fuga exivit: & Miraculum boc cundis fignificavit.||boram requireret, ufque ad lucem aqua non venien

te, non confecrati, qui baptizandi fuerant, recesse-
runt. Ut ergo breviter narrem, illa nocte, quæ lu-
cefcebat in diem Dominicam, decimo die Calendas
Maji Fons Sacer bora competente repletus eft. Evi-
denti ergò Miraculo claruit Occidentalium Partium
fuiffe errorem. Erat duplex Miraculum. Per pri-
mum, Divina Bonitas ex fecretis locis aquas de-
ducebat in Fontem, fine meatibus, quotannis
omni fefto Pafchali. Per fecundum, eadem Bo-
nitas denegebat iftas aquas, atque ita demonftra-
bat & corrigebat Ecclefiæ in defignando Pascha-
li die errorem, quotiefcumque talis error evenie-
bat. Et iftam fancti Pafchafini Epiftolam tanti
fecit fanctus Ifidorus Hifpalenfis Archi-Epifco-
pus, ut illum propter hanc inferuerit fuo illu-
ftrium Virorum Cathalogo, & laudarit ejus jam
adducta verba.

Ariani, ut avitam Divinæ glorificationis For-
mam, Gloria Patri, & Filio, & Spiritui Sancto,
depravarunt: & cantarunt, Gloria Patri per Fi-
lium in Spiritu Sancto; ita quoque depravarunt
Evangelicam Baptifmi formam, & fibi fabrica-
runt hanc Baptizatur N. in nomine Patris per
Filium in Spiritu Sando. Hoc graviffimè fibi dif-
plicere, & iftiufmodi Baptifma non effe ratum,
Divina Juftitia demonftravit isto Miraculo. Et ex
adductis Theodori verbis, nota Orientalem Ec-
lefiam, dum baptizat, non dicere, Baptizetur,
fed hic aut ifte Baptizatur. Ipfum alio loco de-
monftravi largiùs. Quidam opponunt Florenti-
nam Synodum, quæ pofuit in fuæ cum Arme-
niorum Ecclefia unionis Decreto: Non negamus,
quin & per illa verba, baptizetur talis fervus Chri-
fti In nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sandi: vel,
baptizatur manibus meis talis, in nomine Patris, &
Filii, & Spiritus Sancti, verum perficiatur Baptif-
ma. Ex his verbis ifti cenfent quafdam,Baptizetur,
quafdam Orientales Ecclefias dixiffe, Baptizatur.
Refpondeo textum hunc per nuperam,Pauli quin-
ti Pontificis juffu & cura factam, Vaticanam Edi-
tionem effe correctum. Hæc enim ad marginem
priori loco pofuit: Baptizatur. Per magnum vi-
rum correcta fuit ifta Editio: Per Angelum Roc-
ca, è noftra Auguftinenfi familia Tagaftenfem
Epifcopum, ac Præfectum Apoftolici Sacrarii.
Rem iftam aliter refert Victor Tonnonenfis Epi-ti funt. Confonat in Francorum Hiftoria fanctus Lib. 5.

fcopus: Barbas quidam Ariani erroris Epifcopus dum præfumit contra Regaltium fupra baptizandum dicere, Baptizat te Barbas in nomine Patris per Filium in Spiritu Sancto, protinùs aqua, ex qua futurum erat baptizare hominem, nufquam comparuit, vas verò ipfum, in quo aqua erat, confractum eft. Quod confiderans, qui baptizandus erat, protinùs ad Catholicum currit & Baptifmum regulariter fumit. Eft multa & magna differentia.

Iftud Miraculum viguit etiam in Hifpania. Etenim ad fexti Sæculi feptuagefimum feptimum annum fcribit breve, à Philippo Labbæo nuper vulgatum, Remenfis Ecclefiæ Chronicon: Hifpani & Franci de Pafcha celebrando dissentiunt. Hifpanis duodecimo Calendas Aprilis, Francis verò quartodecimo Calendas Maji Pafcha celebrantibus. Sed Francos rectè celebrasse, per hoc divinitùs claruit, quad fontes in Hifpania, qui in Sabbatho Sancto Pafche ad Baptizandum divinitùs fpontè repleri folent, non in Hispanorum, fed in Francorum Pafcha reple

bac Luna hæc Solemnia celebrarent, addidit, Lati-
ni autem Luna vigefima fecunda. Ob hoc multi in Gal-
liis quinta decima Luna celebrarunt. Nos autem vige-

tes Hifpaniæ, qui divinitùs implentur, in noftrum
Pafcha repleti funt.

