12 Lib. 1. cap. 19. ditè demonftrat Gerardus Joannes Voffius. Poft Cap.6. Athanafio ordinatus, Evangelium in ea Provincia Proinde tertia ad Alexandrinum Patriarchatum fpectantium Barbarorum Diœcefis eft Nubia, de qua Strabo: A finiftra parte curfus Nili habitant Nube, magna Libye gens, à Meroe, Nili infula, incipientes ufque ad Nili flexus. Nequaquam Ethiopibus parentes, fed per fefe in multa Regna difpartiti. Et infra: Ægyptus ab Ortu & Occafu Defertis, & Arabicis ac Libycis montibus tuta eft. AuArum versus Troglodyte, & Blemmyes, & Nube, Megalari funt, qui Ethyopes fupra Syenem habitant. Suntque ii Nomades, non tamen multi, nec bellicofi, quamquam olim viderentur › propterea quod fæpe latronum more incautos ad orirentur. Notanda funt verba: Per fefe in multa Regna difpartitt. Evincunt Nubios non fpectaffe ad Romanum Imperium, fed fuiffe barbaros. Quod enim Strabo fuos de Geographia Libros fcripferit ad quartum Imperatoris Tiberii annum, id eft, dudum poft occupatam à Romanis utramque Libyam, in fecundo de hiftoricis Græcis Libro eru De quarta ad Alexandria Patriarchatum fpe&tante Barbarorum Dioecefi fcribit in Ecclefiaftica hiftoria Theodoretus: Per idem tempus, utique fub Valentis Ariani Imperio, Ifmaelitæ agros Romano Imperio finitimos populati funt, quorum Dux fuit Mavia, quæ non complexa mente eam quam habuit naturam, viriles fibi animos fumpfit. Eadem nis fecit, deinde luce Divine Cognitionis accepta poftulabat Epifcopum genti fuæ defignari Moyfem quemdam, qui in finibus Ægypti & Paleftinę babitabat. minem Moyfem jubet adduci Alexandriam, ibique gratia Episcopali donari. Ubi verò adductus eft, viditque Lucium fibi manum imponere velle, abfit, inquit, ut tua manus me confecret. Nam tua invocatione Spiritus Sancti gratia in neminem defcendit. Cui Lucius, inquit: Unde ifta conjicis? Non conji cio, inquit, fed certò equidem fcio. Etenim pugnas contrà doctrinam Apoftolicam, & contrariam ipfe doces, atque cum blafphemiæ verbis impia facta conjungis. Quis namque impius non tua caufa Conventus Ecclefiafticos eft petulanter infectatus? quis è lau datorum virorum numero non per te exulavit? quam immanitatem barbaram maleficia abs te in dies fingulos admiffa non fuperarunt? Que cum animo valde fidenti dixiffet, Lucius verbis ejus attentè auditis eum interficere magnoperè cupiebat, fed tamen metuebat, ne bellum extinctum de integro accenderet. Quamobrem ad alios Epifcopos, quos ipfe poftulaverat, deduci juffit. Poftremò Moyfes, ubi cum fide admirabili gratiam Epifcopalem acceperat, ad eos qui eum requirebant profectus eft, & partim doctrina Apoftolica, partim Miraculis eos ad veritatem traduxit. Quod ipfum fcribunt Socrates ac Hermias Zozomenus. Cur Imperator Valens Sarracenicam gentem Alexandrino Patriarchatui fubdere, ac ipfius pri- [ mum Epifcopum voluerit ab hujus Patriarcha confecrari, non conftat. Fuerunt tamen rationes. Primò, quod Patriarcha Lucius effet zelofiffimus Ariani Dogmatis, ac multa in Orthodoxos crudelitate famofiffimus,ideòque Valenti chariffimus. Secundò, quod Moyfes in Ægypti finibus ageret Anachoretam. Tertiò,quod Ifmaelitę feu Saraceni habitarent Felicem Arabiam, folo rubro mari divifam ab Ægypto, ideòque quàm optimè poffent adjungi Ægyptiaca Ecclefiæ. Verùm res non fucceffit. Etenim Moyfes nodofas potiùs fpinas, quàm hæreticas & fanguinolentas Lucii manus fuo capiti imponi maluit, & fuit ab aliis Catholicis Epifcopis