112 cens: Juftificata eft magts Thamar, quàm Ega. ForSperarunt non folummodò in femet-ipfis, fed etiam in fuis Proximis Diabolum vincere. Ejus tafsè Adolefcentula lapfa fit Occafionibus, quæ deli&orum fomites funt, decepta, ac præcipitata fit: prudentiam, feu aftutiam vincere, qui à FortioPeccamus & Seniores. Hanc commiferationem rum corde exclufus, ideoque & indignatus, omcunctis Pœnitentiæ Adminiftris commendat ex nes nequitiæ fuæ vires effundebat in iftos infirmiores. Et illorum femet-ipfos efferentium aliqui pectore, & demonftrat isti Officio quàm maximè neceffariam. Id ipfum demonftrat in Sermone de aliorum pro fe preces poftularunt ex fide, contempore fanctus Auguftinus: Ideo beatum Petrum 124. jecti fuerant in vincula & cruciati tormentis. Et quidam erant Lapfi. Et jam poftulabant Ecclefiæ paalulùm Dominus fubdeferuit, ut in illo totum humanum genus poffet agnofcere nihil fe fine Dei gratia gratiam, & Divinæ Majeftatis Pacem. Proinde decimus & nonus Canon agunt de integris feu ci- prævalere, & ut Ecclefiæ Rectori futuro ignofcendi trà fecutum Lapfum Oblatoribus; hic Canon peccantibus quædam Regula poneretur. Credende enim erant Petro Apoftolo Claves Ecclefiæ: Immò creagit de Oblatoribus lapfis. Et Conftantinus Hardite funt ei Claves Regni Cælorum. Credenda quomenopulus dat illi hoc compendium: Eis, qui verùm propter fpontè quidem certamen obierunt que ei erat Populorum innumera multitudo, quæ ef varios cruciatus abnegarunt, ac deinde rurfum pœ- || fet pro fuæ naturæ vitiis, passionibus, culpis invonituerunt, factumque fuum deplorarunt, æquum eftiuta atque peccatis. Denique fic ad cum Salvator diannuere, & pro eis tum preces fundere, tum Numen placare. Eos fanctus Petrus ad plenam Pacem admittit fine omni Pœnitentia. Et adjungit cauffam: Memores itaque multorum laborum, & miferiarum, quas pro Chrifti nomine fuftinuerunt, cum ipfi etiam pœnitentiam egerint, & quod à fe faHum eft per proditionem, in corporis afflictione & mortificatione defleverunt, & fe præterea teftentur in vita fua fuiffe à civitate alienos, fimul oremus &poftulemus pro eorum Reconciliatione. Per fpontaneos fui Oblatores Tyranni paffim erant crudeliores Hinc ifti Lapfi fuerant paffi exilia, tormenta, multos labores atque miferias. Et ex TyFannorum manibus liberati, femet-ipfos in fletum dederant, atque fleverunt ex animo. Hæc omnia fanctus Petrus confideravit, & judicavit ad plenam Satisfactionem fufficere. Locum hic habet Cap.11. illud fancti Pauli in prima ad Corinthios Epiftola: Quod fi nofmetipfos dijudicaremus, non utique judicaremur. Sanctus tamen Petrus ifti voluntarie Satisfa&tioni adjunxit duo adjutoria. Primum eft in his verbis: Simul oremus & poftulemus pro corum Reconciliatione. Adjunxit fuas preces. Ita & de fancto Ambrofio fcribit in ejus vita fanctus Presbyter Paulinus: Ambrofius erat flens cùm flentibus. Siquidem quoties-cumque illi aliquis ad percipiendam Pœnitentiam Lapfus fuos confeffus effet, ita flebat, ut &illum flere compelleret. Videbatur enim fibi cum jacente jacere. Et in fecundo de Pœnitentia Libro ipfe Ambrofius femet-ipfum non dumtaxat fuorum peccatorum plena remiffione donatum, fed etiam ex Catechumeno & Palatino creatum EpiCap.8. fcopum, inducit Chrifto Domino fupplicantem ret cit: TIBI, inquit, DE