Gregorius Archi-Epifcopus Turonenfis: Eo anno cap. 7.
dubietas Pafcha fuit. In Galliis verò nos, cum mul-
tis Civitatibus, quartodecimo Calendas Majas fan-
&um Pafcha celebravimus. Alii verò cum Hifpanis
duodecimo Calendas Aprilis Solemnitatem hanc tenue-
runt. Tamen ut ferunt, Fontes illi, qui in Hifpaniis
nutu Dei complentur, in noftro Pafcha repleti funt.
Et infrà in eodem Opere affirmat iftos fontes fuif-
fe in Caftro Affer. In cujus Ecclefia fontes divini-
Aliud infuper ex alia caufa Miraculum fcribit tùs replentur. Et rursùm fcribit: Dubietas Pafche Lib. 10.
ad fanctum Papam Leonem fanctus Pafchafinus, fuit ob hoc, quod in Cyclo Victor luna decima quinta cap.33.
Lilybeti in Sicilia Epifcopus, ac ejus in Chalce-fcripfit Pascha fieri. Sed ne Chriftiani ut Judæi sub
donenfi Synodo Legatus. Affirmat fub Zozymi
Pontificatu ad Honorii Augufti undecimum, &
Conftantii Comitis fecundum Confulatum, fuiffe
erratum in ftatuendo Pafchali die, atque profe-fima fecunda. Inquifivimus tamen ftudiosè : Sed Fon-
quitur: Tunc cum declinaretur, ne decimo Calen-
das Maji dies Pafche teneretur, celebratum octavo
die Calendas Aprilis, id-eft, pro Embolismo commu-
ni eft annus tentus, & error graviffimus eft ortus, in
tantum, ut Minifterio certo, quod dono Sancti Spiri-
tus miniftratur, hæc veritas probaretur. Quod pro-
pterea credidi exponendum, quia locus ipfe etiam
fando atque à me venerando Fratri meo Libanio Dia-
cono notiffimus eft. Cujus Myfterii Miraculum tale eft.
Quædam viliffima Poffeffio Meltinas appellatur, in
montibus arduis ac fylvis denfiffimis conftituta, illic-
que per-parva atque vili opere conftructa eft Ecclefia:ipfe apud præfatam Urbem condidit in Sacrofan-
In cujus Baptifterio nocte facro-fancta Pafchali, bapti-
zandi bora, cum nullus canalis, nulla fit fiftula, nec
aqua omninò vicina, fons ex fe repletur, paucifque
qui fuerint confecratis, cum deductorium nullum ha-
beat, ut aqua venerat, ex fefe defcendit. Tunc er-
go cum fanctæ memoriæ Domino quondam meo ac Bea-
tiffimo Papa Zozymo, cum apud Occidentales error dies folemniter celebrari. Etenim fanctus Marcel-
ortus fuiffet, confuetis Lectionibus Nocte Sacra dif-linus vixit fub Imperio Conftantii. Eadem verba
cuffis, cum Presbyter fecundum morem baptizandi in fuo Martyrologio habet Ufuardus. Videatur & Cap. 69
Differt. Proam. Tom. I.

Eadem Divina gratia illuftravit Gallicanam
Ecclefiam. Etenim de fancto Marcellino, primo
Ebredunenfium Eoifcopo, fcribit in Martyrolo-
gio fanctus Ado Archi-Epifcopus Viennenfis :
Sandlus Marcellinus Divino juffu cum fanctis So-
ciis Vincentio & Domnino ex Africa veniens, ma-
ximam partem Alpium maritimarum, Verbo & Si-
ad
gnis admirandis, quibus ufque hodie refulget,
Fidem Chrifti convertit; ita ut Baptifterium, quod 20.Apr.

dis Pafchalis Fefti Vigiliis, Divina virtute, fin-
gulis annis, aquis fubitis inundetur, & per fep-
tem ejufdem Solemnitatis dies, gratià exuberante
permaneat. Utique ad probandam & firmandam
magni Imperatoris Conftantini Legem
Chriftianum Pafcha jufferat per totas feptem

S

› quæ

fanctus

Cap.214

215.