confecratus. Ab Epifcopis fpectantibus ad Antiochenum Patriarchatum. Lucet ex Collectaneis Theodori Lectoris, aliifque antiquis Scriptoribus, apud quos Sarracenorum Phylarchus Alamondarus Chriftianam fidem, Baptifma, atque Epifcopos petit & accipit ab Epifcopis iftius Patriarchatus. Quod nempè alii tunc Chriftiani Sarraceni ad iftum Patriarchatum pertinerent. Et jure merito. Nam Romana Arabia ad illum femper fpectavit, adeòque convenit & Sarracenicam ad ipfum spectare. Sarracenos pro Dei donis femper ad Antiochenum, numquam ad Alexandrinum Patriarchatum acceffiffe, oftendit Theodoretus in variis locis Monafticæ hiftoriæ. De alia adhuc Alexandrini Patriarchatus Dicecefi fcribit Nilus Doxopatrius: Erant Patriarchæ Alexandrino & alii Throni diverfi, fed poft Severi hærefim à Sarracenis fublati funt,quemadmodum & Ditio omnis Hierofolymitana, ac ipfa Hierofolyma, omnefque ipfa Hierofolyma, omnefque alię Sedes, que nunc funt fub Hierofolymitano Patriarcha. Nam univerfam Paleftinam poffidebat, & alias provincias. Confonat in Orientalis Ecclefiæ Hiftoria Jacobus Cardinalis de Vitriaco, affirmans Hierofolyma Patriarchatum à quinto priùs Concilio fuiffe inftitutum,atque adjungens: Quofdam SuffraCap.55. gancos Antiocheno & Alexandrino Patres fubtraxerunt, eò quod in confinio & limite horum duorum Patriarchatuum effet conftituta Hierofolyma. Subtractas utrique Patriarchatui Provincias edicit in Sacri belli Historia Guilielmus Metropolita Tyriorum: Lib. 23. Quoniam Deicultrix civitas Hierofolyma quafi in limite Alexandrini & Antiocheni Patriarchatus erat, nec haberent quinti Concilii Patres, unde illi Urbes ordinarent fuffraganeas, nifi utrique aliquid detraherent, vifum eft expedire ab utroque aliquid decerpere, ut eidem, juxtà formam aliorum Patriarchatuum, ordinarent fubjectos. Subtraxerunt ergò Antiocheno Cæfareenfem & Schytopolitanum Metropolitanos, Alexandrino autem Rabbenfem & Beterenfem,item Metropolitanos. Et quoniam iterum eundem Patriarcham oportebat præter fupradictos Metropolitanos habere familiares Suffraganeos, quos Græci Syncellos vocant, prædictis Metropolitanis fubtraxerunt quofdam Epifcopos, & quofdam de novo creaverunt, ufque ad viginti quinque. Quod ipfum in antiquo Romanorum Cen 13 Refpondeo hæc omnia effe recentia Schifmaticorum Græcorum figmenta. Etenim Hierofolyma numquam ad Alexandrinum, fed ex Apoftolico Canone femper fpectavit ad Patriarchatum Antiochenum. Olim fuit communis Paleftine Provinciæ fub Cæfargenfi Metropolita Epifcopalis Parochia, cujus tamen Antiftes inter Comprovinciales erat Proto-Thronus, feu habens primum locum. Et hanc Dignitatem ipfi confirmavit septimus Canon Nicænus. Quomodò ifta Cathedra priùs in Metropolim, ac deinde in Patriarchatum profecerit, fuo loco exponetur. Factum id fuit dudum antè Concilium. Et præter Cæfaræenfem & Scytopolitanum, primæ & fecundæ Palestine Metropoles,non duntaxat Phoenicia Berytenfem, ac Arabiæ Philadelphienfem, fed etiam Tyriam, Damafcenam, ac Boftrenfem Metropoles invafit, tenuitque ufque ad Chalcedonenfe Concilium. Porrò Berytenfis & Philadelphienfis Ecclefiæ etiam numquam ad Alexandrinum, fed femper ex Apoftolico Inftituto fpectarunt ad Patriarchatum Antiochenum. Res eft cunctis Ecclefiafticæ Hierarchiæ peritis explorata. Et fabula fibi ipfi non cohæret. Etenim Guilielmus Tyrius alio in loco affirmat Rabath effe antiquiffimam fecundæ Arabia Metropolim, in cujus olim obfidione, man- Lib. 