DI CLAVES RE 49. in hæc verba: Serva Domine Munus tuum, cuftodi quibufdam totius Populi purgatur, & plebis lachrymis abluitur, qui orationibus & fletibus plebis redimitur à peccato, & in homine mundatur inte riore. viore. Donavit enim Chriftus Ecclefiæ fuæ, ut unum per omnes redimeret, quæ Domini JESU meruit adventum, ut per unum omnes redimerentur. Hiç fenfus Paul eft, quem verba obfcuriorem faciunt. Confideremus ipfum Apoftoli Sermonem: Expurgate, inquit, vetus fermentum, ut fitis nova confperfio, ficut eftis azymi. Quod tota Ecclefia fufcipiat onus peccatoris, cui compatiendum & fletu, & oratione dolore eft: Et quafi fermento ejus fe totam confpergat, ut per univerfos ea, quæ funt fuperflua in aliquo pænitentiam agente, viritim mifericordiæ aut compaffionis velut collativa quadam admixtione purGap.7. gentur. Pergit in fecundo Libro ad Pœnitentem lapfum Si te per Confeffionem detuleris ipfe, etfi mortuus fueris, revivifces. Veniat ad monumentum tuum Chriftus, & fi viderit flere pro te Martham, boni fœminam Minifterii, flere Mariam, quę attentè audiebat Verbum Dei, ficut fancta Ecclefia, que optimam partem fibi elegit; movebitur mifericordia cum viderit in tuo obitu lachrymas plurimoram, & dicet: ubi pofuiftis eum? Hoc eft, in quo Reorum ftatu eft, in quo Pœnitentium Ordine? Vi deam quem fletis, fi lachrymis fuis ipfe fe moveat. veni? hoc eft, veniat peccatorum remiffio, veniat remiffionem, Exempla in Evangelio, Apoftoli113 cis Literis, ac aliis authenticis Scriptis funt obvia. Et Dominicum confilium atque mandatum eft: Facite vobis amicos de Mammona iniquitatis, cuta. Hanc Clementiam nos imitari mandat fanut cùm defeceritis, recipiant vos in æterna Taberna&us Petrus, & permittere, ut Lapforum Pœnitentia per talia etiam interceffionum Subfidia adjuvetur. Non de humana, fed de Divina interceffione loquitur: De fufis ad Deum pro Lapfo rum amicorum Reconciliatione precibus. CANON XII runt IS enim, qui pecuniam dedeomni malitia imperturbati effent, ut ipfi omni ex parte ab crimen intendi non poteft. Damnum eniin, & jacturam pecuniarum fustinuerunt nè ipfi animæ detrimento afficerentur, vel ipfam etiam perdedefunctorum vita, mortuorum refurrectio veniat in bunc peccatorem Regnum tuum. Veniet itarent, quod alii propter turpe lucrum que, & levari lapidem jubebit, quem cervicibus non fecerunt: Quamvis Dominus dipeccatoris Lapfus impofuit. Et in alio ejufdem cat; quid enim hominem juvabit, fi Cap.10. Libri capite: Fleat pro te Mater Ecclefia,& cul- univerfum Mundum lucratus fuerit, pam tuam lachrymis lavet: Videat te Chriftus me rentem, ut dicat, beati triftes, quia gaudebitis. animæ autem detrimento fuerit affeAmat, ut pro uno multi rogent. Denique in Evange&tus, vel eam etiam perdiderit? Et lio motus viduæ lachrymis, quia plurimi pro ea flebant, filium ejus refufcitavit. Ideo citiùs exaudivit , JESUS Petrum ut Dorcas refurgeret, quià Pauperes mortem mulieris ingemifcebant. Eadem de cauffa Flentes omnibus Dei Charis adgenicula bantur, ut hi fuis precibus ipforum pœnitentiam adjuvarent. Quod ipfum in hoc pofteriori loco etiam notavit fanctus Ambrofius. Proinde uti Cathedrales & Parochiales, ita & Regulares, quæ Fidelium Confeffiones audiunt, Ecclefiæ obligantur pro iftis Confiftentibus quotidianas & ferventes preces