&ti Ignatii, Patriarchæ Conftantinopolitani de quo ad Stephanum fextum Pontificem Stylianus, Neocæfareæ Epifcopus, Metropolita' Provinciæ Eufratefiæ, infigniter eruditus atque orthodoxus. Gregorius Asbefta, Syracufæ Epi fcopus, & Eulampius Apameenfis, ab Ignatio dejecti in anathema, Legatos cum litteris ad fanctissimum Papam Romanum, beatum Leonem quartum miferunt, illum fibi ac fi læfi effent, ultorem petentes. Papa ergò, datis ad Ignatium litteris, voluit, ut Patriarcha fuo nomine Legatum Romam deftinaret, per quem de caufa cognofceret. Nec diu moratus Patriarcha Lazarum Monachum, &fidei confeffione clarum, qui omnia, quæ ad Gregorium pertinebant, optimè noverat, cum litteris mifit, qui Papæ caufam diligenter expofuit. Primus hanc feriem concuffit impius Photius, vas plenum omni iniquitate, refufcitator rebellionis Eufebianæ. Quin & ipfe Sanctum Ignatium, ut de maximo facinore, calumniatus eft, quòd dicto Leonis quarti evocantis per Benedictum tertium iterato mandato, quafi alter Diofcorus, recalcitraffet. re C.11. Canonem ergò noftrum exponit Gregorius quartus Pontifex in litteris ad Epifcopos Gallicanos de caufa & Romana appellatione Baldrici Cenomanenfis Epifcopi, quarum partem Gratianus, integras verò in Conciliis Gallicanis producit Jacobus Sirmondus. Liceat Baldrico poft auditionem Primatum Diœcefeos nos, appella. 2.quæft.6. noftra auctoritate aut ante nos aut ante Legatos noftros è latere miffos juxta Patrum decreta fuas exercere, atque definire actiones, nullusque ante hæc illumjudicet, aut judicare præfumat. Et Alexius Ariftinus, homo Græcus: Epifcopus fi Comprovincialium judicium fibi non arriferit, & injuftitiam fibi factam exiftimet, appellet ad Romanum, cui subjecta eft illa Provincia, ad quem etiam ipfe accedat, qui vel per feipfum fententiam examinabit, vel vicinis Epifcopis Provincia appel lationi judicium committet, Qua Epift.131. Seff. 25. Quocirca hæc Canonis verba: Per propinquos | Provinciæ Epifcopos judicium renovetur, Cognitores ipfe præbeat, A latere fuo Presbyteros mittat, Romani Epifcopi poteftatem nequaquam coar&tant, fed ampliant, dantque illi plenitudinem auctoritatis, ut non tantum per femetipfum, fed & per vicina Provincia Synodum, per datos in partibus Cognitores, aut miffos à latere fuo Presbyteros poffit appellatam caufam retraatare Hoc evincunt hæc verba: Erit in poteftate ipfius, quodcumque reflè babere probaverit; faciet quod prudentiffimo ejus confilio rectè habere videbitur. Supra Romanam Ecclefiam nihil audet conftituere Synodus, fciens illi omnia conceffa à Domino. Rectè Sanctus Bernardus ad Mediolanenfes : : Romana Ecclefia poteft à finibus terræ fublimes quafcumque perfonas Ecclefiafticas evocare, & ad fuam præfentiam cogere, non femel aut bis, fed quoties expedire videbit . Et hinc in Florentina Synodo Græcis poftulantibus: Si quis putet se ab aliquo Patriarcharum pati injuriam, & veniat qui interponat appellationem, ne Patriarchæ ipfi fe fiftant judicandos, fed Papa mittat in Provinciam quamque inquifitores,& ibi per eos præfentibus negotiis in partibus injuriam passi jus fuum obtineant, rectè refpondit Eugenius quartus,fe velle omnia Eccle |fiæ fuæ Privilegia, utique au&oritatem evocandì Aurelii Carthaginenfis Epifcopi fundamen- H re, CANON V I. Ofius Epifcopus dixit: Si