15. dato David & Joab confilio, Urias innocens legitur ap. 21. occifus, poftea verò dicta eft Petra Deferti, unde & fecunda Arabia hodie dicitur Petracenfis. Hoc ipfum repetit in alio loco, & adjungit à Balduino primo Lib. 11. Hierofolymæ Rege fuiffe in tertia Arabia ædifica- cap. 26. tum caftrum munitiffimum, dictumque Montem Regalem. Quod Regem haberet fundatorem. Ejufdem fabulæ patronus Matthæus Parifienfis Hierofolymitano Patriarchatui fubjicit Metropolitas Cæfargenfem, Tyrium,Nazarenum, Petracenfem, & adjungit: Id eft, Montis Regalis. Montem Regalem non in tertia ponit Arabia,fed confundit cum Petra,fecundæ Arabia Metropoli. Per Nazarenum intelligit Schytopolitanum. Etenim Flandri noftri Metropoliticam fecundæ Palestine Sedem Schytopoli tranftulerunt in Nazareth. Et Mattheus fub Tyrio poffit etiam Berytenfem comprehendere. Quod ambo fint in prima Phoenicia. Verùm Petracenfis eft omninò alius à Philadelphienfi. Philadelphia enim Ammonitidis, Petra eft Idumææ Arabia Metropolis, eadem cum Bofra & Theman. Hæc tria omninò funt diverfa ejuf dem civitatis nomina. Ita in Commentariis ad Abdiam Prophetam, & ad Prophetam Amos demon- Cap. 1. ftrat Sanctus Hieronymus. Præfatus Guilielmus rectè fatetur hæc fundari in quibufdam Scriptis, quę auctoritatem habent non modicam apud Palestinos, maximè Græcos. Utique Schifmaticos, aut certè recentiores, adfuetos iftiufmodi fabellis. Nolo in res lucidas pretiofum tempus expendere. CAPUT III. fuum Libro haberi fcriptum teftatur Dominus Exponitur Alexandrini Patriarche Pote Cardinalis Cefar Baronius. Pro Beterenfem,legendum eft Berytenfem. Eft nova & accefforia Metropolis in prima Phoenicia. Rabbenfis civitas eft antiqua Ammonitarum Metropolis Rabath, quæ Pora modò appellata eft Philadelphia, Metropolis poftmodò Arabia. Ita fcribit ad vigefimum primum Prophe* Ezechielis Caput fanctus Hieronymus. ftas in confecrandis Epifcopis fuarum Atriarchales ac Apoftolica Sedes ex Apofto lico Iuftituto non funt nifi tres: Romana, Alexandrina, ac Antiochena Conftantinopolita na, Lib. 6. epift.37 . 14 omnium Ecclefiarum Sollicitudo Beatorum Apoftolerum Principum Petri & Pauli procul dubio moderamen expectat. Quod ipfum repetit in Refcripto ad Bulgarorum Confulta, addens Sanctum Marcum fuiffe Sancti Petri ex Baptifmate Filium, ab ipfo miffum Alexandriam, ideoque hanc Ecclefiam effe etiam plantationem Sancti Petri. Et in famofis ac eruditis adversùs Hincmarum Laudunenfem Epifcopum ac fuum nepotem Hincmarus Metropolita Remenfis fcribit: Sedes Ecclefiarum, fcilicet Romanæ, Alexandrinæ, atque Antiochena, idcircò fpecialiter legimus Sedes dici, cum plurimæ Sedes & Apoftolorum, fcilicet Jacobi Hierofolyma, & Joannis apud Ephefum, in qua fedit & Timotheus Beati Pauli Difcipulus, & na, Hierofolymitana, Veneta, & Gradenfis poftmodò accefferunt.De illis tribus fcribit ad Eulogium Patriarcham Alexandrinum magnus Gregorius: Cum multi fint Apoftoli, pro ipfo tamen Principatu Sola Apoftolorum Princips Sedes in auctovitate convaluit, quæ in tribus locis unius eft. Ipfe enim fublimavit Sedem, in qua etiam quiefcere, & præfentem vitam finire dignatus eft. Ipfe decoravit Sedem in qua Evangeliftam Difcipulum mifit. Ipfe firmavit Sedem, in qua feptem annis, quamois deceffurus, fedit. Cùm ergò unius atque una fit Sedes, cui ex auctoritate Divina tres nunc Epifcopi præfident, quidquid ego de vobis boni audio, hoc mihi imputo. Si quid boni