fundere, atque ita ipforum in rurfus, non poteftis Deo fervire & Mammonæ In illis enim apparuerunt qui Deo fervirent, exofis, conculcatis, contemptifque pecuniis & in eo compleverunt, quod fcriptum eft: Pretium redemptionis ani& in Actibus quoque Apoftolorum mæ hominis, propriæ divitiæ. Nam firmas Satisfactiones fupplere, adjuvare, exple-legimus, eos qui pro Paulo & Sila re. Eft non modicum adjutorium. Et noviffimis his temporibus, quæ Populum ad plenas Satisfa&tiones non permittunt compelli, fingulariter neceffarium. Aliud fubfidium, quod infirmis Lapforum Satisfactionibus adjecit fanctus Petrus, eft in his verbis: Cum iis, qui lugent & maærent pro iis, qui in certamine vicli sunt à maligni Diaboli viribus, fi ve pro Parentibus, vel Fratribus, vel Liberis, unà dolore & triftitia affict, neminem quidquam penitùs lædit. Scimus enim etiam propter aliorum fidem quofdam effe Dei bonitatem affecutos, & in peccatorum remiffione, & corporis fanitate, & mortuorum refurrectione. Stantium & integrorum Fidelium pro Parentibus, Filiis, Fratribus, ac aliis amicis Lapfis interceffiones affirmat ab Ecclefia non fpernendas. Hanc fpretionem adver quæ Theffalonicæ ad Magiftratus trahebantur, cum multis pecuniis fuiffe dimiffos. Poftquam enim ipfos propter nomen multùm oneraffent, & multitudinem Magiftratusque perturbaffent, ab Jafone, inquit, & reliquis Satis-datione accepta, eos dimiferunt. Fratrem autem noctu protinùs Paulum & Silam miferunt in Berræam. SCHOLION. fari Divine Clementia, que variis propter fimi-Conftantinus Harmenopulus dat Caroni hot les interceffiones reddit fanitatem corporis, vam è morte vitam, ac item ipforum Peccatorum Differt, Procm. Tom. I. Compendium: Qui pecunias dederunt, ut tormentis eriperentur, culpa carent; cùm pecuniaP rum, Cap.12. $14 rum, quàm anime detrimentum fubire maluerint. | Notanda funt verba fancti Petri: Ut ab omnis improbitatis moleftia omni ex parte remoti effent. Notanda eft repetitio, omnis improbitatis, omni ex parte. Etenim etiam quidam illorum, qui per Libellos, aut Altaris tranfitum evaferant, dederant pecunias, & graviter peccarant; Quia on nempe omnem ex omni parte improbitatem non evaferant. Canon loquitur de illis, qui omnem & plenam à Sacrificii etiam fuco libertatem, ac plenè immaculatam fui cuftodiam emerant. Et affirmat ipfos non peccaffe, ideoque nec egere pœnitentia. Et probat hoc ex authoritate fancti [hanc Redemptionem effe omni fuga fædiorem ac turpiorem, & ipfam damnat ex vario capite. Primò, quod indignum fit, hominem Domini Sanguine redemptum, denuò nummis redimere. Affirmat effe injuriam & in ipfum hominem, & in iftud ineffabile Pretium. Effe injuriam in hominem, quoniam quem Dominus Deus redemit infinito, tu æftimas viliffimo pretio. Effe injuriam & in iftud Pretium, quia ipfum cenfes vile, dum ejus mercem cenfes vilem. Affirmat iftud infinitum Pretium à te commaculari, depretiari, & adverrùs ejus dignitatem depugnari: Et ipfum etiam hominem cenferi viliorem; quia tibi non Pauli Apoftoli, qui fuas Theffalonicæ perfecu-conftat aut æftimatur tantì, quantì conftitit Chri- accepta Satisfactione à Jafone & cæteris, dimi- Canon fancit contrà Septimium Tertullia- fto Domino. Secunda ratio eft, quod indignum fit à Diabolo, omnium Tyrannorum ac iniquorum