Car 198

138

fanctus Gregorius Turonenfis in Opere de glo- || tiles compulit ad credendum in Chriftum Domi-
num, ad agendam pœnitentiam, ad poftulandum
Baptifma.

ria fanctorum Confefforum. Hæc gratia cæpit ftatim ab iftius Baptifterii exordio. Quod ipfum eveniffe videtur & in aliis jam laudatis locis. Eerum enim Baptifteria erant in altiffimis rupibus, quibus nullus aderat fons, nulla aqua, nullus canalis. Divina Clementia iftic faciebat quotannis, quod aliis in locis fecit femel. Etenim variis hìnc inde è rupibus aut ficciffimis arenis eduxit fubitas aquas, ut hic vel ifte baptizaretur. Quoufque duraverit ista Gratia, non poffim certò demonftrare. Quandocumque ceffavit, exiftimo ceffaffe ob noftra iftis Miraculis indigna peccata. Nam & ob ifta ceffavit miraculofa ac Divina Pafchalis luminis accenfio in Ecclefia Hierofolymitana. Hanc expofui in Scholiis ad Acta fancti Leonis noni.

Notanda funt Sophronii verba : Credere fe fr mulans, aliquibus aliis occafionibus baptizatus fue rit. Et hæc Quoniam & beneficium aliquod exiftimarunt fe confequt. Intelligere hæc poteris ex Argumento, quod contra Spirituales noftri Baptifmi effectus fecit Apoftata ac Imperator Julianus: Et Leprofi quidem lepram Baptisma non adimit, nec impetigines, aut vitiligines, nec verrucas infeftas, nec podagram, nec dyfenteriam, nec aquam intercutem, nec reduviam, non parvum, non magnum corporis vitium; adulteria verò, rapinas & omnia omninò animi peccata eximet. Eft Gentilis Sarcafmus. Et fanctus Alexandriæ Patriarcha Cyrillus Lib. 7. refpondit: Relictis iis, quæ funt altioris intelligenIfta Baptifmalium aquarum gratia viguit etiam tiæ, ad illa nunc potiùs me convertam, per quæ tein Orientali Ecclefia. In Provincia Lycia. Ita merè fertur adverfarius, cavillandi potiùs ftudioteftatur in Spirituali Prato fanctus Sophronius fus, quàm veri itelligens. Non promittit morbos foPatriarcha Hierofolymitanus: Soruba vicus qui-lutum iri Baptifma falutare. Quare fi hoc minùs dam eft ad radices montis, in quo fita eft Caanenfium civitas. In eo Baptifterium eft, quod in fanctis Epipbaniis fudat. Qui fudor per tres boras continuis incrementis augetur, & poft Baptisma per actum decrefcere incipit. Et tribus aliis horis fenfim deficit. Eft

Lib. 3.

cap. 7.

li

in Caftello Cedebratis, quod fub monte Ænoan-
dron Civitatis fitum eft, Baptifterium, quod in Paf-
chali fanda Refurrectionis feftivitate, cum fit lapis
unus, ex fe ipfo continuò impletur. Duratque aqua
illa ufque ad Pentecoften, moxque tranfacta Pente-
cofle evanefcit. Utraque verò ifta miracula in Provin-
cia Lycia funt. Si quis autem hæc ita effe non credit,
ufque ad Lyciam, non eft grande iter, pergat, ut
rei veritas fidem illi faciat. Prius Baptifterium im-
plebatur in Epiphania: Quod ifta Ecclefia ifto
etiam die baptizaret. Hunc namque morem,
cet Latina Ecclefia conftanter improbarit, plu-
res tamen Orientales populi frequentarunt. Pofte-
rioris Baptifterii adimpletio perdurabat ufque ad
Pentecoften. Quod nempe & tunc effet baptizan-
dum. Quarè exiftimo alia etiam Baptifteria ifto
item die fuiffe adimpleta. Dum nempe aliqui ef-
fent baptizandi. Laudatum Spirituale Pratum no-
bis exhibet & alium fancti Petri Actum ac judi-
cium: Interrogatus eft aliquando fanctus Athana-
fius