de me creditis, hoc veftris meritis imputate. Quia in Domino Lib. 5. unum fumus. In alia ad eundem Eulogium Epi-multæ aliæ principalium Civitatum, quoniam Seepift.60 ftola affirmat fraternam Charitatem effe Catho mur, des funt, quin potiùs, licet difparentur longinqui- Literis ad Anti-papam Cadaloum Sanctus Petrus Quæftio eft, qua ratione Sanctus Petrus Alexandrinam Cathedram per Difcipulum Marcum fecerit Apoftolicam & Patriarchalem? Etenim idem Petrus Aquilejen fem per eundem Marcum, & Vefontionenfem Ecclefiam docuit per Linum Difcipulum: Et tamen neutri dedit iftam Dignitatem. Et ad Decentium Eugubinum Epifcopum fcribit Innocentius primus Pontifex: Manife lice Communionis radicem, atque adjungit: Quidquid fit, quod Sola Sancti Petri Infeffio faciat Apoftolicam ac Patriarchalem Sedem, docet etiam prima Sancti Gelafii Pontificis Romana Synodus: Prima ergò Petri Apoftoli Sedes eft Romana Ecclefia. Secunda Sedes apud Alexandriam Beati Petri nomine à Marco ejus Difcipulo & Evangelifta confecrata eft. Ipfe à Petro Apoftolo in Ægyptum directus verbum veritatis prædicavit, & gloriofum confummavit Martyrium. Tertia Sedes apud Antiochiam ejufdem Beatiffimi Petri Apoftoli nomine babetur honorabilis, cò quod illic, antequam Romam ve-. niffet, habitavit, & illic primum nomen Chriftianorum, novellæ gentis,exortum eft. Et in Literis ad Imperatorem Michaelem tertium fcribit Sanctus Epift.8. Papa Nicolaus primus: Sanctam Romanam Eccle Africam, atque Siciliam, Infulafque interjacentes, nullum inftituiffe Ecclefias, nifi eos, quos Venerabilis Apoftolus Petrus aut ejus Succeffores conftituerint Sacerdotes. Cur igitur iftarum Ecclefiarum aliquæ non fint Patriarchales? In prefata Epiftola refpondet laudatus Hincmarus: Licet Beatus Petrus antea in Antiochia federit, quàm Romam venerit, unde Marcum mifit Alexandriam, non tamen ideò Antiochia fecunda, fed tertia Sedes, & Alexandrina Ecclefia fecunda Sedes dicitur, propter privilegium Evangelii, quod Sanclus Marcus Evangelifta ex ore Petri accepit atque confcripfit, quod in Alexandria prædicavit. Loqui videtur ex magno Leone in Literis ad Galliarum Epifcopos Alexandrina Ecclefia Beatum Marcum, Beatiffimi Petri Apoftoli Difcipulum, in omnibus ubique Doctrinis fui Doctoris Magifterio confonantem, habuit fundatorem. Plures Ecclefiæ Patres Apoftolicam ac Patriarchalem iftius Cathedræ dignitatem fundant in laudato Difcipulatu Marci fundatoris. Verùm folus Difcipulatus nullo modo fufficit. lium affirmat à Difcipulo Marco fuiffe prædica- Epift.28 Ser. 16. davit Ecclefiam, eamque, poftquam fuper Petram, qua Chriftus eft, infignis Architectus erexit, gloriofo Magiftri fui nomini dedicavit. Unde factum eft, ut eadem Ecclefia non tam ex Marci, quàm ex Beati Petri vocabulo Sedes Apoftolica vocitetur, tamquam fi Petrus ipfe illic per fe Epifcopalem Cathedram tenuiffet, ideòque Clavicularii cœleftis infignita vocabulo Ecclefia illa in toto terrarum orbe poft Romam obtinet fecundum Thronum. Et quamquam Antiochiæ, ubi fcilicet Chriftianæ religionis nomen Exortum eft, Petrus ipfe per se fidei Primitias intuliffet, fuperiorem tamen locum Alexandrina Sedes obtinuit. Et meritò. Ubi Marcus, ibi Petrus. Quæ omnia repetit in duobus fequentibus Sermonibus, ac denuò adjungit : Marcus hoc modo Alexandrinam fundavit Ecclefiam, eamque non fuo, fed Magiftri fui nomine titulavit. Et iterum: Porrò cum cœli Clavicularius per tot terrarum Regna