Principe, ac omni ejus poteftate redemptum hominem, denuò redimere à Delatore, Milite, Præfide. Notanda funt verba: Furunculo aliquo Præfide. Afferunt Romanorum Præfidum foediffimas fordes, qui ab opulentis Chriftianis, fub tunica & finu, id-eft, clandeftinè, furunculorum more, accipiebant nummos, atque ita fuorum Principum Edicta prævaricati diflimulabant ab iftorum perfecutione. Septimius affirmat redemptum à Diaboli poteftate hominis effe liberrimum corpus, ideoque non poffe vendi: Hinc neque poffideri pretio, nec pretio redimi, præfertim à Delatore, Milite, furunculo Præfide, viliffimis perfonis. Hos enim omnes infirmi & opulenti Fideles corrumpebant. Hìne affirmat Septimius, quod femet-ipfos ab illis emerent, adeoque & permitterent vendi; Et quidem fub finų & tunica; Hominem à Chrifto Domino coràm toto mundo redemptum ac manu-miffum: Et hoc viliffimo pretio. Tertium Tertulliani argumentum eft in fe quentibus verbis: Ut quid ergò de homine Chriftum redimis in homine, in quo Chriftus eft? Non aliter & Simon facere tentavit, cum pecuniam Apoftolis obtulit pro Spiritu Chrifti. Audiet ergò & ifte, qui fe redimens, Chrifti fpiritum redemit: Pecunia tua tecum fit in interitum, quoniam gratiam Dei pretio confequendam putafti. Affirmat iftam redemptionem effe Simoniam quia nempè Chriftum Dominum, ejufque in te habitantem Spiritum, aut fanè liberam iftorum in te habitationem Paganus tibi pecunia vendit, adeoque tu emis. Pergit ad quartum argumentum: Quis talem abnegatorem non fpernat? Quid enim dicit ille Concuffor? Da mihi pecuniam. Certè nè eum tradat; fiquidem non aliud venditat, quàm quod prafaturus eft præmio tuo. Cùm das, utique nè tradaris voluifii. Non traditus autem, traduci habebas? Ergò dum nolendo tradi, non vis traduci, nolendo negafii, quod te esse traduci noluifti. Immò, inquis, dum nolo traduci quod fum, fum confefus id effe, id eft Chriflianum. Potes itaque te Martyrem vindicare, conftanter oftendiffe Chriftum? Redimens, non oflendifti. Apud unum, fi fortè confeffus es; Ergò & apud plures nolendo confiteri, negafli. Ipfa falus judicabit hominem excidiffe, dum evadit. Excidit ergò, qui maluit evafiffe. Negatio eft etiam Martyrii recufatio. Chriftianus pecunia falvus eft: Et in hoc nummos habet, nè patiatur, dùm adversùs Deum erit dives. At enim Chriftus fuo Sanguine fuit dives pro illo. Felices itaque pauperes; Quia illorum eft, inquit, Regnum 10 riam Dei, fi tributo licentiam Secta compenfaveri- Regnum Cælorum, qui animam folam in confifcato jam inftante, & in fanguinem, non in pecunias bian fanguinem meum debeo; nunc vero in eo fum tem- tunc Perfecutores non in Chriftianorum pecu- Pergamus ad quintum argumentum : Poftremò, quo exemplo uteris in redemptionem Traditionis? Apoftoli perfecutionibus agitati, quando se pecunia tra&antes liberaverunt? Quæ illis utique non deerat ex prædiorum pretiis ad pedes eorum depofitis. Certè multis locupletibus credentibus, viris ac fœminis, qui bis etiam refrigeria miniftrabant. Quando aut Aquila, aut Stephanus hoc modo eis in perfecutione fuccurrerunt? Paulus quidem cum Felix Præfes pecunias Je pro eo accepturum à Difcipulis fperaffet, de quo & apfe in fecreto tractavit cum ipfo, neque ipfe pro fe,poffe pecunia redimi. Adjungit cunctos ufque meque Difcipuli pro