,poftquam Alexandriæ Epifcopus conftitutus fuit,
an poffet quifpiam fine Fide baptizari fecundum Ri-
tum & prædicationem Chriftianorum: Aut fi credere
fe fimulans, aliquibus aliis occafionibus baptizatus
fuiffet, quid de illo fentiendum, aut quomodo fufci-
piat illum Deus? Et refpondit dicens: Audivi ali-
quando à Senioribus noftris, quod beato Petro Epifco-
po

Martyri, cum facta effet mortalitas, & plerique ad Baptifma, mortis timore, confugerent, apparuerit Angelus humana specie, dicens: Quamdiù bic mittis Marfupia ifta, fignata quidem, inania autem prorsùs & vacua, & nihil intùs habentia? Erunt itaque, quantum ex Angeli voce conjicere licet, fignum habentes Baptifmi, quoniam & benefi cium aliquod exiftimarunt fe confequi, fi Baptifma fufciperent, atque idcircò batpizati funt. Iftiufmodi vacui Vafis memoriam habemus etiam in Dialogis Magni Gregorii. Illic Diabolus de Judæo, qui fe ejus timore fignarat Sacrofanéta cruce, admirans dicit: Væ,va, væ, Vas vacuum & fignatum. Porrò graffans tunc peftilentia multos Gen

præfiet, ne multùm mireris. Nam fi Chriftus an-
nuerit, ad hoc etiam aqua nobis fufficiet, nec im-
pedimento quidquam fore facilè videbimus, fi vim
ejus ineffabilem, & fupra omnem naturam pofitam
reputaverimus. Quod enim Miraculi genus ab eo fa-
&um non eft? Quod verò fuæ Divinitatis non præ-
buit Argumentum? Nutu enim præpotenti Leprofos
purgavit, Hydropicos morbo liberavit, Claudo fola
voluntate gradiendi officium reftituit, perfecitque ut
incitato curfu Cervi inftar exiliret. Cæco præcepit
oculos aquis Siloe abluere. Que facto infolitum ei lu-
men affulfit, denfiffimæque oculorum tenebræ diffi-
patæ funt. Qui ergo res tam eximias nullo labore
perfecit, & aquis ipfis fuæ poteftatis efficacitatem
indidit, numquid planè gratiam, quæ per fanctum
Baptifma tribuitur, omni morbo corporis potentio-
rem effecerit? Sed in alios ufus ipfam nobis datam
contendimus. Data nobis eft ad folos Spirituales
in hac vita effectus. Rationes adducere non eft
hujus loci. Interim quandoque operatur & cor-
poralia beneficia. Etenim in fuo Martyrologio
fcribit fanctus Ado Epifcopus Viennenfis: Erat 14.08.
Miles quidam, nomine Privatus, ulceribus plenus,
qui doloribus continuis cruciabatur. Hic mifit fe ad
pedes fancti Callixti Pontificis, rogans ut fanaret
eum ab ulceribus & doloribus fuis. Quem mox fanctus
Pontifex ab ulcerum dolore ac fœditate, fimul & ab
infidelitate in nomine fancliffime Trinitatis bapti
zatum curavit. Et in alio ejufdem Operis loco.
Serena Chriftianiffima vidua curam habens fancti Sa- 30.Dec.
bini Epifcopi, adduxit ad eum in carcerem nepotem
fuum Prifcianum, qui erat cæcus: Tunc fanctus Sa-
binus truncos fuos fuper oculos ipfius pofuit, & in Fi-
de Chrifti, oratione facta, eum illuminavit. Quod
cum nuntiatum effet Venuftiano Præfidi indoluerant
enim ei oculi, & præ dolore neque cibum, neque fom
num capere poterat, mifit Uxorem fuam & duos Fr
lios, ut adducerent beatum Sabinum ad domum ejus
de carcere. Adducto itaque proftravit se ad ejus pedes
Venuftianus cum fletu, Uxorque ejus & Filii, agen-
tes Pœnitentiam, & rogantes fe baptizari. Mox ba
ptizatus, ut de pelui levatus eft, nullum dolorem
culorum fenfit. Sanctus Sabinus erat Spoleti Epi-
fcopus. Et ad quinti Sæculi primum annum fcri-
bit in Ecclefiaftica Hiftoria Cardinalis Anaftafius
Romanæ Ecclefiæ Bibliothecarius: Atticus Epif