Difcipulos deftinaverit, eifque per diverfas Mundi Pronvincias Ecclefiarum regimen commiferit, quid eft quod earum nulla præter Solam dumtaxat Alexandinam, vel Petri Sedes vel Apoftolica Ecclefia eft appellata? Pluribus verfat hanc quæftionem, adfcerit Petrum Alexandriæ numquam fediffe Epifcopum, adjungit Alexandrinam Ecclefiam effe Antiochena digniorem, & dat omnium caufam: Superior eft Sedes, cui Marcus vice Petri præfuit, quàm ea cui per propriam Cathedram Petrus ipfe præfedit. Loquitur cum Diofcoro Presbytero & Cheramone Lectore, Alexandrinæ Ecclefiæ apud Imperatorem Anaftafium Apocrifariis, qui Germano, & Crefconio Epifcopis, Anaftafii Pontificis fecundi Legatis, in Regia civitate dixerunt : Venerabiles Sanctæ Ecclefiæ Romanæ urbis atque Alexandrinæ non folùm fidem rectam & immaculatam, fed etiam in divina Minifterio femper concordiam fervaverunt. Quippe cum ab uno fuerit in utrifque jactum fidei fundamentum. Petrum memoramus Beatum Apoftolum, cujus per omnia Sanctus Marcus Evangelifta extitit imitator. Ita ut fi quando contigerit in rebus ambiguis quædam Epifcoporum Concilia celebrari, fanctiffimus is, qui Romanæ præfideret Ecclefiæ, Reverendiffimum Alexandrinæ civitatis Archiepifcopum deligeret, ut fui Loci curam fufciperet. Laudant Sanctum Celeftinum Pontificem, qui fuas Ephefinæ Synodo præfidendi vices delegavit Sancto Patriarche Cyrillo. Et in laudata ad Imperatorem Michaelem Epiftola Nicolaus primus Pontifex, ubi dixiffet Alexandrinam Ecclefiam à Sancto Marco Petri Apoftoli filio ac Difcipulo fundatam, adjunxit: Hæreditas filii in Poteftate Parentis exiftit, & gloria Difcipuli ad Magiftrum fine cunctatione refertur. Ecclefiafticam Hierarchiam Apoftoli ordinarunt juxtà ordinem & formam Romanæ Monarchiæ. Prædicando fuo Evangelio ac fundandæ fuæ Ecclefiæ Chriftus Dominus præmifit Romanum Imperium, hoccè effe voluit illius quafi materiam, ideòque utriufque regimen effe ejufdem formæ. Et hinc Romana Ecclefia etiamnum hodie habet plures mores palàm mutuatos ex antiqua Romanorum Disciplina. Hinc item iftud Imperium non nifi proximè ante fupremi Judicis adventum eft deftruendum. At verò fuprema ejus Metropolis fuit Roma, fecundum Alexandria, tertium locum habuit Antiochia. Et quidem Alexandria ac omnis Ægyptiaca illius Dioecefis non per Confularem, Proconfulem, Prætorem, aut Præfidem fuit gu bernata, fed per Præfectum Auguftalem, feu Vicarium ipfius Augufti Principis. Ejus gubernator fuit ipfe Auguftus Princeps, at per Vicarium aut Vice-Regem. Eodem modo & jure primus ejus Epifcopus fuit Sanctus Petrus, verum per Marcum Vicarium, Difcipulum, ac filium. Nam & Auguftalis Præfectus erat femper quis Palatinus ex Militaribus Augufti Principis officiis.Hinc Nicolaus Pontifex affirmat Difcipuli & Filii Sedem fuiffe Patris ac Magiftri. Hinc Diofcorus & Cheræmon dixerunt Sanctum Marcum Sancto Petro fuiffe Alexandriæ, quod Sanctus Cyrillus Sancto Celeftino in Ephefino Concilio: Utique Vicarium & Legatum. Hinc Sanctus Petrus Damiani adferit, quod Sanctus Marcus iftam Cathedram non fuo, fed S. Petri nomine titulaverit: Quia nempè illam fedit ut Vicarius. Hęc item eft caufa, cur neque Aquilejenfis, neque Vefontionenfis, neque alia per alios S. Petri Difcipulos fundata Cathedræ fint Apoftolicæ ac Patriarchales: Quia nempè eas cuncti ex nomine proprio, nulli federunt, ut Marcus ex nomine aut vice Sancti Petri. Nihilominus fanctus Marcus nequaquam