contigerit in una Provincia, in qua funt plurimi Epifcopi, unum Epifcopum conventui non intereffe, & ille per quandam negligentiam nolit conveni& Epifcoporum inftitutioni, & electioni affentiri, congregata autem populi multitudo fuadeat, & inftet, ut fiat inftitutio Epifcopi, qui ab eis poftulatur; oportet illum priùs, qui non adfuerit, Epifcopum admoneri per litteras Primatis Provinciæ, nempè Epifcopi Metropolitani, quòd rogat populus fibi Paftorem dari ; & exiftimo rectè habere hunc quoque exfpectari, ut adfit. Si autem litteris rogatus non adfuerit, ac ne refcripferit quidem; populi voluntati fatisfiat. Oportet autem ex vicina quoque Provincia accerfi Epifcopos ad Metropolitani Epifcopi inftitutionem. Non licere autem fimpliciter Epifcopum conftituere in aliquo pago vel parva urbe cui vel unus Presbyter fufficit. Non neceffe eft enim illic Epifcopum conftitui, ne Epifcopi nomen & auctoritas vilipendatur. Sed Provincia ( ut priùs dixi) Epifcopi debent in iis urbibus Epifcopos conftituere, ubi etiam priùs Epifcopi fuerunt Si autem inveniatur urbs aliqua tam populofa, ut ipfa Epifcopatu digna judicetur, accipiat. An hoc omnibus placet ? Refponderunt omnes, Placet. Canones Conc.Sard. Tom.I. PP , ALIA し L.3.C.29. H ALIA E EDITI O. , ille Ofius dixit: Si contigerit in una Provincia, in qua fuerint N ་ , SCHOLION. Ofter textus non attingit mentem Canonis; prima latina Editio, qua usam olim Ecclefiam Gallicanam conftat apud Flodoardum ex Hincmaro Remenfi, eft recta, ac omninò fequenda. Quædam Provinciæ, in quibus fuerant Epifcopi plurimi, per incurfum barbaricum redactæ erant ad duos aut unum Epifcopum, quædam item ex prima inftitutione non nifi duos habebant. Etenim noftra, in qua olim Lovanium, fecunda Germania non habuit nifi Agrippinam Metropolim, & civitatem Tungrenfem. 17. c.19. Quin de Schytia, quarta Thracica Diœcefeos , res Comprovinciales, debentque fibi invicem Seno- Ecclefiæ autem Cabilonenfi Godelfadum ordinet hæ litteræ inter Epiftolas Sancti Lupi, Abbatis Provincia, Zozomenus: Per Schytiam cùm fint Hoc Canone Hincmarus Remenfis apud Ludovicum Germaniæ Regem defendit fefe, oftenditque non deviaffe, dum ad ordinandum Bertulfum Treveren fem Metropolitam, ab ejus fuffraganeis Adventio Metenfi, & Arnulfo Tullenfi rogatus, mifit fuos fuffraganeos Hincmarum Laudunenfem, Odonem Belgivagorum & Joannem Cameracenfem. Pontifex, inquit apud L.3.c.10. Flodoardum, non minùs, quàm à tribus prævalet regulariter ordinari. Et quia tot in eadem Provincia fuffraganei non erant Epifcopi, quoniam Ecclefiæ Remenfis & Treverenfis comprovinciales atque forores & ex auctoritate, & ex antiqua confuetudine babentur, ea conditione, ut qui prior earum fuerit Epifcopus ordinatus, prior etiam habeatur in Synodo, & fibi mutuò confilio & auxilio foveantur, atque fulciantur, Treverenfis Provinciæ Epifcopi à Primate Provinciæ Remorum folatium fuæ ordinationis fecundùm facras regulas quæfierunt, ficut fandi Sardicenfes Canones dicunt. Treverenfis ac Remenfis, prima & fecunda Provinciæ Belgica, funt ex auctoritate & antiqua confuetudine foro Epift.81. Altera Canonis pars impetit antiquum abufum, de quo Hermias Zozomenus: Apud quafdam nationes reperias, ubi & in pagis Epifcopi or- L.7.c.19. dinantur, ficut apud Arabes & Cyprios ego.comperi, &apud Novatianos & Montaniftas eos, qui degunt in Phrygia. Nempè Montanifta, à Catholicis de paucitate derifi, noluere femper cum fuo Tertulliano dicere: Ecclefia non eft numerus L. de puEpifcoporum. Et in collatione Carthaginenfi Ali- dicit.c.21. pium, noftrum Tagaftenfem Epifcopum, improperantem Donatiftis, quòd numeri oftentandi caufa in villis & fundis ordinaffent Epifcopos, retudit Petilianus, eorum Epifcopus Conftantinenfis: Sic etiam tu multos habes difperfos per omnes agros, fanè & crebros fine populis. Ejufmodi Epifcopos lepidè vocat imagines Epifcopo- L.1.c.165 rum. Porrò de Eufebianis hæc Athanafius in fecunda Apologia: Mareotes ager eft Alexandriæ, quo in loco nunquam Epifcopus fuit, immò ne Chorepifcopus quidem, fed univerfæ ejus loci Ecclefiæ Epifcopo Alexandrino fubjacent, ita tamen ut finguli pagi fuos Presbyteros habeant. Sunt autem pagi ifti maximi decem numero, aut aliquantò plures . Pagus autem, ubi habitat Ifchyras, minimus eft, pauciffimorum hominum, adeò ut non ibi, fed in proximo pago Ecclefia conftituta fit. Nihilo tamén minùs bominem, qui ne quidem Presbyter erat, bujus pagi, præter Majorum traditionem, Epifcopum appellaverunt. Non quidem ignari, ne ipfi quidem, quàm boc abfurdum effet, fed promissis redem من Epift.3. Ibidem. C. 57. Epift. 87. C.2. C. 8. redempta calumniæ adači etiam illud fuftinendum feeleratifimus Ifputaverunt, ne malignè habitus fceleratiffimus 1fchyras veritatem enunciarer, Eufebianorumque Eufebianorumque malitiam proderet. Ifchyras, inquit hæc noftra Synodus, totus ex nequitia & fraude factus, fuit Sancti Athanafii de éxufto facro libro, fracto calice, & deftructo altari apud Synodum Tyƒiam calumniator, ac fe Presbyterum mentitus: Hinc ei calumnia merces data eft, nimirùm ut Epifcopus nuncuparetur, cùm nondum Presbyter factus effet: Epifcopus pagi & paucorum rufticorum, fine Bafilica & Presbyteratu. Ei quidem ædifi cari Ecclefiam juffit Conftantius Auguftus, at facra juffio fine effectu manfit, atque ita lfchyras, totius Ecclefiæ ludibrium, non Epifcopus, guftus ex una Cappadocia fecit duas, Cæfaræenfis Ecclefiæ decori primatiali providens Sanctus Bafilius erexit varias novas cathedras , plurimumque indè fructum proveniffe fcribit Sanctus Gregorius Nazianzenus. Nihilominùs natæ funt & lites magna. Quis enim nefciat patrata ab Anthymo, Tyanenfi Epifcopo, novo adversùs Bafilium Metropolita fecundæ Cappadocia ? Epifcopatuum novorum erectio paffim peperit turbas, quas tandem extinxit Gregorius feptimus, erectionem hanc Sedi Apoftolicæ refervans, in dictatu: Soli Pontifici licet novas Plebes congre gare, divitem Epifcopatum dividere, pauperes unire. At Sedem Apoftolicam accufant quidam, fed, uti dixit Petilianus, Epifcopi imago. Fa-quòd fuæ in generalibus Synodis plenipotentia Hofce Canones refpicit Sanétus Leo magnus in litteris ad Epifcopos Mauritaniæ Cæfareæenfis. Illud fanè, quod ad facerdotalem pertinet dignitatem, inter omnia volumus Canonum ftatuta fervari, ut non in quibuslibet locis, neque quibuslibet caftellis, & ubi ante non fuerunt, Epifcopi confecrentur; cùm ubi minores funt plebes, minorefque conventus, Presbyterorum cura fufficiat: Epifcopalia autem gubernacula non nifi majoribus populis, & frequentioribus civitatibus oporteat præfidere, ne quod fanctorum Patrum divinitus inspirata