copus

copus Conftantinopolitanus Judæum quendam Paralyticum monens, fuadens, atque baptizans, fanum ex Lavacro eduxit. Quod ipfum fcribit fanFol. 36. &tus Martyr Theophanes. Plurima funt iftiufFol. 70. modi exempla. Nam & fan&tus Paulus Apoftolus à cæcitate fuit in Baptifmo liberatus ac illuminatus.

من

effe confuetudinem, ut omnes Agarenorum infantes
ab Orthodoxis Sacerdotibus baptizarentur, non ta-
men admiffi fuerunt. Audierant enim, quod Baptif-
mus, quem Infideles à Chriftianis petunt, non bona
affectione & Orthodoxo propofito petatur, fed propter
corporalem medicinam. Perfuafum eft enim Agarenis
fore ut fui Liberi à Demone vexentur, tanquam
canes malè oleant nifi Baptifmum Chriftianum asse-
quantur. Quam ob rem non ut omnium animæ for-
dium Mundatorem, Divinæque lucis ac fanctifica-
tionis, præbitorem Baptifmum poftulant, fed tan-
quam veneficium & incantationem. Quidam autem
eorum dicebant fe matres babere Orthodoxas, & se.
earum cura & ftudio fuiffe baptizatos; fed nec exau-
diti funt, quoniam teftes non adducebant, qui bec
ipfum pro teftimonio dicerent. Immò potiùs condem-
nati funt, quod non bonam de fe exiftimationem
dabant, quod rectè ad fidem accederent. Et ideò
omnes hos etiam fanctificari permissum eft. Eadem
verba habes in Jure Græco-Romano inter De-
creta Patriarchæ Luca. Eadem de re fcribit in
Scholio ad feptimæ Laodicenfis & primæ Con-
ftantinopolitana Synodi Canonem Conftanti-
nus Harmenopulus: Agarenorum Liberi, qui ab
Orthodoxis Sacerdotibus baptizantur, non pia in-
tentione illorum, qui ad Baptifmum eos adducunt,
fed quafi veneficio vel incantatione utentium, fire
ipfa ad fidem accefferint, rebaptizantur. Hoc enim
ita in Synodo pronuntiatum eft, quemadmodum Bal-
famon tradit. Per ipfum collecta Canonum Epi-
tome habet hoc in quinta Sectione. Ejufdem rei
meminit in generali Hiftoria Otto Frisingenfis
Epifcopus. Ab Armenia Ecclefia miffam Eu- Lib. 7.
genio Tertio Legationem, ac ejus Acta & po-
ftulata exponit, & adjungit de iftorum Legato-
rum uno Retulit etenim præfatus Epifcopus,