Commendatarius dumtaxat aut Vifitator, fed omninò fuit Cardinalis Alexandrinorum Epifcopus. Nam & hujufmodi eft fuo Populo, licet Chrifti Domini Vicarius fit, Pontifex Romanorum. Et generales Epifcoporum Vicarii per hodiernos Canones habent Poteftatem ordinariam, non dumtaxat delegatam. In memorata adversùs fuum Nepotem Epiftola Hincmarus Metropolita exponit hæc infigni exemplo fux Remenfis Ecclefiæ ac Laudunenfis. Laudunum juxtà antiquas Romanę Reipu« blicæ & Ecclefiafticæ Hierarchie tabulas fuit Remenfis Parochia dumtaxat Oppidum, ipfum Civitatis ac Epifcopatus dignitate primus donavit fanctus Remigius, & primum iftic Epifcopum nominavit & confecravit fan&tum Genebaudum. Quod ex inde Remenfis Parochia duas habere Civitates, & fanctus cum fuis Succefforibus Remigius in ambabus, Remis per fe, Lauduni per Vicarium, caperit effe ac federe Epifcopus, ideòque Laudunenfes Epifcopi fingularem præ aliis Comprovincialibus reverentiam ac obedientiam debeant Metropolitæ Remenfi, Hincmarus affirmat, & confirmat auctoritate fancti Auguftini, fimilem poteftatem ex eadem caufa fibi adfcribentis in Ecclefiam ac Epifcopum Fuffalenfem. Et Auguftinum omninò fuiffe iftius mentis, non vanè colligitur ex ejus Epiftola ad fanctum Pontificem Celeftinum. Auguftus Romanorum Princeps duas etiam civitates fub fua proximè cura habuit: Ro- Epift mam & Alexandriam. Iftam per fe, hanc per Vi- 261. carium. Eafdem fub fua immediata folicitudine habuit fanctus Petrus: Et quia utramque per fe curare non potuit, fuas in pofteriori vices explevit per fanctum Marcum.Porrò Auguftalis Prefectus, licet Vicarium,attamen non dumtaxat delegatum, fed omninò ordinarium habuit Magiftratum. Etiam Laudunenfis Epifcopus, ac Fuffalenfis, ergò & fanctus Marcus, cunctique ejus in Patriarchatu fucceffores. Et hinc Eutychius Alexandriæ Patriarcha, in fuę Ecclefie Annalibus adferens iftum Lib. 1. fol.331. Patriarchatum à fancto Marco inftitutum, & primum ipfius Patriarcham fuiffe Ananiam, palàm labitur. Iftum fanctus Petrus inftituit, & primus Patriarcha omninò fuit fanctus Marcus. i Epift.31 Et ex hoc principio dixerunt de Romana ac || Tyrannos Imperator Conftantius: Frumentium Alexandrina Ecclefia Diofcorus & Cheræmon Apocrifarii: Non folùm fidem rectam & immaculatam, fed etiam in divino Minifterio femper concordiam fervaverunt. Exponit in Literis ad Diofcorum Alexandriæ Patriarcham magnus Papa Leo: Unum nos fentire oportet & agere, ut in nobis quoque unum cor effe & anima comprobetur. Cum enim beatiffimus Petrus Apoftolorum à Domino acceperit Principatum, & Romana Ecclefia in ejus permaneat Inftitutis, nefas eft credere, quod fanctus Difcipulus ejus Marcus, qui Alexandrinam primus gubernavit Ecclefiam, aliis regulis Traditionum fuarum Decreta firmaverit, cum fine dubio de eodem fonte gratiæ unus Spiritus fuerit, & Difcipuli & Magiftri, nec aliud Ordinatus tradere potuerit, quam quod ab Ordinatore fufcepit. Non ergò patimur, ut cum unius nos esse corporis & fidei fateamur, in aliquo difcrepemus, & alia Dodoris, alia Difcipuli Inftituta videantur, Et infrà; Studiosè Dilectionem tuam & familiariter admonemus, ut quod noftræ Confuetudini ex forma Paternæ Traditionis infedit, tua quoque cura non negligat, ut per omnia nobis & fide & actibus congruamus. Propter quod remeanti filio noftro Poffidonio hanc ad Fraternitatem tuam epiftolam dedimus perferendam, qui noftris Proceffionibus atque Ordinationibus frequenter interfuit, & toties ad nos miffus, quid in omnibus Apoftolicæ Sedis auctoritate teneremus, agnovit. Sancti Petri ac fancti Marci Magifterium ac Difcipulatum, ac in ipfis fundatam Alexandrinam Ecclefiam laudat in Literis ad ejus Patriarcham Eulogium etiam magnus Gregorius PontiLib. 