eo numerarunt. Illi utique Difcipuli, qui flentes quod Hierofolymam tendere perfeveFaret, & perfecutiones prædicatas illic non præcaveret, poftremò inquiunt: Fiat voluntas Dei. Quæ ifta voluntas? Utique ut pateretur pro nomine Domini, non ut redimeretur. Oportet enim, quomodo Chriftus animam fuam pofuit pro nobis, ita fiert pro co& à nobis. Nec tantùm pro ipfo, immò etiam pro fratribus propter ipfum. Quod Joannes docens, non & fratribus numerandum, fed moriendum potius pronuntiawit. Nihil intereft, fi quem Chriftianum redimere non debeas aut emere. Et adeò voluntas Dei fic eft. Affirmat huic Redemptioni nullum fuffragari Apoftolicum exemplum aut teftimonium, immò utrumque refragari. Etenim fanctus Paulus Felici Præfidi, iftiufmodi redemptionem exfpectanti noluit affentiri. Et fanctus Joannes Apoftolus, qui in prima fua Epiftola pro fratre moriendum juffit, non juffit numerandum. Deinde Chriftianum hominem non licet emere: Ergò nec redimere. Et hinc vides Canonem, qui Chriftianum Mancipium vetat à Chriftianis diftrahi, effe antiquiffimum, Apoftolicum. En fextum argumentum: Adfpice Regnorum & Imperiorum, utique à Deo difpofitum ftatum, in cujus manu eft cor Regis. Tanta quotidie erario Regio augendo profpiciuntur remedia cenfum, vectiga lium, collationum, fipendiorum: Nec unquam ufque adhuc ex Chriftianis tale aliquid profpectum eft, fub aliquam redemptionem Capitis & Sectæ redigendis, cùm tante multitudinis nemini ignote fructus ingens meti poffet. Sanguine empti, fanguine numerati.nullum nummum pro Capite debemus; quia caput noftrum Chriftus eft. Non decet Chriftum pecunia conftare. Quomodo & Martyria fieri poffent in gloDiffert. Proxm. Tom. I. Cap.13.* Quafdam item alias, à nefcio quibus pro iftius Cap.14. mii Scholiis Nicolaus Rigaltius: Beneficiarii dice-| : Pergit & in fequenti iftius Libri capite: Sed quomodo colligemus, inquis, quomodo Dominica folemnia celebrabimus? Utique quomodo & Apoftoli, luce | fide, non pecunia tuti. Quæ fides fi montem trans- 2. Aug. Septimius Tertullianus in eodem Libro feri- Cap. s. bit de fancto Martyre Rutilio: Rutilius fanciffimus Martyr cùm toties fugiffet Perfecutionem de loco in locum, etiam periculum, ut putabat, nummis redemiffet, poft totam fecuritatem, quam fibi profpexerat, ex inopinato apprehenfus, & Præfidi oblatus, tormentis diffipatus, credo pro fugæ caftigatione; dehinc ignibus datus, Paffionem quam vitarat, mifericordiæ Dei retulit. Nequaquam ex fugæ caftigatione id factum eft, fed ex Divina dignatione. Ita cenfet Romana Ecclefia in fuis Sanctorum Tabulis: Sanctus Rutilius Martyr, cum fæpius de loco in locum perfecutionem fugiffet, & periculum interdum etiam pecunia redemiffet, ex inopinatò aliquando deprehenfus, & Præfidi oblatus, tormentis plurimis cruciatur. Demùm ignibus traditus, egregio Martyrio coronatur. Hæc verba funt manifeftè defumpta ex Septimio. Verùm Apotolica Sedes ejus Montanifticam cenfuram expunxit, ideoque & improbavit. Dominus Cæfar Cardinalis Baronius fuis ad Sacras iftas Tabu- 18. April. las Scholiis affirmat iftum redimendi modum tunc fuiffe noviter inventum ideoque à Montanista Tertulliano damnatum. Ego credo fuiffe vetuftum. Certè fi novus fuiffet, Tertullianus ipfum fibi familiariffima Pofterioritatis Præfcriptione in vafiffet. |