Et hinc frequenter factum eft, ut quidam non
ex cafta ac plena veræ juftitiæ ac fempiternæ vi-
tæ dilectione, fed ex carnali corporalis fanita-
tis cupiditate fufceperint Baptifma. Alii utram-
que voluntatem mifcebant, atque ita impinge-
bant in Chriftianæ perfectionis Regulam : ne-
fciat finiftra tua, quid faciat tua dextra. Ita ad
extremi tertii-decimi fæculi annum fcribit Tho-
mas Walfingamenfis: Hoc anno Rex Tartarorum
ab Urbe Hierofolyma expulit Saracenos. Frater bu-
jus Regis Tartarorum ex Filia Regis Armeniæ genuit
filium bifpidum & pilofum, quem cum Pater crema-
Ti juberet, Mater fibi dari Infantem petiit, quem
fecit illicò à Presbyteris baptizari. Quo baptizato,
cecidit ftatim tota villofitas,& puer apparuit le-
nis ac pulcher. Quod Miraculum cum Pater vidif-
fet, credidit ipfe & domus ejus tota. Pergit ad
octavum fequentis Sæculi annum: Frater Magni
Regis Tartarorum Caffiam, cum effet Paganus, ad-
amavit Filiam Regis Armeniæ Chriftianam, quam
à Patre fibi petiit in Conjugem dari. Rex autem
Armeniæ noluit acquiefcere, nifi fieret Chriftianus.
Av ille prævalens viribus & potentia, ei intulit mi-
nas belli. Tandem Rex accepto confilio, quod me-
liores fint nuptiæ quàm pugnæ, annuit poftulans.
Deinde fufcitata prole mafculini fexus inter eos, in-
ventus eft pilofus & hifpidus, velut Urfus. Quo
Patri oblato, dixit non effe fuum, & ftatim juffit
igne cremari. Mater verò contradicens, petiit fibi
dari infantem. Quo accepto, juffit eum baptizari.quod in Armeniæ confinio quædam Partes effent
Et ftatim poft trinam immerfionem in facro Fonte
cecidit omnis pilofitas de infante, & apparuit lenis
&pulcherrimus puerorum. Hoc vifo, credidit Pa-
ter, & domus ejus tota. Eandem hiftoriam refert
fanctus Antoninus. Affirmat Caffiam fuiffe non
fratrem, fed ipfum Imperatorem Tartarorum.
Et ab ipfo non folum infantem, fed & Matrem,
uti adulteram, fuiffe damnatam ad mortem. Pia
Mulier ob utriufque hominis falutem & formam
juffit baptizari filium. Et haud dubiè fuit mota à
Spiritu Sancto.

:

quæ fœtus fuos fætentes generarent, eofque ftatim
ad aquas Armeniorum lavandos tranfmittunt. Quos
cum illi Baptifmatis unda tangentes, innatum eis
fætorem propellerent, mox tamen remiffi ad Paga-
nifmi ritum &fpurcitias redibant. Quod utrùm fa-
ciendum effet, item Romanam Ecclefiam confulue-
runt. An Romana Ecclefia refponderit, igno-
ro. Si refpondit, dolendum eft quod Epifcopus
Otto iftud Refponfum nobis in fuis Libris non
confervaverit.

Conftantinopolitana Patriarchę Lucę Synodus
refpondit duo. Primò quod Agareni infantes,
qui ab Orthodoxis Matribus offeruntur ad Baptif-
mum, licet ex corporalis viti evadendi fpe offe-
rantur, effe validè baptizatos. Eos tamen, de
quorum tali oblatione non adducitur fufficiens
teftimonium, effe baptizandos ad cautelam. Et
hoc refponfum eft rectum. Alterum refponfum
eft, quod iftorum infantium, dum per Infideles
Parentes offeruntur, Baptifma fit irritum & nul-

At verò de Turcis & Agarenis fcribit in octogefimi-quarti Trullani Canonis, qui dubii Baptifmi homines mandat fine fcrupulo baptizari, Scholio Theodorus Balfamon: Ea de re fæpè Synodicè controverfia exorta eft. Cum enim infantes ex Chriftianorum regione à Schytis & Agarenis bello capti effent, & empti à Romanis, dubitatum eft, an oporteat venumdatos rebaptizari? Dicebant enim nonnulli, quoniam è Chriftiana regione capti funt, præfumptio eft eos fuifle baptizatos. Eò quod bi nefciant,lum; eò quod ipfi defit legitima fufcipientis an in infantia baptizati fuerint, nec ulli inveniantur, qui Baptifmum affirment. De iis, qui ex Infi delium regione capiuntur, eos effe baptizandos indifindè ftatutum eft, nifi teftes profiteantur eos poft captivitatem fuisse baptizatos. Tempore autem Sandiffimi Patriarchæ Domini Luce, Synodicè adfuerunt Agareni: Et cum ab eis poftularetur, ut baptiZarentur, dixerunt, quod in fuis regionibus antea baptizati fuerant. Et interrogati, refponderunt, Differt. Procem. Tom. I.

intentio. Etenim iftiufmodi Offerentes cenfent
Chriftianum Baptifma effe,non Divinum Inftitu-
tum, fed Incantationem aut Veneficium. Quod
antiqui etiam Gentiles iftud ipfum cenfuerint,
eft alibi demonftratum. Alterum iftius refponfi
fundamentum fuit, quod Agareni Parentes fuis
Filiis à Chriftiano Baptifmo, licet nec incanta-
tionem nec veneficium, fed Dei Inftitutum for-
fan crederent, non quærerent fempiternam falu-
S 2

tem,

cap.32.