5. fex, atque adjungit: Ad hanc unitatem cordium epift. 60 etiam veftræ Sandlitatis meritis ligamur, quos Aucto ris fui falubriter fequi Inftituta cognofcimus, & fem- Porrò Patriarchalis Poteftas confiftit præfertim Epifcopum quamprimùm in Egyptum dimittite ad meminiftis Frumentium ab Athanafio,homine omnibus malis obnoxio in hunc ordinem vitæ effe coaptatum. Frumentius fuerat à magno Athanafio confecratus Epifcopus: Hinc ipfum Conftantius mandat deduci Alexandriam, ut Georgio Cappadoci, quem in Patriarchalem damnati Athanafii Thronum intruferat Eufebiana factio, profiteatur & communicet, aut tamquam perduellis degradetur. Auxumitana civitas nequaquam fuit in Augufta Provincia, immò neque in Ægypto: Eft abyffinæ Æthiopia civitas. Et hinc per ejus loci Tyrannos quibus fcriptam à Conftantio Epiftolam affirmat fanctus Athanafius, intelliguntur Barbari Principes iftarum Regionum. Et tamen iftius civitatis Epifcopum confecravit fanctus Athanafius, & pro accipienda Confecrationis ratificatione Imperator Conftantius mifit ad Pfeudopatriarcham Georgium: Qnod nempè Alexandriæ Patriarcha in cunctis non tantummodò per Ægyptum, fed & per omnem Æthiopiam confecrandis etiam Provincialibus Epifcopis haberet fummam ac omnem auctoritatem. Extat epiftola in priori Apologia laudati Athanafii. Ex eadem Regula Arfenius Hypfelitarum in Lycopolitana Thebaidos Provincia Epifcopus, homo Meletiani fchifmatis, dum ad Ecclefiam rediit, folemnem obedientiæ profeffionem mifit ad Athanafium, ac ipfi dedit hanc Epigraphen: Athanafio beatiffimo Pontifici Arfenius Epifcopus civitatis Hypfelitarum, cui aliquando præfuit Meletius. Qualemcumque Meletii Præfidentiam nullatenus damnat Meletius enim omninò fuerat verus ac legitimus iftius Provincia Metropolita. Damnat Præfidentiæ exceffum, quo fuos Comprovinciales Epifcopos confecrare præfumpferat, & profitetur iftud jus nunc fpectare ad Athanafium, & ad ejus in Patriarchatu Prædeceffores femper fpectaffe. Hinc pergit ejus epiftola. Promittimus citrà tui Metropolitani Epifcopi sententiam nullum de Epifcopis aut alio Dogmate communi & Ecclefiaftico Decretum edituros, fed ceffuros Canonibus ante fufceptis ad exemplar & modum Epifcoporum, Ammoniani, Tyranni, Plufiani, & reliquorum Epifcoporum. Profitetur ac fpondet fe non confenfurum in ullius Epifcopi Confecrationem, nifi quem probaverit fententia Athanafii Metropolitæ, id eft, nifi quem ipse Patriarcha confecraverit, aut jufferit confecrandum. Et affirmat etiam Ammonianum, Tyrannum, Plufianum, ac reliquos è Meletii fchifmate ad Catholicam Matrem reverfos Epifcopos fuiffe eadem folemniter profeffos. Quin & ipfe in Nicæna Synodo Meletius fuit fancti Athanafii Anteceffori Patriarchæ Alexandro profeffus eadem, & omnes à fe confecratos Epifcopos illi tradidit, ab ipfo confirmandos aut abjiciendos.Synodalia Acta fuo loquofvis Catholicos Epifcopos ejiceret, & introduco exponentur. Imperatorem Conftantium,quod ceret Arianos aut Meletianos,effe Anti-Chriftum, aut certè Anti-Chrifti Præcurforem,demonftrat in Literis ad fuos Monachos fanctus Athanafius, ac pergit: Senes, qui ab Alexandro, & ante Alexan drum |