decreta vetuerant, viculis, & possessionibus, vel obfcuris folitariis municipiis tribuatur facerdotale faftigium, & honor, cui debent excellentiora committi, ipfe fui numerofitate vilefcat. Hinc omnes iftic ejufmodi Epifcopatus jubet exftingui. Et duodecima Synodus Toletana Episcopatum, in fancti Pimenii monafterio à Stephano Emeritenfi Epifcopo ad violentam Wamba Regis juffionem erectum, deftruit, exufflat, & addit: Si quis de cætero contra hæc Apoftolica juffa Canonum interdicta, in locis illis eligat Epifcopum fieri ubi Episcopus nunquam fuit, fit in conSpectu omnipotentis Dei anathema, & infuper tam ordinans, quàm ordinatus gradum fui ordinis perdat, quia non folùm antiquorum Patrum decreta, fed & Apoftolica aufus eft convellere inftituta. Verba hæc, ubi nunquam fuit Epifcopus, ftatuunt novam legem. Patriarchis, Primatibus, Metropolitis, aut certè eorum Synodis femper licuit in locis competentibus, præfertim jure ci vitatis donatis à Principe, erigere novos Epifcopatus. Nam & fuam Diœcefim, erecta apud Fuffalenfes nova cathedra, diffecuit & decurtavit Sanctus Auguftinus. Et dum Valens Au confulens, per regnum Neapolitanum in vicis & parvis locis erexerit tot Epifcopatus. Refpondeo accufari & injuftè & imperitè. Leonis Ifau ri Imperatoris eft opus iftud. Ejus tempore, uti ex Epiftolis Gregorii fecundi patet, Roma erat medius limes Romanorum & Barbarorum; omnis ultra Romam Oriens Auguftis Conftantinopolitanis, omnis cis ipfam Occidens parebat Longobardis, Francis, Burgundis,. Gothis, aliifque Barbaris. Quòd impiis ejus contra facras imagines juffionibus fervire nollet dictus Pontifex, dictus Auguftus omnes Illyrici, Siciliæ, Calabriæ, Apuliæ, reliquæque ufque Romam Italia Provincias Romanæ Sedis Patriarchali poteftati fubtraxit violenter, tranfcripfitque in Patriarcham Conftantinopolitanum. Sicilia ac Italicæ Provinciæ nullum huc ufque habuerant Metropolitam, nifi Papam, cujus ob Apostolicæ Sedis reverentiam erat vaftiffima Provincia. Hinc Ifaurus in Sicilia Syracufas erexit in Me-. tropolim, poftmodum à Nortmannis translatam Panormum Italiæ Provincias implevit Epifcopis, hominibus fibi obftrictis, per quos miferum populum circumfcriberet in fuam impietatem. Multiplicavit & Metropolitas, quòd illi fecundùm Canones Chalcedonenfes, recipiendæ confecrationis gratia, accedere deberent Conftantinopolim, & varia ifthic profiteri. Nortmanni tandem invafere utramque Siciliam, Epifcopofque fubtraxerunt Conftantinopolitano, Sedi tamen Apoftolicæ non reddiderunt, ufque ad Adrianum quartum Pontificem & Gulielmum fecundum Siciliæ Regem, de quibus in fupplemento Sigeberti Gemblacenfis Robertus Montenfis: Gulielmus Rex cum Papa Adriano pacem A.1. 57. fecit, cedendo ei confecrationes Epifcoporum regni fui & Ducatus, ficut antiquitùs eas habuit Romana Ecclefia, undè difcordia fuerat inter patrem fuum Rogerium & Innocentium fecundum, & Eugenium tertium, Romanos Pontifices. Hafce confecrationes ad fe ex Apoftolico Canone fpectare, fcribit ad Michaelem Auguftum Nicolaus primus. De hifce Epifcopatibus ad avitum numerum & modum reducendis frequenter actum eft nuper in Synodo Tridentina. At aliter vifum eft Sedi Apoftolicæ, in cujus poteftate jam effe audivimus, quodcumque rectè habere probaverit. etiam Canones Conc.Sard. Tom.I. Pp 2 CA. |