140

tem, fed temporalem medicinam. At refpondeo
hoc Refponfum repugnare præfenti Edicto fancti
Angeli. Etenim eos Gentiles, qui fub fancto
Patriarcha Petro ad evadendam Peftem fimula-
An-
rant fidem, atque ita Baptifma acceperant,
gelus edixit effe Marufpia licet vacua, tamen fi-
gnata. Edixit iftud Baptifma effe informe, adeo-
que validum. Et rectè edixit. Etenim ad Baptif-

||fectus, in fingulari ac planè rarissimo pietatis mune-
re exequendo fuit nemini fecundus, & vitæ ac infti-
tutionis Evangelicæ modum atque rationen ingenuè
excoluit. Poft fanctum Clementem, Orig nem,
Magnum Dionyfium, aliofque fimiles Eruditio-
nis Chriftianæ Gigantes fuit Rector famofiffimi
Alexandrini Gymnafii. Hinc meritò in prima
contra Arianos Oratione fanctus Athanafius, qui

mi valorem non eft neceffaria intentio aut fpes || ipfum & vidit & novit , appellat Magnum Achil
æternæ vitæ. Quod longè firmiùs eft in Baptifma-
te Parvulorum; Quod enim Offerentium error,
aut quævis alia pravitas, non poffit ipfum evacua-
re, fanctus Auguftinus demonftrat in Litteris ad
Epifcopum Bonifacium.

Epift. re,

23.

lam. Audiamus & verba Gelafii Cyziceni Poft Lib. z.
Divini Petri Martyrium vidua remanfit Ecclefia illa cap. 1.
annum unum: Tranfacto autem anno ordinatur, in
Sede fancti Martyris Petri Achillas vir gravis &
magnanimus, & fanclè prudens, religioneque pari-
ter ac fapientia plurima ornatus, ut nobis antiqui &
omni carentes errore Commentarii referunt. Qui
multa priùs exhortatione ufus, fufcepit Arium in Or-
dinem Diaconorum. Cum autem hic menfibus tantum
quinque fupervixiffet,&c. At verò antiquum Ale-
xandrinorum Patriarcharum Chronicum ipfum
vocat Archelaum, atque adjungit: Archelaus
fuffectus eft die Sabbathi, Sedemque tenuit fex men-

Quæftio eft, an in ifta facili Peftiferorum ad
Baptifmum admiffione fanctus Petrus peccaverit ?
Partem affirmativam fortiter fuadet apparitio ac
increpatio Angeli. Certè innocens non mereba-
tur Divino Miraculo increpari. Præterea fanctus
Epiphanius difertè affirmat sanctum Petrum etiam
erga Lapfos fuiffe clementiorem. Hos ab ipfo ni-
mium faciliter fuiffe reparatos, non dumtaxat in
Chriftianam Communionem, fed etiam in Cle-fibus tantum. Caufa autem ejus mortis fuit, quod
ricalem gradum. Hinc proceffiffe quæftiones &
Schifmaticas tandem difcordias inter ipfum ac
Meletium. Refpondeo fanctum Epiphanium iftic
palam hallucinari. Fuit circumfcriptus à nefcio
quibus Scriptis Meletianorum. Hoc fupra eft ab-
undè demonftratum. Et quod S. Petrus Lapfos
Clericos in gradum non admiferit, & quod
Lapfos Laicos compulerit ad debitam Poeniten-
tiam, nos jam docuerunt ejus fanctifluni ac opti
mi Canones. Porrò quibufdam dicentibus, prius
baptizetur, deinde doceatur, quid ad bonam vitam,
morefque pertineat, refpondet in Libe Fide &
Cap. 6. Operibus fanctus Auguftinus: Fit bc ubi quem-

quam fortè dies urget extremus, ut ad verba paucif-
fima, quibus tamen omnia continentur, credat, Sa
cramentumque percipiat, ut fi ex hac vita migrave-
rit, liberatus exeat à Reatu præteritorum omnium
peccatorum. Omninò loquitur ex perpetua Eccle-
fiarum confuetudine. Ex eadem antiquiffimi
etiam Canones mandant, ut qualifcumque Cate-
chumenus, fi fubitò ex morbo obmutefcat, fta-
tim baptizetur. Eadem ex Regula haud dubiè egit
fanctus Petrus. An quid humani præcipitii inter-
venerit, nefcio. Ego non poffum tantum Docto-
rem atque Epifcopum judicare.

Synodus Sancti Achilla Patriarcha
Alexandrini.

A Chillam effe Sanctum teftatur Romanum

Martyrologium ad feptimam diem No

Arium fufceperat imprudenter, ideoque occidit il-
lum Deus, & obiit die decima nona, die martis.
Eum fanctus Epiphanius affirmat fucceffiffe fan- Hæref.
to Alexandro, & donat tribus dumtaxat men- 69.c.11.
fibus. Et Theodoretus fcribit: Achillas ad exi-
guum tempus pr efuit. At vero longè aliter in fuo
Chronico fcribit Eutychius Patriarcha Alexan- Tom. 1.
fol. 407.
drinus. Quinto poft Petrum Patriarcham interfectum
anno conftitutus eft Achillas, difcipulus ipfius, Pa-
triarcha Alexandrinus. Ubi fex annos fedit, dein
mortuus eft. Arius autem amicorum fuorum ope con-
tra Achillam implorata ipfi fimulavit rediiffe fe ab
ifta fententia impia iftaque infidelitate, quare ipfum

in Ecclefiam admifit Achillas, & Presbyterum ·
conflituit. Per iftam impiam Sententiam ac Infi-
delitatem intelligit ejus blafphemias adversùs
Deum Verbum, atque ita affirmat Arium fub
fancti Petri Epifcopatu fuiffe in eas lapfum, ac ob
ipfas damnatum. Ejus tamen de Achille annis.
fententiam firmat, imò & auget in Chronico Eu-
febius. Scribit ad quarti Chriftiani feculi annum
duodecimum: Alexandrine Ecclefiæ decimus fepti-
mus ordinatur Epifcopus Achillas. Et ad ejufdem
fæculi annum vigelimum fecundum Alexandriæ
decimus octavus Epifcopus ordinatur Alexander.
Sanctus Nicephorus Patriarcha Conftantinopoli-
tanus in Chronico, quod Anaftafius Bibliothe-
carius Latinum fecit, Achillæ non tribuit nifi
unum Epifcopatus annum. Et de Eufebii Chro-
nico fcribit ex Domino Cardinali Cæfare Baronio
Henricus Spondanus: Quot annis Achillas federit,
non eft levis controverfia. Eufebius fua Hiftoria pro-

vembris: Beatus Achillas Epifcopus, eruditione,fecutus feriem Epifcoporum Alexandrinorum, cam Fide, converfatione ac moribus fuit infignis. Quod ufque ad Martyrium Petri produxit. Chronicon autem ipfum in fuo Martyrologio fcribunt venerabilis ejus in his ultimis temporibus conftat in multis effe deBeda, fanctus Ado Viennenfis Epifcopus, ac pravatum. Et quod habet de Sede Achille, monftruoUfuardus. Eundem laudant in Ecclefiaftica Hi- fas parit abfurditates, dum ponitur fediffe anno Chriftoria Eufebius Cæfaræenfis, Socrates, ac Her-fti trecentefimo decimo octavo ufque ad trecentefimum Lib. 7. mias Zozomenus Audiamus Eufebium: Quo cap.26. tempore, fub Epifcopatu Sancti Theone, Alexan

drie Achillas unà cum Pierio, quem in illuftrium
virorum Catalogo laudat fanctus Hieronymus,
Presbyterio donatus, cœpit hominum fama celebra-
ri. Qui Scholæ facratæ Chrifti fidei inftituendæ Præ-

tertium. Ita habet antiqua Eufebiani Chronici
editio. At vero hodierna, per Jofephum Scalige-
rum curata, Epifcopatum illius ponit ab anno
duodecimo ufque ad vigefimum fecundum. Do-
minus Cardinalis Baronius ipfum ponit ad annum
undecimum.Eruditus Onuphrius Panvinius ipfum

1